Bilete av Wilhelm Wundt. Han grunnla psykologien som sjølvstendig vitskap.

Innleiing.

Å søke samfunn med Gud på evangeliets grunnvoll er ei uerstatteleg psykologisk metode.

Har strategien som ved opprøret mot Sokrates vorte inkorporert som psykologisk metode? I så fall er metoda lygnarisk.

Kvifor vart introspeksjon feilbarleg som psykologisk metode?

Psykologien vart meir empirisk, men er metoden likevel lygnarisk?

Er det slike feilbarlege og lygnariske psykologiske metode som viser seg i det postmoderne tøvet?

Referat frå kristne møte med tyding av tungetale.

Kommentarar om ”Health and fitness” på Herland-rapporten”.

Kommentarar til eit intervju med biologi-professor Kristian Gundersen, viser kor uvitskapleg postmodernismen er.

Introspeksjon og skiljet mellom kropp og sjel.

René Descdart var ein stor matematikar. Han trudde på det fullkome, som vi ikkje kan sanse med våre fysiske sansar, saman med matematikken kan vi kalle det Descarts rasjonalitet. Når vi tenker med Descarts rasjonalitet, blir det psykologi for oss, så slik vedrører det spesielt den psykologiske sida av biologi og medisin. Han trudde på det fullkomne og skilte mellom kropp og sjel og eg går ut ifrå han hadde det både frå Bibelen og platonismen. Hans rasjonalitet bestod sjølv om det geosentriske verdsbiletet klappa saman, så det tyder vel på at han i alle fall hadde det frå Bibelen.

Trua på det fullkomne er rasjonaliteten i Bibelen og i den kristne kyrkja og matematikken er rasjonaliteten i realfaga og slik verkar denne rasjonaliteten samlande for fleire fag. Slik fekk Descart ein sentral posisjon i mitt dokument

https://bluehost944.com/2017/07/31/kristendomens-metode-og-vitskapens-metode-kva-med-demokratiet/

Eit vesentleg poeng med den artikkelen var å vise til at menneske kan ha ulike interesser og fungere på ulike måtar, med ulike metodar,  i samfunnet, slik som det til dømes er sagt i den generelle læreplanen. Og den kunnskapen dei soleis har lært seg, må relaterast til metoden. Blir den relatert til feil metode, blir det lygnarisk.

Den tradisjonelle psykologiske metoda vert kalla intraspeksjon; menneske skulle prøve med sjølvransaking og refleksjon å finne og erkjenne sjølv kva som var årsaka til sine problem. Ja, det er vel nokså vanleg, mennesket er seg sjølv nærast og slik sett den som har førsteretten til å uttale seg på sine eigne vegne og som også har ansvaret for seg sjølv, sine val og sine handlingar. Men så finn dei ut at intraspeksjon er feilbarleg. Ja vel, så nettopp derfor kan vi trenge psykolog, psykiater og lækjar, men hendsikta må likevel vere å gjere pasienten i stand til å ta ansvar for seg sjølv igjen, så han kan leve eit normalt og naturleg liv og lukkast med det.

Så vert det rapportert om sjukdommar som menneske sjølve oppfattar som somatiske (kroppslege), men lækjarane finn ikkje slike diagnose. Pasientane hevdar det ikkje er psykisk sjukdom og lækjarane hevdar Descarts skilje mellom kropp og sjel ikkje er brukbart her.

Vel, eg og mange andre hevdar den evangeliske forkynninga er alltid brukbar, det spørst berre om mennesket sjølv vil ta imot. Vidare kjem det an på om den som forkynner er utrusta til det, for Jesus sa til disiplane sine at dei skulle vente til den Heilage Ande kom over dei, slik vert vi utrusta med ulike nådegåver, så vi tener med dei på ulik vis. Vi har ikkje ambisjonar om å erstatte lækjarane, psykiaterane og psykologane av den grunn. Men problemet i kyrkje og kristne organisasjonar er at menneske som trur på Jesus og tek imot den Anden og det livet som han gjev dei, vert skvisa ut og erstatta og det blir til eit samfunnsproblem, det blir til avgudsdyrking som gjer mennesket sjukt.

Dokumentasjon.

Her tek eg med litt historikk.

Historikk.

Sitat frå http://www.aass.nl/psykologi/Psykologi_historie.pdf :

Kapittel 1. Om sjelen

Betegnelsen ”psykologi” første gang ca. 1500 (av en kroatisk filosof – Marcus Marulus). Alminnelig bruk på 1700-tallet, Tyskland 1732 og 1734 (Christian Wolff), noe seinere i Frankrike og på 1800 i England.

Psykologi kan splittes opp i ”psycho-logos”. Siden ”logos” står for ”fornuft” og ”mening”, og ”psyche” står for ”sjelslivet” kan vi vel snakke om psykologi som en slags ”psykens logikk” eller ”psykologikk”.

”Psyche” står for ”sjelslivet” i klassisk tenkemåte. (men betyr ”sommerfugl” på gresk). Filosofien om sjelslivet i det klassiske Hellas er slik en forløper for psykologi. Herfra har vi et skille mellom en fri sjel (Platon) og en bundet sjel (Aristoteles) som har påvirket mye tenkning seinere.

Fri sjel: Sjelen har en forankring i en egen verden (ideenes verden), holder midlertidig til i legemet, men forlater det i drøm eller ekstase, og når en dør. Stemmer bra overens med kristne ideer om konflikt melllom kroppslige lyster og sjelelig renhet, og mellom gode og onde krefter, og var dominerende for kirken (via Augustin) i middelalderen.

Bundet sjel: Sjelen er bundet til kroppen, nærmest som en del av den. Eksisterer ikke uavhengig av kroppen og forsvinner med den. Finnes i alle levende organismer, den er en slags ”form” for væremåten. –Men A. mente også den var en avspeiling av guddommen. Dominerte en bestemt kristen tenkning via Thomas Aquinas fra 1200-tallet.

Det har vært en del diskusjon om ånd i forhold til sjel, hvor ånd ofte ansees som ekstra høyverdige sjelsfunksjoner.

Det har vært to typer dominerende problemstillinger i forsøket på å forstå sjelen i Europa, hvor vi finner oppspillet til psykologien: Vitalisme vs. Mekanistiske forklaringer, og dualismedebatten.

Vitalisme vs. Mekanistiske forklaringer

Vitalisme står for et syn om at organiske prosesser (liv) er kvalitativt ulik anorganiske slik at det ikke er overgangsformer mellom disse og levende prosesser bare kan skapes av andre livsprosesser. Organiske prosesser ansees å være målrettet og ha indre, styrende krefter som styrer organismen etter en helhetlig plan og som har en egen energikilde og fungerer samstemt som en helhet. Program for dette på 1700-tallet som reaksjon på mekanistisk syn.

Mekanisme i denne sammenhengen er et syn om at hendelser i verden, inklusive menneskelig væremåte, kunne beskrives og forklares som kjeder av klart avgrensede deler som griper inn i

og påvirker hverandre omtrent som delene i et urverk. Dette kunne også uttrykkes i form av matematiske lover, eksemplene her var Galileo og Newtons studier av himmellegemenes bevegelser og av forholdet mellom naturobjekter.

Mekanistiske beskrivelser ble støttet opp av en framvoksende vitenskap på 16- og 17hundretallet. To framtredende eksempler er Keplers beskrivelse av øyet som et optisk instrument på 1600-tallet, og Harveys beskrivelse av blodomløpet i 1628. Her ble hjertet redusert til en blodpumpe.

Dualismedebatt

Dualismedebatten var en debatt om forholdet mellom sjel og legeme. Descartes var den som klarest la fram dette som to atskilte og kvalitativt ulike fenomener: På den ene siden sjelen (og det psykiske), på den andre siden legemet (og det fysiske). Med sitt ”Cogito, ergo sum” fastla han også det sentrale sjelelige kjennetegn som det å tenke og å være bevisst noe. Vi får en sjelelig verden (res cogitans) som kjennetegnes ved bevissthet, og en fysikkens verden (res extensa) kjennetegnet ved romlig utstrekning.

Det har vært ulike syn på forholdet mellom sjel og legeme:

Parallellisme (parallelle prosesser)

Identitetsteori (to sider av samme substans)

Materialisme (benektelse eller reduksjon av psykiske forhold) Idealisme (benektelse av materielle forhold som ”egentlig” virkelighet)

Kapittel 3. Bevissthetspsykologi og assosiasjonisme

Descartes pekte på at en ikke kan vite annet om sjelen enn det den uttrykkes igjennom. Det den uttrykkes igjennom er den bevisstheten vi kan ha om noe. Dermed pekte han ut noe, altså bevisstheten, som er tilgjengelig for observasjoner, og som ble en inngang til systematiske studier. Bevisstheten ble noe det ble mulig å samle kunnskap om. Den gir et objekt for kunnskap. Dette ble faktisk også utgangspunktet for psykologien fra 1700- og 1800-tallet, og ble et startpunkt for vitenskapelig psykologi.

Empirisistisk (eller empirisme) innebærer en synsmåte om at all kunnskap kommer gjennom sansene, og kan/bør begrunnes i sansbare egenskaper og/eller påviselige observasjoner. Dette gir en skepsis mot prinsipper og generaliseringer som ikke har klare forankringer i noe virkelig, dvs. empirisk. Det gir også en skepsis mot ideer om at noe er medfødt, dvs. allerede inne i bevisstheten før det er gjort noen observasjoner.

Assosiasjonistisk står for en beskrivelse av at og hvordan tanker og/eller tankeelementer kan kombineres. Dette innebærer også at en kan tenke seg bevisstheten inndelt i elementer. For empirisistene var det sansene som utgjorde disse elementene. Aristoteles hadde beskrevet assosiasjoner, og lansert lovene om assosiasjoner ved likhet, samtidighet (nærhet i tid) og kontrast (eller motsetninger). John Locke gjorde forsøk på en systematisk framstilling i ”Essay concerning human understanding” i 1700.

Sitat frå https://snl.no/Wilhelm_Wundt :

Wilhelm Wundt var en tysk psykolog, fysiolog og filosof. Han var professor i Leipzig fra 1875, der han grunnla verdens første psykologiske laboratorium i 1879.

Wundt hevdet at enkle og grunnleggende psykologiske prosesser. sansninger, forestillinger, oppmerksomhet, assosiasjon og elementære følelser, kunne studeres vitenskapelig ved hjelp av introspeksjon under kontrollerte betingelser, og grunnla dermed «den nye psykologien» som eksperimentell vitenskap.

Sitat frå https://en.wikipedia.org/wiki/Wilhelm_Wundt :

Wilhelm Maximilian Wundt (16 August 1832 – 31 August 1920) was a German physician, physiologist, philosopher, and professor, known today as one of the founding figures of modern psychology. Wundt, who noted psychology as a science apart from philosophy and biology, was the first person ever to call himself a psychologist.^[2] He is widely regarded as the “father of experimental psychology.”^[3][4] In 1879, Wundt founded the first formal laboratory for psychological research at the University of Leipzig. This marked psychology as an independent field of study.^[5] By creating this laboratory he was able to establish psychology as a separate science from other topics. He also formed the first academic journal for psychological research, Philosophische Studien (from 1881 to 1902), set up to publish the Institute’s research.^[6]

Samansatt sjukdom som er vanskeleg å diagnostisere.

Sitat frå artikkelen http://www.psykologtidsskriftet.no/?seks_id=44077&a=2  , skriven av Sven Conradi ved Sunnås sjukehus:

Ved vanlige helseplager som svimmelhet, brystsmerter og utmattelse finner fastlegen i 80 % av tilfellene ingen somatisk underliggende årsak. To tredeler av sykmeldinger mangler en sykdomsbegrunnelse i klassisk forstand. Det samme gjelder 40 % av indremedisinske polikliniske konsultasjoner. Fibromyalgi, kroniske tretthetstilstander, nakkesleng, rygg- og nakkesmerter er eksempler på noen slike «landeplager», men symptomene kommer i mange sammensetninger og varianter. Av pasienter med kronisk vond rygg henvist til en fysikalsk medisinsk poliklinikk hadde 1,5 % bare ryggsmerter. Ved fysiske plager uten organisk årsak er det psykisk komorbiditet hos 50 %, vanligvis angst/depresjon. På livsløpsbasis nærmer forekomsten seg 80 %. Det er en lineær sammenheng mellom antall psykiske og somatiske plager. Personene vi snakker om, presenterer smerter i ulike deler av kroppen, hodepine, tretthet, søvnvansker, subjektive konsentrasjons- og hukommelsesbesvær, angst og depresjon, ubehag fra mage, respirasjon, genitalier, osv. Men legen finner ikke sykdom som forklarer plagene.

Den «sammensatte» pasienten (eller pasienten som somatiserer, som vi også sier) opplever (normale?) kroppslige ubehag på en forsterket måte. Det er som om nervesystemet deres er koblet til en resonanskasse. Selv om vi ennå mangler en helhetlig forståelse av fenomenet, vet vi at arvelige, biologiske og psykofysiologiske faktorer inngår, og at forhold knyttet til læring, betinging og forventning nedfeller seg i personlighetsstruktur, emosjonelle reaksjoner og kognisjoner. Det er tendens til katastrofetenkning og hjelpeløshet overfor symptomene, med tilhørende unngåelsesadferd og inaktivitet. Cognitive Activation Theory of Stress gir en god teoretisk modell for forståelsen av somatisering, og et rasjonale for klinisk behandling.

Siden disse menneskene ikke er syke i klassisk forstand, oppfører de seg heller ikke som man forventer av «vanlige» syke. Gjennomgående føler de seg (med rette?) misforstått av legen. De er overbevist om at noe fysisk/somatisk er galt, og ønsker utredning av kroppen. Legen har ingen god forklaring på plagene, og antyder noe i retning av «stress» og «bare psykisk». Dette fører ofte til at pasientene opplever sin integritet som truet. De er kjent for å bytte til ny lege, og noen jakter stadig på nye behandlingsformer som skal gi helbredelse. Helsemarkedet florerer av tilbud basert på antagelsen av at plagene skyldes eksterne agens: kjemikalier (amalgam, aspartam, E-stoffer), mat (sukker, mel, «blodtype-inkompatible» stoffer), muggsopp (candida), elektromagnetisk støy (el-syke, skjermsyke, mobiltelefoner) «syke hus», osv. Slike påvirkninger har det til felles at de er usynlige, snikende, og derfor vanskelige å gardere seg mot. Faren kan sjelden verken bevises eller motbevises. Behandlingsalliansen kan fort rakne om legen innlater seg i diskusjon om årsaksfaktorer og behandlingsformer.

I tillegg til at «Raskere tilbake»-satsningen avdekker manglende faglig/metodisk kunnskap om sammensatte lidelser, viser den at vår tradisjonelle separate organisering av somatiske og psykiske helsetjenester ikke tar høyde for pasientenes behov. Det dualistiske skillet mellom kropp og sjel som Descartes teoretiserte for 400 år siden, får sjelden så uheldige konsekvenser som nettopp i møtet med disse pasientene.

Introspeksjon.

Sitat frå artikkelen  https://forskning.no/meninger/debattinnlegg/2017/02/betydningen-av-kvalitativ-og-kvantitativ-helseforskning , skriven av Pål Kraft, professor og instituttleiar ved psykologisk institutt ved Universitetet i Oslo:

I helseforskningen er det høyst relevant å spørre folk om hvordan de opplever hvordan det er å leve med sin egen sykdom.  Man kan også spørre dem om deres opplevelser av hvorfor de har fått denne sykdommen. Det man da får tilgang til er deres egen subjektive livsverden, som er interessant som forskningstema. Men man får ikke nødvendigvis tilgang til korrekte årsaksforklaringer.

Mange som rammes av Alzheimers sykdom har sine egne fortolkninger av hvorfor akkurat de ble rammet. Dette kan gi hint eller retninger som forskere kan lete videre etter. Men årsaksmekanismene bak Alzheimers sykdom blir neppe avdekket via kvalitative dybdeintervjuer. Det er trolig nettopp derfor slike studier ikke er dominerende i den internasjonale forskningslitteraturen på dette området.

Ofte et gap mellom hva folk tror virker og hva som virker

Ofte er det også relevant å spørre folk om hva de synes om forebyggende tiltak. Det kan for eksempel si noe om tiltakets legitimitet. Men dersom man spør folk om effekten av et forebyggende tiltak, får man ofte dårlige data.

Det er for eksempel ofte et stort gap mellom hva folk tror virker og hva som faktisk virker. Dette har man gjentatte ganger dokumentert innen for eksempel alkoholforskningen.

Derfor er det viktig å teste ut effekter av forebyggende tiltak med andre metoder enn bare ved å spørre folk om de virker, for eksempel ved bruk av eksperimenter eller tidsserieanalyser av atferd.

På samme måte kan man gjerne spørre folk om de selv mener at de blir påvirket av ulike tiltak. Eller om hvorfor de foretar bestemte valg eller beslutninger. Men man får ikke gode årsaksdata på denne måten.

Folk har i begrenset omfang tilgang til rådata om egne mentale prosesser. Introspeksjon gir sjelden pålitelig data om årsaksmekanismer. Mer enn 40 år med forskning har belyst dette i detalj.

Daglige sprang i kunnskapen om helse

Både kvantitativ og kvalitativ forskning er etablerte forskningsområder. Forskere velger den metoden som best kan gi gode data for å belyse den problemstillingen de studerer.

Innen helseforskning og psykologi synes valget i overveiende grad å falle på kvantitative og eksperimentelle metoder.

Ny teknologi har på disse områdene åpnet tilgangen til nye typer data, analyser og innsikter. Dette gir daglige sprang i kunnskapsstatusen på helseområdet.

Jesus har betalt prisen for oss med sitt eige blod, så vi skal tilhøyre han og leve for han og han utrustar oss til det med sitt Ord og sin Ande.

Bygge på evangeliets grunnvoll.

Etter at Jesus stod opp at frå dei døde, gav han læresveinane sine misjonsbefalinga, men fyrst måtte dei halde seg i ro og vendte på at den Heilage Ande kom over dei og då gjekk dei ut og forkynte evangeliet for kven som helst. Dei skulle gå ut og møte andre menneske fysisk og vitne om Jesus og då skulle dei sjå at han var med dei. Og dei skulle møtast fysisk i kyrkjelyden og få oppleve samfunnet med Faderen og Sonen i den Heilage Ande, då hadde dei også samfunn med kvarandre i Anden (1.Joh.1). Slik var dei både jordnære og åndelege og eg samanliknar det med metoden i realfag, den hypotetisk deduktive metode, den har både erfaring i det materielle miljø (empiri) og matematikk med logikk (rasjonalitet). Når realfaglege forskarane gjer eksperiment, må dei vere passive tilskodarar til det som skjer, men når vi bygger på evangeliets grunnvoll og arbeider i Guds hage, er vi Guds medarbeidarar. Då må vi lære å skilje mellom kva det er vi skal gjere og kva det er vi må overlate til Gud å gjere ved sitt Ord og sin Ande. Jesus sa vi skulle vere lys og salt i verda og kalla oss til å gå ut og bere frukt som varer, venteleg skal forkynning av Guds Ord og oppbygging av Jesus kyrkje føre til utvikling og oppbygging av samfunnet.

Liksom det var viktig for jødane å samlast for å bygge tempelet, er det viktig for oss å samlast fysisk i Jesu kyrkjelyd. I ein bodskap som kom gjennom tyding av tungetale 12.2.2011. får vi ei god forklaring på det:”

(eg vil de skal vite at?) med evig kjærleik har eg elska dykk. Denne kjærleik som eg har utgytt på Golgata kors, då eg døde for kvar einaste ein, denne kjærleiken vil eg skal vere mellom dykk. For det største av alt er kjærleiken. Derfor mine barn, vil eg de skal forstå at den kjærleiken (som de) lengtar etter, den har de i meg. For utan meg kan de ingen ting gjere. Det er eg, det er eg som er kjærleiken, det er eg som gjev kjærleiken. Ja, de kan ingen ting gjere av dykk sjølve. De kan ikkje ha denne kjærleiken eller produsere den sjølve. Men når de ser på meg, når de er i meg …… 

Kjærleiken overvinner alt, kjærleiken løyner ei mangfald av synder, (kjærleiken er det største). Derfor mine barn, søk inn til meg, søk inn i Ordet, der som eg er, der skal de få sjå kva ekte kjærleik er. Derfor mine barn, fryd og gled dykk over at de har funne den ekte kjærleiken. De har funne meg og når de har meg, så har de alt de treng, for tid og (æve).

Vi kan ikkje ha denne kjærleiken eller produsere den sjølve. Men vi finn den ved Jesu kors og han vil den skal vere mellom oss. Derfor er det viktig for oss å møtast fysisk i hans kyrkjelyd.

2KO 11,2 – 2KO 11,3 For eg brenn av omsut for dykk, som Gud sjølv. Eg har trulova dykk med Kristus, og berre med han, så eg kan føra dykk fram for han som ei rein møy. 3 Men eg er redd at liksom ormen dåra Eva med sine svikråder, såleis skal òg tankane dykkar førast på avvegar, bort frå den ærlege og reine truskapen mot Kristus.

Komme inn til Guds kvile, dyrke og verne Guds hage. Gjere bruk av realfagleg kunnskap.

I fylgje Paulus er Kristus hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Han grunngav det både med at Gud skapte det slik og at vi skulle passe på så vi ikkje vart forførde slik som ved syndefallet. Gud skapte mannen av mold frå marka og bles livsens ande i nasa hans, så han vart ei levande sjel. Så han hadde både ein fysisk kropp og livsens ande og var ei levande sjel. Når han skapte kvinna av sidebeinet hans, så gjaldt dette henne også. Han førde henne til han, så dei skulle vere eitt kjøt og ho skulle vere ei hjelp for han. Så det handla om denne fysiske røyndomen, oppgåva vart å dyrke og verne ein fysisk hage. Men det handla også om hjertets jord, dei levde i samfunn med Gud som er ånd og han gjorde deira live til ein velvatna hage.

1KO 15,43 – 1KO 15,49 Det vert sått i vanære, det står opp i herlegdom. Det vert sått i vanmakt, det står opp i kraft. 44 Det vert sått ein lekam som hadde sjel; det står opp ein åndeleg lekam. Så visst som det finst ein lekam med sjel, finst det òg ein åndeleg lekam. 45 Såleis står det skrive: Det fyrste mennesket, Adam, vart til ei levande sjel. Den siste Adam vart ei ånd som gjev liv. 46 Det åndelege var ikkje det fyrste, men det sjelelege. Så kom det åndelege. 47 Det fyrste mennesket var frå jorda og skapt av jord; det andre mennesket er frå himmelen. 48 Slik som det jordiske mennesket var, så er òg dei jordiske, og slik som den himmelske er, så skal òg dei himmelske vera. 49 Og liksom vi har bore biletet av den jordiske, så skal vi òg bera biletet av den himmelske.

Dette høyrest litt rart ut, for det er no nettopp sjela som er så dyrebar, som han frelser for æva og gjev evig liv.

MTT 16,26 Kva gagnar det eit menneske om det vinn heile verda, men taper si sjel? Eller kva kan eit menneske gje til vederlag for si sjel?

Og oppgåva er framleis å dyrke og verne Guds hage, fyrst og fremst på hjertets jord, dernest på den fysiske jorda og då har det vist seg at den realfaglege kunnskapen har vore svært verdifull, med den kunnskapen har vi fått ei økonomisk utvikling som kan karakteriserast slik at landet flyt av mjølk og honning. Men det kjem meir som resultat, for vi må framleis ha den prioritetsordninga at vi søker fyrst Gud rike og hans rettferd, så skal vi få alt det andre i tillegg til det. Og Gud er ånd og hans rike er ein åndeleg røyndom.

Den Duglause Hyrdingen.

I Sak.9 er det fortalt om den Duglause Hyrdingen som gjætte slaktesauene for sauehandlarane. Dei tente seg rike på det. Herren vart sjølv verdsett til 30 sølvpengar, slik er det ein profeti om at Judas sveik Jesus. Men profetien fortel om ei langt lengre epoke, bakover i tid, minst til Antiokus 4. Epifanes og framover i tid, etter som det vart sagt ”bu deg atter som ein duglaus hyrding. Vi kan tenke på avlatshandel i den katolske kyrkje. Og kva meir?

Profeten Joel profeterte om at Gud vill utyte sin Ande over alt kjøt. Så ville han gå til rette med folka for at dei selde folket hans.

JOE 3,1 – JOE 3,2 {NÅR ANDEN VERT UTREND}  Ein gong skal det henda  at eg renner ut min Ande over alle menneske.  Sønene og døtrene dykkar skal tala profetord;  dei gamle mellom dykk skal ha draumar,  og dei unge skal sjå syner. 2   Jamvel over trælar og trælkvinner  vil eg renna ut min Ande i dei dagane.

JOE 3,6 – JOE 3,8 {HERRENS DOM OVER FOLKA}  For sjå, i dei dagar og på den tid,  når eg vender lagnaden for Juda og Jerusalem, 7   då vil eg samla alle folkeslag  og føra dei ned i Josjafat-dalen.  Der vil eg halda rettargang med dei  om Israel, mitt folk og min eigedom,  som dei spreidde mellom folka.  Dei delte landet mitt [Josjafat-dalen: I denne dalen skal Herren halda dom over folkeslaga (sjå v. 17). Josjafat tyder “Herren dømer”.] 8   og kasta lodd om folket mitt;  dei gav ein gut for ei skjøkje  og selde ei jente for vin – og drakk.

Rekruttere til voldeleg revolusjon.

Venstreradikale hevda evangeliet vart forkynt slik at menneska måtte forsake så mykje, for å få evig liv, så det vart brukt til å lokke menneska til å gå med på uretten. Dei burde heller ta del i klassekampen for å betre sin økonomi om så dei risikerte livet i ein væpna revolusjon. Kristne organisasjonar rekrutterte menneske, det hadde vore meir meiningsfullt om deira sosialistiske organisasjonar rekrutterte dei. Dei tok det altså for gitt at det ikkje var noko liv etter døden, så å bry seg om det hinsidige var meiningslaust. Så er her nokre politiske poeng i det. Å risikere livet vil vere eit offer. Men kvifor skulle dei som ikkje trur på eit liv etter døden risikere det einaste og siste livet dei har? Ville ikkje det vere dumt? Dei bør då heller berge dette einaste livet sitt som best dei kan. Det vi ser no er at dei langt på veg gjer felles sak med muslimar i staden, for der er nokon som lovar dei evig liv med rikeleg lønn for å ofre livet. Men kven ofrar dei seg for og kven ofrar dei seg til? Sosialistane såg økonomiske og maktpolitiske interesser i det, så dei trengde nokon som kunne vere villig til å ofre seg for det. Og det er nok motivet for dei som lova dei evig liv også. Men i dette tilfellet er det lureri.

Men Jesus ofra seg sjølv for oss alle og hans frelsesverk er fullført. Han stod oppatt frå dei døde og viste oss slik at der er eit liv etter døden. Dei første som vende seg til han og vitna om han, risikerte livet og mange av dei leid martyrdøden. Klassekampen i det gamle Romarriket var moderat og verka konstruktivt, men det gjekk ikkje særleg bra med dei som prøvde å gjere opprør. Dei kristne gjorde ikkje opprør, men dei forkynte evangeliet som ein frigjerande bodskap og den vart svært så kjærkommen for den fattige og ulærde underklassa. Så evangeliet fekk framgang og kyrkja voks og etter kvart fekk vi eit friare samfunn, der underklassa også har vunne fram med sin moderate klassekamp.

(Desse to kapitla vart skrivne som kommentar til Hanne Herlands intervju av økonomiprofessor Ola Grytten, i serien «fryktløse nordmenn»).

Har lygnarisk metode vorte godtekne som psykologisk metode?

Psykologi betyr læra (logos) om sjela (psyko) og har tradisjon heilt tilbake til Platon og Aristoteles. Lenge var metoden introspeksjon, mennesket skulle sjå inn i seg sjølv, reflektere over sine handlingar. Det gjekk vel ut på å finne årsaks-samanhengar for å forbetre sin logikk, sin tenkemåte og levemåte, både for seg sjølv og omgjevnadane. I tilfelle dette fungerte dårleg, kunne mennesket få hjelp gjennom samtale med prest eller annan sjelesørgjar eller  psykolog.

Men kvar vart det av den evangeliske forkynninga i kyrkja, kvar vart det av forkynninga av trua, nåden og Sanninga. Med den trua skulle vi løfte blikket og hugen opp til Jesus og ta imot det som han gjev oss frå himmelen av berre nåde, verte fylt av den Heilage Ande. Så den herleggjer og openberrar Kristus for oss som vår frelsar og Herre. Det må vi vite å nytte oss av, så vi ser opp til han i tru, med håp og forventing til han og i truskap til han. Så vi kan seie som David: ” Ransak meg du og kjenn mit hjerte du ….”

SLM 139,23 – SLM 139,24   Ransak meg, Gud, og kjenn mitt hjarta,  prøv meg og kjenn mine tankar! 24   Sjå om eg er på den vonde vegen,  og lei meg på ævevegen!

Vi må la den Heilage Ande openberre Ordet for oss og føre oss fram til heile Sanninga som er Kristus, då vert den ein rasjonalitet for oss i livet til samanlikning med matematikken i realfaga.

Men så fann dei ut at intraspeksjonen var feilbarleg. Utviklinga av den nye naturvitskapen viste kor viktig det var å underbygge kunnskapen med erfaring i det materielle miljø og dette vart ei utfordring for psykologien, den kunne neppe kallast vitskap samanlikna med naturvitskapen om den ikkje gjorde bruk av empiri.

Men la oss no tenke oss at der er ein person (Psyco1) som har innleia ei samtale med ein annan person (Psycho2). Dei møtest fysisk og pratar saman, så det kan vi kalle empiri, det psykologiske empiri er det som dei seier med det logiske resonnementet. Slik kan vi samanlikne det med eit naturvitskapleg eksperiment. Og Jesus har lova oss at der to eller tre er samla i hans namn, der er han midt i mellom dei. Han er sanninga som vert integrert i oss ved at vi trur på han, kjennest ved han, påkallar han og ber til han og gjennom samtala oss i mellom.

Men så tek Psycho2 kontakt med prest, sjelesørgar, psykolog og spør dei i staden og kanskje går vidare med det til mange andre også, så Psycho1 får ikkje seie noko meir, får ikkje fullføre det logiske resonnementet. Då verkar det som ei ytre verdsleg maktinteresse kjem inn og påverkar eksperimentet og styrer det i ei bestemt retning, det vil seie forfalskar det, så resultatet vert feil. Så det kan samanliknast med korleis dei støytte frå seg Sokrates. Så dette er eigentleg ikkje berre platonisme, men metoden og strategien er som ved opprøret og justismordet mot Sokrates, slik gjer dei bruk av lysta som står Anden imot og opponerer mot Herren som er Anden. Det er det som kjem til uttrykk i protesten mot Paulus sine ord om at Kristus skulle vere hovudet for mannen og mannen vere hovudet for kvinna og slik skulle Kristus vere hovudet for kyrkja som er hans brud.

I staden for å la han svare for seg sjølv i retten, var der andre som svarde for han. Men kvifor det? For å lyge på han, for å få han dømde i eit justismord. Slik er metoda i prinsippet lygnarisk og poenget er å lyge. Psycho1 kunne vere Jesus når han gjekk her på jorda og det viser at slik prøver dei å erstatte han også, så slik prøver Antikrist å erstatte Faderen og Sonen. Psycho1 kan vere ein ung mann og Psycho2 ei ung kvinne som han vil fri til. Då veit vi at der er stor interesse av å gå fram akkurat slik. Men det er lygnarisk og det er lureri som strir mot heilaggjeringa.

