Opposisjonen mot mannens optimistiske tru og hans konstruktive tenking for å få seg eit meiningsfullt liv og motarbeidinga av hans arbeid for å produsere noko verdifullt, viser seg no i ”Drakulas rekrutterings-aksjonar”.
Kampen for tilværet, kva hjelper og kva gir motstand?
Motstand frå tradisjonell moralfilosofi fører til degenerering og fornedring av mennesket.
I Middelalderen ville keisaren bygge makta si på kyrkja. Det betydde også at han prøvde å få politisk makt gjennom kyrkja og dermed gjennom religionen igjen. Sidan prøvde Hobbes å forklare etablering av den politiske makta på grunnlag av den sanselege naturen og resultatet skulle vere eit eineveldig diktatur. Mekanikken var deterministisk og så tenkte ein seg at slike lover gjaldt i det medmenneskelege samfunnet også og i kommunikasjonen mellom menneske, resultatet var ”det mekanistiske verdsbildet”. Så determinismen i mekanikken vart brukt til å forklare og som argument for maktutøvinga gjennom eineveldet. I ein krigssituasjon er vel dette reelt nok, men skulle kanskje ei styresmakt vere så fiendtleg til sitt eige folk? Jfr. ”den Duglause Hyrdingen”.
SKR 11,4 – SKR 11,17 {DEN GODE OG DEN DUGLAUSE HYRDINGEN} Så har Herren min Gud sagt: “Gjæt sauene som skal slaktast!” 5 Dei som kjøper dei, slaktar dei utan å bøta for det, og dei som sel dei, seier: “Lova vere Herren, eg vart rik!” Og deira eigne hyrdingar sparer dei ikkje. [Dei som kjøper dei: dei låke styrarane.] 6 “For eg vil ikkje lenger spara folket i landet,” lyder ordet frå Herren. “Sjå, eg vil la menneska falla i hendene på kvarandre og i hendene på kongen deira; dei skal herja landet, og eg vil ikkje berga nokon ut or deira hand.” 7 Så gjætte eg slaktesauene for sauehandlarane. Eg tok meg to stavar; den eine kalla eg Godvilje, den andre kalla eg Samband, og eg gjætte sauene. – [Godvilje og Samband: Dei to gjætarstavane er symbol på ei tid med fred og samhald mellom Israel og Juda.] 8 Eg rudde or vegen dei tre hyrdingane på ein månad. Men eg miste tolmodet med dei, og dei fekk uvilje mot meg òg. 9 Eg sa: “Eg vil ikkje gjæta dykk. Dei som held på å døy, får døy; dei som går til grunne, får gå til grunne; og dei som er att, får eta kvarandre opp.” 10 Så tok eg staven min Godvilje og braut han av; eg ville løysa opp den pakta som eg hadde gjort med alle folkeslaga. 11 Og ho vart oppløyst den dagen. Sauehandlarane som vakta på meg, skjøna då at dette var Herrens ord. 12 Eg sa til dei: “Om de så synest, så gjev meg løna mi; om ikkje, så lat det vera!” Då vog dei opp løna mi, tretti sølvstykke. 13 Men Herren sa til meg: “Ta pengane og kast dei til smeltaren, den herlege summen som dei har verdsett meg til.” Og eg tok dei tretti sølvstykka og kasta dei inn i Herrens hus, til smeltaren. 14 Så braut eg av den andre staven, Samband; eg ville bryta brorskapen mellom Juda og Israel. 15 Herren sa til meg: “Bu deg atter som ein hyrding, ein duglaus hyrding! 16 For sjå, eg vil reisa opp ein hyrding i landet, ein som ikkje ser etter dei som går seg bort, ikkje leitar etter dei som går seg vilt, ikkje lækjer dei som er skadde, ikkje syter for mat til dei friske, men et kjøtet av dei feite dyra og riv klauvene av dei.” 17 Ve den duglause hyrdingen min, som går bort frå sauene! Sverd mot armen og høgre auga hans! Armen hans skal visna bort, og det høgre auga sløkkjast ut.
Når nokon på den måten og med ein slik lærdom framstiller seg sjølve som så lærde at dei skal kunne tenke og tale i staden for andre menneske, så er det berre eit bedrag. Eigentleg er det lysta som opponerer mot Anden. Slik prøver altså prestane å få einevelde i kyrkja og i samfunnet ved å krevje monopol på å tale Guds Ord. Så dei endåtil vil forby ein mann å vedkjenne Jesu namn og tale Guds Ord med tanke på å vinne seg si eiga kone i helging.
Men når dei venstreradikale då opponerer mot dette ”eineveldet” og vil gjere revolusjon, så viser det seg at dei held fram i same stilen og gjer vondt verre. Det er fråfallet som er som syndefallet på nytt, menneske som med sin kunnskap prøver å forgude seg sjølv. Det er ingen ting som duger som erstatning for den kristne trua og vedkjenninga av Jesu namn.
Når menneske vert lokka av si eiga lyst, så fører det til synd og det kan føre til sjukdom. Når dei soleis opponerer mot Herren som er Anden og vender seg bort frå han, så blir det som å vende seg til avgudane og dyrke dei og då resulterer synda i sjukdom. Prestane i kyrkja har nok lært rett her. Men den feilen dei gjer, er at dei ikkje forkynner nåden. Nåden og Sanninga kom ved Kristus, vi fekk Anden av berre nåde og den openberrar sanninga i Guds Ord for oss. Kristus fekk retten ved at han gjekk til Faderen og det openberrar den Heilage Ande for verda. Men når dei vik av frå den evangeliske forkynninga og vender seg bort frå han, rengjer dei retten. Når vi talar om Anden vi har fått av berre nåde og den sanninga som den fører oss fram til og overtyder oss om, så kallar dei det sjukdom. Men det er å stille feil diagnose.
Dette blir eit spørsmål om å kjenne treet på fruktene. Vi skal berre vende oss til Kristus og verte verande i han, som greina på vintreet, det er berre på den måten vi kan bere frukt. Vi skal vere opptekne av å syge sevje frå rota, det er det som gjer at vi ber frukt.
Då blir det klart at opplegget deira går ut på å erstatte Kristus med den verdslege styresmakta og blåse liv i keisardyrkinga igjen (Op.13). Og venstresida sin respons på det er å erstatte han med deira variant av keisaren, poenget for dei er at han skal føre deira politikk. Men det fundamentale problemet er framleis avgudsdyrkinga og keisardyrkinga som fornedrar mennesket.
Dette møtet i Maranata inspirerte meg til å skrive denne artikkelen:
Ormen prøver å tilsnike seg makt. Men Jesus er vår øvsteprest hos Faderen.
Hendrettinga av Sokrates var eit justismord og hendrettinga av Jesus var eit justismord og kristendomsforfølgingane var justismord. Men Gud openberra si frelse for oss ved at han vekkte Kristus opp frå dei døde og innsette han og salva han til å vere vår frelsarkonge og vår øvsteprest ved si høgre hand i himmelen. Som vår øvsteprest er han vår talsmann hos Faderen.
I vår tid merkar vi korleis ”den Lovlause” prøver å tilsnike seg makt i kyrkja, det var då som Fan:
2TE 2,1 – 2TE 2,12 {DEN LOVLAUSE} Når det gjeld vår Herre Jesu Kristi kome og korleis vi skal samlast med han, bed vi dykk, brør: 2 Lat dykk ikkje så lett driva frå vitet, og lat dykk ikkje skræma, korkje av åndsopenberringar, av påstandar, eller av brev som seiest vera frå oss, om at Herrens dag er komen. 3 Lat ingen dåra dykk på nokon måte! For fyrst må fråfallet koma og Den Lovlause syna seg, han som endar i fortaping, [Den Lovlause: Antikrist. Sjå 1 Joh 2, 18. 22.] 4 han som står imot og opphøgjer seg over alt det som menneske kallar gud og tilbed. Ja, han set seg i Guds tempel og gjer seg sjølv til gud. 5 Minnest de ikkje at eg sa dette då eg var hjå dykk? 6 Og de veit kva som no held att, så han fyrst stig fram når hans tid kjem. 7 Løyndomen i lovløysa er alt verksam med si kraft; men han som enno held att, må fyrst rydjast or vegen. 8 Då skal Den Lovlause syna seg. Men den dagen Herren Jesus kjem i herlegdom, skal han tyna han med pusten frå sin munn og gjera han til inkjes. 9 Når Den Lovlause kjem, har han si kraft frå Satan, og han står fram med stor makt og med under og falske teikn. 10 Med allslags urett forfører han dei som går fortapt, fordi dei ikkje tok imot og elska sanninga, så dei kunne verta frelste. 11 Difor sender Gud over dei ei villfaring som gjer at dei trur lygna. 12 Såleis får dei sin dom, alle dei som ikkje trudde sanninga, men hadde si glede i uretten.
Det viser seg i protesten mot Paulus si lære om at Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. I praksis har dette betytt å forby mannen å tale, nekte han ytringsfridom, så han ikkje ein gong skulle få tale si eiga sak. Slik står ”den Lovlause” imot den utviklinga og framgangen som Gud ville gi oss ved sitt Ord og sin Ande, først og fremst for den einskilde mann og dermed verkar det slik for resten av folket også.
Det er ei tilsniking av makt, ei politisering av kyrkja der dei lokkar menneska til å dyrke keisaren i staden for å ære og takke Gud og Lammet og tilbe Gud i ånd og sanning. Det er religiøsitet som er avspora seksualitet og resultatet ser vi ved at det går ut over ekteskap og familieliv. For det er korrupt.
Gud elskar oss i Kristus og har omsorg for oss som sine born. Ekteskap, familieliv og den kristne kyrkjelyden er sentralt i dette. Så dette er verdifullt for oss, både for tid og æve. Då kan vi forstå det slik at denne tilsnikinga av makt heng saman med at der er nokon som vil tilsnike seg dette som er så verdifullt for oss.
At han ikkje skal få tale si eiga sak, heng saman med at der er andre som vil tenke og tale istaden for han, tydeleg vis fordi dei meiner dei er vitugare, men i det dei soleis liksom vil representere han, til tross for at dei ikkje har villa høyre på han, utartar det seg som vondskap, baktale, lygn og svik, til samanlikning med prosessen mot Sokrates, som enda med eit justismord.
1PE 2,1 – 1PE 2,10 {DEN LEVANDE STEINEN OG DET HEILAGE FOLKET} Legg difor av all vondskap, svik og hyklarskap, misunning og baktale, 2 og lengta som nyfødde born etter den ekte, åndelege mjølk, så de kan veksa ved henne til frelsa er nådd. 3 De har då smaka at Herren er god. 4 Kom til han, den levande steinen, som vart vraka av menneske, men er utvald og dyr for Gud. 5 Ver de òg levande steinar som vert oppbygde til eit åndeleg tempel! Ver eit heilagt presteskap og ber fram åndelege offer, som er til hugnad for Gud ved Jesus Kristus. 6 For det heiter i Skrifta: Sjå, eg legg på Sion ein hjørnestein, som er utvald og dyrverdig; den som trur på han, skal ikkje verta til skammar. 7 Så vert han til ære for dykk som trur. Men for dei som ikkje trur, har den steinen bygningsmennene vraka, vorte hjørnestein, 8 ja, ein støytestein og eit berg til fall. Fordi dei ikkje trur Ordet, snåvar dei – det var dei òg etla til. 9 Men de er ei utvald ætt, eit kongeleg presteskap, eit heilagt folk, eit folk som høyrer Gud til, så de skal forkynna hans storverk, han som kalla dykk ut or mørker til sitt underfulle ljos. 10 Før var de ikkje eit folk, men no er de Guds folk. Før hadde de ikkje fått miskunn, men no har de funne miskunn.
Som prestar og politikarar vil dei nok prøve å gje intrykk av at dei representerer Gud, Kristus og mannen likevel, det er viktig for å få folket med seg og få støtte i folket. Men når ikkje vil høyre på Kristus og ikkje vil høyre på mannen heller, så blir det falskt, det blir å prøve å tilsnike seg makt på falskt grunnlag.
Men når Jesus seier til meg at eg ikkje skal ta imot råd ifrå menneske, så gir eg dei ikkje rett til det. Det er Satans metode å lokke menneska til urett for så å føre klagemål mot dei for den uretten. Det er som ugras han sår i kveiteåkeren. Eg må nok rekne med at slik prøver dei med si baktale å representere meg. Men kvifor skulle eg vel då godta det? Vil dei prøve å tvinge meg til det med si verdslege makt? Kvifor skulle eg vel ta imot slike råd ifrå slike menneske?
Eg har bedt Kristus gi meg ei frelst kvinne til kone og han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullførde frelsesverket. Til tross for dette har eg fått slik motstand frå verdsleg makt at det enno ikkje har vorte noko av. Då er det vel ikkje så vanskeleg å forstå at den motstridande interessa er å tilsnike seg makt på denne måten (Op.13).
Men Jesus er vår øvsteprest hos Faderen, han talar mi sak hos Faderen. Han er Guds Ord og han talar til oss frå himmelen. Han gir meg råd ved sitt auge. Eg høyrer på han og tek imot det rådet han gir meg. Eg tek ikkje imot råd frå menneske som erstatning for det.
ÅPE 5,6 Og eg såg eit lam: Det stod midt i krinsen, mellom kongsstolen og dei fire skapningane og dei eldste, og Lammet såg ut som det var slakta. Det hadde sju horn og sju augo, og augo er dei sju Guds ånder som er utsende over heile jorda.
