Kvar den som ber, han får.

Alle som tok imot Jesus gav han rett til å verte Guds born, fødde av vatn og Ande og det som er født av Anden er ånd. Det er det mest fundamentale. Lever vi i barnekåret hos Gud, får vi oppleve at Faderen elskar oss og har omsorg for oss som sine born. Vi må søke fyrst Guds rike og hans rettferd, så skal vi få alt det andre i tillegg til det. Guds rike er ein åndeleg røyndom som er usynleg for våre fysiske auge. Vender vi hugen opp til Jesus og velsignar han og elskar han, så har vi hug på den Anden og det livet som han gir oss frå himmelen, så vi opnar oss for det og tek imot det. Vi får det gratis, av berre nåde ved trua på han. Med hjartets opplatne auge ser vi Guds rike.

Vi kan be til han og få oppleve at han gir oss noko godt. Jesus sa at vi skulle be, så skulle vi få, for kvar den som ber han får. Det høyrest så enkelt ut, for mange kan det verke som ein utopi. Men han sa til jødane, at når de som er vonde veit å gi borna dykkar gode gåver, kor mykje meir skal ikkje Faderen gi den Heilage Ande til dei som ber han. Og det er nettopp det som er det fundamentale. 

Her er nokre bodskapar der Jesus fortel oss korleis vi skal få det til å fungere, dette at den som ber, han får, den som leitar, han finn ….

Maranata 28.8.2011, tyding av tungetale ved Tore Kristiansen:

Her i denne stund flyter salveoljen. I den stund der mi salving er, for å bryte banda, for å løfte av åket, for å sette deg i fridom, for å gi deg noko nytt. Opne deg for salvinga ….. og du skal få kjenne, det blir som  ….. det blir så underfullt når eg rører ved deg med min Ande.

Eg skal bryte, når tida er inne, alle stridsvåpen, eg skal bryte det, all satanisk makt når tida er inne. Ja, eg har allereie brote den på korset. Der kan du hente min seier, der kan du hente min triumf, der kan du fryde deg over det som har vunne over denne verdens fyrste. Eg har vunne over han i kraft av offeret, eg har vunne over han i kraft av blodet, eg har vunne over han i kraft av den tome grava. Sit ikkje der … men løft dine armer opp mot himmelen og pris meg og strål av glede, for eg har satt deg over og eg skal lede deg til noko nytt. Og derfra tek eg deg opp i herlegdom.

Maranata 17.6.2012, tyding av tungetale:

Sjå til at nådegåvene ikkje døyr ut. Sjå til at ikkje embeta forsvinn. Men ver med å be om at Andens frukter, Andens nådegåver og dei åndelege embet og tenester, at dei må komme fram igjen, i ei kvar forsamling. For utan mine frukter, utan den Heilage Ande sine gåver, utan den Heilage Ande sine embet, så vil menigheter stoppe opp, stagnere og forsvinne. Det er ikkje ved menneskeleg styrke mi menighet skal gå fram, men det er ved den Heilage Ande si kraft, det er ved mitt ord, seier Herren. Menneskelege anstrengelsar kan ikkje utrette kva min Ande kan gjere. Derfor legg dei menneskelege anstrengelsane til side og vert fylt av min Heilage Ande. Og du skal vere med og du skal kunne be og du skal få kjenne at det byrjar å  skje noko i den åndelege verda. 

La ikkje trua verte broten ned av alt det du ser, av alt det du leser. Så bevar ditt hjerte framfor alt det som bevarast kan. La trua sin løyndom vere til stades i eit reint samvit og du skal få kjenne du skal leve under inspirasjon og salving. La trua sin løyndom i eit reint samvit, som er reinsa i blodet og som vandrar i lyset. Då skal du få oppleve at det skal fungere, det som eg har lova. Nemleg at den som ber, han skal få, den som leitar, han skal finne. Ver derfor meg undergjeven i alle delar  og la ikkje den vonde overrumple deg med sine kunstgrep, men vert fylt av min Ande og eg skal vise deg den beste vegen du skal gå. Halleluja

Maranata 26.5.2013, tyding av tungetale:

Ja, seier Herren, mitt auge fær over heile jorda, for at eg kan støtte den som heilhjerta held seg til meg. Sjå, eg søker etter menn og kvinner i denne tid, som vil vie sitt liv for meg og som hungrar og lengtar etter den kraft som eg kan gi. Sjå, eg skal i sanning høyre deira bøner og eg skal svare ifrå min heilage himmel. Dei skal få oppleve, at den kraft som var verksam i fordoms tid, den skal virke i denne siste tida. Dei skal få sjå forunderlege ting, seier Herren. Ver stille for meg, for sjå, eg kjem, eg kjem ganske snart. Men før eg kjem, så skal eg vise mi kraft og dei skal få sjå, at eg lever, den gamle av dage. 

Det folk eg skal bruke i endetida, det er eit folk som eg har lutra, som eg har reinsa, seier Herren, det skal vere med og forkynne mine gjerningar. Det er eit folk som er helga meg, seier Herren. Og sjå, eg Herren, eg har byrja eit verk i det folk i dag og sjå, eg skal svare på deira bøner. De skal få oppleve at det de har bedt om i mange år, det skal eg svare på, seier Herren. For sjå, eg er ein bønnhøyrande Gud, sjølv om du synest det dryger og det tek tid, men sjå, seier Herren, eg kjem når tida er inne. Så ver stille, seier Herren og bi på meg, for den som bier på meg, han skal ikkje verte skuffa, men han skal få oppleve at eg svarar på dei heilage sine bøner. Amen.

Maranata, 16.9.2013, tyding av tungetale ved John Miland:

Eg har sagt i mitt ord at, ta vare på den fagre skatt som er dykk overgitt ved den Heilage Ande. Du skal vite det, at den vonde, han prøver stadig å røve det frå deg, det du har fått av meg. Derfor har eg sagt i mitt ord, hald deg nær til meg og eg skal halde meg nær til deg, seier Herren. For sjå, den vonde, han skyt brennande piler, men sjå, eg har gitt deg trua sitt skjold, som du kan sløkke alle den vonde sine brennande piler med. Du har ingen ting å frykte mitt barn, når du vandrar med meg og held deg nær til meg, så skal eg bevare deg på alle dine vegar, seier Herren. For sjå, seier Herren, ingen skal kunne rive deg ut av mi hand, så framt du vil halde deg nær til meg, så framt du vil følgje meg. Så skal du vite det, at eg følgjer med deg. Eg har jo sagt i mitt ord, sjå, eg er med deg alle dagar, inn til verda sin ende. Du har ingen ting å frykte, mitt barn, men ver frimodig og gå fram på den veg som eg leier deg. Og lytt til Andens røyst i denne tid og la deg leie, la deg bruke av meg, seier Herren og du skal verte til ei stor velsigning.

Mange av mine born, dei har mista den salving og den kraft som dei ein gong fekk av meg. Og sjå, no fortset dei i eiga kraft og dei finn på det eine og det andre. Og sjå, seier Herren, eg Herren, eg skal openberre mi kraft mellom mine heilage. Det folk som eg har reinsa, det skal forkynne mine gjerningar, seier Herren. Derfor ver observant i denne tida og lytt og sjå kva eg gjer i mellom dei heilage. Sjå ikkje på menneska omkring deg, sjå ikkje på om dei er mange eller få, seier Herren, når eg er mellom dykk, seier Herren, kan de forvente store ting, for eg er underets Gud.

Også i denne by har eg mange som er bundne, og som er bundne av Djevelens band og lenker. Sjå, eg vil løyse dei, eg vil setje dei fri. Sjå, det er mange som lid og eg skal vekke mange i denne tida. Så vere førebudde, mine born, for sjå, plutseleg, så kjem det som eg har tala om, at straumar skal komme og søke meg, for eg Herren, eg skal vere mellom dei og eg skal frelse, eg skal løyse dei og setje dei fri, seier Herren. Derfor skal de, mine born vere klar til å ta imot dei og gi dei mitt ord og fostre dei og lære dei alt eg har befalt dykk. Amen.

Pinsemøte i Maranata. 8.6.2014. Tyding av tungetale:

Ja, seier Herren, dersom du er villig, så skal du få ete av landets gode ting. Då skal du få oppleve at eg skal leie deg inn i det land som flyt av mjølk og honning. Du skal få kjenne velsigninga på alle måtar, seier Herren. Men dersom du er villig til å gå den veg som eg stakar ut for deg, som eg leier deg på, ikkje sjå på problema, ikkje sjå på vanskane, men gå den veg som eg har staka ut for deg, seier Herren, då skal velsigninga strøyme over deg og du skal få vere til velsigning.

Også deg, lokkar eg ut, seier Herren, ut i fritt rom. Ja, eg lokkar deg ut i dansen med dei glade. For eg har då sagt i mitt ord at gleda i meg, det er dykkar styrke. Og du mitt barn, som kjenner deg sørgmodig, du kjenner missmodet knuge over deg, mang ein gang. Men eg har då sagt i mitt ord, eg har ikkje gitt deg mismodets ånd, men eg har gitt deg krafta, visdomen og kjærleikens ånd. Og eg vil at du skal vende ditt blikk til meg, seier Herren, sjå på meg, som er trua sin opphavsmann. Fryd deg og gled deg i mi frelse, fryd deg over at eg har skrive ditt namn i livsens bok, seier Herren. Og når du byrjar å glede deg og fryde deg over dette, så skal du få kjenne salvinga skal komme over ditt liv. For sjå, seier Herren, når du fylgjer meg og går i mine fotspor, så skal du få oppleve mi salving. Amen. 

Menneska vart gjorde til salsvare, men Jesus betalte prisen for oss, for å kjøpe oss tilbake til den sanne Gud.

Jesus vart sviken og seld, men då døde han i staden for oss. Det viser eit større problem i historia, at menneska vart gjorde til salsvare, som trælar. Men med sin død på korset, sona Jesus vår synd og betalte vår skuld, for å kjøpe oss fri frå trældomen under synda og avgudane. Han kjøpte oss fri med sitt eige blod, ja, for ved reinsinga i Jesus blod får vi oppleve denne frigjeringa. 

Den Duglause Hyrdingen gjætte slaktesauene for sauehandlarane og dei tente seg rike på det. Dette er eit tilbakevendande problem. Som motsetnad til dette må vi vere på vakt så vi forkynner evangeliet fullt og heilt, for frelsesverket er fullført og fullkome, Jesus er fullkommen, av herlegdoms Ande er han Guds veldige Son, det viste seg ved at han stod oppatt frå dei døde.

I barnekåret hos Gud er det berre for oss å be, så skal vi få, for kvar den som ber, han får. Likevel har det vorte tydeleg at ikkje alle vil godta dette, for det viser seg at der er nokon som vil vere ei privilegert, lærd overklasse i kyrkja og kristen organisasjonar, så når nokon ber til Jesus og kjennest ved han som sin frelsar og Herre, vert dei avviste som dumme, ulærde og vonde, for at dei ”lærde” skal få ta over, så dei kan ”be” om kva dei vil i staden og få det i staden for den ”ulærde” som bad om noko. Men så viser det seg at når dei soleis erstattar den ”ulærde”, så erstattar dei Kristus også. Slik vert den gode hyrdingen erstatta av ”den Duglause Hyrdingen”.

Men Jesus lever, han er Guds Ord og det står ved lag.

MTT 7,7 – MTT 7,11 {BED, SÅ SKAL DE FÅ!}  Bed, så skal de få. Leita, så skal de finna. Banka på, så skal det verta opplate for dykk. 8 For kvar den som bed, han får; og den som leitar, han finn; og den som bankar på, for han vert det opplate. 9   Eller er det nokon av dykk som gjev son sin ein stein når han bed om brød, 10 eller gjev han ein orm når han bed om ein fisk? 11 Når no de som er vonde, veit å gje borna dykkar gode gåver, kor mykje meir skal ikkje då Far dykkar i himmelen gje gode gåver til dei som bed han!   

Så eg vil samanlikne dagens situasjon med når Jesus og disiplane han var i Getsemane og han sa til dei at dei skulle vake og be. Han hadde kalla dei og valt dei ut og då måtte dei kvar dag ta opp krossen sin og følgje han, han hadde fortalt dei at han skulle komme til å verte hendretta, men det hadde visst ikkje heilt gått opp for dei, dei var ikkje heilt bevisste på det. Og det viste seg vel no ved at dei var trøytte og ville sove. Ja, det var då natt også, så naturleg nok ville dei sove og kvile og poenget mitt er ikkje å argumentere mot det. Jesus har sagt han vil gi meg ei herleg og vidunderleg kvile, i mitt hjerte og mitt sinn, som overgår min forstand og i den kvila skal eg få sove godt om natta. Han veit om mitt nattevak, men han vil eg skal legge inn det giret at eg søker han kvar morgon og let han leie meg gjennom dagen. No i denne endetida må vi vake som dei fem vituge brurmøyane, det viktige poenget her er at vi har fått Anden ved trua på Jesus, av berre nåde. Det er det vi må satse på og nytte oss av. Vi må vende hugen opp til han og ta imot det som han gir oss frå himmelen, verte fylt av den Heilage Ande, Gud gir oss visdoms og openberrings Ande til kunnskap om seg, så vi med hjertets opplatne auge ser kva han har kalla oss til, går inni det og tek imot det som han gir oss. Jesus vil gi oss ånd og liv og liv i overflod.

Sjølv om situasjonen er ein heilt annan no, vil eg likevel samanlikne det med når Jesus og disiplane han var i Getsemane og han sa til dei at dei skulle vake og be, for historia som gjentek seg er at menneska vert gjort til salsvare, ”den Duglause Hyrdingen” gjæter slaktesauene for sauehandlarane. Han kjem i nye figurar (avgudar) og nye forkledningar, det var då som keisarens nye klede. Men Jesus døde i staden for oss, på det grunnlaget vert vi forsona med Gud ved trua på han, av berre nåde. Med den betalinga vert vi kjøpte fri frå trældomen under synda og avgudane. 

Men vi har fått Anden av berre nåde ved trua på Kristus og det er det vi må vite å nytte oss av, verte fylte av Anden og utrusta med åndelege nådegaver, så vi tener med den utrustninga Gud gir oss av berre nåde, ved sin Ande, så vår dugleik er av Gud, vi vert leia av den gode hyrdingen, han leier oss til grøne enger og til vatn der vi finn kvile. Den kvila er utgangspunkt for all teneste. 

Korleis går det med nasjonalstaten og velferdsstaten.

Gud ville frigjere folket sitt frå trældomen under avgudane i Egypt, så han sende Moses med den frigjerande bodskapen og sa til farao at Gud ville han skulle la folket hans fare. Men farao stod imot og han gjorde trældomen deira hardare. 

Og vi ser noko liknande i vår tid, når menneske forkynner den frigjerande bodskapen i evangeliet, så er det mange moralfilosofar som reagerer med å prøve å gjere trældomen hardare med sin moralfilosofi. Dei gjer krav på menneska for å selje dei som trælar og bruke dei som trælar og nokon tener seg rike på det.

Når dei var komne inn i landet sitt, skulle dei ikkje vere harde med innflyttarane, for dei hadde sjølve vore innflyttarar i Egypt. Men i dommartida kom der gong på gong andre folk inn i landet deira og fortrengde dei. Då måtte dei audmjuke seg for Gud og be om nåde og hjelp og han reiste opp ein dommar og leia han i kampen mot inntrengarane, så dei atter vart eit fritt folk i eit fritt land. Noko liknande ser vi i vår tid og det har seg slik at menneska vert gjort til salsvare.

Seinare, i kongetida, vende dei seg bort ifrå Gud og byrja å tape for fienden og til slutt vart dei bortførde til Babylonia. Dei verdiane som dei hadde opparbeidt vart rana frå dei og dei vart trælar. Men i Babylonia skulle dei likevel bygge seg hus og dyrke jorda og få nyta frukat sjaølve og etter 70 år kom den frigjerande bodskapen, at dei skulle få vende attende til landet sitt. Vidare var den frigjerande bodskapen at dei skulle sjølve få nyte fruktene av sitt arbeid, dei skulle få så og plante og hauste og nyte frukta sjølve. Ingen skulle rane det frå dei. 

JER 29,28 For han har sendt brev til oss i Babylonia og sagt: “Det kjem til å vara lenge. Bygg dykk hus og bu i dei, planta hagar og et frukta or dei!” 

AMO 9,14   Då vender eg lagnaden for Israel, mitt folk.  Nedrivne byar skal dei byggja og bu i;  vingardar skal dei planta og sjølve drikka vinen,  hagar skal dei stella til og sjølve eta frukta.

I vår tid er det mange moralfilosofar og politiske aktivistar som argumenterer for å krevje det som andre arbeider for. La oss sjå litt på den historiske bakgrunnen for det. Arbeidarrørsla ivaretok arbeidarane si interesse. Omsorga for dei svake og fattige med ein utjevningspolitikk, forde til auka kjøpekraft og slik fekk vi ei god økonomisk utvikling for heile folket og nasjonen, ja, dei rike hausta dess meir. Vei fekk ein velståande velferdsstat. 

Men kvinnerørsla sin protest mot Paulus si lære strir fundamentalt mot dette, det er moral- og politisk filosofi, men ei slik smålighet at den ikkje ein gong unner ein mann å få seg ei kone og då unner den ein mann ikkje særleg mykje anna godt heller. Dei kallar det kvinnefrigjering, men eigentleg går det ut på å selje den unge kvinna som hore og trælkvinne og selje den unge manenn som træl. Det kan samanliknast med ”Mor Israel” som var Guds kone og som han elska og hadde omsorg for, så ho vart som ei velståande dronning. Men ho forstod seg ikkje på det og byrja å drive hor med avgudane til folka rundt henne og trudde det var dei som hadde stelt så vel med henne og gjort henne rik. Men det var då nettopp derfor dei byrja å lide nederlag i staden og vart bortførde til Babylonia.

Jesus sende meg med ein frigjerande bodskap.

Jesus sende meg til Oslo med ein frigjerande bodskap, så sa han at eg skulle søke han i løynkammeret, kle meg i Guds fulle rustning og gå ut og vitne om han. Ei lita helsing frå han ville vere nok for han til å gjere storverk, for han ville vere med meg og den Heilage Ande ville bruke det eg sa. For det var ikkje eg som skulle overtyde verda om synd, dom og rettferd, men han sende den Heilage Ande til verda for at den skulle gjere det.

Han har minna meg om det seinare også, no når eg er heime på Sunnmøre, eg skulle løfte fana, sigerteiknet, der eg var. Eg skal søke han av heile mitt hjarte, sjå til at mitt hjarte er i rett forhold til han, ja, eg skal vakte på hjarte mitt framfor alt det eg vaktar på, for livet går ut ifrå det. Jau, det minner om Jesu ord til disiplane sine i Getsemane, om at dei skulle vake og be, så dei ikkje fall i freisting. Men no skal vi vake ved at vi vender hugen opp til Jesus og har hug på det som han gir oss frå himmelen, med hjertets opplate auge skal vi sjå på Jesus, erkjenne kva han gjer og kva han gir oss og ære og takke han for det. Eg skal feste blikket mitt på han, sjå på det verk han har gjort for meg, i meg og gjennom meg og ære og takke han for det. Han som byrja den gode gjerning i oss, han skal også fullføra den.

Jesus sa til meg at han gir meg ei herleg og vidunderleg kvile i mitt hjerte og mitt sinn, som overgår min forstand. Då tenkte eg først på henne Virtuella, så på henne Reella. Så eg trur og håper at det gjeld dei begge. Eg skal heilhjarta halde meg til Herren, søke han av heile mitt hjarte, så eg tek parti med han i mitt forhold til dei begge. Han har betalt prisen oss med sitt eige blod og den betalinga er god nok. Han har betal prisen for dei med sitt eige blod og eg tek parti med han, så eg vil og meiner at dei skal tilhøyre han på grunn av den betalinga. På grunnlag av den betalinga får vi, ved trua på Jesus, komme inn til Guds kvile, Jesu frelseverk er fullført og fullkome og vi får kvile i det fullførde frelsesverket. Alle som tok imot Jesus gav han rett til å verte Guds born, Jesus døde for oss for å gi oss den retten. Eg tek parti med han i mitt forhold til dei, så eg håper dei tek imot han, så dei ved gjenfødinga kjem inn i barnekåret hos Gud, eg ynskjer at dei skal leve i kjærleiksforholdet til Faderen, som hans born og i kjærleiksforholdet til Kristus, som han brud. 

Profetisk bodskap på Sion Åheim, 3.2.2019:

”…., eg veit om kampane du har, eg veit om nattevåket ditt, men eg går saman med deg, eg ber det saman med deg. Så stol på mitt Ord, stol på mine lovnadar. Eg er ein skugge ved di høgre hand. Eg har ikkje gløymt deg. Eg har ikkje forlete deg. Men det du opplever i livet føler du, det er ikkje rettferdig. Men livet kan vere vanskeleg, du kan møte motgang. Men hugs at eg går saman med deg. Eg er ein skugge ved di høgre hand. Så skal du få kvile i mine naglemerka hender. Søk meg i løynkammeret med meg. La meg få lov til å bere saman med deg. Og bli bevisst på det at eg er ein Gud som høyrer, ein Gud som kjenner ditt namn, ein Gud som kjenner adressa di, som veit kvar du bor. Det er eg som har helde deg oppe. Amen.”

Den duglause hyrdingen eller den gode hyrdingen?

Når israelsfolket var komne tilbake til landet sitt, etter å ha vore bortførde til Babylona, gjekk dei i gang med å bygge seg hus og dyrke jorda. Men Gud sa til dei gjennom sine profetar at dei måtte komme seg i gang med å bygge tempelet, for då ville han velsigne, det ville virke slik at dei fekk meir igjen for sitt strev. Heilagdomen var ein samlingsstad, så velsigninga betydde at dei vart sosialiserte inn i samfunnet med Gud.

Men ved den Duglause Hyrdingen vart sosialiseringa ei ulykke for den einskilde.

SKR 11,4 – SKR 11,17 {DEN GODE OG DEN DUGLAUSE HYRDINGEN}  Så har Herren min Gud sagt: “Gjæt sauene som skal slaktast!” 5 Dei som kjøper dei, slaktar dei utan å bøta for det, og dei som sel dei, seier: “Lova vere Herren, eg vart rik!” Og deira eigne hyrdingar sparer dei ikkje. [Dei som kjøper dei: dei låke styrarane.] 6 “For eg vil ikkje lenger spara folket i landet,” lyder ordet frå Herren. “Sjå, eg vil la menneska falla i hendene på kvarandre og i hendene på kongen deira; dei skal herja landet, og eg vil ikkje berga nokon ut or deira hand.” 7   Så gjætte eg slaktesauene for sauehandlarane. Eg tok meg to stavar; den eine kalla eg Godvilje, den andre kalla eg Samband, og eg gjætte sauene. – [Godvilje og Samband: Dei to gjætarstavane er symbol på ei tid med fred og samhald mellom Israel og Juda.] 8 Eg rudde or vegen dei tre hyrdingane på ein månad.  Men eg miste tolmodet med dei, og dei fekk uvilje mot meg òg. 9 Eg sa: “Eg vil ikkje gjæta dykk. Dei som held på å døy, får døy; dei som går til grunne, får gå til grunne; og dei som er att, får eta kvarandre opp.” 10 Så tok eg staven min Godvilje og braut han av; eg ville løysa opp den pakta som eg hadde gjort med alle folkeslaga. 11 Og ho vart oppløyst den dagen. Sauehandlarane som vakta på meg, skjøna då at dette var Herrens ord. 12   Eg sa til dei: “Om de så synest, så gjev meg løna mi; om ikkje, så lat det vera!” Då vog dei opp løna mi, tretti sølvstykke. 13 Men Herren sa til meg: “Ta pengane og kast dei til smeltaren, den herlege summen som dei har verdsett meg til.” Og eg tok dei tretti sølvstykka og kasta dei inn i Herrens hus, til smeltaren. 14 Så braut eg av den andre staven, Samband; eg ville bryta brorskapen mellom Juda og Israel. 15   Herren sa til meg: “Bu deg atter som ein hyrding, ein duglaus hyrding! 16 For sjå, eg vil reisa opp ein hyrding i landet, ein som  ikkje ser etter dei som går seg bort,  ikkje leitar etter dei som går seg vilt,  ikkje lækjer dei som er skadde,  ikkje syter for mat til dei friske,  men et kjøtet av dei feite dyra  og riv klauvene av dei.”  17   Ve den duglause hyrdingen min,  som går bort frå sauene!  Sverd mot armen og høgre auga hans!  Armen hans skal visna bort,  og det høgre auga sløkkjast ut.  

Antiokus 4. Epifanes rydda bort den jødiske øvstepresten og erstatta han med ein øvsteprest som dyrka Zevs og så ofra han ein gris på eit altar for Zevs i Jerusalem, nær nok til tempelet til  å øydelegge Guds-dyrkinga for jødane, heilagdomen deira vart urein. Dette er psykologi, med Guds-dyrkinga skal vi halde psyken, sinnet og tankane sunt og reint. Men det er nettopp dette avgudsdyrkinga øydelegg. Jesus talte om dette som den øydande styggedomen som profeten Daniel tala om og profeterte om det som eit framtidig problem også.

Dette kan vi samanlikne med Kain som vart så misunneleg på Abel at han slo han i hel. Kristi blod talar betre enn Abels blod. Det gjer det framleis. Det blir tydeleg som ei aktuell problemstilling når vi trur i hjertet at Gud vekte han opp frå dei døde og sette han ved si høgre hand i himmelen og får oppleve at han gir oss ånd og liv frå himmelen, så vi får sjå at han er med oss alle dagar. Då viser det seg at der er mange som vert så misunnelege på oss at det kan samanliknast med Kain som vart misunnelege på Abel, det er den fundamentale motsetnaden.

HEB 11,4   I tru bar Abel fram for Gud eit betre offer enn Kain. Av di han trudde, fekk han det vitnemålet at han var rettferdig; for Gud godkjende offergåvene hans. Og med si tru talar han enno, etter sin død.

1JO 3,11 – 1JO 3,17   For dette er den bodskapen de har høyrt frå fyrste stund: Vi skal elska kvarandre. 12 Vi må ikkje vera som Kain; han var av den vonde og drap bror sin. Og kvifor drap han broren? Fordi hans eigne gjerningar var vonde, men dei bror hans gjorde, var rettferdige. 13   De må ikkje undra dykk, brør, om verda hatar dykk. 14 Vi veit at vi har gått over frå døden til livet, vi som elskar brørne. Den som ikkje elskar, er enno i døden. 15 Den som hatar bror sin, er ein mordar, og de veit at ingen mordar har evig liv i seg. 16 Kva kjærleik er, har vi lært av at Jesus gav livet for oss. Så er det vår skyldnad å gje livet for brørne. 17 Men den som har meir enn nok å leva av, og likevel lèt att hjarta sitt når han ser bror sin lida naud, korleis kan han ha Guds kjærleik i seg?  