1TE 4,1 – 1TE 4,12 {FRAMGANG I HEILAGT LIV OG KJÆRLEIK}  Elles, brør, bed og påminner vi dykk i Herren Jesus: De har teke imot og lært av oss korleis de skal leva og vera til hugnad for Gud, og såleis lever de alt. Men de må gjera endå større framsteg i dette! 2 De veit då kva bod vi gav dykk frå Herren Jesus. 3 For dette er Guds vilje – dykkar helging: De skal halda dykk frå hor; 4 kvar og ein skal vita å vinna seg si eiga kone i heilagdom og ære, 5 ikkje i sanseleg lyst som heidningane, som ikkje kjenner Gud. 6 Og ingen må gjera bror sin urett eller lura han på nokon måte. Herren straffar alt slikt, som vi før har sagt og lagt dykk på hjarta. 7 For Gud kalla oss ikkje til ureinskap, men til eit heilagt liv. 8 Den som då avviser dette, han avviser ikkje eit menneske, men Gud, som gjev dykk sin Heilage Ande. 9   Om kjærleiken til brørne treng vi ikkje skriva til dykk, for de har sjølve lært av Gud å elska kvarandre. 10 Og de syner denne kjærleiken mot alle brørne i heile Makedonia. Men vi legg dykk på hjarta, brør, at de må gjera endå større framsteg i det. 11 De skal setja dykkar ære i å leva eit roleg liv, passa pliktene dykkar og arbeida med hendene, som vi har sagt dykk. 12 Då kan de ferdast sømeleg mellom dei som er utanfor, og de treng ikkje hjelp av nokon.

Det som lurer her er interessa av å gjere den unge guten og den unge jenta til salsvare:

JOE 3,6 – JOE 3,8 {HERRENS DOM OVER FOLKA}  For sjå, i dei dagar og på den tid,  når eg vender lagnaden for Juda og Jerusalem, 7   då vil eg samla alle folkeslag  og føra dei ned i Josjafat-dalen.  Der vil eg halda rettargang med dei  om Israel, mitt folk og min eigedom,  som dei spreidde mellom folka.  Dei delte landet mitt [Josjafat-dalen: I denne dalen skal Herren halda dom over folkeslaga (sjå v. 17). Josjafat tyder “Herren dømer”.] 8   og kasta lodd om folket mitt;  dei gav ein gut for ei skjøkje  og selde ei jente for vin – og drakk.

Det er interessa den Duglause hyrdingen har av å gjete slaktesauene for sauehandlarane (Sak.11). Med sin kristen-platonisme førehandsdømmer prestane den unge mannen, hans interesse av å vere saman med jenta han har vorte glad i, snakke med henne og fri til henne, kallar dei for den gamle vonde naturen. Liksom platonismen argumenterte for at dei lærd overklasse skulle styre prøver dei soleis å definere seg sjølve som den lærde overklassa som skal styre og som derfor prøver å få med seg henne, men han definerer dei som den ulærde underklassa som er for dum og for vond til å delta og til å få seie noko meir.

Men metoden deira er i prinsippet lygnarisk og Djevelen er lygnaren, det er han som med lyginga si forfører menneska og slik vekker han den gamle vonde naturen i dei. Med lyginga gjer han mennesket sjukt. Avgudane er sjølve Lygna og avgudsdyrkinga gjer menneska sjuke.

Prestane har så til de grader stilt feil diagnose, at det som var friskt har dei kalla sjukt. Men den feildiagnosen med påfølgjande tiltak (medisinering) bidreg til å gjere mennesket sjukt og slik verkar det som ein sjølvoppfyllande profeti. Det var då som den falske profet.

Så her er det viktig for oss å vere tidleg ute med å prøve læra på vedkjenninga:

1JO 4,1 – 1JO 4,6 {PRØV ÅNDENE!}  De kjære, tru ikkje kvar ei ånd! Prøv åndene om dei er av Gud! For mange falske profetar har gått ut i verda. 2 På det kjenner de Guds Ande: Kvar ånd som sannar at Jesus Kristus er komen i kjøt og blod, er av Gud. 3 Men kvar ånd som ikkje vedkjennest Jesus, er ikkje av Gud. Det er ånda til Antikrist, som de har høyrt skal koma. Og ho er alt i verda. 4   Men de, mine born, er av Gud, og har sigra over dei. For han som er i dykk, er større enn han som er i verda. 5 Dei er av verda, difor er òg deira tale av verda, og verda høyrer på dei. 6 Men vi er av Gud, og den som kjenner Gud, høyrer på oss. Den som ikkje er av Gud, høyrer ikkje på oss. Såleis kan vi skilja sanningsånda frå villfarings-ånda.

Eg har vore realist og trutt på Jesus sidan eg var ein liten gutunge, til tider har eg kjent det som ei dobbelrolle som eg ikkje har vore heilt komfortabel med, men i det eg let meg forsone med Gud på evangeliets grunnvoll, får eg det til å stemme, det er ved at eg trur på han, det er i trua på han. Likevel har eg vore som Psycho1 og ho Virtuella har vore som Psycho2. Eg må innrømme at eg har vorte halden utanfor, så det vart litt vanskeleg for meg å uttale meg om det. Men eg veit no at eg har bedt Jesus om ei frelst kvinne til kone sidan eg var ung og han har svart meg positivt på det heile tida, ho er inkludert i det fullførde frelsesverket. Gud har openberre si frelse for oss i Kristus både for meg og henne og for meg og henne ”Reella”. Og i 2008 kalla Jesus meg tilbake til Oslo med ein frigjerande bodskap og ein bodskap om gjenoppretting, for ved trua på Jesus vert vårt forhold til Gud gjenoppretta slik det var før syndefallet, men no er Jesus den siste Adam, som er ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgjevande ånd.

Jesus er Guds Ord, eg har trutt på han og dei svara han har gitt meg sidan eg var ung. Slik sett har eg vore rett-truande og rett-lærande, Jesus har villa gitt meg ei frelst kvinne til kone heilt sidan eg var ung. Gud skaper oss i Kristus og då skaper han oss i samsvar med 1.Mos.2 og slik gjev han meg ei kone.

Når det enno ikkje har vorte noko av, har det seg slik at dei har sagt imot, dei har fornekta han og vore vranglærande. Der er dei som har protesetert mot at Kristus skulle vere hovudet for mannen og mannen vere hovudet for kvinna, det er kjøtets lyst som står Anden imot og slik opponerer dei mot Herren som er Anden og slik har dei protestert mot at eg skulle få meg ei kone. Slik har dei kravt å få makta over henne i staden for meg og i staden for Kristus. Så det er det som ligg i kristenplatonismen, for i fylgje Platon var den fysiske naturen vond og dum, og i fylgje syndefallet gøymde Adam og Eva seg for Gud med dårleg samvit, fordi dei såg at dei var nakne, så dei definerte altså seksualiteten som den vonde naturen. Så med den vonde naturen kravde dei at ein annan mann skulle få henne og ha henne og bruke henne seksuelt i staden. Slik vekte dei den vonde naturen i henne som reaksjon mot den vekkinga Gud gav oss ved sitt Ord og sin Ande.

Eit unaturleg skilje mellom kropp og sjel, kropp og hovud, hjerte og hjerne.

Slik vart det også ein kunstig motsetnad mellom sjel og kropp, hovud og kropp, hjerne og hjerte. Den er årsak til psykisk sjukdom.

Complete Jewish Bible er ei bibeloversetting skriven av den messianske jøden David H. Stern. I innleiinga skreiv han eit avsnitt der han kom inn på nettopp dette:

WHY IT MAKES A DIFFERENCDE TO BELIEVE THAT GOD ”WROTE  THE BIBLE.”

On principle I would not give science the last word in determining truth, because I don’t think faith should be relegated to at category of knowledge inferior to science. The philosophical underpinning of the Western world are centered on two cities – Athens and Jerusalem. The Greeks developed philosophy in a rational manner, but largely at the expense of separating heart and head. Many psychological and spiritual ills stem from this separation (one can speak of this separation as between body and soul). The Jews kept head and heart, body and soul, together, and the Bible reflects this unitary view of human nature. The head has its way of knowing and the heart has its way of knowing, and neither should be ignored. If head and heart are connected, there is the possibility that what the Bible claims, seems and proves to be will move the heart to respond in faith. If one believes that in the Bible God is speaking, one will be much more likely to take seriously its promises, threats, suggestions and commands; and the result, I propose, will be a better life for oneself and the others one meets. 

Jau, ideelt sett har han rett, det var slik det skulle vere, for det fyrste fordi det var slik Gud skape oss opphavleg, han skapte mannen av mold frå marka og bles livets ande i nasa hans, så han vart til ei levande sjel. Han var laga av mold, fekk livsens ande blest inn, så den var i lekamen. Og resultatet var ei levande sjel.

Men på grunn av syndefallet vart der eit skilje mellom Gud som er ånd og mannen som er laga av mold frå marka. Og det er problemet. I Abraham skulle alle folkeslag velsignast, dei som velsigna han skulle verte velsigna, men dei som forbanna han skulle verte forbanna. Denne lovnaden får vi oppfylt i Kristus, ved å velsigne han vert vi velsigna, med den velsigninga ville Gud utgyte sin Ande over alt kjøt. Då er dette skiljet oppheva igjen. så ved trua på Jesus får vi oppleve at Guds kjærleik vert utrend i våre hjarto ved den Heilage Ande som er oss gitt, vi får oppleve at Gud rører ved vår lekam ved sin Ande, ja, den vert eit tempel for den Heilage Ande. Vi får Anden gratis av berre nåde, det må vi erkjenne, for det er berre slik vi kan ta imot den, og slik må vi legge vinn  på å verte fylt av den Heilage Ande.

Israelsfolket fekk oppleve mykje av dette, det vart til dømes skildra ved at ”Mor Israel” var Guds kone, han stelte vel med henne og gav henne gode gåver. Men så fall dei frå han og ho vart ei hore. Då mista ho det han hadde gitt henne. Ho byrja å tenke som so at det var avgudane som gav henne det i staden. Her ser vi igjen denne lygnariske logiske svikten. Vi ser den også i dette at ho ikkje lenger svarde han som i trulovingstida.

HSE 2,2 – HSE 2,17 {ISRAELS UTRUSKAP} Før klagemål mot mor dykkar, før klagemål mot henne! For ho er ikkje kona mi, og eg er ikkje mannen hennar. Lat henne få horemina bort frå andletet og horemerket frå barmen! [Før klagemål: Kvar einskild israelitt vert oppmoda til å døma synda åt folket.] 3 Elles skal eg kle henne naken og stella henne fram som ho var den dagen ho vart fødd. Eg vil gjera henne lik ei øydemark, eit turrlende, og la henne døy av torste. 4 Borna hennar vil eg ikkje miskunna, for dei er horeborn. 5 For mor deira var utru, ho som fekk dei, bar seg skamleg åt. Ho sa: “Eg vil fara etter mine elskarar, som gjev meg brød og vatn, ull og lin, olje og vin.” [mine elskarar: avlings- og livsgudar, som Israel dyrka når dei fall frå Herren. Sml. v. 8 og 13.] 6 Sjå, difor vil eg stengja vegen for henne med klunger. Eg reiser ein mur framføre henne, så ho ikkje finn sine stigar. 7 Når ho renner etter sine elskarar, skal ho ikkje nå dei att; når ho leitar etter dei, skal ho ikkje finna dei. Då skal ho seia: “Eg vil attende til min fyrste mann, for eg hadde det betre då enn no.” 8 Ho skjøna ikkje at det var eg som gav henne kornet, vinen og oljen, som gav henne sølv og gull i mengd, som dei bruka når dei dyrka Ba’al. 9 Difor vil eg ta att kornet mitt, når den tid kjem, og vinen min, når tida er komen. Eg vil ta bort ulla mi og linet mitt, som skulle løyna hennar nakne kropp. 10 No vil eg kle henne naken beint for augo på hennar elskarar, og ingen skal fria henne ut or mi hand. 11 Eg gjer ende på all hennar glede, hennar festar, nymånedagar og sabbatsdagar, alle hennar høgtider. 12 Eg øydelegg hennar vintre og fikentre. Om dei har ho sagt: “Dei er mi løn, som mine elskarar gav meg.” Eg gjer dei til villskog, og dyra på marka skal eta dei. 13 Eg krev henne til rekneskap for dei dagar då ho brende offer for Ba’al-gudane, pynta seg med ringar og kjeder og gjekk etter sine elskarar, men gløymde meg, lyder ordet frå Herren. 14 {GUD TEK ISRAEL TIL NÅDE ATT} Sjå, eg vil lokka henne, føra henne ut i øydemarka og tala venleg til henne. [ut i øydemarka: -> Jer 31, 2.] 15 Når ho kjem derifrå, vil eg gje henne att vinhagane hennar, og Akor-dalen skal verta ein port som gjev von. Der skal ho svara meg som i ungdomsdagane, som då ho fór opp frå Egypt. [Akor-dalen: -> Jos 7, 24.] 16 Den dagen, lyder ordet frå Herren, skal ho kalla meg sin mann; ho skal ikkje lenger kalla meg sin Ba’al. 17 Eg vil ta Ba’al-namna ut or munnen hennar; dei skal ikkje nemnast meir.

Når han kalla på dei svarde dei med å rope på avgudane i staden. Når han talte til dei, høyrde dei ikkje på han, men forherda hjarto sine som ved Meriba-kjelda.

HSE 11,1 – HSE 11,7 {GUDS KJÆRLEIK TIL ISRAEL}  Då Israel var ung, fekk eg han kjær,  frå Egypt kalla eg son min. 2   Men di meir eg ropa på folket,  di meir gjekk dei bort frå meg.  Dei ofra til Ba’al-gudane,  brende offer for gudebilete, 3   – endå eg lærte Efraim å gå  og tok dei på armane mine;  men dei skjøna ikkje at eg lækte dei. 4   Eg drog dei med milde band,  ja, med kjærleiks taumar.  Eg stelte med dei liksom bonden  som lyfter åket frå nakken;  eg bøygde meg ned og gav dei mat.  5   Dei skal ikkje koma attende til Egypt,  men Assur skal vera kongen deira,  for dei vil ikkje venda om. 6   Sverdet skal rasa i byane deira,  bryta sund bommane og eta om seg,  for deira planar er vonde. 7   Mitt folk heng fast ved sitt fråfall frå meg.  Dei ropar alle til Den Høge,  men han reiser dei ikkje opp. [Den Høge: hebr. Al: kanskje eit gudenamn.]

Då er det vel ikkje så rart at vi får liknande problem ved fråfallet i den kristne kyrkja. Profetien om Babylon, ”den Store skjøkje” tyder på at fråfallet er å vende seg bort frå den sanne Gud og byrje å dyrke avgudar i staden, til samanlikning med avgudsdyrkinga i det gamle Babylonia, men no blir det klart at det er styresmaktene som vert dyrka som avgudar. (Johannes Openberring 17-18). Og avgudsdyrkinga fører framleis til sjukdom. Den lagar eit kunstig skilje mellom ei ”lærd overklasse” og underklassa og slik lagar den eit kunstig skilje mellom lekam og hovud, kropp og sjel, hjerte og hjerne og det er årsak til sjukdom.

Har skin av gudlegdom, men fornektar hans kraft.

Vona om Guds herlegdom gjorde oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik vart utrend i våre hjarto ved den Heilage Ande som var oss gitt. Så når eg fekk høyre Freuds påstandar om at menneska vert motiverte av seksualitet og aggresjon og at religiøsitet er avspora seksualitet, hadde eg det rette svaret i mitt hjerte ved Guds Ord og Guds Ande. Eg la vinn på å tenke slik at eg vart motivert av Guds kjærleik, som vart utrent i mitt hjerte ved den Heilage Ande som var meg gitt, for soleis å gjere bruk av den motivasjonskrafta eg fekk ved Anden.

2TI 1,7 For Gud gav oss ikkje ei ånd som gjer motlaus, men ei ånd som gjev kraft og kjærleik og visdom.

Men så talte Paulus profetisk om nokre som har skin av gudlegdom, men fornektar hans kraft:

2TI 3,1 – 2TI 3,9 {MENNESKA I DEI SISTE TIDENE}  Du skal vita at i dei siste dagane skal det koma tunge tider. 2 Då skal folk vera eigenkjærlege og pengekjære, skrytande, hovmodige, spottsame, ulydige mot foreldre, utakksame og utan age for det heilage, 3 ukjærlege og uforsonlege, baktalande og utan sjølvtøyming, råe, likesæle om det gode, 4 svikefulle, oppfarande og store i seg sjølve. Dei elskar lystene sine meir enn Gud. 5 Dei har skin av gudlegdom, men fornektar hans kraft. Vend deg bort frå slike folk! 6 Mellom dei er det nokre som lurer seg inn i heimane og får makt over kvinner som er tyngde av synder og lèt seg driva av mange slag lyster, 7 og som alltid vil læra, men aldri kan læra sanninga å kjenna. 8 Liksom Jannes og Jambres sette seg opp mot Moses, set desse mennene seg opp mot sanninga. Dei har fått dømekrafta øydelagd, og korkje dei eller trua deira held mål. 9 Men no skal dei ikkje ha meir framgang. For det skal verta klårt for alle kor vitlause dei er; det skal gå dei som det gjekk Jannes og Jambres.

Dette minner om dei som gjorde opprør mot Sokrates, han påstod sanninga vart integrert i han og det gjorde han lykkeleg, men så var der dei som ikkje ville vite av det og med lygn og svik fekk dei han dømd til døden. Platon trakk seg då attende og filosoferte og talte til hans forsvar, men argumenterte for diktatur. Sidan har herskarane brukt både slike metode og platonismen til å få makt, slik også med kristen-platonistar, dei har brukt slike metode til å få makt både i kyrkje og kristen organisasjonar og gjennom politikken. Her trengst ei avklaring om kva som er ekte kristendom og kva som ikkje er det og det vil Gud gjere klart for oss ved at han vekker oss opp til liv i samfunn med seg, ved sitt Ord og sin Ande. Altså i samsvar med 1.Mos.2. For Jesus er den siste Adam, som for oss har vorte ei livgivande ånd, han vekker oss til å leve i samfunn med seg, vandre med han og leve for han.

1KO 1,17 – 1KO 1,31 {GUDS VISDOM OG MENNESKEVISDOM}  Kristus sende meg ikkje ut for å døypa, men for å forkynna evangeliet, og det ikkje med talekunst og visdom, så Kristi kross ikkje skal missa si kraft. 18 For ordet om krossen er ein dårskap for dei som går fortapt, men for oss som vert frelste, er det ei Guds kraft. 19 For det står skrive:  Eg vil tyna visdomen hjå dei vise  og gjera til inkjes klokskapen hjå dei kloke. 20   Kvar er ein vismann, kvar er ein skriftlærd, kvar er ein granskar av denne verda? Har ikkje Gud synt at verdsens visdom er dårskap? 21 For då verda ikkje nytta visdomen til å læra Gud å kjenna gjennom Guds visdom, fann Gud det for godt å frelsa dei som trur, ved den dårskapen vi forkynner. 22 For jødar spør etter teikn, og grekarar søkjer visdom, 23 men vi forkynner den krossfeste Kristus. Jødar støyter seg på det, og heidningar held det for dårskap; 24 men for dei som er kalla, både jødar og grekarar, er Kristus Guds kraft og Guds visdom. 25 For Guds dårskap er visare enn visdomen åt menneska, og Guds vanmakt er sterkare enn styrken åt menneska. 26   Tenk på kven de sjølve er, brør, de som vart kalla: ikkje mange vise, menneskeleg tala, og ikkje mange mektige eller høgætta. 27 Men det som går for å vera uforstandig i verda, det valde Gud seg ut, så han kunne gjera dei vise til skammar. Det som vert rekna for veikt i verda, det valde Gud seg ut, så han kunne gjera det sterke til skammar. 28 Det som står lågt i verda, det som vert vanvørdt, det som ingen ting er, det valde Gud seg ut, så han kunne gjera til inkjes det som er noko, 29 for at ikkje noko menneske skal rosa seg for Gud. 30 De er hans verk ved Kristus Jesus, han som har vorte vår visdom frå Gud, vår rettferd, helging og utløysing, 31 så det kan vera som det står skrive: Den som rosar seg, skal rosa seg i Herren.

FIL 3,10 – FIL 3,11 Då kjenner eg han og krafta av hans oppstode, får del i hans lidingar og vert lik han med di eg døyr som han – 11 om eg òg kunne nå fram til oppstoda frå dei døde.

1KO 15,45 Såleis står det skrive: Det fyrste mennesket, Adam, vart til ei levande sjel. Den siste Adam vart ei ånd som gjev liv.

At dei fornektar Guds kraft heng saman med at dei har fullstendig misforstått kva som er mål og hendsikt. Menneska skulle dyrke og verne Guds hage, der var ei åndeleg side av saka og det vert tydlegare no når den siste Adam har teke over oppgåva. Men det verkar som dei i staden et av kunnskapstreet og slik set dei seg utanfor, så dei med sin moralfilosofi endåtil held det moralsk rett å fornekte Guds kraft og kjempe i eiga kraft i staden. Så det utartar seg slik som vi ser her. Dette gjeld ikkje berre kristenplatonistar, men eg reknar med at i slike familiar og sosiale samanhengar har slike problem lett for å dukke opp. Kristen-platonistar ser fram til livet etter døden, men slik som for kristenplatonisten Simone Weil var det å arbeide i ein fabrikk mørket, åndeleg mørke.

http://aigis.igl.ku.dk/aigis/2015,1/Platonakta22/Amadou.pdf

Men korleis kan ein då vere lys og salt i verda? Jesus sa om disiplane sine at dei var lys og salt i verda og han kalla dei til å gå ut og møte menneska der dei var og vitne for dei og bere frukt som varde.

For å vere Jesu læresvein må vi kvar dag ta opp krossen vår og følgje etter Kristus og vi må vere krossfesta med han. Slik skal vi disiplinere oss, dei seier gjere at slik skal ein vinne over seg sjølv. Så konkluderer dei feilaktig med å fornekte Guds kraft, så dei må kjempe i eiga kraft, men dersom dei skal ”vinne over seg sjølv” i eiga kraft, kven er det då som vinn? Så er der kanskje kristensosialistar som hevdar dei må opponere i staden, men dersom dei skal opponere mot seg sjølve, kven er det då som vinn? Men ved trua på Kristus får vi den Heilage Ande av berre nåde, gratis, utan krav om gjerningar. Så vi let Gud vinne over oss og vinne makta i våre liv ved sitt Ord og sin Ande.

Så er der kanskje ei ung kristen kvinne som var frelst og fekk oppleve Guds kraft, til dømes ho Virtuella. Men så finn ho ut at der er noko merkeleg, noko som ikkje stemmer med denne kristen-platonismen, så ho vil verte kristensosialist i staden og opponere mot kristen-platonismen. Som sosialistisk ”nyfeminist” vil ho verte noko anna enn kva ho var tidlegare, så ho godtok ikkje lenger seg sjølv, som den Gud skapte henne til å vere i Kristus Jesus. Men då godtok ho heller ikkje lenger Kristus og den frelsa Gud har gitt oss i han. Ho fall ifrå og var ikkje lenger frelst. Når ho soleis ikkje vil godta seg sjølv som ei frelst sjel og som den Gud skaper henne til i Kristus, så er vel det som å krevje og forvente at Gud skal tyne både kroppen og sjela hennar i helvete til slutt. Går det an å verte dummare? Kva er dette for slags livsfiendtleg sjølvoppofring og sjølvdestruksjon? Det ser ut til at politiseringa av venstreradikale kvinner resulterer i ein tilsvarande livsfiendtleg, sjølvoppofring og sjølvdestruksjon for det norske folk.

Når dei fornektar Guds kraft, kan det verte slik at dei har si kraft ifrå Djevelen i staden.

2TE 2,7 – 2TE 2,12 Løyndomen i lovløysa er alt verksam med si kraft; men han som enno held att, må fyrst rydjast or vegen. 8 Då skal Den Lovlause syna seg. Men den dagen Herren Jesus kjem i herlegdom, skal han tyna han med pusten frå sin munn og gjera han til inkjes. 9 Når Den Lovlause kjem, har han si kraft frå Satan, og han står fram med stor makt og med under og falske teikn. 10 Med allslags urett forfører han dei som går fortapt, fordi dei ikkje tok imot og elska sanninga, så dei kunne verta frelste. 11 Difor sender Gud over dei ei villfaring som gjer at dei trur lygna. 12 Såleis får dei sin dom, alle dei som ikkje trudde sanninga, men hadde si glede i uretten.

ÅPE 18,1 – ÅPE 18,2 {BABYLONS FALL}  Deretter såg eg ein annan engel stiga ned frå himmelen. Han hadde stor makt, og jorda vart opplyst av glansen omkring han. 2 Han ropa med veldig røyst: “Fallen, fallen er Babylon den store! Ho har vorte ein bustad for vonde ånder, ein tilhaldsstad for alle ureine ånder, ja, ei livd for alle slag ureine og avskyelege fuglar. [Babylon: dekknamn for Roma. Sjå 1 Pet 5, 13.]

Ho Virtuella var fortapt, men Jesus var komen for å frelse det som var fortapt.

Herren vil velsigne meg så eg skal få kjenne at han har skapt meg og forma meg for å bruke meg no i denne avslutningstida. Møte i Maranata 17.9.2017.

Eg var ikkje på dette møtet, men eg tek likevel imot det som ein bodskap til meg sjølv.

Tale ved Håkon Martinsen.

JOH 5,19   Då tok Jesus til ords og sa til dei: “Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: Sonen kan ingen ting gjera av seg sjølv, men berre det han ser Faderen gjer. Det Faderen gjer, det gjer Sonen like eins.

JOH 5,30 Eg kan ikkje gjera noko av meg sjølv. Eg dømer etter det eg høyrer, og domen min er rettferdig. For det er ikkje min eigen vilje eg vil fremja, men hans vilje som sende meg.

JOH 14,30 Heretter kjem eg ikkje til å tala mykje med dykk; for hovdingen over denne verda kjem. Han har ikkje noko krav på meg;

Jesus har kjøpt oss fri frå Satans makt med sitt eige blod, så Satan har ikkje noko krav  på oss heller.

JOH 16,26 – JOH 16,27 Den dagen skal de be i mitt namn. Eg seier ikkje at eg skal be Faderen for dykk; 27 for Faderen sjølv elskar dykk, av di de har elska meg og trutt at eg har gått ut frå Gud.

EFE 2,10 For vi er hans verk, skapte i Kristus Jesus til gode gjerningar som Gud føreåt har lagt ferdige, så vi skulle ferdast i dei.

Tyding av tungetale ved Håkon.

Du skal ikkje undre deg når du ser deg omkring, om alt det som skjer i denne verda, for her er det eg, Herren, som har talt at det må skje. Men midt opp i denne tid, så vil eg reise opp mi kyrkje, som står på mitt Ord, søker meg gjennom mitt Ord. Ja, eg ynskjer du (inntil?) skal få sjå meir av min herlegdom, så skal du oppleve beskjed ifrå meg, Herren, og eg skal seie her tett ved meg, på klippen, her er ein stad, still deg der, stå der. Så vil eg, Herren, eg vil velsigne deg, og du skal få kjenne, at eg Herren som har skapt deg, eg er Herren som har forma deg, for at eg skal bruke deg no, i denne avslutningstid.

For eg kallar deg ved namn og de er mine. Du skal ikkje lenger sjå deg engsteleg om, for det er eg, Herren, som har teke hand om deg. Og inntil i dag, så har eg bevara deg  med mi allmakts hand. Og du skal stole på og vite, at eg, Herren, slepp deg ikkje, eg forlet deg ikkje, ja, eg søv ikkje, eg slumrar ikkje, eg har mine auge festa på deg. Så høgt elska eg deg, at eg var villig til å lide døden, korsets død for deg. Og eg har heller ikkje etterlete deg åleine, men eg har sendt min Ande, for han skal verke i deg og gjennom deg, det eg byrja, det eg byrja, det eg byrja å lære mine disiplar og apostlar, slik er eg også i dag, eg er den som skal fullføre dette verket. For eg er alfa og omega og eg er Herren og eg er den som kjem ganske snart.

Aktuelle bibelvers.

JES 41,8 – JES 41,20 {HERREN ER MED ISRAEL}  Men du Israel, min tenar,  Jakob, som eg har valt ut,  du ætt av Abraham, min ven! 9   Eg henta deg frå heimsens endar  og kalla deg frå den ytste utkant.  Eg sa til deg: “Du er min tenar,  eg har valt deg ut og ikkje støytt deg bort.” 10   Ver ikkje redd, for eg er med deg!  Sjå deg ikkje rådvill ikring,  for eg er din Gud!  Eg styrkjer deg og hjelper deg  og held deg oppe med mi frelsarhand.  11   Sjå, dei vert til spott og skam,  alle som harmast på deg.  Dei vert til inkjes, går til grunne,  dei som set seg opp mot deg. 12   Om du leitar, finn du dei ikkje,  dei som står deg imot.  Dei går heilt til grunne,  dei som strider mot deg. 13   For eg er Herren din Gud,  som har gripe di høgre hand  og seier til deg: “Ver ikkje redd!  Eg hjelper deg.”  14   Ver uredd, Jakob, du arme kryp,  og de, Israels menn!  Eg hjelper deg, lyder ordet frå Herren,  Israels Heilage er din utløysar. 15   Sjå, eg gjer deg til ein treskjeslede,  kvass og ny, med mange taggar!  Du skal treskja fjell og krasa dei,  og haugar skal du gjera lik agner. 16   Du skal kasta dei i veret, så vinden tek dei,  og stormen spreier dei vidt ikring.  Men sjølv skal du jubla i Herren  og rosa deg av Israels Heilage.  17 {HERREN GJER UNDER I ØYDEMARKA}  Dei arme og fattige leitar fåfengt etter vatn,  medan tunga brenn av torste.  Eg, Herren, vil høyra deira bøn,  Israels Gud går ikkje frå dei. 18   Eg lèt elvar strøyma fram på snaue høgder  og kjelder midt i dalar.  Eg gjer øydemarka til sevgrodd tjørn  og turre landet til ein kjeldevang. 19   Eg lèt sedrar veksa i øydemarka,  akasie, myrt og oliventre.  Eg plantar sypress på den aude hei  saman med gran og buksbom, 20   så alle kan sjå og vita  at Herrens hand har gjort det,  leggja seg på hjarta og skjøna  at Israels Heilage har skapt det.

MTT 24,4 – MTT 24,14   Jesus tok til ords og sa:  Ta dykk i vare, så ingen fører dykk vilt! 5 For mange skal koma i mitt namn og seia: “Eg er Messias.” Og dei skal føra mange på villspor. 6 De skal høyra om krig, og det skal gå rykte om krig. Sjå til at de ikkje lèt dykk skræma! For dette lyt henda; men enno er ikkje enden komen. 7 Folk skal reisa seg mot folk og rike mot rike, og det skal vera hungersnaud og jordskjelv mange stader. 8 Men alt dette er berre dei fyrste føderiene. 9   Då skal dei forråda dykk, driva dykk ut i trengsle og slå dykk i hel. Ja, alle folk skal hata dykk for mitt namn skuld. 10 Mange skal då falla frå, og dei skal svika kvarandre og hata kvarandre. 11 Mange falske profetar skal stiga fram og føra mange vilt. 12 Og av di lovløysa har vorte så stor, skal kjærleiken kolna hjå dei fleste. 13 Men den som held ut til enden, han skal verta frelst. 14 Og evangeliet om riket skal forkynnast i heile verda til vitnemål for alle folkeslag, og då skal enden koma.

KOL 2,12 For i dåpen vart de gravlagde med han; der vart de òg oppreiste med han, ved trua på Guds kraft, som reiste Kristus opp frå dei døde.

KOL 3,1 {DET GAMLE OG DET NYE MENNESKET}  Er de då oppreiste med Kristus, så søk det som er der oppe, der Kristus sit ved Guds høgre hand.

APG 15,16   Sidan vil eg koma att  og reisa Davids falne hytte.  Det som er nedrive, byggjer eg opp;  eg reiser det på nytt,

1KO 6,14 Gud reiste Herren opp frå dei døde, og ved si kraft skal han òg reisa oss opp. 

2KO 4,14 For vi veit at han som reiste opp Herren Jesus, han skal òg reisa oss opp med Jesus og føra oss fram for seg saman med dykk.

1KO 3,10 – 1KO 3,13   Etter den nåde Gud har gjeve meg, har eg lagt grunnvoll som ein klok byggmeister; og andre byggjer oppå. Men kvar må sjå til korleis han byggjer. 11 Ingen kan leggja ein annan grunnvoll enn den som alt er lagd, Jesus Kristus. 12 Men om nokon byggjer på denne grunnvollen med gull, sølv, dyre steinar, tre, høy eller halm, 13 så skal det ein gong syna seg kva slag arbeid kvar har gjort. Domens dag skal gjera det klårt, for han vert openberra med eld, og elden skal prøva korleis kvar manns verk er.

