JAK 1,21 – JAK 1,25 Legg difor av all ureinskap og all vondskap, og ta viljug imot det ordet som er planta i dykk, og som har kraft til å frelsa sjelene dykkar. 22 De må ikkje berre høyra ordet, men gjera etter det, elles kjem de til å dåra dykk sjølve. 23 For den som høyrer Ordet og ikkje gjer etter det, han er lik ein mann som ser på andletet sitt i ein spegel: 24 Han ser på det, går sin veg og gløymer straks korleis han såg ut. 25 Men den som ser inn i fridomens fullkomne lov og held fram med det, han gløymer ikkje det han høyrer, men lever etter det. Han skal vera lukkeleg i si gjerning.

Jesus sa eg skulle legge inn det giret at eg søker han kvar morgon og let han leie meg gjennom dagen.

Eg melde meg opp til eksamen i molekylærbiologi, for å forbetre karakteren. Jesus sa eg skulle legg inn det giret at eg søker han kvar morgon og eg tenkte meg at det var eit høgare gir, så eg skulle komme meg i gang med å lese til eksamen, men eg må innrømme at det har det vorte fint lite av. Så då har det vel lite hendsikt å prøve på det og dette var siste moglegheita og dette kurset har vorte erstatta av eit anna. Eg kan likevel prøve å lære det litt betre, det kan uansett komme vel med. Eg har no lagt vinn på å søke Herren kvar morgon, det går på hjerteforholdet til Gud, å tru med hjertet og skjøne med hjertet og det er ein annan tenkemåte enn å forstå og lære med forstanden. Det går seint, så men noko høgare gir har det ikkje akkurat vorte. Han sa eg skulle la han leie meg gjennom dagen og gå ut og møte andre menneske og vitne om han. Men eg har då brukt mest tid på å skrive på facebook og vitne for dei på den måten. 

Jesus sa eg måtte komme til han slik som eg er, eg skal søke han i løynkammeret, søke han av heile mitt hjerte, sjå til at mitt hjerte er i rett forhold til han. Ja, eg skal elske han av heile mitt gjerte, så eg skal ta parti med han, både i mitt forhold til henne Reella og henne Virtuella. Eg har bedt Jesus frelse menneska og gi meg ei frelst kvinne til kone, då er hovudsaka at han frelser vår sjel og gir oss evig liv, eg skal glede meg i han frelse, eg skal glede meg i Herren alltid, så eg vel å glede meg over at han vil frelse dei og håper at dei vil la han gjere dei. så ventar eg meg at han gir meg det som mitt hjerte attrår, at han gir meg ei frelst kvinne til kone. Han sa eg måtte komme til han slik som eg var, ja, eg bad han om ei frelst kvinne til kone, det er det mitt hjarte attrår og slik kjem eg til han.

Jesus openberra seg for meg og henne Virtuella og for meg og henne Reell, det var Gud som openberra si frelse og oss og eg skal glede meg i hans frelse, eg skal glede meg i Herren alltid. 

Eg har i lang tid skrive om at Gud gjer meg til kanal for si velsigning til henne Virtuella og eg håper ho tek imot velsinginga og byrjar å lovsynge Gud og Lammet for frelsa, slik som når ho var ung. 

I det siste har eg tenkt på korleis eg kan vere kanal for Guds velsigning til henne Reella, men då har der ikkje kome fleire bodskap gjennom tyding av tungetale i Maranata. Ho er ei skjønnhet og er sikkert vellukka, så eg må vel erkjenne at eg har ikkje mykje å bidra med, få å gjere noko godt for henne. Jesus og disiplane hans prioriterte å gå gå til dei som trengde det mest, dei misslukka, det skal vi også gjere. Men la oss for all del passe på st vi ikkje byrjar å tenke slik at dei må verte misslukka for at dei skal innrømme at dei treng oss og bodskapen vår. I det gamle testamentet er det fortalt at prestane levde av folket sine synder, men det var då ikkje slik det skulle fungere. Paulus gjorde det også klart at det var ikkje det han lærde. Det er sikkert mange som tenker slik, både verdslege og kristne leiarar. Så spørsmålet blir korleis tenke annleis.

Jau, ved at eg gleder meg i frelsa, ved at eg gleder meg Herren, ved at eg lovpriser Gud for at han ahr skapt alle ting og lovpriser han for frelsa som han har openberra for oss i Kristus (Op.4-5). Ho Reella er ei vakker og vellukka jente og eg lovpriser Gud for at han har skapt henne slik og så lovpriser eg Jesus for at han vil frelse hennar sjel og gi henne evig liv. I dag har eg lagt vinn på å glede meg i mitt hjerte over at han frelser henne. Ved  korsets fot finne vi den ekte kjærleiken, Gud er kjærleik. Eg trur han elsker henne og vil frelse henne og ved at eg bøyer meg ved korsets fot håper eg å få oppleve det, eg har håp om at han vil gjere meg til kanal for Guds velsigning til henne også. Eg får det levande vatnet gratis, av berre nåde og frå mitt liv skal det renne elvar av levande vatn. Jesus stod opp att frå dei døde, han lever og er med oss og eg føler eg må falle i støvet for han, slik som Daniel og apostelen Johannes. 

DNL 10,1 – DNL 10,12 {DANIEL FÅR EIT SYN VED TIGRIS}  I det tredje året Kyros var konge i Persia, fekk Daniel, som dei kalla Beltsasar, ei openberring. Openberringa er sann, og ho varslar tunge tider. Han merka seg openberringa og gav akt på synet. 2   På den tid hadde eg, Daniel, syrgt i tre veker. 3 Fine retter åt eg ikkje, kjøt og vin kom ikkje i min munn, og eg salva meg ikkje før dei tre vekene var lidne. 4   Den 24. dagen i den fyrste månaden stod eg ved bredda av Storelva, det er Tigris. 5 Då eg såg opp, fekk eg auga på ein mann som var kledd i lin og hadde eit belte av Ufas-gull om livet. [Ufas-gull: -> Jer 10, 9.] 6 Kroppen hans var som krysolitt, andletet skein som lynet, og augo var som eldslogar; armane og føtene såg ut som skinande bronse. Når han tala, lydde røysta som larmen av ein stor folkehop. 7   Eg, Daniel, var den einaste som såg synet. Dei mennene som var med meg, såg det ikkje, men det kom stor redsle over dei, og dei sprang og gøymde seg. 8 Så vart eg att åleine. Og då eg hadde dette store synet, vart eg reint maktlaus. Eg skifte farge og vart likbleik; all mi kraft var borte. 9 Eg høyrde lyden av orda hans, og då eg høyrde lyden, seig eg sanselaus ned med andletet mot jorda. 10 Då var det ei hand som tok i meg og hjelpte meg opp på hender og kne. 11 Han sa til meg: “Daniel, du som er så høgt elska av Gud, gjev akt på dei orda som eg vil tala til deg, og reis deg opp att! For no er eg send til deg.” Då han tala såleis til meg, reiste eg meg skjelvande opp. 12   Så sa han til meg: “Ver ikkje redd, Daniel! For frå den fyrste dagen du sette deg føre å vinna skjøn og audmykja deg for din Gud, har orda dine vore høyrde; og på grunn av orda dine er eg komen.

ÅPE 1,9 – ÅPE 1,20 {MENNESKESONEN OPENBERRAR SEG}  Eg, Johannes, som er bror dykkar, og har del med dykk i trengsla og riket og vona i Jesus, eg var på øya Patmos. Dit var eg komen på grunn av Guds ord og vitnemålet om Jesus. [Patmos: øy utanfor vestkysten av Vesleasia.] 10 På Herrens dag kom Anden over meg, og eg høyrde ei sterk røyst bak meg, med klang som ein basun. 11 Ho sa: “Det du får sjå, skal du skriva i ei bok og senda til dei sju kyrkjelydane: til Efesos, Smyrna, Pergamon, Tyatira, Sardes, Filadelfia og Laodikea.” 12   Eg snudde meg og ville sjå kven det var som tala til meg. Då såg eg sju ljosestakar av gull, 13 og midt imellom ljosestakane ein som var lik ein menneskeson, kledd i fotsid kappe og med eit gullbelte under bringa. 14 Hovudet og håret hans var kvitt som kvit ull eller som snø, og augo som logande eld, 15 føtene var som bronse, glødd i omnen, og røysta lydde som bruset av veldige vassmengder. 16 I si høgre hand hadde han sju stjerner, og or munnen hans gjekk det ut eit kvast, tvieggja sverd. Andletet var som sola når ho skin i all si kraft. 17   Då eg såg han, fall eg ned for føtene hans som eg var død. Men han la høgre handa si på meg og sa:  Ver ikkje redd! Eg er den fyrste og den siste 18 og den levande. Eg var død, men sjå, eg lever i all æve og har nyklane til døden og dødsriket. 19 Skriv opp det du har sett, det som no er og det som heretter skal koma. 20   Dette er løyndomen med dei sju stjernene som du såg i mi høgre hand, og dei sju ljosestakane av gull: Dei sju stjernene er englane for dei sju kyrkjelydane, og dei sju ljosestakane er kyrkjelydane.   