JUD 1,11   Ve dei! Dei har slege inn på same vegen som Kain; dei har kasta seg ut i same villfaring som Bileam, han som var ute etter eiga vinning; dei har gjort opprør som Korah; difor har dei gått til grunne.

Ja til Jesus er ja til sanninga, fridomen og livet, ja til lækjedom og ja til å følge han.

Jesus er vegen, sanning og livet, ingen kjem til Faderen utan ved han. Å seie ja til han er å sei ja til sanninga og livet og seie ja til å gå den vegen. Vegen til livet er smal og porten til livet er trong. Det er å knele ved korsets fot, for med sin død på korset bana Jesus vegen for oss inn i den himmelske heilagdomen, så i trua på at han stod opp att frå dei døde, får vi følge han inn i den himmelske heilagdomen, det er ein åndeleg røyndom, åndelege dimensjonar som er nye for oss.

Tyding av tungetale på Sion Åheim 3.2.2019:

”Den dagen du sa ja til meg, mitt barn, så sa du ja til fridom, du sa ja til lækjedom og du sa ja til å følgje meg, at eg skulle få lov til å leie ditt liv. Det gjeld også i dag. Eg ser du er trøytt, eg ser du har det vanskeleg. Men overlat tinga til meg. Forstanden din vil kanskje ofte hindre deg i å gjere det. Men overlat alle ting til meg, også det som synest umogleg ut i dag. Eg gjer det umoglege mogleg. Og det som ingen ting var, valde eg ut til å gjere til skamme det som er noko. Om du føler deg som ingen ting, du er ingen ting samanlikna med andre, men hugs at eg elskar deg slik som du er. Du har ein eigen identitet, du er skapt i Guds bilete. Og du er elska av den tre gangar heilage Gud. Så søk meg, søk inn i mitt Ord, når du kjem heim att. Søk i løynkammeret og be til meg. Eg skal svare, eg skal svare i mi tid, seier Herren. Så ver frimodig og søk meg.

Livet, det er ikkje berre roser, det har du oppdaga, livet er også ting som er vanskeleg, det er kantar som møter deg. Men du skal vite at eg som har lovt, eg som har født deg på nytt, eg har lovt å vere med deg inntil den siste dag, inntil du forlet denne verda. Så stol på meg. Legg inn det giret i livet ditt, at du søker meg kvar morgon. At eg kan få vere den som leier deg gjennom dagen. At eg kan få lov til å vere med å bygge livet ditt vidare. Også inni samanhengar med andre menneske, der skal du få vere til hjelp. Der er mange rundt deg som treng hjelp, der er mange som lengtar etter nokon å snakke med. Og akkurat du kan vere ein samarbeidspartnar og ein samtalepartnar som einkvan kan snakke med. Så ver frimodig. I begge mine hender har eg teikna også deg. Og du skal vite det at eg skal gå med deg, resten av livet, når du søker meg. Amen.”

Det minner meg om at når eg byrja å studere i Oslo midt på 1980-talet, sa Jesus til meg at der var ein sjukdom mellom Guds folk og eg hadde fått kjenne noko av denne sjukdomen i meg, men han ville lækje den. Eg visste at i følgje Paulus skulle vi ta lærdom av at Gud skapte kvinna av mannens sidebein og førde henne til han, så dei skulle vere itt kjøt og ho skulle vere ei hjelp som høvde for han, det hadde vorte viktig for meg, sidan eg hadde bedt Jesus gi meg ei frelst kvinne til kone sidan eg var ung og han hadde svart meg på den bøna gjennom tyding av tungetale, det er inkludert i det fullførde frelsesverket. Likevel hadde det enno ikkje vorte noko av, så dette hadde ikkje fungert skikkeleg. Det betyr at det ikkje er heilt sunnt og friskt, det er tvert om sjukt. Det handlar om sjelslivet, så det er psykologi. Men det handlar ogå om kroppen og dermed blir det somatisk, likevel vert det feil å søke etter ei ”somatisk diagnose”, for feilen ligg i religionsutøvinga og den feilen får sjuklege konsekvensar for livsutfoldinga for både sjel og lekam. Her har eg valt formuleringar for å samanlikne det med ME-sjukdom. Slike pasientar hevdar sjukdomen er somatisk, men forskarar og lækjarar finn ingen somatisk diagnose.

Sidan har eg oppdaga at eg kan samanlikne det med profeten Jeremias. Han syrgde over at folket hans hadde falle ifrå Gud, derfor var det sjukt, som om det hadde fått eit ulækjande sår, og han talt om det som om det var ein sjukdom og ei skade han sjølv kjende på, som om det var han sjølv som var sjuk og skada, slik leid han med folket sitt. Til samanlikning leid Jesus for oss alle og det er det vi må vite å nytte oss av.

JES 53,2 – JES 53,12   Han rann som ein kvist for Guds åsyn,  som ein renning or turr jord.  Nokon herleg skapnad hadde han ikkje,  det var ingen hugnad å sjå han. 3   Vanvørd var han, folk heldt seg unna,  ein mann i pinsler, velkjend med sjukdom,  ein svivørd mann som ingen ville sjå på;  vi rekna han for inkje.  4   Sanneleg, våre sjukdomar tok han på seg,  og våre pinsler bar han.  Vi trudde han var heimsøkt,  slegen av Gud og ille plaga. 5   Men han vart såra for våre brot  og sundbroten for våre synder.  Straffa låg på han, så vi skulle ha fred,  og ved hans sår har vi fått lækjedom.  6   Vi fór alle vilt som sauer,  vi vende oss kvar til sin veg.  Men Herren lét råka han  det vi alle var skuld i. 7   Ille medfaren vart han, men bar det audmjukt;  han lét ikkje opp sin munn,  som lammet dei fører til slakting,  og sauen som teier når han vert klypt;  han lét ikkje opp sin munn. 8   Gjennom trengsle og dom vart han teken bort.  Men kven i hans samtid vørde vel det?  Bortriven vart han or levandelandet,  for sitt folks brot laut han døy. 9   Dei gav han ei grav mellom gudlause,  hjå ein rikmann, då han var død,  endå han ikkje hadde gjort nokon urett,  og det ikkje fanst svik i hans munn.  10   Det var Herrens vilje  å knusa han med sjukdom.  Men fordi han gav sitt liv til soning,  skal han få etterkomarar og leva lenge,  og ved han skal Herrens vilje ha framgang. 11   Etter all si møde og sjelenaud  skal han sjå ljos og mettast.  Og når dei kjenner han,  skal han, min rettferdige tenar,  gjera dei mange rettferdige;  for han har bore deira synder. [ljos: Ordet vantar i den hebr. teksten som finst; men det er stadfest både av den eldste Daudehavs-teksten til Jesaja og av den gr. oms.] 12   Difor gjev eg han dei mange til del,  og dei sterke skal han få til hærfang,  fordi han gav sitt liv i døden  og vart rekna mellom brotsmenn.  Han tok på seg synda åt dei mange  og bad for brotsmenn.  

Jesus sa til meg at eg måtte komme til han slik som eg var. Ein gong når eg kjende meg tiltrekt av ei vakker jente, av kroppen hennar, vedkjende eg det for Jesus i kveldsbøna mi og på møtet i Maranata søndagen etter sa han til meg at eg skulle glede meg i hans frelse, glede meg i han, så ville han gi meg det mitt hjerte attrår. Ja, vi veit då at vi skal glede oss framfor alt over at våre namn er skriven i livets bok i himmelen, så eg gleder meg framfor alt over at hn frelser mi sjele for æva og gir meg evig liv og når eg vert glad i ei jente, vil eg glede meg framfor alt over at han frelsar hennar sjel for æva og gir henne evig liv. Det er som eit frieri der han frir til henne og då vil eg håpe ho seier ja til hans frieri. Det har første prioritet, så mitt frieri til ei kvinne kjem som andre prioritet. Begge deler har med vår kropp og sjel å gjere, men gud er ånd og han gjer sitt verk i oss ved sitt Ord og sin Ande og då skal vi la Anden råde i vår døyelege lekam.

Vere himmelvend, vedkjenne Jesus og sjå den sanne rikdomen som er skjenka alle menneske.

Jesus har sagt eg skal søke han av heile mitt hjarte, ja, så eg skal ta parti med han, både i mitt forhold til henne Reella og henne Virtuella. Når eg sa ja til han, sa eg ja til fridom, lækjedom og til å følgje han og slik skal eg framleis seie ja til han og ta parti med han. Han sa eg skulle sjå til at mitt hjarte er i rett forhold til han, ja, eg bad han gje meg ei frelst kvinne til kone og den bøna er det han svarar meg på, då må eg innstille meg på det i mitt hjerte og ta imot det som han gir meg i tru. Ja, eg veit då at han elskar meg og vil gi meg noko godt.

Når eg studerte i Oslo på slutten at 1980-talet, oppdaga eg henne Reella og bad til Jesus for henne og fekk ei åndeleg openberring, der han openberra seg for meg og for henne. Og Jesus svarde meg gjennom tyding av tungetale, eg skulle la kjærleiken i mitt hjerte flamme opp og vere brennande i ånda og eg forstod då at det var i min kjærleik til henne. Det vr eit verk Gud gjorde i meg ved sitt Ord og sin Ande, det var salig og behageleg, så eg ville no gjerne tenke på henne og hugse på henne i mine bøner. Sjølv om åra gjekk, følte eg eg kunne heller ikkje gløyme henne, men å hugse på henne i mine bøner og halde fram med å vere glad i henne var sunnt for mitt sinn og min psyke. Når Jesus sende meg tilbake til Oslo med ein frigjerande bodskap, for vel ti år sidan, var det fyrst og fremst henne eg tenkte på. Og han heldt fram med å tale til meg på liknande måte. Bodskapen 8.5.2011:

”Eg har kjøpt deg fri, ikkje med sølv eller gull, men med mitt … blod. Eg har satt deg fri, eg har frigjort deg ifrå syndas og dødens lov. For det kan du takke meg, for det kan du juble. For det kan du attrå ei himmelsk glede. For det største her i verden, det er å få oppleve syndeforlating. Den beste rikdom du kan ha, det er å vedkjenne meg og å sjå den sanne rikdom som er skjenka til alle menneske. Eg gjev deg i desse tider augesalve, så du kan opne dine auge og du får skode inn i den rikdomen som eg, Herren, har leia deg inni. Du ser det ikkje så klart i dag, men eg skal gi deg meir og meir opna auge, så du kan skode inn i både fridomens lov og inn i rikdommen og inn i herlegdomen. Og du skal få oppleve, når du blir … at du skal ikkje sakne noko eller mangle, men du skal få kjenne at: ”alle mine kjelder, dei har eg i deg”. 

Vend ditt blikk oppover. Du er oppreist med meg, då skal du skode opp og forvente det som er der oppe. Og når du møter mitt blikk, som er all godleiks givar, så skal du få kjenne at eg skal ause mi velsigning over deg i rikeleg mål. Og du skal få oppleve at ditt hjerte skal tennast og det skal byrje å brenne for meg. Og elden skal flamme i ditt hjerte og det skal bli varme der inne. Og når flammen og varmen og lyset byrjar å ta overtaket i ditt hjerte, då skal du verte eit vitne for meg og din tunge skal få lov til å fortelje om mine dygder. Og du skal kjenne ei trong til å (bringe ut den herlege bodskap til både dine naboar og til dei du møter på din arbeidsplass)? Og dei skal merke den herlegdom som har gått opp over deg, fordi du har opna ditt hjerte og du skal skode inn i min herlegdom. – Halleluja.”

Men på eit møte tenkte eg ei stund som so at dette er meiningslaust, for det har då ikkje vorte noko meir ut av dette. Men då sa Jesus til meg at det vert til sorg for den Heilage Ande når elden på mitt hjarte sloknar. Bodskapane 7.6.2015:

”Ja, eg vil at du skal vite, mitt barn, at du tilhøyrer meg. At eg har kjøpt deg fri med mitt blod, at du er dyrt kjøpt, du er betalt. Fordi eg elskar deg, fordi eg har utvalt deg før verda sin grunnvoll vart lagt, til å vere mitt barn, min son og mi datter. Og eg vil at du skal vere trygg, og eg vil at du skal ha denne vissa og denne gleda i ditt hjerte, om at du tilhøyrer meg, og at du er på veg til himmelen og til eit evig liv saman med meg, seier Herren. Så at du kan løfte opp hovudet ditt, at du kan sjå opp til meg. For frå meg kjem di forløysing, frå meg kjem di frelse og di hjelp, seier Herren. Så frykt ikkje, men set di lit til meg, eg som er din gjenløysar. 

Ja, eg lova då eg drog herifrå at eg ville komme og vere nær hos deg ved min Heilage Ande. Og eg bor i ditt hjerte, ved min Ande, seier Herren. Eg er nær hos deg kvar dag, du behøver berre rope på meg, så er eg der og eg vil svare deg og eg vil hjelpe deg, fordi du er mitt barn og eg er din far, seier Herren. Og eg ynskjer at du skal oppleve mi hjelp, eg ynskjer at du skal oppleve min nærleik. Så ver frimodig og strekk deg ut og ta imot av det som eg har gitt deg. For eg er nær hos deg og eg vil gi deg av mi kraft. Eg vil fylle deg med min nærleik, med mi velsigning, sånn at du ikkje skal vere i tvil, men vite det at eg er nær hos deg og eg hjelper deg og eg held deg oppe med mi rettferds høgre hand, seier Herren. Amen.”

——–

”Ja, min Ande (er utgytt over) alle menneske…. Min Ande skal fungere i hjertet ditt, dersom du held deg tett til meg, heile tida. Ha din relasjon til meg, ……. Ikkje la noko menneske forstyrre dine tankar, ditt sinn. Og ikkje la andre menneske påføre deg tankar som ikkje er frå meg. (Men at eg døde for deg på)? Golgata kors. Så la min Ande virke 100 % i deg. For min Ande vert sorgfull og skuffa når ilden i ditt hjerte vert slukka, når du påfører ditt eige sinn tankar som ikkje er ifrå meg, seier Herren. Amen. ”

Kroppen er eit tempel for den Heilage Ande. Halde seg heilhjarta til Herren, vende hugen opp til han.

Kroppen er eit tempel for den Heilage Ande. 

1KO 6,12 – 1KO 6,20 {LEKAMEN HØYRER HERREN TIL}  Alt har eg lov til, men ikkje alt gagnar. Alt har eg lov til, men eg skal ikkje la noko få makt over meg. 13 Maten er til for magen og magen for maten; men Gud skal gjera ende på dei begge. Lekamen er ikkje for hor; han er for Herren, og Herren er for lekamen. 14 Gud reiste Herren opp frå dei døde, og ved si kraft skal han òg reisa oss opp. 15 Veit de ikkje at lekamane dykkar er Kristi lemer? Skal eg då ta Kristi lemer og gjera dei til skjøkjelemer? Langt ifrå! 16 Eller veit de ikkje at den som held seg til ei skjøkje, er éin lekam med henne? Det er sagt: “Dei to skal vera eitt.” 17 Men den som held seg til Kristus, er éi ånd med han. 18 Hald dykk frå hor! All synd som eit menneske elles gjer, er utanfor kroppen. Men den som driv hor, syndar mot sin eigen kropp. 19 Veit de ikkje at lekamen dykkar er eit tempel for Den Heilage Ande, som bur i dykk, han som de har frå Gud? De er ikkje lenger dykkar eigne: 20 De er kjøpte, og prisen er betalt. Bruk då lekamen til ære for Gud!  

1KO 7,1 – 1KO 7,7 {EKTESKAP OG UGIFT STAND}  Når det gjeld det de skreiv om, så er det godt for ein mann at han ikkje rører ei kvinne. [det de skreiv om: Paulus har fått eit brev frå kyrkjelyden med visse spørsmål som han her kjem inn på.] 2 Men for at de ikkje skal driva hor, skal kvar mann ha si kone og kvar kvinne sin mann. 3 Mannen skal gjera sin skyldnad mot kona, og like eins kona mot mannen. 4 Kona rår ikkje over sin eigen kropp, men mannen. Like eins rår ikkje mannen heller over sin eigen kropp, men kona. 5 Hald dykk ikkje frå einannan utan at de har vorte samde om det, for ei tid, så de kan leva i bøn. Kom så saman att, for at Satan ikkje skal freista dykk, av di de ikkje kan vera fråhaldande. 6 Dette er meint som eit løyve, ikkje som eit påbod. 7 Eg skulle ynskja at alle var som eg. Men kvar har si eiga nådegåve frå Gud, den eine så, den andre så.

I følgje Paulus skal vi ta lærdom av at Gud skapte kvinna av mannens sidebein og førde henne til han, så dei skulle vere eitt kjøt. Dette har ikkje fungert skikkeleg, det har tvert om vorte protestert imot det, det er eit fråfall som kan samanliknaste med israelsfolkets fråfall på Jeremias tid, det førde til at folket vart sjukt som om det var skada og han følte det slik i sin eigen kropp. Slik er der ein sjukdom mellom Guds folk og eg har fått kjenne noko av denne sjukdomen i meg, men Jesus vil lækje den. Så han vil altså få dette til å fungere rett. Vi skal vere himmelvende ja, men det skal få konsekvensar for våre liv her på jorda, så det er tale om den fysiske kroppen vi har her og no og slik vert Jesu kyrkje kalla Jesu brud og dermed Jesu kropp. Dette har eg nyst skrive om her:

https://bluehost944.com/2019/06/11/livet-vart-planta-i-meg-ved-guds-ord-sa-eg-skal-fa-leve-og-blomstre-og-vere-kanal-for-guds-velsigning-og-kjaerleik/

Eg har også skrive om at eg ber lekamen fram som eit levande heilagt offer til velbehag for Gud, spesielt ved at eg kjem på møte i kyrkjelyden. Det gjer eg også med bønn til Gud om at dette skal fungere rett, for Gud skaper oss i Kristus og då skaper han oss i samsvar med 1.Mos.2, for han er den same no. Han som byrja den gode gjerning i oss, han skal også fullføra den.

RMR 12,1 – RMR 12,5 {DET KRISTNE LIVET}  Så legg eg dykk på hjarta, brør, ved Guds miskunn, at de må bera fram lekamen dykkar til eit levande og heilagt offer som er til hugnad for Gud. Det skal vera dykkar åndelege gudsteneste. 2 Og skikka dykk ikkje likt med denne verda, men lat dykk omskapa ved at de får eit nytt sinn og kan døma om kva som er Guds vilje: det gode, det hugnadlege, det fullkomne. 3   Ved den nåden eg har fått, seier eg til kvar einskild av dykk: Gjer deg ikkje større tankar enn du bør, men bruk vitet ditt og ver visleg! Kvar og ein skal halda seg til det mål av tru som Gud har gjeve han. 4 Vi har ein lekam, men mange lemer, og alle lemene har kvar sine oppgåver. 5 På same måten er vi alle ein lekam i Kristus, men kvar for seg er vi lemer for kvarandre.

På tempelplassen er det eit altar det det vert brent offer. Inn i tempelet er det lysestakar der elden må brenne og flammen lyse. Og der er eit altar der det vert brent røykjelse. Og lekamen er eit tempel for den Heilage Ande, så dette er symbol på at vi skal verte fyllte av den Heilage Ande og vere brennande i ånda og la kjærleikens loge flamme opp.

Det er greit nok å vere himmelvend, vende hugen opp til Jesus, få openberring, så vi ser med hjartets opplate auge, men altså, sidan kroppen er eit tempel for den Heilage Ande er det også noko som eg får oppleve i min kropp. Når Ordet ved trua smeltar saman med oss, i våre hjerte, så opnar vi opp for Jesus, så han får komme inn og då skal vi også opne opp for han alle roma i vår lekams tempel så han får komme inn med sitt lys og si rettleiing. 

Vi skal glede oss framfor alt over at våre namn er skrivne i livets bok i himmelen, eg skal glede meg framfor alt over at Jesus er min frelsar og Herre. Og når eg vert glad i ei jente,  tiltrekt av ei kvinne, så skal eg glede meg framfor alt over at han vil frelse henne også. Når eg har bedt han om å gi meg ei frelst kvinne til kone, så skal eg glede meg framfor alt over at han vil frelse henne også, at han gjenføder henne, at ho lever i kjærleiksforholdet til Faderen, som hans barn og i kjærleiksforholdet til Kristus, som hans brud. Ved at eg er himmelevend, får eg oppleve den åndelege velsigninga i mitt hjerte og mitt sinn, Jesus gir eg ei herleg og vidunderleg kvile i mitt hjerte og sinne og det har å gjere med at han gir meg ei frelwst kvinne til kone, gratis, av berre nåde. Men sidan kroppen er eit tempel for den Heilage Ande, er det også noko som eg får oppleve i min kropp. Gud er ånd og hans rike er ein åndelge røyndom som eg får oppleve i mitt indre menneske, i mitt hjerte og mitt sinn og i min kropp. Jesus gir meg ei frelst kvinne til kone og då skal eg glede meg over at han er hennar frelsar og Herre, det skal eg glede meg over i mitt hjerte og i min kropp. Ved at eg gleder meg i Herren og gleder meg over at han frelser henne, trur eg at eg får oppleve at han er hennar frelsar og Herre i min kropp. Gud frelser oss og skaper oss i Kristus og då skaper han oss i samsvar med 1.Mos.2. 

Eg er ein realist som trur på Jesus, han har kalla meg og valt meg ut.

No tenker eg slik om henne Reella, eg tenker på henne som ei frelst og frigjort sjel, som er i Anden, så eg tek imot henne i mitt hjerte, i djupet av meg, i min lekams tempel. I det eg tenker slik, kjennes det som sunnhet og lækjedom for kropp og psyke, ja det kjennes herleg. For Gud skaper oss i Kristus og då skaper han oss i samsvar med 1.Mos.2, det handlar om vårt sjeleliv i samfunn med Gud som er ånd.

Eg studerte matematikk, fysikk og informatikk og ho studerte biologi, eg veit det fordi eg såg ho gjekk til biologibygget og der såg henne igjen mange gangar. Og frå filosofihistoria veit vi at pythagorearane hadde ei frelseslære og Platon tenkte matematisk og filosoferte om ideverda, han meite sjela kom frå ideverda, men ved fødselen tapte den mykje av i si innsikt i dei fullkomne ideane, inkludert det godes ide. Gjennom langvarig opplæring kunne vi få betre innsikt og derfor skulle ei lærd overklasse styre med diktatorisk makt. Aristoteles vart kalla logikkens far, elles var han engasjer i mange fagfelt, spesielt i biologi. Så han tenkte på sjela meir som det som særmærkte ein art. I våre dagar vil vi kalle det for den genetiske koda som særpreger arten. 

Eg tenker på begge måtane, faktisk, for det første fordi Gud skapte mannen av mold frå marka og bles livets ande i nasa hans, så han vart ei levande sjel. For det andre fordi Gud forsona verda med seg ved at han let Son sin, Jesus Kristus, døy på eit kors i staden for oss. Så på grunnlag av forsoningsverket får vi samsvar mellom sjel og kropp, hjerte og forstand. Og Jesus har sagt til meg at eg skal la han ta omsorg for sine born og sine henders verk. Gud er ånd og hans born er fødde av hans Ande og det som er født av Anden er ånd. Ved at han tek omsorg for sine born vil han ta omsorg for sine henders verk.

Ho Reella var ei fantastisk vakker jente, med langt lyst hår, så eg kalla henne lenge ”Miss Oslo 1990” og stussa ikkje på å rekne henne for ei typiske idealkvinne for ein kvit mann og tenke biologisk om formeiringa i samsvar med utviklingslæra, om å satse på noko som sannsynlegvis vert vellukka. Men med Guds hjelp, for eg trur likevel det er han som skaper gjennom utvikling. Han sa til meg at han såg til hjertet. Ja, han såg til hjertet hos både meg og henne, salige er dei som er reine av hjertet, dei skal sjå Gud (Bergpreika). Det viktigaste for han var ikkje menneskeleg ansinitet, men det verda trengde, var mitt varme hjarte.

Så eg tenker som so at eg gjer uansett rett i å la henne, hennar sjel, få ein slik sentral posisjon i mitt hjerte og i min kropp, i det eg tenker på min kropp som eit tempel for den Heilage Ande. Omlag eit halvt år etter at eg byrja å studere i Bergen, våren 1977 altså, talte Jesus til meg på denne måten: ”Du som fekk livet planta inni deg, dette livet, det skal vekse.” Då visste eg med meg sjølv at det var planta i meg ved Guds Ord allereie når eg var ein liten gutunge. Eg tenker på det som livsen tre. Eg ynskjer å ta av den frukta og ete og dele med andre. Spesielt ynskjer eg å få dele med den kvinna som eg har fått kjær, som blir kjærsten min og kona mi, ja, eg ynskje å fri til henne med å spørje henne om ho vil dele den med meg. Eigentleg betyr det å ta parti med Jesus og seie meg samd med han, når han frir til henne.

Jesus sende disiplane sine ut i ut i heile verda med evangeliet. Dersom folket i ei bygd eller ein by ikkje tok imot dei, så skulle dei berre gå vidare. No tenker eg på to måtar, både som ein slik disippel som ein mann som naturleg nok vil eg ha meg ei kone så eg tenker naturfagleg om det altså og reknar det for å vere den sekulære sida av saka. I det eg let meg forsone med Gud på evangeliets grunnvoll, reknar eg dei to tenkemåtane for å vere sameinlege. 

Naturleg nok vil ein mann møte andre menneske og prate med dei, så får dei vite litt om meg og kva eg meiner og eg får vite litt om dei og kva dei meiner, utan å trenge å gå omvegar for å spørje andre om det. Det er då vel vesentleg for å sikre at vi ikkje fer med lygnn og baktale. Vi veit då kor lett ”ei fjøyr kan verte til ti høns”. Og dette må no vel vere spesielt viktig for ein mann, når han vil prøve å finne seg og vinne seg ei kone.

Då verkar det rart når så mange med den såkalla sekulariseringa opponerer og protesterer mot den evangeliske forkynninga og så viser det seg at dei endåtil protester mot den naturfaglege tenkinga. I det politiske bildet og i media-bildet er det regelrett dumt. Men verken kristndomen eller naturvitskapen er dum. Med den såkalla kvinnefrigjeringa vert vanlege folk framstilte som dumme og poenget med det er å argumentere for diktatur.