EFE 2,11 – EFE 2,22 {KRISTUS SAMEINAR HEIDNINGAR OG JØDAR}  De var ein gong heidningar og vart kalla uomskorne av dei som kallast dei omskorne, dei som er omskorne på kroppen av menneskehand. 12 Kom i hug at de den gongen var utan Kristus, utestengde frå borgarrett i Israel, utan del i paktene og lovnaden og difor utan von og utan Gud i verda. 13 Men no, i Kristus Jesus, er de som før var langt borte, komne nær ved Kristi blod. 14 For han er vår fred, han som gjorde dei to til eitt og reiv ned det gjerdet som skilde, fiendskapen. [det gjerdet som skilde: I templet i Jerusalem var det ein mur mellom føregarden åt heidningane og det indre tempelområdet.] 15 Då han gav sin lekam, avlyste han lova med hennar bod og føresegner. Såleis skulle han gjera fred og skapa dei to til eitt nytt menneske. 16 I ein lekam skulle han forsona dei begge med Gud då han døydde på krossen og der gjorde ende på fiendskapen. 17 Og han kom og forkynte den gode bodskapen om fred for dykk som var langt borte, og fred for dei som var nær. 18 Ved han har vi begge tilgjenge til Faderen i ein Ande. 19 Så er de ikkje lenger framande og utlendingar, men de er borgarar saman med dei heilage og høyrer Guds husfolk til. 20 De er oppbygde på apostel- og profetgrunnvollen, men hjørnesteinen er Kristus Jesus sjølv. 21 Han held heile bygningen saman, så han i Herren veks til eit heilagt tempel, 22 og ved han vert de òg bygde opp til ein bustad for Gud i Anden.

5MO 32,4   Han er Berget,  fullkome er hans verk,  rettferdige er alle hans vegar.  Ein trufast Gud, utan svik,  rettferdig og rettvis er han. [Berget: Gud. Sml. v. 18 og 30.]

5MO 32,13   Han lét han fara over høgdene i landet  og eta av grøda på marka.  Han lét han suga honning or berget  og olje or harde fjellet.

5MO 32,18   Berget, ditt opphav, ansa du ikkje,  du gløymde Gud som fødde deg.

SLM 27,5   Han gøymer meg i si hytte  på den vonde dagen.  Han løyner meg i sitt skjermande telt  og tek meg opp på berget. [telt: -> 15, 1.]

SLM 105,41   Han opna berget, og vatnet strøymde fram,  det rann som ei elv i det turre landet.

SKR 8,3   Så seier Herren:  Eg vender attende til Sion,  midt i Jerusalem vil eg bu.  Jerusalem skal kallast Truskapsbyen,  og berget åt Herren, Allhærs Gud,  skal kallast Det heilage fjellet.

MTT 16,18 Og det seier eg deg: Du er Peter, og på dette berget vil eg byggja mi kyrkje, og dødsrikeportane skal ikkje få makt over henne.  [Peter: Det greske ordet Petros er ei omsetjing av det arameiske Kefa, som tyder stein, berg.]

1KO 10,4 og drakk den same åndelege drikken. For dei drakk av det åndelege berget som fylgde dei; og berget var Kristus.

SLM 40,3   Han drog meg opp or den tynande grav,  opp or den djupe gjørma.  Han sette mine føter på fjell  og lét meg gå med faste steg.

2KO 4,3 – 2KO 4,4 Er då vårt evangelium dult, så er det dult for dei som går fortapt. 4 For denne verdsens gud har blinda hugen åt dei vantruande, så dei ikkje ser ljoset som strålar fram frå evangeliet om Kristi herlegdom, han som er Guds bilete. [denne verdsens gud: djevelen.]

JOH 1,14   Og Ordet vart menneske og tok bustad mellom oss, og vi såg hans herlegdom, ein herlegdom som den einborne Sonen har frå Far sin, full av nåde og sanning.

JOH 11,40 Jesus seier til henne: “Sa eg deg ikkje at dersom du trur, skal du få sjå Guds herlegdom?”

JOH 17,5 Og no bed eg at du, Far, må gje meg den herlegdom eg hadde hjå deg før verda vart til.

JOH 17,24 Far, eg vil at dei du har gjeve meg, skal vera hjå meg der eg er, så dei får skoda min herlegdom, som du har gjeve meg av di du elska meg før verda vart grunnlagd.

RMR 2,7 – RMR 2,10 Dei som trufast gjer det gode og søkjer herlegdom, ære og uforgjengelegdom, skal få evig liv. 8 Men dei som berre tenkjer på seg sjølve, som lèt seg leia av uretten og ikkje er lydige mot sanninga, har vreide og harme i vente. 9 Trengsle og angst skal koma over kvart menneske som gjer det vonde, jøde fyrst og så grekar. 10 Men herlegdom, ære og fred skal den få som gjer det gode, jøde fyrst og så grekar.

RMR 5,1 – RMR 5,5 {FRED MED GUD OG FRELSE FRÅ DOMEN}  Sidan vi no har vorte rettferdige ved tru, har vi fred med Gud ved vår Herre Jesus Kristus. 2 Gjennom han har vi òg ved trua fått tilgjenge til den nåden vi står i, og vi prisar oss lukkelege fordi vi eig von om Guds herlegdom. 3 Ja, ikkje berre det, vi prisar oss òg lukkelege over trengslene våre. For vi veit at trengsla gjer oss uthaldande, 4 og den som held ut, får eit prøvt sinn, og den som er prøvd, får von. 5 Og vona gjer ikkje til skammar, for Guds kjærleik er utrend i hjarto våre ved Den Heilage Ande som han har gjeve oss.

EFE 1,12 – EFE 1,14   Så skulle vi vera til lov og ære for hans herlegdom,  vi som alt no har sett vår von til Kristus.  13   I han kom de òg til tru  då de høyrde sanningsordet,  evangeliet om frelsa dykkar.  I han er de merkte med eit segl,  Den Heilage Ande som var lova, 14   han som er pantet på arven vår  til dess utløysinga kjem for Guds folk,  til lov og ære for hans herlegdom.

EFE 3,16 Eg bed om at han som er så rik på herlegdom, må styrkja dykkar indre menneske med si kraft og sin Ande,

EFE 5,27 På den måten ville han stella henne fram for seg i herlegdom utan flekk eller rukke eller noko slikt; heilag og lytelaus skulle ho vera.

FIL 4,19 Så skal min Gud, rik som han er på herlegdom i Kristus Jesus, gje dykk alt de treng.

KOL 1,11 De skal styrkjast og få kraft, av den kraft som han i sin herlegdom eig, så de alltid er uthaldande og tolmodige.

KOL 1,27 Gud ville kunngjera for dei kor rik og herleg denne løyndomen er for folkeslaga: Kristus mellom dykk, von om herlegdom!

KOL 3,4 Men når Kristus, vårt liv, openberrar seg, skal de òg openberrast i herlegdom saman med han.

1TE 2,12 Vi sette mot i dykk og bad dykk inderleg at de skulle ferdast så som verdig er for Gud, han som kallar dykk til sitt rike og sin herlegdom.

EFE 1,3 {GUD VERE LOVA FOR NÅDEN I KRISTUS!}  Lova vere Gud, vår Herre Jesu Kristi Far,  han som i Kristus har velsigna oss  med all Andens velsigning i himmelen.

EFE 1,7 – EFE 1,10   I han har vi utløysinga  som vart vunnen ved hans blod,  forlating for syndene.  Så rik er hans nåde, 8   som han i rikt mål har late oss få.  Han gav oss all visdom og alt skjøn, 9   då han kunngjorde oss løyndomen om sin vilje,  den frie avgjerd han hadde teke 10   om å fullføra sin frelsesplan når tida var inne:  å sameina alt i Kristus, både det i himmelen og det på jorda.

EFE 1,17 – EFE 1,23 Eg bed om at vår Herre Jesu Kristi Gud, herlegdomens Far, må la dykk få den Ande som gjev visdom og openberring, så de lærer Gud å kjenna. 18 Han gjeve dykkar hjarta opplyste augo, så de kan skjøna kva det er for ei von han har kalla dykk til, kor rik og herleg arven er for dei heilage, 19 og kor veldig hans kraft er mellom oss som trur. Med denne veldige makt og styrke 20 reiste han Kristus opp frå dei døde og sette han ved si høgre hand i himmelen, 21 over alle makter og herredøme, over alt velde og alle hovdingar og over kvart namn som nemnast kan, ikkje berre i denne verda, men òg i den komande. 22 Alt la han under hans føter, og han, hovudet over alle ting, har han gjeve til kyrkja, 23 som er Kristi lekam, fylt av han som fyller alt i alle.

EFE 2,4 – EFE 2,10   Men Gud er rik på miskunn. Av di han elska oss med så stor kjærleik, 5 gjorde han oss levande med Kristus, vi som var døde på grunn av våre synder. Av nåde er de frelste. 6 I Kristus Jesus har han reist oss opp frå døden saman med han og sett oss i himmelen med han, 7 så han i dei komande tider kunne visa sin overstrøymande rikdom på nåde og sin godleik mot oss i Kristus Jesus. 8 For av nåde er de frelste, ved tru. Det er ikkje dykkar eige verk, det er Guds gåve. 9 Og det kviler ikkje på gjerningar, så ingen skal rosa seg. 10 For vi er hans verk, skapte i Kristus Jesus til gode gjerningar som Gud føreåt har lagt ferdige, så vi skulle ferdast i dei.

SLM 20,2   Gjev Herren må bønhøyra deg på trengselsdagen,  Jakobs Gud verna deg!

SLM 25,21   Lat ærlegdom og rettvise verna meg, Herre;  for eg set mi von til deg!

SLM 40,12   Herre, du vil ikkje  ta di miskunn frå meg.  Di miskunn og di sanning  skal alltid verna meg.

SLM 61,8   Lat han trona evig for Guds åsyn,  lat miskunn og truskap verna han!

SLM 69,30   Men eg er arm og full av liding;  Gud, lat di frelse verna meg!

SLM 80,16   verna om det som du har planta  med di høgre hand,  – sonen som du har gjeve styrke!

SLM 91,11   For han skal gje sine englar påbod  at dei skal verna deg på alle dine vegar.

SLM 121,7   Herren skal vara deg frå alt vondt  og verna om ditt liv.

SLM 121,4   Nei, han blundar ikkje og søv ikkje,  Israels vaktar.

JOH 14,16 – JOH 14,31 Då vil eg be Faderen, og han skal gje dykk ein annan talsmann som skal vera hjå dykk for alltid:  [talsmann: Det greske ordet kan òg tyda: hjelpar, trøystar, advokat.] 17 Sanningsanden. Verda kan ikkje ta imot han, for ho ser han ikkje og kjenner han ikkje. Men de kjenner han; for han bur hjå dykk og skal vera i dykk. 18 Eg vil ikkje la dykk vera att som foreldrelause born; eg kjem til dykk. 19 Om ei lita stund ser ikkje verda meg lenger. Men de ser meg, for eg lever, og de skal leva. 20 Den dagen skal de skjøna at eg er i Far min, og at de er i meg og eg i dykk. 21   Den som har boda mine og held dei, han er det som elskar meg. Og den som elskar meg, han skal Far min elska. Eg òg skal elska han og openberra meg for han.” 22 Judas, ikkje Iskariot, seier til han: “Herre, korleis har det seg at du vil openberra deg for oss og ikkje for verda?” 23 Jesus svara:  “Den som elskar meg, held fast på ordet mitt. Og Far min skal elska han, og vi skal koma til han og ta bustad hjå han. 24 Den som ikkje elskar meg, held ikkje fast på orda mine. Og det ordet de høyrer, er ikkje mitt, men Faderens, han som har sendt meg. 25 Dette har eg tala til dykk medan eg enno er hjå dykk. 26 Men talsmannen, Den Heilage Ande, som Faderen skal senda i mitt namn, han skal læra dykk alt og minna dykk om alt det eg har sagt dykk.   27 {KRISTI FRED}  Fred etterlèt eg dykk, min fred gjev eg dykk. Eg gjev dykk ikkje fred på same måten som verda gjer det. Lat ikkje hjarta dykkar uroast, og ver ikkje motlause! 28 De høyrde at eg sa: Eg går bort, og eg kjem til dykk att. Elska de meg, så gledde de dykk over at eg går til Faderen; for Faderen er større enn eg. 29 No har eg sagt dykk det før det hender, så de skal tru når det hender. 30 Heretter kjem eg ikkje til å tala mykje med dykk; for hovdingen over denne verda kjem. Han har ikkje noko krav på meg; 31 men verda skal skjøna at eg elskar Faderen, og at eg gjer som han har sagt meg. Reis dykk, og lat oss gå herifrå!

FIL 1,6 Og eg er viss på at han som tok til med ei god gjerning i dykk, skal fullføra henne – heilt til Jesu Kristi dag.

Kommentar.

Forspel.

Sidan eg var ein liten gutunge vart opplærd til å påkalle Jesus som min frelsar og Herre og eg har bedt han gje meg ei frelst kvinne til kone sidan eg var ung og han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullførde frelsesverket. Saka gjeld spesielt mitt forhold til henne Virtuella og henne ”Reella” (Miss Oslo 1990). Jesus ville gjere meg til ein kanal for si velsigning og det trur eg er til begge desse kvinnene. Han har svart meg gjennom tyding av tungetale og i det siste verkar det so9m han har talt mykje til henne Virtuella og kalla henne, så har eg tenkt tilsvarande mykje for henne, bedt for henne og skrive om henne. I andre bodskapen 18.6.2017, sa Jesus til oss:

”Frelsa i meg, den er gratis, seier Herren. Du kan ikkje gjere noko, verken frå eller til, men av nåde, så vert du frelst. Og det er ei gave ifrå meg, det er noko du får fritt og for inkje, seier Herren. Derfor ta imot denne gava, frelsa, den er gratis, seier Herren. Men ta imot, audmjuk deg, seier Herren, og eg skal reise deg opp i Jesu namn. Amen.”

Så eg gjekk til forbønn, knelte ved fyrste rad, som eit vitnemål for Gud og menneske at for meg var det greitt. Eg forstod at det hadde å gjere med at han frelser henne Virtuella også og frelsa er gratis for henne også. Eg forstod at det hadde å gjere med at han ville gi meg ei frelst kvinne til kone og den frelsa er gratis for både meg og henne. Sidan Jesus gir meg ei frelst kvinne til kone, får eg meg ei kone heilt gratis.

Jesus har i lang tid kalla henne Virtuella inn i sin kyrkjelyd, men ho har tydelegvis ikkje følgt hans kall. Det er som eit frieri og så spørst det framleis om ho vil seie ja til hans frieri. Slik forstår eg andre bodskapen som kom 10.9.2017:

” Ja, seier Herren, eg vil at du mitt barn, du skal søke inn til meg, inn i heilagdomen, så skal eg Herren, bruke deg til stor og rik velsigning. Men sjå, seier Herren, du held deg litt på avstand og du er ikkje innvia til meg og du søker ikkje meg slik som du gjorde i fordums dagar, då du var brennande i ånda og du vitna om meg på ein kvar stad og du brann for meg, seier Herren. Eg vil at du skal komme tilbake igjen til dette, seier Herren. For eg ynskjer å bruke deg og eg vil bruke deg til stor og rik velsigning, seier Herren. Sjå, eg har talt til deg mange gangar før, men du har vore gjenstridig, men sjå, seier Herren, eg elskar deg med ein evig kjærleik og eg vil at du skal gå sigrande ut av denne verda. Eg vil at du skal oppleve herlege ting med meg, seier Herren. For sjå, eg er rik nok, seier Herren, for alle som påkallar meg. Derfor påkall mitt namn og eg skal møte deg på nytt igjen, seier Herren. 

Eg har teke bustad i ditt hjerte og eg snur meg aldri ifrå deg. Det er du som må ta det val om du vil bli hos meg. For eg blir hos deg til evig tid, men det er du som må velje om du vil fortsette å leve med meg. For eg som er Herren din Gud, er med deg alle dagar. For om du vel å ta meg bort ifrå ditt liv, så er det ditt eige ansvar, fordi eg kan ikkje gjere noko før du har sagt: Her er eg Herre, kom og ta meg igjen, for eg, eg vil ta bustad i ditt hjerte, men eg kan ikkje gjere det, før du gjer det mogleg sjølv”.

Dersom ho ikkje seier ja til Jesus kall og lyder han og følgjer hans kall, men tek han bort frå sitt liv, då er det hennar eige ansvar og han kan ikkje gjere sitt verk med henne. Då har det heller inga hendsikt at eg skal be noko meir for henne, det kan i staden føre til at mi merksemd vert ført bort frå Herren og mitt hjerte vert vendt bort frå han og det vil eg no ikkje.

Flytting.

Då hadde eg sagt opp husværet  og skulle til å flytte heim sakene mine. Eg har vore i Oslo sidan hausten 2008, utan at eg enno har fått meg ei kone i den forstand at ho kjem til meg og er saman med meg som kona mi og utan at vi har fått den kyrkjelydsveksten som eg og fleire med meg venta oss.

Det betyr ikkje dermed at eg ventar meg at Gud vil gje meg henne Virtuella til kone, ho har då for lengst avslått mitt frieri, det er det eg har å forhalde meg til og det får vere hennar ansvar. Gud elskar oss og har omsorg for oss som sine born, men ho har vore gjenstridig og sta og stått imot både kyrkjelydsvekst og at eg i det heile tatt skulle få meg ei frelst kvinne til kone, som svar på mi bønn til Gud. Då blir det hennar ansvar og det er berre rett og rimeleg at ho vert kravt til rekneskap for det. Men eg kan til gjengjeld seie meg fri frå ein del ansvar, så eg rekna med at eg gjorde rett i å flytte heim, inntil vidare.

Først køyrde eg heim eitt flyttelass, så eg var ikkje på møtet 17.9.2017, men eg fann det på facebook seinare. Eg var på møtet 1.10, for eg skulle køyre heim siste flyttelasset, men det drygde heilt til onsdag 4.10 før eg kom meg av garde.

Eg har fått sjøsett seglbåten og planen er å sette den i så god stand at eg kan bruke den til hytte på havet og til hybel i indre Oslo-fjord, for å studere litt meir og framleis for å vere Guds medarbeidar, ja, for han er mektig nok til å skape framgang både for si sak, Jesu kyrkje og for mi sak.

Lovsongen og pakta. Fridom i barnekåret, som lyding born.

Eg vart kjend med henne Virtuella når vi gjekk på gymnaset. Ho spelte gitar og song lovsongar til Jesus og eg gleda meg over det. Eg merka eg byrja å verte glad i henne, så eg bad til Gud over det og vedkjende at hans kjærleik var mellom oss og den var rett, same enten ho ville seie ja eller nei til mitt frieri. Så eg opna meg endå meir for den kjærleiken og fekk ei ny fylde av den Heilage Ande.

RMR 5,1 – RMR 5,5 {FRED MED GUD OG FRELSE FRÅ DOMEN}  Sidan vi no har vorte rettferdige ved tru, har vi fred med Gud ved vår Herre Jesus Kristus. 2 Gjennom han har vi òg ved trua fått tilgjenge til den nåden vi står i, og vi prisar oss lukkelege fordi vi eig von om Guds herlegdom. 3 Ja, ikkje berre det, vi prisar oss òg lukkelege over trengslene våre. For vi veit at trengsla gjer oss uthaldande, 4 og den som held ut, får eit prøvt sinn, og den som er prøvd, får von. 5 Og vona gjer ikkje til skammar, for Guds kjærleik er utrend i hjarto våre ved Den Heilage Ande som han har gjeve oss.

Ho var fødd av Anden og det som er født av Anden. Eg opplevde det som at ho var i Faderens hand og han la henne i mitt hjerte og det gjorde meg så glad, eg vart så glad i henne.  Gud openberra henne for meg ved sin Ande, som sitt barn, som han elska og hadde omsorg for os som ei ung kvinne som levde i eit kjærleiksforhold til Kristus, som hans brud. Ho vart ferdi på gymnaset eit år før meg og siste året inngjekk eit godt samvits pakt med Gud med grunnlag i Jesu oppstode frå dei døde. Og med det meinte eg at når vi opplever kjærleiken mellom oss, skal vi ikkje gøyme oss med dårleg samvit, slik som Adam og Eva etter syndefallet, men halde fram med å leve i samfunn med Gud, slik som dei gjorde før syndefallet.

1PE 3,18 – 1PE 3,22 {DÅPEN OG DET NYE LIVET}  For Kristus døydde for synder, éin gong for alle. Han som var rettferdig, leid for urettferdige, så han kunne føra dykk fram til Gud. Han døydde lekamleg, men vart levandegjord ved Anden, 19 og slik gjekk han bort og forkynte for åndene som var i fangenskap. 20 Det var dei som hadde vore ulydige i Noahs dagar, den gongen Gud i sitt langmod venta medan arka vart bygd. I henne vart nokre få menneske, åtte i talet, frelste gjennom vatn, 21 det som no frelser dykk i sitt motbilete, dåpen. Dåpen er ikkje ei reinsing frå ytre ureinskap, men eit godt samvits vedkjenning til Gud, med grunnlag i Jesu Kristi oppstode – [vedkjenning til Gud: Nokre omsetjingar har: lovnad eller bøn til Gud.] 22 han som fór opp til himmelen og no sit ved Guds høgre hand, etter at englar og makter og krefter er han underlagde.

1PE 4,1 – 1PE 4,2   Når Kristus no har lide i sitt jordeliv, skal de væpna dykk med denne tanken: Den som har lide her i livet, er ferdig med synda. 2 Difor skal han ikkje lenger leva etter menneskelege lyster, men etter Guds vilje den stund han har att på jorda.

Hausten 1985 kom der ein bodskap gjennom tyding av tungetale, i dFEF M40 i Oslo, som stadfesta dette: ” Den lovsongen som eg la ned i deg, den er din og den skal vere din i all æve, i djupet av deg, der er den. Og den pakta du inngjekk med meg, den står ved lag og den skal stå fast i all æve.”

Ho fall ifrå og fall ut av det. Men Jesus kalla meg tilbake til Oslo med ein frigjerande bodskap og ein bodskap om gjenoppretting. Og eg trur Jesus har frelst henne igjen og det er mitt standpunkt at på evangeliets grunnvoll skal ho få komme inn att i dette kjærleiksforholdet til Kristus, som hans brud, som vender seg til han med sitt behov for kjærleik og tek imot hans kjærleik og med sitt behov for å vise kjærleik ved at ho vender seg til han og svarar på hans kjærleik med kjærleik. Og komme inn att i dette kjærleiksforholdet til Faderen, der ho tek imot hans kjærleik og omsorg. Det er mitt standpunkt at ho skal få komme fram for nådens trone, både med sine behov, si bønn og si takk og lovprising, at der skal hennar røyst også høyrast.

HEB 4,14 – HEB 4,16 {PRØVD I ALT}  Sidan vi no har ein stor øvsteprest som har gått gjennom himlane, Jesus, Guds Son, så lat oss halda fast på vedkjenninga! 15 For vi har ikkje ein øvsteprest som ikkje kan ha medynk med oss i vår vesaldom, men ein som er prøvd i alt på same måten som vi, men utan synd. 16 Lat oss difor med frimod gå fram for nådens kongsstol, så vi kan få miskunn og finna nåde til hjelp i rette tid.

HEB 5,1 – HEB 5,10   Ein øvsteprest vert alltid teken blant menneske og innsett til å gjera teneste for menneske framfor Gud. Han skal bera fram gåver og offer for synder. 2 Han kan vera mild mot dei som feilar og fer vilt, av di han sjølv ligg under vesaldom 3 og difor må bera fram syndoffer for seg sjølv og ikkje berre for folket. 4 Ingen tek seg sjølv den æra, men han vert kalla av Gud liksom Aron. 5   Så har heller ikkje Kristus teke seg den æra å vera øvsteprest. Han fekk henne av Gud som sa til han:  Du er son min,  eg har født deg i dag. 6 Og som han seier ein annan stad:  Du skal vera prest til evig tid  på Melkisedeks vis. 7   Då Jesus levde på jorda, bar han med høge rop og tårer fram bøner og naudrop til Gud som kunne berga han frå døden, og han vart bønhøyrd fordi han hadde age for Gud. 8 Endå han var Son, lærte han lydnad av det han leid. 9 Då han hadde nått fullendinga, vart han opphav til evig frelse for alle som lyder han; 10 Gud hadde då kalla han øvsteprest på Melkisedeks vis.

Lova kom ved Moses, nåden og sanninga kom ved Kristus. Han er sanninga som set oss fri frå trælekåret og gir oss barnekår hos Faderen. Han oppseder oss som sine born, så då vi må lære oss å lyde han. Og som Jesu brud, må vi ta imot hans kjærleik og svare på den med kjærleik, så vi elskar han og lyde han, som hans brud.

JOH 1,15 – JOH 1,18 Johannes vitnar om han og ropar ut: “Det var om han eg sa: Han som kjem etter meg, er komen framom meg, for han var til før meg.” 16   Av hans fullnad har vi alle fått, og det nåde over nåde. 17 For lova vart gjeven ved Moses; nåden og sanninga kom ved Jesus Kristus. 18 Ingen har nokon gong sett Gud; men den einborne, som er Gud, og som er i Faderens fang, han har synt oss kven han er.

Barnekår hos Gud eller korrupsjon i kyrkje og kristne organisasjonar.

Jesus sa at vi skulle søke fyrst Guds rike og hans rettferd, så skulle vi få alt det andre i tillegg.

MTT 6,25 – MTT 6,34 {SYT IKKJE!}  Difor seier eg dykk: Syt ikkje for livet dykkar, kva de skal eta og kva de skal drikka, eller for kroppen dykkar, kva de skal kle dykk med. Er ikkje livet meir enn maten og kroppen meir enn kleda? 26 Sjå på fuglane under himmelen! Dei sår ikkje, dei haustar ikkje og samlar ikkje i hus, men Far dykkar i himmelen føder dei likevel. Er ikkje de mykje meir enn dei? 27 Kven av dykk kan med all si sut leggja ei einaste alen til livslengda si? 28 Og kvifor syter de for kleda? Sjå liljene på marka, korleis dei veks! Dei arbeider ikkje og spinn ikkje, 29 men eg seier dykk: Ikkje eingong Salomo i all sin herlegdom var kledd som ei av dei. 30 Når Gud såleis kler graset på marka, det som står i dag og vert kasta i omnen i morgon, kor mykje meir skal han ikkje då kle dykk, de lite truande! 31 Så må de ikkje syta og seia: Kva skal vi eta? eller: Kva skal vi drikka? eller: Kva skal vi kle oss med? 32 For alt det spør heidningane etter; men Far dykkar i himmelen veit at de treng alt dette. 33 Søk fyrst Guds rike og hans rettferd, så skal de få alt det andre attåt. 34 Så syt ikkje for morgondagen; lat morgondagen syta for seg. Kvar dag har nok med si møde.

Dette har ikkje fungert skikkeleg, for å få det til å fungere, må eg berre hengi meg endå meir til Jesus, ta imot det Gud gjev meg av berre nåde i Kristus og gjere bruk av det, innvie meg endå meir til han.

Alle som tok imot han gav han rett til å verte Guds born, han har gitt oss barnekår hos Gud og lever vi i barnekåret, får vi oppleve at han elskar oss og har omsorg for oss som sine born.

JOH 1,12 – JOH 1,13 Men alle som tok imot han, dei gav han rett til å verta Guds born, dei som trur på namnet hans. 13 Dei er ikkje fødde av kjøt og blod, ikkje av menneskevilje og ikkje av manns vilje, men av Gud.

JOH 3,3 – JOH 3,8 Jesus svara: “Sanneleg, sanneleg, det seier eg deg: Ingen kan sjå Guds rike utan at han vert fødd på nytt.” 4 Nikodemus seier til han: “Korleis kan ein som er gamal, verta fødd? Han kan då vel ikkje koma inn i morslivet andre gongen og verta fødd?” 5 Jesus svara: “Sanneleg, sanneleg, det seier eg deg: Den som ikkje vert fødd av vatn og Ande, kan ikkje koma inn i Guds rike. 6 Det som er født av kjøt, er kjøt, og det som er født av Anden, er ånd. 7 Undrast ikkje på at eg sa til deg: De må fødast på nytt. 8 Vinden blæs dit han vil; du høyrer han susar, men du veit ikkje kvar han kjem ifrå eller kvar han fer av. Såleis er det med kvar den som er fødd av Anden.”  [Vinden: Både gresk og hebraisk har eitt og same ordet for “vind” og “ånd”.]

RMR 8,1 – RMR 8,17 {LIVET I ANDEN}  Så er det då inga fordøming for dei som er i Kristus Jesus. 2 For Andens lov, som gjev liv, har i Kristus Jesus gjort meg fri frå lova åt synda og døden. 3 Det som var umogeleg for lova, av di ho var maktlaus på grunn av den vonde menneskenaturen, det gjorde Gud. For synda skuld sende han sin eigen Son i same skapnad som syndige menneske har, og heldt dom over synda i vår natur. [den vonde menneskenaturen: før omsett “kjøtet”. Same ordet er òg omsett “vår natur”, “den syndige naturen” o. l. Sjå Gal 5, 17; Ef 2, 3.] 4 Såleis skulle det som lova krev, verta oppfylt i oss som ikkje lèt oss leia av vår vonde natur, men av Anden. 5 Dei som lever etter sin syndige natur, trår etter det som høyrer menneske til, men dei som lèt Anden rå, trår etter det som høyrer Anden til. 6 For det som mennesket av naturen vil, fører til død, men det Anden vil, fører til liv og fred. 7 Det som mennesket av naturen trår etter, er fiendskap mot Gud, for vår vonde natur bøyer seg ikkje for Guds lov, kan det ikkje heller. 8 Slik mennesket er i seg sjølv, kan det ikkje vera Gud til hugnad. 9 Men de er ikkje i den syndige naturen; de er i Anden, så sant Guds Ande bur i dykk. Men er det nokon som ikkje har Kristi Ande, høyrer han ikkje han til. 10 Men bur Kristus i dykk, då er nok lekamen død på grunn av synd, men ånda er levande av di de er rettferdige for Gud. 11 Han var det som reiste Jesus opp frå dei døde. Og dersom hans Ande bur i dykk, skal han som reiste Kristus opp frå dei døde, også gjera dykkar døyelege lekam levande ved sin Ande som bur i dykk. 12   Så har vi då, brør, ingen skyldnad på oss mot den vonde naturen, så vi skulle leva etter den. 13 For lever de etter den vonde naturen, skal de døy. Men tyner de ved Anden dei vonde gjerningane lekamen gjer, då skal de leva. 14 Alle som vert drivne av Guds Ande, dei er Guds born. 15 Det var ikkje ei trældomsånd de fekk, så de atter skulle reddast. Nei, det var Barnekårsanden de fekk, som gjer at vi ropar: “Abba, Far!” 16 Anden sjølv vitnar med vår ånd at vi er Guds born. 17 Men er vi born, då er vi arvingar òg. Vi er Guds arvingar og Kristi medarvingar, så sant vi lid med han; så skal vi òg eiga herlegdomen saman med han.

Paulus talte om forkynnarar som var mest interessert i å tene pengar på det og profeterte om at slike ville verte som grådige ulvar.

FIL 1,14 – FIL 1,19 Gjennom mitt fangenskap har dei fleste av brørne fått ei slik tillit til Herren at dei med endå større frimod enn før vågar å tala Guds ord. 15 Det finst nok dei som forkynner Kristus fordi dei er misunnelege og vil ha strid, men somme gjer det av god vilje. 16 Dei forkynner Kristus av kjærleik, fordi dei veit at eg er sett til å forsvara evangeliet. 17 Dei andre gjer det for å hevda seg og ikkje med ærleg hug, i den tru at dei kan gjera fangenskapet mitt tyngre å bera. 18 Men kva gjer det? Kristus vert i alle høve forkynt, kva måte det så vert gjort på, anten dei gjer det med baktankar eller i sanning, og det gleder eg meg over. Og eg vil halda fram med det. 19 For eg veit at alt dette skal verta til frelse for meg, av di de bed for meg, og Jesu Kristi Ande gjev meg hjelp.