Ved trua på Jesus vert vi rettferdiggjorede for Gud og ved å kjennast ved han som vår frelsar og Herre, vert vi frelste. Når då andre ikkje trur på han, men fornektar han, kan det utarte seg som planlagd kristendomsforfølging, ein strategi som kan samanliknast med prosessen mot Sokrates, som førde til eit justismord. Den strategien er internasjonal og i land der kristendomen ikkje står så sterk, er forfølgjinga hardare og fører til at kristen vert fengsla, straffa, torturerte og drepne på grunn av si tru. Og det verste er at det endåtil er såkalla kristen i vårt velferdssamfunn som er med på å starte det og som motiverer det med sitt svik og si vranglære.
Det kan forståast som religionen til ”den Store Skjøkje”.
ÅPE 18,24 I denne byen vart det funne blod av profetar og heilage, ja, av alle dei som er myrda på jorda.”
Kristus elska oss så høgt at han gav sitt liv for oss, han gav alt. Derfor har Gud opphøya han og slava han til å vere vår frelsarkonge. Hans frelseverk er fullført og fullkome. Likevel har ”den Store Skjøkje” vraka han. Vi kan forstå det slik at ho er så kravstore at sjølv det beste, det fullførde og fullkomne, ikkje er bra nok for henne. Då er ikkje noko bra nok for henne. Så då er det viktig for menn å vere førebunnde på at når dei vil finne seg og vinne seg ei kone, så kan der vere kvinner som har den innstillinga at ikkje noko er bra nok for dei. Ein mann kan verte så glad i ei kvinne at han risikerer livet for å vinne hennar kjærleik, så han viser sin kjærleik nettopp på den måten, men nettopp i den samanheng er det så viktig å nytte seg av at Jesus døde i staden for oss, så vi får oppleve at Gud elskar oss i han. Når vi soleis bygger på evangeliets grunnvoll, kan tenke konstruktivt for å opparbeide oss verdiar, både med skulegang og arbeid. Så når ein mann vil fri til ei kvinne, kan han håpe på at ho vil verte tiltrekt av han og verdsetje det han gjer og verte til hjelp for han med å bygge opp slike verdiar.
Dette skulle fungere bra, dersom dei bygde på evangeliets grunnvoll, for Kristus er fullkomen og hans frelsesverk er fullført og fullkome. Men dersom dette ikkje er bra nok for henne, så bør han vere førebudd på at ikkje noko anna er bra nok for henne heller. Så ho tvert om svarar med hat og kristendomsforfølging. Ingen er større enn herren og meisteren sin. Har dei hata, forfølgt og hendretta Kristus, må vi som trur på han og tilhøyrer han vere førebudde på det same.
I Op.18 ser vi at ”den Store Skjøkje” dreiv hor med kongane rundt om på jorda, så ho elska dei i staden for å elske Kristus. Så i staden for å elske sanning og rettferd og ta imot det Gud gir oss i Kristus, elska ho den verdslege rikdommen og vart korrupt.
Ormen dåra og forførde kvinna og lokka henne med at dersom dei åt av kunnskapstreet, skulle dei verte liksom Gud og kjenne skilnad på godt og vondt. Slik prøvde dei altså med sin moralfilosofiske kunnskap å forgude seg sjølve og heve seg over sin tidlegare menneskelege natur, slik som Gud hadde skapt dei, heve seg over andre menneske (tidlegare menneske) og heve seg over dyra med sin kunstige gudlegdom. Men det viste seg at dei degenererte til lavmål og vart dummare enn dyr. Dette ser vi i vår tid også.
Hjerteomskjeringa i den Heilage Ande. Jesu brud.
Gud forsona verda med seg ved at han sende Son sin til jorda og let han døy på korset i staden for oss. Så på evangeliets grunnvoll fekk vi komme inn i eit slikt forhold til han, som menneska var i før syndefallet, men no er Kristus den siste Adam, som er ifrå himmlen og som for oss har vorte ei livgivande ånd.
Adam fekk oppleve at Gud gjorde sitt verk ved sitt Ord og sin Ande, i han og i miljøet rundt han. Gud førde dyr. Så dette handla både om hans åndelege liv i samfunn med Gud som er ånd og det fysiske miljøet rundt han. Han skulle dyrke og verne hagen, så han var jorbrukar og naturvitar samtidig som det handla om å dyrke hjertets jord. Gud leia dyra fram for han og han gav dei namn. Då såg han og forstod han korleis dyra levde og formeira seg og det var ikkje vanskeleg for han å forstå at menneska skulle leve og formeire seg på liknande vis. Gud hadde då velsigna menneska ogsagt til dei at dei skulle formeire seg og legge verda under seg.
1MO 1,24 – 1MO 1,31 Då sa Gud: “Jorda skal la alle slag levande skapningar gå fram, fe, kryp og villdyr, kvar etter sitt slag.” Og det vart så. 25 Gud skapte alle slag ville dyr og alle slag fe og krypet på marka av alle slag. Og Gud såg at det var godt. 26 Då sa Gud: “Lat oss skapa menneske i vårt bilete, i vår likning! Dei skal råda over fiskane i havet og fuglane under himmelen, over feet og alle villdyra og alt krypet som krælar på jorda.” 27 Så skapte Gud mennesket i sitt bilete, i Guds bilete skapte han det, til mann og kvinne skapte han dei. 28 Og Gud velsigna dei og sa til dei: “De skal veksa og aukast, fylla jorda og leggja henne under dykk. De skal råda over fiskane i havet og fuglane under himmelen og alle dyr som det kryr av på jorda!” 29 Og Gud sa: “Sjå, eg gjev dykk alle planter som set frø, så mange som finst på jorda, og alle tre som ber frukt med frø i. Dei skal vera til føde for dykk. 30 Og alle dyr på jorda, alle fuglar under himmelen og alt som kryp på jorda, alt som har livsande i seg, gjev eg alle dei grøne plantene til føde.” Og det vart så. 31 Og Gud skoda alt det han hadde gjort, og sjå, det var overlag godt. Og det vart kveld, og det vart morgon, sjette dagen.
Dette er Guds Ord og det samsvarar med naturvitskapen, så Gud Ord er naturvitskaplege og eg vil påstå at dei tenkte naturvitskapleg samtidig som dei trudde på Gud. Adam og Eva var nakne og dei blygdest ikkje. Eg forstår det slik at dei tenkte naturvitskapleg om menneskelivet og samlivet dei i mellom også og blygdest ikkje ved det, dei gøymde seg ikkje for Gud med dårleg samvit av den grunn. Og som realistar, når vi studerer realfag så tenker vi naturvitskapleg også om menneskelivet, også om samlivet mellom mann og kvinne, hendsikta med det er at vi skal formeire oss, til smanlikning med dyra.
Om moralfilosofar kjem med innvendig mot det og hevdar at vi må gøyme oss med dårleg samvit, slik som Adam og Eva etter syndefallet, så har eg gleda av å fortelje at det gode samvits pakt med Gud (vedkjenning til Gud) med grunnlag i Jesu oppstode frå dei døde, betyr tvert om at vi ikkje skal gjere det. Men vi skal komme fram i Guds lys og leve i samfunn med han. Hjerteomskjeringa i den Heilage Ande betyr at vi skal la Gud gjere sitt verk i oss ved sitt Ord og sin Ande, så vi ved trua på Jesus tek imot hans Ande, vert fyllte av den Heilage Ande og let Anden råde i vår døyelege lekam, så vi ved Anden døyder lystene. Gud oppseder oss og lærer oss opp ved sitt Ord og sin Ande, så vi vert vituge og forstandige, så vi tenker naturvitskapleg om kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne og forstår at hendsikta med det er at vi skal formeire oss. Men vi må sjå det i ein større samanheng, for den oppgåva Gud gav oss, var at vi skulle dyrke og verne Guds hage.
Og no er Kristus den siste Adam, som er ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgivande ånd. Med det livet og den Anden som han gir oss frå himmelen, lever vi for han, med sin Ande utrustar han oss, så vi vert i stand til det. Med den openberringa Gud gir oss ved sitt Ord og sin Ande, får vi ei utvida forståing av røyndomen, så vi oppdagar at oppgåva er meir fundamental og omfattande. Så openberringa kjem i tillegg til det vi vanlegvis kallar naturfag og realfag, men Gud har sagt til meg at eg skal la han ta omsorg for sine born og sine henders verk, så eg tenker meg at det skal eg gjere, både som eit Guds barn og som realist og naturvitar, så eg skal la han ta omsorg for naturen han har skapt ved å la han ta omsorg for sine born og la han ta omsorg for realfaga.
Gud er den same og når han skaper oss i Kristus Jesus, skaper han oss i samsvar med 1.Mos.2. Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Mannen er Kristi ære og kvinna er mannens ære og Jesu kyrkje er hans brud og dermed hans ære, så vi skal alle saman ære og takke han som vår frelsar og Herre og slik skal vi ære Gud som vår skapar og frelsar.
Då må ein mann ta imot Guds Ord og Guds Ande og erkjenne det som Gud ved sitt Ord og sin Ande overtyder han om, vende seg til Kristus og høyre på han og gi han rett, kjennast ved han som sin frelsar og Herre, seie det som han seier og innrette seg etter det, så han lyder han, så han representerer han rett til hans ære. Då må også kvinna høyre på mannen sin, så ho representerer han rett, til hans ære.
Kampen for tilværet og motstandskampen.
Etter syndefallet dømde Gud mannen til døden, jorda skulle bere torn og tistel, med sveitte i andlete skulle han ete sitt brød til dess han for i jorda att, mold var han og til molda skulle han attende. Så sette han strid mellom kvinna si ætt og ormen si ætt. Han skulle hogge henne i hælen og ho skulle krase hovudet hans. Kristus sigra over Satan med sin død på korset ein gong for alle og det er den sigeren vi må nytte oss av, ved at vi trur på han.
Eg fekk oppleve at livet er ein kamp for tilværet, men eg hadde trua på Jesus i mitt hjerte, livet vart planta i meg ved Guds Ord, eg hadde Guds Ande og Guds kjærleik i mitt hjerte og vart motivert av den kjærleiken og styrka ved Guds kraft. Eg vende mitt sinn og min hug opp til Kristus og fekk oppleve at han var med meg, Anden openberra han for meg og bevisttgjorde meg om at eg levde for han. Ja, det er då slik han har leia meg sin veg. Og sjølvsagt med det som har vorte forkynt og desse bodskapa som har kome i forsamlinga av dei heilage.
Eg har bedt Jesus gi meg ei frelst kvinne til kone, sidan eg var ung og han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullførde frelsesverket. Han har sagt til meg at eg skal søke han i løynkammeret, halde meg nær til han og halde meg heilhjerta til han. Då vil han komme meg til hjelp med si kraft og slik ventar eg at han vil gi meg hjelp i form av ei kone. Slik vil han altså hjelpe meg i min kamp for tilværet. Han er trua sin opphavsmann og fullendar og når eg søker inn til han, vert eg berre meir og meir overtyda om at dette er det verket han gjer i mitt liv.
Men det har enno ikkje vorte noko av. Vi veit då at det har vorte protestert mot Paulus si lære om at Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Det har vorte protestert mot at kvinna skulle vere ei hjelp for mannen. Då har dei tydelegvis gitt henne eit anna oppdrag i staden og det er at ho skal kjempe mot mannen. Men dette strir då både mot Bibelens lære og naturvitskapen som forklarer livet som ein kamp for tilværet, det blir i staden til kampen mot tilværet. Slik har tydelegvis ho Virtuella og gjengen hennar, tvert om kjempa mot mitt tilvære og kjempa mot den norske mann sitt tilvære.
I striden mellom kvinna si ætt og ormen si ætt, skifta ho side og gjekk over til ormen si ætt, så ho som ”nyfeminist” streid mot kvinna si ætt. Så dei vart forgjorde og var ikkje lengre skikkelege kvinner, ikkje lengre skikkelege menneske, i staden for Jesu brud, vart ho Satans kjerring. Og slik prøver dei å gjere kyrkja om til Satans kyrkje.
Vi kan forstå det slik at det er den Duglause hyrdingen som streid imot Guds folk og det verka endåtil som han var ein konge som streid imot sitt eige folk. Det er den Lovlause som står imot og opphøyer seg og gjer seg sjølv til gud. Det er Antikrist som fornektar Faderen og Sonen, som soleis strir imot Kristus og vil prøve å erstatte han. Så prøver dei å forklare det som Aantifacisme og Antirasisme, men dei kjem ikkje langt med det. For vi veit at det er Antikrist, Kristus fekk retten ved at han gjekk til Faderen, så når dei seier imot, har dei feil. Dei har si glede i uretten og når dei med den uretten kjempar mot ”fasistane” og ”rasistane” kan det vel verte desse som dei kallar facistar og rasistar som rettmessig seier domen over dei og gjennomfører den.
Dette handlar ikkje berre om at ho sa nei til mitt frieri, men det handlar om at ho og dei kjempa imot at eg i det heile tatt skulle få hjelp i form av ei kone og tvert om kjempa mot meg og mi sak og slik har dei kjempa imot den norske mann og slik har dei kjempa imot Kristus og hans sak. Dei ville ikkje høyre på Kristus og dei ville ikkje høyre på meg, så kvifor skulle vel eg høyre på dei og ta imot råd ifrå slike?
Menneska sine kjønns-kromosom.
Nei, eg søker råd hos Herren. Han har kalla meg til å studere biologi og vitne for dei som eg møter der. For eg er forsona med Gud på evangeliets grunnvoll, så eg innser at mi tru på han er sameinleg med biologien. Som eksempel vil eg her vil eg skrive litt om menneska sine kjønnskormosom.
Kvinna sine kjønnskromosom vert kalla XX og mannen sine kjønnskromosom vert kalla XY. Y-kromosomet vert altså arva berre frå far til son. X-kromosomet er betydeleg større enn Y-kromosomet og kodar for fleire eigenskapar enn kjønnskarakter. Det kodar til dømes for fargesyn, det dominante alellet kodar for normalt fargesyn, vi kan kalle det F. Det resessive alellet (f) kodar for å verte fargeblind. Sidan F er dominant, er det nok at eitt av kvinna sine X-kromosom har F, for at ho skal ha fargesyn, begge må ha liten f for at ho skal vere fargeblind. For at cella ikkje skal produsere langt fleire protein enn cella til mannen, er det eine X-kromosomet for det meste pakka vekk i ein ”Barr-body”, men eit dominant allell på dette, til dømes F, kan ikkje vere vekkpakka, dersom allellet på det andre kromosomet er f.