Men altså, naturvitskapen er objektiv, i realfag får vi vite kva som er sannt og rett. Det får vi i kristendomen også, men metodene og målsetjinga er litt annleis. Eg har nyst skrive om at vår tenking er gambling, synsing og logisk deduksjon.

https://bluehost944.com/2019/05/29/kristendomen-er-populistisk-og-opnar-guds-himmel-for-oss-til-samanlikning-har-realfag-bade-empiri-og-rasjonalitet/

Men det gir oss ikkje rett til å vere uærlege og velje å seie det vi ikkje meiner, det gir oss ikkje rett til å lyge. Alle kan ta feil, slik er vi alle syndarar og lygnarar, derfor treng vi Guds nåde, nåden og Sanninga kom ved Kristus.

Eg har bedt Jesus gi meg ei frelst kvinne til kone sidan eg var ung og han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullførde frelsesverket. Då er det litt rart, for ikkje å seie frustrerande at eg enno ikkje har fått snakke med henne om det og fri til henne. Eg hugsa at eg gav uttrykk for slik frustrasjon i det eg skreiv, men Jesus svarde meg at han trykte på åtvaringa sin knapp. 

BODSKAP GJENNOM TYDING AV TUNGETALE:

Søndag 2.12.90:

”I den første tid, så utvalde eg Abraham. Den utveljinga står fast enno i dag, ja til evig tid. Like fast står det at det var eg som utvalde min elska Son, Jesus. Og eg vil gjere det slik at nasjonane vender sine blikk på Israel. Og eg vender mine hender til nasjonane, dei er der biletleg tala utstrekte med innbyding til mine nådegåver, endåtil dei som ikkje vil ha noko med mitt namn å gjere, men som berre vil trakke det ned under føter, innbyr eg til fellesskap.

Og det var eg som utvalde deg. Og eg innbyr deg i dag til å innvie deg til teneste for meg. Du skal ikkje tene denne verda, men du skal tene himmelen. Verda og all si lyst forgår, men eg vil gi deg av dei himmelske verdiar og skattar, som er gull verd, og som aldrig forgår. Eg kallar deg no inn på vegen til det nye Jerusalem. Du skal sette di tru og tillit til meg. Kvar den som kallar på Herrens namn, skal verte frelst.

Du har høyrt det før, at eg er den som døyper deg med den Heilage Ande og eld. To gangar har du høyrt det, og tre gangar har eg talt til deg, og eg trykker no på åtvaringa sin knapp; i dag om du høyrer mi røyst, så forherd ikkje ditt hjerte. Eg vil sjølv komme og ta bustad i deg. I det høge og heilage bur eg, og hos den som er broten og nedbøygd i ånda.

Du skal ikkje føle deg vissen og kraftlaus i din kvardag, men alt du treng i dagane som ligg føre, det har du i meg.”

Søndag 9.12.90: 

”Enten så tenar du denne verdens gud, det er Djevelen, eller så tenar du meg. Men du er min tenar, og du skal tene meg. Djevelen arbeider strengt no, for å hindre deg i å overgi deg heilt til meg. Eg venter på at du skal overgi deg heilt til meg, og innvie deg til teneste for meg. Eg har ikkje berre kalla deg til teneste, men eg vil også utruste deg til den teneste som eg har kalla deg til. Eg vil gi deg av slike himmelske rikdommar som du enno ikkje har fått del i. Eg har framleis min hugnad i menneska sine barn, og eg har min hugnad i deg.”

Søndag 23.12.90:

”Eg gjer sundknuste hjerter levande, og eg gjer ditt sundknuste hjerte levande. Eg bur i denne sundknusing. Eg gir deg den tru i hjertet som sigrar over verda, den overvinnande tru. Så når trua utvatnast og uttynnast hos mange, så har du ei sterk og levande tru. Du skal ikkje slås ned, men du skal vere ein overvinnar. Eg vil frigjere trua i deg, så du fritt kan bevege deg i Anden verden. Du skal ikkje knyte deg i hop og strype deg inne, men fritt bevege deg i Andens verden. Eg vil sjølv bu der inne og skape ekte glede og høgtid hos deg. Du skal betene meg og du skal betene eit medmenneske.”

Når han her sa at eg skulle betene eit medmenneske, så tenkte eg på henne Reella. På denne tida skreiv eg om det som vart sagt om øvstepresten Josva i Sak.3-4 og såg prestetenesta i den gamle pakt som førebilete på prestetenesta i den nye pakta, men no er Jesus øvsteprest etter Melkesediks vis, han tok bort synda med sitt syndeoffer ein gong for alle. Steinen med dei sju augene er symbol på evangeliet om Kristus, med den Anden som vi får ved trua på han. Og eg tenkte meg at henne som han gir meg til kone, skulle vere i den Anden framfor meg, liksom denne steinen var framfor Josva. Eg tenkte på det som den lovsangen Gud la ned i meg ved den Heilage Ande. Men no var det henne Reella eg tenkte på. Eg tenkte meg at Gud talte til meg og til henne og slik ville han tale gjrennom oss til folket vårt. Og at vi skulle representere folket vårt overfor Gud.

Profetisk bodskap 18.5.2008:

Eg fekk ikkje spelt inn byrjinga, men det var noko om av vi må trenge djupare inn i Guds ord.

Mp3: opptak: ”Eg ynskjer berre å ha opp rullegardina for dykk, slik at de verkeleg skal få eit slikt rikt liv som eg ynskjer at de skal ha. Ver ikkje engstelege, ver ikkje redde. Nei, ver frimodige. Lukk opp. Eg ynskjer berre å få reinsa ut, inga synd er for stor, inga synd er for lita. Nei, eg ynskjer berre å reinse ut alt. Slik at ditt liv skal få lov til å blomstre. Slik at du skal få vere min forlenga arm, slik at du skal vere i stand til å gå ut og fortelje om det eg har gjort, om det eg har gitt dykk, om mitt ord. Eg ynskjer å skape ei større avhengighet mellom meg og deg. Vegen oppad til meg, den er fri. Du må ikkje blokkere den. Nei, eg vil berre reinse den. Kom til meg, ja berre kom, seier Herren. Eg elskar deg. Eg ynskjer det beste for deg. Eg ynskjer at min kjærleik skal få lov til å strøyme gjennom deg og ut til dei som er rundt omkring deg. Kvifor begrenser du min kjærleik. Den sanne kjærleiken.” 

Dette er no lenge sidan, men eg kan likevel tenke tilbake og spørje meg korleis var det eg avgrensa Guds kjærleik? Ho Reella var ikkje hos meg som kona mi, så det var vel ikkje så rart om eg spurde meg sjølv kvifor skulle vel eg halde fram med å tenke på akkurat henne med kjærleik som om ho var kona mi? Her talar Jesus om hans kjærleik til alle menneske, han vil at den skal få lov til å strøyme gjennom meg. Men eg skal då sjølvsagt prioritere å tenke på henne som han gir meg til kone, vere kanal for Guds kjærleik og velsigning til henne, så skal vi vere kanal for Guds kjærleik og velsigning til andre menneske.

Det er ei liknande problemstilling som eg diskuterte som kommentar til bodskapn 7.6.2015, eg skal halde ved like elden på mitt hjertes altar, eg skal vere brennande i ånda.

Gud sa til meg at han valde ut Abraham og den utvelginga står fast. Han valde ut sin elska son, Jesus, og den utvelginga står fast. Og han valde ut meg (Bodskapen 2.12.2019). Og han innbaud meg til å innvie meg til teneste for han. Han minna meg om at han døyper med den Heilage Ande og eld. Han vil sjølv komme og ta bustad i meg. I det høge og heilage bur han og hos den som er broten og nedbøygd i ånda.

Kva er så spesielt ved meg? Eg tenker realfagleg, naturfagleg, samtidig som eg trur på Jesus. I trua på han må eg audmjuke meg for Gud ved å bøye meg ved Jesu kors, i det høge og heilage bur han og hos den som er broten og nedbøygd i ånda. 

Jesus sa eg skulle søke han av heile mitt hjerte, sjå til at mitt hjerte var i rett forhold til han. Det inneber å ta parti med han. Han sa til meg at når eg sa ja til han, sa eg ja til fridom, til å følgje han og til lækjedom. Så då skal eg ta parti med han ved å seie ja til fridom, seie ja til å følgje han og seie ja til lækjedom. Eg kommenterte det, Jesus kalla meg til Oslo med ein frigjerande bodskap og eg har tenkt å gå igjen, men førebels har det berre vorte med å gå ut og prate litt med folk her er og så skrive på heimesida mi og på facebook. Og dette med lækjedom hadde eg enno ikkje kommentert, men det gjer eg no, eg skal ta parti med han ved å seie ja til den lækjedomen han gir til meg og til folket sitt.

Jesus sa eg skulle søke han i løynkammer-bøna og då skal eg løfte blikket og hugen opp til han. Og så opplevde eg det som at han minna meg om henne Reella igjen, ja, eg trur han har kalla henne og valt henne ut og då er det noko han har kalla henne og valt henne ut til. Eg trur og håper at Jesus frelser hennar sjel for æva og gi henne evig liv. Eg vil audmjuke meg for han og be han frelse henne, så eg håpar og ventar meg at han kjem meg i møte, ta tek bustad i meg som min og vår frelsar og Herre, så eg får oppleve det i mitt indre menneske at han er hennar frelsar og Herre. Eg får oppleve det i mitt hjerte, kroppen min er eit tempel for den Heilage Ande, så eg får oppleve det i min kropp. Eg vil komme til å oppleve det herleg i mitt indre menneske., eg vil komme til å oppleve det som lækjedom for kroppen, det vil vere synnt for mitt sjeleliv, mitt sinn  og mitt tankeliv.

I 1. Mos.2 er det fortalt at Guds skapte mannen og så skapte han hagen og sette mannen til å dyrke og verne den. Det gav han meining med livet og hagen var sjølvsagt verdifull for han, dette var verdifullt både for han og for Gud. Så mannen fekk oppleve mykje med Gud, før kvinna kom til. Han vedkjende det verket Gud gjorde, også når Gud gav han ei kone. Det kan høyrast rart ut at han var i den stillinga at han kunne uttale seg så ”suverent” over henne, at han sa om henne at dette er kjøt av mitt kjøt og bein av mine bein, så ho skal kallast kvinne, for ho er teken av ein kar, for Gud har skapt henne slik. Dette kunne han seie om henne utan å sprørje henne. 

Eg har skrive om at eg synest det er frustrerande at eg ikkje får snakka med den kvinna det gjeld. Er ho kanskje redd for at eg skal bruke denne skriftstaden, at Gud skapte kvinna av mannens sidebein, inn i ein upassande samanheng. Vi forkynner då at Kristus er den siste Adam, som er ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgivande ånd. Hans kyrkje er hans brud. Det er den glade bodskapen som vi forkynner. 

I 1995 kjende eg meg einsam og forlatt i Oslo, eg gjekk på møte i dFEF i M40, men elles hadde eg ingen venner å snakke med. Men Jesus sa til meg at eg skulle snakke med han. Han er vår frelsar og Herre, han har fått all makt i himmelen og på jorda, så når eg og vi snakkar med han, så er det temmeleg suverent. Sidan Gud forsona verda med seg ved at Kristus døde i staden for oss og eg let meg forsone med han, så innser eg at dette høver med den naturvitskaplege tenkinga. Gud har skapt alle ting og han har openberra si frelse for oss i Kristus. Alle som tok imot han gav han rett til å verte Guds born. Og han vil ta omsorg for sine born og sine henders verk.

Livet vart planta i meg, ved Guds Ord, allereie når eg var ein liten gutunge. Jesus har vore ein trufast venn for meg og det vil han framleis vere.

Omlag eit halvt år etter at eg byrja å studere realfag i Bergen, våren 1977 altså, talte Jesus til meg slik:” Du som fekk livet planta i deg, dette livet, det skal vekse”. Då visste eg at det var planta i meg ved Guds Ord allereie når eg var ein liten gutunge. Eg er oppvoksen i kyrkja og vart tidleg med på bedehuset, eg fekk forkynnt den glade bodskapen og trudde. Mor mi lærde meg å be kveldsbøna mi, eg vart opplærd til å påkalle Jesus som min frelsar og Herre, eg bad han frelse meg og gi meg evig liv og så bad eg han frelse menneske. Eg vart opplærd til at eg kunne gå til Jesus med alle mine problem og alle mine behov og han vart ein god barndomsvenn for meg og han har sagt til meg at han vil vere ein trufast venn for meg heile livet.

JAK 1,21 Legg difor av all ureinskap og all vondskap, og ta viljug imot det ordet som er planta i dykk, og som har kraft til å frelsa sjelene dykkar. 

JAK 1,25 Men den som ser inn i fridomens fullkomne lov og held fram med det, han gløymer ikkje det han høyrer, men lever etter det. Han skal vera lukkeleg i si gjerning.

Og han har talt til meg om at livet er planta i meg seinare også, bodskapen 30.3.1997:

”Skulle noe være for vanskelig for meg? Nei, se, jeg er Herren som vil fornye dine dager, så det blir som i fordums tid. For visst, så fornyer jeg i dag, da jeg gjenoppliver de nedbøyedes ånd, jeg gjør de sønderknuste hjerter levende igjen. Ja, se, også i dag, så deler min Ånd ut av mine gaver til menighetens oppbyggelse, for se, jeg vil at du skal leve rikt, jeg vil at du skal ha del i min overflod, sier Herren, og du skal være et redskap til menighetens oppbyggelse, og derved også et redskap til sjelers frelse.

Derfor skal du ikke si at jeg er ikke til noe, derfor skal du ikke si at der er ikke noe for meg lenger av engagement, men jo, se, jeg har bruk for deg, se, jeg vil vise deg det meningsfyllte. Se, endog i grå hår, skal du skyte friske skudd. For se, jeg lar den indre daglige fornyelse bryte fram i ditt liv, og du skal få oppleve en åndelig vår, sier Herren. Jeg vil gi deg av himmelens regn, og du skal få fryde deg og glede deg i troen. Og ditt hjerte skal strømme over av takk, sier Herren.

Bare slipp gleden løs du, bare pris meg du, for at du er på vei mot himmelen, frelst av nåde, rettferdiggjort ved troen alene. Bare slipp gleden løs og fryd deg og gled deg i det fullbrakte verket. Jeg har gitt deg retten til å være glad, på tross av all nød, på tross av all elendighet, så kan du glede deg i min fullkomne glede. Og se, den skal forløses til det maksimale i oppstandelsen. Snart er du hjemme og står for tronen. Derfor rett ryggen, løft ditt hode. Din forløsning, den stunder til.

For det skal ikke alltid være slik som du føler din hverdag er, der det strømmer på med problemer både på høyre og venstre side av deg, og du synest det er så tungt og så vanskelig og hver dag kan være som en byrde for deg. Men se, du skal få lov å løfte ditt blikk og se hen til meg. Og jeg vil bære både deg og byrdene, og du skal få oppleve; se, det er utrakt en hånd fra himmelen til deg, som skal lede deg gjennom livet. Se, jeg vil lede deg til de grønne gressgangene, jeg vil føre deg til hvilens vanne, og du skal få fryde deg og glede deg i min frelse, som det er lenge siden du har gjort, sier Herren. 

Jeg har ikke flytta lysestaken, jeg er midt iblant dere, sier Herren. Jeg oppmaner min herlighet og min hellighet midt i min menighet. Derfor vær frimodig, akkurat i den situasjonen du er, se, der er liv i deg, fordi jeg er i deg. Derfor er det evige livet planta inn i ditt indre, derfor kan du fryde og glede deg og la det strømme over dine lepper av takk til meg, fordi jeg både har vært og vil være deg en trofast venn, gjennom hele livet, sier Herren.”

Eg har fortalt om denne prioritetsordninga, der eg ber Jesus frelse menneska som første prioritet og gi meg ei frelst kvinne til kone som andre prioritet. Så når eg gjekk på gymnaset og merka at eg byrja å verte glad i henne Virtuella, erkjente eg for Gud at hans kjærleik var mellom oss og den var rett, samen enten ho ville sie ja eller nei til mitt frieri. Med den vedkjenninga opna eg meg endå meir for denne kjærleiken og fekk ei ny fylde av den Heilage Ande. Eg opplevde det som at ho var i Guds hand og han la henne i mitt hjerte, slik openberra han henne for meg som sitt barn, som han elska og hadde omsorg for. Og no talar eg om henne som eit Guds barn, fødd av Anden og det som er født av Anden er ånd.

Men når eg oppdaga henne Reella, på slutten av 1980-talet, vedkjende eg berre for Gud i mitt stille sinn at eg syntest ho var så vakker at dersom eg kunne få henne til kone, så ville eg ha henne. Sjølv om eg ikkje kjende henne eller visste noko meir om henne. Eg sat på den store lesesalen øvst i Vilhelm Bjerknes hus og noko seinare når eg sat der, opplevde eg at den Heilage Ande minna meg på henne og dreiv meg og leia meg til å gå ut og ned trappene, og når eg kom ned trappa til første etasje kom ho frå høgre og gjenn forbi rett framfor meg. Då vedkjende eg i mitt stille sinn:” Der er ho”. Samtidig fekk eg ei åndeleg openberring, det var som om himmelen opna seg og Jesus openberra seg for oss og sa det same til henne:” Der er ho”. Det var altså eit svar eg fekk på mi bøn om ei kone. Men denne prioritetsordninga gjeld her også, første prioritet er å be Jesus frelse henne og eg skal uansett opne meg som kanal for Guds velsigning og kjærleik til henne. Ho fekk ein sental posisjon i mitt sinn  og mitt tankeliv og eg opplevde det som sunnt for min psyke. Men det treng nok verte friskare og sunnare.

Og eitt år etter at eg byrja å studere realfag i Oslo, hausten 1985 altså, sa Jesus til meg: ”Den lovsongen som eg la ned i deg, den er din og den skal vere din i all æva, i djupet av deg, der er den”. Gud la den ned i meg ved den Heilage Ande og så tenkte eg på henne Virtuella, som eit Guds barn, fødd av Anden og det som er født av Anden er ånd. Men det vart ein åndskamp, både i Bergen og i Oslo. Og eg forstår det slik at med denne såkalla kvinne frigjeringa ville dei prøve å gjere revolusjon, men det var å forkaste Kristus og forkynne eit anna evangelium, men Paulus sa at den som forkynner eit anna evangelium enn det han forkynnte, skal vere forbanna. Eit anna evangelium innebar ei anna ånd, det var ei åndsmakt som ikkje var av Gud. Og eg måtte kle meg i Guds fulle rustning for å stå den imot.

Jesus sa også at der var ein sjukdom mellom Guds folk og eg hadde fått kjenne noko av den sjukdomen i meg. Men han ville lækje den. No har han sagt at når eg sa ja til han, så sa eg ja til lækjedom. Eg skulle søke han i løynkammerbøna og då meiner eg han minna meg om henne Reella igjen. Eg oppdaga henne på slutten av 1980-talet og bad for henne og fekk oppleve ei åndeleg openberring der Jesu openberra seg for meg og for henne. Eg skal takke og lovprise Kristus for frelsa og glede meg i han, så vil han gi meg det som mitt hjarte attrår. Eg trur og håper at han frelser hennar sjel for æva og gir henne evig liv og det vil eg takke han og lovprise han for, eg vil glede meg over det i mitt hjerte, ja, slik vil eg glede meg i han. Kroppen min er eit tempel for den Heilage Ande, Gud er ånd og hans rike er ein åndeleg røyndom som eg får oppleve i mitt hjerte og mitt indre menneske, i min kropp. Eg trur eg får oppleve det slik at ho er i Anden i min kropp, sidan den er eit tempel for den Heilage Ande. Så eg får oppleve det som lækjedom for min kropp, som sunnhet for sjel og sinn og tanke. Det verkar som eg soleis berre skal ta imot i tru, ja, for Jesus gir meg livets vatn gratis, av berre nåde, slik gir Jesus liv til vår sjel, han gir oss ånd og liv og vekker oss opp til liv i samfunn med seg og Faderen. Når Gud frelser menneske, skaper han noko som står til evig tid, menneske kan ikkje legge til noko eller ta noko ifrå. Men eg kan og vil søke han i løynkammerbøna, bøye meg for korsets fot og påkalle Kristus som min frelsar og Herre. Eg vil bøye meg i støvet for han, til samanlikning med profeten Daniel og apostelen Johannes. (Daniel.10,5-12 Op.1,16-18). Og så ber en han frelse ei kone til meg. Og då er det henne Reella eg tenker på.

Jesus sa eg måtte komme til han slik som eg var. Ja, det saka gjaldt var no at eg bad han gje meg ei frelst kvinne til kone, det må eg no ærleg innrømme og kvifor skulle eg vel ikkje det? Det er mi sak som han tek seg av og då vil no eg berre komme til han med den saka, slik som eg er. 

Når han trykte på åtvaringsknappen var det altså ikkje for å åtvare meg mot det, sitat frå bodskapen 2.12.1990:

”Du har høyrt det før, at eg er den som døyper deg med den Heilage Ande og eld. To gangar har du høyrt det, og tre gangar har eg talt til deg, og eg trykker no på åtvaringa sin knapp; i dag om du høyrer mi røyst, så forherd ikkje ditt hjerte. Eg vil sjølv komme og ta bustad i deg. I det høge og heilage bur eg, og hos den som er broten og nedbøygd i ånda.

Du skal ikkje føle deg vissen og kraftlaus i din kvardag, men alt du treng i dagane som ligg føre, det har du i meg.”

Men poenget er at han døyper med den Heilage Ande og eld, så vi får oppleve at Gud gjer sitt verk med oss ved sitt Ord og sin Ande. Med ein Ande døyper han oss til å vere ein lekam, han utruster oss med ulike nådegåver så vi fungerer på ulik vis som ulike lemer på hans lekam. Og slik vil han gi meg ei frelst kvinne til kone. Ja, for er vi frelst, så tilhøyrer vi Kristus og skal leve for han. Og for å leve for han treng vi den utrustninga som han gir oss ved sin Ande.Mannens oppgåve er framleis å dyrke og verne Guds hage og det er det kvinna skal hjelpe han med. Vi skal gjere det ved å leve for Kristus, for han er den siste Adam som er ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgivande ånd. Og då treng vi den utrustninga som han gir oss ved sin Ande.

Han sa eg skulle ikkje kjenne meg vissen og kraftlaus i min kvardag, men alt eg treng i dagane som ligg føre, det har eg i han. Eg må vel likevel innrømme at eg altfor ofta og altfor lenge har gått og kjent meg nettopp vissen og kraftlaus i min kvardag. Eg føler at det eg treng, er å få lovprise Gud og lammet for at han gir meg ei frelst kvinne til kone, for at han frelser hennar sjel, eg treng å få glede meg over det. For gleda i Herren skal vere vår styrke. Så eg føler eg treng å verte styrka i min kropp ved at eg gleder meg over at han frelser hennar sjel. Eg har bedt han gi meg ei frelst kvinne til kone og han har svart meg positivt på det, det er inkludert i det fullførde frelsesverket. Ordet om korset er ei Guds kraft til frelse for kvar den som trur og det er den krafta eg skal nytte meg av. Jesus sa til meg at eg kan ikkje stole på menneske, men eg kan stole på hans kraft. Eg Jesus har sagt eg skal lovprise han for det fullførde frelsesverket, glede meg i han alltid, så vil han gi meg det som mitt hjarte attrår. Så eg skal altså berre lovprise han som min frelsar og Herre og glede meg i han og så lovprise han for at han gir meg ei frelst kvinne til kone, lovprise han for at han frelser hennar sjel og glede meg over det. Og no er det henne Reella eg tenker på. Eg skal glede meg over at Jesus frelser hennar sjel, så eg kjenner meg styrka i min kropp ved å glede meg over det, så det kjenenst som om hennar sjel er i Anden og har fått ein ”makt”-posisjon i min kropp. For Jesus gir liv til vår sjel og ånd til vår ånd. Eg snakka med han om henne og fekk ei åndeleg openberring der han openberra seg for meg og for henne, Gud er ånd og han openberrar si frelse fo oss i Kristus. Eg likte henne og snakka med Jesus om henne og han var med meg og velsigna både meg og henne, det vart klart at han elska meg og henne med kjærleiken frå Gud og han elska henne gjennom meg. Han har betalt prisen for oss med sitt eige blod, for å frelse oss for æva og gi oss evig liv. Med den betalinga har han også betalt prisen for ei kone til meg. Så når ”moralfilosofane” kjem med sine krav på oss, gjer krav må menneske for å selje dei som trælar, så svarar eg med at Jesus har betalt prisen for oss med sitt eige blod, så vi skal tilhøyre han og leve for han. Slik har han betalt prisen for ei kone til meg også. Og no er det altså henne Reella eg tenker på. Så eg vel å takke Jesus for at han frelser hennar sjel for æva og gir henne evig liv. Eg vel å glede meg over det i mitt indre menneske og soleis glede meg i Herren, så eg kjenner meg styrka i mitt indre menneske, i djupet av meg, i min kropp, for gleda i Herren er min styrke.

Faderens kjærleik og omsorg.

Jesus sa til meg at eg kan ikkje stole på menneske, men eg kan stole på Guds kraft. Ordet om korset er ei Guds kraft til frelse for kvar den som trur. Menneskeleg sett verkar dette hjelpelaust. Men så sa han også at vi måtte vende om og verte som småborn for å komme inn i Guds rike. Han velsigna småborna og sa at vi skulle la dei komme til han, for Guds rike høyrer slike til. Så vi må komme til han som små born og la han velsigne oss. Og velsigninga inneber å komme inn i samfunnet med Faderen og Sonen og verte førebestemte til noko godt. Som Guds born har vi fått barnekår hos Gud, så vi får oppleve at han elskar oss og har omsorg for oss som sine born. då er det no om å gjere for oss å nytte oss av det. Så overfor Jesus er eg like svak og hjelpelaus som når eg var ein liten gutunge. Vi vert opplærde til å prøve å gjere det godt på skulen og gjere vår innsats i jobben. Men Gud frelser oss og skaper oss i Kristus og då gjer han eit fullkome verk som står til evig tid, ingen kan legge til noko eller ta noko ifrå. Det vedkjenner vi når vi bøyer oss for korsets fot, han bur i det høge og heilage og hos den som er broten og nedbøygd i ånda. Ved korsets fot finn vi den ekte kjærleiken og derfor skal vi glede oss, den kjærleiken vil han skal vere mellom oss. Ein av bodskapane 12.2.2011:

”(eg vil de skal vite at?) med evig kjærleik har eg elska dykk.  Denne kjærleik som eg har utgytt på Golgata kors, då eg døde for kvar einaste ein, denne kjærleiken vil eg skal vere mellom dykk. For det største av alt er kjærleiken. Derfor mine barn, vil eg de skal forstå at den kjærleiken (som de) lengtar etter, den har de i meg. For utan meg kan de ingen ting gjere. Det er eg, det er eg som er kjærleiken, det er eg som gjev kjærleiken. Ja, de kan ingen ting gjere av dykk sjølve. De kan ikkje ha denne kjærleiken eller produsere den sjølve. Men når de ser på meg, når de er i meg  …… 

Kjærleiken overvinner alt, kjærleiken løyner ei mangfald av synder, (kjærleiken er det største). Derfor mine barn, søk inn til meg, søk inn i Ordet, der som eg er, der skal de få sjå kva ekte kjærleik er. Derfor mine barn, fryd og gled dykk over at de har funne den ekte kjærleiken. De har funne meg og når de har meg, så har de alt de treng, for tid og (æve).”