APG 20,22 – APG 20,35 Og no fer eg til Jerusalem, bunden av Anden. Kva som skal møta meg der, veit eg ikkje. 23 Men Den Heilage Ande vitnar for meg i by etter by at det ventar meg lekkjer og vanskar. 24 Men ikkje det grann vørder eg livet mitt, berre eg kan fullføra laupet og den tenesta eg fekk av Herren Jesus: å vitna om evangeliet om Guds nåde. 25 Og no veit eg at de aldri meir skal sjå meg, alle de som eg har vore saman med og forkynt riket for. 26 Difor vitnar eg for dykk i dag at eg er utan skuld om nokon taper livet sitt; 27 for ikkje på nokon måte har eg forsømt å forkynna heile Guds råd og vilje. 28   Ta vare på dykk sjølve og på heile den hjord som Den Heilage Ande har sett dykk til å vera tilsynsmenn for! Ver hyrdingar for Guds kyrkjelyd, som han vann med sitt eige blod! [med sitt eige blod: kan òg omsetjast: med sin eigen Sons blod; sml. Ef 5, 25; 1 Pet 1, 18 f.] 29 For eg veit at når eg er borte, vil det koma inn iblant dykk grådige ulvar, som ikkje sparer flokken. 30 Og mellom dykk sjølve skal det stå fram menn som fer med rang lære og vil lokka læresveinane med seg. 31 Så vak då, og kom i hug at eg i tre år, natt og dag, alt i eitt med tårer i augo talde for kvar einaste ein. 32 Og no gjev eg dykk over til Gud og hans nådeord, som kan oppbyggja dykk og gje dykk arv saman med alle dei som er helga. 33 Eg har aldri trått etter sølv eller gull eller klede frå noko menneske. 34 De veit sjølve at eg med desse hendene mine har sytt for det vi trong, både eg og dei som var med meg. 35 Alltid har eg vist dykk at såleis må vi arbeida, så vi kan ta oss av dei veike. Lat oss minnast Herren Jesu ord: Det er sælare å gje enn å få.

Sidan har det vist seg at problemet vart svik og korrupsjon til samanlikning med metodane til Antiokus 4. Epifanes og Judas, slik det vart profetert i Sak.11.

SKR 11,4 – SKR 11,17 {DEN GODE OG DEN DUGLAUSE HYRDINGEN}  Så har Herren min Gud sagt: “Gjæt sauene som skal slaktast!” 5 Dei som kjøper dei, slaktar dei utan å bøta for det, og dei som sel dei, seier: “Lova vere Herren, eg vart rik!” Og deira eigne hyrdingar sparer dei ikkje. [Dei som kjøper dei: dei låke styrarane.] 6 “For eg vil ikkje lenger spara folket i landet,” lyder ordet frå Herren. “Sjå, eg vil la menneska falla i hendene på kvarandre og i hendene på kongen deira; dei skal herja landet, og eg vil ikkje berga nokon ut or deira hand.” 7   Så gjætte eg slaktesauene for sauehandlarane. Eg tok meg to stavar; den eine kalla eg Godvilje, den andre kalla eg Samband, og eg gjætte sauene. – [Godvilje og Samband: Dei to gjætarstavane er symbol på ei tid med fred og samhald mellom Israel og Juda.] 8 Eg rudde or vegen dei tre hyrdingane på ein månad.  Men eg miste tolmodet med dei, og dei fekk uvilje mot meg òg. 9 Eg sa: “Eg vil ikkje gjæta dykk. Dei som held på å døy, får døy; dei som går til grunne, får gå til grunne; og dei som er att, får eta kvarandre opp.” 10 Så tok eg staven min Godvilje og braut han av; eg ville løysa opp den pakta som eg hadde gjort med alle folkeslaga. 11 Og ho vart oppløyst den dagen. Sauehandlarane som vakta på meg, skjøna då at dette var Herrens ord. 12   Eg sa til dei: “Om de så synest, så gjev meg løna mi; om ikkje, så lat det vera!” Då vog dei opp løna mi, tretti sølvstykke. 13 Men Herren sa til meg: “Ta pengane og kast dei til smeltaren, den herlege summen som dei har verdsett meg til.” Og eg tok dei tretti sølvstykka og kasta dei inn i Herrens hus, til smeltaren. 14 Så braut eg av den andre staven, Samband; eg ville bryta brorskapen mellom Juda og Israel. 15   Herren sa til meg: “Bu deg atter som ein hyrding, ein duglaus hyrding! 16 For sjå, eg vil reisa opp ein hyrding i landet, ein som  ikkje ser etter dei som går seg bort,  ikkje leitar etter dei som går seg vilt,  ikkje lækjer dei som er skadde,  ikkje syter for mat til dei friske,  men et kjøtet av dei feite dyra  og riv klauvene av dei.”  17   Ve den duglause hyrdingen min,  som går bort frå sauene!  Sverd mot armen og høgre auga hans!  Armen hans skal visna bort,  og det høgre auga sløkkjast ut.

Ho Virtuella levde i eit kjærleiksforhold til Kristus, som hans brud, og i eit kjærleiksforhold til Faderen, som hans barn, men ho fall ifrå og sveik både meg og Kristus og vart som ei korrupt hore, jfr. den Store Skjøkje, Op.17-18. No har visst Kristus frelst henne igjen, etter som eg har forstått, og kalla henne til seg, så spørst det om ho likevel halde fram med å vende seg bort frå han, som ei korrupt hore.

Hjerteomskjeringa i den Heilage Ande. Salvinga ved den Heilage Ande. Kvar blir det av vekkinga?

Hjerteomskjeringa i den Heilage Ande.

Omskjeringa var paktinngåinga i den gamle pakt, avtala var at Israels Gud skulle vere deira Gud og dei skulle vere hans folk og leve etter lova han hadde gitt dei ved Moses. Så eg forstår det slik at dei skulle ikkje bryte bodet og pakta med han, liksom Adam, og gøyme seg for han med dårleg samvit når han kalla på dei. Ved omskjeringa vart mannens forhud skoren bort, så penishovudet vert avdekka, det er den delen av mannens kjønnslem som gjev sterkast seksuell lystkjensle ved den fysiske berøringa i samleie mellom mann og kvinne. Og slik er det førebilete på hjerteomskjeringa i den Heilage Ande i den nye pakta. For når Gud utgyt sin Ande over vårt kjøt, rører han oss ved sin Ande og den berøringa kjem i tillegg til det vi kan sanse i det materielle miljøet, spesielt kjem det i tillegg til lystkjensla ved samleie og det verdifulle poenget er at vi skal la Anden råde over lysta, la Anden råde i vår døyelege lekam. Slik har det med seksualiteten å gjere, men poenget er at det ikkje er fysisk berøring, men det er Gud som rører oss ved sin Ande og det gjev ei herleg kjensle, vi får oppleve Jesu herlegdom og den overgår alt kva denne verda har å by på. Ved Jesu kors finn vi den ekte kjærleiken. Vona om Guds herlegdom gjer oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik er utrent i våre hjarto ved den Heilage Ande som er oss gitt. Slik får vi glede og fred i hjertet. Han gjev oss sin Ande frå himmelen og slik gir han oss ein vidunderleg fred og kvile i vårt sinn og vår tanke.

Eg vil sitere ein del bibelvers og bodskap som eg har dette ifrå og då vil eg utheve ord og setningar som eg siktar til.

3MO 26,14 – 3MO 26,16   Men vil de ikkje høyra på meg og halda alle desse boda, 15 vanvørder de føresegnene mine og viser motvilje mot lovene mine, så de ikkje held alle boda mine, men bryt mi pakt, 16 då gjer eg like eins mot dykk: Eg straffar dykk med redsler, med tæring og feber, så augo sloknar og livskrafta kverv. Til inga nytte skal de så; for fiendar et det de avlar.

3MO 26,23 – 3MO 26,25   Og lèt de dykk endå ikkje tukta, men set dykk opp mot meg, 24 vil eg òg setja meg opp mot dykk og slå dykk sju gonger så hardt for syndene dykkar. 25 Eg sender mot dykk eit sverd som hemner paktbrotet. Og rømer de til byane, sender eg pest inn imellom dykk, og de skal falla i fiendehand.

3MO 26,40 – 3MO 26,42   Då skal dei sanna misgjerningane sine og misgjerningane åt fedrane, at dei var trulause og sette seg opp mot meg. 41 Difor vil eg òg setja meg opp mot dei og føra dei til fiendeland. Då skal det uomskorne hjarta deira bøya seg, og dei skal få bøta for misgjerningane sine. [det uomskorne hjarta deira: Omskjeringa, som var det ytre teiknet på pakta med Gud (1 Mos 17, 10), vert stundom nytta til bilete på at hjarta er omvendt. Sml. 5 Mos 10, 16; 30, 6; Jer 4, 4.] 42 Så vil eg koma i hug mi pakt med Jakob og Isak og Abraham, og landet vil eg òg koma i hug.

FIL 3,1 – FIL 3,3 {Å VINNA KRISTUS}  Elles mine brør: Gled dykk i Herren! Eg vert ikkje trøytt av å ta det opp att, og det er det tryggaste for dykk. 2 Hald auga med hundane, med dei vonde arbeidarane, dei som skamskjer seg. [skamskjer seg: Paulus siktar til omskjeringa.] 3 For det er vi som er dei omskorne, vi som gjer vår teneste ved Guds Ande; vi har vår ros i Kristus Jesus og set ikkje vår lit til oss sjølve.

Å skamskjere seg betyr vel å skjer vekk meir enn dei skulle, så det kan kallast kjønnslemlesting.

KOL 2,8 – KOL 2,15 Sjå til at ingen får fanga dykk med visdomslære og tom dåring som kviler på menneskelege tradisjonar og kjem frå grunnkreftene i verda, og ikkje frå Kristus. [grunnkreftene i verda: -> Gal 4, 3.] 9 For i han bur heile guddomens fullnad lekamleg, 10 og i Kristus, som er hovud for alle makter og herredøme, har de òg fått del i denne fullnad. 11 I han vart de òg omskorne, ikkje med ei omskjering som er gjord med hender, men med Kristi omskjering, då de la av den lekamen som er under synda. 12 For i dåpen vart de gravlagde med han; der vart de òg oppreiste med han, ved trua på Guds kraft, som reiste Kristus opp frå dei døde. 13 De var døde på grunn av syndene dykkar, uomskorne som de var med dykkar vonde natur. Men han gjorde dykk levande saman med Kristus, med di han tilgav oss alle våre synder. 14 Og han strauk ut skuldbrevet mot oss, det som var skrive med lovbod og gjekk oss imot; han tok det bort då han nagla det til krossen. 15 Han avvæpna maktene og herredøma og stelte dei fram til spott og spe då han synte seg som sigerherre over dei på krossen.

KOL 3,1 – KOL 3,4 {DET GAMLE OG DET NYE MENNESKET}  Er de då oppreiste med Kristus, så søk det som er der oppe, der Kristus sit ved Guds høgre hand. 2 Lat hugen dykkar vera vend til det som er der oppe, ikkje til det som er på jorda. 3 De er då døde, og livet dykkar er løynt med Kristus i Gud. 4 Men når Kristus, vårt liv, openberrar seg, skal de òg openberrast i herlegdom saman med han.

Salvinga ved den Heilage Ande.

1JO 2,18 – 1JO 2,27 {FORNEKTING OG VEDKJENNING}  Mine born, den siste tida er komen. De har høyrt at Antikrist skal koma, og mange antikristar har alt stått fram. Av dette skjønar vi at den siste tida er komen. 19 Dei har gått ut frå oss, men dei var ikkje av oss. Hadde dei vore av oss, hadde dei vorte verande hjå oss. Såleis skulle det syna seg at ikkje alle er av oss. 20 Men de er salva av Den Heilage, og alle har de kunnskap. [salva: Salving er eit bilete på Den Heilage Andens gåve. Sjå 2, 27.] 21 Så skriv eg ikkje til dykk fordi de ikkje kjenner sanninga, men fordi de kjenner henne og veit at inga lygn kjem frå sanninga. 22 Og kven er lygnaren, om ikkje den som nektar at Jesus er Kristus? Han er Antikrist, han som fornektar Faderen og Sonen. 23 Den som fornektar Sonen, har heller ikkje samfunn med Faderen. Den som vedkjennest Sonen, har samfunn med Faderen òg. 24 Lat det då verta verande i dykk, det som de har høyrt frå fyrst av. For dersom det vert verande i dykk, det som de har høyrt frå fyrst av, vert de òg verande i Sonen og Faderen. 25 Og dette er det han har lova oss: det evige livet. 26   Når eg skriv dette, tenkjer eg på dei som fører dykk vilt. 27 Men de har fått salving av han; ho vert verande i dykk, og de treng ikkje til at nokon lærer dykk. For hans salving lærer dykk alt og er sannferdig og utan lygn. Vert difor verande i han, så som de har lært.

2.Påskedag. 01.04.91. M40. Tyding av tungetale, (Kassettband-opptak):

Ja, lovsang, det sømmer seg for de hellige. Derfor skal du ikke være av dem som trekker deg tilbake, som ikke våger å lovprise mitt navn, for vit at jeg har nedlagt noe i ditt hjerte som du skal få lov til å glede deg over. Og du skal få la din munn løpe over med noe av dette som jeg har nedlagt der inne, for jeg er jo den som har skapt alt og som også har skapt deg og tatt meg av deg. Og nå ønsker jeg at du skal prise meg for dette verk.

Jeg har lagt merke til din trofasthet, jeg vet om dette at du ønsker å tjene meg og du ønsker å la meg få ta hånd om deg. Men vit at jeg lengter etter dette at du ville opne din munn for meg, så jeg kan få lytte til din røst og at du kan prise meg i de helliges forsamling. Så når jeg oppmuntrer deg igjen og igjen til dette, så er det nettopp for at du skal kjenne dette, at den som opner sin munn, han får også oppleve dette, jeg fyller deg.

Det var bare en som kom tilbake fordum også, og ga meg ære. Og så ofte er det sånn jeg rører ved deg og du opplever dette at jeg vederkveger din sjel, men du glømmer dette at jeg ønsker også at du skal prise meg i de helliges forsamling, for det som jeg har gjort for deg. Derfor vil jeg igjen si til deg, vær frimodig, når jeg rører ved ditt hjerte, så vit at det er nettopp for at jeg vil du skal glede deg i denne min frelse.

Søndag 13.10.91. Formiddagsmøte.Videobandopptak i M40.

Ja, veien er open, adgangen er fri, gjerdets skillevegg er borte. I kraft av mitt fullbrakte forløsningsverk på Golgata, så bana jeg en ny og levende vei, like inni Helligdommen. Nå er ikke adgangen lenger bare for en enkelt mann, en enkelt gang, men i dag er adgangen open og fri for den som kommer på forløsningens grunn, for den som kommer på blodets grunn. Du som  mitt elskede barn, du får komme, du får være, du får leve i min helligdom.

Der innfor mitt hellige åsyn lar jeg deg fornemme den himmelske atmosfære, lar jeg deg fornemme de himmelske og de evige krefter, lar jeg deg fornemme av de kommende goder, sier Herren, det som jeg har beredt for den som elsker meg. Men allerede her, så får du kjenne, du lever ditt åndelige liv, i meg, innfor mitt åsyn, i sammen med meg, og denne verden blekner i lyset av min herlighet, og denne verdens storhet blir for ingenting å regne i lyset av min herlighet, sier Herren. Og i lyset av kongens åsyn, der har nettopp du funnet ly.

Der i ly av mitt hellige åsyn, skal du få være, skal du få leve, skal du få kjenne at de himmelske krefter tilflyter ditt liv, så du kan tjene meg midt i menigheten, så du kan tjene meg midt iblant menneskene som er i nød. Så ditt liv kan være et fristed for de etterfulgte, så ditt liv kan være et fristed for de fangne, også du midt i en mørk og vanskelig verden kan få være med å bringe himmelsk lys og himmelsk liv til en fallen og forkommen menneskeslekt. Fordi du er min tjener i min helligdom, så sender jeg deg ut for å bringe himmelen inn til mennesker i mørke og til mennesker i nød.

Tyding av tungetale, M40. Onsdag.13.10.93:

Ja, også ditt hjerte renset jeg, fordi at det skulle være til min rådighet. For at du skulle erfare dette, at du hadde frimodighet til å trede frem for meg og legge ned din sak der, så du ikke bærer den selv, men du opplever dette at det er jeg som har begynnt i ditt liv, det er også jeg som fører videre, og skal fullføre verket. Derfor skal du være frimodig, når at du kjenner at jeg rører ved deg for igjen å trekke deg nærmere til meg.

Også fordum opplevde mine at de ble motløse, også fordum såg de ikke veien videre. Men vit at også i den situasjon såg jeg dem og jeg var der for å ta meg av dem. Fordi at jeg…. den stund. Vit at jeg er uforanderlig, jeg er den som gjør min gjerning og som ikke bare elsket, men som elsker. Og du er derfor elsket av meg. Og vit; du er omsluttet av meg. Derfor regn med at den vei jeg fører deg, det er en vei der du skal få oppleve min glans og herlighet.

Vit at der er skygger som kaster på din vei, men vit at også der hvor at du ikke ser mitt ansikt, så er jeg der for å ta meg av deg og føre deg videre. Derfor sier jeg til deg: Vær frimodig, jeg er din Gud.

M40. Søndag.23.01.94. Misjonssekretær Fjalestad hadde tydinga:

Ja, der på Golgata løstes de bånd som bandt deg. Og vit at de bånd som ble løst, de er løst, dersom du våger å overlate deg betingelsesløst til meg. For jeg som seiret, det er også jeg som har lovet deg, å mer enn seire, fordi du tror på mitt navn. Derfor vær frimodig når jeg kaller deg til å oppleve mine løfter og gå ut på dem. Så du kan få lov til å kjenne, at mitt ord, det er ikke bare ord, men det er levende. Menneskene vurderer de krefter som er synlige. Men vit at jeg har krefter som ikke er synlige for det naturlige øye, som ikke utløses ved at mennesker rører ved det, men som utløses ved dette at du får lov til å gripe mitt ord ved den Hellige Ånd og få oppleve dette at de utfører et verk i ditt indre, og ikke bare i ditt indre, men du blir noe som har noe å bringe videre, ja du blir en kilde som skal strømme frem med kraft til de du vandrer med på veien.

Jeg har sagt i mitt ord at du skal søke det som er der oppe og vit at jeg som har sagt det, jeg har ikke gitt mitt ord for at du skal gå skuffet bort, men fordi jeg står bakom mine løfter, du skal få erfare at i sannhet er jeg den jeg var. Derfor vær frimodig og søk meg. Verden søker det som er her nede. Du kaster ditt blikk på de tingene som er rundt deg. Men vit, ved å løfte ditt blikk, ved å se meg som har seiret, skal også seieren vedbli ditt liv.

M40. Onsdag.26.01.94:

Ja, for du er meg et utvalgt redskap, sier Herren. Et utvalgt redskap for mitt navn, for mitt rike og for min saks skyld. Derfor har jeg kallt deg inn i min nærhet, derfor har jeg openbart min herlighet for deg. Derfor har du fått se min storhet, og fått glede deg over den frelse som jeg har satt deg inni. For at du skal få oppleve den fullkomne glede som bare jeg gir, den fyllde av mitt liv, sånn at det flyter over. Og når jeg kom, sier Herren, så kom jeg for å gi liv og for å gi overflod. Og derfor så vil jeg også gi deg av denne livets overflod. 

Midt i din hverdag og midt i menigheten, skal du som et utvalgt redskap få erfare, du er et salvet redskap. For den jeg utvalgte, sier Herren, den så jeg etter hjertet til. Og den jeg fant et villig hjerte hos, den salvet jeg og innsatte jeg til tjeneste. Og du skal få erfare likesom David fikk erfare, at når Samuel løfta oljehornet over ham, så kom den Hellige Ånd for å bli over ham. Så har jeg sendt den Hellige Ånd med salvelse, for å bli over ditt liv, for at du skal kunne fullføre den gjerning som jeg har kallt deg til, sier Herren.

Som mitt utvalgte redskap, salvet med min Ånd, så har jeg kledd deg i den kledning, frelsens kledebånd og rettferdig-hetens kappe. Den kledning som gjør deg verdig til å tjene for mitt åsyn. De er en utvalgt ætt, et kongelig presteskap, et hellig folk, et folk til eiendom, for å forkynne mine dyder, etter å ha kallt deg fra mørke, til det underfulle lys. Det er din stand, det er din stilling og det er din tjeneste for meg, sier Herren. Å vitne om meg, det underfulle lys.

M40. Søndag 16. februar 1997. Tyding av tungetale, (Ved Finn Arne Lauvås):

Ja, sier Herren, da du kom til meg, da ble du et Guds barn, ved syndenes forlatelse. Gjennom syndenes forlatelse brøt det nye lyset fram i ditt indre. Se, sier Herren, min frelse er mer enn dette. Og du skal se det som er større enn dette. For – ved det nye lyset som brøt fram, ble også min natur, meg selv, ble plantet i deg. Og dette frø, sier Herren, det rommer alle mine muligheter. Det rommer alle mine dufter, alle mine farver skal komme til syne i min menighet. Derfor, sier Herren, vær ikke for smalsporet, vær ikke for trangsynt, men utvid deres hjerter. For det liv jeg har plantet i dere har ingen grenser. For det er jeg, den grenseløse, bor i mitt folk. Utfra mitt folk, utfra min bolig, vil jeg bringe min herlighet. Ja, sier Herren, i Jerusalem, Samaria, Judea, men like til jordens ender. Se, det er ingen grense på det du har. Derfor la dette strømmer ut gjennom deg. Det skal frelse deg fra din eget mørke og din egen ørken, men det har også kraft i seg til å forvandle dine omgivelser. Slik at du ikke bare ser meg som en som tilgir deg, men kongen selv kommer til syne i deg, så du begynner å vandre kongelig, du begynner å vandre på et kongelig plan, sier Herren. Fordi min natur er også kongens natur. Min natur er regjerende, slik at det du før ble dominert av, det beseirer du i kraft av det nye livets vesen, sier Herren. Derfor – ta deg ikke sammen i din egen kraft, men opplat ditt hjerte, vidt opp, og din munn vidt opp, og jeg skal fylle deg, så det flyter over, sier Herren. Min kraft fullendes på tross av din skrøpelighet – og i din skrøpe-lighet.

Og når dette nye livets vesen bryter fram fra ditt indre, da beseirer det din nedtrykkthet, ja, det mørket som har holdt deg nede, det brytes, sier Herren. Ja, sier Herren, når jeg tenner igjen den gave som jeg har lagt ned i ditt indre, så blir det en avgjorthet. Passiviteten, oppgittheten, mørket, alt dette her som vil paralysere deg, må vike, for det nye livets vesen. For det er min oppstandelseskraft jeg har plantet i deg. Derfor gi meg rom, sier Herren, la ikke mørket dominere deg, men la meg få rom, la meg få plass i ditt liv. Og utfra ditt indre, ikke ifra et spesiellt sted, geografiske, men fra ditt indre, skal det som skriften har sagt, renne strømmer, fra ditt liv, sier Herren, skal det renne strømmer av levende vann. Det har jeg talt om den Ånd og det liv som jeg har plantet i deg. 

M 40, onsdag, 28. november 2001. Tyding av tungetale ved Kjell-Arve Tolås:

Ja, eg vil regjera utifrå ditt hjertes trone, sier Herren, og eg ønska at du selv skal få stiga ned, gi meg den retten som tilkommer meg, for eg er ikkje ute for å ødeleggja livet ditt. Eg er ute for at du skal få oppleva at eg tar styringa, eg tar kontrollen, ikkje som ein ond despot, men som en kjærlighetens konge, som drar omsorg for mitt folk, som vet kva du trenger til, og eg vil losa deg igjennom, eg vil føra deg igjennom, ja, eg går selv frem foran deg og min herlighet skal også slutta toget ditt. Og du skal vita det er berre iden grad at eg får lov til å få råderetten i ditt liv, du skal også få kjenna at du trivest, du skal få kjenna her er eit område der min salvelse er over deg, det er det eg har skapt deg til, for du skal få kjenna min kraft, min nærhet, og eg vil – eg vil også bruka deg som mitt redskap, som min kanal for mine velsignelser. Og dessto meir eg får råderetten på ditt hjertes trone, dessto rikare får min velsignelse flyta gjennom livet ditt, og du får lov til å ikkje berre koma inn i den tredje beste, den nest beste, men den beste planen med ditt liv, ikkje nøy deg med noko mindre, eg ønsker å vera din Herre, eg ønsker å leda deg og ta hånden om livet ditt, sier Herren, og du skal få oppleva når du gir meg råderett, skal du også oppleva at min makt openbares, min makt openbares. Eg tvingar meg ikkje inn på denne rett, i livet ditt, men eg viser deg min nåde og eg viser deg kor høyt eg elsker deg. Og så ønsker eg også du skal få levera nøklane til meg til alle dine rom, også dine aller hemmelegaste rom skal du få levera nøklane og seia Jesus, velkommen inn, velkommen inn med ditt lys, velkommen inn med ditt ords tilrettevisning, eg bøyer meg for deg. Så skal du få oppleva at der blir trivsel i huset og du skal få merka eg er ikkje komen for å ødelegga, eg er komen for at du skal få del i liv og liv i overflod, sier Herren. 

Halleluja, vi lovar deg.

Møte på Misjonshuset på Høvik, Tysdag 12.5.09. Tyding av tungetale ved Roar Grande.

Fritt igjen fortalt: Herren sa at det var ikkje tilfeldig at vi var der, vi utgjorde eining, det tydde vel på at det var han som hadde sett den saman, han sa at han hadde lengta etter dette møtet.

Mp3-opptak:

… … Eg er den same og som du har venta på veldig lenge, så vil du sjå at eg er frigjeraren. Eg er den som set fri, eg gir ei ny kraft og eg gir ei ny oppreisning for ein kvar som vil søke meg.

Ny tungetale med tyding:

De skal få kjenne og sjå at eg er den Gud som gir feite rettar. Eg har sagt om ein gammal klarna sti, og der skal komme … og det er ei utgyting av min Ande etter mitt Ord og etter den lovnaden eg har talt, så vil du sjå og skue, når du  møter meg oppe i det åndelege. Du må løfte ditt blikk opp, det er der du møter meg i Anden, og det er – du er ånd og eg er ånd og eg har lagt din ånd ned i deg, så derfor skal de  løfte meg opp, fryde dykk i meg, så skal de sjå at ei ny glede vinn fram. Denne gleda vil forløyse dykkar liv på ein slik måte, at de endå meir vert i stand til å ta imot det som eg vil gi dykk, endå meir vere i  stand til å ta imot det. For det er nemleg gjennom gleda  og det er den styrken de kan ha og vere grunnfesta i. Og eg frydar meg når eg ser denne gleda, trua si glede utgytt frå min Ande og ifrå ditt hjerte. Så du begynner å gripe hemmelegheita i dette, så skal du sjå at eg har kraft til siger, seier Herren. Og både familie og venner og nære skal få kjenne kva Ande de har fått over dykk. Og de skal få kjenne at når denne Ande, denne – slår rundt dykk i vide ringar, så vil menneska kjenne at de har med ein levande Gud å gjere. Den kjærleik som stråler ut frå dykk, den treng du ikkje å snakke om, du treng ikkje å tale om det, men de vil berre kjenne at de er kjærleiksbodbringarar,  de er mine ambassadørar som vil gå og vandre og berre enkle ord, for det er salvinga som løyser åket, det er salvinga som openberrar kven eg er, det er salvinga som tek vekk mørkret i denne verda og lyser opp i kroken. Det er det eg gjer, fordi de har elska meg og vore saman med meg der oppe.  Då vert eg saman med dykk der nede. Halleluja.

Maranata 28.8.2011, tyding av tungetale ved Tore Kristiansen:

Her i denne stund flyter salveoljen. I den stund der mi salving er, for å bryte banda, for å løfte av åket, for å sette deg i fridom, for å gi deg noko nytt. Opne deg for salvinga ….. og du skal få kjenne, det blir som  ….. det blir så underfullt når eg rører ved deg med min Ande.

Eg skal bryte, når tida er inne, alle stridsvåpen, eg skal bryte det, all satanisk makt når tida er inne. Ja, eg har allereie brote den på korset. Der kan du hente min seier, der kan du hente min triumf, der kan du fryde deg over det som har vunne over denne verdens fyrste. Eg har vunne over han i kraft av offeret, eg har vunne over han i kraft av blodet, eg har vunne over han i kraft av den tome grava. Sit ikkje der … men løft dine armer opp mot himmelen og pris meg og strål av glede, for eg har satt deg over og eg skal lede deg til noko nytt. Og derfra tek eg deg opp i herlegdom.

Maranata 17.6.2012, tyding av tungetale:

Sjå til at nådegåvene ikkje døyr ut. Sjå til at ikkje embeta forsvinn. Men ver med å be om at Andens frukter, Andens nådegåver og dei åndelege embet og tenester, at dei må komme fram igjen, i ei kvar forsamling. For utan mine frukter, utan den Heilage Ande sine gåver, utan den Heilage Ande sine embet, så vil menigheter stoppe opp, stagnere og forsvinne. Det er ikkje ved menneskeleg styrke mi menighet skal gå fram, men det er ved den Heilage Ande si kraft, det er ved mitt ord, seier Herren. Menneskelege anstrengelsar kan ikkje utrette kva min Ande kan gjere. Derfor legg dei menneskelege anstrengelsane til side og vert fylt av min Heilage Ande. Og du skal vere med og du skal kunne be og du skal få kjenne at det byrjar å  skje noko i den åndelege verda. 

La ikkje trua verte broten ned av alt det du ser, av alt det du leser. Så bevar ditt hjerte framfor alt det som bevarast kan. La trua sin løyndom vere til stades i eit reint samvit og du skal få kjenne du skal leve under inspirasjon og salving. La trua sin løyndom i eit reint samvit, som er reinsa i blodet og som vandrar i lyset. Då skal du få oppleve at det skal fungere, det som eg har lova. Nemleg at den som ber, han skal få, den som leitar, han skal finne. Ver derfor meg undergjeven i alle delar  og la ikkje den vonde overrumple deg med sine kunstgrep, men vert fylt av min Ande og eg skal vise deg den beste vegen du skal gå. Halleluja

Maranata 26.5.2013, tyding av tungetale:

Ja, seier Herren, mitt auge fær over heile jorda, for at eg kan støtt den som heilhjerta held seg til meg. Sjå, eg søker etter menn og kvinner i denne tid, som vil vie sitt liv for meg og som hungrar og lengtar etter den kraft som eg kan gi. Sjå, eg skal i sanning høyre deira bøner og eg skal svare ifrå min heilage himmel. Dei skal få oppleve, at den kraft som var verksam i fordoms tid, den skal virke i denne siste tida. Dei skal få sjå forunderlege ting, seier Herren. Ver stille for meg, for sjå, eg kjem, eg kjem ganske snart. Men før eg kjem, så skal eg vise mi kraft og dei skal få sjå, at eg lever, den gamle av dage. 

Det folk eg skal bruke i endetida, det er eit folk som eg har lutra, som eg har reinsa, seier Herren, det skal vere med og forkynne mine gjerningar. Det er eit folk som er helga meg, seier Herren. Og sjå, eg Herren, eg har byrja eit verk i det folk i dag og sjå, eg skal svare på deira bøner. De skal få oppleve at det de har bedt om i mange år, det skal eg svare på, seier Herren. For sjå, eg er ein bønnhøyrande Gud, sjølv om du synest det dryger og det tek tid, men sjå, seier Herren, eg kjem når tida er inne. Så ver stille, seier Herren og bi på meg, for den som bier på meg, han skal ikkje verte skuffa, men han skal få oppleve at eg svarar på dei heilage sine bøner. Amen.