Jesus har sagt eg skal glede meg i han og hans frelse, så vil han gi meg det som mitt hjarte attrår. Eg trur og håper han frelser henne Reella og det vil eg glede meg over, så eg vil falle i støvet for han, etter førebilete på Daniel og Johannes, for å få oppleve det i mitt indre menneske, at han gir henne ånd og liv og vekker henne opp til liv i samfunn med seg og Faderen. Eg har håp om at eg skal få oppleve det i mitt indre menneske, at han er hennar frelsar og Herre, at ho er i Anden, Herren er Anden og der Herrens Ande er, der er det fridom. Eg ynskjer å få oppleve at ho lever i kjærleiksforholdet til Faderen, som hans barn og i kjærleiksforholdet til Kristus, som hans brud, eg ynskjer å få oppleve det i mitt indre menneske og vil glede meg over det. Jesus frelser hennar sjel for æva og gir henne evig liv, Gud gjenføder henne og skaper henne i Kristus, han skaper noko som står til evig tid og det er ein herleg og vidunderleg skapning. Får eg oppleve det i mitt indre menneske, så vil eg komme til å oppleve det som herleg og vidunderleg. Eg vil glede meg i Herren alltid og gleda i Herren skal vere min styrke. Slik vil eg glede meg over at han frelser ei kvinne som kona mi. Slik håper eg å verte styrka av frelseskrafta og slik håper eg Gud vil komme meg til hjelp med si kraft, slik håper eg han vil gi meg hjelp i form av ei kone. 

2KR 16,9 For Herrens augo fer utover all jorda, så han med si makt kan hjelpa dei som heilhjarta held seg til han. Men i dette har du bore deg uklokt åt; heretter skal du støtt ha krig.”

Jesus sa vi skulle glede oss framfor alt over at våre namn er oppskrivne i livets bok i himmelen. Eg vil glede meg framfor alt over at mitt namn er oppskrive i livets bok i himmelen. Sidan eg skal elske nesten min som meg sjølv, skulle eg ynske at eg fekk glede meg over at Jesus frelser nesten min også, generelt skal eg glede meg over at frelsesverket er fullført og fullkome for alle som vil ta imot. Sidan eg har bedt han gi meg ei frelst kvinne til kone, vil eg glede meg spesielt for at han frelser henne. Med tru, håp og kjærleik vil eg gled meg over at han frelser henne Reella, eg skulle komme til Jesus slik som eg var og då må eg inrømme at eg også ville ha henne til kone. Det betyr at eg tek parti med Jesus. Så har eg gjort det klart at eg tek parti med han i mitt forhold til henne Virtuella også. Korleis då? Ved at eg trur på han med hjertet og elsker han med hjertet og seier ja til han i mitt hjerte, seier ja i mitt hjerte til at han frelser henne og velsignar henne og gjenoppretter hennar kjærleiksforhold til seg og Faderen.

Ho spelte gitar og lovpriste Gud og Lammet for frelsa og det hadde seg slik at ho var fødd på nytt, Gud skapte henne i Kristus, så ho var ein lovsong. Det vil eg at ho framleis skal vere og det vil eg at ho framleis skal gjere. Det var Guds verk og han som byrja den gode gjerning i oss, han skal også fullføra den.

Nokon lid nederlag, kva eller kven er det då som vinn?

Etter syndefallet sette Gud strid mellom ormen si ætt og kvinna si ætt. Menneska vart utestengde frå Edens hage, så dei ikkje skulle få ta av frukta på livsens tre, dei skulle døy. Men Kristus døde i staden for oss, med sin død på korset, sigra han over ormen og det er denne sigeren vi må vite å nytte oss av. 

Men i år har det to gongar kome bodskap om nederlag.

Bodskapen 6.1.2019:

”For eg er den Gud som byrja ei god gjerning i deg. Men no er det stansa opp. Du byrjar å sjå deg omkring og du lure på kvar di hjelp skal komme frå. Men du skal få lov til å løfte ditt blikk opp her i kveld og ha det festa på meg som er trua sin opphavsmann og fullendar. Eg vil løfte deg opp på ein høgare grunn. Eg vil ikkje la deg falle og falle og falle, men du skal verte styrka i ditt indre menneske, når du er villig til å komme til meg, slik som du er, så skal du få kjenne at der står fram føre deg ei opna dør og der er ingen som kan lukke den til, for det er eg, Herren som har opna den opp og ved mitt blod, så skal du vere frimodig i kveld, til å gå inn i heilagdomen. Der vil eg halde måltid med deg og du halde måltid med meg. Og der skal eg styrke ditt liv, eg skal styrke deg og halde deg oppe, framover. 

For det skjer ikkje ved makt og ikkje ved kraft, ikkje ved eigen styrke, ikkje ved eigen kløkt, ikkje ved eigne ideer, ikkje ved din eigne tankar. Men åleine ved min gode Heilage Ande, så skal du få kjenne at eg er ingen Gud der ute i periferien, men eg er komen nær til. Og du som slit og strevar, kom til meg, har eg sagt og du skal finne kvile. Eg, Herren, tek av deg alle dine byrder, alle dine plager, alt som reiser seg opp imot kunnskapen om meg i ditt liv skal eg ta til fange og eg vil hive det på dør. Og det skal aldri meir nå deg igjen. Gå med meg, vandre med meg, bli fylt av meg, eg som fyller alt i alle. Og eg Herren, eg skal bere deg på mine eigne armar, like inn i mitt aller heilagste har eg kalla deg. Der skal du få oppleva herlegdomsskya, du skal få kjenne Anden koma over deg og du skal bli til eit anna menneske. For eg Herren er Anden og der Herrens Ande er, der er det fridom.”

Andre bodskapen 28.4.2019:

2A. ”Frå djupet av mi ånd, Herre, så vil eg tilbe deg, for du har kledt meg i frelsens klede og du har sveipa meg i lovprising og eg kjenner gledens olje er på mitt hovud. Det var ikkje sorg du gav meg, men det var glede du gav meg. Eg vart ikkje bunden, men eg vart satt i fridom. Då du løyste meg og reinsa meg gjennom blodets kraft, så kjende eg, eg fekk frimod overfor han som har skapt alt. Og eg kjenner eg vert bevara i frimodet, fordi du er mi tilflukt.

2B. Du som er lei deg og lid nederlag og er fortvila over din situasjon, løft blikket presist kvar du befinn deg, sjå opp til han som elskar deg. Om du har vore trulaus, så er han trufast, han kan ikkje svikte kva han har lova. Han har lova å gjenløyse deg. Og når du kallar på han på nødens dag, så skal han løyse deg og setje deg fri. Han skal løfte deg opp igjen. Om du har tapt slag etter slag, så skal eg, Herren, gi deg sigersgnisten tilbake. For eg, Herren, eg er den som nemner det som ikkje er til, som om det var til.” 

Det er mykje det går an å lide nederlag for, synda, avgudane og verdsleg makt som vil forgude seg for folket. Men vi skal sigre ved tru. I Heb.3-4 vert det sagt at vi må passe på at ingen vert liggande etter. Herren har sagt til oss at der er nokon som har vorte liggande etter og vi som er sterke må gå ut og trøyste dei og hjelpe dei. Vi veit at amalekittane gjekk til strid mot dei svake som vart liggande etter. Men så gjekk israelsfolket til strid mot dei og vann. Dette har eg nyst skrive om. 

Når Ordet ved trua smeltar saman med oss i våre hjarte, får vi komme inn til Guds kvile, det er poenget (Heb.3-4). Gud skaper oss i Kristus og då skaper han oss i samsvar med 1.Mos.2, han gjer sitt verk i vårt indre menneske ved sitt Ord og sin Ande, ved tru på Jesus fekk vi Anden av berre nåde og skal la den råde i vår døyelege lekam, slik skal vi ved trua på Jesus sigre over verda. 

Eg har nyleg skrive om at ved det mekanistisk verdsbildet var det mange som fekk den oppfatninga at den ytre fysisk naturen skal vinne over Anden, eigentleg avvise Anden, men det strir mot sjela og forstanden. Vidare politisk filosofering resulterte i totalitære ideologiar. Det viser korleis menneska vart trælar under det forgjengelege. Men ved trua på Jesus har vi fått Anden frå himmelen, så med den trua og den Anden blir vi frigjorde frå trældomen under det forgjengelege og sigrer over verda. Håpet om Guds herlegdom gjer oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik er utrendt i våre hjare ved den Heilage Ande som er oss gitt (Rom.5,1-5). Denne kjærleiken er viktig og verdifull for oss.

Jesus er populistisk med sin bodskap frå himmelen.