Han sa til meg at alt eg treng i dagane som ligg føre, har eg i han (2.12.1990). Sidan har han også sagt at eg skal ikkje mangle noko. Nei vel, då skal eg ikkje mangle kone heller.

Bodskapen 21.2.2016:

”For eg er Gud som utvalde deg før eg skapte, før eg tala og det skjedde, før eg baud og det stod der, så hadde eg deg i mine tankar. For eg har utvalt deg i min elska Son, i Kristus, før verda sin grunnvoll vart lagt, for at du nettopp i denne tid kan stå heilag og ulasteleg for mitt åsyn. Derfor skal du vite at eg, Herren, byrja dette Guds verk i deg og det er eg Herren som skal fullføra det. Eg har gjeve deg alt kva eg er og alt kva eg har. Så bruk det du har fått, mitt barn, så skal du kjenne og oppleve og erfare, at avslutningstida skal ikkje gå nedover, den skal gå oppover. For det er eg, Herren, som er hovudet og når ein lem lid, så grip eg inn og eg lækjer og eg istandset og eg trøystar og hjelper, for eg elskar deg og eg vil fullføra det eg har tenkt i ditt liv.

For eg bar mitt blod ikkje inn i tempel som er laga med menneskehender. Men eg bar meg sjølv i kraft av den Heilage Ande og mitt blod bar eg inn i sjølve himmelen. Og når eg sette meg ved min Faders høgre hand, så fekk eg den Heilage Ande og den er den eg har sendt til dykk. For eg vil ikkje etterlate dykk farlause. Men eg sende talsmannen, han skal ta av mitt, han skal herleggjere meg. Derfor er du sett inn i eit guddommeleg hushald. Og du skal ikkje mangle nokon ting. Men søk fyrst Guds rike og dets rettferd, så skal du få alt det andre i tillegg. Men søk meg først, for eg, Herren, eg tilkjem all pris. Amen.” 

Eg skal ikkje vere hale, men hovud. Den Heilage Ande skal vere over meg, i meg og gjennom meg, eg skal få kjenne Guds kraft, så det vert meir enn siger. 

Jesus sa eg skulle ikkje vere hale, men hovud. 

Bodskapen 25.12.1990:

”Når eg rører deg og beveger deg, så la deg bevege av meg. Når du rører saumen av mitt klesplagg, så får du erfare at der går ei kraft utifrå meg. Der er framleis nåde og styrke å hente hos meg. Eg er framleis den som fører di sak. Du skal ta til deg av mitt ord og glede deg over mitt ord, og styrkast ved det i ditt innvortes menneske.

Sjølv om du ikkje alltid ser meg, men føler at eg er langt borte, så er eg der. Det verk som er gjort i deg, det er det eg som har gjort ved mitt ord, det er ikkje grunnlagt på noko i deg sjølv, men det er grunnlagt på mitt ord. Det var eg som kalla deg ut av mørke, til mitt lys.

Denne verda held seg til bedrag og den let seg bedra, fordi den ikkje vil tru.

Når du framheld mitt namn og vedkjenner mitt namn for dine medmenneske, så har dette namnet den eigenskapen at det skaper tru der inne.

Du skal ikkje vere hale, men du skal vere hovud.”

Bodskapen 24.4.2016:

”Eg står bak mitt Ord, eg er den evige, sanne klippe, urokkeleg, uforanderleg er mitt namn. Og eg har kalla deg ved namn og du er min. Og det eg har tenkt for ditt liv, det skal ingen menneske kunne stanse, det kan ingen vonde ånder stanse. For eg, Herren som elska deg så, og eg gav mitt liv for at du skulle få liv og overflod av liv. Ja, himmelens forrådskammer har eg åpna. Då det lydde frå korset med mi eiga røyst:” Det er fullbrakt”, så gjorde eg det for deg og for ditt liv her nede. Du skal ikkje vandre åleine, du skal ikkje lenger vere i fortviling. Du skal ikkje lenger vere under, men du skal vere over. Du skal ikkje lenger vere hale, men du skal vere hovud. Og sett di lit til meg, for eg er Herren og byrja og eg skal fullføra det. 

For når eg vert opphøgd, så vil eg dra alle menneske til meg. Så når du opnar din munn opp, så vil eg, Herren, fylle den. Eg vil fylle deg så det flyt over. Eg vil gjere di tunge til ein hurtig skrivars griffel. Det skjer ikkje med dine anstrengingar eller med eiga kraft, men  du vert fyllt av meg, eg som fyller alt i alle. Eg vil stå med mitt folk i avslutningstida. Snart så kjem eg, Herren, og hentar mine heim, men inntil den dagen, så skal eg, Herren, setje på krafta, med min Heilage Ande og du skal ikkje mangle nokon ting, i prøvingar og vanskar. For eg elskar deg og eg gav meg sjølv for deg. Derfor, sjå opp til meg og du skal få stråle av glede. Og den Heilage Ande skal vere over deg, den Heilage Ande skal vere i deg og gjennom deg og mi kraft skal du kjenne, åleine ved meg, så vert det meir enn siger. Abba. Halleluja.”

Andre bodskapen 15.5.2017:

Bodskap 2A: ”For himmelens sluser har eg opna, eg har ikkje halde nokon ting tilbake, men eg har gitt dykk alle ting, alt kva de treng, alt kva de behøver, det har du i meg. Derfor er det også i kveld opna opp ei kjelde, ei levande kjelde og det er mitt liv, seier Herren. Kom og rør meg i kveld og du skal få kjenne at der utgår framleis ei kraft i frå meg, som løyser og set alle plaga i fridom. Som  … å eg frelser endå i dag. Derfor kom til meg du som tørstar, kom til meg du som strevar, du som har tungt å bere. Legg det alt ved mine føter og eg Herren vil gje deg trøyst. Eg vil gje deg kvile. Eg vil gje deg kraft og styrke til å gå saman med meg. Halleluja.

Bodskap 2B: For eg har sagt deg, du kan grave grøft på grøft, du har høyrt mitt ord, du skal ikkje sjå noko teikn, du skal ikkje sjå noko bevis, men likevel, seier Herren, eg skal gje deg vatn, eg skal gje deg styrke, eg vil gje deg kva du treng, kva du vil ha, det skal du få, så kom berre til meg, for eg elskar deg og eg gav mitt liv for deg, for at du skulle få liv og overflod av liv. Det skal ikkje mangle deg nokon ting. Men søk først meg og mitt rike, så skal du få alt det du treng og du skal kjenne, eg er trufast, eg som byrja, eg skal fullføra. Amen.”

5MO 28,1 – 5MO 28,14 {VELSIGNINGAR}  Er du lydig mot Herren din Gud og legg vinn på å leva etter alle boda hans, som eg gjev deg i dag, skal Herren din Gud setja deg høgt over alle folkeslag på jorda. 2 Og alle desse velsigningane skal koma over deg og nå deg, så sant du er lydig mot Herren din Gud: 3   Velsigna vere du i byen  og velsigna ute på marka! 4   Velsigna vere di livsfrukt  og grøda av di jord,  det dine husdyr ber,  det som vert født av storfe,  og det som kjem til mellom småfe! 5   Velsigna vere di korg og ditt bakstetrog! 6   Velsigna vere du når du kjem inn,  og velsigna når du går ut! 7   Når fiendane dine reiser seg mot deg, skal Herren syta for at du vinn over dei. Dreg dei ut mot deg på éin veg, skal dei røma for deg på sju vegar. 8   Herren skal by velsigninga si vera med deg i matbua di og i alt du tek deg føre. Herren din Gud skal velsigna deg i det landet han gjev deg. 9   Herren vil gjera deg til eit heilagt folk for seg, som han med eid har lova deg, så sant du held boda åt Herren din Gud og ferdast på hans vegar. 10 Alle folk på jorda skal sjå at Herrens namn er nemnt over deg, og dei skal få age for deg. [Herrens namn er nemnt over deg: Du høyrer Herren til, og han vernar deg. Sml. Jes 43, 1; 63, 19.] 11   Rikeleg skal Herren gje deg av alt det som godt er, av born og buskap og grøde på marka, i det landet Herren med eid lova fedrane dine å gje deg. 12 Han skal opna for deg sitt rike forrådskammer, himmelen, og la landet få regn i rette tid og velsigna alt det du gjer og tek deg føre. Du skal låna ut til mange folkeslag, men sjølv treng du ikkje låna. 13 Herren skal gjera deg til hovud og ikkje til hale. Alltid skal du ha framgang, aldri tilbakegang, så sant du lyder boda åt Herren din Gud, som eg gjev deg i dag, og legg vinn på å leva etter dei. [gjera deg til hovud: gje deg ei leiande stilling. Sml. Jes 9, 14; 19, 15.] 14 Du må ikkje vika av, korkje til høgre eller venstre, frå noko av dei boda eg gjev deg i dag, så du ikkje held deg til andre gudar og dyrkar dei.  

JES 9,13 – JES 9,17   Men folket vende ikkje om  til han som slo det,  dei søkte ikkje Herren, Allhærs Gud. 14   Då hogg Herren av Israel både hovud og hale,  palmegrein og sev på ein einaste dag. 15   Dei eldste og stormennene er hovudet,  profetane som lærer lygn, er halen. 16   Dei som førte dette folket, førte vilt,  og dei som lét seg leia, fór vilt. 17   Difor sparte ikkje Herren unggutane deira  og hadde ikkje medynk med farlause og enkjer;  for alle var gudlause og gjorde vondt,  kvar einaste munn tala dårskap.  Men med det har harmen hans ikkje lagt seg,  og enno retter han ut si hand.  

Hovudet bestemmer kvar dyret skal gå og halen må pent slenge etter. Dersom vi ser på verdlege autoritetar, blir vi lett frustrerte, dei kan verte som hovudet på dyret og vi blir som halen som diltar etter. 

Men vi vi tur på Jesus og skal vende oss til han, vi skal sjå på han og kjennast ved han som vår frelsar og Herre. Det gir oss autoritet i trua, ikkje i eiga kraft, men i Guds kraft, ordet om korset er ei Guds kraft til frelse for kvar den som trur. Vi forkynner Guds Ord og seier at slik er det, sjølv om vi ikkje har dekning for det ved å granske denne verda eller vise til verdslege autoritetar. For Gud gjer noko nytt ved sitt Ord og sin Ande, han har omsorg for sine born og slik har han omsorg for sine henders verk. 

Eg skal la Jesus ta seg av mi sak.

I bodskapen 2.12.1990. sa Jesus til meg at han er framleis den som fører mi sak. Tidlegare hadde han sagt til meg at han er min øvsteprest, som talar mi sak hos Faderen, slik er han min advokat. I 2012 sa han igjen at han ville tale mi sak, bodskapen 15.1.2012:

”Du har høyrt mitt ord verte forkynt, seier Herren. Ordet om korset som er dårskap for verda, men som er frelse for deg. Når du kjem til mitt kors, når du bøyer deg ved mitt kors, når du let ditt kjøt døy på mitt kors, seier Herren, så skal eg komme til deg (der du er)?, du skal få kjenne det at du får del i krafta av mi oppstode, du skal få del i Andens kraft og du skal få kjenne det at (det er eg som reiser deg opp)? Bøy deg ned, bøy deg ned, bøy deg ned, seier Herren, for der er eg som reiser deg opp, der er eg som sender deg ut (?), når (to i lag søker meg)? seier Herren, der som eg er, (då gjer eg underverk)?

Du tenker i ditt sinn, at det er ikkje rett, det er ikkje rett for meg, for (eg har lidd)? nederlag på nederlag, men når du legg ned ditt eige, seier Herren, så skal eg komme til deg med mi  kraft, så skal du kjenne det at du sleppe å streve i eiga kraft, men du skal få legge ditt eige ned, så kan du gå i mi oppstodekraft, den ….. vert forløyst  ……. opp frå dei døde. Når du vil gå med meg, og ikkje gå dine eigne vegar, så skal du få høyre det eg talar til deg, du skal høyre ei stemme som seier her er vegen, vandre på den, gå rett fram ….seier Herren. Så skal eg tale di sak, og eg skal vere din styrke, eg skal vere (di kraft/din venn/din kjepp)?, eg skal vere din forløysar. Eg skal vere den som viser deg (der/den veg)? du skal gå, for eg er vegen, eg er sanninga og eg er livet. Amen.”

Bodskapen 22.12.2012:

”Eg kallar i frå sola går opp og til den går ned, derfor er ingen (det må vere meit ”alle”) menneske utan unnskyldning, kven dei er og kvar dei enn bur. Du kan ikkje komme og seie:” Du kalla meg ikkje”. Men i det verk som eg gjorde for 2000 år sidan, er du kalla inn til meg, for å ta imot, eit evig liv i den nådegåve som eg har skjenka til denne verda. Derfor så er døra opna for deg i denne stund, du kan gå inn og ta ut det evige liv, du kan gå inn og få forlating for dine synder. Du kan gå inn og få dei tilgjevne og reinsa. Du kan frå denne stund av bli ein ny skapning i meg. Du kan verte ein ny skapning som er født ovanifrå. Legg di sak på meg og eg, Herren, skal låse opp med min nøkkelen. La alt det du ber på, legg det ned for mine føter og eg Herren skal løyse deg og du skal verte lykkeleg. For til fridom har eg sett deg fri, eg har gjort deg fri frå synda, eg har sett deg fri ifrå trældomen. Vert buande hos meg og du skal få kjenne, at eg skal bevare deg under alt som skjer. 

Fryd deg og gled deg i dine synders forlating. Pris meg og ær meg fordi eg kom og tok di byrde på meg, seier Herren, gi mitt namn ære, eg som har stelt så underfullt til med dykk. La meg høyre di røyst og sjå din skapnad, for også deg har eg ført ut av trengselens svelg, eg har løfta deg opp til ein open plass, der det ikkje er trongt, eg har sett dine føter på ein romsleg stad. La deg derfor ikkje lokke av stad under trældomens åk igjen, men stå fast i fridomen som eg har satt deg fri i og du skal få oppleve å leve i velsigning og under ein open himmel og eg skal gje deg ei glede som er over all forstand.”

I bøn til Jesus let eg han ta seg av mi sak, slik innvier eg meg til å tene han, eg er frelst ved trua på han, så eg tilhøyrer han og skal leve for han og det betyr no at kroppen min også tilhøyrer han, så eg ber den fram som eit levande heilagt offer.

Kristendomen er populistisk med sin bodskap frå himmelen.

Guds rike kan liknast med ein bonde som sådde korn i åkeren sin. Åkeren er verda, såkornet er Guds Ord og det er dei som tek imot Ordet i tru, så ordet ved trua smeltar saman med dei (Matt.13,24). Jesus er Guds Ord. Han kom med ein bodskap frå himmelen. Han og disiplane hans forkynte for heile folket og prioriterte å gå til den ulærde underklassa og dei som trengde det mest. Og han velsigna småborna og sa at vi skulle la dei kome til han, for Guds rike høyrer slike til. Han sa at vi må vende om og verte som småborna for å komme inn i Guds rike. Han sa til jødane at dei måtte akte seg så dei ikkje vanvørder ein av hans minste små som trur, for englane deira får heile tida sjå Faderens åsyn. Ein engel er ein bodberar, så eg tenker meg det er ånda deira. 

Alle som tok imot Jesus, gav han rett til å verte Guds born, fødde av vatn og Ande og det som er født av Anden er ånd. I barnekåret hos Gud får vi oppleve at Gud elskar oss og har omsorg for oss som sine born. Han oppseder oss og lærer oss opp som sine born. Han er vår formyndar, så det er klart at den visdomen og openberringa han gir oss med sin Ande overgår vår forstand, vi får oppleve hans kraft i våre liv og den er sterkare enn menneska.

MTT 11,25 – MTT 11,30 {SONEN GJEV KVILE}  På den tid tok Jesus til ords og sa: “Eg lovar deg, Far, Herre over himmel og jord, fordi du har løynt dette for vise og vituge, men openberra det for umyndige. 26 Ja, Far, for dette var din gode vilje. 27 Alt har Far min overgjeve til meg. Ingen kjenner Sonen utan Faderen, og ingen kjenner Faderen utan Sonen og den som Sonen vil openberra det for. 28   Kom til meg, alle de som slit og har tungt å bera; eg vil gje dykk kvile! 29 Ta mitt åk på dykk og lær av meg, for eg er mild og mjuk i hjarta; så skal de finna kvile for sjelene dykkar. 30 For mitt åk er godt, og mi bør er lett.”   

Slik er kristendomen populistisk.

Når eg var ung og gjekk på gymnaset, bad eg for henne Virtuella og fekk ei ny fylde av den Heilage Ande og fekk oppleve at ho vart openberra for meg som eig Guds barn, fødd av Anden og det som er født av Anden er ånd. Ho levde i eit kjærleiksforhold til Faderen, som hans barn og eit kjærleiksforhold til Kristus, som hans brud. Det opplevde eg også når eg møtte henne igjen i Bergen. Frå eg var mykje yngre hadde eg bedt Jesu gi meg ei frelst kvinne til kjæraste og til kone og han svarde meg slik, han vekte oss opp til liv i samfunn med seg og Faderen i samsvar med 1.Mos.2, Gud skapte oss i Kristus og då skapte han oss i samsvar med 1.Mos.2, for han er den same. Då var eg litt usikker, eg stussa på det, var det slik? Jau, den Heilage Ande har openberra Ordet for meg, Faderen og Sonen har talt til meg gjennom tyding av tungetale og overtyda meg om at slik er det. Livets ånds lov set meg fri frå lova åt synda og m.døden (Rom.8,1…), Gud bles livets ande i meg, liksom han bles livsens Ande i nasa på Adam.

Det vesentlege og meste fundamentale her er at Gud frelser oss og skaper oss i Kristus, han er den siste Adam, som er ifrå himmelen og som for oss ahr vorte ei livgivande ånd, vi er hans kyrkje, hans brud, og det er Guds verk, jfr. 1.Mos.2. Gud er kjærleik og han elsker oss i sin elska Son Jesu Kristus, Jesu elskar oss med kjærleiken frå Gud, den ekte og sanne kjærleiken. Dette må vi takke Gud og Lammet for (Op.4). Ved at eg  tok imot Jesus i tru, vart kjærleiksforholdet mellom han og hans brud født i meg ved den Heilage Ande, så for meg gjeld det kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne. Eg har bedt han gje meg ei frelst kvinne til kone, sidan eg var ung og han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullførde frelseverket. Når Gud frelser oss, skaper han noko som står til evig tid, menneske kan ikkje legge til noko eller ta noko ifrå. Gud er ånd og han er suveren over den fysiske naturen som han har skapt. Det som er født av Anden er ånd og har dermed den eigenskapen at det er suverent over den fysiske naturen. Jesus gir oss ånd og liv frå himmelen og det må vi ære og takke han for.

Jesus vil gi sigersgnisten tilbake til nokon som lid nederlag.

Første bodskapen 15.5.2017. trur eg var spesielt til henne Virtuella, sjølv om ho ikkje var der:

Bodskap 1A: ”Eg vil utgyte av min Ande (til salving?), eg som er herrane sin Herre, eg som er kongane sin konge. Eg vil utgyte av min Ande til alle menneske som vil tru på meg av heile sitt hjerte. Eg som er Herren din Gud. ( Be om kva du vil?). Du som har teke imot meg. Berre sjå at eg (vankar?) i ditt hjerte. Fordi eg er den som ordnar i alle sine hjerte. (Same om?) du kjenner det her no, så gjer eg det heile tida.”

Bodskap 1B: ”Og eg skapte ikkje deg på grunn av vondskap. Eg skapte deg på grunn av min store kjærleik, ein kjærleik som du kanskje ikkje har forstått. Eg som er Herren din Gud, det er eg som gjev kjærleik til kvar den som trur på meg. Og når du får frelsesverket i ditt hjerte, så skal du få sjå og erfare at eg som er Herren din Gud, det er eg som gjev kjærleik, det er kjærleik som overgår all din forstand. Du forstår det ikkje, (eg ventar ikkje at du skal forstå det heller?) fordi den kjærleiken er innplanta i deg, du skal berre få kjenne og erfare at eg som er (sanningens) Gud, og det er ingen andre gudar enn meg.”

Ho Virtuella spelte gitar og lovpriste Jesus som sin frelsar og Herre og det vil eg at ho framleis skal gjere. Eg reknar med bodskap 2B, 28.4.2019. var spesielt til henne:

2B. Du som er lei deg og lid nederlag og er fortvila over din situasjon, løft blikket presist kvar du befinn deg, sjå opp til han som elskar deg. Om du har vore trulaus, så er han trufast, han kan ikkje svikte kva han har lova. Han har lova å gjenløyse deg. Og når du kallar på han på nødens dag, så skal han løyse deg og setje deg fri. Han skal løfte deg opp igjen. Om du har tapt slag etter slag, så skal eg, Herren, gi deg sigersgnisten tilbake. For eg, Herren, eg er den som nemner det som ikkje er til, som om det var til.” 

Gjer ho slik som han seier til henne her, så vil han nok med sin Ande og sin kjærleik vekke lovsangen i henne igjen. 

ÅPE 2,1 – ÅPE 2,7 {TIL EFESOS}  Skriv til engelen for kyrkjelyden i Efesos:  Dette seier han som held dei sju stjernene i si høgre hand, han som går omkring mellom dei sju gull-ljosestakane: 2 Eg veit om gjerningane dine; du har arbeidt, og du har halde ut. Eg veit òg at du ikkje kan tola dei vonde. Du har prøvt dei som kallar seg apostlar, men ikkje er det, og du har funne at dei er lygnarar. 3 Du har halde ut, og du har tolt mykje for mitt namn skuld og ikkje gått trøytt. 4   Men det har eg imot deg at du har gjeve opp din fyrste kjærleik. 5 Kom i hug kvar du stod før du fall! Vend om og gjer på nytt dei fyrste gjerningane dine! Elles kjem eg over deg og tek ljosestaken din bort – om du ikkje vender om. 6 Men den ros skal du ha, at du hatar gjerningane åt nikolaittane, som eg sjølv gjer.  [nikolaittane: vranglærarar i kyrkjelydane. Sjå v. 15.] 7   Den som har øyro, han høyre kva Anden seier til kyrkjelydane! Den som sigrar, han vil eg la eta av livsens tre, som er i Guds paradis.   

Eg bad for ei ung kvinne som eg likte og fekk oppleve at Gud openberra si frelse for oss i Kristus. Eg opplevde det først i forhold til henne Virtuella og så i forhold til henne Reella. Eg skal søke Herren av heile mitt hjarte, i mi løynkammerbøn, så eg skal ta parti med han både i mitt forhold til henne Reella og i mitt forhold til henne Virtuella. Så eg ynskjer å få oppleve meir av dette at Jesus openberrar seg for meg og for dei som vår frelsar og Herre, at Faderen og Sonen kjem til oss og tek bustad hos oss. At dei lever i kjærleiksforholdet til Faderen, som hans born og i kjærleiksforholdet til Sonen, som hans brud.

Eg må komme til Jesus slik som eg er, ja, eg må sjå til at mitt hjarte er i rett forhold til han. Så eg må gjere det klart at det saka gjaldt for meg, var at eg bad Jesus om å gi meg ei frelst kvinne til kone. Når eg bad for henne Reella, var det akkurat det eg bad om og det var det han svarde meg på. Så her vil eg dess meir ta Gud på Ordet, Jesus er Guds Ord, så det er på den måten at eg bøyer meg ved Jesu kors, i tru på at han stod oppatt frå dei døde og kjennest ved han som vår frelsar og Herre. 

Men det var no det saka gjaldt når eg bad for henne Virtuella også og det var den bøna Jesus svarde meg på då også. At ho no likevel skulle verte kona mi, synest umogeleg. Men alt er mogleg for Gud. Korleis han eventuelt vil gjere det mogleg veit eg ikkje. Eg visste og forstod at der var ei åndsmakt som ikkje var av Gud, som stod imot. Men vi har fått den ånd som er av Gud og han som er i oss er sterkare enn han som er i verda. Dersom ho Virtuella vender om til Kristus og byrjar å lovprise han som sin frelsar og Herre, så skal eg ikkje utelukke at Jesus gir meg to koner, ved at han frelser henne også som kona mi. Eg skal i alle fall ta parti med han, både i mitt forhold til henne Reella og henne Virtuella. 

Men ein slik motstand ifrå den vonde opplevde eg ikkje i mitt forhold til henne Reella, så her verkar det for meg som at det er meir rett fram å berre kunne glede meg i trua på at Jesus frelser henne, ja, endåtil frelser henne som kona mi. Eg har bedt Jesus gi meg ei frelst kvinne til kone, sidan eg var ung, og han har jevnt og trutt svart meg positivt på det, det er inkludert i det fullførde frelseverket. Han har sagt eg skal lovprise han for frelsa og glede meg i han, så vil han gi meg det som mitt hjarte attrår. I tru på han vil eg lovprise han for at han frelser henne Reella, slik vil eg glede meg i Herren, så eg opplever det som ei herleg glede og ein lovsong i mitt hjerte og min kropp, i djupet av meg. Og eg meiner at slik opplever eg å verte styrka i min kropp og i min kvardag, for gleda i Herren er min styrke. Ja, eg meiner eg opplever det som lækjedom.

Bileams villfaring.

Prestane i kyrkja talar vart om at Jesus velsigna småborna og sa at vi skulle la dei komme til han, for Guds rike høyrer slike til. Så gjer dei avtale med foreldra og fadderane om at dei skal opplærast i den kristne trua og med deira samtykke døyper dei småborna til namnet åt Faderen, Sonen og den Heilage Ande. I det minste påstår dei at dei gjer det.