Maranata, 16.9.2013, tyding av tungetale ved John Miland:

Eg har sagt i mitt ord at, ta vare på den fagre skatt som er dykk overgitt ved den Heilage Ande. Du skal vite det, at den vonde, han prøver stadig å røve det frå deg, det du har fått av meg. Derfor har eg sagt i mitt ord, hald deg nær til meg og eg skal halde meg nær til deg, seier Herren. For sjå, den vonde, han skyt brennande piler, men sjå, eg har gitt deg trua sitt skjold, som du kan sløkke alle den vonde sine brennande piler med. Du har ingen ting å frykte mitt barn, når du vandrar med meg og held deg nær til meg, så skal eg bevare deg på alle dine vegar, seier Herren. For sjå, seier Herren, ingen skal kunne rive deg ut av mi hand, så framt du vil halde deg nær til meg, så framt du vil følgje meg. Så skal du vite det, at eg følgjer med deg. Eg har jo sagt i mitt ord, sjå, eg er med deg alle dagar, inn til verda sin ende. Du har ingen ting å frykte, mitt barn, men ver frimodig og gå fram på den veg som eg leier deg. Og lytt til Andens røyst i denne tid og la deg leie, la deg bruke av meg, seier Herren og du skal verte til ei stor velsigning.

Mange av mine born, dei har mista den salving og den kraft som dei ein gong fekk av meg. Og sjå, no fortset dei i eiga kraft og dei finn på det eine og det andre. Og sjå, seier Herren, eg Herren, eg skal openberre mi kraft mellom mine heilage. Det folk som eg har reinsa, det skal forkynne mine gjerningar, seier Herren. Derfor ver observant i denne tida og lytt og sjå kva eg gjer i mellom dei heilage. Sjå ikkje på menneska omkring deg, sjå ikkje på om dei er mange eller få, seier Herren, når eg er mellom dykk, seier Herren, kan de forvente store ting, for eg er underets Gud.

Også i denne by har eg mange som er bundne, og som er bundne av Djevelens band og lenker. Sjå, eg vil løyse dei, eg vil setje dei fri. Sjå, det er mange som lid og eg skal vekke mange i denne tida. Så vere førebudde, mine born, for sjå, plutseleg, så kjem det som eg har tala om, at straumar skal komme og søke meg, for eg Herren, eg skal vere mellom dei og eg skal frelse, eg skal løyse dei og setje dei fri, seier Herren. Derfor skal de, mine born vere klar til å ta imot dei og gi dei mitt ord og fostre dei og lære dei alt eg har befalt dykk. Amen.

Pinsemøte i Maranata. 8.6.2014. Tyding av tungetale:

Ja, seier Herren, dersom du er villig, så skal du få ete av landets gode ting. Då skal du få oppleve at eg skal leie deg inn i det land som flyt av mjølk og honning. Du skal få kjenne velsigninga på alle måtar, seier Herren. Men dersom du er villig til å gå den veg som eg stakar ut for deg, som eg leier deg på, ikkje sjå på problema, ikkje sjå på vanskane, men gå den veg som eg har staka ut for deg, seier Herren, då skal velsigninga strøyme over deg og du skal få vere til velsigning.

Også deg, lokkar eg ut, seier Herren, ut i fritt rom. Ja, eg lokkar deg ut i dansen med dei glade. For eg har då sagt i mitt ord at gleda i meg, det er dykkar styrke. Og du mitt barn, som kjenner deg sørgmodig, du kjenner missmodet knuge over deg, mang ein gang. Men eg har då sagt i mitt ord, eg har ikkje gitt deg mismodets ånd, men eg har gitt deg krafta, visdomen og kjærleikens ånd. Og eg vil at du skal vende ditt blikk til meg, seier Herren, sjå på meg, som er trua sin opphavsmann. Fryd deg og gled deg i mi frelse, fryd deg over at eg har skrive ditt namn i livsens bok, seier Herren. Og når du byrjar å glede deg og fryde deg over dette, så skal du få kjenne salvinga skal komme over ditt liv. For sjå, seier Herren, når du fylgjer meg og går i mine fotspor, så skal du få oppleve mi salving. Amen. 

Maranatha 12.10.2014. Tyding av tungetale:

Ja, seier Herren, eg har sagt i mitt Ord, at du skal fryde deg og glede deg i mi frelse. Gled deg i meg, seier Herren, så skal eg gje deg kva ditt hjerte attrår. Ver ikkje opptatt med det som er rundt deg, sjå deg ikkje om, verken til høgre eller venstre, men ha ditt blikk festa på meg, seier Herren. Ver oppteken med det som er der oppe. Eg har jo sagt i mitt ord, er de oppreist med meg, då skal de søke det som er der oppe. Men eitt er nødvendig, seier Herren, det er å verte fylt av min Ande, fylt av mi salving og kraft i denne tida. For sjå, den vonde, han står dykk imot. Men med mi kraft og mi salving, så skal de vinne meir enn siger, seier Herren. For sjå, den ånd som bor i deg, den er sterkare enn den som er i verda.

Mange er dei i desse dagar, som ser seg tilbake og som ligg etter på vegen. Derfor, mine barn, skal de rope til meg og be for dei, at dei skal få ny kraft og nytt mot og eg skal møte dei på nytt igjen, seier Herren. For sjå, det er mange som er såra, det er mange som har det vondt og lid. Men de, mine born, de skal gå ut og trøyste dei. Og de skal hjelpe dei på vegen, for eg har sagt i mitt Ord, at de som er sterke, de eg skuldige til å bere dei svake. For sjå, det er mange svake mellom mitt folk. Men eg, Herren, ynskjer å kalle dei i desse dagar og eg, Herren, skal fylle dei med mi salving og kraft. Og då skal den svake seie, eg er ein helt. For sjå, det er kun med mi kraft du kan vinne siger.

Ja, eg vil prise og opphøye deg, min frelsar og Herre, fordi du har frelst meg, fordi du har skrive mitt namn i livets bok. Og eg veit at når du kjem, så skal eg få vere med. Og eg skal vere med i den skaren, som skal toge inn i staden med dei faste grunnvollar. Å, kor eg lengtar etter å sjå deg, som mi sjel elskar. Amen.

Maranata 18.1.2015. Tyding av tungetale ved Arne Mella:

Ja, seier Herren, eg har sagt at eg vil gå fram foran deg, sprenge bommar av jern og dører av kopar, rydje ein veg som du kan gå og oppleve min herlegdom, sier Herren. Derfor talar eg til deg i dag, derfor kallar eg på deg. Eg ynskjer at du skal oppleve meir av min godleik, meir av min kjærleik, i ditt liv. Og eg ber at du vil sleppe meg til, på dei områda som du synest har vore vanskeleg, som du kanskje har lukka til, i frykt for eller i sårheit for eller i redsle for kva som kunne skje. Men eg, Herren, ynskjer å komme til deg og røre ved deg med min Ande og med min kjærleik. Og eg ynskjer å føre deg ut av den staden der du er no og inn på eit ope område, der du kan tene meg i fridom, seier Herren. 

Og når du kjem, når du tek eit steg ut av båten og kjem til meg, seier Herren, så vil eg også leie deg, så vil eg hjelpe deg og så vil føre deg på mine vegar. Du skal ikkje frykte for ting omkring deg, du skal ikkje frykte for det som ser mørkt og vanskeleg ut, fordi eg Herren kjem og er ditt lys og eg vil stråle omkring deg og eg vil fylle deg med mi glede og med mi kraft, slik at du kan gå inni og oppleve det som eg har for deg. Frykt ikkje, seier Herren, for eg er med deg. Eg slepp deg ikkje og eg forlet deg ikkje. Og ingen ting kan skilje deg frå min kjærleik, seier Herren. 

Maranata 23.1.2016. Tyding av tungetale ved Tore Kristiansen:

Våk i bønna med takkseiing. Og når du våker på den måten i bønna, så skal eg, Herren, svare deg, med store og ufattelege ting, kanskje ikkje i den retninga du tenkte, men eg skal svare i den retninga og med det mål som eg veit er best for deg. Og du skal få oppleve noko du aldrig før har opplevt. For framleis høyrer eg bønner, framleis svarar eg bønner, framleis så ynskjer eg å fyll mitt barn og fylle mi menigheit med herlegdomens sky, så du skal få oppleve, at du aldrig før har opplevd maken.

Du er fri, du er forløyst, gjennom blodet har eg løfta deg opp, gjennom Jesu blod er du befridd frå all di synd. Du kan frimodig prise meg, du kan frimodig love mitt heilage namn. Og når du prisar mitt namn, så kjem gleda inn i ditt liv, når du prisar mitt namn, så går fridomen opp for deg. Når du prisar mitt namn, vil alt det vonde fly. Når du prisar mitt namn, då vil rettferds-sola gå opp som aldrig før i ditt hjerte.

Slå ikkje blikket ned, løft det opp imot himmelen. La ikkje dine hender synke, men løft dei opp imot himmelen. Stå ikkje stille på den stad der du befinn deg, men sett din veg i mi hand og eg skal dra deg, leie deg, føre deg og eg skal føre deg til levande vatn, eg skal føre deg til kjelder, eg skal føre deg til frukter og nådegåver og du skal få oppleve å verte berika av mi velsigning i overmål på overmål. Fordi eg Herren har satt dører opne for deg. Halleluja.

Kvar vart det av vekkinga?

Så eg vil berre heilhjarta halde meg til Herren, så vil han komme meg til hjelp med si kraft og slik ventar eg meg at han vil gi meg hjelp i form av ei kone. Eg skal berre glede meg over at han har skrive mitt namn i livets bok i himmelen, glede meg i hans frelse, glede meg i han, så vil han gje meg det mitt hjerte attrår, gje meg ei frelst kvinne til kone. Eg er oppreist med han og skal vende hugen og blikket opp til han og ta imot det han gjev meg frå det høge, verte fylt av den Heilage Ande, verte fylt av hans salving og kraft. Han elska meg så høgt at han døde i staden for meg, for å frelse meg for æva og gje meg evig liv. Så eg vil bøye meg for han og ta imot hans kjærleik, eg vil kalle på Herrens namn den stund han er nær, påkalle Jesus som min frelsar og Herre, som vi syng i den herlege songen:” Kom og ta din trone, på mitt hjerte, Jesus, eg kronar det til konge, med min kjærleik”. Han er kjærleikens konge og eg vil påkalle han for å gje han trona i mitt hjerte, la han sette seg på trona i mitt hjerte og la han regjere utifrå mitt hjertes trone, la han råde over kjønnslysta mi ved sin Ande. Det vil han gjere som kjærleikens konge, som elskar meg og det er herleg. Og slik ventar eg meg at han vil gi meg ei kone. Det stemmer over eins med den naturlege kjønnlege tiltrekninga mellom mann og kvinne, men det som er overordna og avgjerande er at vi vert til trekt av hans herlegdom, at ho vert tiltrekt av han herlegdom, som hans brud. Så det handlar både om at han vekker meg og henne opp til liv i samfunn med Gud, i samsvar med 1.Mos.2 og at han reiser opp si kyrkje som si brud, slik at ho skal leve for han. Han er den siste Adam, som for oss har vorte ei livgjevande ånd og den overordna hendsikta er å la han frelse oss så vi tilhøyrer han og derfor skal vi leve for han. Oppgåva er framleis å dyrke og verne Guds hage, men når han frelser oss for æva og gjev oss evig liv, så får vi sjå det i eit æve-perspektiv.

Når eg no påkallar Jesus slik, må eg innrømme at det er berre henne Reella eg tenker på som eit mogleg/aktuelt kjerringemne for meg, så vidt som eg veit. Han hadde nye vegar for meg og ville opne nye dører for meg og kalla meg til å studere igjen, det vart praktisk pedagogisk undervisning og så realfag igjen og spesielt biologi. Og eg er viss på at der vil han reise opp si kyrkje.

Bønnemøte i Maranata, onsdag 18.10.2017.

Tale ved Håkon Martinsen.

Matt.14,22-33.

²² Straks etter fekk Jesus læresveinane til å gå i båten og fara føre over til hi sida, medan han bad farvel med folket. ²³ Då han hadde gjort det, gjekk han opp i fjellet så han kunne vera for seg sjølv og be.

Då kvelden kom, var han der åleine. ²⁴ Båten var alt langt frå land og stridde hardt i bylgjene, for vinden var imot. ²⁵ Men i den fjerde nattevakta kom han gåande mot dei på sjøen. ²⁶ Og då læresveinane såg han gå på vatnet, vart dei forfærde. «Det er eit skrømt!» sa dei, og var så redde at dei skreik. ²⁷ Men i det same tala Jesus til dei: «Ver frimodige, det er eg. Ver ikkje redde!»

²⁸ Då sa Peter til han: «Herre, er det du, så sei at eg skal koma til deg på vatnet.» ²⁹ «Kom!» sa Jesus. Peter steig ut or båten og gjekk på vatnet, bort til Jesus. ³⁰ Men då han såg kor hardt det bles, vart han redd og tok til å søkka. «Herre, frels meg!» ropa han. ³¹ Med det same rette Jesus ut handa og greip han og sa: «Kor lite tru du har! Kvifor tvila du?» ³² Så steig dei opp i båten, og vinden la seg. ³³ Men dei som var i båten, fall på kne for han og sa: «Du er sanneleg Guds Son!»

Tyding av tungetale av Håkon Martinsen.

Ja, frykt ikkje, seier eg, Herren, for eg er med deg, eg slepp deg ikkje, eg forlet deg ikkje, for eg er Herren som byrja, eg skal fullføre det. Derfor så løft ditt blikk, sjå opp til meg, hald ditt blikk festa på meg. Eg som er trua sin opphavsmann og fullendar, eg skal fullføre det. Og du skal få oppleve å gå i ferdiglagde  (….. og til høgde?). Om du går i dalen, så er eg, Herren,  med deg i dalen. Men du skal få opne dine auge og sjå alt det som er i dalen. Du skal sjå der blomstrar det, der renn bekken, der kan du få lov til å finne nåde og trøyst og hjelp, nettopp i den vanskelege tida. For eg Herren er med deg. Eg er med deg i dalen, eg er med deg i høgda. Så frykt ikkje for eg er din Gud og eg har salva deg til å gå ut og forkynne evangeliet om mitt namn. Og eg, Herren, skal vere med og stadfeste mitt Ord med følgjande teikn og under og mirakel. Eg  er alfa og omega, byrjinga og enden. Halleluja. Amen.

Aktuelle bibelvers.

SLM 84,1 – SLM 84,13 {GLEDA I HERRENS HUS}  Til korleiaren. Etter Gittit. Av Korah-songarane. Ein salme. [Gittit: -> 8, 1.] [Korah-songarane: -> 42, 1.]  2   Kor elskelege dine bustader er,  Herre, Allhærs Gud! 3   Mi sjel lengta, ja brann av lengsle,  etter Herrens tempelgardar.  No jublar hjarta og kropp  mot den levande Gud. [tempelgardar: -> 65, 5.]  4   Ja, fuglen har funne ein heim,  svala har fått seg eit reir,  der ho kan leggja sine ungar,  ved dine altar, Herre, Allhærs Gud,  min konge og min Gud.  5   Sæle er dei som bur i ditt hus,  dei skal alltid lova deg. `Sela’ 6   Sæle er dei som har sin styrke i deg,  dei som lengtar etter å fara opp til templet.  7   Når dei fer gjennom den turre dalen,  gjer dei han til ein kjeldevang;  haustregnet legg si signing over han. [dei: pilegrimane.] 8   Dei går frå kraft til kraft,  til dei stig fram for Gud på Sion.  9   Høyr mi bøn, Herre, Allhærs Gud,  lyd etter, du Jakobs Gud! `Sela’ 10   Gud, vårt skjold, vend augo hit,  og sjå på han som du har salva!  11   Ja, éin dag i dine tempelgardar  er betre enn tusen andre.  Å stå ved dørstokken til Guds hus  er betre enn å bu i telt med gudlause.  12   For Herren vår Gud er sol og skjold,  Herren gjev nåde og ære.  Den som er ærleg i si ferd,  nektar han ikkje noko godt. 13   Herre, Allhærs Gud,  sæl er den som set si lit til deg.

SLM 121,1 – SLM 121,8 {HERREN ER DIN VAKTAR}  Ein song til festferdene.   Eg lyfter mine augo til fjella:  Kvar kjem mi hjelp ifrå? 2   Mi hjelp kjem frå Herren,  han som skapte himmel og jord.  3   Han lèt ikkje foten din vera ustø,  din vaktar blundar ikkje. 4   Nei, han blundar ikkje og søv ikkje,  Israels vaktar.  5   Herren er din vaktar, Herren er din skugge,  han er ved di høgre hand. 6   Sola skal ikkje stikka deg om dagen  og månen ikkje skada deg om natta. [månen: Etter gamal tru kunne månen valda sjukdom og anna ulukke. Sml. Matt 17, 15.]  7   Herren skal vara deg frå alt vondt  og verna om ditt liv. 8   Herren skal vara din utgang og din inngang  frå no og til evig tid.

HEB 12,1 – HEB 12,3 {TRUA SIN OPPHAVSMANN OG FULLENDAR}  Når vi har så stor ei sky av vitne ikring oss, så lat oss leggja av alt som tyngjer, og synda som har så lett for å hanga ved oss, og med tolmod fullføra det laupet som er lagt framfor oss, 2 med augo feste på han som er trua sin opphavsmann og fullendar, Jesus. For å få den gleda som venta, tolte han krossen utan å bry seg om vanæra, og no har han sett seg på høgre sida av Guds kongsstol. 3 Ja, tenk på han som heldt ut ein slik motstand frå syndarar, så de ikkje skal trøytna og verta motlause.

Kommentar.

Eg vert minna om mykje av det same som i bodskapen 17.9.2017, eg skal ikkje frykte, eg skal få sjå meir av Herrens herlegdom, han slepp meg ikkje, han skal fullføra det som han byrja med.

Fryktar eg for noko då? Eg må innrømme eg har vore litt usikker på om eg gjorde rett i å flytte heim att, vel, eg fall vel til ro med det, men korleis kan eg no fullføra det som eg var byrja med? Eg er Guds medarbeidar og skal då overlate til han å fullføre sitt verk med meg, så den er grei. Eg skal ta opp att ein del eksamenar likevel og treng ikkje følgje undervisninga av den grunn. Det er viktig for meg å gå ut og møte andre menneske fysisk, for Herren er med meg og vil bruke meg til å vitne om han, han vil vere med meg for å møte dei. Det var ein grunn  til at det var viktig for meg å møte opp på universitetet og møte andre menneske der.

I Bibelen vert tydelegvis fjelltopp brukt om makta sin tinde, der har dei utsikt over landet, noko som vaktpostane treng, så dei kan varsle om fiendar som trenger inn i landet og førebu motangrep. Men eg studerte realfag og var mest interessert i den realfaglege kunnskapen og innsikta, den også er som ein fjelltopp som gjev god utsikt over landet og framover og bakover i tid også. Så kjem den openberringa som Gud gjev meg i sitt Ord og ved sin Ande i tillegg. Så då er det som å vere på det heilage gudefjellet (Esekiel 28,12-19, Matt.17,1-8, 2.Pet.1,16-21). Men eg er sjølvsagt ikkje så dum at eg trur eg er ein gud av den grunn, eg er likevel berre eit menneske, laga av mold frå marka. Men Gud er ånd og han gjer sitt verk med meg ved sitt Ord og sin Ande.

Når eg har rest til sjøss, drive tråling, gjort praktisk arbeid og tent pengar, så har det vore som å gå gjennom dalen og slik blir det også no når eg skal setje i stand båten. Eg har fått skifta motor, bygt opp nytt lensesystem, fått nytt tak i gjennomsiktig hardplast i forkant av cock-piten og det har vorte gjort mykje med det elektriske anlegget, men utskifting av ladarar og batteri. Her har eg møtt mange teknokratar som jobbar med reperasjon, vedlikehald og service på lystbåtar, mange som reiser til sjøss, på supply eller fiske. Jau, ned i den ”dalen” har fleire enn eg funne noko verdifullt. Det har eg no innsett for lenge sidan. Likevel seier han eg skal få opne augo og sjå alt det som er i dalen, sitat:

”Derfor så løft ditt blikk, sjå opp til meg, hald ditt blikk festa på meg. Eg som er trua sin opphavsmann og fullendar, eg skal fullføre det. Og du skal få oppleve å gå i ferdiglagde  (….. og til høgde?). Om du går i dalen, så er eg, Herren,  med deg i dalen. Men du skal få opne dine auge og sjå alt det som er i dalen. Du skal sjå der blomstrar det, der renn bekken, der kan du få lov til å finne nåde og trøyst og hjelp, nettopp i den vanskelege tida. For eg Herren er med deg. Eg er med deg i dalen, eg er med deg i høgda”.

Dette høyrest då ut som åndeleg velsigning, som så fører til materiell velsigning (velstand).

Helse, sunnhet og tilpassing, kommentarar på Herlandrapporten eller facebook-sida hennar.

September til oktober 20017.

Velsigning og inkludering.

Hanne Nabintu Herland er med Kari Angelique Jaquesson.

Hektiske TV opptak i Oslo og møter med mange, fantastiske aktivister, professorer, kjente forfattere og journalister, psykologer.. stor aktivitet og her sammen med Kari Angelique Jaquesson, en vakker kvinne og gode venn som gjør det som vi alle burde – ikke være oss selv nok, ikke tåle så inderlig vel den urett som ikke rammer oss selv – men bry deg om din neste og handle for å møte de behov du ser rundt deg. Takk til Kari som er et stort eksempel for oss alle.

Torbjørn Sivertstøl Eg då? Tenk viss eg også fekk vere med? Men eg er no berre ein fiskar frå Sunnmøre som har prøvt meg på å studere realfag. Og så har eg lese i Bibelen, bedt til Jesus og gått på hallelujamøter. Og i kveld skal eg på møte i Maranata igjen. Men ved trua på Jesus får vi oppleve at Gud elskar oss og har omsorg for oss som sine born, så her er det fullt lov å seie “eg då”, “eg også”. Ja, Faderen elskar oss og vil at vi skal ta imot hans kjærleik og omsorg. Vi elskar fordi han elska oss fyrst. Det gjer oss i stand til å fortelje andre mennesker at Gud er kjærleik og at han elskar dei også.

Hanne Nabintu Herland

20 t ·

HEKTISK I OSLO MED HERLAND RAPPORTEN YouTube SAMTALER (nå sett av over 1.2 millioner) MED AKTIVISTER, INTELLEKTUELLE, FORFATTERE, VARSLERE, KUNSTNERE, her med verdens vakreste LILLIAN MULLER. VI takker alle lesere for støtten til dette anti-mainstream initiativet som har blitt en så stor suksess. Denne uken tapet vi uortodokse programmer med Lillian Muller, den kvinnen i verden som flest ganger har vært årets covergirl Playboy, med over 40 Playboy cover verden over. Hun er og…

Hectic in Oslo with new interviews with Scandinavian activists, authors – here with beautiful Lillian Muller

1.2 million have now seen The Herland Report YouTube, the page launched mid June this year. This is …

Torbjørn Sivertstøl Duskedamer er naturlegvis attraktive for menn og det er bra at damer prøver å gjere seg attraktive med å duskutere også, men somme duskuterer seg langt ut på viddene, så ei skulle tru dei hadde betaling berre for å duskutere. Då gjer vi som realistar rett i å hugse på kva som er den underliggande hendsikt og rett og slett minne om kva som naturleg vis er hendsikta med det som ligg under dusken. Så vi slepp å kaste vekk tid og krefter på tåkeprat. Hmmm. Min rasjonalitet er fortreffande.

Torbjørn Sivertstøl Eg har vore realist samtidig som eg har trutt på Jesus sidan eg var ein liten gutunge. Til tider har eg kjent det som ei dobbelrolle eg ikkje har vore heilt komfortbel med, men i det eg let meg forsone med Gud på evangeliets grunnvoll, får eg det til å stemme. Det er ved at eg trur på Jesus, han er sanninga som set oss fri. Han sende meg til Oslo med ein frigjerande bodskap og ein bodskap om gjenoppretting. For ved trua på han vert vårt forhold til Gud gjenoppretta slik det var før syndefallet, men no er Jesus den siste Adam, som er ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgjevande ånd.

Men det er rett, Adam og Eva var nakne og blygdest ikkje. Korleis skal vi forstå det? Gud hadde blese livets Ande i mannens nase og talt til han og sett han til å dyrke og verne hagen. Det gav han meining med livet. Gud hadde gitt dei vit og med det vitet blygdest dei ikkje. For meg samsvarar det med den naturvitskaplege tenkinga, for med rasjonell insikt studerer naturen og erkjenner korleis den er og fungerer og med den innsikta ser vi ingen grunn til at vi skal skamme oss over det vi ser og sansar.

Når vi studerer naturen som naturvitarar, er vi passive tilskodarar som ikkje skal påverke eksperimentet og passe på at ikkje andre heller påverkar resultatet. Men det forklarar ikkje heile tilværet, for med vår livsutfolding påverkar vi miljøet rundt oss. Korleis kan vi gjere det på ein rett måte, som menneske som skulle råde over alt det andre Gud har skapt. Jau, når vi søker samfunn med Gud på evangeliets grunnvoll, utruster han oss og set oss i stand til den tenesta han kallar oss til, så vi får ein rett integritet i samfunnet. Om eit samfunn då avviser oss og støyter oss ut, så tyder det på at der er eit samfunnsproblem. Men det er berre for oss å fortsette vidare, for verda treng bodskapen vår og der er alltids nokon som tek imot.

Jesus har sagt til meg at eg skal la han ta omsorg for sine born og sine henders verk. Så han vil ta omsorg for mennesket og sette det i stand til å ta omsorg for naturen, slik som han opphavleg skapte det til, at det skulle dyrke og verne Guds hage. Slik forstår eg det.

Florence Solbakken Har du glemt hvorfor Adam ble kastet ut fra Paradis? Det var fordi han forbrøt seg og spiste forbuden frukt fra kunnskapens tre. Eva fulgte med på lasset. Som kvinne, ble hun gjort til fristerinne med hovedansvar for “forbrytelsen”. Kunnskap er nemlig alle religioners største fiende. Deretter kommer humor og og seksualitet. En tilhengerskare uten kunnskap er lett å lede.

Torbjørn Sivertstøl Florence Solbakken Ormen spurde fyrst kvinna om det var mogleg at Gud ikkje let dei ete av trea i hagen. Så fekk han henne til å interessere seg nettopp for kunnskapstreet, som om ho vart trongsynt. Slik har visst mange den oppfatninga at all vår kunnskap er ei frukt av kunnskapstreet, men det gav kunnskap om godt og vondt, altså ein moraletisk kunnskap. Kvifor hadde Gud planta det der, dersom dei ikkje skulle få ete av den. Var det ein kunnskap som dei så sett og vis hadde, men når dei åt av treet, vart den integrert i dei, så det fekk betydning for korleis dei var? Dei forguda seg med sin kunnskap om godt og vondt, men var likevel ikkje skapte til å vere gudar. Men filosofihistoria bør ha lært oss, som realistar å ta skrekken frå slike dogmer som menneska forgudar seg sjølve med. Så eg forstår det slik at den realfaglege kunnskapen er som å ta av dei andre trea, men det er ved å tru på Kristus at vi får ta av livets tre.

Florence Solbakken Takk for at du deler din meget spesielle og personlige tolkning. Jeg må innrømme at jeg ikke helt klarer å følge med i svingene. Det er vel fordi jeg er realist og ikke er hjernevasket. Kanskje jeg ville blitt klokere av å ta et kurs i tungetale? Synd at slangen ufortjent fikk ødelagt sitt gode rykte.

Torbjørn Sivertstøl Florence Solbakken Ja, eg er fri til å tenke sjølv, stiller hypoteser – du ser eg stiller spørsmålsteikn bak nokre av påstandane. Så tenker eg over det og eg er i grunne bra fornøgd med denne tolkinga. Dei fekk dårleg samvit og det hang saman med at dei ikkje fekk samsvar mellom “teorien” og det som dei såg/sansa, du kjenner igjen problemet. Dogmene vert brukt til hjerenvasking og slik kjenner eg igjen problemet du snakkar om. Men eg er realist og Gud har kalla meg og valt meg ut og eg må komme til han slik som eg er. Og ef rå oppleve at han svarar meg gjennom tyding av tungetale og eg forstår det med mi tenking, som svar på mi bøn og mine spørsmål. Så for meg er dette gjerne det klaraste. I likninga om den bortkomne sonen er Kristus den sonen som ikkje var bortkomen, for han var arving og i det eg har vore trufast mot han, er eg som den heimmeverande sonen, som arvar, så eg verdset det som Gud verdset og slik verdset eg deg. Det gjer eg også med at eg verdset den realfaglege kunnskapen din, når Jesus sa han var Sanninga, så må eg også vite å verdsetje den realfaglege kunnskapen. For meg har det vore ei utfordring gjennom lang tid og det er det framleis, men det er interessant. Det er synd om nokon får øydelagt sitt gode rykte, spesielt om det er ufortent, ved at nokon urettmessig verk kalla “slangen”. Men korleis kunne Gud dømme han til å måtte krype på buken, dersom han var ein slange, gjorde han det vel allreie? Det krypdyret som løfta buken frå marka, var sauritscia, dei vart utrydda, men fuglane stamma frå ornititschia. Dei andre krypdyra stammar frå forfedrane til dionsaurane, så ingen krypdyr løfter buken frå marka lenger, slik som sauritschia gjorde. Så eg hevdar det siktar til utryddinga av dinosaurane. Det var det som gjorde at pattedyra fekk overtaket. Striden mellom kvinna si ætt og ormen si ætt er ein strid mellom to livsformer/naturar/livsformer. Og vi treng den nåden Gud gjev oss i Kristus, for at kvinna si ætt skal vinne. Håper det går bra med deg.

Med mi tru på Israels Gud har eg fått eit herleg kvinnesyn.

Hanne Nabintu Herland har oppdatert profilbildet sitt.

18. september kl. 11:10

Torbjørn Sivertstøl Med mi tru på Israels Gud har eg fått eit herleg kvinnesyn. Frå meg var eit lite barn, var eg med i kyrkja, på bedehuset og på husmøte og mor mi lærde meg å be kveldsbøna mi, det var å påkalle Kristus som vår frelsar og Herre, be om frelse for våre næraste og be for folket og landet og be Fadervår. Etter kvart forstod eg at frelsa var det motsette av å verte forførde slik som ved syndefallet, så eg bad han gje meg ei frelst kvinne til kone. Der er eit kjærleiksforhold mellom Kristus og hans brud og eg merka at det var født i meg ved den Heilage Ande, så for meg gjaldt det kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne, ved at Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud.

Når eg gjekk på gymnaset merka eg at eg byrja å verte glad i ei kristen jente, så eg bad til Gud over det og vedkjende at hans kjærleik var mellom oss og den var rett, same enten ho ville seie ja eller nei til mitt frieri. Med den vedkjenninga opna eg meg endå meir for denne kjærleiken og fekk ei ny fylde av den Heilage Ande.

RMR 5,1 – RMR 5,5 {FRED MED GUD OG FRELSE FRÅ DOMEN} Sidan vi no har vorte rettferdige ved tru, har vi fred med Gud ved vår Herre Jesus Kristus. 2 Gjennom han har vi òg ved trua fått tilgjenge til den nåden vi står i, og vi prisar oss lukkelege fordi vi eig von om Guds herlegdom. 3 Ja, ikkje berre det, vi prisar oss òg lukkelege over trengslene våre. For vi veit at trengsla gjer oss uthaldande, 4 og den som held ut, får eit prøvt sinn, og den som er prøvd, får von. 5 Og vona gjer ikkje til skammar, for Guds kjærleik er utrend i hjarto våre ved Den Heilage Ande som han har gjeve oss.

Gud er ånd, han er kjærleik og han er vårt mest fundamentale behov, ved fylden av den Heilage Ande vert det tilfredsstilt og det er herleg.

JOH 17,22 Eg har gjeve dei den herlegdomen du har gjeve meg, så dei skal vera eitt liksom vi er eitt:

RMR 8,17 Men er vi born, då er vi arvingar òg. Vi er Guds arvingar og Kristi medarvingar, så sant vi lid med han; så skal vi òg eiga herlegdomen saman med han.