Mannen har berre eitt X-kormosom så her vert alellet avgjerande, same enten det er dominant eller resessivt, er det f, er han fargeblind, er det F, har han normalt fargesyn. Derfor er det dobbelt så mange menn som kvinner som er fargeblinde.
Men då er det altså Y-kormosomet som gir mannen mannleg kjønnskarakter, sjølv om han også har X-kromosom, slik som kvinna. Korleis skal vi forstå det?
I visse tilfelle kan eit allell på eit kromosom overstyre eit allell på eit kromosom, slik at den synlege eigenskapen vert annleis. Dette vert kalla epistase. Til dømes er der eitt allell som avgjer om labrador retriever skal vere brun eller svart, men der er også eit anna allell som avgjer om pelsen skal ha farge eller ikkje, er det alellet recessivt på begge dei homologe kromosoma, så er hunden gul, pelsen har ikkje pigment.
Allella på Y-kromosomet må no overstyre allella på X-kromosomet for at mannen skal få mannleg kjønnskarakter, men i læreboka vart ikkje ordet epistase brukt om dette. Men i 1990 var det ein brite som fann eit gen på Y-kromosomet som trengdest for å utvikle testiklar. Det vart kalla SRY for ”sex-determining region on the Y-chromosome”. Utan SRY vil ”gonandane” utvikle seg til eggstokkar i staden. Forskarar har funne 78 gen på Y-kromosomet og dei kodar for 25 protein. Omlag halvparten av desse gena vert ”uttrykkte”, oversette til protein, berre i testiklane, nokre av dei trengst til produksjon av sperm.
SRY kodar for protein som regulerer andre gen og dei biokjemiske, fysiologiske og anatome eigenskapane som skil menn frå kvinner er komplekse, mange gen er involverte i utviklinga av dei.
(”Biology, a Global Approach” s. 335, 352, 356).
Herrens vingard.
I Herrens vingard vart det dyrka druer som det vart laga vin av og i Høgsongen ser vi at vinen er symbol på kjærleiken mellom mann og kvinne. Denne kjærleiken var sterk og vi forstår at den var ifrå Gud. så brudgommen inviterte sine vener til å komme og glede seg saman med han over denne kjærleiken.
HSA 4,8 – HSA 4,16 {MI SYSTER, MI BRUR} Kom med meg frå Libanon, mi brur, kom med meg frå Libanon! Stig ned frå Amanas tind, frå toppen av Senir og Hermon, frå løveheimar, frå panterfjell. [Amanas tind: fjelltopp i Antilibanon, nord for Hermon.] 9 Du har fanga min hug, mi syster, mi brur. Du har fanga min hug med eit einaste augnekast, med ei av lekkjene om din hals. 10 Kor fager din kjærleik er, mi syster, mi brur! Din kjærleik er betre enn vin, og angen av dine salvar meir ljuvleg enn balsam. 11 Av honning dryp dine lipper, mi brur. Honning og mjølk er under di tunge. Angen av kleda dine er som angen på Libanon. 12 Ein avstengd hage er mi syster, mi brur, ein avstengd hage med kjelda forsegla. 13 Dine lemer er som ein lund av granataplar med den gildaste frukt, av hennabuskar og nardusplanter, 14 nardus, krokus, kalmus og kanel og angande tre av alle slag, myrra, aloë og alle slag balsam. 15 Du er som kjelda i ein hage, ei oppkome med sildrande vatn, som bekker frå Libanon. 16 “Vakna, nordavind! Kom, sønnavind! Blås igjennom min hage, så angen får strøyma fritt. Gjev min ven ville koma til sin hage og eta hans herlege frukt!” [Her er det brura som talar.]
HSA 5,1 “Eg kjem til min hage, mi syster, mi brur, og plukkar min myrra og balsam. Eg et min honning og mi honningkake og drikk min vin og mi mjølk.” Ja, et og drikk, mine vener, og lat kjærleiken riva dykk med!
HSA 8,11 – HSA 8,12 {EG HAR MIN EIGEN VINGARD} Salomo hadde ein vingard i Ba’al-Hamon. Den gav han til vaktmenn, og kvar skulle gje han tusen sekel sølv for frukta. [Salomo: -> 3, 7.] [Ba’al-Hamon: ukjend stad.] 12 Eg har min eigen vingard. Dei tusen sekel er dine, Salomo, to hundre er til dei som vaktar frukta. [min eigen vingard: -> 1, 6.]
Men seinare bar ikkje vingarden god frukt, så Gud gjekk til rettssak mot den, den vart nedtrakka og rasert.
JES 5,1 – JES 5,7 {HERRENS VINGARD} Eg vil syngja ein song om min ven, songen åt min ven om hans vingard. Ein vingard hadde min ven i ein grøderik bakke. [min ven: Likninga tek til som ei kjærleiksvise, der vingarden er bilete på den avhaldne (sml. Høgs 1, 6).] 2 Han hakka han opp og reinsa han for stein og planta han til med gode vintre. Han bygde eit vakttårn i hagen og hogg ut ei vinpresse der. Så venta han ein haust av gode druer, men beisk var den frukta han fekk. 3 Og no, de Jerusalems-buar og Juda-menn: Døm mellom meg og min vingard! 4 Kva meir var det å gjera med hagen enn det eg alt hadde gjort? Kvifor bar han så beisk ei frukt, når eg venta meg gode druer? 5 No skal eg seia dykk kva eg vil gjera med vingarden min. Eg tek bort gjerdet, så han vert avbeitt, riv ned muren, så han vert nedtrakka. 6 Eg gjer han til ei øydemark. Han skal ikkje skjerast og hakkast meir, men torn og tistel skal gro der. Og skyene byd eg at dei ikkje skal senda regn over han. 7 For vingarden åt Herren, Allhærs Gud, det er Israels hus, og folket i Juda er hagen som han hadde hugnad i. Han venta rett, men sjå, det vart blodig urett! Han venta rettferd, men høyr, det vart skrik!
JER 12,10 – JER 12,13 Gjætarar i mengd har herja min vingard og trakka ned mi odelsjord; dei har gjort mitt herlege land til ei livlaus audn, [Gjætarar i mengd: fiendar som herjar landet.] 11 til ei sturande øydemark; uhyggjeleg audt ligg det framføre meg. Heile landet er lagt i øyde, og ingen bryr seg om det. 12 Over alle dei snaue høgdene i øydemarka kom herjande hopar. For Herren har eit sverd som øyder frå eine enden av landet til hin, så ingen skapning finn fred. 13 Dei sådde kveite og haustar klunger, dei streva til inga nytte. Dei får berre skam av si avling fordi Herren er brennande harm.
MTT 21,33 – MTT 21,46 {PAKTARANE OG ARVINGEN} Høyr ei anna likning: Det var ein gong ein husbond som planta ein vingard. Han sette gjerde kringom, grov ut ei vinpresse i han og bygde eit vakttårn. Så leigde han hagen bort til nokre vindyrkarar og drog ut or landet. 34 Då det leid mot frukttida, sende han tenarane sine til paktarane og ville få sin del av avlinga. 35 Men dei greip tenarane: ein skamslo dei, ein drap dei og ein steina dei. 36 Så sende han andre tenarar, fleire enn fyrste gongen, men dei gjorde det same med dei. 37 Til sist sende han son sin til dei; for han tenkte: Son min har dei nok age for. 38 Men då vindyrkarane fekk sjå sonen, sa dei til kvarandre: Der har vi arvingen. Kom, lat oss slå han i hel, så vert arven vår. 39 Så tok dei han, kasta han ut or vingarden og slo han i hel. 40 Når no vingardsherren kjem, kva skal han då gjera med desse paktarane?” 41 “Ein vond død skal han gje desse vonde mennene,” svara dei, “og vingarden skal han leiga ut til andre, som gjev han avlinga i rett tid.” 42 Då sa Jesus til dei: “Har de aldri lese i skriftene: Den steinen bygningsmennene vraka, har vorte hjørnestein. Det er Herrens eige verk, underfullt er det i våre augo. 43 Difor seier eg dykk: Guds rike skal takast ifrå dykk og gjevast til eit folk som ber dei fruktene som høyrer riket til. 44 Kvar den som fell mot denne steinen, skal skada seg. Men den som steinen fell på, skal verta knust.” 45 Då overprestane og farisearane høyrde desse likningane, skjøna dei at det var dei han sikta til. 46 Dei ville gjerne ha gripe han, men torde ikkje for folket som meinte at han var ein profet.
Staupet med Herrens vreidevin.
Men så får vi høyre om staupet med Herrens vreidevin.
SLM 75,9 Herren har eit staup i si hand med skummande, krydda vin. Han skjenkjer i av vinen, og alle vonde på jorda må drikka, jamvel botnfallet må dei tøma.
SLM 75,9 Herren har eit staup i si hand med skummande, krydda vin. Han skjenkjer i av vinen, og alle vonde på jorda må drikka, jamvel botnfallet må dei tøma.
KLA 4,21 Fagna og gled deg, Edoms dotter, du som bur i Us-landet. Til deg òg skal det rettast eit staup; du skal verta drukken og kle deg naken. [Us: -> Job 1, 1.]
ESK 23,21 – ESK 23,35 Du tenkte med lengsle på din ungdoms skamlause ferd, då egyptarane klemde barmen din og tok på dei unge brysta dine. 22 Difor, Oholiba, seier Herren Gud: No eggjar eg elskarane dine mot deg, dei som du vart så inderleg lei av; eg lèt dei koma mot deg frå alle kantar: 23 babylonarane, alle kaldearane, mennene frå Pekod, Sjoa og Koa, og alle assyrarane saman med dei, staute unge menn, statthaldarar og styresmenn alle saman, stridsmenn på vogner og høgvørde menn, alle til hest. [Pekod, Sjoa og Koa: strok i Babylonia, ikkje langt frå Tigris.] 24 Dei kjem imot deg frå nord med rullande vogner og ei mengd med folk. Store skjold, små skjold og hjelmar retter dei mot deg frå alle kantar. Eg set dei til domarar, og dei skal døma deg etter sine lover. 25 Eg lèt deg få kjenna min brennande vreide, og dei går laus på deg i harme. Nasen og øyro skjer dei av deg, og det som då er att av deg, skal falla for sverd. Sønene og døtrene dine tek dei, og det som enno er att av deg, skal elden øyda. 26 Dei riv av deg kleda og tek dine smykke. 27 Såleis gjer eg ende på di skamlause ferd og på det utuktige livet som du tok til med i Egypt. Du skal ikkje sjå etter elskarane dine, og egyptarane skal du ikkje tenkja på meir. 28 For så seier Herren Gud: Sjå, eg gjev deg i hendene på dei du hatar, dei som du vart så inderleg lei av. 29 Dei skal visa sitt hat mot deg og ta frå deg alt du vann med ditt strev. Dei lèt deg liggja naken og berr, så din utuktige kropp vert synleg. Det er ditt skamlause horeliv 30 som har fått slike fylgjer for deg; for du var trulaus og sprang etter andre folk og gjorde deg urein med avgudane deira. 31 Du gjekk på same vegen som syster di; difor lèt eg deg drikka den same skåla som ho. 32 Så seier Herren Gud: Skåla åt syster di skal du tøma, ho er både djup og vid. Då vert du til lått og spott; skåla rømer mykje. 33 Du vert drukken og full av sorg; skåla åt Samaria, syster di, er ei uhyggjeleg skål som øydelegg. 34 Du må drikka henne ut til siste dropen, tyggja på skålbrota og riva brysta dine sund. Eg har tala, lyder ordet frå Herren Gud. 35 Difor seier Herren Gud: Fordi du gløymde meg og vende meg ryggen, skal du få lida for di skamlause utukt.
SLM 75,9 – SLM 75,11 Herren har eit staup i si hand med skummande, krydda vin. Han skjenkjer i av vinen, og alle vonde på jorda må drikka, jamvel botnfallet må dei tøma. 10 Men eg vil alltid fortelja om dette og spela og syngja for Jakobs Gud. 11 “Eg tek makta frå alle dei gudlause, men dei rettferdige skal få stor kraft.”
JES 51,17 {VAKNA, JERUSALEM!} Vakna, vakna og reis deg, Jerusalem, du som laut drikka det vreidestaupet som du fekk av Herrens hand, og tøma til botnar den skåla som gjorde deg ør!