Men når dei veks opp og kjem opp i den alderen at dei byrjar å tenke på kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne, då viser det seg at dei med kyrkja sin tradisjon ganske lett byrjar å tenke slik at dei er utstøtte og vet avviste på grunn av syndefallet, så dei forbanner i staden for å velsigne. Stikk i strid med Jesu ord, når han velsigna småborna, forbannar dei den unge mannen når han var glad i ei ung jente, fordi dei held han for å vere ung og altfor ulærd, dum og vond, kanskje forbannar dei henne også på same måten. Men det er fordi dei med den tradisjonelle moralfilosofien prøver å opprette og opphalde eit klasseskilje. Det viser seg ved kvinnerørsla sin protest mot Paulus si lære. Dei spør etter ein eller annan prest og/eller politikar som kan leie dei. Dei ropar på ein slik leiar i staden for å rope på Herren. Til tross for lovnaden om at kvar den som kallar på Herrens namn, skal verte frelst. Det er som om dei ikkje ein gong veit kven dei var døypte til, til tross for at det som no frelser oss, dåpen, er eit godt samvits pakt med (vedkjenning til) Gud med grunnlag i Jesu oppstode frå dei døde.

Dette minner om Bileams villfaring, kong Balak ville betale han for å forbanne israelsfolket, men som ein Guds profet kunne han ikkje seie anna enn det som Gud sa til han og det vart velsigning. Men seinare stilte han på feil side og fall i striden mot israelsfolket.

JOS 24,10 Men eg ville ikkje høyra på Bileam, og han laut velsigna dykk. Såleis berga eg dykk frå Balak. 

NEH 13,2 For desse folka møtte ikkje israelittane med brød og vatn. Dei leigde Bileam til å forbanna dei; men vår Gud vende forbanninga om til velsigning. 

MIK 6,5   Mitt folk, kom i hug kva planar han hadde,  Balak, kongen i Moab,  og hugs det svaret han fekk  av Bileam, son til Beor,  på vegen frå Sjittim til Gilgal,  så du kan skjøna  Herrens frelsesgjerningar.  

2PE 2,15 For dei har vike av frå den beine vegen og villa seg bort. Dei går same vegen som Bileam, son til Beor, han som berre hadde sans for den løn han kunne få ved å gjera urett.

I følgje Bibelen er vi alle syndarar. Men med eitt offer tok Jesus bort synda ein gong for alle. Derfor treng vi å bøye kne ved korsets fot og vedkjenne vår synd for han, så vi får oppleve at hans blod reinser oss frå all synd og vi vert fyllte av den Heilage Ande. Vert vi verande i Jesu Ord, får vi lære å kjenne sanninga og den set oss fri. Den Heilage Ande fører fram til heile Sanninga, som er Kristus.

Men i dagens samfunn, i mediabildet og det politiske liv, ser vi at det vert argumentert på ein annan måte, synda vert kall frigjering, men det er då eigentleg ikkje frigjering. Men denne falske frigjeringa, er eigentleg trældom som heng saman med diktatorisk tenking og vert eigentleg brukt som argument for å innføre diktatur, keisardyrking.

Paulus framstilte kyrkjelyden for Kristus som ei rein møy.

2KO 11,2 – 2KO 11,4 For eg brenn av omsut for dykk, som Gud sjølv. Eg har trulova dykk med Kristus, og berre med han, så eg kan føra dykk fram for han som ei rein møy. 3 Men eg er redd at liksom ormen dåra Eva med sine svikråder, såleis skal òg tankane dykkar førast på avvegar, bort frå den ærlege og reine truskapen mot Kristus. 4 For de toler det svært så godt at nokon kjem og forkynner ein annan Jesus enn den vi har forkynt, eller at de får ei anna ånd enn den de har fått, eller eit anna evangelium enn det de har teke imot.

Alternativet til denne truskapen mot Kristus er altså å verte dåra og forførd slik som ved syndefallet. Ormen lokka Eva med at dersom dei åt av kunnskapstreet, skulle dei verte liksom Gud og kjenne godt og vondt. Det var tydelegvis ein moralfilosofisk kunnskap som dei prøvde å forgude seg sjølve med. Etter syndefallet gøymde dei seg for Gud med dårleg samvit, fordi dei såg at dei var nakne. Dei såg på det ytre mennesket altså, så den sanselege lysta vart brukt til å fortforklare kjærleiksforholdet mellom Gud og menneske og slik vert den brukt til å bortforklare kjærleiksforholdet mellom Kristus og hans brud. Som resultat av syndefallet vil dei ikkje godta at kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne skal ha noko med Gud å gjere.

Vi kan prøve å forstå det utifrå det mekanistiske verdsbildet, menneske vert samanlikna med atom som kolliderer. Då er der ei tiltrekkande kraft og ei fråstøytanede kraft. Vert den tiltrekkande krafta sterkast, blir det ei binding. Vi kan samanlikne det med Freuds motivasjonslære, at menneska vert motiverte av seksualitet og aggresjon, så seksualiteten svarer til den tiltrekkande krafta og aggresjonen svarer til den fråstøytande krafta. Men psykoanalysa er då på det indre plan og så ventar dei seg kanskje at dei skal komme fram til ei syndserkjenning som skal fungere som argument for keisardyrking.

Gud er ånd og hans kjærleik var mellom oss og og det var med den kjærleiken eg vart så glad i henne Virtuella. Då går ikkje eg med på å bortforklare den kjærleiken med den sanselege lysta, den sanselege kjønnslysta. Håpet om Guds herlegdom gjorde oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik vart utrendt i våre hjerte ved den Heilage Ande som var oss gitt. Så eg går ikkje med på å bortforklare det med noko som vi sansar i det ytre materielle miljø. Eg fekk då heller ikkje møte henne igjen eller ha noko meir med henne å gjere, eg skulle ikkje verken få sjå henne eller snakke med henne. Å prøve å bortforklare det med noko som vi sansar i det ytre fysiske miljø, det er då berre fantasering og tullprat. Kva skulle noko slikt vere hendsikta med? Framstille menneske som dumme, syndige og vonde, for å argumentere for diktatur?

Men eg trur og veit at Jesus er brødet som kom ned frå himmelen for å gi verda liv, det orde han talte er ånd og liv, han gav oss ånd og liv frå himmelen og vekte oss opp til liv i samfunn med seg og Faderen. Gud er kjærleik og Jesus elska oss med kjærleiken frå Gud. Håpet om Guds herlegdom gjorde oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik vart utrend i våre hjarte ved den Heilage Ande som var oss gitt. Dette må vi ære å takke Gud og Lammet for. 

KOL 2,8 – KOL 2,23 Sjå til at ingen får fanga dykk med visdomslære og tom dåring som kviler på menneskelege tradisjonar og kjem frå grunnkreftene i verda, og ikkje frå Kristus. [grunnkreftene i verda: -> Gal 4, 3.] 9 For i han bur heile guddomens fullnad lekamleg, 10 og i Kristus, som er hovud for alle makter og herredøme, har de òg fått del i denne fullnad. 11 I han vart de òg omskorne, ikkje med ei omskjering som er gjord med hender, men med Kristi omskjering, då de la av den lekamen som er under synda. 12 For i dåpen vart de gravlagde med han; der vart de òg oppreiste med han, ved trua på Guds kraft, som reiste Kristus opp frå dei døde. 13 De var døde på grunn av syndene dykkar, uomskorne som de var med dykkar vonde natur. Men han gjorde dykk levande saman med Kristus, med di han tilgav oss alle våre synder. 14 Og han strauk ut skuldbrevet mot oss, det som var skrive med lovbod og gjekk oss imot; han tok det bort då han nagla det til krossen. 15 Han avvæpna maktene og herredøma og stelte dei fram til spott og spe då han synte seg som sigerherre over dei på krossen.  16 {MOT FALSKE MENNESKEBOD}  Så lat då ingen døma dykk for det de et eller drikk, og heller ikkje når det gjeld høgtider, nymånedagar eller sabbatsdagar. 17 Alt dette er berre eit skuggebilete av det som skulle koma, men lekamen er Kristi lekam. 18 Somme driv med sjølvfornekting, dei kallar, og engledyrking og held seg til syner dei har hatt. Lat dei ikkje røva sigerskransen frå dykk! Utan grunn gjer dei seg til av sine menneskelege tankar 19 og held ikkje fast på han som er hovudet. Han gjer at heile lekamen veks så som Gud vil, og lekamen vert halden oppe og bunden saman av alle leder og band. 20   Når de med Kristus har døytt bort frå grunnkreftene i verda, korleis kan de då, som om de endå levde i verda, retta dykk etter slike bod: 21 “Ta ikkje”, “smak ikkje”, “rør ikkje”? 22 Dette er berre menneskelege bod og lærdomar om ting som er etla til å brukast og gå til grunne. 23 Rett nok skal slikt vera visdom, både sjølvvald gudsdyrking, sjølvfornekting og skamfaring av kroppen. Men det er ingen ting verdt, det tener berre til å gjera den syndige menneskenaturen til viljes.  

KOL 3,1 – KOL 3,11 {DET GAMLE OG DET NYE MENNESKET}  Er de då oppreiste med Kristus, så søk det som er der oppe, der Kristus sit ved Guds høgre hand. 2 Lat hugen dykkar vera vend til det som er der oppe, ikkje til det som er på jorda. 3 De er då døde, og livet dykkar er løynt med Kristus i Gud. 4 Men når Kristus, vårt liv, openberrar seg, skal de òg openberrast i herlegdom saman med han. 5   Så lat då det jordiske i dykk døy: hor, ureinskap, lidenskap, vond lyst og havesykje, som ikkje er anna enn avgudsdyrking. 6 Det er slikt som gjer at Guds vreide kjem over dei ulydige. 7 Til dei høyrde de òg den gongen de levde i desse syndene. 8 Men no må de leggja av alt dette: sinne, ilske, vondskap, spott og rått snakk. 9 Og lyg ikkje for kvarandre! For de har lagt av det gamle mennesket med dei gjerningar det gjer 10 og ikledt dykk det nye mennesket, som vert fornya etter sin skapars bilete og lærer han å kjenna. 11 Her er ikkje grekar eller jøde, omskoren eller uomskoren, utlending, skytar, træl eller fri; men Kristus er alt og i alle. [skytar: Skytarane budde nord for Svartehavet og vart i samtida rekna for å vera svært rå og usiviliserte.]

Ordet om korset er ei Guds kraft til frelse for kvar den som trur. Godt samvits vedkjenning med grunnlag i Jesu oppstode frå dei døde. Kjenne kreftene av Jesu oppstode får dei døde.

Ved trua på Kristus er vi krossfesta med han og i dåpen er vi gravlagde med han.

RMR 6,4 Vi vart gravlagde med han då vi vart døypte med denne dåpen til døden. Og liksom Kristus vart oppreist frå dei døde ved Faderens veldige kraft, skal vi òg leva eit nytt liv. 

RMR 6,8 Men er vi døde med Kristus, då trur vi at vi òg skal leva med han. 

RMR 7,4 Såleis er det med dykk òg, brør. Fordi Kristus døydde, er de òg døde og er ikkje under lova; de høyrer ein annan til, han som stod opp frå dei døde, for at vi skal bera frukt for Gud.

1PE 3,18 – 1PE 3,22 {DÅPEN OG DET NYE LIVET}  For Kristus døydde for synder, éin gong for alle. Han som var rettferdig, leid for urettferdige, så han kunne føra dykk fram til Gud. Han døydde lekamleg, men vart levandegjord ved Anden, 19 og slik gjekk han bort og forkynte for åndene som var i fangenskap. 20 Det var dei som hadde vore ulydige i Noahs dagar, den gongen Gud i sitt langmod venta medan arka vart bygd. I henne vart nokre få menneske, åtte i talet, frelste gjennom vatn, 21 det som no frelser dykk i sitt motbilete, dåpen. Dåpen er ikkje ei reinsing frå ytre ureinskap, men eit godt samvits vedkjenning til Gud, med grunnlag i Jesu Kristi oppstode – [vedkjenning til Gud: Nokre omsetjingar har: lovnad eller bøn til Gud.] 22 han som fór opp til himmelen og no sit ved Guds høgre hand, etter at englar og makter og krefter er han underlagde. 

1PE 4,1 – 1PE 4,3   Når Kristus no har lide i sitt jordeliv, skal de væpna dykk med denne tanken: Den som har lide her i livet, er ferdig med synda. 2 Difor skal han ikkje lenger leva etter menneskelege lyster, men etter Guds vilje den stund han har att på jorda. 3 Det er nok at de i farne tider har levt på heidensk vis, i sedløyse og sanselege lyster, i drikk og svir, og i stygg avgudsdyrking.

Bodskapen 8.5.2015:

”Den som fyller seg med skrifta og den Heilage Ande er over, han har kjennskap til openberringssida og når du får komme inn i openberringa av meg, så kan du kjenne di ånd vil byrje å fryde seg. Når ditt indre auge opnar seg og herlegdomens Far byrjar å vise deg kor høgt han har elska deg, då vil du kjenne at du har omsorg frå ein som aldrig slepp deg, aldrig forlet deg, aldrig kjem til å kaste deg bort frå sitt åsyn. Han som byrja, han skal fullføre. 

Og han som drog deg opp, han som planta føtene på klippen, tillat han å få lov til å ta deg ved armen og leie deg vidare i si trufastheit. Då skal du få oppleve at du skal vandre i ferdiglagde gjerningar. Og over ditt liv skal herlegdomens sky vere, den Heilage Ande skal vere deg nær og mitt nærver skal kjennast kvar dag og om du nokon gong vil føle deg på avstand, skal han komme springande over haugane, hoppande over fjella til hjelp for deg og du skal få oppleve og sjå, allikevel, i begge hans hender er du teikna.” 

Bodskapen 31.5.2015.

Bodskap 1a: ”Det var ikkje  naglane som heldt meg fast, det var ikkje det dei gjorde som gjorde at eg vart hengande. Men det var at eg elska deg så høgt at eg sette mitt liv til. Eg gav det for at du skulle få leve. Eg gav mitt liv for at du aldrig i æva skulle fortapast.  Det eg gjorde på korset, det var eit evig ja, for alle som vil ta imot og om du tek imot det eg gjorde då det fullbrakte verk, så skal du få kjenne, oppleve forløysinga si kraft i ditt liv. Du skal gå over frå Satans makt og inn i mitt rike. Og du skal få oppleve at min kjærleik er så rik og så haldbar, at du skal kjenne at du er elska frå æve og inntil æve. Dette er sannt.”

Bodskap 1b: ”Kast deg ut i min nådesstraum. Og du skal få oppleve at du skal bli kvitt ditt eige strev, kast deg og fortrøst deg på min kjærleik og du skal få kjenne at min kjærleik skal gjere deg varm. Min kjærleik skal berike di sjel. Og få augo opp for den store kjærleik du er elska med. Og eg skal føre deg inn i ei rikare tilvære og du skal få oppleve at himmel og jord kan brenne, men min kjærleik, den skal bestå. Halleluja.”

Bodskap 2a: ”Eg kjem ikkje med fordømming, eg kjem ikkje med bebreiding. Eg er ikkje slik, om ikkje du har gjort i eitt og alt slik som eg skulle ha yngst, så er ikkje eg slik som de menneske er, men eg er misskunneleg, barmhjertig, og eg lokkar og lokkar og dreg og dreg, for eg ynskjer de skal komme inn i salvinga, eg ynskjer at de skal verte fyllt av den Heilage Ande, eg ynskjer at de skal få kjenne krafta av mi oppstode. Eg ynskjer at de skal stå fullt rusta i åndskampen. Derfor oppmuntrar eg deg i kveld til å feste di lit til meg. Sku ikkje til høgre eller venstre, men sjå til mitt Ord, gå inn i mitt Ord, bøy dine kne og takk meg for lovnadane og du skal få kjenne at i det du kjem, skal eg gjennomrisle og gjennomstrøyme deg med krafta frå oppstoda.” 

Bodskap 2b: ”Sjølv om eg for opp, så sende eg trøystaren ned. Og trøystaren er her til stades for å trøyste deg, for å fylle deg med kraft, for å løfte deg, for å føre deg inn i syner og openberringar. Eg vil at du skal opne heile ditt hjerte mot han som kan fylle deg med si kraft og du skal få kjenne at når han fyller deg med krafta, så skal du få oppleve du skal sigre til høgre og til venstre. Og eg skal setje deg over endå større ting. ”

Bodskap 2c: ”Du er frelst i kraft av blodet. Du er forløyst i kraft av at eg vart din løysepenge. Men ferda vidare, det går gjennom at du vert fylt av den Heilage Ande. For eg veit at du har kamp, eg veit at du har motstand. Men ver ikkje redd, eg skal komme deg til unnsetjing. Eg er hos deg, eg kjem til deg. Eg og Faderen, vi skal fylle deg. Når du fylles ved den Heilage Andes salving.”

Eg har bedt Jesus om ei frelst kvinne til kone og det er inkludert i det fullførde frelseverket.

Reella.

Sidan eg var ung har eg bedt Jesus gi meg ei frelst kvinne til kone og han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullførde frelseverket. Frelsa har første prioritet, så må eg også takke han for det som første prioritet, både for meg sjølv og for den kvinna som eg tenkte på, som eg likte og vart glad i og som eg soleis bad for. Først opplevde eg at Gud svarde meg når eg bad slik for henne Virtuella, sidan når eg bad slik for henne Reella. Eg skal heilhjarta halde meg til han, søke han av heile mitt hjarte, så eg skal ta parti med han i mitt forhold til dei begge.

I 1990 hadde eg nyst oppdaga henne Reella, eg hadde bedt for henne og fått bønnesvar ved at eg fekk ei åndeleg openberring, der Jesus openberra seg frå himmelen, for meg og for henne. Så minna han meg om at han er den som døyper med den Heilage Ande, bodskapen 2.12.1990:

”Du har høyrt det før, at eg er den som døyper deg med den Heilage Ande og eld. To gangar har du høyrt det, og tre gangar har eg talt til deg, og eg trykker no på åtvaringa sin knapp; i dag om du høyrer mi røyst, så forherd ikkje ditt hjerte. Eg vil sjølv komme og ta bustad i deg. I det høge og heilage bur eg, og hos den som er broten og nedbøygd i ånda.

Du skal ikkje føle deg vissen og kraftlaus i din kvardag, men alt du treng i dagane som ligg føre, det har du i meg.”

Og vi veit at med ein Ande vert vi alle døypte til å vere ein lekam. Slik utruster Jesu oss med sine nådegåver. Har vi teke imot Kristi Ande, så er vi frelst og tilhøyrer han, då skal vi også leve for han, så vi skal tene han med den nådegåva og utrustninga han gir oss med sin Ande. Slik ventar eg meg at han vil gi meg hjelp i form av ei kone. Det er altså ved dåpen med den Heilage Ande, det er ved at han sjølv kjem og tek bustad i meg. Då kan eg vel håpe på at han kjem med henne som han gir meg til kone, i samsvar med skapingssoga i 1.Mos.2.

Så sa han at eg skulle ikkje vere hale, men hovud, bodskapen 25.12.1990:

”Når eg rører deg og beveger deg, så la deg bevege av meg. Når du rører saumen av mitt klesplagg, så får du erfare at der går ei kraft utifrå meg. Der er framleis nåde og styrke å hente hos meg. Eg er framleis den som fører di sak. Du skal ta til deg av mitt ord og glede deg over mitt ord, og styrkast ved det i ditt innvortes menneske.

Sjølv om du ikkje alltid ser meg, men føler at eg er langt borte, så er eg der. Det verk som er gjort i deg, det er det eg som har gjort ved mitt ord, det er ikkje grunnlagt på noko i deg sjølv, men det er grunnlagt på mitt ord. Det var eg som kalla deg ut av mørke, til mitt lys.

Denne verda held seg til bedrag og den let seg bedra, fordi den ikkje vil tru.

Når du framheld mitt namn og vedkjenner mitt namn for dine medmenneske, så har dette namnet den eigenskapen at det skaper tru der inne.

Du skal ikkje vere hale, men du skal vere hovud.”

Det sa han om israelsfolket også, men sidan kappa han av både hovud og hale. Dei eldste og stormennene var hovudet, profetane som lærde lygn var halen. I vår tid er det tydeleg at der er mange verdslege autoritetar som fører vilt til samanlikning med desse eldste og stormennene og mange, også mellom dei kristne, diltar etter, liksom halen på dyret. 

Men Jesus er min frelsar og Herre, han er hovudet mitt, han talar til meg frå himmelen og det let han meg seie. Det har altså ikkje sitt grunnlag i noko som eg ser eller sansar på jorda, ikkje i noko som ein verdsleg autoritet seier. Slik sett har eg ikkje dekning for det. Men Jesus er Guds Ord og den Heilage Ande openberra han for meg, så på grunnlag av Guds Ord, erkjenner eg at Jesus frelser henne Reella. Det er å forstå som ei velsigning, som innkluderer henen i samfunnet med Faderen og Sonen og førebestemmer henne til noko godt. Sidan den openberringa kom som svar på mi bøn, er det også mi innstilling, det er noko som eg ynskjer og det samsvarar med Jesu bøn for meg og for oss. Det skal framleis vere mi innstilling og mitt ynskje, slik skal eg søke han av heile mitt hjarte og heilhjarta halde meg til han.

Eg studerte då matematikk, informatikk og fysikk, ho studerte biologi. Så korleis høver dette med realfag? Jau, ved at Faderen har omsorg for meg, for sine born og slik har han omsorg for sine henders verk (Bodskapen 12.11.2006). I følgje biologien skjer der ei utvikling ved tilefeldighet, men vi får oppleve at Gud gjer sitt verk ved sitt Ord og sin Ande og slik skaper han utvikling. Gud lærer oss opp og oppseder oss, så vi erkjenner kva som er rett og sant og lærer å leve rett.

Realistar og andre ekte vitskapsfolk er i utgangspunktet ikkje som halen som diltar og slenger etter dyret. Dei er tvert om som hovudet som tenker sjølv. Men for at dei framleis skal vere det, når det kjem til stykket, treng dei Guds Ord, nåden og sanning kom ved Kristus og det treng vi alle. Og eg ynskjer at ho, som biolog og vitskapskvinne skal lære det som er sant og rett, så ho også kan vere i stand til å lære andre det. Det er mitt ynskje for dei andre realistane også. Eg trur og meiner dette har å gjere med å vere på veg til det nye Jerusalem. Det er himmelsk, derfor må eg vere himmelvend.

Betyr det så at ho vert kona mi? Eg må komme til Jesus slik som eg er og då må eg ærleg innrømme at det var det eg bad han om og det vil eg framleis, han som byrja den gode gjerning med oss, han skal også fullføra den.

Jesus sa til meg at eg kan ikkje stole på menneske, men eg kan stole på Guds kraft. Ja for ordet om korset er ei Guds kraft til frelse for kvar den som trur. Jesus døde i staden for meg og Gud vekte han oppatt frå dei døde, han kan eg stole på. Bodskapen 14.19.2012:

Han sa til meg at han har vore ein trufast venn for meg og det vil han vere for meg resten av livet også. Bodskapen 1.Påskedag, 30. mars 1997:

”Sjå, eg er alt kjøts Gud, skulle nokon ting vere for vanskeleg for meg? Nei, du skal vite, alt er mogleg for meg, det var eg som talte og det skjedde, eg baud og det stod der, sjå, det er eg som har all makt i himmel og på jord. Derfor, mitt barn, skal du vende ditt blikk opp til meg og du skal regne med meg, seier Herren, og ikkje stole på menneske, men du skal setje di lit til mine lovnader, seier Herren, for dei står fast og eg står bak mitt Ord. Sjå, slik som eg var med mitt folk i fordoms tider, når dei følgde mine vegar og dei gjekk mine vegar, og tente meg med eit udelt hjerte, ja, då var dei uslåelege, seier Herren, det var ingen som kunne røre ved dei, for sjå, eg er den same i dag, det folk som vender seg til meg og reknar med mi kraft, dei skal få oppleve å gå ifrå siger og til siger og dei skal få oppleve, at eg er den eg har sagt meg å vere. 

Eg har jo sagt i mitt ord, korleis det skal vere i den siste tid, før eg kjem att, då skal det vere krig både her og der og det skal høyrest rykte om krig, ja, det skal vere jordskjelv både her og der og folk skal reise seg imot folk, seier Herren. Sjå, det er dette som skjer i dag, seier Herren. Men de, mine barn, de skal ikkje sjå på alt dette, for denne verda, den går sin undergang i møte. Men de, mine barn, de skal løfte hovudet, for forløysinga stundar til. Sjå, eg kjem snart på skya, for å hente heim dei som ventar meg, dei som er reinsa i mitt blod. Sjå, dei skal eg hente og eg skal føre dei trygt inn i staden med dei faste grunnvollar. Derfor vend ditt blikk til meg, seier Herren, og eg skal forsyrgje deg, eg skal ta vare på deg, inntil du står heime i herlegdomen.” 

Eg håper at ho Reella seier ja til Jesus og let han frelse henne. At ho lever i kjærleiksforholdet til han, som han brud og i kjærleiksforholdet til Faderen, som hans barn. Jesus er Sanninga og eg håper ho vel å tru på han og elske han og vere hans venn, slik at han frelser henne og set henne fri. Er ho venn med han, så reknar eg med at ho er venn med meg også.

Denne artikkelen handlar om å be, så skal vi få, om å søke fyrst Guds rike og hans rettferd, så skal vi få alt det andre i tillegg til det. Det er om å gjere å få dette til å fungere og det er ved å vere himmelvende. Slik tek vi sikte på at vi ein gong skal få komme inn i det himmelske Jerusalem. Det er Jesu brud, Jesu kone og det skal ein gong komme ned på den nye jorda. Då skal folkeslaga bringe rikdomane sine inn i det. Og kvifor det? Fordi det står skrive i Bibelen, ja. Men sikkert også fordi at der er dei trygge for det. Fordi Jesu brud er trufast mot Jesus, han er Sanninga og ho elskar han, er trufast mot han  og lyder han.

Eg håper ho Reella vil sjå det som sitt kvinne-ideal og eg håper det blir kvinneidealet for mange andre kvinnelege realist-studentar også.

Virtuella.

Når eg merka at eg byrja å verte glad i henne Virtuella, vedkjende eg for Gud at han kjærleik var mellom oss og den var rett, same enten ho ville seie ja eller nei til mitt frieri, så eg opna meg endå meir for den og fekk ei ny fylde av den Heilage Ande (Rom.5,1-5). Den Heilage Ande openberra henne for meg som eit Guds barn, fødd av Anden og det som er født av Anden er ånd. Ho levde i eit kjærleiksforhold til Faderen, som hans barn og i eit kjærleiksforhold til Kristus, som hans brud. Etter kvart byrja eg å tenke som som at det var Guds som gjorde sitt verk med oss i samsvar med 1.Mos.2. Eg stussa på om dette var rette tolkinga av 1.Mos.2, men då skulle no ho komme til meg fysisk også. Ja, men då altså ved at vi let Anden råde i vår døyelege lekam. Så kom det an på kor sterk trua vår var, det var då ved trua på Jesus vi fekk Anden. Eg hadde god grunn til å frykte at andre verdslege maktinteresser kunne komme inn i bildet. Men då måtte eg berre vende meg til Kristus og sjå på han. Det var å samanlikne med Peter som gjekk på vatnet, det bles og bølgjene gjekk høgt, han såg på det og byrja å synke. Men han måtte vende seg til Jesus og sjå på han og han kom og berga han. Slik må eg framleis vende meg til han og sjå på han. Han som byrja den gode gjerning i oss, han skal også fullføra den.