Eg opplevde det slik at den openberra henne for meg som Guds barn, fødd av vatn og Ande og det som er født av Anden er ånd, ho var i Faderens hand og han la henne i mitt hjerte, slik openberra han henne for meg som det vidunderlege barnet han fødde henne til, som han elska og hadde omsorg for og det gjorde meg så godt og eg vart så glad i henne.

Etter gymnaset bad eg om å få møte henne igjen og det var eigentleg det som fekk meg til å byrja å studere realfag i Bergen og då møtte eg henne igjen og ho fekk vite at eg var glad i henne og at dette kom som eit bønnesvar for meg. Sidan openberra den Heilage Ande for meg at ho levde i kjærleiksforholdet til Kristus, som hans brud og i kjærleiksforholdet til Faderen, som hans barn. Ho såg opp til Kristus med forventning og det hadde å gjere med å sjå opp til ein framtidig ektemann med forventning, og det var eit fredfullt og vakkert ansikt. Skulle ho no kunne sjå opp til meg med slike forventningar? Om eg skulle kunne klare å innfri forventningane, var eg heilt avhengig av å hengje meg til den nåden Gud gav oss i Kristus, tru på han og hengje meg til han som min frelsar og Herre. Slik at han ved trua er hovudet for meg, så det vesentlege poenget med det er At eg treng den velsigninga Gud gjev oss i han, til å innfri både kvinna sine forventningar til meg som ektemann og mine forventningar til henne som kone.

Dette er den åndelege sida av saka, men så er eg også realist og skulle studere realfag og sidan fekk eg ikkje møte henne igjen og snakke noko meir med henne. Likevel gav desse openberringane meg eit herleg kvinnesyn, så det er mitt håp og mi bønn for dei at dei må komme inn i eit slikt kjærleiksforhold til Faderen og Sonen.

Seinare studerte eg realfag i Oslo og då oppdaga eg ei vakker jente med langt lyst hår. Eg bad for henne og opplevde at den Heilage Ande dreiv meg slik at eg møtte på henne og då opplevde eg ei åndeleg openberring, der Jesus openberra seg for meg og for henne. Eg forstår det som dåpen med den Heilage Ande og når eg sidan møtte henne igjen såg det for meg ut som ho hadde fått denne herlege gleda og ho var som eit kjærleikens vesen. Eg har enno ikkje snakka med henne, men eg har snakka med Jesus om henne og han har svart meg at eg skal berre la kjærleiken brenne i mitt hjerte, den er ein eld på mitt hjertes alter, eg skal halde Andens loge ved like, den skal ikkje slokne. Eg skal vere brennande i ånda. Slik har han svart meg mange år seinare, utan at eg enno har fått meg ei kone. Han har sagt til meg at det er hans sak som han tek seg av, ei kone er inkludert i det fullførde frelsesverket, så eg skal berre glede meg i Herren og takke han for det fullførde frelsesverket. Han har openberra si frelse for meg med begge desse kvinnene og eg takkar han for det framleis og gleder meg ved tanken på det, slik gleder eg meg i Herren og hans frelse. Gud gjev oss den gratis, av berre nåde og fylden av den Heilage Ande er herleg, så kvifor i all verda skulle vi vel ikkje ta imot den?

Og det til tross for at det har gått mange år utan at eg enno har fått meg ei kone, i den forstand at ho kjem til meg som ein fysisk skapning (jfr.1.Mos.2). Men så handlar dette også om noko meir enn det, det er ein glade bodskap til meg og til ei kvinne i mitt eige folk, som Gud gjev meg til kone og det er også ein glade bodskap til mitt folk. Gud skapar oss og elskar oss i Kristus og det er som eit frieri. Takkar vi ja til frieriet, så får vi oppleve at han som byrja den gode gjerning i oss, han skal også fullføra den. Det verket han gjer er godt, ja, fullkome, for den Anden og det livet Jesus gjev oss frå himmelen er fullkome. Han tilfredsstiller vårt mest fundamentale behov ved fylden av den Heilage Ande. Soleis blir dei forventningane ei kvinne har til ein mann tilfredsstilt og dei forventningane ein mann har til ei kone, vert tilfredsstilt.

Jesus kalla meg til å studere realfag, det var krevjande, her hjelpte det i alle fall ikkje med religiøs stoltheit, men eg hadde no allereie audmjuka meg for Gud og teke imot nåden i Kristus, så det fekk eg no berre halde fram med. Jesus kalla meg også til å lese i Bibelen og la den Heilage Ande openberre Ordet for meg, det gav meg ei åndeleg og rasjonell innsikt som utviding av min rasjonalitet, så med den innsikta studerte eg matematikk, informatikk, kika i tåkekammeret (fysikk), teleskopet, reagensglaset (kjemi), mikroskopet (biologi) og eg vart med ut i Oslo-feltet med ein geologihammar. Trua mi gjorde det berre endå meir interessant, samtidig som det vart ei utfordring å sjå det i samanheng med det som står skrive i Bibelen. Så eg tolka den som realist og kom til at den er mykje meir naturvitskapleg enn kva teologane har forstått eller villa erkjenne. Det kjem an på auget som ser, rasjonaliteten, interessa som ligg bak.

Det er krevjande å drive journalistikk også, mange kan sjå det på andre måtar og vere meir eller mindre ueinige i vurderingane. Det er vi vande med i eit demokrati, det er slikt som vi må rekne med. Men gjev dei folket den informasjonen dei treng for å ivareta sine eigne interesser. Det må då vere viktig for at demokratiet skal fungere rett! Er dei ærlege i så måte?

Hanne har den kristne trua, Kristus er sanninga, eg går ut ifrå at ho held seg til han og då har ho ein trygg rasjonalitet og sikker referanse. I kjærleik til sanninga må ho vere ærleg i sin journalistikk og det viser seg ved at ho prøver å gje oss eit rett nyhende-bilete, så vi ikkje skal verte lurte og førde bak lyset.

Kong Salomo sa at age for Herren er opphav til visdom, den gjer den urøynde vis.

OSP 1,2 – OSP 1,7 {ORDTØKA GJEV VISDOM}  Ordtøka gjev visdom og lærdom,  så ein skjønar vitug tale 3   og tek imot tukt som gjev framgang,  og lærer rettferd, rett og ærlegdom. 4   Dei gjev den urøynde klokskap  og ungdomen kunnskap og omtanke. 5   Den vise som høyrer dei, aukar sin lærdom,  den vituge lærer å styra sin tanke, 6   så han skjønar ordtak og bilettale,  ord av vismenn og gåtene deira.  7   Age for Herren er opphav til kunnskap;  dårar vanvørder visdom og tukt.

OSP 9,10   Age for Herren er opphav til visdom,  å kjenna Den Heilage er vit.

Dette er ikkje som å frykte ein fiende, men det er som eit barn som har age for far sin, som elskar det og har omsorg for det, som oppseder det og lærer det opp.

Den unge og urøynde har ikkje erfart så mykje, men lærdomen heimanfrå skal verne ungdomen frå dårlege og farlege erfaringar. Slik er den lærdomen ein rasjonalitet, du treng i utgangspunktet ikkje dei dårlege erfaringane for å lære av dei.

I Høgsangen vert det talt spesielt om å verne den unge jenta, når friarane kom:

HSA 8,8 – HSA 8,10 {KVA SKAL VI GJERA MED SYSTER VÅR?}  “Vi har ei lita syster,  som enno ikkje har bryst.  Kva skal vi gjera med syster vår  når friarane kjem? [Kva skal vi gjera: Brørne var formyndarar for jenta når far hennar var avliden.]  9   Er ho ein mur, vil vi byggja  tindar av sølv på han.  Er ho ei dør, vil vi stengja henne  med ein sederplanke.”  10   Eg er ein mur,  og mine bryst er som tårn.  I augo hans har eg vorte  lik ei som finn fred.

Først vert det talt om kjærleiken mellom mann og kvinne på ei slik måte at vi forstår at den er ifrå Gud og det er det som er det viktige og verdifulle poenget, som det er om å gjere å få med seg i livet:

HSA 8,5 – HSA 8,7 {KJÆRLEIKEN ER STERK SOM DØDEN}  Kven er ho som kjem opp frå øydemarka,  stødd til sin ven?  Under apalen vekte eg deg,  der mor di hadde føderier,  der ho fødde deg.  6   Set meg til eit segl på ditt hjarta,  eit segl på din arm!  For kjærleiken er sterk som døden  og mektig som dødsriket i si trå.  Han brenn som logande eld,  han logar mot himmelen. [eit segl: Signetringen, som var viktig og verdifull, bar mannen gjerne i ei snor kring halsen, sjeldan på armen.]  7   Vassflaumar kan ikkje sløkkja kjærleiken,  elvar kan ikkje fløyma han bort.  Om einkvan ville gje  alt han åtte for kjærleik,  så vart han berre til narr.

Dette er førebiletet på kjærleiksforholdet mellom Kristus og hans brud. Ved at vi audmjukar oss for Kristus, bøyer oss for hans kors, finn vi den fullkomne kjærleiken, vi får den av berre nåde. Og den fullkomne kjærleiken driv otten ut.

Så etter at apostlane vart døypte med den Heilage Ande på pinsedag, gjekk dei ut og vitna for kven som helst, dei kristen forkynte den glade bodskapen sjølv om dei vart forfølgde og risikerte fengsel, straff og avretting. Ikkje fordi dei var allvitande, som gudar, men fordi Kristus hadde fått all makt i himmelen og på jorda og dei skulle få sjå at han var med dei alle dagar, inntil verda sin ende. Slik er det framleis. Så når ein av Jesu læresveinar kjem i samtale med ein ”heidning”, kan det vel vere at heidningen har mykje meir utdanning. ”Heidningen” kan vel gå i dialog til samanlikning med Sokrates, kanskje har han mange problemstillingar, som han er oppteken av, som han kan velje mellom. Kanskje finn læresveinane ut at dette ber heilt på avvegar i forhold til det som var hans oppdrag, det får han vurdere. Eller kanskje finn han ut at dette var ei relevant og viktig problemstilling som han ikkje kjem forbi, men han kan ikkje hugse at han fekk med seg noko fasitsvar ”heimanfrå”. Han sjølv blir som Sokrates i dialogen og her kjem det viktige poenget med at vi skal få sjå at Jesus er med oss alle dagar. Vert vi verande i hans ord, får vi lære å kjenne sanninga og den set oss fri, den Heilage Ande openberrar Ordet for oss og heile oss fram til heile sanninga, som er Kristus.

For nokre få år sidan kalla Jesus meg til å studere biologi og eg tok noko kjemi og informatikk i tillegg. Han sa eg skulle seie til dei at kristendomen ikkje er ein religion som vert lesst på folket som tunge bører. Sidan minna han meg sjølv om det:

MTT 11,25 – MTT 11,30 {SONEN GJEV KVILE}  På den tid tok Jesus til ords og sa: “Eg lovar deg, Far, Herre over himmel og jord, fordi du har løynt dette for vise og vituge, men openberra det for umyndige. 26 Ja, Far, for dette var din gode vilje. 27 Alt har Far min overgjeve til meg. Ingen kjenner Sonen utan Faderen, og ingen kjenner Faderen utan Sonen og den som Sonen vil openberra det for. 28   Kom til meg, alle de som slit og har tungt å bera; eg vil gje dykk kvile! 29 Ta mitt åk på dykk og lær av meg, for eg er mild og mjuk i hjarta; så skal de finna kvile for sjelene dykkar. 30 For mitt åk er godt, og mi bør er lett.”

Så den Heilage Ande har openberra Sanninga i Guds Ord for meg og den er saman med matematikken den  rasjonaliteten eg har trengt til å studere naturvitskap.

Sjølvsagt er der økonomiske interesser av det realfaglege, men ”reine” økonomisk interesser brukar då å verke konstruktivt. Men det er så tydeleg at der er stor maktinteresse og økonomisk interesse i religion, moral- og politisk filosofi av å konfrontere oss med problemstillingar som er ei avsporing ifrå det å søkes samfunn med Gud på evangeliets grunnvoll, søke sanninga i Guds Ord og som også er ei avsporing ifrå interessa av det reint realfaglege. Det utartar seg tydelegvis som ein propaganda som verkar forstyrrande og forvirrande, så eg har berre måtta prøve å ignorere den, for å konsentrere meg om det realfaglege.

Skulle tru dei var redde for sanninga både i Guds Ord og i realfag. Ja, eg har då lenge vore klar over at mange kristne leiarar og politiske leiarar ikkje tørr ta sjansen på at eg skal få seie noko. Dei er redde for fornyinga, for det er så mykje som vil klappe saman og falle i grus:

2KO 10,3 – 2KO 10,5 Om vi ferdast på menneskevis, så strider vi ikkje på menneskevis. 4 For våre stridsvåpen er ikkje jordiske, men Guds kraft er verksam i dei, så vi kan leggja festningar i grus. Vi riv ned tankebygningar 5 og alt stort og stolt som reiser seg mot kunnskapen om Gud, og tek kvar tanke til fange i lydnad mot Kristus.

”Bygdedyrets” konsensus-tyrrani og konsensus i den kristne kyrkja.

Hanne Nabintu Herland

22. september kl. 17:13 ·

LES DAGENS VÅRT LAND SOM OMTALER BREDT TV SERIEN “FRYKTLØSE NORDMENN” på HERLAND RAPPORTEN YOUTUBE om vikingtiden og norsk storhetstid, der jeg poengterer at janteloven og konsensustyranniet er et av hovedproblemene i Norge i dag. Mange er livredde for å stikke seg ut, der ofte strikte, sosiale regler for adferd, med et usedvanlig sterkt krav til politisk korrekthet. Det som vikinghøvding Georg O. Reydarsson og Viking Valley Gudvangen har fått til – der en hel vikingby nå bygges opp, er fantastisk. Da jeg var i dette multikulturelle miljøet i sommer, var det folk der fra mange deler av verden, pakistanere, folk fra Midtøsten, andre fra Øst Europa, England, amerikanere. Alle med det til felles at de fascineres av vikingtiden og dens tradisjoner. Det burde vekke stor glede hos oss alle, ikke sinne.

Les artikkelen på Vårt Lands nettsider, der jeg også fremmer temmelig skarp kritikk av enkelte akademikere. Jeg hevder at vi trenger mindre jantelov og mer frihet, uten den knugende frykten for det ondsinnede bygdedyret og all sladderen i Norge. Vi trenger en bevissthet om alt det flotte – ikke bare det negative – som finnes i vår kulturelle bagasje. Vi trenger åpne, ikke lukkede rom.

Vi trenger et oppgjør med bygdedyrets konsensustyranni – derav “Fryktløse Nordmenn”

Det som vikinghøvding Georg O. Reydarsson og Viking Valley Gudvangen har fått til – der en hel vikingby nå bygges opp, er fantastisk. Da jeg var i dette multikulturelle…

Torbjørn Sivertstøl Konsensus i den kristne kyrkja – slik den var frå starten – var barnevelsigninga, å ta imot Guds rike som eit lite barn, å tru på Jesus, ta imot han og få b arnekår hos Gud, å l seg forlike med Gud på evangeliets grunnvoll. Den er nattverden og den er dåpen. Ved trua på Jesus er vi kross festa med han og i dåpen er vi gravlagde med han. Då skal vi vende hugen og blikket opp til han og ta imot det som han gjev oss frå himmelen, han døyper oss med den Heilage Ande og slik iverkset han det som dåpen symboliserer, vi får oppleve at Gud gjer sitt verk i oss med sitt Ord og sin Ande. Han som byrja den gode gjerning i oss, han skal også fulføra den.

Då må vi vere klar over at det verket Gud gjer er fullkomen, mennesket kan ikkje legge til noko eller ta noko ifrå. Då må vi vere førefudde på at der er dei som vil framstille det som at det er dei som gjer sitt verk og som skal fullføre det og slik framstiller dei seg sjølve som falske messiasar og falske gudar. Og som ei lærd og styrande overklasse, krev dei at vi skal gjere, men det betyr å krevje det umoglege av oss og slik gjer dei oss til trælar. Då blir det dess klarare for oss at evangeliet om Kristus er ein frigjerande bodskap, å vere krossfesta med Kristus er frigjerande, det gjer det klart for meg at dette skal eg berre ikkje prøve meg på i det heile tatt. Men det er ved å tru på han, for slik overlet eg det til han.

Dåpen symboliserer korleis Gud frelser oss og det er eit godt samvits pakt med (vedkjening til) Gud, med grunnlag i Jesu oppstode frå dei døde.

Så vi skal ikkje gøyme oss for Gud med dårleg samvit, slik som Adam og Eva gjorde etter syndefallet, men leve i samfunn med han slik som dei gjorde før syndefallet, men no er Kristus den siste Adam, som er ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgjevande ånd. Vi skal kjennast ved han og kva han er for oss overfor Gud og ovefor menneska. Gud elskar oss i Kristus, det er som eit frieri og det er konsensus for den kristne kyrkja ved at vi seier ja til frieriet, slik er Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Det er ved at den Heilage Ande openberrar Ordet for oss og herleggjer og openberrar Kristus for oss som vår frelsar og Herre.

Kvinnerørsla protesterte mot dette og det hang saman med at dåpen i kyrkja tydelegvis hadde fått ei anna betydning, som om det var å verte programert til fråfallet, som ei vidareføring av syndefallet. så når mennexket kjem oppå i voksen alder får det tydelegvis den tydinga at mennesket vart døypt til keisaren og slik fører det til keisardyrking (Johannes Openberring.13), å dyrke styresmaktene som gudar, liksom den Store Skjøkje dreiv hor med koingane på jorda (Johannes Openberring 17-18).

Platons klagemål mot menneskets fysiske natur høver med at Adam og Eva gøymde seg for Gud med dårleg samvit, så det vart tydelegvis konsensus for den kristne platonisten. Platon brukte det klagemålet til å argumentere for at ei lærd overklasse skulle styre og slik at det vorte brukt i kyrkja.

Men så oppstår der ei anna semje som høver betre for vikingane og deira historie, Johannes Openberring 17:

9 Her trengst det både vit og visdom. Dei sju hovuda er sju høgder, og på dei sit kvinna. Og dei er sju kongar: 10 Fem av dei er falne, éin er no, og éin er enno ikkje komen; og når han kjem, skal han halda seg berre ei lita stund. 11 Dyret som var og ikkje er, det er sjølv den åttande, men på same tid ein av dei sju og går sin undergang i møte. 12 Dei ti horna du såg, er ti kongar som enno ikkje har fått rike; men saman med dyret skal dei få kongsmakt i éin time. 13 Alle vil dei eitt og det same og gjev si makt og mynd til dyret. 14 Dei skal føra krig mot Lammet; men fordi Lammet er herren over herrane og kongen over kongane, skal det sigra over dei, saman med sine, dei som er kalla og utvalde og trufaste.»

15 Så seier han til meg: «Dei vatna du såg der skjøkja tronar, er folk og folkemengder, folkeslag og menneske med ulikt tungemål. 16 Og dei ti horna du såg, og dyret, dei skal hata skjøkja, leggja henne øyde og gjera henne naken, eta kjøtet hennar og brenna henne opp med eld. 17 For Gud gav dei den tanken at dei skulle fullføra hans plan, så dei ville eitt og det same: gje si kongsmakt til dyret, til Guds ord er oppfylt. 18 Men kvinna du såg, er den store byen som har kongsmakt over kongane på jorda.»

Vikingane trudde på eit liv etter døden, så dei verdsette seg sjølve og sine næraste utover dette jordelivet og eg er viss på at det hadde ein viktig sosial funksjon ved å halde folket samla, det vart viktig for ei hovding til å samle folket og få dei med seg, ikkje minst i krig. Og dei verdsette fienden også slik og gravla sine falne fiendar. Eg vil samanlikne dette med den kristen dåpen, for det er ei gravlegging. For Jesus gjev oss ånd og liv av berre nåde, så vi får oppleve det evige livet her og no. Gud openberrar si frelse for oss i Kristus ved den Heilage Ande og slik er det for oss ein samlande metakognisjon. Og eg trur det er slik vi får den sigeren det er tale om i vers 14.

Kvinneleg nakenmodell. Kva med den klædnaden Jesus gir til si brud og til gjestane i bryllaupet?

Torbjørn Sivertstøl har delt Hanne Herland Rapporten sitt innlegg.

13. oktober kl. 17:12 ·

MED MI TRU PÅ JESUS HAR EG FÅTT EIT HERLEG KVINNESYN. DET ER NO IKKJE NOKO GALE I DET VEL? EI NATURVTISKAPLEG FORSTÅING AV KJÆRLEIKSFORHOLDET MELLOM MANN OG KVINNE VERT KRIMINALISERT MED EI POSTMODERNE SPRÅKLEG OVERBYGNING, GJERNE SOM RASISME. MEN EVANGELIET GJEV OSS NOKO BETRE.

På ein møteserie i februar 2011 sa Jesus til oss gjennom tyding av tungetale at han har elska oss med ein evig kjærleik, den har han utgytt då han døde på korset for kvar og ein, så han ville vi skulle forstå at der finn vi den kjærleiken vi lengtar etter, den ekte kjærleiken. Vi skulle glede oss over at vi har funne den og så ville han at vi skulle vi la den vere mellom oss. Han gjev oss liv og hans kraft vert fullenda i vanmakt, då spelar det ikkje lenger noko rolle korleis vi føler oss, kva vi har opplevt i fortida, men han vil vende våre andlet mot framtida og vandre med hans nåde på ein slik mektig måte at andre ser han i oss. Vi skal ikkje prøve å verte perfekt som mann og som kvinne, vi skal berre lengte etter han som gjev liv. Så kalla han Sions dotter til å frigjere seg frå bandet om halsen (frelse kjem av ”frihalsa”, å få halsen fri). Dette refererer til at jødane fekk vende heim att frå Babylonia.
Og slik kalla han Sions dotter på eit møte i desember same år også, sitat:
Gjer deg laus av alle band som bind deg, du fanga Sions Dotter. Kom ut i fridomen. Vinteren er over. Regn ikkje (lenger)? med at du var langt borte, men sjå opp hit. For nådens sol skin, rettferdssola har gått opp med lækjedom og du kan gå ut i fridomen og du skal fryde og du kan gå ut i dansen med dei glade. Du skal ikkje bry deg om kva menneske seier om det, men du skal løfte blikket mot det høge og prise mitt heilage namn, for eg er Herren din ektemann, eg er Herren din brudgom og det er meg du skal sjå, for eg som tok deg og drog deg opp av grava, eg skal gjere dine trinn faste og eg skal legge ein ny song i din munn og du skal gå ut i dansen med dei glade og prise mitt namn. Halleluja.
https://tsivert.com/…/2011-02-12-m40-jesus-kalla-sions-dot…/
https://tsivert.com/…/2011-12-18-maranata-jesus-kalla-sion…/

Hanne Herland Rapporten

7. oktober kl. 18:48 ·

SE VERDENS VAKRESTE Lillian Muller på HERLAND RAPPORTEN LIVSSTIL. Lillian er jo verdenskjent som helseguru, bestselgende forfatter, skuespiller og Playboys mest…

Verdens vakreste Lillian Müller på Herland Rapporten

Lillian Müller er kjent som helseguru, bestselgende forfatter, skuespiller og Playboys mestvinnende “Playboy of the year” covergirl i USA. Hun har prydet Pla…

YOUTUBE.COM

Torbjørn Sivertstøl Når eg gjekk på gymnaset merka eg at eg byrja å verte glad i ei kristen jente, så eg bad til Gud over det og vedkjende for han at hans kjærleik var mellom oss og den var rett same enten ho ville seie ja eller nei til mitt frieri, så eg opna meg meir for den og fekk oppleve at Guds kjærleik vart utrent i våre hjarte ved den Heilage Ande som var oss gitt.

RMR 5,1 – RMR 5,11 {FRED MED GUD OG FRELSE FRÅ DOMEN} Sidan vi no har vorte rettferdige ved tru, har vi fred med Gud ved vår Herre Jesus Kristus. 2 Gjennom han har vi òg ved trua fått tilgjenge til den nåden vi står i, og vi prisar oss lukkelege fordi vi eig von om Guds herlegdom. 3 Ja, ikkje berre det, vi prisar oss òg lukkelege over trengslene våre. For vi veit at trengsla gjer oss uthaldande, 4 og den som held ut, får eit prøvt sinn, og den som er prøvd, får von. 5 Og vona gjer ikkje til skammar, for Guds kjærleik er utrend i hjarto våre ved Den Heilage Ande som han har gjeve oss. 6 Medan vi endå var hjelpelause, døydde Kristus til fastsett tid for ugudelege. 7 Snautt nok vil nokon gå i døden for ein rettvis mann – endå det kan vel henda at einkvan vågar livet for ein som er god. 8 Men Gud syner sin kjærleik til oss med di Kristus døydde for oss medan vi endå var syndarar. 9 Når vi no har vorte rettferdige ved Kristi blod, kor mykje meir skal vi ikkje då ved han verta frelste frå vreiden! 10 Medan vi endå var fiendar, vart vi forsona med Gud då Son hans døydde. Når vi no er forsona, kor mykje meir skal vi ikkje då verta frelste ved hans liv. 11 Ja, ikkje berre det, men vi prisar oss lukkelege i Gud, ved vår Herre Jesus Kristus, han som har gjeve oss forsoninga.

Gud openberra henne for meg som sitt barn, som han elska og hadde omsorg for og som ei kvinne som levde i eit kjærleiksforhold til Kristus, som hans brud. Eg kallar henne Virtuella. Når eg studerte realfag i Oslo på slutten av 1980-talet oppdaga eg ei vakker jente med langt lyst hår. Eg bad for henne og fekk oppleve ei åndeleg openberring, der Jesus openberra seg for meg og for henne. Eg er viss på at ho også kom inni og levde i eit slikt kjærleiksforhold til Faderen og Sonen. Ho studerte biologi, så eg kallar henne Reella.

Det er ikkje noko i vegen for at eg kan bruke naturfaglege og biologiske forklaringar, men då vil eg presisere at det gjev ikkje heile forklaringa, for hugs at der er ei psykologisk side av saka også. Begge var etnisk norske, ho Reella hadde langt lyst hår, ei slik kvinne som typisk særmerker den kvite rase. Eigenskapar som har vorte utvikla ved overleving for den mest veltilpassa, i følgje Darwin. Men der er ei psykologisk side av saka også og der er sjølvsagt kjærleiken vesentleg. Då veit eg at Gud er kjærleik og kan bruke den forklaringa som vi ser i 1.Mos.2 og erkjenne at det er Gud som gjer sitt verk og skaper oss slik, slik har han skapt folkeslaga med sine særpreg. Som etnisk kvit mann som tenkte naturvitskapleg ville eg då velje henne Reella. Vidare kan eg tenke økonomi og karriære, om eg var ein mektig konge eller rikmann og kunne komme med mine ynskje og rekne det for sannsynleg å få dei innfridde, sidan eg var slik ein vellukka stormann, ja, då ville eg velje henne Reella. Salomo var ein slik stormann, men i Høgsangen er det tale om ein kjærleik som ikkje kan kjøpast for pengar:

HSA 8,5 – HSA 8,7 {KJÆRLEIKEN ER STERK SOM DØDEN} Kven er ho som kjem opp frå øydemarka, stødd til sin ven? Under apalen vekte eg deg, der mor di hadde føderier, der ho fødde deg. 6 Set meg til eit segl på ditt hjarta, eit segl på din arm! For kjærleiken er sterk som døden og mektig som dødsriket i si trå. Han brenn som logande eld, han logar mot himmelen. [eit segl: Signetringen, som var viktig og verdifull, bar mannen gjerne i ei snor kring halsen, sjeldan på armen.] 7 Vassflaumar kan ikkje sløkkja kjærleiken, elvar kan ikkje fløyma han bort. Om einkvan ville gje alt han åtte for kjærleik, så vart han berre til narr.

Torbjørn Sivertstøl Men eg har i staden bøygt meg ved korsets fot og teke imot den kjærleiken Gud har til oss i Kristus og opplevt den i min kjærleik til begge desse to jentene, Gud openberra dei for meg som sine born som han elska og hadde omsorg for og som unge jenter som levde i eit kjærleiksforhold til Jesus, som hans brud. Så i mine auge var dei nokre vidunderlege skapningar. Då må eg innrømme at det var med den Anden og det livet og den naturen som Jesus gjev oss frå himmelen av berre nåde. Jesus har sagt til meg at eg skal sjå på han og takke han for det verket han har gjort for meg, i meg og gjennom meg. Ja, eg vil takke han for det frelsesverket han har fullført for meg og for det verket han har gjort i meg og gjennom meg, både med henne Virtuella og henne Reella. Han vekker oss opp til liv i samfunn med Gud i samsvar med 1.Mos.2, men no er han den siste Adam, som for oss har vorte ei livgjevande ånd. Han gir oss livets brød frå himmelen, han gir oss ånd og liv frå himmelen. Dei er etnisk norske kvinner, som eg byrja å verte glad i og med den naturen, det livet, den Anden han gav dei og den kjærleiken han elska dei med, også gjennom meg, vart dei berre endå herlegare for meg, slik gav han meg eit herleg kvinnesyn. Det er sett med mine auge, min rasjonalitet, som svar på mi bøn. For heilt ifrå var ein gutunge vart eg opplærd til å påkalle Jesus som min frelsar og Herre, be han frelse for mine næraste og be for folket og landet. Eg forstod at frelsa var det motsette av å verte dåra og forførde slik som ved syndefallet, så eg byrja be han om å gje meg ei frelst kvinne til kone. Han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullførde frelsesverket. Då må eg sjå på han og ære og takke han for det.

Det er ein glade bodskap både til meg sjølv og henne som han gjev meg til kone, til vårt folk og vårt land. Og som kjent er evangeliet ein glade bodskap til alle folkeslag. Men eg må sjå mi avgrensing, ingen er større enn meisteren sin, sæle er vi om vi gjer etter det.

JOH 13,13 – JOH 13,21 De kallar meg meister og herre, og det med rette, for det er eg. 14 Når no eg, herren og meisteren, har vaska føtene dykkar, då skal de òg vaska føtene åt kvarandre. 15 Det er eit førebilete eg har gjeve dykk: Som eg har gjort mot dykk, skal de òg gjera. 16 Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: Ein tenar er ikkje større enn herren sin, og ein utsending er ikkje større enn den som har sendt han. 17 No veit de det. Og sæle er de så sant de gjer etter det. 18 {SVIKAREN} Eg talar ikkje om dykk alle, for eg veit kven eg har valt ut. Men dette ordet i Skrifta må oppfyllast: Den som et mitt brød, syner meg hælen. [syner meg hælen: uttrykk for fiendsleg innstilling.] 19 Eg seier dykk det no, før det hender, så de når det har hendt, skal tru at “eg er Han”. 20 Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: Den som tek imot ein eg sender, tek imot meg. Og den som tek imot meg, tek imot han som har sendt meg.” 21 Då Jesus hadde sagt dette, vart han oppøst i hugen og sa sterkt og alvorleg: “Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: Ein av dykk kjem til å svika meg!»

Torbjørn Sivertstøl EI NATURVTISKAPLEG FORSTÅING AV KJÆRLEIKSFORHOLDET MELLOM MANN OG KVINNE VERT KRIMINALISERT MED EI POSTMODERNE SPRÅKLEG OVERBYGNING, GJERNE SOM RASISME. MEN EVANGELIET GJEV OSS NOKO BETRE.

Dersom eg då ser bilete av lettkledde eller nakne unge, lyse vakre damer i eit blad, så veit Jesus sa at dersom nokon ser med lyst på ei kvinne, så har han allereie gjort hor med henne i hjartet sitt. Så her må eg passe meg. Kjem eg til at eg har sett med lyst på dei, så må eg vedkjenne det for han som synd. Poenget er å få retta på det. Skal eg då erkjenne at det eg ser er vondt, at det er den vonde naturen? Så dess vakrare og meir tiltrekkande eg synest ei kvinne er, dess større er kanskje freistinga til å sjå med lyst på henne og dess vondare og verre er ho med denne naturen sin? Det heng då ikkje på greip. Ein slik livsfiendtleg mørkemannskultur avskyr eg som pesten. Men eg har då min eigen rasjonalitet og kan halde fram med å tenke naturvitskapleg og realistisk og vende meg til Jesus i bønn, slik som tidlegare, og takke han for den openberringa og åndelege innsikta han har gjeve meg i sitt Ord og halde meg til det kvinnesynet som han soleis har gjeve meg. Så med den trua og den Anden Jesus har gitt meg i hjertet har eg det kvinnesynet at kvinna er kledd som Jesu brud og eg er kledd til å vere med på å feire bryllaupet (Matt.22,1…). Og slik trur eg han gir meg ei kone, ho lever i eit slikt kjærleiksforhold til Kristus, som hans brud, og det venter eg ho vil halde fram med. Brudekjolen til bruda er dei rettferdige gjerningane til dei heilage (Johannes Openberring19,8). Det er trua sine gjerningar, dermed handlar det ikkje berre om noko som vi gjer, men noko Gud gjer i oss og gjennom oss ved sitt Ord og sin Ande.