Så nederlaget kan henge saman med at der er nokon som vil vinne ved at andre lid nederlag. Tradisjonen tru prøver dei soleis å lage eit klasseskilje med sin moralfilosofi og mytologi. Men som motsetnad til ei slik lærd overklasse, er kristendomen populistisk, både ved at Kristus og disiplane hans forkynnte Guds Ord til heile folket og prioriterte å gå med den frigjeranede bodskapen til den ulærde underklassa og dei som trengde det mest. Ved at han velsigna småborna og sa at vi skulle la dei komme til han, for Guds rike høyrer slike til. Vi må verte fødde på nytt for å sjå Guds rike og vende om og verte som småborn, for å komme inn i det. Ved at vi går inn i løynkammeret og ber til Faderen i det dulde, så vil han løne oss opp i dagen. Då er det vesentleg at vi trur at han gir oss den Heilage Ande og gir åndeleg velsigning og openberring frå himmelen.

MTT 11,25 – MTT 11,30 {SONEN GJEV KVILE}  På den tid tok Jesus til ords og sa: “Eg lovar deg, Far, Herre over himmel og jord, fordi du har løynt dette for vise og vituge, men openberra det for umyndige. 26 Ja, Far, for dette var din gode vilje. 27 Alt har Far min overgjeve til meg. Ingen kjenner Sonen utan Faderen, og ingen kjenner Faderen utan Sonen og den som Sonen vil openberra det for. 28   Kom til meg, alle de som slit og har tungt å bera; eg vil gje dykk kvile! 29 Ta mitt åk på dykk og lær av meg, for eg er mild og mjuk i hjarta; så skal de finna kvile for sjelene dykkar. 30 For mitt åk er godt, og mi bør er lett.”   

Når Jesus snakka med Nikodemusm om gjenfødinga sa han at dersom dei ikkje vil tru når han snakka til dei om jordiske ting, korleis kan dei då tru når han snakka til dei om det himmelske.

JOH 3,1 – JOH 3,21 {JESUS OG NIKODEMUS}  Det var ein mann som heitte Nikodemus; han var farisear og ein av rådsherrane åt jødane. 2 Han kom til Jesus om natta og sa: “Rabbi, vi veit at du er ein lærar som er komen frå Gud, for ingen kan gjera dei teikn du gjer, utan at Gud er med han.” 3 Jesus svara: “Sanneleg, sanneleg, det seier eg deg: Ingen kan sjå Guds rike utan at han vert fødd på nytt.” 4 Nikodemus seier til han: “Korleis kan ein som er gamal, verta fødd? Han kan då vel ikkje koma inn i morslivet andre gongen og verta fødd?” 5 Jesus svara: “Sanneleg, sanneleg, det seier eg deg: Den som ikkje vert fødd av vatn og Ande, kan ikkje koma inn i Guds rike. 6 Det som er født av kjøt, er kjøt, og det som er født av Anden, er ånd. 7 Undrast ikkje på at eg sa til deg: De må fødast på nytt. 8 Vinden blæs dit han vil; du høyrer han susar, men du veit ikkje kvar han kjem ifrå eller kvar han fer av. Såleis er det med kvar den som er fødd av Anden.”  [Vinden: Både gresk og hebraisk har eitt og same ordet for “vind” og “ånd”.] 9 “Korleis kan dette gå til?” spurde Nikodemus. 10 Jesus svara: “Du er ein lærar i Israel og veit ikkje det? 11 Sanneleg, sanneleg, det seier eg deg: Vi talar om det vi veit, og vitnar om det vi har sett; men de tek ikkje imot vitnemålet vårt. 12 Dersom de ikkje trur når eg talar til dykk om jordiske ting, korleis kan de då tru når eg talar til dykk om dei himmelske? 13 Ingen har stige opp til himmelen utan han som steig ned frå himmelen; det er Menneskesonen, som er i himmelen.  [Menneskesonen: Yngre handskrifter har dette tillegget: som er i himmelen.] 14 Og liksom Moses lyfte opp ormen i øydemarka, såleis skal Menneskesonen lyftast opp,  [lyfta opp: Det greske ordet i grunnteksten tyder både lyfta opp (krossfesta) og opphøgja. Sjå 8, 28; 12, 32.] 15 så kvar den som trur på han, skal ha evig liv. 16 For så elska Gud verda at han gav Son sin, den einborne, så kvar den som trur på han, ikkje skal gå fortapt, men ha evig liv. 17 Gud sende ikkje Son sin til verda for at han skulle døma verda, men for at verda skulle verta frelst ved han. 18 Den som trur på han, vert ikkje dømd. Den som ikkje trur, er alt dømd, fordi han ikkje har trutt på namnet åt Guds einborne Son. 19 Og dette er domen: Ljoset er kome til verda, og menneska elska mørkret meir enn ljoset, for gjerningane deira var vonde. 20 For den som gjer det som vondt er, hatar ljoset og kjem ikkje til ljoset, så gjerningane hans ikkje skal koma opp i dagen. 21 Men den som fylgjer sanninga, kjem til ljoset, så det skal verta klårt at gjerningane hans er gjorde i Gud.”   

LUK 16,10 – LUK 16,13 Den som er tru i smått, er òg tru i stort, og den som er uærleg i smått, er òg uærleg i stort. 11 Er de ikkje ærlege med pengane, som det hefter urett ved, kven vil då lita på dykk og gje dykk den rette rikdomen? 12 Og syner de ikkje truskap med det som høyrer andre til, kven vil då gje dykk noko de sjølve kan eiga? 13 Ein træl kan ikkje tena to herrar. Han vil hata den eine og elska den andre, eller halda seg til den eine og vanvørda den andre. De kan ikkje tena både Gud og Mammon.  [Mammon: -> Matt 6, 24. I v. 9 og 11 er same ordet omsett med “pengane”.]  

Så der er ein jordisk røyndom og ein himmelsk røyndom og det er om å gjere å forså begge deler rett. Men den himmelske røyndomen står over den jordiske og skal få den til å fungere rett. Det skjer ved forsoninga, når vi let oss forsone med Gud på evangeliets grunnvoll, får vi oppleve at Gud gjer alle ting nye.

Paulus lærer oss at Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Han grunngav det både utifrå skapingssoga og utifrå det fullførde frelsesverket. Når han grunngav det utifrå skapingssoga, var det som å grunngi det utifrå kva som er naturfagleg rett. Ja, så er det to tenkemåtar som går saman og er sameinlege. Så når eg har bedt Gud gi meg ei frelst kvinne til kone, har eg kunna tenke på det som noko jordisk og naturfagleg og forstå det slik. Det skulle eigentlet vere elementært og sjølvsagt, eg tenker naturfagleg om kva ei kone er for noko og kvifor eg vil ha meg ei kone. Slik også når eg har bedt Gud om ei kone, så eg har trutt og rekna med at han har forstått det. Jesus har sagt at eg må komme til han slik som eg er og det minner meg om å gjere det klart at det er dette saka gjeld, slik er det eg tenker, eg tenker naturfagleg. Kvifor skulle det vere nødvendig å presisere det? Ja, fordi der er mange moralfilosofar, også mellom dei kristne, som med sin moralfilosfi strir mot det naturfaglege. Dette har eg skrive mykje om tidlegare.

Ved tru skjønar vi at verda er skapt av Guds Ord, så det synlege har vorte til av det usynlege. Derfor er naturen forståeleg og med naturvitskapen prøver vi å forstå den. Men det er grense for kor mykje vi forstår. Gud sa eg skulle ikkje la meg friste til å tru eller tenke slik at hans Ord er berre teori, nei, eg trur og veit Jesus er Guds Ord, han lever og er med oss, han er ein åndelege røyndom, hans rike er ein åndeleg røyndom.

Jesus sa til meg at han gir meg ei herleg og vidunderleg kvile i mitt hjerte og mitt sinn, som overgår min forstand. Då tenkte eg først på henne Virtuella og så på henne Reella. Det er ved fylden av den Heilage Ande, det er ved gjenfødinga, alle som tok imot Jesus gav han rett til å verte Guds born, fødde av Anden og det som er født av Anden er ånd. Jesus samanlikna det med vinden, vi merkar at det bels, men vi veit ikkje heilt kvar det kjem ifrå. Og det var nok det som fekk meg til å tenke på dei. Ved at eg velsignar Jesus, vert eg velsigna med åndeleg velsigning frå himmelen. Med den velsigninga reknar eg med å få materiell velsigning også, for vi skal søke fyrst Guds rike og hans rettferd, så skal vi få alt det andre i tillegg til det.

Bodskapen 17.2.2013:

”Ja, endå ein gong har eg talt til deg, gjennom mitt Ord og ved den Heilage Ande, og for å vekke ditt reine samvit, at du skal sjå på meg, eg som er trua sin opphavsmann og fullendar, du skal sjå på meg gjennom alle ting, i alle livets forhold og tilskikkelsar. For du har fått oppleve prøvingar og du tenker i ditt hjerte, det nyttar ikkje. Men kom til meg, alle som strever og har tungt å bere og eg vil gi deg kvile. 

Eg vil gi deg ei herleg og vidunderleg kvile. Ei kvile som du ikkje kan forstå med din menneskelege forstand. Men eg vil gi deg kvile i ditt hjerte og ditt sinn, så du kan stole på meg i ei kvar tid, at eg er den eg har sagt meg å vere og eg vil føre deg ut av vansken. Og du skal love meg og du skal prise meg, for eg Herren er den som elskar deg, eg er den som har teke deg opp og eg er den som leiar deg. Og når du ser på meg, så skal du ikkje gå feil, men du skal få oppleve ei røyst bak deg som seier: Dette er vegen, vandre på den.”