Andre bodskapen 3.2.2019:

”Den dagen du sa ja til meg, mitt barn, så sa du ja til fridom, du sa ja til lækjedom og du sa ja til å følgje meg, at eg skulle få lov til å leie ditt liv. Det gjeld også i dag. Eg ser du er trøytt, eg ser du har det vanskeleg. Men overlat tinga til meg. Forstanden din vil kanskje ofte hindre deg i å gjere det. Men overlat alle ting til meg, også det som synest umogleg ut i dag. Eg gjer det umoglege mogleg. Og det som ingen ting var, valde eg ut til å gjere til skamme det som er noko. Om du føler deg som ingen ting, du er ingen ting samanlikna med andre, men hugs at eg elskar deg slik som du er. Du har ein eigen identitet, du er skapt i Guds bilete. Og du er elska av den tre gangar heilage Gud. Så søk meg, søk inn i mitt Ord, når du kjem heim att. Søk i løynkammeret og be til meg. Eg skal svare, eg skal svare i mi tid, seier Herren. Så ver frimodig og søk meg.

Livet, det er ikkje berre roser, det har du oppdaga, livet er også ting som er vanskeleg, det er kantar som møter deg. Men du skal vite at eg som har lovt, eg som har født deg på nytt, eg har lovt å vere med deg inntil den siste dag, inntil du forlet denne verda. Så stol på meg. Legg inn det giret i livet ditt, at du søker meg kvar morgon. At eg kan få vere den som leier deg gjennom dagen. At eg kan få lov til å vere med å bygge livet ditt vidare. Også inni samanhengar med andre menneske, der skal du få vere til hjelp. Der er mange rundt deg som treng hjelp, der er mange som lengtar etter nokon å snakke med. Og akkurat du kan vere ein samarbeidspartnar og ein samtalepartnar som einkvan kan snakke med. Så ver frimodig. I begge mine hender har eg teikna også deg. Og du skal vite det at eg skal gå med deg, resten av livet, når du søker meg. Amen.”

Her seier han at eg skal overlate tinga til han, igjen minner han meg altså om at han tek seg av mi sak.

Eg sa ja til fridom og lækjedom, ja, frå eg var ung bad eg han gi meg ei frelst kvinne til kone og han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullførde frelseverket. Er ho frelst og fri, så skal ho også vere fri til å vere saman med meg som kona mi. Ho Virtuella har vore gift i mange år, at ho no likevel skulle verte kona mi synest umogleg. Men Guds kjærleik var mellom oss og den var rett, same enten ho ville seie ja eller nei til mitt frieri og det er den framleis. Og eg gjer rett i å takke Jesus for den, takke han for at han frelste både meg og henne, for at ho var fødd på nytt og var eit Guds barn, som levde i eit kjærleiksforhold til Faderen, som hans barn og i eit kjærleiksforhold til Kristus, som hans brud. Han vil frelse henne igjen, reinse henne i sitt blod, gjenopprette hennar kjærleiksforhold til seg og Faderen og fylle henne med den Heilage Ande igjen. Så ho atter skal lovprise Gud og Lammet slik som når ho var ung. Det trur eg og håper eg på, så eg kan få takke Gud for at ho levere i dette kjærleiksforholdet til Faderen og Sonen no også. Jesus sa han ville gjere meg til kanal for si velsigning og det er no tydeleg at han vil gjere meg til kanal for si velsigning til henne. Då håper eg ho vil ta imot med frimod, ved at ho også vender seg til Jesus og ser på han. Jesus sa han gjer det umoglege mogleg, så det kan verke som han gir meg henne til kone likevel, sjølv om det synest umogleg. Eg skreiv vel omtrent slik som eg gjer no og opplevde bodskap 2A  28.4.2019 som svar til meg.

Andre bodskapen 28.4.2019:

2A. ”Frå djupet av mi ånd, Herre, så vil eg tilbe deg, for du har kledt meg i frelsens klede og du har sveipa meg i lovprising og eg kjenner gledens olje er på mitt hovud. Det var ikkje sorg du gav meg, men det var glede du gav meg. Eg vart ikkje bunden, men eg vart satt i fridom. Då du løyste meg og reinsa meg gjennom blodets kraft, så kjende eg, eg fekk frimod overfor han som har skapt alt. Og eg kjenner eg vert bevara i frimodet, fordi du er mi tilflukt.

2B. Du som er lei deg og lid nederlag og er fortvila over din situasjon, løft blikket presist kvar du befinn deg, sjå opp til han som elskar deg. Om du har vore trulaus, så er han trufast, han kan ikkje svikte kva han har lova. Han har lova å gjenløyse deg. Og når du kallar på han på nødens dag, så skal han løyse deg og setje deg fri. Han skal løfte deg opp igjen. Om du har tapt slag etter slag, så skal eg, Herren, gi deg sigersgnisten tilbake. For eg, Herren, eg er den som nemner det som ikkje er til, som om det var til.” 

Eg forstår det slik at bodskap 2B var spesielt til henne Virtualla, det er viktig for henne også å løfte blikket opp til Jesus og sjå på han som elskar henne. Eg trur og veit at han elskar henne og det er berre for henne å seie ja til hans frieri og byrje å elske han og vere trufast mot han, som hans brud og hans kone.

Mi sak.

Mi sak er at eg har bedt Jesus gi meg ei frelst kvinne til kone. Og han har svart meg at det er inkludert i det fullførde frelsesverket. Ja vel, gir han meg ei kone, så skal no sjølvsagt eg ha kroppen hennar (1.Mos.2). For nokre år sidan, ein gong når eg kjende meg sterkt tiltrekt av ei vakker kvinne, av kroppen hennar, vedkjende eg det for Jesus i kveldsbøna mi. Og på neste søndagsmøte, sa han til meg at eg skulle lovprise han for frelsa, glede meg i Herren, så ville han gi meg det som mitt hjarte attrår. 

Ved trua på Kristus får vi Anden av berre nåde, gratis, utan krav om gjerningar. Har vi teke imot hans Ande, så tilhøyrer vi han og er frelst. Vi skal vere i Kristus, det er berre på den måten vi kan bere god frukt. Vi skal vere i Anden og glede oss i Herren. Herren er Anden og der Herrens Ande er, der er det fridom. Gud gjer sitt verk med oss ved sitt Ord og sin Ande, i samsvar med 1.Mos.2 og eg ventar meg at Jesus frelser henne og set henne fri, så ho kan vere saman med meg som kona mi.

Har vi Kristi Ande, så tilhøyrer vi han og er frelst. Då tilhøyrer kroppen vår han også.

RMR 8,9 – RMR 8,11 Men de er ikkje i den syndige naturen; de er i Anden, så sant Guds Ande bur i dykk. Men er det nokon som ikkje har Kristi Ande, høyrer han ikkje han til. 10 Men bur Kristus i dykk, då er nok lekamen død på grunn av synd, men ånda er levande av di de er rettferdige for Gud. 11 Han var det som reiste Jesus opp frå dei døde. Og dersom hans Ande bur i dykk, skal han som reiste Kristus opp frå dei døde, også gjera dykkar døyelege lekam levande ved sin Ande som bur i dykk.

Jesu frelseverk er fullført og fullkome, på det grunnlage får vi kvile. Denne kvila er utgangspunktet for all teneste. For vi får Anden ved trua på Jesus, av berre nåde, utan krav om gjerningar. Vi får oppleve at Gud gjer sitt verk i våre liv ved sitt Ord og sin Ande, det er det fundamentale. Han opplærer oss ved sitt Ord og utrustar oss med åndelege nådegåver, slik gjer han oss i stand til å tene han. 

Eg har bedt Jesus gi meg ei frelst kvinne til kone, er ho frelst, så tilhøyrer ho Jesus og då vil han fylle henne med den Heilage Ande og utruste henne til å tene han med den nådegåva han gir henne. Når han gir meg hjelp i form av ei kone, frelser han henne, fyller henne med den Heilage Ande og utruster henne til å tene han, då vert ho for meg som ei slik nådegåve som eg skal bruke til å tene han med.

1TI 4,10 – 1TI 4,16 Difor er det vi arbeider og strider. For vi har sett vår von til den levande Gud, han som er frelsar for alle menneske, men fyrst og fremst for dei som trur. 11 Dette skal du byda og læra. 12   Lat ingen vanvørda deg fordi du er ung, men ver eit føredøme for dei truande i ord og gjerning, i kjærleik, truskap og reinleik. 13 Ta deg serskilt av skriftlesinga, forkynninga og opplæringa, til dess eg kjem. 14 Forsøm ikkje den nådegåva som er i deg, den du fekk ved profetord då eldsterådet la hendene på deg. 15 Ta deg av alt dette, lev i det, så alle kan sjå at du gjer framsteg. 16   Gjev akt på deg sjølv og lærargjerninga di! Hald fram med det! For når du det gjer, skal du frelsa både deg sjølv og dei som høyrer deg.  

Om mi sak vart vanskeleg, så den vart eit problem, så er løysinga at Jesu frelseverk er fullført og fullkome, han er fullkomen, så eg skal berre vende meg til han og lovprise han som min frelsar og Herre, han er problemløysaren og det er han for meg. Han løyser menneske frå band og lenker og frir oss frå trældoms åk, ved at han gir oss ånd og liv, slik frir han våre liv frå grava. Han gir meg liv og liv i overflod. Då er det val ganske klart at han gir det til henne som han gir meg til kone også, så ho vert frelst og fri og kan leve saman med meg som kona mi.

Gud gjer sitt verk med oss ved sitt Ord og sin Ande, i samsvar med 1.Mos.2 og det betyr bevisstgjering, slik er den kristne vekkinga, den Heilage Ande openberrar Ordet for oss, herleggjer og openberrar Kristus for oss, som vår frelsar og Herre, så vi blir bevisst om at vi tilhøyrer han og lever for han. Så kroppen vår tilhøyrer han, derfor skal vi by lemene fram til å tene han, til teneste for rettferda. 

RMR 6,15 – RMR 6,23   Kva så? Skal vi synda, sidan vi ikkje er under lova, men under nåden? Langt ifrå! 16 De veit at når de steller dykk til rådvelde for einkvan og lyder han, då vert de trælar under den som rår over dykk; anten vert de trælar under synda, og det fører til død, eller under lydnaden, og det fører til rettferd. 17 Men Gud vere takk! De som før træla under synda, har no av hjarta vorte lydige mot den læra som vart dykk overgjeven. 18 De har vorte frigjorde frå synda og er trælar for rettferda – 19 eg brukar eit bilete frå dagleglivet fordi de er skrøpelege menneske. Før baud de fram lemene dykkar til teneste for umoral og urett, og det førte berre til endå meir urett. Men no skal de by fram lemene dykkar til teneste for det som er rett, så de kan verta helga. 20 Medan de træla under synda, var de ikkje bundne av det som er rett. 21 Kva slag frukt hausta de av det? Slikt som de no skjemmest ved, for det fører til døden. 22 Men no er de frigjorde frå synda og har vorte tenarar for Gud; og frukta av det er eit liv i helging og til sist evig liv. 23 For den løn synda gjev, er døden, men Guds nådegåve er evig liv i Kristus Jesus, vår Herre.   

SLM 103,4   Han friar ditt liv frå grava  og kronar deg med godleik og miskunn.  

SLM 107,20   Han sende sitt ord og lækte dei  og fria dei frå grava. 

JES 38,17   Sjå, det som var så bittert,  har vorte til fred for meg.  Du har spart mitt liv,  så eg ikkje går til grunne i grava.  For alle mine synder  har du kasta bak din rygg.  

Velsigning i Kyrkja!? 

Prestane i kyrkja talar varmt om at Jesus velsigna småborna og sa at vi skulle la dei komme til han, for Guds rike høyrer slike til. Vi må vende om å verte som småborn, for å komme inn i det. Dei gjer avtale med foreldra og fadderane om at borna skal opplærast i den kriste trua og på deira samtykke døyper dei så småborn til namnet åt Faderen, Sonen og den Heilage Ande, i det minste påstår dei at dei gjer det. Ved konfirmasjonen legg dei handa på hovudet til gutane og jentene og velsignar dei.

Men korleis går det så når ein ung mann vil ha kontakt med ei ung kvinne, med tanke på å få seg ein kjæraste og ei kone? Då verkar det som pipa lett får ein annan lyd, det verkar som om dei prøver å dåre og forføre kvinna slik som ved syndefallet og slik leitar etter ein grunn til å forbanne. Etter syndefallet vart Adam og Eva utestengde frå Edens hage og Gud sa til mannen at jorda skulle vere forbanna for hans skuld, med sveitte i andletet skulle han ete sitt brød …. Denne innstillinga og denne ”kunnskapssøkinga” viser seg i kvinnerørsla sin protest mot Paulus si lære om at Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Denne såkalla ”kvinnefrigjeringa” er eit falskt evangelium og Paulus sa at den som forkynner eit anna evangelium enn det som han har forkynnt, skal vere forbanna.

Men Abraham trudde Gud og det vart rekna han til rettferd. Gud velsigna han og sa at i han skulle alle folkeslag velsignast, dei som velsigna han skulle verte velsigna, men dei som forbanna han skulle verte forbanna. Denne lovnaden får vi oppfyllt i Kristus. Gud har velsigna oss med all Andens velsigning i himmelen i Kristus Jesus. Då er det om å gjere for dei som trur på han å ta imot den velsigninga, han gir oss den Heilage Ande frå himmelen, han gir oss ånd og liv og liv i overflod, så det er om å gjere for oss å ta imot og verte fylt av Anden, så den får openberre for oss kva Gud i sin nåde har gitt oss. Då skal den åndelge velsigninga også resultere i materiell velsigning (materiell rikdom). Så velsigninga skal altså resultere i god økonomi. Korleis då? Ved å gi Gud det som Guds er.

MTT 22,15 – MTT 22,22 {ER DET RETT Å SVARA SKATT TIL KEISAREN?}  Då gjekk farisearane bort og vart samde om at dei ville fanga han i ord. 16 Dei sende læresveinane sine til han i lag med nokre herodianarar og lét dei seia: “Meister, vi veit at du er ærleg og at du i sanning lærer oss Guds veg. Du bryr deg ikkje om kva andre meiner, for du gjer ikkje skil på folk. 17 Sei oss kva du meiner: Er det rett å svara skatt til keisaren, eller er det ikkje?” 18 Men Jesus merka vondskapen deira og sa: “De hyklarar, kvifor set de meg på prøve? 19 Vis meg mynten som skatten skal betalast med.” Dei gav han ein denar. 20 “Kven sitt bilete og namn er dette?” spurde han. 21 “Keisarens,” svara dei. Då sa han til dei: “Så gjev då keisaren det som keisarens er, og Gud det som Guds er.” 22 Då dei høyrde det, undra dei seg og gjekk sin veg.  

Jesus sa vi skulle søke fyrst Guds rike og hans rettferd, så skulle vi få alt det andre i tillegg til det. Då må vi nok gi avkall på noko, men så skal vi vinne noko betre.

MTT 7,13 – MTT 7,14 {DEI TO VEGANE}  Gå inn gjennom den tronge porten! For vid er den porten og brei er den vegen som fører til fortaping, og mange er dei som går inn gjennom den. 14 Men trong er den porten og smal er den vegen som fører til livet, og få er dei som finn han.   

MTT 16,24 – MTT 16,28 {Å FYLGJA JESUS}  Same gongen sa Jesus til læresveinane: “Vil nokon vera i lag med meg, må han seia nei til seg sjølv og ta krossen sin opp og fylgja meg. 25 For den som vil berga livet sitt, skal missa det. Men den som misser livet sitt for mi skuld, han skal finna det. 26 Kva gagnar det eit menneske om det vinn heile verda, men taper si sjel? Eller kva kan eit menneske gje til vederlag for si sjel? 27 For Menneskesonen skal koma i herlegdomen åt Far sin med englane sine, og då skal han gje kvar og ein lika for det han har gjort. 28 Sanneleg, det seier eg dykk: Somme av dei som står her, skal ikkje smaka døden før dei ser Menneskesonen koma i sitt rike.”   

LUK 9,23 – LUK 9,27 {Å FYLGJA JESUS}  Så sa han til dei alle: “Vil nokon vera i lag med meg, lyt han seia nei til seg sjølv og dag for dag ta krossen sin opp og fylgja meg. 24 For den som vil berga livet sitt, skal missa det. Men den som misser livet sitt for mi skuld, han skal berga det. 25 Kva gagnar det eit menneske om det vinn heile verda, men misser seg sjølv og går til grunne? 26 For den som skjemmest ved meg og orda mine, han skal Menneskesonen skjemmast ved når han kjem i herlegdomen åt Far sin og dei heilage englane. 27 Sanneleg, det seier eg dykk: Somme av dei som står her, skal ikkje smaka døden før dei får sjå Guds rike.”   

Men så veit vi at Judas hadde pengepungen og han stal av den. Og så selde han Jesus for 30 sølvpengar. Dette viser eit stort og langdrygt problem, det er historia som gjentek seg, at menneske vert gjort til salsvare, dei vert selde til trældom og til døden (Joel3, Sakarja11). Men Jesus betalte prisen for oss med sitt eige blod, for å kjøpe oss tilbake til den levande og sanne Gud, så vi skal tilhøyre han. Det er dette vi må forstå å nytte oss av. 

Jesus kalla disiplane sine til å følge han, då måtte dei gi avkall på mykje, men han lovde dei at dei skulle oppnå noko stort og vinne noko verdifullt, ja, dei måtte endåtil misse livet for hans skuld, så skulle dei finne det. Dette finn vi igjen i Paulus sine ord om å vere krossfesta med Kristus. Det er då å vere som røvaren på korset som innrømte at han og den andre røvaren var dømde med rette, men at Kristus vart dømd sjølv om han var uskuldig og vende seg til han og bad han hugse på han når han kom i riket til Far sin. Det vart hans redning.

Etter vanleg menneskeleg og verdsleg tankegang verka då dette som det totale nederlag, som om Jesu disipplar hadde vorte lurte opp i stry. Men Jesus stod opp att frå dei døde. 

1KO 15,19 – 1KO 15,26 Har vi berre for dette livet sett vår von til Kristus, då er vi ynkelegare enn alle menneske. 20   Men no er Kristus oppstaden frå dei døde; han er fyrstegrøda av dei som er avsovna. [fyrstegrøda: den fyrste delen av avlinga. Sjå 5 Mos 18, 4. Innhausting er eit vanleg bilete på fullendinga i Guds rike. Sjå Matt 13, 39 ff; Joh 4, 35 f.] 21 Fordi døden kom ved eit menneske, så er òg oppstoda av døde komen ved eit menneske. 22 For liksom alle døyr på grunn av Adam, skal alle få liv ved Kristus. 23 Men kvar til si tid: Kristus er den fyrste; deretter fylgjer dei som høyrer Kristus til, når han kjem. 24 Så kjem enden, når han overgjev kongsmakta til Gud, Faderen, etter at han har gjort ende på all makt og alt herredøme og velde. 25 For han skal vera konge til Gud har “lagt alle fiendar under hans føter”. 26 Den siste fienden som vert tynt, er døden.

Og håpet om Guds herlegdom gjer oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik er utrendt i våre hjarte ved den Heilage Ande som er oss gitt (Rom.5,5).

Adam vart dømd til døden og synda og døden trengde gjennom til alle menneske. Men Kristus døde i staden for oss, slik forsona Gud verda med seg. Med sin død på korset bana Jesus vegen for oss inn i den himmelske heilagdomen. På grunnlag av forsoningsverket får vi gå den vegen og komme inn i det nære samfunnet med Gud. 

HEB 4,14 – HEB 4,16 {PRØVD I ALT}  Sidan vi no har ein stor øvsteprest som har gått gjennom himlane, Jesus, Guds Son, så lat oss halda fast på vedkjenninga! 15 For vi har ikkje ein øvsteprest som ikkje kan ha medynk med oss i vår vesaldom, men ein som er prøvd i alt på same måten som vi, men utan synd. 16 Lat oss difor med frimod gå fram for nådens kongsstol, så vi kan få miskunn og finna nåde til hjelp i rette tid.

Vi får den Heilage Ande ved trua på Jesus, av berre nåde, gratis utan krav om gjerningar. Den er som eit segl som stadfester at vi tilhøyrer den sanne Gud.

JOH 6,27 Arbeid ikkje for den mat som forgår, men for den mat som varer og gjev evig liv, den som Menneskesonen skal gje dykk. For på han har Gud, Faderen, sett sitt segl.” 

2KO 1,22 Og han har sett sitt segl på oss og gjeve oss Anden til pant i hjarto våre. [segl: Gud har sett sitt merke på menneske til teikn på at dei høyrer han til.] [pant: Anden gjev visse for at dei skal få arven i Guds rike. Sjå 5, 5; Ef 1, 13 f.] 

EFE 1,13   I han kom de òg til tru  då de høyrde sanningsordet,  evangeliet om frelsa dykkar.  I han er de merkte med eit segl,  Den Heilage Ande som var lova, 

2TI 2,19 Men Guds faste grunnvoll står, og har eit segl med denne innskrifta: “Herren kjenner sine”, og: “Kvar den som vedkjenner seg Herrens namn, skal venda seg frå urett”.

Tilhøyrer vi han, så skal vi leve for han og til det treng vi å gjere bruk av den utrustninga han gir oss ved sin Ande.

Gud er ånd og han gjer sitt verk med oss ved sitt Ord og sin Ande, i samsvar med 1.Mos.2, han skapte mannen av mold frå makra og bles livets ande i nasa hans, så han vart til ei levande sjel. Han rører ved oss med sin Ande og vekker oss til liv i samfunn med seg. Så talar han sitt Ord til oss. Då er det viktig for oss å tru på det, Jesus er Guds Ord og det er viktig for oss å vende oss til han og tru på han. Gud er alfa og omega, den fyrste og den siste, han som byrja den gode gjerning i oss, han skal også fullføra den.

Men så viser det seg at det er mange prestar, politikarar og kristne leiarar, som ikkje vil innrømme, vedkjenne eller godta dette. Kva er då betydninga av barnevelsigninga/ barnedåpen, korleis gjekk det med det som dei vart samde om og som dei lova? Korleis gjekk det med opplæringa i den kristne trua, kor mange veit og forstår kva det betyr å vere døypte til Faderen, soen og den Heilage Ande, at det som no frelser oss, dåpen er eit godt samvits vedkjenning til Gud med grunnlag i Jesu oppstode frå dei døde? Kor mange er frelst?

Kva betydning har det når presten legg handa på hovudet til konfirmanten og velsignar han og henne? Gud er ånd, men dersom ikkje han er der og berører dei ved sin Ande, kva er då poenget med velsigninga? Er det den fysiske berøringa? Er poenget at det representerer makt ved fysisk berøring, som når styresmakta gjer bruk av sitt politi og militærmakt, jfr. det mekanistiske verdsbildet med eineveldet? Det er no mykje som tyder på at det er poenget med kvinnefrigjeringa, det spørst berre kven som skal ha den politiske makta, poenget er keisardyrking, det spørst berre kven som skal vere keisar og kva slags politikk som skal førast. Det er no tydelegvis det som kjem til uttrykk både i kvinneforskinga, ”kjønnsforskinga”, #metoo-aksjonen og pride-paradene.

Så det er å samanlikne med ein lurendreiar av ein økonom som gir lovnadar til dei som vil investere i prosjektet hans, kjøpe aksjar i bedrifta hans eller sette av pengar i eit fond. Men så mister dei alt, fordi han bryt lovnadane. Eller kanskje fordi han kan vise til nokre reglar som dei ikkje var gjorde kjende med.

Men no har dei sjølve gjort det allment kjent at dei ikkje held seg til evangeliet med dei lovnadane vi har fått der, tvert om protesterer dei mot det. Likevel kallar dei det kristendom? Det er no som om ein lurendreiar av ein økonom ope vedkjenner at dei som investerer i prosjektet han ikkje skal få igjen pengane, men han skal stikke av med dei. Og så ventar han seg at folk likevel skal ”investere” i det. Nei, etter kvart som folk byrjar å oppfatte kva som faktisk vert sagt og skrive, så er det vel ikkje så mange som vil investere i det. Så derfor vert mange kyrkje og bedehus ståande nokså tome.

Jesus gjer meg til kanal for si velsigning.

Likevel, den levande og sanne Gud står bak sitt Ord, Jesus er Guds Ord, han lever og er med oss. Det får vi oppleve når vi søker han. No er han usynleg for vårt fysiske, men vi trur han stod oppatt frå dei døde, vi trur på han, vender oss til han og velsignar han og vert velsigna, for Gud har velsigna oss med all Andens velsigning i himmelen i Kristus Jesus. Så det er berre for oss å vende oss til han og ta imot i tru. Dette er altså ikkje betinga av noko som helst slags fysisk berøring. Men når Jesus sende ut disiplane sine for å forkynne den glade bodskapen, så lova han å vere med dei. Slik skulle dei bringe med seg velsigninga ut til menneska, poenget er at Gud er ånd og han vil røre ved dei med sin Ande og tale sitt Ord til dei. Då er det om å gjere for oss å sjå dei og møte dei og snakke med dei og vi kan godt legge hendene på dei og velsigne dei. Men vi må heile tida vende oss til Kristus og innstille oss på å sjå at han er med oss. 

Jesus sa han ville gjere meg til kanal for si velsigning. Så sende han meg til Oslo med ein frigjerande bodskap, eg skulle gå med ein bodskap om gjenoppretting. Eg skulle søke han i løynkammeret, kle meg i Guds fulle rustning og gå ut og vitne om han. Bodskapen 27.5.2012:

”Ja, opne ditt hjerte, opne ditt hjerte, på vidt gap, for alt det eg har å gje deg, alt det eg har å gje deg. Ikkje nøy deg med smular, ikkje nøy deg med små dråpar, men ta imot alt eg har å gje deg. For det finst eit liv i overflod, det finst eit liv i glede, det finst eit liv der det sprudlar. Du har fått kjelda innlagt, den er hos deg, berre skru opp springen, for det er innlagt vatn. Du har fått det, la min Ande få strøyme fram fra ditt liv, eg ynskjer å bruke deg. Eg ynskjer å føre deg til menneske som treng å eit møte med meg. Eg vil gjere det, stol på meg. 