JER 25,15 – JER 25,29 {STAUPET MED HERRENS VREIDEVIN} Såleis tala Herren, Israels Gud, til meg: Ta dette staupet med vreidevin or mi hand og lat alle dei folk eg sender deg til, drikka av det! 16 Dei skal drikka og raga og rasa fordi eg sender sverd mellom dei. 17 Då tok eg staupet or Herrens hand og lét alle folka han sende meg til, drikka av det: 18 Jerusalem og byane i Juda, kongane og hovdingane der – dei skulle verta til audn og øydemark, til spott og forbanning, så som det er i dag; 19 farao, kongen i Egypt, tenarane og hovdingane hans og heile folket hans, 20 alle andre folk som hadde blanda seg med dei, alle kongane i Us, alle kongane i Filistarlandet og folket i Asjkalon, Gasa, Ekron og dei som er att i Asjdod; [Us: -> Job 1. 1.] 21 folket i Edom, Moab og Ammon, 22 alle kongane i Tyrus og Sidon og kongane utmed strendene på hi sida av havet; 23 folket i Dedan, Tema og Bus og alle som har kortklypt hår ved tinningen; [Dedan, Tema og Bus: landvidder i Nord-Arabia. Sml. Jes 21, 13 f.] [kortklypt hår: -> 9, 26.] 24 alle arabarkongane og alle kongane over blandingsfolka som bur i øydemarka; 25 alle kongane i Simri, Elam og Media; 26 alle kongane i nord, både dei som er nær, og dei som er langt borte, den eine etter den andre, ja, alle kongerika som finst utover jorda. Sist skal kongen i Sjesjak drikka. [Sjesjak: Namnet er ei omskriving for Babylonia.] 27 Du skal seia til dei: Så seier Herren, Allhærs Gud, Israels Gud: Drikk, så de vert drukne og spyr! De skal falla for sverdet som eg sender imellom dykk, og ikkje reisa dykk meir. 28 Men vil dei ikkje ta staupet or di hand og drikka, skal du seia til dei: Så seier Herren, Allhærs Gud: Drikka skal de! 29 For fyrst lèt eg ulukka gå ut over den byen som namnet mitt er nemnt over. Og så skulle de sleppa straff! Nei, de skal ikkje sleppa. For eg kallar sverdet hit og sender det mot alle som bur på jorda, lyder ordet frå Herren, Allhærs Gud.
MTT 26,30 – MTT 26,46 {I GETSEMANE} Då dei hadde sunge lovsongen, gjekk dei ut til Oljeberget. [lovsongen: Salmane 113-118, som dei song i to avdelingar når dei heldt påskemåltid.] 31 Då seier Jesus til dei: “I natt kjem de alle til å venda dykk frå meg. For det står skrive: Hyrdingen slår eg, og saueflokken skal spreiast. 32 Men når eg har stått opp att, skal eg fara føre dykk til Galilea.” 33 Peter tok til ords og sa: “Om så alle vender seg frå deg, skal eg aldri gjera det.” 34 Jesus svara: “Sanneleg, det seier eg deg: I natt, før hanen gjel, skal du fornekta meg tre gonger.” 35 Men Peter sa: “Om eg så lyt døy med deg, skal eg ikkje fornekta deg.” Det same sa dei andre læresveinane. 36 Så kom Jesus med læresveinane til ein stad som heiter Getsemane, og han sa til dei: “Sit her medan eg går bort der og bed.” 37 Han tok med seg Peter og dei to Sebedeus-sønene, og han tok til å syrgja og kvidast. 38 Då sa han til dei: “Mi sjel er sorgtyngd til døden. Ver her og vak med meg!” 39 Så gjekk han eit lite stykke fram, kasta seg ned med andletet mot jorda og bad: “Far, er det råd, så lat denne skåla gå meg forbi! Men ikkje som eg vil, berre som du vil.” 40 Då han kom attende til læresveinane, fann han dei sovande, og han sa til Peter: “Så greidde de ikkje å vaka ein time med meg? 41 Vak og bed at de ikkje må koma i freisting! Ånda er viljug, men menneskenaturen er veik.” 42 Så gjekk han bort att andre gongen og bad: “Far, kan ikkje denne skåla gå meg forbi, men må eg tøma henne, så lat det vera som du vil.” 43 Då han kom attende, såg han at dei hadde sovna til att, for augo deira var tunge av svevn. 44 Då lét han dei vera og gjekk bort att og bad same bøna tredje gongen. 45 Så kom han attende til læresveinane og sa: “De søv framleis og kviler, de! Timen er komen då Menneskesonen skal gjevast i syndarhand. 46 Stå opp, lat oss gå! Svikaren er nær.”
ÅPE 17,1 – ÅPE 17,6 {DEN STORE SKJØKJA} Ein av dei sju englane som hadde dei sju skålene, kom hit til meg og sa: “Kom, eg skal syna deg korleis den store skjøkja får sin dom, ho som tronar attmed veldige vatn. [den store skjøkja: eit bilete på Roma.] 2 Kongane på jorda har drive hor med henne, og horelivet hennar har vore som sterk vin for dei som bur på jorda.” 3 I Anden førte han meg ut i øydemarka, og der fekk eg sjå ei kvinne som sat på eit dyr, raudt som skarlak. Dyret var fullsett med namn som var ein spott mot Gud, og det hadde sju hovud og ti horn. 4 Kvinna var kledd i purpur og skarlak og lyste av gull og dyre steinar og perler. I handa hadde ho eit gullstaup fullt med heidensk styggedom og allslags ureinskap frå hennar utukt. 5 På panna hennar stod det skrive eit namn med duld meining: “Babylon den store, mor til skjøkjene og all styggedomen på jorda.” 6 Og eg såg at kvinna var drukken av blodet frå alle dei heilage og frå Jesu vitne. Eg vart full av undring då eg såg henne.
Etter nattverden tok Jesus imot staupet som betydde dødsdom, men det var for å døy i staden for oss. Då er det om å gjere for oss å nytte oss av det. Desverre er det mange i vår tid som ikkje forstår dette. Så dei avviser nåden i Kristus og fornektar Faderen og Sonen. Så blir dei med i religiøsiteten til den Store Skjøkje og skjenker den vinen i staden. Ikkje nok med at saltet vart kraftlaust, men kvinna vart tvert om som gift for mannen, gift for folket og gift for landet.
Sidan dei ikkje nytta seg av at Jesus tømde Herrens vreidebeger i staden for dei, må dei sjølve ta imot det.
Jesus kallar meg frå jorda sine yttste kantar.
I bodskapne 25.3. 2018. sa Jesus at han har henta meg frå jorda sine yttste kantar. 15.4 sa han at eg eg går ikkje åleine, for han er med meg. Eg var ein snartur til Oslo og hadde tenkt meg tilbake til Sunnmøre. 6.5. sa han at eg skulle søke han i løynkammeret og søke råd hos han og ikkje rådføre meg med menneske på nokon måte.
Uttrykket ”jorda sine ytste kantar” verkar litt rart, det refererer seg til skapingssoga:
1MO 1,1 – 1MO 1,12 {GUD SKAPER VERDA} I opphavet skapte Gud himmelen og jorda. [skapte: Det hebr. verbet som vert nytta her, står alltid med Gud som subjekt.] 2 Jorda var aud og tom, og mørker låg over havdjupet. Men Guds Ande sveiv over vatnet. 3 Då sa Gud: “Det verte ljos!” Så vart det ljos. 4 Og Gud såg at ljoset var godt, og han skilde ljoset frå mørkret. 5 Gud kalla ljoset dag, og mørkret kalla han natt. Og det vart kveld, og det vart morgon, fyrste dagen. 6 Då sa Gud: “Det skal verta ein kvelv midt i vatnet; han skal skilja vatn frå vatn!” Og det vart så. 7 Så gjorde Gud himmelkvelven og skilde vatnet som er under kvelven, frå vatnet som er over han. [vatnet som er over han: himmelhavet. Sml. 7, 11; Sal 104, 2 ff; Job 36, 27 f.] 8 Gud kalla kvelven himmel. Og det vart kveld, og det vart morgon, andre dagen. 9 Då sa Gud: “Vatnet under himmelen skal samla seg på ein stad, så det faste landet kjem til synes!” Og det vart så. 10 Gud kalla det faste landet jord, og vatnet som hadde samla seg, kalla han hav. Og Gud såg at det var godt. 11 Då sa Gud: “Jorda skal la grøne vokstrar gro fram, planter som set frø, og tre som ber alle slag frukt med frø i, på jorda!” Og det vart så. 12 Jorda bar fram grøne vokstrar, planter som set frø, kvar etter sitt slag, og tre som ber frukt med frø i, kvart etter sitt slag. Og Gud såg at det var godt.
Så her har ordet ”jord” to litt ulike meiningar, det eine er jordkloda og det andre er det tørre landet. For nokre hundre millionar år sidan var der eitt kontinent som vi kallar Pangaea. Det vart splitta opp i kontinent som dreiv frå kvarandre på grunn av radioaktivitet og strøymingar i magmaen. Og det er ein prosess som pågår framleis. Slik har landjorda fått endå fleire utkantar.
I Jobs bok sa Job at Gud hengde jorda på ingen ting, her er det altså tale om jordkloda.
JBS 26,7 Han har breitt nordhimmelen ut over audna, hengt jorda opp over det tome rom.
I Job bok vert det fortalt om motsetnaden mellom Job og Leviathan og vi kan forstå det som striden mellom kvinna si ætt og ormen si ætt, der Job og det siviliserte bysamfunnet representerte kvinna si ætt, folk som levde langt borte frå det siviliserte bysamfunnet, som røvarstammer, representerte ormen si ætt, ved at dei vart samanlikna med Leviathan.
Men sidan viste det seg at det siviliserte bysamfunnet, endåtil i Israel, vart korrupt og infiltrert av den Vonde. Det viste seg til dømes ved at hendrettinga av Sokrates og hendrettinga av Kristus var justismord og kristendomsforfølgingane førde også til justismord.
Og når Hobbes skreiv ”Leviathan” og med sin filosofi forklarde korleis eineveldet oppstå og korleis det skulle fungere, så var då tydelegvis dette forholdsvis siviliserte samfunnet også infiltrert av den vonde. Liberalismen var frigjering frå diktaturer og den tillet religionsfridom, så då skulle det vere tillat å tale Guds Ord i kristne kyrkjelydar og forkynne evangeliet. Men sosialismen vart ein reaksjon mot liberalismen.
Men Jesus sa vi skulle gå ut og forkynne evangeliet for alle folkeslag og lære dei opp, for han har fått makta. Då skulle vi få sjå at han er med oss alle dagar.
MTT 28,16 – MTT 28,20 {MISJONSBODET} Men dei elleve læresveinane drog til Galilea, til det fjellet der Jesus hadde sagt at han ville møta dei. 17 Og då dei fekk sjå han, fall dei ned og tilbad han; men somme tvila. 18 Då steig Jesus fram og tala til dei: “Eg har fått all makt i himmelen og på jorda. 19 Gå difor ut og gjer alle folkeslag til læresveinar, med di de døyper dei til namnet åt Faderen og Sonen og Den Heilage Ande, 20 og lærer dei å halda alt det som eg har bode dykk. Og sjå, eg er med dykk alle dagar så lenge verda står.”
Eg er frå Sunnmøre og er oppvokst med utsikt over fjorden, havet og mot øyane. Eg har vore fiskar, drive tråling, i Nordsjøen og nordover langs kysten, til Novaja Semlja, i Barentshavet, ved Svalbard, Bjørnøya, Island, Grønland, New Foundland og ved New Zealand. Og når eg skulle til å reise på sjøen, hende det Jesus sa til meg at han var med meg. Så eg har levt i eit sekulært samfunn, men Jesus har vore med meg. Han er vegen til Faderen, han er alltid den vegen eg har å gå, han har bana vegen for meg inn i heilagdomen, han har staka for meg, han er porten til livet og til himmelen og døra inn til sauene, den porten og den døra har eg å gå gjennom.
Så sende Jesus meg til Oslo med ein frigjerande bodskap og ein bodskap om gjenoppretting, men då viste det seg at eg fekk motstand, endåtil i dei kristen forsamlingane. Det viser at ”Leviathan” har infiltrert kyrkje, menighet, bedehus og det ”siviliserte” samfunnet.
Så eg forstår at der er kristne som legg meir vekt på å verte ei styrane elite enn å gå ut og møte vanlege folk og forkynne den frigjerande bodskapen. Det utartar seg også som ei kollektivisme og ei sosialisering som strir mot den kristne fridkomen og den individuelle fridomen og integriteten i kyrkje, menighet, bedehus og samfunn. Eg forstår også at dei står bak kristendomsforfølging, forfølging av den einskilde i det sekulære samfunnet, det har eg fått merke, både i min studiesituasjon og når eg har vore på tråling. Og sosialistane har følgt opp med ein liknande strategi, med deira alternativ. Men Jesus har vore med meg.
Kommentarar til aktuelle politiske saker.
# Me too.
Eg har skrive om at Jesus har kalla henne Virtuella, ho skulle også ha rett til å stige fram for nådens kongsstol, så hennar røyst skulle også høyrast der (Kommentar til bodskapen 17.9.2017). Men ho har ikkje vore lydig mot hans kall.
Etter det har ”# Me too – kampanjen” dukka opp. Om der er ein samanheng veit eg ikkje for sikkert, eg reknar med der er det, der er i alle fall ikkje noko i vegen for at eg kan sjå det i samanheng. Men eg har ignorert det, eg har ikkje ein gong villa teke namnet ” # Me too” i min munn. Og kvifor det? Nettopp fordi eg ser det i denne samanhengen. Eg ser opp til Herren og held fram med det og eg vil seie det slik at eg opplever det som at hans åsyn er strengt når han ser på denne aksjonen som svar på hans kall. Så eg skal i alle fall ikkje godta dette som svar på hans kall, heller ikkje som ei unnskyldnig for å seie nei til hans kall. Og denne bodskapen tek eg som ei stadfesting på det, eg tek ikkje imot dette som eit råd ifrå menneske, eg bryr meg ikkje om denen aksjonen, eg aksepterer den ikkje. Og kvifor det?
Det er kvinner som protesterer mot at menn prøver seg på dei, med det dei seier eller det dei gjer, spesielt om det er ved berøring, fordi dei opplever og oppfattar det slik at dei vert krenka av det. Men som sagt ser eg det i denne samanheng; Gud er ånd og det starta med at han talte sitt Ord til oss og rørte ved oss med sin Ande, han er den same som han alltid har vore og gjer sitt verk med oss i samsvar med 1.Mos.2. Det har Paulus forklart for oss ved å forkynne at Kristus er hovudert for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Det har kvinnerørsla og diverse prestar og politikarar protestert mot. Likevel sende Jesus meg til Oslo med denn frigjerande bodskapen og med ein bodskap om gjenoppretting, for på evangeliets grunnvoll vert vårt forhold til Gud gjenoppretta slik det var før syndefallet, men no er Kristus den siste Adam, som for oss har vorte ei livgivande ånd.