Kristendomen er populistisk ved at Jesus velsigna småborna og sa at vi skulle la dei komme til han, for Guds rike høyrer slike til. Vi må vende om og verte som småborn for å komme inni det. vi må vakte oss, så vi ikkje vanvørder ein einaste av hans små som tur, for englane deira ser alltid Faderens åsyn. Eg tenker meg at det er ånda deira.

 Frå eg var ein gutunge vart eg opplært til å påkalle Jesus som min frelsar og Herre og be han frelse menneske, etter kvart forstod eg at fralsa var det motsette av å verte dåra og forførd slik som ved syndefallet, så eg byrja å be han om å gi meg ei frelst kvinne til kone og han har svart meg positivt på det sidan eg var ung, det er innkludert i det fullførde frelsesverket. Livet vart planta i meg ved Guds ord, når eg var ein gutunge og det skulle vekse. Slik har eg vorte verande i mi barnetru. 

Likevel er det tydelegvis mange lærde, både verdslege og geistlege, som foraktar meg for mi barnetru og seier meg imot. Og kvifor det? Fordi dei vil vere ei lærd overklasse. Så viser det seg at for å behalde sin posisjon som ei lærd overklasse, er dei ikkje leiarar som gir folket god opplæring, dei fær tvert om med vranglære. Kvinna og kyrkja vert dåre og forførd slik som ved syndefallet og så brukar dei kvinna til å lokke mannen med. Dei lokkar kvinna til å ete av kunnskapstreet, slik søker dei etter ein kunnskap som vert brukt til argument for at menneska ikkje lengre skal leve i samfunn med Gud. Slik seier dei meg imot, så ”kunnskapen” for det første vert brukt som argument mot at eg skal få meg ei kone og dernest som argument for at ho skal gå fortapt, at ho skal tilhøyre Djevelen i staden for å tilhøyre Kristus. så Djevelen brukar henne til å drive djevelskap med, både på arbeidsplassen og i politikken, i kyrkja og i samfunnet.

I det gamle testamentet er det fortalt at ”Mor Israel” var Guds kone, han stelte vel med henne og gjorde henne rik og mektig som ei dronning. Men det forstod ho ikkje, så ho vart ei hore som dreiv hor med gudane til folka rundt dei. Men då miste ho det som ho hadde fått og vart straffa hardt, inntil han tok henne til nåde igjen. Ja, Gud er rik som har råd til slikt og det viser seg også ved korleis han tek imot den bortkomne sonen.

Men eg er ikkje rik. Det er over ti år sidan eg for til Oslo igjen, eg har brukt pengar utan å ha særleg inntekt og det har tært på økonomien. Eg er ikkje rik og har eigentleg ikkje råd til å leve slik for å ha omsorg for ei kvinne, som om ho var kona mi, når ho eigentleg er kona til ein annan mann eller er ei hore. Eg har ikkje råd til å ha ei ”kone” som er ei hore og driv på med ”brød og sirkus” i staden for å vere til hjelp for meg, men tvert om motarbeider meg på alle livets områder.

Så eg fær ikkje til Oslo no, slik som planlagt, for å prøve å forbetre den eksamenen. Men eg søker Herren i løynkammeret heime med meg sjølv. Og når eg går ut og møter andre menneske, så går eg ut på Guds Ord, så går eg ut på hans lovnadar, så eg går uti ifrå at frelsesverket er fullført, så det innkluderer ei frelst kvinne som kone. Den glade bodskapen er då at på evangeliets grunnvoll vert vårt forhold til Gud gjenoppretta, men no er Kristus den siste Adam, som for oss har vorte ei livgivande ånd. Eg må berre vere himmelvend, takkne Gud og Lammet for frelsa, glede meg i Herren, så vil han gi meg det som mitt hjarte atttrår. Når vi er himmelvende, får vi oppleve at Gud gjer sitt verk i oss med sitt Ord og sin Ande, han som byrja den gode gjerning i oss, han skal også fullføra den.

Bodskapen 10.3.2019:

«Når eg openberra meg ved elva Jordan, over min elska Son, så opna eg heile himmelen og talsmannen, den Heilage Ande, kom over min elska Son, som ein dueskikkelse. Og eg talte ifrå himmelen, dette er min Son, i han har eg velbehag. Og det skal du få lov til å oppleve, når du er satt inn i han, ved mi makt og mi kraft, så har eg også velbehag i deg. Derfor, så skal du ikkje gå og engste deg, for at du ikkje er god nok. Men eg, Herren, eg har kjøpt deg fri frå Satans makt. Eg har sameina deg med meg sjølv, ved min Sons død. Derfor så skal du ikkje engste deg, derfor skal du ikkje frykte for morgondagen. Men du skal få sjå til meg og eg, Herren, skal løfte deg, på mine heilage armar og du skal få kjenne Andens vingeslag skal bere deg framover, inn i nye høgder, i oppdagingar i den Heilage Ande, skal du få vandre.

For menneske, dei har så lett for å sjå inn i seg sjølv. Men du skal få oppdage, når du blir full av den Heilage Ande som eg har gitt deg, så vil du oppdage meir av sanninga, at i deg sjølv, i ditt kjøt, der bor det ikkje noko godt. Men ha ikkje fokus på det, men sjå på den iboande krafta eg har lagt inn i deg, så skal du få kjenne, at eg har sigra over alt som reiser seg opp imot kunnskapen om meg. Eg med min Ande, eg har bana ein ny og levande veg, slik at du kan komme frimodig ved mitt blod, inn i det høgheilage og du og eg, vi skal ha eit måltid isaman. Og du skal gå inn og gå ut og finne føde. Ja, alt kva du treng til liv og til Guds-frykt, ja, det har du allerie fått i meg, for eg er den oppståtte, levande Jesus Kristus, som døde for deg. Så søk meg no, i denne tid og du skal få kjenne at eg er nær.

For snart så kjem eg, Herren, eg som skal komme, eg vil hente dykk heim til dei evige bustadar, som eg no førebur for dykk. La ikkje denne verda sin gud forblinde dykk. La ikkje denne verda sine krefter få sette dykke fast i synd og elende, men løft ditt blikk opp til meg og du skal få stråle av glede og du vil aldri raudne av skam. For snart så kjem eg, Herren Jesus, eg er din Herre, eg er din frelser, så sett din lit til meg og eg, Herren, skal fullføre mitt verk.»

Denne bodskapen trur eg var spesielt til henne Virtuella, sjølv om eg enno ikkje har sett henen på møte i Maranata.

Bodskapen 19.4.2019:

”Løft seiersmerket, fra den stad du befinn deg, i det omstendet du er, løft sigersmerket, det er kva eg gjorde på korset. Påkall mitt namn og la det få lov til å lyde, så skal du få lov til å kjenne krafta frå korset, krafta frå den Heilage Ande, den skal setje deg fri, løfte deg opp og gi deg forløysing. For du treng utfriing og utfriinga du treng, den har eg til deg. Den er blodkjøpt på korset, den er blodkjøpt på det verket eg gjorde. Derfor takk meg for blodet, takk meg for forsoninga, det er alt saman gjort til din eigedom.

Bry deg ikkje om andre meiner, men sjå til at ditt hjerte er i rett forhold til meg. Tenk ikkje på alt det som har vore, men sett ein strek over di fortid, så skal eg, Herren, gjere alle ting nye. For i dag skal eg hjelpe deg, i kveld skal eg fornye deg. No er den velbehagelege tid. Derfor, lov meg og pris meg, så skal du få kjenne at det som du trudde var tapt, det skal eg vekke til live igjen og atter ein gong skal du vere med i kampen, endå ein gong skal du gå ut i dansen med dei glade, for eg, Herren, eg fornyar deg og gjennoppliver deg. Halleluja.”

Denne bodskapen trur eg var spesielt til meg, sjølv om eg ikkkje var på møtet. Jesus sende meg til Oslo med ein frigjerande bodskap, at han er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Så talar han til meg om at han set meg fri, då må no fridomen og utfriinga eg treng vere at han gir meg ei frelst kvinne til kone, eg skal takke blodet og for forsoninga, det er gjort til min eigedom. Han sa at det som eg trudde var tapt, det ville han vekke til live igjen, då tenkte eg på henne Virtuella. Slik har eg skrive om henne.