Trøst, ja, trøst mitt folk, gå ut med mi trøst. Det er så mange som har såra hjerte, det er så mange som har opplevd vonde ting. Men eg ynskjer at du skal gå ut og trøste, at du skal komme med bod om at eg kan gjenopprette, at eg kan reinse ut og gjenopprette. At eg kan sende min tilgjeving som lækjer og helbreder. Eg ynskjer at du skal gå med mi trøyst til dei som har det vondt og som har tungt å bere. Og du skal også få vere med å løyse dei bundne og reise dei nedbøygde opp, for det er det eg ynskjer, at dei nedbøygde skal få reise seg og springe ut i dansen med dei glade. At bundne skal verte fri, at menneske skal sjå lyset, skal få komme ut av mørke og komme inn i mitt underfulle lys. Eg vil bruke deg. ”

No når eg er komen heim att til Sunnmøre, minner han meg framleis om å lese i Bibelen og søke han i løynkammeret og gå ut og prate med folk og vitne om han.

Bodskapen 7.5.2017:

”Ikkje la deg dirigere av kva dine auge ser, ikkje la deg dirigere av kva dine sansar føler. Men den tru eg har gitt deg, knytt den til mitt Ord og la det verte det som avgjer for deg. For mitt Ord, det er ei lykte for foten og eit lys på din sti. Derfor, knytt trua di til mitt Ord. 

Det naturlege mennesket lever i sansane sitt område. Men det gjenfødde mennesket lever i trua sitt område. Og den rettferdige, han lever av tru, til tru. Derfor la deg ikkje påverke av det som er rundt deg. Men la deg påverke av mitt Ord, så skal mitt Ord danne deg. Mitt Ord skal framstille min skapnad i deg. Og mitt ord, det skal halde deg oppe, som ei kraft og som ei makt i ei tid som er vanskeleg.”

Første bodskapen 12.2.2011:

”Eg har behag i deg, eg elska deg så høgt, før du vart fødd, såg eg deg. Du var rekna med på Golgata, ikkje for å leve eit liv for deg sjølv, men  leve eit liv for meg og i meg, leve eit liv som kan fortelje andre menneske kva eg vann på Golgata for heile menneskeheta. Du skal ikkje vandre i syn (”beskuelse”), men i tru og eg har gøymt visdom for deg på stadar som du skal erobre og innta, som eg skal openberre meg i. Og du skal få sjå kor enkelt og liketil det er når eg har gjort deg til ein menneskefiskar, når eg har salva deg frå himmelen, eg har bygd deg opp innvendig og gitt deg bodskap om at du skal gå ut, så skal du ikkje frykte for verken kvar stega dine tek deg eller for kva hendene dine utfører for meg, eller kva du seier om meg, for eg skal inspirere deg frå fotsole til isse. Og eg skal tenne deg på ein måte som du aldrig har vore i nærleiken av. Men eg må ha deg villig, brukbar, open, så eg kan få min veg og vilje fram gjennom deg, seier Herren. 

Trur du ikkje eg ser deg når du er aleine, trur du ikkje eg ser deg når dine tankar bringer deg langt av stad? Trur du ikkje eg ser deg og høyrer deg når dine bønner stiger opp til meg og du er utruleg lengselsfull mot dette, å om eg kan vinne nokon for Jesus. Dette har eg lagt ned i deg og mitt namn er Jesus, mitt namn er verdens frelsar, mitt namn er vakrare enn noko anna namn og mitt namn er ei kraftkjelde, ikkje berre for deg, men alle du kjem i nærleiken av. Eg veit om alt, seier Herren, men eg seier det ikkje til nokon, eg veit om alt i ditt liv og eg vil endre alt i ditt liv, ikkje negativt, men positivt som mi sak, og du skal få vere ein mann, ei kvinne som alltid vil vere i dei beste åra av ditt liv, for meg, for sjølv når du er nedtrykt, så er eg der, når du er oppskrytt, så er eg der også. Når du er i stille farvatn, så er eg der. Når du er i stormens brus, så er eg der. Og eg vil alltid vere deg nær, for å vise deg enda betre veg til å vere eit brennande vitne og eit rett vitne for meg. Verden treng deg fordi den treng meg. Og du er min munn og mine hender. Så eg har denne bodskapen til deg, eg som er alfa og omega, byrjinga og enden, denne dagen har eg gitt deg til di velsigning og forstand, så du kan nytte den rett til di framtid, til Guds ære.”

Tredje bodskapen 12.2.2011:

”Du har høyrt min bodskap år etter år, ja, gjennom eit langt liv har du fått høyre at det er nok nåde. Ja, min nåde er deg nok og mi kraft fullendast i vanmakt. Det beste livet kan gje deg, får du gratis, rennande vatn, lufta du trekker inn, surstoffet du da får, og du får av meg nåde gratis. Eg døde for alle synder, for alle dine synder, for nasjonane sine synder. Og den dagen eg skal dømme nasjonane, så ver nøye med at du finst på rett stad og at du tidleg kom inn i nåden som einskildperson. Ver merksam på at når eg gjev liv, så gjev eg eit liv som held, legg merke til at når eg seier at mi kraft skal fullendast i vanmakt, så spelar det inga rolle korleis du føler deg, korleis du er og kva du har opplevd i livet i fortida, for eg vil vende ditt ansikt til framtida. Og eg vil la deg vandre med min nåde på ein slik sterk måte at kvart einaste menneska som kjem i berøring med deg, vil sjå meg gjennom deg. Du skal ikkje leite etter å verte betre som menneske, du skal ikkje lengte etter å verte perfekt som mann og kvinne. Du skal berre lengte etter meg, eg som gjev liv og let deg få moglegheita til å gløyme det som er bak og strekke deg ut etter det som er framanfor, og jage mot målet, for målet vinkar deg så nær no og tida heretter er kort. Og som eg er, vil eg at du skal vere i denne verda. Eg vil at min bodskap til deg om total frigjering skal resultere i at du gjer deg laus banda om din hals, du fanga Sions dotter. Og at du synger da kongebodet kom at vi kunne vende om, då vart hjerta sett i brann. Eg vil bruke alt kva du har høyrt og alt kva du har lært og alt kva du har sett på ein rett måte for framtida og la deg få oppleve at ditt hus vert forandra og forvandla, dine barn skal verte frelst, din ektefelle skal verte frelst, du sjølv skal få eit møte med meg som forandrar deg for tid og æve. Og hugs at tida heretter er kort og det hastar for deg å få eit nytt møte med meg, seier Herren. 

Du leser mitt ord og du vil finne ved tre høve så gret eg, på same måte gret eg over mitt namn i dag. Eg gret over den synd og den umoral som er til, eg gret over at mine barn gøymer seg, dei har fått nåde så det rekker for mange. Eg gret når eg ser ut over det nærmiljøet du beveger deg i. Alle dei som ropar og lengtar etter livsforvandling og forandring. Kvar er du i dette?  Eg lengtar å sjå deg på kne med menn og kvinner som eg døde for. Min nåde er deg nok og eg har gjort deg levande med meg. Eg herleggjorde min Far her nede og eg vil at du også skal vere med i det koret, å herleggjere min Far. Dette er din dag, eg har bestemt at dine steg skulle gå hit i kveld, seier Herren, og det er din dag, det er di moglegheit, det er deg som skal få det du lengtar etter, ikkje sidemannen, ikkje ektefellen, ikkje barna dine, ikkje foreldra dine, det er deg eg kallar ut ifrå mørket i kveld, seier Herren.”

Gud er kjærleik, han elskar oss i sin elska Son, Jesus Kristus. Han kjærleik er til alle menneske. Håpet om Guds herlegdom gjer oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik er utrendt i våre hjarto ved den Heilage Ande som er oss gitt. Jesus gjer meg til kanaol for si velsigning og då gjer han meg til kanal for denne kjærleiken. 

Då skulle det vel ikkje vere så vanskeleg å forstå at denne kjærleiken er viktig og verdifull i kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne. Gud skaper oss i Kristus Jesus og då skaper han oss i samsvar med 1.Mos.2, for han er den same no.

Mi tilkortkommenheit er Guds moglegheit til å gjere sitt verk.

For lenge sidan, medan eg framleis var i Bergen, talte Jesus til meg om mi tilkortkommenhet, for det var då frustrerande at eg likevel ikkje fekk møte igjen henne virtuella og prate med henne, eg nådde liksom ikkje fram på nokon måte. Men eg skulle ikkje sjå på mi tilkortkommenheit, den var Guds moglegheit til å gjere sitt verk. Det var altså som om han ville vere min forlenga arm. Dette er lenge sidan, så eg har det ikkje nedskrive og hugsar det ikkje ordrett, men han hadde no sagt tidlegare at eg skulle sjå på han og han minna meg sikkert om det igjen, det er no det som er poenget her også.

Dette har han minna meg om seinare også.

Bodskapen 23.02.92. M40 Oslo.

”Ja, for jeg vil at du skal oppleve at ditt indre menneske styrkes med kraft, ved min Ånd, sier Herren. Jeg vet om den svakhet du føler. Jeg vet om din følelse av tilkortkommenhet og utilstrekkelighet. Jeg vet om de anklager og fordømmelser du kan kjenne komme over ditt liv og ditt hjerte, sier Herren. Men du skal vite; jeg har sett deg, jeg har hørt dine mange bønne-rop. Jeg vet om hva du lider, og derfor så kommer jeg til deg som regn på en nyslått eng, så du får kjenne og erfare at ditt indre menneske, det styrkes med min kraft, ved den Hellige Ånd.

Du skal få sleppe å frykte og engstes over de mange urolige tanker som kan komme i ditt sinn. Men ved min Ånd så skal du få erfare at min trøst, den skal husvale din sjel, sier Herren, så du blir trøstet ifra den evige himmelske verden, for du er min, jeg har kjøpt deg med mitt blod, jeg har satt mitt segl og mitt stempel i ditt hjerte, du er min eiendom for tid og for evighet. Du skal få hvile i, du er i mine hender. Og jeg er større enn alle, derfor kan ingen rive deg ut av mine hender, sier Herren.

Og der i hvilen i mine hender, skal du få oppleve at jeg kommer til deg med kraften ifra det høye. Så du kan reise deg opp og stå på dine føtter, så du kan være frimodig, og så du kan gå mine veier med glede, sier Herren, og utstråle min herlighet, jeg som har tatt bolig ved troen i ditt hjerte. Derfor hvil deg i mine armer og kjenn at jeg kommer til deg med min kraft og min nåde og reiser deg opp med ny kraft og med ny styrke, så du på nytt igjen kan løfte vingene likesom ørnen, så du på nytt igjen kan gå og ikke bli trøtt og ikke bli mødig.”

Bodskapen søndag. 26.09.93. M40 Oslo:

”Ja, jeg kom som Guds rene ord, for å openbare min Fars herlighet. Jeg kom for å vise en verden i nød, i mørke, i fortvilelse, at Gud den allmektige Far, han elsker menneskene med en evig kjærlighet. Derfor kom jeg med nåde, derfor så kom jeg med sannhet, derfor så fullførte jeg mitt frelserverk på Golgata. For at nåden skulle openbares for alle mennesker, for at du mitt elskede barn som er her i dag, skulle få erfare min nåde, skulle få oppleve min nåde, skulle få oppleve at du ble rettferdiggjort uforskyldt av den nåde som jeg er for deg, sier Herren. Du er rettferdiggjort uforskyldt av nåden, i kraft av mitt verk. Du lever i min nåde, du skal få leve av min nåde og du skal få erfare at min nåde er nok for deg, sier Herren, og du skal få erfare at min kraft, den skal fullendes i din skrøpelighet.

Ja, du har så lett for å se på din svakhet, og du har så lett for å se på din tilkortkommenhet, og du har så lett for å se på de høye fjell som reiser seg foran deg, men hvil nå i dette mitt kjære barn, min nåde er nok. Min nåde er nok for deg, min nåde er nok for deg i dag, som den har vært i dager som har gått og som ligger bak, så har du erfart og kjennt at jeg har løfta deg opp og jeg har bært deg på Fader-armer. Og du får erfare det igjen nettopp nå, i den situasjon som du befinner deg, at min nåde er nok for deg, og du skal få erfare i dager som kommer, at den nåde du ble frelst ved, den skal bære deg like hjem, inntil du når målet, inntil du er framme. For den gjerning som jeg har begynnt, sier Herren, den vil jeg selv fullføre. Jeg vil fullføre den i ditt liv, med ditt liv, igjennom deg, inntil min egen dag, inntil dagen gryr, inntil du står hjemme og du sammen med alle de hellige, skal få prise og ære meg, for det verk jeg gjorde og den nåde jeg viste nettopp til deg.”

Det har han minna meg om seinare også.

Bodskapen 9.4.2017:

”Ikkje rekn med deg sjølv. All din styrke kjem til kort i kampen mot vondskapens velde. Men rekn med meg, sett din lit til meg, av heile ditt hjerte. I kampen mot det vonde, så sjå opp til meg. Eg er sterk, eg har vunne, sigeren er fullkomen. Den sigeren eg vann, den er din, seier Herren. Skjul deg i mine skader (”vunder”) og sår. Gøym deg i mitt blod. Og du skal få oppleve at når stormen kjem, så skal inkje vondt nå deg. Men du skal verte bevara gjennom det heile. For eg, eg vil bevare den som tek si tilflukt til meg.

Stormen, den kjem, er allereie i gang over denne klode. Angsten tek folk, og fortvilinga. Du ser det med dine auge. Men klyng deg inn til meg og vert buande i min lovnads ord. Så skal du midt i all denne strid og denne larm og virvar, få kjenne du vert bevara rein og sunn i trua på mitt herlege namn. Og når alt det som eg har sagt skal komme, kjem, då skal du få oppleve at den lovnaden eg gav, eg kjem att for at du skal sjå min herlegdom, det skal du få oppleve. Men bli hos meg, uansett, og du skal få kjenne, du skal bevarast.”

Bodskapen 2.12.2001:

”Ja, også i denne byen er det mennesker som lengter etter meg. I din nærhet er det mennesker som venter på et ord om meg ifra din munn, sier Herren. Jeg har plassert deg akkurat der du er, for at du skal være mitt vitne i denne tiden. Ja, lys og salt, det er det denne verden trenger. Og det er den egenskapen du har fått fra meg, sier Herren. 

Oppgaven kan virke umulig, sier du, kanskje. Ja, du har følt på at du kommer til kort så mange ganger, at ordene ikke strakk til. Men det er nettopp da jeg kan få virke i deg, sier Herren, fordi jeg gav deg ikke motløshets ånd, men jeg har gitt deg min ånd i ditt indre, i ditt hjerte, for at du skal kunne tale mitt ord til de du møter, ja, være en duft fra liv til liv, det skaper min ånd der du vandrer, sier Herren.

Og når du sier at din tid er over, du har gjort ditt, så skal du vite det, at ennå er det arbeidsmuligheter for deg, sier Herren. Alder og utdannelse, alle de menneskelige forutsetningene som verden ser etter, det er ubetydelig for meg. Men nettopp der du er plassert, der du bor, der du treffer et menneske, der er kontaktpunktet for meg, sier Herren. Og du skal virke, du skal forkynne mitt budskap til de du møter, for det er  muligheten for dem til å høre evangeliet og bli frelst. Og det jeg vet, det er det du lengter etter, sier Herren, at mennesker rundt deg skal møte meg, og du skal kunne brukes i denne tiden, fordi jeg går med deg, jeg har ikke overlatt deg til tilfeldigheter, og dere er ikke etterlatt farløse, men jeg er midt iblant mitt folk, for å virke i dere, sier Herren.” 

Jesus sa til meg at han gir meg ei herleg og vidunderleg kvile, i mitt hjerte og mitt sinn, som overgår min forstand. Då tenkte eg fyrst på henne Virtuella, så henne Reella. Det er ved at han gir meg den Heilage Ande frå himmelen, det er ved fylden av den Heilage Ande. Eg kan prøve å forstå med forstanden og eg kan prøve å forstå med hjertet, men då er det ved at den Heilage Ande openberrar Ordet for meg. Det er ikkje berre teori, men Gud er ånd og han rører ved meg, hans rike er ein åndeleg røyndom. Då er det ikkje så rart at det overgår min forstand. 

Verdslege autoritetar utøver makt ved fysisk berøring, så spørst det kor vidt dei handhever rett og rettferd. Dersom dei prøver å forgude seg sjølve for meg og for oss og for Jesu kyrkje, for soleis å erstatte han, så veit vi at det er uretten sett i system. Antikrist fornektar Kristus for så å prøve å erstatte han. Men Kristus skal tyne den Lovlause med pusten frå sin munn (2.Tess.2).

Jesus sa vi skulle akte oss så vi ikkje vanvørde ein av hans minste små som trur, for englane deira ser alltid Faderens åsyn. Likevel er det mange som vanvørder dei og spottar oss fordi vi vert verande i vår barnetru, ”trur på englar”. Men kva er ein engel? Det er ein bodberar. Eg forstår det slik at den er ånda deira, så det er den Anden Jesus har gitt oss frå himmelen. Den openberrar Ordet for meg og gir meg visdom og vit i hjertet og gjer meg forstandig. Men då overgår den også min forstand. 

I sin maktkamp prøver dei å overgå min forstand. Då er det ikkje til å komme forbi at dei baserer seg på maktutøving ved fysisk berøring. Men dersom det er på den måten dei skal prøve å overgå min forstand, så er det og blir det for dumt. Det er å erstatte bruk av vit og forstand med bruk av makt. Men det var då ikkje slik den fyrste kyrkja gjekk fram, det var ikkje på den måten ho voks. Men Gud er ånd og det var han som la menneske til kyrkjelyden, det var han som gav vekst.

I bodskapen 2.12.1001. sa Jesus til meg at eg føler ofte eg kjem til kort, fordi orda strekk ikkje til, men det er nettopp derfor han har gitt meg sin Ande i hjertet, så eg kan tale hans Ord til dei som eg møter. Jau, altså, for håpet om Guds herlegdom gjer oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik er utrendt i våre hjarte ved den Heilage Ande som er oss gitt (Rom.5,1-5).

Ja, vi veit då at hovudsaka er ikkje at eg gjer mitt verk og vi gjer vårt verk, men at Gud gjer sitt verk med meg og med oss. Hovudsaka er ikkje at eg elsker eller at vi elskar, men at Gud elskar meg i Kristus, han elskar oss i Kristus. Når Jesus sa han ville gjere meg til ein kanal for si velsigning og sende meg med ein frigjeranede bodskap, så er det Gud som er ånd som rører ved meg og gjer meg til kanal for sin Ande og sin kjærleik. 

Gud gjer sitt verk med meg og med oss ved sitt Ord og sin Ande, det får eg oppleve ved at eg opnar meg som kanal for hans velsigning. Når eg får oppleve det, må eg samarbeide med han, som hans kompanjong (1.Kor.3).

Jesus sa til meg at eg lenge hadde vore tilbaketrukken i forhold til å gå i ferdiglagde gjerningar, så han kalla meg til å gå ut på Ordet. Bodskapen 28.9.2008:

”Det ord eg har talt og det ord som du har omgitt deg med, og brukt og teke i din munn i mange år, det er ånd og det er liv. Det ord som eg har talt, seier Herren, det taler det det nemner. Det løyser menneske, det set plaga i fridom, det skaper fridom og sunnhet og helse og frelse, der det kjem fram og vert teke imot. Og du skal få oppleve det mitt barn, at når du på nytt går inn på mitt ord, når du går inn på ordets grunn, seier Herren, og byrjar å bevege deg i den Heilage Ande, så skal du få oppleve at krafta er den same som den var i din ungdom. Du har lenge vore forsagd, seier Herren, du har lenge vore forsagd og levd eit tilbaketrukka tilvære, i forhold til å gå i ferdiglagde gjerningar, men du skal vite at den som ventar på Herren  og set si lit til han, får ny kraft. Og du skal få oppleve å bevege deg som i fordums tid, du skal få lov å kjenne at ditt hjerte løper som ein hjort. Du skal få lov til å oppleve at du er på det indre plan i kompaniskap med meg, seier Herren. Og du skal få sjå underfulle ting, seier Herren, når du er villig å gå på den veg som eg stakar ut for deg. Menneske tenker ut sin vei, men Herren styrer dets gang. Og du skal få oppleve det at når Ordet får lov å tale gjennom deg og bevege deg, seier Herren, så skal du få sjå at det skjer under og teikn også i din midte. Eg er den eg har sagt meg å vere og eg har gjort meg avhengig av menneske, menneske som er lydig, menneske som ikkje aktar på sitt eige, men som er villig til å gå i den Heilage Ande. Du skal få lov til å kjenne at mitt ord, det er ånd og det er liv og det er lækjedom der det går fram. Ver frimodig og ikle deg den styrke som eg har gitt deg. Du er nøydd til å byrje å bevege deg sjølv, seier Herren, det ligg klart for deg. Men eg  ventar på at du skal sette deg i bevegelse og eg skal vere med deg, seier Herren. Det skal vere eg som ber deg, seier Herren, du skal sleppe å gå duknakka og bere meg, eg skal bere deg. Du skal få lov å kjenne det at eg er den eg har talt i mitt eige ord. Eg er ein skugge ved di høgre hand og mitt ord skal vere det ord som du talar. Og du skal få lov å kjenne og oppleve at det er liv og det er overflod av liv. Amen.”

Når han talte om det ord som eg har omgitt meg med, så forstod eg det var Paulus sine ord om at Jesus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Han sa eg har lenge vore tilbaketrukken i forhold til å gå i ferdiglagde gjerningar, så eg bestemte meg for å reise til Oslo og ta parktisk pedagogisk utdanning (PPU), for sidan eg hadde ein cand mag grad i realfag, og vel så det, ville det no vere naturleg å ta PPU også, enn om eg kunne bruke utdanninga til eit kvart, få jobb med den og tene pengar på det. Det er no nokså vanleg og sjølvsagt, det er heilt tnaturleg det. 

Gud skaper oss i Kristus Jesus til å gå i ferdiglagde gjerningar og då skaper han oss i samsvar med 1.Mos.2. Oppgåva er framleis å dyrke og verne Guds hage, om eg studerer realfag eller underviser i realfag, så forstår eg det slik at eg dyrkar og vernar Guds hage.

EFE 1,3 {GUD VERE LOVA FOR NÅDEN I KRISTUS!}  Lova vere Gud, vår Herre Jesu Kristi Far,  han som i Kristus har velsigna oss  med all Andens velsigning i himmelen.  

EFE 2,1 – EFE 2,10 {FRÅ DØD TIL LIV}  De var ein gong døde på grunn av misgjerningane og syndene dykkar. 2 De levde i dei på denne verdsens vis og lét dykk leia av hovdingen i himmelrømda, den ånd som no verkar i dei ulydige. [hovdingen i himmelrømda: djevelen. Sjå 6, 12.] 3 Ja, ein gong levde vi alle som dei. Vi fylgde lystene i vår syndige natur og lét oss leia av den og av våre eigne tankar. Og vi var av naturen under Guds vreide liksom alle dei andre. 4   Men Gud er rik på miskunn. Av di han elska oss med så stor kjærleik, 5 gjorde han oss levande med Kristus, vi som var døde på grunn av våre synder. Av nåde er de frelste. 6 I Kristus Jesus har han reist oss opp frå døden saman med han og sett oss i himmelen med han, 7 så han i dei komande tider kunne visa sin overstrøymande rikdom på nåde og sin godleik mot oss i Kristus Jesus. 8 For av nåde er de frelste, ved tru. Det er ikkje dykkar eige verk, det er Guds gåve. 9 Og det kviler ikkje på gjerningar, så ingen skal rosa seg. 10 For vi er hans verk, skapte i Kristus Jesus til gode gjerningar som Gud føreåt har lagt ferdige, så vi skulle ferdast i dei.  

Velsigninga skulle eigentleg gi oss god økonomi.

Når eg skulle studere realfag, måtte eg sjølvsagt bruke vit og forstand. Men då ville altså de eller dei, kven det no var, opponere mot min forstand ved bruk av fysisk makt. Men då var det også på den måten at lysta opponerte mot Anden. I følgje Guds Ord skapte han kvinna så ho skulle vere ei hjelp for mannen og slik svarde han på mine bøner. Men med politikken dykkar har de protestert mot det, så ho tvert om skulle motarbeide meg. så konklusjonen er at kvinna har vorte dåra og forførd, så ho har vorte for dum til å forstå kva ho er til for. Og det gjeld endåtil kristne kvinner. Så det har vorte politikken til kyrkja og kristne organisasjonar.

Det minner om ”Mor Israel” som var Guds kone. Han hadde omsorg for henen og stelte vel med henne, så ho vart rik og mektig. Men ho forstod det ikkje, ho byrja å drive hor med gudane til nabofolka. Horer tek betaling for sine tenester, men ho gav seg vekk gratis, ho endåtil betalte horkarane for å gjere horekur til henne. Det som Gud hadde gitt henne, gav ho til dei. Men då tok Gud tilbake det som han hadde gitt henne og avviste henne, så ho kom i deira vald og då gjekk det henne ikkje vel. Seinare tok han henne til nåde att og tok omsorg for henne. Det er ein profeti som vert oppfyllt i den kristne kyrkja.

Men fråfallet i kyrkja er å samanlikne med ”Mor Israel” som dreiv hor med avgudane til nabofolka og fråfallet i folket er å samanlikne med den bortkome sonen. Gud må vere rik som har råd til slikt. Men dette handlar også om kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne. Og vanlege norske menn har då ikkje råd til slikt!

No er det over ti år sidan eg for til Oslo for å ta PPU, lærarjobb vart det ikkje, men eg studerte eg meir realfag. Jesus var med meg og eg trur han gjorde meg til kanal for si velsigning ved at han talt til meg, eg skreiv det ned og skreiv om det og delte det med andre på bloggesida mi og vitna med å ta del i debatt på facebook. Og ved at eg vitna for menneske eg møtte i kvardagen. Det vart det eigentleg ikkje så mykje av, likevel trur eg det vart viktigare enn kva eg ana. Har Jesus gjort meg til kanal for si velsigning, så andre har vorte velsigna, så er det verdifullt for både meg og dei.