Når eg ser det i denne samanheng, kva er då ”#Me too – aksjonen” som svar på dette? Det er syndefallet, at Adam og Eva åt av kunnskapstreet og såg at dei var nakne, så når dei høyrde at Gud gjekk i hagen, gøymde dei seg for han med dårleg samvit. Aksjonen framstiller det som eit problem for kvinna at mannen prøver seg på henne, både med det han seier og det han gjer, spesielt ved at han rører ved henne. Men hennar fundamentale problem er hennar eige syndefall og fråfall, som ho har prøvt å lokke mannen til å vere med på. Det er at ho ikkje har vore villige til å høyre på Kristus, Guds Ord, Guds Messias og følgje hans kall, men vendt seg bort i frå han, vraka han og forkasta han.
Når Jesus gjekk her på jorda, prioriterte han å gå til den fattige og ulærde underklassa, han gjorde under og teikn i det han fria dei ut frå trældomen under synda og avgudane, ved at han tilgav dei syndene og så lærde han dei opp i Guds Ord. Overklassa sin lærdom var moralfilosofi som dei brukt til å få makt over folket med og derfor likte dei ikkje dette. Men Jesus valde ut nokre ulærde fiskarar til å vere hans disiplar som stod han spesielt nær og var med han og fekk spesiell god opplæring. Til samanlikning er eg ein fiskar som han har kalla og valt ut, som har lese i Bibelen og gått på kristne møte der eg har fått opplæring i Guds Ord og som også har prøvt meg på å studere realfag. Likevel er der tydelegvis, spesielt i byen, ei lærd overklasse som foraktar meg fordi eg er frå landsbygda, er opplærd i praktisk arbeid gjennom erfaring. Så når eg viste interesse av å få meg ei kristen jente til kone, ved at eg vedkjende Jesu namn for henne, ville ho og mange med henne ikkje vite av det, fordi dei med sin moralfilosofiske lærdom ville prøve å heve seg over slik som meg, som ei lærd overklasse. Slik skamma dei seg ved Jesu namn og fornekta han. Mange vil vel oppfatte det slik at dette har vore tradisjonell haldning på høgresida av norsk politikk, men det som har vorte så tydeleg i den siste tida, er at slik vert det på venstresida argumentert for proletariatets diktatur, som eigentleg utartar seg som diktaturet ove proletarane, der vanlege menneske har mista mykje av sine menneskerettar. Menneska mister dei rettane dei hadde i barnekåret hos Gud og vert som bortkomne søner og døttre. Det er heilt naturleg for ein ung mann å verte glad i ei ung kvinne og verte interessert i å få henne til kjæraste og kone og det er naturleg for ei ung kvinne å vere interessert i å få seg ein ung mann til kjæraste og ektemann. Paulus sa at mannen skal vite å vinne seg si eiga kone i heilagdom og ære. Men problemet er at den såkalla lærde overklassa ikkje vil godta dette for vanlege ”ulærde” menneske, så dei prøver å lure slike menn, for dei er gjennomsyra korrupte.
1TE 4,1 – 1TE 4,12 {FRAMGANG I HEILAGT LIV OG KJÆRLEIK} Elles, brør, bed og påminner vi dykk i Herren Jesus: De har teke imot og lært av oss korleis de skal leva og vera til hugnad for Gud, og såleis lever de alt. Men de må gjera endå større framsteg i dette! 2 De veit då kva bod vi gav dykk frå Herren Jesus. 3 For dette er Guds vilje – dykkar helging: De skal halda dykk frå hor; 4 kvar og ein skal vita å vinna seg si eiga kone i heilagdom og ære, 5 ikkje i sanseleg lyst som heidningane, som ikkje kjenner Gud. 6 Og ingen må gjera bror sin urett eller lura han på nokon måte. Herren straffar alt slikt, som vi før har sagt og lagt dykk på hjarta. 7 For Gud kalla oss ikkje til ureinskap, men til eit heilagt liv. 8 Den som då avviser dette, han avviser ikkje eit menneske, men Gud, som gjev dykk sin Heilage Ande. 9 Om kjærleiken til brørne treng vi ikkje skriva til dykk, for de har sjølve lært av Gud å elska kvarandre. 10 Og de syner denne kjærleiken mot alle brørne i heile Makedonia. Men vi legg dykk på hjarta, brør, at de må gjera endå større framsteg i det. 11 De skal setja dykkar ære i å leva eit roleg liv, passa pliktene dykkar og arbeida med hendene, som vi har sagt dykk. 12 Då kan de ferdast sømeleg mellom dei som er utanfor, og de treng ikkje hjelp av nokon.
Når kvinna protesterer mot dette, så er alternativet å degenerere til eit lavare nivå, menneska vert lurte til å bøye seg under avgudane og slik vert dei fornedra, fordi der ligg så mykje økonomisk og politisk maktinteresse i det. Som resultat ser vi at menneske i vår tid degenererer til eit lavmål som ikkje er menneske verdi. Likevel held dei fram med å late seg lure, ved at dei set si ære i si skam.
Når dei prøver å lure meg, må eg ikkje vere dum nok til å ta imot råd frå dei. Sjølv om denne motsetnaden er der, skal eg ikkje miste motet, men halde fram med mi helging og vite å vinne meg mi eiga kone i heilagdom og ære. For eg har no bedt Jesus gi meg ei frelst kvinne til kone og han har svart meg positivt på det heile tida, det er inkludert i det fullførde frelsesverket, han som byrja den gode gjerning med oss, han skal også fullføra den. Så då vil eg no berre innstille meg på det.
Listhaugs politikk.
Misstillit til justisminister Sylvi Listhaug.
Eg la inn kommentarar til to artiklar på vennegruppa til Frp på facebook og tek dei med her.
Min kommentar:
Torbjørn Sivertstøl Sylvi har verken sagt eller gjort noko gale og der er ingen sakleg grunn til at ho skal beklage noko som helst. Hennar interesse var sjølvsagt å hindre terroraksjonar, oppfordre Ap om å vere med på ein slik politikk og når dei ikkje ville, så informerte ho folket på Facebook, framleis med ei sterk oppfordring til Ap. Men igjen er ikkje Ap i stand til å svare henne sakleg, i staden legg dei opp til ein massiv propaganda med personangrep mot henne. Dette minner om prosessen mot Sokrates, for det første resulterte den i eit justismord og for det andre vart det eit avgjerande steg mot avvikling av demokratiet. Når dei svarar justisministeren slik, er det så vidt som eg kan forstå viktig å støtte henne trufast. Ein slik politikk vil verne oss alle, Utøya-pårørande, Ap-politikarar og andre venstreradikale også, når Ap-tenker annleis om det, så ligg forklaringsoppgåva på deira side. Er dei ikkje i stand til det, så har vi grunn til å lure, kvar er forstanden, er dei ansvarlege, kan vi ha tillit til noko slikt då?
https://resett.no/2018/03/17/folk-som-er-kritiske-til-listhaug-oppfordrer-til-boikott-av-interflora/ 17.3.2018.
Min kommentar.
Torbjørn Sivertstøl Eg er realist samtidig som trur på Jesus og Sylvi er realpolitikar samtidig som ho trur på Jesus og det gleder meg. Ho uttalar seg som realpolitikar, men gang på gang får ho ikkje realpolitiske svar, men dei vik unna og svarar med personangrep, med moralfilosofiske fordømmingar. Det er ein fundamentalisme som det er vanskeleg å forsvare seg imot. Og det er nettopp derfor vi treng evangeliet om Kristus. Så det er på sin plass å minne om nokre bibelvers.
Dei krev at ho skal skamme seg, men ho har vedkjent si tru på Jesus.
Matt.10,32 Kvar den som kjennest ved meg for menneska, skal eg òg kjennast ved for Far min i himmelen. 33 Men den som fornektar meg for menneska, skal eg òg fornekta for Far min i himmelen.
Jesus sa til disiplane sine at verda kom til å hate dei og Johannes sa at vi må ikkje undre oss over det.
1.Joh.15,18 Når verda hatar dykk, skal de vita at ho har hata meg først.
Joh.15,19 Hadde de vore av verda, då hadde verda elska sitt eige. Men de er ikkje av verda; eg har valt dykk ut av verda. Difor hatar verda dykk. 20 Kom i hug det ordet eg sa dykk: Ein tenar er ikkje større enn herren sin. Har dei forfølgt meg, vil dei forfølgja dykk òg. Har dei halde fast på mitt ord, vil dei òg halda fast på dykkar ord. 21 Men alt dette kjem dei til å gjera mot dykk for mitt namn skuld, fordi dei ikkje kjenner han som har sendt meg.
1.Joh.3,13 De må ikkje undra dykk, sysken, om verda hatar dykk.
Matt.5,13 De er saltet på jorda! Men mistar saltet si kraft, korleis skal det då bli gjort til salt att? Det duger ikkje lenger til noko; dei kastar det ut, og folk trakkar det ned.
Matt.15,14 De er lyset i verda! Ein by som ligg på eit fjell, kan ikkje gøymast. 15 Ingen tenner ei oljelampe og set henne under eit kar. Nei, ein set lampa på ein haldar; då lyser ho for alle i huset. 16 Slik skal lyset dykkar lysa for folk, så dei kan sjå dei gode gjerningane dykkar og prisa Far dykkar i himmelen!
Sylvi har sett lyset i staken, så det skin for alle som er i huset, då teng ho ikkje beklage at det skin på ei bestemt gruppe menneske, same kva dei enn kallar seg. Ingen har nokon som helst salgs rett til å sette om ein skjerm som skal skygge, så lyset ikkje skal nå dei.
Kommentar på Sylvis Facebook-side.
Debatten rundt min FB status raser og sterke følelser er i sving. Mange lurer på hva nå, hva tenker jeg. Jeg føler et sterkt behov for å svare på det!
Min tanke med facebookinnlegget var kun å diskutere forslaget som gir oss mulighet til å ta statsborgerskapet fra fremmedkrigere på en rask og effektiv måte. Det var aldri, aldri i mine tanker at dette skulle kunne kobles til den grusomme massakren på Utøya som rammet så utrolig mange uskyldige mennesker og det norske demokratiet. Det ville vært fullstendig forkastelig. Det var verken min mening eller hensikt å såre noen og det håper jeg virkelig å bli trodd på.
Jeg har stor medfølelse for de etterlatte som mistet sine kjære på Utøya og alle de som opplevde det grusomme som skjedde i 2011.
Terrorbekjempelse er en viktig sak som vi må og skal diskutere. Jeg skal gjøre mitt for å bidra til en saklig debatt!
Jeg ble lei meg da Ap- lederen sa i sin landsstyremøtetale at jeg bevisst nører opp under det hatet som tok så mange liv den 22. juli. Det er å tillegge meg holdninger jeg ikke har.
Denne debatten har bevisstgjort meg og mange andre hvor viktig det er å ta hensyn til alle de som har opplevd terror.
Torbjørn Sivertstøl På møte i Maranata søndags kvelden, las predikanten mellom anna Gal.1,6 Det undrar meg at de så raskt vender dykk bort frå han som kalla dykk ved Kristi nåde, og til eit anna evangelium. 7 Men det finst ikkje noko anna; det er berre nokre som forvirrar dykk og vil forvrengja Kristi evangelium. 8 Men om vi sjølve, ja, om ein engel frå himmelen skulle forkynna dykk eit anna evangelium enn det vi forkynte dykk, forbanna vere han! Og i slutten av møtet vart det sagt gjennom tyding av tungetale: “For det er eg, Herren, som har kalla dykk ved namn og de er mine. Og det er eg, Herren sjølv, som er profetrøysta. Så lytt ikkje til den kvar profetrøyst i denne tid, men gå inn i skriftene som eg, Herren, har innblest og inspirert mine tenarar, og du skal få lov til å finne alt kva du treng å vite. Derfor så skal du ikkje gå til verken høgre eller til venstre, men du skal sjå på meg og du skal stole på at eg har sagt og talt, ja, det skal eg og utføre. Fordi eg kan ikkje seie ein ting og ikkje gjere det. Men eg, Herren, eg vil seie og eg vil gjere det. Og når eg har sagt det i mitt Ord, så vil eg, Herren, trå til og fullføre min plan med mi menigheit, som eg, Herren, har planta på denne stad. Og menneske skal sjå det og dei skal forstå det, at dette er ikkje menneskeverk, men det er eit verk av meg, seier Herren. For eg er Herren som byrja og eg skal fullføre.
Ja, for eg ser over den ganske jord, for å kraftig støtte den som har eit heilt hjarte med meg. I dag så er det mange menneske som har vanskar med å kunne tru at eg er miraklenes Gud. For dei høyrer så mangt og mykje som ikkje stemmer overeins med mitt Andens inspirerte Ord, men når eg, den Heilage Ande, bringer deg ord ifrå heilagdomen, og du opnar opp ditt hjerte og du seier: «takk skal du ha, Jesus, for at alt ditt, det er mitt», ja, så vil eg, Herren, drive plagene bort. Eg, Herren, vil forsørgje deg, eg, Herren, er din rådgjevar, eg, Herren, er din Fredsfyrste, eg, Herren, tek hand om deg og heile ditt hus, for eg, Herren, eg er den allmektige og eg står bak mitt Ord. Så stol på mitt Ord og hald fast ved mitt Ord, så vil eg, Herren, eg skal fullføre alle mine planar, all min herlegdom, det skal skje, for det er Herren, som har talt. ”
Eg hevdar det er ei slik falsk profetrøyst vi høyrer frå Krf, når dei krev at Sylvi og Frp skal be dei om tilgjeving. Det er falske Messiasar. 1Joh.5,21: “Mine born, ta dykk i vare for dei falske gudane!” Du treng ikkje audmjuke deg for dei falske gudane, men du treng tvert om å vakte deg for dei.