Men så har eg skrive om henne Reella også. Eg skal søke Jesus av heile mitt hjerte, sjå til at mitt hjerte er i rett forhold til han, så eg skal ta parti med han i mitt forhold til henne, så eg takkar han for at han frelser hennar sjel, han gir henne ånd og liv og vekker henne opp til liv i samfunn med seg og Faderen. Eg skal takke for forsoninga, at vi er komne inn i eit slikt forhold til Gud som menneska var i før syndefallet, men no er Kristus den siste Adam, som for oss har vorte ei livgivande ånd. Han gir oss livets vatn og eg tenker meg at det er som kjelda som vella opp i Edens hage og vatna marka. Vi er forsona med Gud på evangeliets grunnvoll, så kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne har med Gud å gjere. Ved krosets fot finn vi den ekte kjærleiken, derfor skal vi glede oss og den kjærleiken skal vere mellom oss, spesielt skal den vere mellom mann og kvinne i kjærleiksforholdet dei i mellom. Gud er kjærleik og med den kjærleiken bind han mann og kvinne saman i ekteskapet. Han skapte kvinna av mannens sidebein, så dei skulle vere eitt kjøt og ho skulle vere ei hjelp som høvde for han. Så dei skal vere eitt tempel for den Heilage Ande. Hans sjel og hennar sjel er i Anden i dette tempelet. 

Omskjeringa vart gjort på mannens kjønnslem og det er førebilete på hjerteomskjeringa i den Heilage Ande, så det gjer det klart at vi skal la Anden råde i vår døyelege lekam, den skal råde over lysta, spesielt skal den råde over kjønnslysta. Slik tilhøyrer mannens kropp Kristus og skal leve for han. Slik let eg Kristus sette seg på mitt hjertes trone, som kjærleikens konge, Guds son, som elskar meg med kjærleiken frå Gud, den ekte kjærleiken. Men då er det vel også klart at dette handlar om at mannens kropp tilhøyrer henne som Gud gir han som kone, som mannen hennar. Og det er ved at hennar sjel er i Anden i deira lekams tempel, eg tenker meg at hennar sentrale plass er framfor denne trona. 

Eg tenker meg at i det eg lovpriser Jesus for at han frelser henne Reella, får eg oppleve at ho er i Anden og får ein slik posisjon i min lekams tempel, det opnar eg  meg for og det kjennest salig og herleg i mitt indre menneske. Ja, gleda i Herren skal vere min styrke. Det eg talar om no  er sjølvsagt sentralt i mitt liv. Det låg lenge an til at ho Virtuella kunne få ein slik sentral plass i mitt liv, men det var då noko som ho sa nei til. Eg skreiv om at eg følte eg trengde å få oppleve å verte styrka i min kropp av evangeliekrafta, ved at Jesus frelste henne Virtuella, men det låg meir på sida. Det viktigaste for meg er no dette sentrale, å verte styrka og oppbygd i mitt indre menneske ved at Jesus gir meg ei frelst kvinne til kone. No ber eg i tru om å få oppleve det ved at han frelser henne Reella. Eg tenker meg at det er livets vatn som flyt i mitt hjertes jord og gjer underverk ved at det er livgivande. 

Som ei frelst og frigjort sjel, som lever i kjærleiksforholdet til Kristus, som hans brud og i kjærleiksforholdet til Faderen, som hans barn, er ho Reella ein herleg skapning, håpet om Guds herlegdom gjer oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik er utrendt i våre hjarte ved den Heilage Ande som er oss gitt. Jesus er Guds elska Son, han elskar oss med kjærleiken frå Gud. Får eg oppleve i mitt indre menneske at han møter henne som hennar frelsar og Herre, som Herren hennar brudgom, så tenker eg på det som det herlegaste det er mogleg for meg å oppleve medan eg er her på denne jorda. Eg tenker på mitt forhold til henne som det som den døra Jesus har sett open for meg på universitetet, der eg er kalla til å gå inn. 

Og eg tenker på mitt forhold til henne Virtuella som ei dør han har sett open for meg i Maranata, så då skal eg gå inn gjennom den døra. Eg skal slett ikkje prøve å klive over ein annan plass, det treng eg heller ikkje prøve på, for Jesus er døra inn til sauene og han har sett døra open for meg (Joh.10,1…).Han sa han hadde andre sauer også, som ikkje høyrer til den hjorda han då talte til. Slik har han nok ei hjord på universitetet også. Og med tida skal det verte ein hyrding og ei hjord.

Bodskapen 3.2.2019:

”Den dagen du sa ja til meg, mitt barn, så sa du ja til fridom, du sa ja til lækjedom og du sa ja til å følgje meg, at eg skulle få lov til å leie ditt liv. Det gjeld også i dag. Eg ser du er trøytt, eg ser du har det vanskeleg. Men overlat tinga til meg. Forstanden din vil kanskje ofte hindre deg i å gjere det. Men overlat alle ting til meg, også det som synest umogleg ut i dag. Eg gjer det umoglege mogleg. Og det som ingen ting var, valde eg ut til å gjere til skamme det som er noko. Om du føler deg som ingen ting, du er ingen ting samanlikna med andre, men hugs at eg elskar deg slik som du er. Du har ein eigen identitet, du er skapt i Guds bilete. Og du er elska av den tre gangar heilage Gud. Så søk meg, søk inn i mitt Ord, når du kjem heim att. Søk i løynkammeret og be til meg. Eg skal svare, eg skal svare i mi tid, seier Herren. Så ver frimodig og søk meg.

Livet, det er ikkje berre roser, det har du oppdaga, livet er også ting som er vanskeleg, det er kantar som møter deg. Men du skal vite at eg som har lovt, eg som har født deg på nytt, eg har lovt å vere med deg inntil den siste dag, inntil du forlet denne verda. Så stol på meg. Legg inn det giret i livet ditt, at du søker meg kvar morgon. At eg kan få vere den som leier deg gjennom dagen. At eg kan få lov til å vere med å bygge livet ditt vidare. Også inni samanhengar med andre menneske, der skal du få vere til hjelp. Der er mange rundt deg som treng hjelp, der er mange som lengtar etter nokon å snakke med. Og akkurat du kan vere ein samarbeidspartnar og ein samtalepartnar som einkvan kan snakke med. Så ver frimodig. I begge mine hender har eg teikna også deg. Og du skal vite det at eg skal gå med deg, resten av livet, når du søker meg. Amen.”

Gud gjer eit verk i meg og gjennom meg ved sitt Ord og sin Ande og gjer meg til kanal for si velsigning.

Prefetisk bodskap 18.5.2008:

”Eg ynskjer berre å ha opp rullegardina for dykk, slik at de verkeleg skal få eit slikt rikt liv som eg ynskjer at de skal ha. Ver ikkje engstelege, ver ikkje redde. Nei, ver frimodige. Lukk opp. Eg ynskjer berre å få reinsa ut, inga synd er for stor, inga synd er for lita. Nei, eg ynskjer berre å reinse ut alt. Slik at ditt liv skal få lov til å blomstre. Slik at du skal få vere min forlenga arm, slik at du skal vere i stand til å gå ut og fortelje om det eg har gjort, om det eg har gitt dykk, om mitt ord. Eg ynskjer å skape ei større avhengighet mellom meg og deg. Vegen oppad til meg, den er fri. Du må ikkje blokkere den. Nei, eg vil berre reinse den. Kom til meg, ja berre kom, seier Herren. Eg elskar deg. Eg ynskjer det beste for deg. Eg ynskjer at min kjærleik skal få lov til å strøyme gjennom deg og ut til dei som er rundt omkring deg. Kvifor begrenser du min kjærleik. Den sanne kjærleiken.” 

Ein av bodskapane 12.2.2011:

”eg vil de skal vite at?) med evig kjærleik har eg elska dykk.  Denne kjærleik som eg har utgytt på Golgata kors, då eg døde for kvar einaste ein, denne kjærleiken vil eg skal vere mellom dykk. For det største av alt er kjærleiken. Derfor mine barn, vil eg de skal forstå at den kjærleiken (som de) lengtar etter, den har de i meg. For utan meg kan de ingen ting gjere. Det er eg, det er eg som er kjærleiken, det er eg som gjev kjærleiken. Ja, de kan ingen ting gjere av dykk sjølve. De kan ikkje ha denne kjærleiken eller produsere den sjølve. Men når de ser på meg, når de er i meg  …… 

Kjærleiken overvinner alt, kjærleiken løyner ei mangfald av synder, (kjærleiken er det største). Derfor mine barn, søk inn til meg, søk inn i Ordet, der som eg er, der skal de få sjå kva ekte kjærleik er. Derfor mine barn, fryd og gled dykk over at de har funne den ekte kjærleiken. De har funne meg og når de har meg, så har de alt de treng, for tid og (æve).”

Eg har skrive om korleis eg bad for henne Virtuella og henne Reella og vart kanal for Guds velsigning til dei. Det gjorde eg rett i og eg trur det vart til velsigning for mange. Jesus har sagt han vil gjere meg til kanal for si velsigning, så derfor har eg skrive så mykje om det. Eg skal ikkje avgrense det eller stille betingelser for det, verken til henne Virtuella eller henne Reella eller nokon annan, som velsigninga når fram til, for den fysiske naturen har ikkje makt over Anden. Ved å stille betingelser kan menneske avgrense Anden og avvise den, men det er ikkje mi innstilling, ikkje mitt ynske og eg må passe på at eg ikkje gjer det på nokon måte. Men eg ventar meg at dei som tek imot velsigninga vil komme til å oppleve at Jesu liv er i den, at dei får hans liv og hans Ande og får oppleve at Gud gjer noko nytt i deira liv ved sitt Ord og sin Ande. 