Men no har det gått 40 år og det har enno ikkje vorte noko av. Så det er tydelegvis nokon som tenker annleis. Kva er problemet? Problemet var at synda skilde menneska frå Gud, men med eitt offer tok Jesus bort synda ein gong for alle. Derfor er eg komen inn i eit slikt nært forhold til Gud, der eg får oppleve hans kjærleik i mitt kjærleiksforhold til kvinna og slik har eg fått eit herleg kvinnesyn.

Men kristne platonistar vil vel tenke som so at der er ei semje og samsvar mellom Platons påstand om den vonde fysiske naturen og den kunnskapen som Adam og Eva fekk av kunnskapstreet, som gav dei te menneskesynet at dei måtte gøymde seg for Gud med dårleg samvit. Det er vel det som ligg i kyrkja si arvesyndslære. Som i platonismen verkar det framleis som argument for eit klasseskilje. Fyrst i kyrkja og kristne organisasjonar og Krf. Korleis det elles har verka på høgresida, veit eg ikkje, men det er no tydeleg at det har verka slik på venstresida.

Det har verka slik at til tross for at det var eg som sa noko og soleis innleia til samtale, så får eg ikkje seie meir, og det er som om eg ikkje får svare for meg i retten. Til tross for at eg ber og får oppleve at Jesus svarar meg gjennom tyding av tungetale, vert det berre ignorert. Der er tydelegvis andre som tek over og talar i staden, som ber i staden. Dermed er det berre dei som tilhøyrer den godkjende lærde overklassa som får lov til å seie noko, seie kva dei vil, be og soleis komme med sine behov og venteleg få dei tilfredsstilte. Men eg og mange andre får ikkje. Dei finn meining i tilværet, men for meg og oss vert det meiningslaust. Men Jesus er trufast, han er med meg og svarar meg like fullt, han er livet og gir meg og sikkert mange andre også meining med livet. Eg skulle søke han og halde meg nær til han, slik at det skulle fungere dette, at vi skulle søke fyrst Guds rike og hans rettferd, så skulle vi få alt det andre i tillegg. Eg skulle la han ta omsorg for sine born og sine henders verk. Ja, og han har kalla henne «Virtuella» på nytt, inn i si forsamling, ja, gjennom mange år, men ho har ikkje vore lydig.

Slik har ho ikkje gjort trua sine gjerningar. Det vert hennar ansvar. Kva vert ho då ansvarleg for? Kva har ho gjort i staden? Kva var alternativet som ho velde i staden? Det var keisardyrkinga (Op13) og hordomen til ”den Store Skjøkje”, å dyrke styresmaktene som gudar. Det er ein annan rasjonalitet og med den rasjonaliteten vert mennesket definert og forstått som vondt. Og det er som ein sjølvoppfyllande profeti, jfr. den falske profet. Det er ormen si ætt som strir mot kvinna si ætt. Menneska vert gjort til salsvare som trælar og menneskeverdet vert vurdert deretter.

Den såkalla likestillingspolitikken synest vere eit alternativ til dette, men den er kunstig liksom desse avgudane. Det handlar framleis om å verdsetje mennesket utifrå kva økonomisk nytteverdi frå storkapitalen og frå politiske interesser. Men eg, som einskild mann, som trur på Jesus, har ein heilt annan rasjonalitet, der eg verdset både meg sjølv og ei kone og andre menneske på ein heilt annan måte. Som sagt ser eg på kvinna med den rasjonaliteten eg har som realist og med den rasjonaliteten eg har fått ved trua på Jesus, den overtydinga Gud har gjeve meg i hjertet ved sitt Ord og sin Ande.

Sagt med moderne og vitskaplege ord er arvesyndslæra ein påstand om at genane ikkje er bra nok og det er det som gjer at menneska ikkje klarer å få så god innsikt i ideverda og det godes ide. Men nokre har betre genar og lærer derfor fortare. Vi kan ikkje og treng ikkje nekte for at der er noko i dette, men kva så? Det viste seg då at feilen var tvert om i dei lærde si ideverd. Så kvar vart det av kritisk tenking i dette opplegget? Det var definert som vondt. Og eit slikt opplegg har kome inn i kyrkja og vorte tradisjon, til tross for at den opphavleg vart bygt på evangeliets grunnvoll. Og i vår tid ser vi at det opplegget har vorte svært så sterkt og fortrenger evangelisk kristendom. Og kva meir blir det til?

Torbjørn Sivertstøl At ein mann frir til ei kvinne og ho vurderer det sjølv og svarar og kjem med eit endeleg svar, ja eller nei, det er ein naturleg og viktig kommunikasjon i eit folk og eit samfunn. Og det må få lov til å fungere. Men dersom kvinna går vidare med baktale og seier til andre at den mannen bør andre kvinner også seie nei til, om han prøver seg med eit frieri, då er det litt verre. Det kan verte eit fyrste steg på å gjere slutt på denne viktige kommunikasjonen mellom mann og kvinne i samfunnet. Men det er nettopp det som er dei kristne platonistane sin strategi og opplegg, ein vanleg kristen mann som audmjukar seg for Gud og ber om nåde både for seg sjølv og den jenta han vart så glad i, reknar dei for underklasse, mindreverdig, ein som ikkje skal få noko meir han skulle ha sagt. Den kristen-platonske syntesa ligg nok i arvesyndslæra og sagt med moderne og vitskaplege ord er det ein påstand om at han og visse andre som tenker annleis enn dei sjølve, er genetisk lavareståande menneske og vert derfor definert som underklasse og med deira splitt- og hersk-politikk blir dei utgruppe. Men deira ”syn” er ei myte og religiøs overtru til samanlikning med trua på at planetane var gudar.

Likevel tek venstresida over same strategien, skilnaden er berre at dei har ein litt annleis politikk. Dei gjer eit stort vesen av å argumentere mot nazisme, fasisme og rasisme, som om det skulle vere eit stort problem, det kan nok hende der er mange som har fått oppleve å verte definerte som utgruppe, liksom meg sjølv og nokre har kanskje reagert med å sympati med slike retningar, men vi ser no fint lite av den slags i det norske samfunnet. Motstand mot innvandring kallar dei fort nazisme, facisme og rasisme. Men kva var forspelet? Det var at ei ung kvinne avslo på ein ung manns frieri. Så ho rekna han for å ikkje vere bra nok for henne. Deretter gjorde ho og mange andre det til politikk at ei ung norsk kvinne skulle avslå frieriet frå ein ung norsk mann og argumentet er altså at genane deira er for dårlege, men det er eigentleg basert på ei myte og religiøs overtru. Med argumentasjonen sin gjer dei det til eit spørsmål om rasemotsetnad, rasismen til dømes i nazismen betydde at dei heldt ei rase for å vere høgareståande. Det var myte som vart gjort til politisk ideologi. I dette tilfelle et myta i staden at det er vi som er eit genetisk lavareståande folk, det er det som kjem til uttrykk i den såkalla antirasismen vert gjort til sosialistisk politikk med innvandringspolitikken. Påstanden er at vi som folk er genetisk sett lavareståande og derfor skal vi gå i oppløysing, gå til grunne og verte utrydda som folk og avgi landet vårt til andre. Det er som sagt basert på ei myte og religiøs overtru. Korleis kan moderne opplyste menneske erstatte vitskap, realfag og evangelisk kristendom med slikt? Ei tradisjonell forklaring er vel at der er så sterke økonomisk og politiske interesser i det, at evangelisk forkynning vert fortrengt. Men der er ein annan måte å sjå det på og det er at sentrale kristne vender seg bort frå Jesus og derfor vert dei avmektige overfor både styresmaktene og kapitalinteressene. Og då verkar det slik for mange andre også, som står noko fjernare.

Med den forklaringa kjem vi nærmare til problemets kjerne. Den stemmer med den bodskapet som kom 10.9.2017:

A. Eg er kongane sin konge, eg er herrane sin Herre. Ja, det er eg som frelser, det er eg som løyser ut av lenkjer og bande. Det er eg som set fangane fri. Det er eg, eg som har teke bustad i ditt hjerte. Du skal ikkje tvile. Du skal ikkje syrgje. Du skal berre glede deg i meg. For eg, eg er Herren din Gud, som veit om alle ting. Eg er også den som veit alt i alle. Ingen ting kan skjulast for meg. For eg som er Herren din Gud er den som skal gjere det, alle ting i stand. Når du søker meg av heile ditt hjerte, så skal du få sjå og erfare, at eg er kongane sin konge, herrane sin Herre, eg er også lækjarane sin lækjar. For eg er den som kan gjere alt som er umogeleg for menneske, det er mogleg for meg.

B. Eg har teke bustad i ditt hjerte og eg snur meg aldri ifrå deg. Det er du som må ta det val om du vil bli hos meg. For eg blir hos deg til evig tid, men det er du som må velje om du vil fortsette å leve med meg. For eg som er Herren din Gud, er med deg alle dagar. For om du vel å ta meg bort ifrå ditt liv, så er det ditt eige ansvar, fordi eg kan ikkje gjere noko før du har sagt: Her er eg Herre, kom og ta meg igjen, for eg, eg vil ta bustad i ditt hjerte, men eg kan ikkje gjere det, før du gjer det mogleg sjølv.

https://tsivert.com/…/maranata-10-9-2017-gud-elskar…/

Gud elskar oss i Kristus og det er som eit frieri, der er eit kjærleiksforhold mellom Kristus og hans brud og det er skapt av Gud. Kristus har betalt prisen for henne med sitt eige blod, så ho skal tilhøyre han og vere til hjelp for han og leve for han, vere trufast mot han som hans brud. Han kjem igjen og igjen til si brud, med sin kjærleik, som friar og brudgom og ventar seg at ho vil svare ja på hans frieri og svare på hans kjærleik med kjærleik.

Maranata 10.9.2017. Gud elskar oss i Kristus og det er som eit frieri.

Innleiing ved John Miland. MTT 13,23 – MTT 13,30 Men…

TSIVERT.COM

Sjukdom som er vanskeleg å diagnostisere.

Hanne Herland Rapporten

16. oktober kl. 15:31 ·

SVAKE DIAGNOSER GIR ØKT FARE FOR OVERGREP I PSYKIATRIEN – Vidar Gustad. Psykosomatisk- psykiatrisk tankegods er ofte mer basert på en “trosretning innen moderne legevitenskap” heller enn reell vitenskap. Sannheten er at det er en hel klasse immun – undertrykkende sykdommer som har blitt fornektet av myndighetene og hele medisinen. Omfanget må nødvendigvis være massivt. Mengder av mennesker ender i dag opp med diagnoser som ME/ CFS, fibromyalgi, «Lyme Disease» («kronisk borreliose») og autisme.
Ekstremt mange lider nå av disse mystiske sykdommene, som leger ikke har metoder for å validere og fange opp hva egentlig er. Manglende reell kunnskap har åpnet for muligheten til at leger gir folk vilkårlige symptom diagnoser. Feltet bør studeres nærmere av dyktige forskere som våger å avsløre at den tradisjonelle medisinen faktisk ikke har tilstrekkelig kunnskap om dette feltet, og derfor lider mange mennesker i dag uten å få tilstrekkelig hjelp for sine lidelser.

Herland Rapporten kommenterer: Temaet psykiatri aktualiseres gjennom Herland Rapportens programmer med Hans-Erik Dyvik Husby, alias Hank von Helvete, der han snakker om svakhetene ved måten vi ofte ser på psykiske lidelser på. Se første programmet her, LINK.

http://www.hannenabintuherland.com/…/svake-diagnoser-gir-o…/

Svake diagnoser gir økt fare for overgrep i psykiatrien – Vidar Gustad

Psykosomatisk- psykiatrisk tankegods er ofte mer basert på en “trosretning innen moderne legevi…

HANNENABINTUHERLAND.COM

Torbjørn Sivertstøl AVGUDSDYRKING SOM ÅRSAK TIL SJUKDOM. MEDISINERING MED «KRAFTIG HEKSEBRYGG» GJER VONDT VERRE.

Eg byrja å studere realfag i Oslo hausten 1984 og gjekk på møte i den Frie Evangeliske Forsamling og Jesus sa til meg gjennom tyding av tungetale at der var ein sjukdom mellom hans folk, som eg hadde fått kjenne noko av i mitt indre menneske. Men han ville lækje den sjukdomen. Eg hadde bedt han å gje meg ei frelst kvinne til kone og eg forstod han gjorde sitt verk med oss i samsvar med 1.Mos.2, han skapte kvinna av mannens sidebein og førde henne til han, så dei skulle vere eitt kjøt og ho skulle vere ei hjelp for han. Slik vedrørte det min lekam, men det hadde ikkje fungert slik som det skulle, det var ein sjukdom mellom Guds folk og slik hadde eg fått merke den sjukdomen i meg. Jesus hadde for lengst sagt til meg at hans frelsesverk er fullbrakt og fullkome, han var den som tok seg av mi sak, han var min øvsteprest og min talsmann hos Faderen. Han som byrja den gode gjerning i oss, han skulle også fullføra den. Det gav meg ei visse om at det eg bad om var inkludert i det fullførde frelsesverket. Eg hadde klart for meg ei prioritetsordning, å be Jesus først om å frelse kvinner, så å gje meg ei av dei til kone. Og no var det ei kvinne eg vart kjent med på gymnaset eg tenkte på, ho ”Virtuella”. Eg var viss på at det gjaldt henne.

Men mange kristne leiarar har tenkt annleis om dette, som om Jesu frelsesverk ikkje er så fullbrakt, fullstendig og fullkome, som om dette ikkje er inkludert og så tyr dei til sin kristenplatonisme, som om dei treng noko i tillegg og tar det standpunktet at kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne ikkje skal ha noko med Gud og hans kjærleik å gjere (jfr, dei fem dårlege brurmøyane og syndefallet). Slik prøver dei med sin moralfilosofi (kunnskapstreet) å dåre og forføre kvinna og kyrkja for å få makt over henne og så brukar dei kvinna til å lokke mannen med. Kvinnerørsla og mange andre politisike aktivistar har protestert mot makta deira men i det dei protesterer mot Paulus si lære om at Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna, held dei fram med same forføringa og gjer vondt verre. Det som var friskt vart kalla sjukt og så brukte dei sin moralfilosofi som medisin, men moralfilosofien var avgudsdyrking og som medisin var det som heksebrygg og heksemedisin som gjorde menneska, folket og samfunnet sjukt. Slik stilte prestar og andre kristne leiarar feil diagnose, lækjarar, psykologar og psykiaterar tok over, men dei har tydelegvis ikkje forstått kva som var feil i vurderingane og diagnostiseringa. Slik forstår eg det, det er vurdering og synsing, men eg vart spelt så pass ut over sidelinja at eg har lite dekning for det eg påstår. Det er likevel tydeleg det er den vurderinga og diagnostiseringa som ligg til grunn for den såkalla kvinnefrigjeringspolitikken, at kvinna skal frigjere seg frå mannen og det har vorte ein djuptpløyande og skadeleg ”splitt- og hersk-politikk” i det norske folk. Det er nok også bakgrunnen for at Gro Harlem Brundtland skreiv stortingsmelding 74 i 1979, men den er som endå verre heksebrygg og heksemedisinering for det norske folk, samfunnet og landet.

Eg vorte overtyda om at Jesus har kalla henne Virtuella igjen og talt til henne gjennom tyding av tungetale dei 6-7 siste åra, sjølv om ho ikkje har vore på møta og eg forstod det slik at bodskapen 10.9.2017. var fyrst og fremst til henne:

A. Eg er kongane sin konge, eg er herrane sin Herre. Ja, det er eg som frelser, det er eg som løyser ut av lenkjer og bande. Det er eg som set fangane fri. Det er eg, eg som har teke bustad i ditt hjerte. Du skal ikkje tvile. Du skal ikkje syrgje. Du skal berre glede deg i meg. For eg, eg er Herren din Gud, som veit om alle ting. Eg er også den som veit alt i alle. Ingen ting kan skjulast for meg. For eg som er Herren din Gud er den som skal gjere det, alle ting i stand. Når du søker meg av heile ditt hjerte, så skal du få sjå og erfare, at eg er kongane sin konge, herrane sin Herre, eg er også lækjarane sin lækjar. For eg er den som kan gjere alt som er umogeleg for menneske, det er mogleg for meg.

B. Eg har teke bustad i ditt hjerte og eg snur meg aldri ifrå deg. Det er du som må ta det val om du vil bli hos meg. For eg blir hos deg til evig tid, men det er du som må velje om du vil fortsette å leve med meg. For eg som er Herren din Gud, er med deg alle dagar. For om du vel å ta meg bort ifrå ditt liv, så er det ditt eige ansvar, fordi eg kan ikkje gjere noko før du har sagt: Her er eg Herre, kom og ta meg igjen, for eg, eg vil ta bustad i ditt hjerte, men eg kan ikkje gjere det, før du gjer det mogleg sjølv.

Utifrå slike bodskapar har eg forstått at ho er sjuk og denne bodskapen styrker mistanken, Jesus er lækjarane sin lækjar og han vil lækje henne. Men då må ho la han sleppe til. Elles vert det hennar eige ansvar.

Til samanlikning talte profeten Jeremias om ein sjukdom i Guds folk som om han sjølv kjende det som eit smertefullt sår.

JER 8,18 – JER 8,22 {PROFETEN LID MED FOLKET SITT} Eg er tyngd av ulækjande sorg, hjarta mitt er sjukt. 19 Høyr naudropet frå folket mitt rundt ikring i landet! Er ikkje Herren på Sion, er ikkje byens konge der? Kvifor har dei harma meg med gudebileta sine, med framande gudar som ingenting er? 20 Skurden er ende, sommaren slutt, men vi er ikkje berga. 21 Eg er nedbroten fordi folket mitt er knekt; eg syrgjer, og gru har gripe meg. 22 Finst det ikkje balsam i Gilead, er det ingen lækjar der? Kvifor gror då ikkje såret som folket mitt har fått?

JER 9,1 Å, om hovudet mitt var vatn og auga mitt ei tårekjelde! Då ville eg gråta dag og natt over dei falne i folket mitt.

JER 10,17 – JER 10,19 {TELTET MITT ER HERJA} Pakk sekken, far ut or landet, du som bur i ein kringsett by! 18 For så seier Herren: Denne gongen slengjer eg bort dei som bur i landet; eg fører dei ut i trengsle, så dei skal finna meg. 19 Ve meg, for eit slag! Ulækjande er mitt sår. Dette er berre ei liding som eg må tola, tenkte eg.

JER 14,17 – JER 14,19 {HAR DU VRAKA OSS HEILT?} Dette ordet skal du tala til dei: Tårene renn frå augo mine natt og dag, utan opphald. For folket mitt, den unge dotter, har falle heilt i hop og fått eit ulækjande sår. 18 Går eg ut på marka, ser eg folk som er drepne av sverd, og kjem eg inn i byen, ser eg dei som pinest av svolt. Jamvel profetar og prestar må fara til eit land dei ikkje kjenner. 19 Har du reint støytt Juda frå deg, kjenner du berre motvilje mot Sion? Kvifor har du elles slege oss så det ikkje finst helsebot for oss? Vi har vona på fred og lukke, men det kjem ikkje noko godt; vi har venta ei tid med lækjedom, men sjå, det er redsle som rår.

JER 19,8 Eg gjer denne byen til skræmsel og spott. Alle som fer framom, kjem til å fæla og spotta når dei ser alle dei sår han har fått.

Torbjørn Sivertstøl ”Mor Israel” var Guds kone og han stelte vel med henne. Men det forstod ho ikkje, ho meinte det var avgudane til folka rundt henne og vende seg til dei som ei hore. Derfor fekk dei makt over henne og dei dømde henne

HSE 2,2 – HSE 2,17 {ISRAELS UTRUSKAP} Før klagemål mot mor dykkar, før klagemål mot henne! For ho er ikkje kona mi, og eg er ikkje mannen hennar. Lat henne få horemina bort frå andletet og horemerket frå barmen! [Før klagemål: Kvar einskild israelitt vert oppmoda til å døma synda åt folket.] 3 Elles skal eg kle henne naken og stella henne fram som ho var den dagen ho vart fødd. Eg vil gjera henne lik ei øydemark, eit turrlende, og la henne døy av torste. 4 Borna hennar vil eg ikkje miskunna, for dei er horeborn. 5 For mor deira var utru, ho som fekk dei, bar seg skamleg åt. Ho sa: “Eg vil fara etter mine elskarar, som gjev meg brød og vatn, ull og lin, olje og vin.” [mine elskarar: avlings- og livsgudar, som Israel dyrka når dei fall frå Herren. Sml. v. 8 og 13.] 6 Sjå, difor vil eg stengja vegen for henne med klunger. Eg reiser ein mur framføre henne, så ho ikkje finn sine stigar. 7 Når ho renner etter sine elskarar, skal ho ikkje nå dei att; når ho leitar etter dei, skal ho ikkje finna dei. Då skal ho seia: “Eg vil attende til min fyrste mann, for eg hadde det betre då enn no.” 8 Ho skjøna ikkje at det var eg som gav henne kornet, vinen og oljen, som gav henne sølv og gull i mengd, som dei bruka når dei dyrka Ba’al. 9 Difor vil eg ta att kornet mitt, når den tid kjem, og vinen min, når tida er komen. Eg vil ta bort ulla mi og linet mitt, som skulle løyna hennar nakne kropp. 10 No vil eg kle henne naken beint for augo på hennar elskarar, og ingen skal fria henne ut or mi hand. 11 Eg gjer ende på all hennar glede, hennar festar, nymånedagar og sabbatsdagar, alle hennar høgtider. 12 Eg øydelegg hennar vintre og fikentre. Om dei har ho sagt: “Dei er mi løn, som mine elskarar gav meg.” Eg gjer dei til villskog, og dyra på marka skal eta dei. 13 Eg krev henne til rekneskap for dei dagar då ho brende offer for Ba’al-gudane, pynta seg med ringar og kjeder og gjekk etter sine elskarar, men gløymde meg, lyder ordet frå Herren. 14 {GUD TEK ISRAEL TIL NÅDE ATT} Sjå, eg vil lokka henne, føra henne ut i øydemarka og tala venleg til henne. [ut i øydemarka: -> Jer 31, 2.] 15 Når ho kjem derifrå, vil eg gje henne att vinhagane hennar, og Akor-dalen skal verta ein port som gjev von. Der skal ho svara meg som i ungdomsdagane, som då ho fór opp frå Egypt. [Akor-dalen: -> Jos 7, 24.] 16 Den dagen, lyder ordet frå Herren, skal ho kalla meg sin mann; ho skal ikkje lenger kalla meg sin Ba’al. 17 Eg vil ta Ba’al-namna ut or munnen hennar; dei skal ikkje nemnast meir.

Profeti om at Babylonar-kongen skulle hærta Jerusalem:

ESK 24,13 – ESK 24,14 Fordi du vart urein ved di skjemdarferd, og ikkje vart kvitt din ureinskap endå eg ville reinsa deg, så skal du ikkje verta rein att før eg får stilt min harme på deg. 14 Eg, Herren, har tala, og det skal henda; eg lèt ikkje vera å gjera det. Eg sparer ingen og angrar ikkje. Etter di ferd og dine gjerningar skal dei døma deg, seier Herren Gud.

Så dei vart bortførde til Babylonia. Etter 70 år kom den galde bodskapen om at dei kunne vende om og fare heim att til landet sitt, det vert brukt som førebilete på evangeliet om Kristus (bodskapen 12.2.2011). Og vi finn det igjen i det som er sagt om Babylon, ”den Store Skjøkje” i Johannes Openberring:

ÅPE 18,1 – ÅPE 18,6 {BABYLONS FALL} Deretter såg eg ein annan engel stiga ned frå himmelen. Han hadde stor makt, og jorda vart opplyst av glansen omkring han. 2 Han ropa med veldig røyst: “Fallen, fallen er Babylon den store! Ho har vorte ein bustad for vonde ånder, ein tilhaldsstad for alle ureine ånder, ja, ei livd for alle slag ureine og avskyelege fuglar. [Babylon: dekknamn for Roma. Sjå 1 Pet 5, 13.] 3 For alle folkeslag har drukke av hennar utukts vin, ein vreidevin. Kongane på jorda har drive hor med henne, og kjøpmennene jorda rundt har vorte rike av hennar store vellivnad.” 4 Frå himmelen høyrde eg ei anna røyst: Far bort frå henne, folket mitt, så de ikkje vert medskuldige i syndene hennar og ikkje råka av plagene hennar. 5 For syndene hennar når opp til himmelen, og Gud har kome i hug all uretten ho har gjort. 6 Gjev henne att likt for likt, ja, gjev henne dobbelt att for det ho har gjort, og skjenk henne to gonger i det staupet ho sjølv har fylt.

I staden for å vere trufast mot mannen sin, Kristus, selde ho seg som hore og tente seg rik på det. Då vart vel menneska selde som trælar også, så det vart ikkje så rart at der var mange trælar. Dette som motsetnad til at Kristus hadde betalt prisen for dei med sitt eige blod, for å kjøpe dei fri frå trældomen under avgudane.

For nokre tiår sidan hende det at arbeidarrørsla mønstra til store demonstrasjonar der dei ropte sine dogme taktfast. Men i det siste verkar det som det har vorte erstatta av gnellinga frå ei hore i full sving med sitt ”arbeid” – igjen og igjen og igjen og igjen – hore og gnelle ta helvete og lyge for fan og skulde på andre som ikkje har noko med det å gjere, kalle dei kommunistar, nasistar, fasistar, rasistar, muslimar – igjen og igjen og igjen. Det var då som Ba’al-namna. Det er tydelegvis ormen som har dåra og forført henne og som prøver å bruke henne til å lokke mannen med. Han vil sikkert gjerne påstå at han har klart det, for vi veit at Gud dømde Adam til døden etter syndefallet. Så det politiske standpunktet er tydelegvis at han skal la seg lokke og forføre slik, for at han skal få seg eit kvinnfolk.

Men Jesu frelsesverk er fullbrakt og fullkome, det inkluderer både ei frelst kvinne til kone og alt det eg elles treng, han vil gje meg det. Det er det eg har å halde meg til.

Med den prestetenesta Jesus gir oss og utrustar oss til, vert vi i sand til å forkynne den glade bodskapen til folket. 

Torbjørn Sivertstøl Prestetenesta i den gamle pakt er førebilete på prestetenesta i den nye pakta. Øvstepresten gjekk inn i det høgheilage ein gong i året, fyrst med eit syndeoffer for seg sjølv, så med eit syndeoffer for folket. Synda skilde menneska frå Gud, men no har Jesus teke bort synda med sitt offer ein gong for alle og då bana han ein ny og levande veg som går gjennom forhenget i det himmelske tempelet, som det jordiske tempelet berre var ei avbilding av. Så no trengst det ikkje berast fram fleire syndeoffer og den vegen er open for oss alle, så vi får gå inn for nådens kongsstol:

HEB 4,16 Lat oss difor med frimod gå fram for nådens kongsstol, så vi kan få miskunn og finna nåde til hjelp i rette tid.

Vi er alle prestar som skal bere fram vår lekam som eit levande heilagt offer til hugnad for Gud og bere fram lovprisingsoffer.

RMR 12,1 – RMR 12,2 {DET KRISTNE LIVET} Så legg eg dykk på hjarta, brør, ved Guds miskunn, at de må bera fram lekamen dykkar til eit levande og heilagt offer som er til hugnad for Gud. Det skal vera dykkar åndelege gudsteneste. 2 Og skikka dykk ikkje likt med denne verda, men lat dykk omskapa ved at de får eit nytt sinn og kan døma om kva som er Guds vilje: det gode, det hugnadlege, det fullkomne.

Vår lekam er eit tempel for den Heilage Ande og det himmelske tempelet har vi over oss. Det er viktig for oss å søke samfunn med Gud i vår løykammerbøn og nytte vårt frimod til å gå inn i heilagdomen ved å møtest fysisk i kyrkjelyden og gå ut og møte andre menneske fysisk og vitne for dei om vår tru på Jesus.

HEB 10,19 – HEB 10,25 {FRIMOD OG VEDKJENNING I KYRKJELYDEN} Så har vi då, brør, i Jesu blod frimod til å gå inn i heilagdomen. 20 Dit inn har han opna ein ny og levande veg for oss gjennom forhenget, det vil seia hans jordiske lekam. 21 Og når vi har så stor ein prest over Guds hus, 22 så lat oss stiga fram med ærleg hjarta, med full visse i trua, med hjarta reinsa for vondt samvit og lekamen lauga i reint vatn. 23 Lat oss halda urikkeleg fast på vedkjenninga av vår von; for han er trufast, han som gav lovnaden. 24 Og lat oss ha omtanke for kvarandre, så vi oppgløder kvarandre til kjærleik og gode gjerningar. 25 Lat oss ikkje halda oss borte når kyrkjelyden vår samlast, som somme plar gjera; men lat oss setja mot i kvarandre, og det så mykje meir som de ser at dagen nærmar seg.

HEB 10,35 – HEB 10,39 Kast ikkje bort frimodet dykkar! Det gjev stor løn. 36 De treng tolmod, så de kan gjera Guds vilje og vinna det som er lova. 37 For enno er det berre ei lita stund, så kjem han som koma skal, og han skal ikkje drya. 38 Min rettferdige skal leva ved tru; men dreg han seg unna, har eg ikkje hugnad i han. 39 Men vi er ikkje av dei som dreg seg unna og går fortapt, men av dei som trur og bergar si sjel.

Liksom øvstepresten bar fram eit syndeoffer for seg sjølv først og så for folket, må ein kvar sjølv ta imot Guds nåde fyrst, verte reinsa i Jesu blod og fylt av den Heilage Ande, så dei vert sett i stand til å vitne om kva Jesus har gjort for dei og kva han er for dei. Slik fekk eg oppleve ei åndeleg openberring der Jesus openberra seg for meg og henne ”Virtuella” og sidan for meg og henne ”Reella”, når eg studerte i Oslo på slutten av 1980-talet. Det var Gud som openberra si frelse for oss i Kristus. Ho Virtuella hadde nok falle ut av det, men Jesus kalla meg tilbake til Oslo med ein frigjerande bodskap og ein bodskap om gjenoppretting. Eg er viss på at han har kalla henne inn att i si forsamling, så kvifor skulle ho vel ikkje seie ja til kallet og sleppe han til å la han gjere sitt verk i henne igjen? Grunnlaget for det er at han har betalt prisen for henne med sitt eige blod og det er betaling god nok, hans frelsesverk er fullført og fullkome. Slik er det for oss alle. Menneske kan ikkje legge til noko, det trengst heller ikkje, dei kan heller ikkje ta noko i frå, så dei kan heller ikkje erstatte noko av det (Fork.3,14-15 Joh.Op. 22,16-21). Eg skal berre halde fram med å sjå på han og takke han for det verket han har gjort for meg, i meg og gjennom meg. Slik skal eg takke han for at han openberra si frelse for meg og desse to kvinnene. Eg har bedt han gje meg ei frelst kvinne til kone og han gir meg henne gratis, for frelsa i han er gratis, eg får den av berre nåde.

https://tsivert.com/…/2017-06-18-ekte-kristendom…/

2017.06.18. Ekte kristendom: frelsa er gratis, vi må berre audmjuke oss…

Torbjørn Sivertstøl Profetane i det gamle testamentet sa til jødane at det var gagnlaust å dyrke avgudane av stokk og stein, det var bortkasta pengar. For der var ikkje ånd i dei, dei såg ikkje, høyrde ikkje og talte ikkje.