Ragnar Thorseth Skjønar ikkje kva du skal årsake. Du sa og skreiv berre sanninga og det tolest ikkje i visse sosialdemokratiske sjuke kretsar
Per Bjørn Vik Det er Støre som drar inn Utøya, kun for å avspore debatten ifra det som det faktisk dreier seg om, nemlig kampen mot terror. I et forsøk på å dra billige politiske poeng, river han glatt opp igjen såret som mange føler på. Han burde skamme seg.
Det Sylvi vil du skal gløyme.
Artikkelen nedanfor handlar om Listhaugs renome som politikar før ho vart kjend gjennom rikspolitikken, vurdert og presentert frå vnestresida. Arve Melchior Bakken kommenterte artikkelen på Facebook og eg gav han eit svar. Det er det viktigaste i denne samanheng.
Alle veit at Sylvi Listhaug er totalt hjernetom når det gjeld handlingskompetanse. Ho er ei dame frå Sunnmøre som har fått plassert rævholet midt i trynet. “Jeg husker også hvordan du brukte det Adecco-drevne Ammerudlunden sykehjem som utstillingsvindu for kommersiell eldreomsorg. Du ga dem besøk, utmerkelser og ros, med media på slep. Men da NRK Dagsrevyen avslørte de uholdbare forholdene på hjemmet, dukket du under radaren.
Den dag i dag ligger en pall på en landbrukstomt i Altea som et monument over din handlekraft som politiker».
Mitt svar:
Eg ser du er journalist og det er nok fleire enn eg som har undra meg på kva som har gått av «main streem media», men du avslører det vel i dette menneskesynet og kvinnesynet som du gir uttrykk for her? Eg er for ytringsfridom sjølv om de journalistar missbrukar den fridomen til propaganda og einsretting. Du startar med personangrep og eg reknar med ho klarar å takle det sjølv. Men eg vil ikkje verken høyre på det eller svare på det eller bry meg om det, så eg tek berre å blokkerer deg. Sorry «Sir», eg har viktigare ting å tenke på.
Det Sylvi vil du skal glemme
http://gjest.blogg.no/1504906114_det_sylvi_vil_du_skal_glemme.html
Av Bjørnar Moxnes, partileder i Rødt og Nettavisens gjesteredaktør
Nok Rinkeby. Det finnes en historie om Sylvi Listhaug fra Oslo, Altea, Thailand og First House sine kontorer som er minst like viktig.
Sylvi Listhaug, i denne valgkampen har du prøvd å skremme med at Rødt kan komme på vippen. Det skjønner jeg godt, for med Rødt på vippen får Norge et nytt flertall og en ny regjering, og du mister jobben.
Du er nok best kjent som Norges første innvandringsminister fra Frp, og for mange er dét grunn god nok for et regjeringsskifte. Men før vi kommer så langt, la oss mimre litt. For du husker vel meg fra gamle dager? Jeg husker i alle fall deg, kanskje litt bedre enn du skulle ønske.
For nærmere ti år siden var du Fremskrittspartiets byråd med ansvar for eldreomsorgen i Oslo, og jeg var leder for Rødts bystyregruppe i Oslo. Husker du at du var i den spanske småbyen Altea for å delta i en seremoni? Byrådet i Oslo skulle bygge et sykehjem på spanskekysten, et prestisjeprosjekt signert Carl I. Hagen. På en tomt regulert til landbruksformål fikk du æren av å legge ned grunnsteinen. Eller en pall og et par Leca-blokker, som det viste seg å være.
Bjørnar Moxnes. Foto: Jørgen Berge/Mediehuset Nettavisen
Deretter skjedde fint lite. Det vil si: Tida gikk, pengene rant ut, men noe sykehjem ble det aldri. Mer enn 30 millioner kroner kostet den spanske sykehjemsskandalen Oslos skattebetalere, uten at Oslos eldre fikk se en eneste sykehjemsplass. Mens problemene tårnet seg opp for dette prestisjeprosjektet, holdt du informasjonen om skandalen skjult. Du feilinformerte både Oslos folkevalgte og innbyggere. Høsten 2010 gikk vi derfor til det drastiske skrittet å fremme et mistillitsforslag. Men da som nå, sørget KrF og Venstre for at du fikk fortsette i jobben, og dermed etterlate Oslos eldre med færre sykehjemsplasser enn før, stikk i strid med Frps valgløfter.
Jeg husker også hvordan du brukte det Adecco-drevne Ammerudlunden sykehjem som utstillingsvindu for kommersiell eldreomsorg. Du ga dem besøk, utmerkelser og ros, med media på slep. Men da NRK Dagsrevyen avslørte de uholdbare forholdene på hjemmet, dukket du under radaren.
Den dag i dag ligger en pall på en landbrukstomt i Altea som et monument over din handlekraft som politiker.
Les også: Tilsynet for høy moral
Det kan forøvrig legges til at den spanske landbrukstomta dermed fikk en vesentlig mildere medfart enn norske bønder fikk i den perioden du satt som landbruksminister. Du har altså verken fungert særlig godt som ombud for eldre eller for norsk landbruk når du har fått sjansen.
Men i høst er det forhåpentligvis du som må legge ned bruket og finne noe annet å drive med. Så får vi håpe du har lært et og annet i mellomtida. For sist du mista jobben, etter at velgerne sendte Frp ut av byrådskontorene i Oslo med et brak, dro du på ferie til Thailand mens du fikk gullkantet etterlønn fra kommunen. «Deilig å bli arbeidsledig», skreiv du på Facebook, mens du cashet ut etterlønna på 80.000 kroner i måneden.
«Det som er viktig å huske på her er at vi får lønn slik at vi har muligheten til å finne oss en ny jobb, og jeg tror de fleste vet at i dagens samfunn så kan man søke jobber selv om man er på ferie», sa du da. Nå sitter du i en regjering som har tatt feriepengene fra de arbeidsløse. Det er tydeligvis forskjell på folk.
I 2010 leverte jeg en masteroppgave om hvordan stadig flere fra politikereliten går over i PR-bransjen. Denne skulle bringe oss sammen på ny. Nok en gang hadde vi interessert oss for det samme, fra hver vår kant vel og merke. For tilbake fra ferie på skattebetalernes regning, ble Listhaug seniorrådgiver i PR-byrået First House. En høyborg for lyssky lobbyister med særskilt kompetanse på å trekke i tråder og påvirke politiske beslutninger bak lukkede dører til beste for landets mektigste.
Like fort som du gikk fra politikk til å selge dine politiske nettverk til høystbydende, kom du i retur med regjeringsskiftet i 2013. I forkant hadde selv blå kommentatorer tatt til orde for «First House ut av borgerlig regjering». Norges største aviser krevde at du måtte legge fram listene over hvem du hadde vært i tjeneste for. «Enten må listene ut, eller så må Listhaug ut», sa Anders Todal Jenssen, professor i statsvitenskap. Det viste seg til og med at vår nye landbruks- og matminister hadde gått gjennom regjeringsplattformen på oppdrag fra Rema 1000.
Men du var blitt en dyktig PR-minister. Du lot deg ikke affisere av dette. Til slutt la du fram en kort liste over offentlige aktører som hadde vært kunder av First House. Det ble kjent at du hadde jobbet for Åsnes kommune og Akershus Universitetssykehus. Men hvilke kapitalinteresser du hadde vært håndlanger for, forble mørklagt.
Kun én gang har jeg vært litt imponert av deg, og det var da du konfronterte Tahir ul Qadri for åpent kamera. Da tenkte jeg du var litt modig. Men det var helt til jeg kom på at du jevnlig besøker de religiøse svindlerne i TV-kanalen Visjon Norge, uten å noen gang ta et liknende oppgjør med dem. Brennpunkt avdekket i fjor høst hvordan Visjon Norge manipulerer folk til å donere penger mot løfter om velsignelse. Uføretrygdene Anne Sissel Halland var en av dem som ble hekta, og måtte til slutt ha hjelp for å kvitte seg med avhengigheten. Ditt engasjement mot ekstreme religiøse holdninger og ønsket om å hjelpe ofrene er hult.
Du har sikkert lagt alt dette bak deg nå, men vi er mange som ikke har glemt. For er det en ting folkestyret vårt ikke trenger er det nok et medlem av politikerklassen som bryter valgløfter, utnytter frynsegoder forbeholdt maktpersoner, bedriver hemmelighold framfor åpenhet, og bruker mer tid på å få presseoppslag enn på å bedre hverdagen for folk flest.
Til høsten treffes vi på Stortinget, Sylvi Listhaug, og en viktig lærdom tar jeg med meg inn: Teflonbelegg kan fungere godt for en steikepanne, men ikke for en folkevalgt. Skal vi kunne se velgerne i øynene kreves det ærlighet, ryggrad og samvittighet. Som privatperson lever du sikkert opp til disse idealene. Men som politiker: Har du egentlig noen av delene?
Listhaug og sensasjons-journalistikken.
David Mortensen har delt en lenke.
https://www.dagsavisen.no/…/listhaug-og-sensasjonsjournalis… De skjelver litt i buksene nå. De ser at listhaug har mer og mer rett
Torbjørn Sivertstøl Eg har no ofte lurt på kva både journalistane og politikarane på venstresida tenker på, for gang på gang, når Sylvi uttalar seg om ei sak, så viser det seg at dei ikkje er i stand til å svare henne på ein sakleg måte og snakke om sak, men går til personangrep i staden.
Torbjørn Sivertstøl Dei snakkar om likestilling og så degenererer dei til slike lavmål at dei ikkje er i stand til å snakke med henne på ein sakleg, vitug og forstandig måte.
https://www.dagsavisen.no/nyemeninger/listhaug-og-sensasjonsjournalistikken-1.1140912 10.05.2018.
Listhaug og sensasjonsjournalistikken
Det kan ikke gå bra når vaktbikkja er en puddel.
Etter nok en uke med motstandsløs dekning av populistiske PR-stunt, er det på tide at norsk presse diskuterer hva i all verden vi holder på med. Når bestemte vi oss for at Sylvi Listhaug er landets viktigste politiker? Og når bestemte vi oss for at den beste måten å forholde oss til politikere på er uten kritiske spørsmål?
Samtidig som Listhaug fortsetter å dominere den politiske debatten, selv etter at hun ble tvunget til å gå av som statsråd, viste en analyse fra mediearkivet Retriever at det knapt er noen politikere som møtes med så få kritiske spørsmål som nettopp henne. Av 6.600 oppslag om Listhaug i norske medier, gjennom et par uker i mars, var det stilt kritiske spørsmål i bare ni prosent av tilfellene – regelen er at det ligger på mellom 25 og 30 prosent. Det kan selvsagt ha vært stilt spørsmål som ikke var referert i oppslagene, analysen tegner uansett et tydelig bilde av et møte mellom Listhaug og mediene preget av en ukritisk sensasjonsjournalistikk der personen Listhaug og referater av provoserende utspill blir viktigere enn politikken. De kritiske spørsmålene parkeres sammen med samfunnsoppdraget.
Forrige uke var et absurditetens teater i så måte. Vi er i ferd med å få «svenske tilstander» i helsesektoren spesielt og i samfunnet generelt. Ap-leder Jonas Gahr Støre er en mann født med «sølvskje i munnen» som aldri har hatt «en vanlig jobb». Hilsen Listhaug. Som dessuten er «sjokkert», ja hun har faktisk «aldri opplevd maken» som da hun forståelig nok ble skjelt ut av ordfører Robert Jensen (Ap) i Vardø for det velregisserte politiske teatret hun satte opp sammen med makker Bård Hoksrud. Alt behørig referert i mediene.
De mange tusen som markerte arbeidernes kampdag i Oslo ble satt i skyggen en av menig stortingspolitiker som snakket for et par hundre folk i Drammen. Ikke fordi det hun sa var et spesielt interessant bidrag til samfunnsdebatten, men fordi det var Listhaug. Jo mer provoserende, jo bedre. Uten kritiske spørsmål. Heller ikke en kritisk bemerkning til absurditeten i at det nedlatende angrepet på en politisk motstander kommer fra en person som har vært yrkespolitiker det meste av livet sitt, med en avstikker som PR-agent for First House.
Slik kan hun motstandsløst redusere norsk politikk til en fordummende quizlek der innvandring er svar på det meste, med god hjelp fra politiske makkere. Mens Listhaug snakket om «svenske tilstander» på Frp-landsmøtet og i Drammen, snakket Frps Himanshu Gulati om «svenske tilstander» i VG. Ikke et kritisk spørsmål til noen av dem om hva i all verden de mener med «svenske tilstander». Så når en gruppe Frp-topper senere samme uke leier en buss for å reise til Groruddalen kan reiseleder Christian Tybring-Gjedde fortelle at «vi er her for å observere og se det som nå har blitt definert som ’svenske tilstander’ i Groruddalen». Ingen medier tar seg bryet med å påpeke at de som har «definert» dette som «svenske tilstander» er Tybring-Gjeddes partifeller Listhaug og Gulati. Slik kan de opprettholde sitt falske narrativ om samfunnsproblemer som grunnleggende sett handler om sosiale forhold, uten motstand. At Frp kun ser innvandring er forutsigbart. Men det er ikke pressas ansvar å redusere seg selv til nyttige idioter for lettvint høyrepopulisme i møte med store samfunnsproblemer som grunnleggende sett handler om klasse og fattigdom.