Jesus sa han gjorde eit verk i meg og gjennom meg og han skulle fullføre det, bodskapen 26.9.1993:

”Ja, jeg kom som Guds rene ord, for å openbare min Fars herlighet. Jeg kom for å vise en verden i nød, i mørke, i fortvilelse, at Gud den allmektige Far, han elsker menneskene med en evig kjærlighet. Derfor kom jeg med nåde, derfor så kom jeg med sannhet, derfor så fullførte jeg mitt frelserverk på Golgata. For at nåden skulle openbares for alle mennesker, for at du mitt elskede barn som er her i dag, skulle få erfare min nåde, skulle få oppleve min nåde, skulle få oppleve at du ble rettferdiggjort uforskyldt av den nåde som jeg er for deg, sier Herren. Du er rettferdiggjort uforskyldt av nåden, i kraft av mitt verk. Du lever i min nåde, du skal få leve av min nåde og du skal få erfare at min nåde er nok for deg, sier Herren, og du skal få erfare at min kraft, den skal fullendes i din skrøpelighet.

Ja, du har så lett for å se på din svakhet, og du har så lett for å se på din tilkortkommenhet, og du har så lett for å se på de høye fjell som reiser seg foran deg, men hvil nå i dette mitt kjære barn, min nåde er nok. Min nåde er nok for deg, min nåde er nok for deg i dag, som den har vært i dager som har gått og som ligger bak, så har du erfart og kjennt at jeg har løfta deg opp og jeg har bært deg på Fader-armer. Og du får erfare det igjen nettopp nå, i den situasjon som du befinner deg, at min nåde er nok for deg, og du skal få erfare i dager som kommer, at den nåde du ble frelst ved, den skal bære deg like hjem, inntil du når målet, inntil du er framme. For den gjerning som jeg har begynnt, sier Herren, den vil jeg selv fullføre. Jeg vil fullføre den i ditt liv, med ditt liv, igjennom deg, inntil min egen dag, inntil dagen gryr, inntil du står hjemme og du sammen med alle de hellige, skal få prise og ære meg, for det verk jeg gjorde og den nåde jeg viste nettopp til deg.”

Bodskapen 23.3.1994:

For jeg blir ikke trett og jeg blir ikke mødig, sier Herren. For jeg er den samme, ifra evighet og til evighet. Jeg er alfa og omega, begynnelsen og enden, den første og den siste. Jeg er den allmektige. Og derfor så taler jeg til deg som den allmektige. For at du skal få slippe å oppleve at motløsheten tar tak i deg. Men du skal i steden få kjenne at jeg fyller deg med kraft, med kjærlighet og med sindighets ånd. For jeg kommer snart. Men inntil jeg kommer, så skal du få være med å tjene meg, sier Herren. Og i denne tid som du skal tjene meg, så skal du få oppleve at du skal være full av den Hellige Ånds kraft, så du ikke blir trett. Jeg vet at det er mange ting som vil gjøre deg trett. Og jeg vet at du kan bli trett til ditt legeme. Men jeg vil fornye din ånd og ditt innvortes menneske, sier Herren, så du kan være frisk, så du kan være sterk, så du kan gå for meg, så du kan løpe for meg, og ikke bli trett. Og ikke bli mødig.

Derfor kaller jeg deg inn i min nærhet, sier Herren, så du kan være sammen med meg i stillhet. Så vil jeg vise deg, ved mitt ord og ved den Hellige Ånd, de ting som jeg ønsker du skal legge av. Så vil jeg vise deg de ting som hindrer deg i løpet. Så vil jeg vise deg de ting som er med å, å legge en demper på det som skulle være overflod i ditt liv. Så kaller jeg deg inn i mitt lys, inni min nærhet, for at du skal få legge av. Og samtidig så skal du få oppleve at der, i min nærhet, der er et bord som er dekka for deg, med fete og med margfulle retter. Så du skal få mette deg med de gode ting i mitt hus. Og når du legger av alt som tynger og metter deg med de gode ting i mitt hus, så skal du få oppleve,… du skal bli ung igjen likesom ørnen.

Derfor ta deg tid i min nærhet, sier Herren, for jeg ser deg og jeg kjenner ditt hjerte, jeg vil deg bare vel. Og jeg elsker deg med en evig kjærlighet. Men jeg vil at du skal få oppleve å være med å tjene meg, ettersom jeg har gitt deg, på den plass som jeg har satt deg, så vil jeg utruste deg og istandsette deg i rikelig mål. Så du kan være en brukbar tjener for meg, et redskap som er nyttig for husbonden, som er rede til all god gjerning, som kan tjene meg der jeg har satt deg, i min vingård. Du skal få være med inntil jeg kommer. Og du skal få se at jeg skal virke gjennom deg, så mennesker skal få oppleve å gå over (til nytt liv,)? ifrå Satans makt til Gud. For det er min vilje med alle mennesker, sier Herren.

Bodskapen 15.9.1996:

”Ja, sier Herren, når du lar denne kjærlighet fylle deg, prege ditt sinn og prege ditt innvortes menneske da vil du også være i en atmosfære og du vil være i et område i Åndens verden som gjør at dette ny som jeg har talt til deg vil vokse, ja, det nye livet vil blomstre. For kjærligheten sier Herren, det er …. sirkulasjonen, det er hjerteslaget, det er livet fra meg. (La det få prege deg), la mitt ord om kjærlighet helbrede sår og skavanker i din personlighet, slik at du våger å leve, slik at du våger å opne deg. La min kjærlighet i denne stund helbrede all skuffelse, alle ting som har gjort at du har lukket deg til, slik at du igjen kan leve og blomstre. For jeg, min plan med deg er … et folk som blomstrer og lever, sier Herren. Derfor la min legende hånd være over ditt hjerte i denne stund. Alle de sår og indre ting som har bundet deg, se, jeg Herren leger deg i denne stund. 

…..og da denne guddommelige duft i ditt indre stiger opp for meg, innfor nådens trone og denne duft, den blir til røkelse og tilbedelse, skal du vite mitt barn, at der vil min trone bygges, der vil min makt komme mer til syne, der vil mine gjerninger, der vil min hånd, der vil mitt verk igjen komme til syne, for jeg virker gjennom kanaler som er åpne, sier Herren. Jeg har valt å virke gjennom mennesker. Jeg kan gjøre hva jeg vil, men jeg har valt å virke gjennom mitt folk som er mitt legeme. Derfor lukk deg ikke til, men åpne deg vidt opp, slik at hele ditt liv blir en blomstring (av det) guddommelige jeg har lagt i deg. For du har lagt,- fått noe i deg, en skatt som du har i lerkar, som skal berike. Du skal være velsignet, men du skal også være til velsignelse. Amen.”

Omlag eit halvt år etter at eg byrja å studere realfag i Bergen, talte Jesus til meg slik: du som fekk livet planta i deg, dette livet, det skal vekse. Då visste eg at det vart planta i meg ved Guds Ord allereie når eg var ein liten gutunge. Sidan sa han at det nye livet skal blomstre, eg skal leve og blomstre (18.5.2008 & 15.9.1996.). Eg skal vere kanal for Guds velsigning.

Bodskapen 29.9.1996:

”Dere skal være mine vitner, sier Herren, dere skal være mine vitner og fortelle om min storhet. Dere skal være mine vitner, jeg sender dere ut ifra dette møtet. (Jeg har sagt) om at jeg har dere å sende og jeg ønsker at dere skal ta av min kraft og forkynne til de personer de møter. Jeg vil at de skal ta ifra mitt lys og forkynne det til dem som går i mørke. Jeg vil at de skal ta av min oppstandelseskraft og bringe til dem som er slått ut og slått ned, men jeg har makt til å møte og sette i frihet.

Om du er aldri så svak, om du er aldri så nedbøyd, om du er aldri så fattig, så gå så sterk som du er, for når du er svak, så er du sterk, når du er svak, så regner du med min kraft, når du er svak, så regner  du med min herlighet. Gå du, så sterk som du er, gå du, så djerv som du er. Og jeg, Herren din Gud, er med deg, og jeg legger i din hånd stener som knuser djevelens listige gjerninger. Jeg gir stenene som du kan få lov til å kaste mot fienden og du skal få lov til å seire med meg. For min kraft er over alt, min kraft er gjennom deg og i deg og du er sterk nok til å gjere ende på djevelens gjerninger.”