Sidan dei dyrka avgudane, gjekk det til slutt så gale med dei at dei vart bortførde frå landet sitt. Når dei etter 70 år kom tilbake til landet sitt og byrja å bygge seg hus og dyrke marka, vart det ikkje særleg fruktbart. Dei måtte byrje å bygge på tempelet og komme i gang med Guds-tenesta, då velsigna Gud og dei fekk meir igjen for sitt daglege strev.

I den nye pakta er Jesus vår øvsteprest til evig tid, etter Melkisedeks vis, på evangeliets grunnvoll får kvar og ein av oss gå inn i heilagdomen, tre fram for nådens kongsstol og bere vår lekam fram som eit levande heilagt offer til velbehag for Gud og bere fram lovprisingsoffer. Slik er kvar og ein av oss sin eigen prest. Det skal vi ha noko igjen for i fellesskap i Jesu kyrkje og det skal den einskilde ha noko igjen for, også i sitt private liv. Eg bad Jesus gi meg ei frelst kvinne til kone og bar fram lekamen min som eit slikt offer, den var eit tempel for den Heilage Ande, og Gud gjorde sitt verk med meg i samsvar med 1.Mos.2 og slik vil han gje meg ei frelst kvinne til kone, han vekker meg og henne opp til liv i samfunn med seg ved sitt Ord og sin Ande. Eg bad han spesielt om det, men elles er ikkje dette så spesielt, for Gud er den same og han gjer framleis sitt verk i samsvar med 1.Mos.2, men no har han openberra si frelse for oss i Kristus, han skaper oss i Kristus. Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Mannen skulle dyrke og verne hagen og det skulle kvinna hjelpe han med. Slik er hagen deira familieliv, deira private økonomi, kanskje endåtil familiebedrift. Tilsvarande er lokalmiljøet Guds åkerlapp, Jesus dyrkar den og det skal kyrkjelyden hjelpe han med.

Paulus sa at vi skulle la Anden råde i vår døyelege lekam, døyde kjøtets lyst ved Anden. Herren er Anden og der Herrens Ande er, der er det fridom. Vi har fått barnekår hos Gud, vi ber til han og han gjev oss gode gåver, og vi tek imot i tru. Vi søker fyrst Guds rike og hans rettferd, så får vi alt det andre i tillegg til det. Så denne gudlegdomen gagnar både oss sjølve og andre, den skal gjere det.

Men dette har ho Virtuella og kvinnerørsla og mange andre politiske aktivistar protestert mot. Og alternativet er keisardyrking (Op.13) og å dyrke styresmaktene som gudar (Op.17-18). Men for folk flest er det like meiningslaust, gagnlaust og økonomisk utarmande som å dyrke avgudane av stokk og stein. Og det gjer folket sjukt liksom israels-folket på Jeremias si tid, så sjølv om einskildmeneske ikkje er delaktige i avgudsdyrkinga får dei smerteleg merke sjukdomen liksom han.

Sidan Jerusalem dreiv avgudsdyrking, kalla profeten Esekiel byen for ei hore som dreiv hor med avgudane og sa at ho brann av lyst.

ESK 16,30 – ESK 16,34 Å, kor du brann av lyst! lyder ordet frå Herren Gud. At du kunne gjera alt dette og bera deg åt som ei skamlaus skjøkje! 31 Du laga ei lege på kvart gatehjørne og bygde deg ein tram på alle torg. Men du var ikkje som andre skjøkjer, for du brydde deg ikkje om skjøkjeløn. 32 Du horkvinne, i staden for å halda deg til mannen din tek du framande menn. 33 Alle andre skjøkjer får gåver, men du gav løn til alle elskarane dine. Du betalte dei for å koma til deg frå alle kantar og driva hor med deg. 34 Såleis gjorde du det motsette av det kvinner plar gjera. Det var ingen som sprang etter deg, og ingen gav deg skjøkjeløn; men sjølv gav du løn. Så bakvendt bar du deg åt.

I vår tid vert avgudsdyrkinga framstilt som gudlegdom, moral- og politisk-filosofisk korrekt, men det er likevel lysta som opponerer mot Anden. Det er religiøsitet som er avspora seksualitet og gjer mennesket sjukt.

ÅPE 2,18 – ÅPE 2,29 {TIL TYATIRA} Skriv til engelen for kyrkjelyden i Tyatira: Dette seier Guds Son, han som har augo som logande eld og føter som bronse: 19 Eg veit om gjerningane dine, kjærleiken din og trua di, tenesta di og tolmodet ditt. Ja, dei siste gjerningane dine er betre enn dei fyrste! 20 Men det har eg imot deg at du lèt kvinna Jesabel halda på, ho som kallar seg profet, men som med læra si lokkar tenarane mine til å driva hor og eta avgudsoffer. [Jesabel: dekknamn for ein falsk kvinneleg profet. Sjå 2 Kong 9, 22.] 21 Eg har gjeve henne tid til å venda om, men ho vil ikkje venda om frå sitt horeliv. 22 Sjå, no kastar eg henne på sjukeseng, og dei som gjer ekteskapsbrot med henne, skal koma i stor naud, om dei ikkje vender om frå gjerningane hennar; 23 og borna hennar vil eg la døden riva bort. Då skal alle kyrkjelydane sanna at eg er den som granskar nyrer og hjarto, og som løner kvar og ein av dykk etter det han har gjort. 24 Men til dykk andre i Tyatira, alle som ikkje fylgjer denne læra og ikkje har “kjent Satans avgrunnar”, som dei kallar det, til dykk seier eg: Eg legg inga ny bør på dykk. 25 Hald berre fast på det de har, til dess eg kjem. 26 Den som sigrar og til det siste held fast på dei gjerningar eg vil de skal gjera, han skal eg gje makt over folkeslaga. 27 Med jernstav skal han styra dei, og som leirkar skal dei knusast. 28 Ei slik makt har eg fått av Far min. Og eg vil gje han morgonstjerna. 29 Den som har øyro, han høyre kva Anden seier til kyrkjelydane!

Intervju med biologiprofessor Kristian Gundersen.

https://resett.no/2017/09/27/professoren/

MYKJE INTERESSANT, her er eit RESYME (utval):

Kristian Gundersen:

Den postmoderne retninga er antivitskapleg, den seier det finst ingen røyndom, ingen objektiv røyndom, alt er språk og eit spørsmål om ståstad, også politisk ståstad. Det har vore spesielt fram tredande innan kjønnsforsking. Det er eit døme på at politikken tek heilt overhand.

Lurås: Natur, instinkt eller sosial konstruksjon. Postmodernisme/konstruktivisme, «alt er konstruert i ditt eige hovud», så kan du leiast til å tru at du også kan konstruere det du vil oppi hovudet på andre?

Gundersen: Det er ei form for metode, eller vitskapsteori som eg tek avstand frå. Men av alle dyr er mennesket det minst naturlege, ved at det har ei svær kulturell overbygning.

Ei svær kulturell overbygning kan føre til eit vellukka politisk prosjek og skape eit godt samfunn.

Å løyse auken i folketalet, til dømes i Afrika, med innvandring til Europa, er ikkje berekraftig. Vi tek helst imot dei mest ressursterke. Men vi må løyse problema der dei er.

Vanskelegare å handtere eit hetrogent enn eit homogent samfunn.

Samfunnsvitarar overser: veksten i folketalet, eksponentiell vekst. Om Håvelmo, norsk nobelprisvinnar i økonomi, hadde fått eit kvarter med verda sine statsleiarar ville han ha snakka med dei om eksponentiell vekst, i folketalet. Men når realistar nemner problemet med auka folketal, vil gjerne samfunnsvitarar avfeie det som “malthualisme”, men det er uansvarleg. KG viste då gjerne til Kinas eittbsarnspolitikk. Dei overser også betydninga av genetisk arv.

Mange evolusjonsbiologisk hypoteser er ikkje testbare og derfor ikkje vitskaplege.

Samfunnsvitarar set opp skott mellom naturvitskap og samfunnsvitskap, særleg postmodernistar.

Skeptisk til at religionen skal få konsekvensar for denne verda, for det vert lett til forsvar av eigeninteresser, halde meg til Jesu ord: Mitt rike er ikkje av denne verda.

Falsk balanse: vold både frå islam og «krd», jfr. medisinarar og alternativ medisin.

Underliggande forklaring: Overbefolking, kamp om ressursar.

Glad for at der er dei som tek til orde for ein strammare innvandringspolitikk. Under valkampen var det mangel på ærlegdom, så det vart hyklarisk.

Humanistisk tenking gjorde det vanskele for dei som tok til orde for strammare innvandringspolitikk.

Resett

27. september kl. 16:32 ·

Professor i biologi Kristian Gundersen blir intervjuet av Resetts redaktør Helge Lurås om det biologiske grunnlaget for fremmedfrykt, menneskesynet i samfunnsvitenskapene, innvandring, islam, politisk korrekthet og befolkningseksplosjonens konsekvenser.

Professoren

Professor i biologi Kristian Gundersen blir intervjuet av Resetts redaktør Helge Lurås om det biologiske grunnlaget for fremmedfrykt, menneskesynet i samfunnsvitenskapene, innvandring, islam, polit…

RESETT.NO

Torbjørn Sivertstøl Bakgrunnen for interjuvet var artikkelen: https://www.aftenposten.no/viten/i/g8rma/-Er-vi-fodt-til-a-hate–Kristian-Kristian Gundersen

«Ingen er født til å hate», tvitret Obama. Men er det riktig?

Xenofobi er så historisk og kulturelt utbredt at det kan gi…

AFTENPOSTEN.NO

Maltusianisme?

Torbjørn Sivertstøl Maltusianisme vart nämnt, sitat frå ein artikkel om Malthus, http://www.evol.no/hanno/98/KK6.htm : Befolkningsvekst er et problem

Det er nærmest tabubelagt i noen kretser å diskutere behovet for en lavere befolkningsvekst. En vanlig grunn for hvorfor man ikke godtar befolkningsvekst som problemstilling, er at dette ville legge skylden på u-landene fordi befolkningsveksten er raskest der.

Det å oppfatte befolkningsvekst som problem går tilbake til den britiske samfunnsforskeren Thomas Robert Malthus. I 1798 (norsk overs Oslo, 1975) publiserte han det han kalte for Befolkningsloven: Mens befolkningstallet øker eksponentielt, øker næringsgrunnlaget bare lineært (jf fig 1). Derfor vil alltid en stor del av befolkningen lide nød. Malthus gjorde imidlertid mer enn å bare konstatere loven. Han kom også med konkrete konklusjoner og anbefalinger: I og med at folk alltid vil lide nød, er det ikke noen vits i å hjelpe de nødlidende. Hjelper man dem, så øker man til og med lidelsene – bare hvis man brødfør de sultne, vil de kunne formere seg, slik at man i neste omgang vil ha enda flere som sulter. Naturlige reaksjoner på dette misforholdet mellom matbehov og -tilgang er, ifølge Malthus, sultkatastrofer, epidemier og krig. Etter slike hendelser vil situasjonen for en viss tid være ufarliggjort. For å unngå epidemier og krig, burde derfor samfunnet la de sultne sulte i hjel for å minimalisere problemet. Mente altså Malthus. Tankene hans førte bl a til Charles Darwins teori om dyrenes og plantenes evolusjon ved det naturlige utvalg. Senere overførte Herbert Spencer deler av Darwins teori tilbake på mennesket. Dermed var sosialdarwinismen grunnlagt. Denne ble videreutviklet til det som på 30-tallet kaltes for «rasehygiene», hvis resultater er kjent. Men også etter krigen har ideologien altså levd videre i noen kretser som, kanskje overflødig å si, må regnes som ekstremt konservative.

Befolkningsvekst

Det er nærmest tabubelagt i noen kretser å diskutere behovet for en lavere befolkningsvekst. En vanlig grunn…

EVOL.NO

Torbjørn Sivertstøl https://no.wikipedia.org/wiki/Trygve_Haavelmo

Trygve Haavelmo – Wikipedia

Trygve Magnus Haavelmo (født 13. desember 1911 i Skedsmo, død 28. juli 1999 i Oslo) var en norsk økonom…

NO.WIKIPEDIA.ORG

Kristian Gundersen Det der var et stivt stykke, Torbjørn. Du mener at en bekymring for overbefolkning ender med radehygiene? På 70-tallet var det en selvfølge at unge grønne biologer var bekymret for overbefolkning. Hvorfor man ikke lenger snakker om det er en gåte for NEG. At en slik bekymring skulle regnes som “ekstremt konservativt”, hvor i all verden tar du det fra? Mener du for eksempel at kommunistkibas ettbarnspolitikk er et utrykk for noe ekstremt konservativt?

Torbjørn Sivertstøl Nei, dette var kun sitat frå byrjinga på artikkelen om Malthus. Eg sjølv har kun skrive det korte resymeet, utdraget.

Torbjørn Sivertstøl Her er mykje eg kunne tenke meg å skrive litt om, til dømes det du sa om stammer i Afrika, tenker eg kjem tilbake til det. Eg set pris på interjuvet, realfag er så pass sikker kunnskap, at det burde kunne brukast langs heile den politiske skalaen.

Torbjørn Sivertstøl Men når realistar nemner problemet med auka folketal, vil gjerne samfunnsvitarar avfeie det som “malthualisme”, men det er uansvarleg. KG viste då gjerne til Kinas eittbsarnspolitikk. Dei overser også lett betydninga av genetisk arv.

Avgrense auken i folketalet.

Sjølv om der er andre måtar å avgrense auken i folketalet enn ved å behalde «rasens reinleik», er det ikkje dermed sagt det er feil å legge vinn på å gjere det på den måten, tenker vi naturvitskapleg er det tvert om rett måten å gjere det på. Då beheld vi eit nokolunde homogent samfunn, der det sosiale samhaldet kjennest meir naturleg og vert venteleg sterkare. Det vart no eigentleg gjort med Kinas eittbarnspolitkk også, dei beheldt rasens reinleik meir enn dei aller fleste, ved å lukke grensa. Korleis gjennomførde dei det? Eg meiner å ha høyrt ein gang at dersom eitt pra fekk barn nummer to, vart det teke frå dei og fostra av staten og opplært til “gode kommunistar”, men eg finn ingen dokumentasjon på det på nettet. Derimot vert det sagt at dei vart straffa og det vart brukt tvangsabort og tvangssterilisering. https://no.wikipedia.org/…..… . Men no er det slutt på denne politikken. https://www.vg.no/…/kinas… . Økonomisk sett var det fornuftig nokre tiår, men det verka ubarmhjertig overfor den einskilde og det einskilde ekteparet. Så var det ikkje så økonomisk fornuftig lenger, derfor endrar dei politikken. Når vi høyrer ordet rasehygiene, vil vi nok fort assosiere det med høgre-ekstrem politikk, men som realist innser eg at det hndlar meir om følelsar og tradisjon enn kva som er reelt innhad. Realistiske utsagn, både med naturvitskap, matematikk og økonomi er gjerne presise og esensielle, i det minste legg vi vinn på at det skal vere det, utan at det vert påverka av følelsar og synsing, derfor vil det fort verke ubarmhjertig for mange. Men vi treng ikkje verte ubarmhjertige av den grunn. Vi kan verer fornuftige og gå inn for å gjennomføre ein fornuftig og berekraftig poloitikk og likevel ha eit godt hjartelag og legge vinn på å gjennomføre det med barmhjertighet. Likevel har det si naturlege og realistiske avgrensing. Eg også synest det var rart miljøpolitikken heldt fram utan å ta med ressurspolitikk og problemet med overbefolkning. Meneg trur det var noko rart som skjedde med heile politikken på 1980-talet. Eg har prøvt å forstå det på min måte og skrive noko om det og kjem gjerne tilbake til det.

Kampen for tilværet, Freuds psykoanalyse og trua på Gud.

Torbjørn Sivertstøl Kristian Gundersen seier der er nokre evolusjonære dogmer som ikkje kan testast, dermed er dei uvitskaplege. Men eg reknar med ein naturvitar og spesielt ein biolog ser livet som ein kamp for tilværet, også for menneska. Så utifrå denne synsstaden kan vi tale om å lukkast eller misslukkast her i livet, så kan vi trekke inn mykje anna som er av verdi for oss, materielle, kulturelle og åndelege verdiar, utdanning, ansinitet og karriere. Men når den såkalla kvinnefrigjeringa går så langt at ein mann får det unødvendig vanskeleg med å finne seg ei kone, så han endåtil misslukkast med det, er det sett frå denne synsstaden eit nederlag for han. Dernest er det eit nederlag for kvinna også. Sett på denne bakgrunn er det ikkje så rart at homofile ekteskap kjem som erstatning og vert meir akseptert. Men det framleis eit nederlag for mennesket og homofile ekteskap gjer nederlaget større og meir bastant. Når då KG talar om kulturelle prosjekt som har vorte til vellukka politikk og så trekker dette fram som døme, så må det vere sett utifrå ein heilt annan synsstad, gjerne i tråd med postmodernismen, som går ut på å sjå utifrå ulike synsstadar, så vidt som eg kan forstå er det ei postmoderne vurdering og konklusjon og er dermed antivitskapleg.

Freud sa at mennesket vert motivert av seksualitet og aggresjon. Så sa han at religiøsitet er avspora seksualitet. Det stemmer med det Paulus sa i:

RMR 1,18 – RMR 1,32 {GUDS DOM OVER HEIDENSKAPEN} Guds vreidedom vert openberra frå himmelen over all gudløyse og urett hjå menneske som held sanninga nede i urett. 19 For det ein kan vita om Gud, ligg ope for dei; Gud har sjølv openberra det. 20 For hans usynlege vesen, både hans evige kraft og hans guddom, har menneska kunna sjå og skjøna av gjerningane hans alt frå verda vart skapt. Difor har dei ikkje noko å orsaka seg med. 21 Dei kjende Gud, men likevel gav dei han ikkje den ære og takk som Gud skal ha. Med sine tankar enda dei i det som ingenting er, og det vart mørkt i deira uvituge hjarta. 22 Dei sa seg å vera vise, men dei enda i dårskap. 23 I staden for å æra den uforgjengelege Gud, dyrka dei bilete av forgjengelege menneske, fuglar, firføtte dyr og krypdyr. 24 Difor gav Gud dei over til ureinskap, så dei i sine lyster skulle vanæra kroppen sin. 25 For dei bytte bort Guds sanning i lygn og æra og dyrka det skapte i staden for Skaparen, han som skal ha ære i all æve. Amen! 26 Difor overgav Gud dei til skamlege lyster. Kvinnene bytte om eit naturleg kjønnsliv med eit unaturleg. 27 På same måten heldt mennene opp å ha naturleg samliv med kvinner og tok til å brenna av trå etter kvarandre. Menn dreiv utukt med menn, og dei laut sjølve bera den straffa som måtte koma fordi dei hadde fare vilt. 28 Dei brydde seg ikkje om å ha kunnskap om Gud, difor gav Gud dei over til ei sviktande dømekraft, så dei gjer slikt som ikkje sømer seg. 29 Dei er fulle av allslags urett, umoral, havesykje og vondskap, av misunning, mordlyst, strid, svik og list. 30 Dei fer med sladder og baktale, hatar Gud og brukar vald, er hovmodige og skrytande, gløgge til å finna på vondt og ulydige mot foreldre. 31 Dei er uvituge, upålitelege, ukjærlege og hardhjarta. 32 Dei veit kva Guds lov seier, at dei som fer med slikt, fortener å døy; likevel gjer dei det ikkje berre sjølve, men dei rosar òg andre som gjer det.

Avsporing i forhold til kva? Det er ikkje vanskeleg å vite utifrå kva som står skrive i Bibelen og det er vel ikkje så vanskeleg å forstå kva som naturlegvis er hendsikta med seksualiteten, utifrå naturvitskapen. Kva som er religiøsitet er eit definisjonsspørsmål, men liksom anna kulturelle overbygnad, med tankar og idear, må vi vel kunne krevje at det skal samsvare nokolunde med korleis naturen fungerer. Spesielt må vi vel kunne vente det frå ein ærleg biolog?

Torbjørn Sivertstøl Når Jesus vart stilt for retten sa han at hans rike ikkje var av denne verda. Tidlegare hadde han sagt at vi skulle søke fyrst Guds rike, så skulle vi få alt det andre i tillegg (Matt.6,19-34). Sjå til dømes på fuglane, liljene. Det er då naturen. Så det har å gjere med korleis naturen naturlegvis fungerer. Vi måtte ta imot Guds rike som små born, ved trua på Kristus har vi fått barnekår hos Gud, han elskar oss og har omsorg for oss som sine born. Den fyrste kristne kyrkjelyden hadde felleseige. Paulus jobba som seglmakar, men fekk også kollekt til å finansierte si eiga forkynnargjerning. Han åtvara kyrkjelyden om at der ville komme forkynnarar som var mest interessert i den økonomiske lønna. Men mest av alt åtvara han kyrkjelyden mot å verte dåra slik som ved syndefallet. Ormen lokka menneska med at dersom dei åt av kunnskapstreet, skulle dei verte liksom Gud og kjenna godt og vondt, så skapte dei seg avgudar og dyrka keisaren som gud.

Men ved trua på Kristus er vi då forsona med Gud og er komne inn i eit slikt Guds-forhold som Adam og Eva levde i før syndefallet, men no er Kristus den siste Adam, som ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgjevande ånd.

2KO 11,2 – 2KO 11,3 For eg brenn av omsut for dykk, som Gud sjølv. Eg har trulova dykk med Kristus, og berre med han, så eg kan føra dykk fram for han som ei rein møy. 3 Men eg er redd at liksom ormen dåra Eva med sine svikråder, såleis skal òg tankane dykkar førast på avvegar, bort frå den ærlege og reine truskapen mot Kristus.

I fylgje Paulus er Kristus hovudet for mannen og mannen hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Kvinnerørsla har protestert mot dette, så i staden for å vere kone, skal altså kvinna forgude seg med sin eigen kunnskap og slik engasjerer ho seg politisk. Men det blir til keisardyrking og å dyrke styresmaktene som gudar. Og det er religiøsitet som fører til avspora seksualitet.

Utsiktene til god og konstruktiv samfunnsutvikling i Afrika. Men postmodernismen manglar evne til å innsjå det og kan øydelegg ei slik utvikling.

Torbjørn Sivertstøl Når Hanne Herland intervjua Helge Lurås, verka det som ho var optimistisk om framtidsutsiktene til Afrika, men det trongst meir kritikk mot den afrikanske eliten. Her verkar det som Helge er meir pessimistisk. Kristian Gundersen sa at stammene i Afrika hadde felleseige. Ja, dei hadde vel ikkje så mykje å eige heller, nokre enkle reiskap og våpen. Men dei eigde landet og ressursane i det felles. Stammene kriga mot kvarandre, det verka saman med sjukdom, hunger og tørste til å halde auken i folketalet i sjakk, så det tvinga fram økologisk balanse og berekraftig utvikling, men ein del økologisk balanse vart skipla og øydelagd allereie ved jordbruket.

La oss no tenke oss at stammene i eit område gjekk saman i ein nasjon, det kunne skje ved demokratiske metode eller ved krig, som då Harald Hårfagre samla Noreg eller som då Bismark samla Tyskland. Då vart det mindre stammekrig, men med ny teknologi skulle dei auke produktiviteten i naturen og økonomien elles. På ein eller annan måte måtte dei klare å justere auken i folketalet, slik at utviklinga vart berekraftig. Dei held fram med same felleseige, men fridomen gjer det mogleg å auke sin rikdom med eigen innsats. Med felleseige er det sosialisme, samtidig er det nasjonalisme med demokrati og fridom. Så er det nokon som set saman orda og kallar det nasjonalsosialisme. Ein annan som høyrer det, kallar det dermed nazisme. Så er det nokon i Arbeidarpartiet eller lengre ute på venstresida som høyrer det og konkluderer med ein gong at derfor må dei kjempe mot det med nebb og klør. Dette viser svakheta ved postmodernismen som prøver å forklare alt som språk, dei hektar seg opp i språklege konstruksjonar, utan å spørje etter kva som er realitetane, så i dette tilfellet kunne det ha stoppa ei god realpolitiske utvikling, berre på grunn av den språklege konstruksjonen som vart brukt på det.

Dette er eit tenkt tilfelle, ei politisk utvikling som vi godt kunne ynskje oss, vår vellukka norske modell er eit nærliggande realistisk føredøme, men saken er den at slik vert det argumentert mot vår nasjonale frigjering og vår norske modell, i staden for å framheve den som eit godt føredøme.

Men kva var det som, til skilnad frå Noreg, vart så feil eller dårleg med den tyske nazismen, sidan det gjekk så gale, kva var problemets kjerne? Det byrja som nasjonal frigjering og nasjonal samling allereie ved Bismark, men det var ikkje det som var den store feilen, men når dei byrja å legge under seg andre nasjonar, var det ikkje nasjonal frigjering lenger. Var det sosialisme som var feilen? Sosialismen er internasjonal til samanlikning med kapitalismen.

Eg hevdar den store feilen var at dei postulerte si eiga rase som så suveren at dei skulle herske over andre folkeslag og gjekk til krig for å gjennomføre det. Så det var mennesket som forguda seg sjølv med sin kunnskap og si religiøse stolthet, jfr syndefallet. I byrjinga var der både naturvitskap og kristendom, men det enda opp med noko som ikkje stemte verken med det eine eller det andre.

Nero-politikk eller Cæsar-politikk?

Romarriket førde to slags politikk, som hang saman med motsetnaden mellom underklassa og overklassa. Finn vi det igjen i kyrkje, islam, politikk?

Moderat klassekamp vart ei indre drivkraft i framveksten av Romarriket og underklassa sine rettar toppa seg ved Julius Cæsar. Derfor reknar eg med at det er Dyret i Johannes Openberring 17-18 og han er det hovudet som er omtala her. Den moderate klassekampen var hans politikk og den særmerkte Romarriket.

ÅPE 17,8 – ÅPE 17,11 Dyret du såg, det var og er ikkje; men det skal koma opp or avgrunnen og gå sin undergang i møte. Og dei som bur på jorda, og som ikkje har fått namnet sitt skrive i livsens bok frå verda vart grunnlagd, dei skal undra seg når dei ser dyret som var og ikkje er, men som skal koma att. 9 Her trengst det både vit og visdom. Dei sju hovuda er sju høgder, og på dei sit kvinna. Og dei er sju kongar: [sju høgder: Roma låg på sju høgder.] 10 Fem av dei er falne, éin er no, og éin er enno ikkje komen; og når han kjem, skal han halda seg berre ei lita stund. 11 Dyret som var og ikkje er, det er sjølv den åttande, men på same tid ein av dei sju og går sin undergang i møte.

Cæsar vart myrda og Oktavian tok over, han førde ein forsonande politikk og let seg utrope som keisar Augustus. Som keisar var han øvste leiar for religionen og skulle tilbedast som ein gud. Dei som levde umoralsk vart jaga frå Italia. Slik vart det splitt- og hersk-politikk innad i folket også, ikkje berre mellom delstatane. Eg forstår det slik at det er den politikken vi ser i Johannes Openberring.13.

ÅPE 13,1 – ÅPE 13,4 {DRAKEN OG DEI TO DYRA} Då såg eg eit dyr stiga opp or havet. Det hadde ti horn og sju hovud og ei krone på kvart horn. På hovuda stod namn som var spott mot Gud. 2 Dyret eg såg, var likt ein leopard, men det hadde føter som ein bjørn og gap som ei løve. Draken gav dyret si kraft og sin kongsstol og stor makt. 3 Eit av hovuda på dyret såg ut som om det hadde fått banesår, men ulivssåret vart lækt, og heile verda undra seg over dyret og fylgde det. 4 Folk tilbad draken fordi han hadde gjeve dyret makt, og dei tilbad dyret og sa: “Kven er som dyret, og kven kan strida mot det?”

Draken er Zevs og Dyret er Romarriket, så det tralar om keisardyrkinga i Romarriket. Det er tale om eit spesielt hovud, det er vel den keisaren der denne politikken vart tydelegast og eg meiner det er Nero. Når Roma brann, vart det retta misstanke mot han at han hadde gitt ordre om å sette fyr på den, det kunne vere fordi han ville bygge den opp på nytt. Men misstanken vart som eit ulivssår for han. Men han la skulda på dei kristne og fekk mange av dei hendretta som straff. Slik slapp han unna misstanken mot seg sjølv med kravet om straff og slik vart banesåret lækt.

Å ha nokon å skulde på slik, er nok som eit djuptliggande instinkt hos menneska, så det er ikkje for inkje det vart ofra syndebukkar i den gamle pakt, heldigvis var det berre dyr. Jesus kom for å oppfylle lova og profetane og det gjorde han ved at han vart det Guds Lam som bar verda si synd. Men kva så når menneska vender seg bort frå den evangeliske forkynninga? Kven skal dei legge skulda på då?

I Johannes Openberring 17 vert det vidare fortalt om dei ti horna. Eg meiner det viser til dei ti delstatane med dei ti strategane i det gamle Hellas, så det talar om renessansen og om utvikling av demokrati og nasjonalt sjølvstende. Dyret er då likevel ein overnasjonalitet eller ei stormakt som dei støttar.

ÅPE 17,12 – ÅPE 17,18 Dei ti horna du såg, er ti kongar som enno ikkje har fått rike; men saman med dyret skal dei få kongsmakt i éin time. 13 Alle vil dei eitt og det same og gjev si makt og mynd til dyret. 14 Dei skal føra krig mot Lammet; men fordi Lammet er herren over herrane og kongen over kongane, skal det sigra over dei, saman med sine, dei som er kalla og utvalde og trufaste.” 15 Så seier han til meg: “Dei vatna du såg der skjøkja tronar, er folk og folkemengder, folkeslag og menneske med ulikt tungemål. 16 Og dei ti horna du såg, og dyret, dei skal hata skjøkja, leggja henne øyde og gjera henne naken, eta kjøtet hennar og brenna henne opp med eld. 17 For Gud gav dei den tanken at dei skulle fullføra hans plan, så dei ville eitt og det same: gje si kongsmakt til dyret, til Guds ord er oppfylt. 18 Men kvinna du såg, er den store byen som har kongsmakt over kongane på jorda.”

Om vi samanliknar med dagens samfunn er det slett ikkje sikkert venstresida sin politikk og sosialistisk politikk er ”Cæsar-politikk”, den kan vel så gjerne vere ”Nero-politikk”.

I dei harde 30-åra var det mange arbeidarar og venstreradikale som ville ha revolusjon, men heldigvis valde Arbeidarpartiet og arbeidarrørsla ”Cæsar-politikk” med ein moderat klassekamp. Men med Gro Harlem Brundtland kom der eit skifte til ”Nero-politikk” med ein djuptpløyande ”splitt- og hersk-politikk” i den norske folk, ved å skilje kvinna frå mannen. Den politikken ser vi tydeleg i dagens samfunn, med sine verknadar. http://kamik-scandinaviauni…

“Nero-politikken” viser seg også i at vestlege politikarar ( som Støre og Co, Bondevik og Co) førde krig i arabarland og når det ikkje gjekk slik som dei hadde venta seg, legg dei skulda på sitt eige folk og spesielt slike grupper i folket som dei med sin “splitt- og hersk-politikk” for lengst har definert som utgruppe.

Published by SivertsHjørne

I was made in Chicago and born in Norway, so I was in America before I was borne. One of my brothers was also borne in Chicago and here is a picture of us on a visit to our mother’s mother, I am laying on the ground. I grew up on a small form with view over the fjord, out on the ocean and to some islands and steep mountains behind. It was a big playground but with plenty of work. My father was a sailor and I became a fisherman, working on trawlers. We were in the Lutheran Church and went also to smaller Christian congregations. I was thought to believe in Jesus and to call upon him as my savior and Lord and in this way may faith in him became personal. When I went to high-school, I came into free churches where there came messages in translation of “speaks in tongues” and I realized that Jesus answered my praying in this way. That he has continued to do later also, so I continue to pray to him, actually I talk with him. I was also interested in mathematics and natural sciences, so I have studied mathematics, programming, physics, chemistry, biology, basic courses in geology and astronomy. Not very advanced, but I have a wide basement. So there is something special with me, at the same time as I have been working as a fisherman and studied mathematics, programming and natural sciences, I have been talking with him who created it all. View all posts by SivertsHjørne