Dette handler ikke om at norsk presse ikke skal dekke Listhaug. Selvsagt skal den det. Men pressa skal ikke å hoppe hver gang et partis PR-apparat ber om det. Det handler dessuten om hvordan en forholder seg til utspill fra partiene. Den kritikkløse journalistikken vi har sett i møte med Frps PR-maskin den sista uka er ikke enestående. Det handler ikke bare om Frp, det vi har sett den siste uka er utslag av en sensasjonsjournalistikk det er altfor mye av i norsk presse. En journalistikk der jakten på sensasjonelle uttalelser råder. Så hvordan havnet vi der? Hvordan kom vi dit at vi dekker politiske nyheter som rene hendelsesnyheter? På linje med trafikkulykker. Som noe spektakulært, som ikke handler om makt.
Før helga ble det offentliggjort en undersøkelse der én av tre journalister sier at de ville ha stemt SV eller Rødt hvis det var stortingsvalg i morgen, mens under tre prosent ville ha stemt Frp. Det er mye å si om slike undersøkelser, blant annet utvalget. Slike undersøkelser blir uansett brukt av høyresiden som bevis på at journalister er blodrøde og venstrevridde i sin dekning av norsk politikk. Forrige ukes dekning av Frp tegner et annet bilde, av en presse som er oppsiktsvekkende ukritisk i sin journalistikk. Det har flere forklaringer: De som dekker politikk er ikke så blodrøde som noen vil ha det til. Avisene de jobber i er uansett – stort sett – borgerlige. Og det er en utbredt bevisstløs holdning til journalistikken og politikken der samfunnsoppdraget må vike for sensasjonene.
Det er mye god og viktig journalistikk i Norge. Den mostandsløse journalistikken vi så forrige uke er ikke en del av det.
Frå ”Oslo Pride” til Bygdepride. Sosialisering som strir mot den kristne fridomen.
Klinte til i Norges største og første bygdepride
VOLDA/ØRSTA (NRK): Homofile har flykta fra denne bygda for å kunne være den de er. Nå er det slutt på det. I dag gikk flere tusen mennesker med regnbueflagg gjennom Volda.
https://www.nrk.no/mr/xl/tusenvis-av-mennesker-i-bygdepride-i-volda-1.14035776 13.5.2018.
Toget ville ingen ende ta da Volda og Ørsta skulle feire Bygdepride 11. mai.
Kaja Skatvedt Robak
Journalist
Publisert 11. mai kl. 21:09 Oppdatert i går kl. 13:07
Det er ikke mulig å se hvor det ender. Rekken av ungdommer, studenter, babyer, politikere, helsesøstre, bestemødre, mammaer, pappaer, ordførere, en traktor og to statsråder er bare starten. Barna har kostymer, folk har malt seg i ansiktet, noen har kledd seg ut og andre har blomster i håret. Over alt vaier det regnbueflagg mot bakgrunnen av fjell, fjord og bygda og himmelen som er uten en sky.
– Det er helt utrolig, sier Anbjørn Steinholm Frislid, lederen for Bygdepride, der han går sammen med resten av styret, Trine Skei Grande, Jon Georg Dahle helt forrest i toget.
Kulturminister, Trine Skei Grande og landbruks- og matminister Jon Georg Dale i paraden.
FOTO: MATS HJELMELAND
Bak dem kommer toget som ble så mye større enn de noen gang hadde drømt om. Mellom 1500 og 2000 personer, anslår politiet på stedet, pluss alle de som ser på.
– Det er sjelden en bygd viser en så stor maktdemonstrasjon til fordel for kjærligheten. Det er helt utrolig, sier Rune Sæbønes som går i midten med hawaiiskjorte og solbriller.
Han er en av dem som står bak hele arrangementet.
– Vi viser at Bygde-Norge ikke henger igjen i mellomalderen, men er en inkluderende og varm plass, sier han og går stolt bak fanen der det står «Kjærleik er kjærleik #bygdepride».
Flere tusen møtte opp på Bygdepride i Volda for å vise støtte, kjærlighet og toleranse.
«Jeg har et telefonintervju 11.45 og så kommer Sunnmørsposten klokka 12. Kanskje vi kan treffes 12.30», skriver Sæbønes i en melding.
Det er tirsdag og bare to dager til Bygdepride er i gang. Han sitter foran datamaskinen på det midlertidige kontoret de har fått låne på Kulturnæringshagen i Volda. Kasser med regnbueflagg ligger strødd utover gulvet og i hjørne står en popkornmaskin og ulike flagg står sirlig stilt opp langs veggen. Telefonen ringer igjen.
– Vent litt, det kan være et intervju, sier han.
Rune Sæbønes åpnet opp om egen legning for snart to år siden. I ettertid har han fått flere henvendelser fra folk på sin egen alder som flyktet fra bygda for å kunne være åpen om sin legning.
For to år siden visste ingen at han var homofil. Nå har Sæbønes tatt seg fri fra jobben som journalist i lokalavisa, for å få Bygdepride i havn.
På første styremøte i fjor høst diskuterte Bygdepride-styret muligheten for å lage en parade. Om de ble 50 personer, ville det bli pinlig. 250 ville være en suksess. Nå har de nettopp satt påmeldingsstopp. 50 lag og organisasjoner har meldt seg på. Facebook-siden har 2052 likes og Bygdepride er blitt en firedagers festival.
– Vi har truffet en nerve. Det er endring på gang og folk vil vise det. I tillegg har vi fått drahjelp av innlegg i lokalavisa, som tydeligvis provoserer folk. Den aggresjonen tar de ut som støtte til oss, og det er vi veldig glad for, sier Rune.
Flere av innleggene han sikter til er skrevet av pastor Hans Reite. «Dei homofile og lesbiske må få drive med det dei vil i det skjulte, men kvifor skal dei stå fram med parade for å profilere levesettet sitt? Er det for å verte fleire?», skrev Reite i lokalavisa. Han laget også en motdemonstrasjon til Bygdepride, en Jesus-marsj. Rundt 30 mennesker møtte opp i Volda og Ørsta sentrum og gikk i tog med bannere for heterofilt samliv, mot abort og mot homofili.
Sæbønes tar seg ikke nær av Reites utsagn, men han vet det er mange skeive som gjør det. Han er mest redd for at folk skal tro at det er slike holdninger som er gjengse på bygda.
– Paraden vil vise at de fleste på bygda mener det stikk motsatte og at folk her ønsker alle velkommen uansett legning. Ingen skal lenger trenge å reise fra bygda for å kunne være den de er, sier Sæbønes.
– Serien SKAM gav meg mot til å stå fram
Flyktet fra bygda
Sæbønes gleder seg til paraden, men er spent. Det handler om historie. Han visste han var homofil allerede som tenåring. Ingen måtte vite det. Han valgte å bli, men gjemme, glemme og fornekte det han kjente. For ett og et halvt år siden forandret alt seg. Med stor mediedekning sto han fram og fortalte sin historie, etter å ha sett serien SKAM på TV. I ettertid har det blitt mange E-poster, facebookmeldinger og telefoner, henvendelser fra folk på hans egen alder, som var fra Ørsta og Volda, som flyktet fra bygda for å kunne være åpen om sin legning.
– Flere av dem kommer og skal gå i par …, stemmen til Sæbønes knekker.
Tårene renner nedover det store ansiktet og han snur seg vekk.
Han puster dypt et par ganger og tørker fjeset med håndbaken.
– Det er stort å kunne gi dem dette, Bygdepride, sier han.
Han blir stille en stund.
– Men jeg tror kanskje jeg skal ha solbriller i paraden, sier han og smiler forsiktig.
Gina Bjørdal var en av de første som stod offentlig frem og snakket om legningen sin.
FOTO: KAJA SKATVEDT ROBAK
På en dobbeltside i Dagbladet
Et regnbuefarget armbånd stikker fem under den røde skinnjakka til Gina Bjørdal der hun sitter på den indiske restauranten i Ørsta og forteller sin historie. Det er helgen før Bygdepride. De fleste i Ørsta vet godt hvem hun er, kvinnen fra Ørsta som på 80-tallet sto fram på en dobbeltside i Dagbladet og fortalte om hvordan det var å være lesbisk i Oslo.
Da ringte moren.
– Vi har Dagbladet i Ørsta også Gina, sa hun.
Foreldrene har alltid støttet henne, også da hun fortalte at hun hadde fått seg jentekjæreste, eller venninne som moren kalte det.
Gina Bjørdal i avisoppslaget i Dagblad august 1985.
FOTO: DAGBLADET
– Men jeg tenkte ikke på hvordan avisoppslaget var for dem, hvordan folk kunne snakke, komme med bemerkninger og kommentarer. Jeg ble jo Ørstas første offisielle lesbe. I dag kan vi le av det, men det var nok til tider ganske tøft for dem den gangen. Det var enklere for meg, jeg trengte jo ikke forholde meg til bygdesnakket, jeg hadde reist vekk, bodde i byen, sier Bjørdal.
I dag er det flere år siden hun flyttet hjem til Ørsta. I dag er det lett å være lesbisk der synes hun. Det merker også de rundt henne. Et par uker tidligere ble det arrangert antibygdepridemasj. Moren hennes var i sentrum.
– Hun var redd for hva hun skulle si. Men det hun opplevde var at folk som var i nærheten kom bort til henne og sa de syntes det var så trist at det ble holdt en slik Jesus-marsj. Hun fikk masse støtte og folk sa fine ting om meg. For mamma betyr det mye, sier Bjørdal.
At hun, som voksen, synes det er lett å være skeiv i Ørsta, betyr ikke at det er lett for unge, mener Bjørdal.
– På bygda er du ikke anonym. Alle kjenner deg, vet hvem du er, kjenner moren din, tanta di, søskenbarna dine. Alle vet at jeg er lesbisk. For unge mennesker som skal finne ut hvem de er, som er usikker på legningen sin, kan det synes skremmende å skulle stå fram som skeiv ikke bare her, men på alle små steder. Det er nettopp derfor Bygdepride er så viktig.
Når de positive roper
Ingvild Endestad tror Bygdepride kan skape endringer langt ut over grensene til Ørsta og Volda.
FOTO: FORENINGEN FRI
Bygdepride er en del av organisasjonen FRI, Foreningen for kjønns- og seksualitetsmangfold. De siste årene har de arrangert Pride på flere ulike små plasser. Men det har aldri blitt så stort som Bygdepride. Selve navnet på arrangementet er viktig, mener. Ingvild Endestad, som er leder i FRI. Hun tror Bygdepride kan skape endringer langt ut over grensene til Ørsta og Volda.
– Det fine med Bygdepride er nettopp at de fokuserer på bygda. Vi vet at det fremdeles er mange som flytter fra små steder fordi de ikke føler de kan være åpne og leve som hele seg, men kanskje er det ikke så ille som mange tror. Ofte er det motstandere mot homofili som roper høyest i hverdagen, sier Endestad.
– De som er positive roper sjelden like mye om det. Å bli klar over at så mange er positive på små steder kan bety utrolig mye for den som lurer på om han eller hun skal være åpen om legningen sin, sier FRI-lederen.
Sine egen verste fiende
Anbjørn Steinholm Frislid kommer inn på festivalkontoret til Bygdepride, rett fra jobben som helsefagarbeider på et eldresenter i Ørsta. De siste dagene før festivalen blir lange. I kveld venter to intervjuer, styremøte, de siste detaljene må på plass og hallen der paraden skal ende opp må pyntes. Det er gøy, men at alt plutselig handler om legning kjennes av og til litt rart, innrømmer Frislid.
– Vi har kommet langt, men skrekkhistoriene henger ofte igjen. Jeg håper Bygdepride forandre det inntrykket, sier Frislid.
FOTO: REMI SAGEN / NRK
– Jeg pleide ikke snakke så mye om legningen min før, selv om jeg var åpen om det. Nå handler det om homofili nesten uansett hvor jeg er, om det er som FpU-politiker, hjemme eller når jeg møter nye folk. Det er rart, men det er gøy at det slår an med Bygdepride da, sier den unge Bygdepride-lederen.
Han sto fram som homofil i et leserinnlegg i lokalavisa da han var 19. Da var han redd, redd for hva folk ville si. Han tror mange unge kan være redde for å stå fram som homofile på bygda fremdeles.
– Man er ofte sin egen verste fiende. Jeg var det. Jeg tenkte og tenkte, hadde hørt skrekkhistoriene fra 80- og 90-tallet om folk som måtte reise fra bygda fordi legningen deres ikke ble akseptert. Jeg så for meg at familie, venner og folk generelt kanskje ikke ville ha noe med meg å gjøre, men det var jo ikke sånn.
Han tror mange unge homofile tenker slik han gjorde, selv om det er 2018.
– Vi har kommet langt, men skrekkhistoriene henger ofte igjen. Jeg håper Bygdepride forandre det inntrykket, sier Frislid.
– Vi har skapt historie
I Propellhallen i Volda sentrum er det allsang til popklassikere. De ivrigste danser foran scenen. De minste holder for ørene for å stenge den høye musikken ute. Unge, gamle, hetero, homo, trans, her er det en salig blanding. Foran det enorme regnbueflagget inne i hallen står kulturminister Trine Skei Grande på talerstolen.
– Tusen takk til dem som gjorde denne dagen mulig. I dag har vi skrevet historie, sier kulturminister Trine Skei Grande.
FOTO: MATS HJELMELAND
– Tusen takk til dem som gjorde denne dagen mulig. I dag har vi skrevet historie, sier Grande.
Jubelen runger i hallen.
– Jeg har selv bodd i en liten bygd. Jeg vet hvilken trygghet bygda kan gi. Men på sitt verste tar tryggheten bort friheten. Og uten frihet har trygghet ingen verdi. Gode bygdemiljø vet når du trenger hjelp før du vet det selv. Gode bygder de skaper fellesskap der det også er lov å være forskjellig.
Ved siden av podiet, står Anbjørn Frislid. Litt lenger bak i kulissene kan en skimte Rune Sæbønes bak det enorme regnbueflagget. Begge har bygdepride-logoen på brystet.