Bodskapen 16.2.1997:

Ja, sier Herren, da du kom til meg, da ble du et Guds barn, ved syndenes forlatelse. Gjennom syndenes forlatelse brøt det nye lyset fram i ditt indre. Se, sier Herren, min frelse er mer enn dette. Og du skal se det som er større enn dette. For – ved det nye lyset som brøt fram, ble også min natur, meg selv, ble plantet i deg. Og dette frø, sier Herren, det rommer alle mine muligheter. Det rommer alle mine dufter, alle mine farver skal komme til syne i min menighet. Derfor, sier Herren, vær ikke for smalsporet, vær ikke for trangsynt, men utvid deres hjerter. For det liv jeg har plantet i dere har ingen grenser. For det er jeg, den grenseløse, bor i mitt folk. Utfra mitt folk, utfra min bolig, vil jeg bringe min herlighet. Ja, sier Herren, i Jerusalem, Samaria, Judea, men like til jordens ender. Se, det er ingen grense på det du har. Derfor la dette strømmer ut gjennom deg. Det skal frelse deg fra din eget mørke og din egen ørken, men det har også kraft i seg til å forvandle dine omgivelser. Slik at du ikke bare ser meg som en som tilgir deg, men kongen selv kommer til syne i deg, så du begynner å vandre kongelig, du begynner å vandre på et kongelig plan, sier Herren. Fordi min natur er også kongens natur. Min natur er regjerende, slik at det du før ble dominert av, det beseirer du i kraft av det nye livets vesen, sier Herren. Derfor – ta deg ikke sammen i din egen kraft, men opplat ditt hjerte, vidt opp, og din munn vidt opp, og jeg skal fylle deg, så det flyter over, sier Herren. Min kraft fullendes på tross av din skrøpelighet – og i din skrøpe-lighet.

Og når dette nye livets vesen bryter fram fra ditt indre, da beseirer det din nedtrykkthet, ja, det mørket som har holdt deg nede, det brytes, sier Herren. Ja, sier Herren, når jeg tenner igjen den gave som jeg har lagt ned i ditt indre, så blir det en avgjorthet. Passiviteten, oppgittheten, mørket, alt dette her som vil paralysere deg, må vike, for det nye livets vesen. For det er min oppstandelseskraft jeg har plantet i deg. Derfor gi meg rom, sier Herren, la ikke mørket dominere deg, men la meg få rom, la meg få plass i ditt liv. Og utfra ditt indre, ikke ifra et spesiellt sted, geografiske, men fra ditt indre, skal det som skriften har sagt, renne strømmer, fra ditt liv, sier Herren, skal det renne strømmer av levende vann. Det har jeg talt om den Ånd og det liv som jeg har plantet i deg. 

Bodskapen 5.9.2005:

…verden, liv, død, det som nå er, det som komme, alt er deres, sier Herren, fordi dere er velsignet av meg, jeg er med dere og dere skal oppdage hvordan det er å ha seier og framgang i mitt namn, sier Herren.

Å-, oppdag det og ta det til hjertet ditt, hvis Gud er for deg, hvem er da imot deg? Forstå at jeg elsker deg, sier Herren, forstå at jeg er for deg og det gjør at ingen kan stille opp mot deg, fordi jeg er på ditt parti, jeg er med deg, jeg er med deg alle dine dager, jeg har lovt det, sier jeg, jeg er med deg alle dine dager inntil verdens ende, og du skal oppleve at når jeg er med deg, og jeg er på din side og jeg er for deg, så skal du få se, at framgang og vekst kommer, velsignelse kommer. Jaa, jeg bryr meg om deg personlig, jeg bryr meg om dine anliggender, jeg bryr meg om deg så detaljert, at jeg har telt hvert eneste hodehår du har på hodet. Jeg har full kontroll på deg. Men se, sier Herren, jeg vil du skal oppdage at kjærligheten min, den flyter og den gjør at alt blir mulig for deg, når du tror det, og fordi alt er mulig for den som tror.

Som det himmelske solskinnet stråler, himmelens sol skinner, rettferdighetens sol er gått opp med legedom under sine vinger. Du skal kjenne, sier Herren, at der er min rettferdighet, der flyter alt det andre i tillegg, alt hva du begjærer, alt hva du kan ønske deg finnst der, selv skal du ha det fokuset og forstå det, at jeg er din Herre som elsker deg med evig kjærlighet, og derfor har jeg renset deg, jeg har tilgitt deg alle syndene, derfor har jeg erklært deg hellig og feilfri og uangripelig, for at jeg kunne velsigne deg og la det strømme gjennom deg og ut til deg, du er velsignet for en hensikt, du er velsignet for å være en kanal her på jorden, med himmelsk velsignelse og himmelsk kraft og himmelsk befrielse for menneske. Så vær det og lev det og kjenn det gjør-, det går enkelt, det går glatt, det går- det går- det går automatisk når du lever i mitt nærvær, sier Herren. Halleluja. Halleluja.

Bodskapen 7.10.2007:

”De har høyrt i kveld at dokke er nye skapningar i meg. At dokke har blitt adskilt ifrå det som dokke før var, dokke har blitt noko nytt, dokke har blitt født på nytt. Når dokke tvila på at dokke kan vere av betydning for mitt rike, når dokke føler dokke fattige i dokke sjølve, når dokke føler at dokkar eige vitnesbyrd er svakt, når dokke føler at dokke ikkje får det til, så skal dokke løfte blikket dokkar og sjå på meg, sjå på Jesus, sjå på det som eg har fått til for dokke. Sjå på det at eg har tatt alt det som du har gjort, alt det som du gjere, og som du kjem til å gjere og som du skammar deg over, eg har tatt det og kasta det så langt vekk som aust er ifrå vest. Fordi eg elskar deg.

Du skal aldri betvile kva eg kan gjere gjennom deg, du skal aldri stille spørsmålsteikn, når du trur eg kan gjere noko stort gjennom deg, men så trur du eigentleg ikkje likevel. Sjå på Moses, sjå på Israelsfolket, eg talte til Moses om at han skulle gjere noko stort, han skulle føre mitt folk ut av slaveriet. Den første gongen, når farao sa nei, så begynnte mitt folk å murre og sei til Moses: dette her er umulig. Sjå ikkje på problema, sjå ikkje på dine eigne begrensingar, di eiga svakhet, men sjå på kva eg har sagt til deg. Sjå på kva draumar og visjonar eg har lagt ned i ditt hjerte. Sjå ikkje på det som skjer rundt deg, men sjå på kva eg har sagt til deg. Og sjå på mi kraft og mi evne til å skape forandring. Eg har tatt bolig i deg med mi ånd, det er forskjellen. Då treng du ikkje lenger å sjå til deg sjølv og dine eigne gåve og dine eigne muligheter, for dei vil alltid ende opp med å bli begrensningar. Du får sjå på kva eg kan gjere gjennom deg. Eg har tatt bolig i deg, eg bor i deg, enten du er prest, eller pastor, evangelist eller sjukepleier, uansett kva slags funksjon du har i kvardagen, så har eg tatt bolig i deg. Og mi Ånd, der er ingen begrensningar, for eg er din Far, og eg er din Herre. Bruk tid i lag med meg. Må du aldri slutte å søke mitt åsyn, må du aldri slutte å la lovsongen i ditt hjerte komme fram til meg, for eg vil ha fellesskap med deg. Amen.”

Bodskapen 28.9.2008:

”Det ord eg har talt og det ord som du har omgitt deg med, og brukt og teke i din munn i mange år, det er ånd og det er liv. Det ord som eg har talt, seier Herren, det taler det det nemner. Det løyser menneske, det set plaga i fridom, det skaper fridom og sunnhet og helse og frelse, der det kjem fram og vert teke imot. Og du skal få oppleve det mitt barn, at når du på nytt går inn på mitt ord, når du går inn på ordets grunn, seier Herren, og byrjar å bevege deg i den Heilage Ande, så skal du få oppleve at krafta er den same som den var i din ungdom. Du har lenge vore forsagd, seier Herren, du har lenge vore forsagd og levd eit tilbaketrukka tilvære, i forhold til å gå i ferdiglagde gjerningar, men du skal vite at den som ventar på Herren  og set si lit til han, får ny kraft. Og du skal få oppleve å bevege deg som i fordums tid, du skal få lov å kjenne at ditt hjerte løper som ein hjort. Du skal få lov til å oppleve at du er på det indre plan i kompaniskap med meg, seier Herren. Og du skal få sjå underfulle ting, seier Herren, når du er villig å gå på den veg som eg stakar ut for deg. Menneske tenker ut sin vei, men Herren styrer dets gang. Og du skal få oppleve det at når Ordet får lov å tale gjennom deg og bevege deg, seier Herren, så skal du få sjå at det skjer under og teikn også i din midte. Eg er den eg har sagt meg å vere og eg har gjort meg avhengig av menneske, menneske som er lydig, menneske som ikkje aktar på sitt eige, men som er villig til å gå i den Heilage Ande. Du skal få lov til å kjenne at mitt ord, det er ånd og det er liv og det er lækjedom der det går fram. Ver frimodig og ikle deg den styrke som eg har gitt deg. Du er nøydd til å byrje å bevege deg sjølv, seier Herren, det ligg klart for deg. Men eg  ventar på at du skal sette deg i bevegelse og eg skal vere med deg, seier Herren. Det skal vere eg som ber deg, seier Herren, du skal sleppe å gå duknakka og bere meg, eg skal bere deg. Du skal få lov å kjenne det at eg er den eg har talt i mitt eige ord. Eg er ein skugge ved di høgre hand og mitt ord skal vere det ord som du talar. Og du skal få lov å kjenne og oppleve at det er liv og det er overflod av liv. Amen.”

2019.06.02. Maranata. Gud har valt å bruke vanlege menneske av kjøt og blod.

Tale ved Håkon Martinsen. 