Men eg har vorte fattig og det var då ikkje akkurat slik det skulle virke. Så oppdaga eg desse skrytesidene på facebook og elles på internett om selskap som let deg kjøpe kryptovaluta og så handlar dei med det, så både du og dei får mykje meir tilbake. Eg klikka på ein link på ei slik side og registrerte meg i eit slikt selskap. Eg brukte sikkert data på bankkortet mitt for å overføre pengar, eg hugsar ikkje heilt kor langt eg kom med det, jau, det var spørmål om koden til mi krypto-lommebok, men den var no feil. Eg vart oppringt av ein kontaktperson (KP1) for å gjennomføre det, han ville ha mi eingangskode i banken, den fekk han, så ville han ha mi personlege kode, men den fekk han ikkje. Han skulle ringe meg oppatt dagen etter, i 12-tida. Men på formiddagen var det ein annan (KP2) som ringde for å ekspedere det og han sa eg skulle ikkje snakke med nokon annan enn han. Seinare på ettermiddagen ringde ringde KP1 igjen, han ville ha kodene mine til bankkontoen min. Han ”forsikra” meg om at telefonsamtala var overvåka av visa, dersom han gjorde noko ulovleg ville han hamne i fengsel. Eg sa at dersom eg gav han kodene, så gjorde eg noko ulovleg, så det ville verte eg som hamna i fengsel. Han måtte no berre gi seg på det. Når dei prøver seg på slikt, så er det sikkert fordi der er folk som er godtruande og sløve nok til å gjere det. Så her må ein sanneleg vere på vakt! Der kom mange telefonoppringingar som vart brotne, ei stund parat eg med ei kvinne, så vart det også brote. Nokre dagar seinare var deer ein som ringde og snakka om at han hadde oppretta ei krypto-lommebok for meg, men der hadde enno ikkje vorte sett inn pengar, han sa han hadde prøvt å ringe meg mange gangar utan å komme gjennom. Mest sannsynleg var det K2. Men no hadde eg gjort mine investeringar i eit anna selskap, så han fekk berre avslutte den kontoen.

Eg hadde klikka meg inn på ei lenke i ein annan slik artikkel og kjeme til eit anna selskap, eg prøvde først å investerte eit lite beløp, men det gjekk visst ikkje inn likevel. Så vart eg oppringt og det viste seg at eg hadde brukt koda for ei anna krypto-lommebok, men han klarde å rette det. Så fekk eg min eigen finansielle rådgivar (TM). Han ringde meg opp dagen etterpå og viste meg korleis heimesida deira verkar. Etter kvart som eg vart tryggare, investerte eg litt meir, dette såg no heilt fantastisk ut. Etter nokre dagar sa han at dersom eg investerte så mykje som ein bitcoin, så ville det verte forsikra mot tap. Eg so gjorde, sjølv om eg hadde berre hans muntlege ord over telefonen på det. Og eg fekk sjå det på heimesida deira at det virka. Det er altså ein kryptovaluta-spekulant som brukar ”artificial intelligence” for å finne ut kva slags handel som sannsynlegvis gir god gevingst. Når dei handlar med litt større beløp tek dei mindre sjansar og er meir langsiktige.

TM spurde meg om eg hadde inntekt, så eg kunne investere litt kvar månad, men eg svarde eg var pensjonist og hadde ikkje høg nok inntekt til det. Seinare foreslo han at eg kunne få tilbakebetalt 5% av total saldo kvar månad, det gjorde vi avtale om muntleg over telefonen og på e@post. Eg byrja å investere 14.juni og fekk allereie eit slikt beløp i månadsskiftet, neste gang blir det i byrjinga av august.

Jesus hadde sagt at eg skulle søke han i løynkammerbøna, så eg bad no sjølvsagt over dette då. Eg tenkte på Jesu ord om at vi ikkje skulle bekymre oss for mat og klede, dei materielle tinga, men søke fyrst Guds rike og hans rettferd, så skulle vi få alt det andre i tillegg til det. Han let Judas ha pengepungen, han og dei andre hadde altså noko viktigare å tenke på. Men så viste det seg at Judas stal av pengepungen og så selde han Jesus for 30 sølvpengar. Når dei var i Getsemane sa han til dei andre disiplane sine at dei måtte vake og be Eg har nyst skrive om at det må vi no også, men no ventar vi på at Jesus skal komme att, så vi må vere himmelvende.

For omlag 20 år sidan handla eg med aksjar nokre år og det gjekk no nokolunde bra, men eg fekk litt ”kalde føter” når eg såg kor gale det kunne gå. Og så hadde eg eigentleg ikkje så mykje tid til å følgje med, eg hadde anna å tenke på, slik som no, eg skulle no søke Herren då også og så dreiv no med dette skriveriet mitt. Men no har eg altså lete dette selskapet handle for meg, med TM som min finansielle rådgiver. Det verkar som det er trygt. Eg tek med litt av e@post-vekslinga med han, for å vise korleis eg har tenkt.

Ein e@post til ™:

Fundamentaly speaking I don’t thrust in humans, I only thrust in the power of God and that I find in the gospel of Jesu Christ. I bless him and get blessed. I cooperate with him, so I don’t only think of what I can do, but what he can do with his Word and his Spirit.

In the old testament it is told that the jews should give 10% of their income to God, that’s to say to his tempel with its priests. And after they came back home for Babylonya, it was important for them to start building the temple, because then God would bless them. And that was good economy.

It sounds strange, but there are still promises that the blessing will result in good economy and I would like this to be functioning.

So when I get 5% of the total balance as an income, I would like to give 1/10 of that to “Litteraturmisjonen”.

You advise me to wait a bit. What if the first payment comes in the end of july or 1. of august.

rgs Torbjørn Sivertstøl

Dear Torbjorn,

Thank you very much for your email – well noted.

I am familiar with the written below and  sympathize with that a lot as I am Jew by myself.

I will make sure your first ROI will be withdrawable for the 01^st-5^th of August and 10% from that amount will go to the below mentioned  “Litteraturmisjonen”.

If you need anything further in the meanwhile please don’t hesitate to contact me.

BR, T.

Gjere alle folkeslag til Jesu læresveinar ……

Når eg går på kristne møte, så er det for å få høyre forkynninga av Guds Ord og få oppleve og få åndelege velsigning, verte fylt av Anden. Eg gir litt i kollekten, men eg veit at det viktigaste for Herren er at eg gir meg sjølv til han og innvier meg til å tene han. Det betyr no at kroppen min også tilhøyrer han, så eg skal bere den fram som eit levande heilagt offer til velbehag for han.

Her er noko som ikkje er så lett å forstå, som om det er ei sjølvmotseiing, som om det ikkje har vore heilt gjennomtenkt. For på den eine sida skal vi ta opp krossen vår og følge etter Kristus, vere krossfesta med han, ja, elske Jesus kors. Ja, har vi forstått dette rett, så elsker vi Jesu kors, så vi kneler ved det og soleis audmjukar oss for Gud. Ordet om korset er ei Guds kraft til frelse for kvar den som trur. Ved den krafta vert vi levandegjorde. I dåpen vart vi gravlagde med Kristus, der vart vi også oppreiste med han, ved Guds kraft, vi får kjenne kreftene av hans oppstode frå dei døde. Vi vert levandegjorde ved Anden og derfor skal vi bere lekemen fram som eit levande, heilagt offer til velbehag for Gud.

Så eg ventar meg at Gud gir meg ei kone ved at han gjer henne levande saman med meg. for gud skaper oss i Kristus og då skaper han oss i samsvar med 1.Mos.2, for han er den same no. Men no er Kristus den siste Adam, som er ifrå himmlen og som for oss har vorte ei livgivande ånd. Er vi døypte til Faderen, Sonen og den Heilage Ande, så skal vi leve for Faderen, Sonen og den Heilage Ande.

MTT 28,18 – MTT 28,20 Då steig Jesus fram og tala til dei: “Eg har fått all makt i himmelen og på jorda. 19 Gå difor ut og gjer alle folkeslag til læresveinar, med di de døyper dei til namnet åt Faderen og Sonen og Den Heilage Ande, 20 og lærer dei å halda alt det som eg har bode dykk. Og sjå, eg er med dykk alle dagar så lenge verda står.”   

SLM 2,1 – SLM 2,12 {HERREN OG DEN HAN HAR SALVA}  Kvifor ståkar folkeslaga,  kvifor legg folka gagnlause planar? 2   Kongane på jorda reiser seg,  fyrstane legg råd i lag  mot Herren og den han har salva: [den Herren har salva: kongen i Israel, her skildra som frelsarkonge (Messias). Sml. 1 Sam 10, 1.] 3   “Lat oss slita sund deira lekkjer  og kasta deira reip av oss!”  4   Han som tronar i himmelen, ler,  Herren spottar dei. 5   Så talar han til dei i sin vreide,  med brennande harme skræmer han dei: 6   “Det er eg som har sett inn min konge  på Sion, mitt heilage fjell.”  7   Eg vil kunngjera det Herren har fastsett.  Han sa til meg: “Du er son min,  eg har født deg i dag. [det Herren har fastsett: kanskje eit ord frå Gud til kongen på kroningsdagen. Sml. 2 Kong 11, 12.] [født: Kongen har fått stilling som son, med fullmakt til å styra på Guds vegner.] 8   Bed meg, så gjev eg deg folka til arv  og heile jorda til eige. 9   Du skal knusa dei med jernstav  og slå dei sund som leirkar.” [jernstav: styrarstav av jern.]  10   Og no, de kongar, far visleg fram,  ta imot åtvaring, de styrarar på jord! 11   Ten Herren med age og glede, 12   kyss skjelvande jorda for hans føter,  så han ikkje skal verta vreid  og de gå til grunne på vegen.  For lett kan hans vreide kveikjast.   Sæle er alle som flyr til han.  

Aktuell debatt.

Putin med breiside mot Vestens liberalisme.

Putin hevdet at det russiske forbudet mot «LGBT-propaganda» rettet mot unge har som mål å beskytte dem mot aggressiv misjonering fra LGBT-samfunnets side.

Putin med bredside mot Vestens liberalismeRusslands president Vladimir Putin kom lørdag med en ny bredside mot vestlig liberalisme. Han mener det skader folks interesser å ta imot migranter. Etter G20-møtet i Osaka sa Putin at valget av Donald Trump i USA og tilbakegangen for de tradisjonelle partiene i Vest-Europa skyldes at folk er sku…

Min kommentar:

Descart trudde på Gud som er ånd og dermed på det fullkomne, sjølv om det ikkje er synleg for det fysiske auge. John Lock trudde ikkje på Descarts rasjonalitet, men han tillet religionsfridom og det høvde då bra for den kristne kyrkja og kristne organisasjonar om dei berre ville vere trufaste mot den kristne læra, for den set menneske verkeleg fri. Jesus sa at dersom vi vert verande i hans ord, så skal vi få lære å kjenne Sanninga og den skal setje oss fri. Det er ved at den Heilage Ande openberrar Guds Ord for oss, Kristus er Guds Ord og den Heilage Ande herleggjer og openberrar han for oss som vår frelsar og Herre. Då er det viktig for oss å takke han for frelsa og glede oss i Herren, så vi får oppleve at gleda i Herren er vår styrke. Jesu frelseverk er fullført og fullkome, han er fullkomen og den Anden og det livet han gir oss frå himmelen er fullkome. Vi får det ved å tru på han, gratis utan krav om gjerningar.

Men i vår tid er det mange prestar og kristne leiarar som fortrenger den evangeliske forkynninga og erstattar den med noko anna og så gjer mange politikarar det same og forsterkar det. Så det blir tydelegare og tydelegare at dette er ikkje kristendom, dette er ikkje å tillate den kristne trua og soleis strir det med liberalismen, til tross for at det vert kalla frigjering. Det utartar seg tvert om som å forby den kristne trua, for så å starte kristendomsforfølging. Norske politikarar prøver å globalisere denne «norske» politikken og resultatet er verre kristendomsforfølging i andre land enn i Noreg.

Regjeringa styrker ekstrem-islam.

Det er god grunn til å bli rasende! Regjeringen tvinger oss skattebetalere til å øke støtten til moskeene, dertil krefter som vil ødelegge det frie demokartiet vårt! Hva er det som foregår i hodene på disse politikerne?

Skandale: Regjeringen styrker ekstrem-islam økonomiskRegjeringen fortsetter den rause økonomiske støtten til moské-Norge. Dermed økes støtten per medlem ettersom medlemmer i Den norske kirken synker år for år. Slik undergraves kulturnasjonen Norge.

Min kommentar:

For 20 år sidan var eg på tråling og var på sjøen i lag med ein eldre kar som hadde vore utenriks tidlegare. Når vi spurde han kva han gjorde med alle pengane, brukte han å seie at kjerringa hans hora det vekk.

«Mor Israel» var Guds kone, han elska henne og hadde omsorg for henne og gjorde henne så rik at ho kunne vere dronning. Men det forstod ho seg ikkje på, hor byrja å gjere hor med gudane til nabofolka og tenke slik at det var dei som hadde gjort gjort henne så rik. Ho var ikkje som andre horer som tok betaling for sine tenester, men ho gav seg vekk gratis, ho endåtil betalte dei med det som Gud hadde gitt henne. Men så tok han det fra henne, det gjekk nord og ned og enda med at israelsfolekt vart bortførde til Babylonia (Esekiel,27 Hoseas2). Sidan ville han miskunne seg over henne og gjenopprette kjærleiksforholdet til henne. Det er profeti om kjærleiksforholdet mellom Kristus og kyrkja som er hans brud. Men fråfalle i kyrkja liknar på fråfallet til «Mor Israel».

Når vi les dette, forstår vi at det også handlar om kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne i Israel, slik også i den kristne kyrkja, det forklarar Paulus godt for oss. 

Gud må vere rik som hadde råd til stelle så vel med kona si, når ho likjevel vart ei hore som ødsla det vekk. Og som seinare likevel miskunna henne og hadde omsorg for henne. Det ser vi også i likninga om den bortkomne sonen. 

Men Paulus forklarar for oss at dette også gjeld kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne. Om Gud har råd til slikt, så betyr ikkje det at eg som ein vanleg norsk mann har råd til slikt. Som fiskar har eg jobba for for pengane mine og har ikkje råd til å ødsle dei vekk på eit kjærleiksforhold til ei kvinne, når det er så meiningslaust som dette. Andre vanlege norske menn har heller ikkje råd til det.

Så kva er det eigentleg for slags interesser som ligg bak her? I Joel.3 les vi om den karismatiske vekkinga, men så ser vi at menneska vert gjort til salsvare. Mannens interesse vert altså ikkje ivaretekne, interessene til dei som vil selje menneska som trælar og tene pengar på det. Sjå også Sakarja.11.

En kristen tankevekker

https://resett.no/2019/06/29/en-kristen-tankevekker/?fbclid=IwAR0cDpU62JU98YdnJX5JqJKESEkzM1lyB8m0s5QuUqFWoyS8JOYYEYjl4EY

Min kommentar:

Vi kan samanlikne det med ein lurendreiar av ein økonom som vil ha deg til å investere i eit prosjekt og lovar det at du skal få noko att og forklarar deg korleis. Men etter at du har satsa på det og investert, så seier han at dette gjeld ikkje. På ein eller annan måte finn han kanskje ein eller annan grunn, som du ikkje hadde venta deg, til å nekte deg det. Slik vart du lurt.

Dersom dei openlyst nektar deg det, så vil du vel ikkje investere, folk flest er då ikkje så dumme? Men det vi ser no, er at dei aller fleste leiarane i kyrkje og kristne organisasjonar åpenlyst nektar meg og deg det som Gud i følgje sitt eige Ord allereie har gitt meg og deg ved trua på Jesus. Eg har bedt han gi meg ei frelst kvinne til kone, sidan eg var ung og han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullførde frelsesverket.

Men det er noko dei likevel ikkje kan nekte meg, Jesus lever og han gir meg eit liv etter døden, han gir meg evig liv, ja, han gir meg livets vatn gratis, av berre nåde. Når eg ber han gi meg ei frelst kvinne til kone, gir han det til henne også, han gir oss ånd og liv og vekker oss opp til liv i samfunn med seg, vi får oppleve at Gud gjer sitt verk med oss ved sitt Ord og sin Ande, i samsvar med 1.Mos.2. Eg kan ikkje stole på menneske nei, men Kristus er Guds Son, eg kan stole på Faderen og Sonen.

Min kommentar:

Etter syndefallet vart Adam dømd til døden. Synda og døden trengde seg gjennom til alle menneske. Men den glade bodskapen er at Kristus døde i staden for oss, slik forsona Gud verda med seg. På det grunnlaget får vi ved trua på Kristus komme inn til Guds kvile (Heb.3-4), vi får oppleve at Gud gjer sitt verk i våre liv, med sitt Ord og sin Ande, han skaper oss i Kristus og då skaper han oss i samsvar med 1.Mos.2. Men no er Kristus den siste Adam, som er ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgivande ånd. Så Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovuddet for kyrkja som er hans brud. Slik er hans kyrkje, den består av mennesker av kjøt og blod, som har teke imot Guds Ord i tru og teke imot Kristi Ande. Det er hovudsaka. Organisering og styring er ei side av saka. Paulus talte om nådegåve til å styre, men så spørst det om dei i det heile teke bruker nådegåvene då?

Men det som har skjett i denne siste tid, leiarane i kyrkja og kristne organisasjonar tvert om har protesert mot dette. Så dersom du vedkjenner at du trur på det, er deira innstilling og svar på det at du skal verte lurte. Og kvifor det? For å gjere deg til salsvare, så dei kan tene pengar på det. Sjå Joel.3 og Sakarja11. Men likevel, håpet om Guds herlegdom gjer oss ikkje til skamme (Rom.5,1-5).

Eg trur på Jesus og han har sagt til meg at eg kan ikkje stole på menneske, men eg kan stole på Guds kraft. Ordet om korset er ei Guds kraft til frelse for kvar den som trur.

Så et er ikkje det same som å tru på kyrkja eller ein annan kristen organisasjon, med sine leiarar. Men det er å tru i mitt hjerte at Gud vekte Kristus oppatt frå dei døde. Med den trua får eg «oppleve» at Gud frelser meg og elskar meg i Kristus. Gud er ånd og Gud er kjærleik, håpet om Guds herlegdom gjer oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik er utrendt i våre hjarte ved den Heilage Ande som er oss gitt.

Kyrkja og kristne organisasjonar har sjølve protestert mot «si eiga lære», kristendomen, spesielt ved på protestere mot Paulus si lære. Då er det på tide vi oppdager og erkjenner at det som dei fær med er lureri.

Er folkedemokratiet er tapt?

Splittende flerkultur, manglende patriotismeI et nøtteskall, dagens overskrift forklarer hvorfor Europa faller, nemlig denne opplagte enkle forklaringen som dog søkes oss skjult. Denne kampen står mellom de nasjonalkonservative opp mot de innvandringsliberale og om vår skremmende u-ansvarlige regjering som fortsetter den unasjonale ferden…

Min kommentar:

Jau, bra økonomisk politikk har gitt oss rikdom og velferd. Norge er rikt både på pengar og naturressursar. Men kva skjer så? Noreg med norske menn og kvinner vert verdifulle som handelsvarer og det er det mange som spekulerer i, også som politikarar, så kva du sjølv meiner og seier får mindre å bety i forhold til dette. Korleis er det mogleg? Jau, ved «splitt og hers-politikk», ved å appelere til ein viss smålighetskultur som resulterer i at nokre norske ikkje unner andre norske noko særleg godt. 

Derfor må vi vere på vakt og verne om våre demokratiske rettar og det vi elles har vunne. Ytterlegare venstreradikale taler gjerne om det kommunistiske idealet: «Yte etter evne og få etter behov». Men ddet spørsmålet som ikkje vert stilt er kven som skal fare med resten. Det har vist seg gang på gang at der er ei elite som til slutt stikk av med resten. Den interessa ser vi tydeleg i norsk politikk også, den er tydeleg på venstresida. Kanskje mest tydeleg ved at dei ikkje vil tillate ytringsfridom og det er spesielt heilt vanlege norske menn det går ut over. Det er ikkje klassekamp slik som dei likar å framstille det, men fiendskap mot heilt vanlege norske menn.

Angrepet på Resett heng saman med eit angrep på vanlege folks ytringsfridom og dermed på demokratiet. Den personlege ytringsfridomen har å gjere med vanlege folks rett til å bestemme over sin eigen kropp, sitt eige liv og sin eigen økonomi. Så la oss sjå det i eit litt anna perspektiv, kva med denne saka:

http://norway-today.com/Frederiksens-Nettavisen_CODE/… ?

Folk kan gamble med pengane sine, men det er nok dei som er mest informert og som har klart å kalkulere best med risiko og gevinst, som klarer å tene pengar på det. Her blir det påstått at rikingar og andre kjendiser har funne ein måte å tene pengar på som er betre enn noko dei har gjort tidlegare. Dersom dei og TV2 vert missbrukte slik, kvifor seier dei sjølve ikkje ifrå? Kvifor seie ikkje fakta.no ifrå, pressens faglege utval eller andre som er så flinke med å vakte på kva vanlege folk ytrer seg om til dømes på Resett eller facebook elles? Kvifor sjekkar ikkje nettavisen betre sine kjelder? Facebook har sjølv lansert sin kryptovaluta, “Libra”, og med det bidratt til å styrke bitcoin.

Kampen mot netthat.

Kampen mot «netthat»: Facebook utleverer navn og ip-adresserKampen mot såkalt hatprat og fake news tar stadig farligere retninger. Nå har Facebook underlagt seg president Macrons ønske om å utlevere identifiaksjonsdata på brukerne hvis de beskyldes for å bedrive eller ikke forhindrer hatprat og fake news. Men hvem skal avgjøre hva som er hva? Når hat…
Min kommentar:
Angrepet på Resett heng saman med eit angrep på vanlege folks ytringsfridom og dermed på demokratiet. Den personlege ytringsfridomen har å gjere med vanlege folks rett til å bestemme over sin eigen kropp, sitt eige liv og sin eigen økonomi. Så la oss sjå det i eit litt anna perspektiv, kva med desse artiklane? 

Folk kan gamble med pengane sine, men det er nok dei som er mest informert og som har klart å kalkulere best med risiko og gevinst, som klarer å tene pengar på det. Her blir det påstått at rikingar og andre kjendiser har funne ein måte å tene pengar på som er betre enn noko dei har gjort tidlegare. Dersom dei og TV2 vert missbrukte slik, kvifor seier dei sjølve ikkje ifrå? Kvifor seie ikkje fakta.no ifrå, pressens faglege utval eller andre som er så flinke med å vakte på kva vanlege folk ytrer seg om til dømes på Resett eller facebook elles? Kvifor sjekkar ikkje nettavisen betre sine kjelder? Facebook har sjølv lansert sin kryptovaluta, “Libra”, og med det bidratt til å styrke bitcoin.

 På slutten av 1970-talet protesterte kvinnerørsla mot Paulus si lære om at Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Og dei venstreradikale nyfeministane tala åpenlyst om mannshat. Så det var både politikk og religion og det var organisert hat og deet er det tydelegvis framleis. 

Så slikt organisert hat er altså lovleg. Då er det nokså naturleg at nokon svarar på det på ein slik måte at det kan oppfattast som «hatprat». Men det skal altså ikkje vere lovleg.

Når ein mann er interessert i å finne seg og vinne seg ei kone, så vil han sjølvsagt prate med henne på ein kjærleg måte. Men det raraste av det heile er at der er nokre moralistar som ikkje vil tillate det. Det kan det seiast mykje om men den enklaste og kanskje beste forklaringa er at dei leitar etter flisa i inn bors auge, men ser ikkje bjelken i sitt eige auge. Dei leitar etter flisa i sin brors auge for å finne motiv for sitt hat, for å svare opp kjærleik med hat. Når dei då forbyr hatprat også, så blir det eit heilgardert forbod mot ytring. Kva kan ein gjere med slikt?

Dei som vende seg til Jesus og vart helga ved Guds Ord og Guds Ande, må berre halde fram med det og forkynne den same glade bodskapen. Jesus sende oss den Heilage Ande for å utruste oss til det.

Dei som driv politikk organiserer hatet gjennom både politikk og religion, korleis kan dei då forby hatprat?

Vi skattebetalere skal tvinges til å øke betalingen til moskeer og deres koranskoler med flere hundre millioner kroner de neste årene. Nå er det nok! La oss håpe at det i det minste blir opprør i FrP!

Ekstrakostnader på hundrevis av millioner kroner, sier FrPs…Både FrPs Christian Tybring-Gjedde eller Per-Willy Amundsen avviser Regjeringens nye stortingsmeldingen om tros- og livssynssamfunn, og begge har gitt klar beskjed om at de vil stemme mot hvis det ikke blir gjort betydelige endringer. Heller ikke FrPs Jon Engen-Helgheim vil støtte meldingen slik…..
Min kommentar:
Descart trudde på Gud som er ånd og dermed på det fullkomne, sjølv om det ikkje er synleg for det fysiske auge. John Lock trudde ikkje på Descarts rasjonalitet, men han tillet religionsfridom og det høvde då bra for den kristne kyrkja og kristne organisasjonar om dei berre ville vere trufaste mot den kristne læra, for den set menneske verkeleg fri. Jesus sa at dersom vi vert verande i hans ord, så skal vi få lære å kjenne Sanninga og den skal setje oss fri. Det er ved at den Heilage Ande openberrar Guds Ord for oss, Kristus er Guds Ord og den Heilage Ande herleggjer og openberrar han for oss som vår frelsar og Herre. Då er det viktig for oss å takke han for frelsa og glede oss i Herren, så vi får oppleve at gleda i Herren er vår styrke. Jesu frelseverk er fullført og fullkome, han er fullkomen og den Anden og det livet han gir oss frå himmelen er fullkome. Vi får det ved å tru på han, gratis utan krav om gjerningar.

Men i vår tid er det mange prestar og kristne leiarar som fortrenger den evangeliske forkynninga og erstattar den med noko anna og så gjer mange politikarar det same og forsterkar det. Så det blir tydelegare og tydelegare at dette er ikkje kristendom, dette er ikkje å tillate den kristne trua og soleis strir det med liberalismen, til tross for at det vert kalla frigjering. Det utartar seg tvert om som å forby den kristne trua, for så å starte kristendomsforfølging. Norske politikarar prøver å globalisere denne «norske» politikken og resultatet er verre kristendomsforfølging i andre land enn i Noreg.

Published by SivertsHjørne

I was made in Chicago and born in Norway, so I was in America before I was borne. One of my brothers was also borne in Chicago and here is a picture of us on a visit to our mother’s mother, I am laying on the ground. I grew up on a small form with view over the fjord, out on the ocean and to some islands and steep mountains behind. It was a big playground but with plenty of work. My father was a sailor and I became a fisherman, working on trawlers. We were in the Lutheran Church and went also to smaller Christian congregations. I was thought to believe in Jesus and to call upon him as my savior and Lord and in this way may faith in him became personal. When I went to high-school, I came into free churches where there came messages in translation of “speaks in tongues” and I realized that Jesus answered my praying in this way. That he has continued to do later also, so I continue to pray to him, actually I talk with him. I was also interested in mathematics and natural sciences, so I have studied mathematics, programming, physics, chemistry, biology, basic courses in geology and astronomy. Not very advanced, but I have a wide basement. So there is something special with me, at the same time as I have been working as a fisherman and studied mathematics, programming and natural sciences, I have been talking with him who created it all. View all posts by SivertsHjørne