MRK 8,22 – MRK 8,26 {DEN BLINDE MANNEN I BETSAIDA}  Så kom dei til Betsaida. Der førte dei ein blind mann til Jesus og bad han røra ved han. 23 Jesus tok den blinde i handa og leidde han ut or byen. Så vætte han augo hans med spytt, la hendene på han og spurde: “Ser du noko?” 24 Mannen såg opp og sa: “Eg skimtar menneske; for eg ser noko som liknar tre gå ikring.” 25 Så la Jesus på nytt hendene over augo hans. Då braut synet hans fram. Han vart god att og kunne sjå alt klårt. 26 Og Jesus sende han heim og sa: “Gå ikkje inn i byen!”   

Gud, rør ved meg ein gong til.

LUK 24,36 – LUK 24,43 {JESUS SYNER SEG FOR LÆRESVEINANE}  Medan dei tala om dette, stod Jesus midt imellom dei og sa: “Fred vere med dykk!” 37 Dei stokk til og vart redde, for dei trudde det var ei ånd dei såg. 38 Men han sa til dei: “Kvifor er de så redde, og kvifor vaknar det tvil i dykk? 39 Sjå hendene og føtene mine; det er eg. Ta på meg og sjå! Ei ånd har ikkje kjøt og bein, som de ser at eg har.” 40 Så synte han dei hendene og føtene sine. 41 Då dei endå ikkje kunne tru for glede, men berre undra seg, sa han: “Har de noko etande her?” 42 Dei gav han eit stykke steikt fisk, 43 og han tok det og åt medan dei såg på.  

LUK 15,15 – LUK 15,18 Så gjekk han til ein av mennene der i landet og bad om arbeid, og mannen sende han ut på markene sine; der skulle han gjæta svin. 16 Han ynskte berre å få metta seg med dei skolmane som grisane åt, for ingen gav han noko. 17   Då gjekk han i seg sjølv og sa: “Kor mange leigekarar heime hjå far min har ikkje fullt opp av mat, og her går eg og svelt i hel! 18 Eg vil ta i veg og gå heim til far min og seia: Far, eg har synda mot Himmelen og mot deg. 

LUK 15,22 – LUK 15,24 Men faren sa til tenarane: “Skunda dykk! Finn fram dei beste kleda og ha på han, og lat han få ring på fingeren og skor på føtene. 23 Hent så gjøkalven og slakt han, og lat oss halda måltid og vera glade. 24 For denne sonen min var død og har vorte levande, han var bortkomen og er attfunnen.” Og så tok gleda til. 

LUK 15,31 Då sa far hans: “Du er alltid hjå meg, guten min, og alt mitt er ditt.

LUK 10,18 – LUK 10,22 Då sa han til dei: “Eg såg Satan falla ned frå himmelen som eit lyn. 19 Ja, eg har gjeve dykk makt til å trø på ormar og skorpionar, og makt over alt fiendens velde, og ingenting skal skada dykk. 20 Og likevel: Gled dykk ikkje over at åndene lyder dykk, men gled dykk over at namna dykkar er skrivne i himmelen!”   21 {FADEREN OG SONEN}  I same stunda jubla han i Den Heilage Ande og sa: “Eg lovar deg, Far, Herre over himmel og jord, fordi du har løynt dette for vise og vituge, men openberra det for umyndige. Ja, Far, for dette var din gode vilje. 22 Alt har Far min overgjeve til meg. Ingen veit kven Sonen er utan Faderen, og ingen veit kven Faderen er utan Sonen og den som Sonen vil openberra det for.”

Den Heilage Ande er heilt avgjerande. 

2019.06.09. Første pinsedag. Maranata.

Innleiing ved Aud.

MLK 4,2   Men for dykk som har age for mitt namn,  skal rettferdssola renna  med lækjedom under sine venger.  De skal gå ut og kjæta dykk som kalvar  når dei slepp or fjøset.

Tale ved Håkon Martinsen.

Håkon talt over Joh.4,35 og nokre vers i slutten av Rom.8. 

JOH 4,35 – JOH 4,38 Seier de ikkje: Enno er det fire månader til grøda skal haustast inn? Men eg seier dykk: Lyft augo og sjå åkrane, korleis dei gulnar mot hausten! 36 Den som haustar, får løn og samlar grøde for det evige livet, så den som sår og den som haustar, kan gleda seg saman. 37 Her høver det ordet: Ein sår og ein annan haustar. 38 Eg har sendt dykk ut for å hausta det de ikkje har arbeidt med. Andre har arbeidt, og de har gått inn i arbeidet deira.”

RMR 8,18 – RMR 8,39 {VONA OM HERLEGDOM}  Eg meiner at det vi må lida her i tida, ikkje er for noko å rekna mot den herlegdomen som ein gong skal openberrast og verta vår. 19 Alt som er skapt, lengtar og stundar etter at Guds born skal openberrast i herlegdom. 20 For skapningen vart lagd under forgjengelegdom, ikkje av eigen vilje, men etter hans vilje som gjorde det så. Likevel var det von, 21 for det skapte skal verta frigjort frå trældomen under det forgjengelege og få den fridom som Guds born skal eiga i herlegdomen. 22 For vi veit at all skapningen sukkar og lid som i føderier heilt til denne dag. 23 Og ikkje berre det, men jamvel vi som har fått Anden til fyrstegrøde, vi òg sukkar med oss sjølve og lengtar etter den dagen då lekamen vår skal friast ut, og vi får det fulle barnekåret. [Anden, fyrstegrøda: Anden er den fyrste av frelsegåvene, ein forsmak på den endelege frelsa. Sml. 2 Kor 1, 22.] 24 For i vona er vi frelste. Men ei von som ein alt ser oppfylt, er ikkje noka von. Korleis kan nokon vona det han ser? 25 Men vonar vi noko vi ikkje ser, då ventar vi med tolmod. 26 På same måten kjem Anden oss til hjelp i vår vanmakt. For vi veit ikkje kva vi skal be om så vi kan be rett, men Anden sjølv bed for oss med sukkar som det ikkje finst ord for. 27 Og Gud som ransakar hjarto, veit kva Anden vil; for det er etter Guds vilje, det Anden bed om for dei heilage. 28   Vi veit at alle ting tener dei til gode som elskar Gud, dei han etter sin frie vilje har kalla. 29 Dei som han føreåt kjendest ved, dei har han òg føreåt etla til å verta forma etter biletet av Son hans, så han skulle vera den fyrstefødde mellom mange sysken. 30 Og dei som han føreåt etla til dette, dei har han òg kalla. Og dei han kalla, dei har han òg sagt rettferdige, og dei han har sagt rettferdige, dei har han òg herleggjort. 31   Kva skal vi så seia til dette? Er Gud for oss, kven er då imot oss? 32 Han som ikkje sparte sin eigen Son, men gav han for oss alle, kan han anna enn gje oss alle ting med han? 33   Kven vil klaga Guds utvalde? Gud er den som frikjenner. 34 Kven kan då fordøma? Kristus Jesus døydde, ja, meir enn det, han stod opp og sit ved Guds høgre hand, og han bed for oss. 35 Kven kan skilja oss frå Kristi kjærleik? Trengsle eller angst eller forfylging eller svolt eller nakenskap eller fare eller sverd? 36 Det står då skrive:  For di skuld vert vi drepne dagen lang,  vi vert rekna som slaktesauer. 37 Men i alt dette vinn vi meir enn siger ved han som elska oss. 38 For eg er viss på at korkje død eller liv, korkje englar eller krefter, korkje det som no er eller det som koma skal, eller noka makt, 39 korkje det som er i det høge eller i det djupe, eller nokon annan skapning skal kunna skilja oss frå Guds kjærleik i Kristus Jesus, vår Herre. 

1JO 5,19   Vi veit at vi er av Gud, og at heile verda ligg i det vonde.

HSA 2,4 {HANS MERKE OVER MEG ER KJÆRLEIK}  Inn i vinhuset har han ført meg;  hans merke over meg er kjærleik.  

Published by SivertsHjørne

I was made in Chicago and born in Norway, so I was in America before I was borne. One of my brothers was also borne in Chicago and here is a picture of us on a visit to our mother’s mother, I am laying on the ground. I grew up on a small form with view over the fjord, out on the ocean and to some islands and steep mountains behind. It was a big playground but with plenty of work. My father was a sailor and I became a fisherman, working on trawlers. We were in the Lutheran Church and went also to smaller Christian congregations. I was thought to believe in Jesus and to call upon him as my savior and Lord and in this way may faith in him became personal. When I went to high-school, I came into free churches where there came messages in translation of “speaks in tongues” and I realized that Jesus answered my praying in this way. That he has continued to do later also, so I continue to pray to him, actually I talk with him. I was also interested in mathematics and natural sciences, so I have studied mathematics, programming, physics, chemistry, biology, basic courses in geology and astronomy. Not very advanced, but I have a wide basement. So there is something special with me, at the same time as I have been working as a fisherman and studied mathematics, programming and natural sciences, I have been talking with him who created it all. View all posts by SivertsHjørne