– Vi skapte noe som er mye større enn oss selv, sier Frislid.
Kommentar.
Protesten mot Paulus sin bodskap er så opplagt motivert av verdslege, økonomisk og politisk interesser av å få makt over menneska gjennom religionen og kyrkja. Slik også med ”Oslo Pride” og ”#Me too-aksjonen” og ”Bygdepride” som nyleg har vore arrangert i Volda. Det er vidarførig av protesten mot Paulus si lære og dermed mot den bodskapen Jesus sende meg til Oslo med.
Første gangen Oslo Pride vart arrangert i Oslo, juni 2016, vart det kommentert i slutten av eit møte i Maranata og der kom ein bodskap gjennom tyding av tungetale der Herren sa at dei hadde forkasta Guds Son, derfor vankar det straffedom. Men eg skulle be for byen og landet om at han ville halde sin straffande arm attende.
https://tsivert.com/2016/07/20/frelse-i-jesu-namn/
Til tross for dette, vart Krf’s Knut Arild Hareide var med i Oslo Pride 2017. Og Venstres Trine Skei Grande og Frp’s Jon Georg Dale har nyst vore med som frontfigurar i Bygdepride i Volda. Men Frp’s Sylvi Listhaug er tydelegvis ei frelst og frigjort sjel som med frimod har vedkjent si tru på Jesus i sitt politiske engasjement. Og Frp og Høgre har lete henne engasjere seg slik, så det har vorte ein demonstrasjon av det frigjorde mennesket som også er sosialt og korleis kristne menneske med integritet i samfunnet kan vere lys og salt i verda med si personlege, kristne tru. Med frimod har ho også talt imot homoseksualitet. Som motsetnad til dette ber Krf meir og meir preg av å vere kraftlaust salt. Så her er det på sin plass å minne om kven som er lys og salt i verda.
MTT 5,1 – MTT 5,16 {SÆLE ER DEI!} Då Jesus såg folkehopen, gjekk han opp i fjellet. Der sette han seg, og læresveinane samla seg om han. 2 Då tok han til ords og lærte dei: 3 Sæle dei som er fattige i seg sjølve, himmelriket er deira. 4 Sæle dei som syrgjer, dei skal verta trøysta. 5 Sæle dei tolsame, dei skal arva jorda. 6 Sæle dei som hungrar og tyrstar etter rettferda, dei skal verta metta. 7 Sæle dei miskunnsame, dei skal få miskunn. 8 Sæle dei som er reine i hjarta, dei skal sjå Gud. 9 Sæle dei som skaper fred, dei skal kallast Guds born. 10 Sæle dei som vert forfylgde for rettferd, himmelriket er deira. 11 Ja, sæle er de når folk for mi skuld spottar og forfylgjer dykk, lyg på dykk og talar vondt om dykk på alle vis. 12 Ver glade og fegne, for stor er løna dykkar i himmelen! Sameleis forfylgde dei òg profetane før dykk. 13 {SALTET PÅ JORDA OG LJOSET I VERDA} De er saltet på jorda! Men misser saltet si kraft, kan det då verta til salt att? Det duger ikkje lenger til noko; folk kastar det ut og trakkar det ned. 14 De er ljoset i verda! Ein by som ligg på eit fjell, kan ikkje døljast. 15 Ingen kveikjer eit ljos og set det under eit kar, men i staken; då lyser det for alle i huset. 16 Såleis skal ljoset dykkar lysa for folk, så dei kan sjå dei gode gjerningane dykkar og prisa Far dykkar i himmelen!
Her står ikkje noko om at du må utforme ein bestemt politikk og drive politikk for å vere lys og salt i verda. Det er noko som du er som menneske og som person på grunn av di tru på Jesus og ditt personlege Guds-forhold, at du vender deg til han. Då er du med din integritet i samfunnet lys og salt i verda og det kan du vel vere med å drive politikk også.
Men Krf og Venstre har motarbeidt henne og det er så tydeleg at det er sosialisering og kollektivisme som strir mot den kristne fridomen og den personlege fridomen. Det er også poenget med kristendomsforfølginga, for der er nokon som prøver å få makt på grunnlag av ei kollektiv støtte i folket. Det er vel ikkje så rart i eit demokrati, men problemet er at det ikkje skjer demokratisk, så det resulterer i ei fornedring av dei einskilde individa. Så Krf såg nok Listhaug som ein farleg konkurrent til deira einsretting og kollektivisme og derfor har dei prøvd å motarbeide henne og fornedre henne.
Vi forkynner den glade bodskapen om Guds nåde, miskunn og kjærleik, om hans veg til frelse, vegen til Faderen. Vi forkynner heile Guds Ord, heile Guds råd til frelse. Ville dei ikkje høyre på meg og ta imot min bodskap, kvifor skulle vel eg då høyre på dei og ta imot deira bodskap? Nei, eg tek ikkje imot råd frå dei på nokon måte.
Frelse frå kva? Frelse frå domen. Men kva så om menneska ikkje vil høyre på det og ta imot den som den glade og frigjerande bodskapen? Det seier seg sjølv, då skal dei før eller seinare få oppleve at domen over dei er svært så reell.
Jesus sa han ville gjere meg til ein kanal for si velsigning og så sende han meg til Oslo med ein frigjerande bodskap og ein bodskap om gjenoppretting. Men der er då så tydeleg dei som har avvist dette og som svarar med å forbanne og no har dei kome til Sunnmøre også, for å ”kalle forbanninga ned over bygdene våre”, uttrykke vart brukt i debatten i fjord haust. Sjå:
Eg skreiv på Sylvi si FB-side at ho trengde ikkje audmjuke seg for avgudane, ho bør tvert om vakte seg mot dei. Same morgonen trekte ho seg som justisminister. Seinare kom Venstre med i regjeringa, og Grande vart kulturminister. Tidlegare har ho teke del i ”kvinnefrigjerings-demonstrasjonar” på 8. mars og no vart ho altså politisk frontfigur på ”bygdepride”.
Men Bibelen seier at avgudsdyrking er årsak til homoseksualitet (Rom.1). Vi veit også at der kan vere politiske interesser som prøver å få makt gjennom religionen, så politikken vert til keisardyrking og avgudsdyrking. Men avgudane er kunstige og maktinteressene deira er kunsige, som erstatning for dei naturlege og åndelege behova i folket og det viser seg ved at avgudsdyrkinga fører til avspora seksualitet. Så eg veit og forstår at når politikarar tek del i slike demonstrasjonar, har det seg slik at dei manglar ein politikk med ekte omsorg for folket. Det er slik som med ”den Duglause Hyrdingen”.
Rotbløyte.
Publisert:
14. mai 2014, kl. 20:07
Artikkelen er over 4 år gammel
«Vi var beruset», fastslo eidsvollsmannen Gustav Peter Blom. Det må man ha lov til å tro. Ifølge Nicolai Wergeland ble delegatene tilbudt 1853 liter vin da de ankom Carsten Ankers gods på Eidsvoll i vårløsningen tiende april. De kunne sant å si behøve en oppstiver, da fleste var som rullet i søle og slam. Selv greven blant dem, Wedel Jarlsberg, så ut som en gjørmebryter. Knapt noen kunne se at han utsteg av en atten karats gullkaret og ikke av jordgamme.
Beruset var man også av det dypt absurde i situasjonen. I Kiel var Danmark blitt pålagt å avstå Norge til Sverige. Danskene hadde støttet Napoleon, den tapende part i verdenskrigen. Valget sto mellom å gi fra seg Norge eller selv å bli okkupert. Grunnen til at svenskene ikke straks overtok krigsbyttet, besto i at Karl Johan og hans soldater var opptatt med å fordrive Napoleon fra Frankrike. I dette vakuum øynet den 27 år gamle danske prinsen Christian Frederik en mulighet til å underlegge seg Norge. Han kom til landet i åpen båt forkledd som matros, og innkalte i februar en grunnlovgivende forsamling av 112 valgte representanter til sin venn, Carsten.
Samme dag som 112.000 soldater rykket inn i Paris for å gjøre slutt på den franske revolusjon, inntok 112 fortumlede nordmenn Eidsvoll for å gjennomføre den franske revolusjon i et land som altså tilhørte den svenske trone. Mot seg hadde de Europas samlede armeer. Det kunne umulig gå bra. Like fullt ville de forsøke, nesten lik uskikkelige gutter som rømmer hjemmefra en vilter og våryr periode. Den yngste blant dem, Thomas Konow, var da også bare 17 år.
Forsamlingen skulle enes om mye på kort tid. Derfor har flere fremhevet det verdifulle ved at ingen nordlendinger rakk frem i tide. Arrangementet kan nesten minne om nåtidens realityserier på TV, i grenselandet mellom «Farmen» og «Big Brother». Med den fatale forskjell at man ikke inviterte noen av det annet kjønn. I en avsides bygning full av børst stuet man sammen 112 mannfolk som stort sett var vilt fremmede for hverandre. Oppgaven var å stable en grunnlov på bena så fort som mulig. Alle knep var tillatt. Mange startet dagen med øl og dram, eller madeira. Ondsinnede rykter ble satt ut om andre deltakere. Noen ble beskyldt for spionasje og forræderi, andre for korrupsjon.
I virkeligheten delte forsamlingen seg fort i to uforsonlige grupper. Majoriteten regnet seg som patrioter og gikk inn for selvstendighet. Mindretallet var realister og ville forberede en best mulig union med Sverige. Det første basketaket skulle illevarslende nok handle om salens veggpryd. Maleriet av kjærlighetsgudinnen Venus utfordret særlig representantene fra Vestlandet. De nedla krav om å få svineriet fjernet, og fikk sin vilje. Hvoretter salen ble dandert med granbar. Noe som fikk Blom til å føle at han overvar en likferd. Allerede i april noterte han i sin dagbok at forsamlingen besto av en tredjedel avsindige, en tredjedel usle kryp og en tredjedel bakvaskede ofre.
Prosten Schmidt tydeliggjorde tidlig hvilken av gruppene han tilhørte ved stadig å oppsøke en kolle, hvor han skrek for å høre sitt ekko. Allerede året etter emigrerte han til Danmark for alltid. Skipsreder John Moses fra Kristiansund, som var av jødisk herkomst, valgte for sin del straks å utvandre til England. Forståelig nok.
Frihetskjemperne på Eidsvoll vedtok som kjent med massivt flertall og minimal diskusjon å nekte jøder, jesuitter og munkeordener adgang til kongeriket. Forslaget ble begrunnet med at «jøder vil forderve allmuen». Bunadskledde festtalere liker å ære Henrik Wergeland for hans arbeid med å oppheve paragrafen. Ikke fullt så ofte får man vite at det var hans far, presten, støttet av Falsen og Sverdrup som sørget for at Norge fikk den mest antisemittiske konstitusjon i Europa.
Langt større strid skapte spørsmålene om verneplikt, adelskap, stemmerett og statsøkonomi. Det var neppe klokt å legge finansdebatten til fredag den trettende. «Man skvaldret som i et bondebryllup», står det å lese i en av dagbøkene. Etterfulgt av den megetsigende tilføyelsen: «Orden opphørte»”.
Gårdbruker og lensmann Olav Tveiten fra Valle i Setesdal tok til orde for at unionsmennene burde knivstikkes. Det kunne fremstått som en tom trussel, om ikke Tveiten hadde avlivet en mann ved navn Torjus Rysstad under et barselgilde på Brokke før sin ankomst. Det er et fortiet faktum at det midt blant eidsvollsmennene fantes en drapsmann. Han hadde også slått inn ansiktet på sorenskriveren i sine hjemtrakter da denne under et besøk tillot seg å klage over maten. Problemet var, som det ofte er, at han endret karakter ved inntak av alkohol, og ingen drakk mer på Eidsvoll enn ham. Under forhandlingene var han ofte høyrøstet og synlig beruset. Ryktene sier at han ble skjenket av Falsen for å skremme kretsen rundt Wedel. Et virksomt grep i så måte fant sted da Tveiten bar en fullvoksen hest over Ankers gårdstun.
Utsendingene hadde i hovedsak én ting til felles. Ingen hadde peiling på lovgivning eller statsstyre. En av delegatene, matrosen Even Thorsen, var til og med analfabet. Den som kunne mest var Norges eneste lensherre, Grev Wedel. Men forsvinnende få hadde interesse av å lytte til en greve. Man kan trygt si at det rådet en anti-adelig stemning. Falsen begeistret alle ved å frasi seg sitt adelskap, skjønt det kom som en overraskelse på de fleste at han var adelig i det hele tatt. Falsen og vennen Adler hadde vært så forutseende å nedskrive grunnloven under et vorspiel på Ås allerede i februar. Det må ha kommet som en overraskelse at det dokumentet de var samlet for å skape, allerede forelå. Med hensyn til styreform var forsamlingen ganske samstemt. Målet var å sikre maksimal makt til slike mennesker som de selv utgjorde. Det vil si drikkfeldige mannfolk i 40-årskrise, som fint kunne unnværes på sine respektive hjemsteder i seks uker.
Vel vitende om at franskfødte Karl Johan var katolikk, vedtok de at kongen av Norge skulle være lutheraner. Da Napoleon ble forvist til Elba første mai, svant Christian Frederiks håp om at Karl Johan ville gå med i dragsuget. Blom klamret seg til det halmstrå at Karl Johan ville synes at det ble for kaldt å bo i Norden. Og kaldt var det virkelig denne våren. Isen lå på vannene ved Eidsvoll i midten av mai.
Mange lengtet hjem. Kammerherre Løvenskiold skulle komme til å beskrive tiden som sitt livs ulykkeligste uker. Det hadde ikke bare sammenheng at han måtte sove i halm på et loftsgulv. På selveste 17. mai klarte man så vidt å forhindre en sabelduell mellom Løvenskiold og bergmester Steenstrup, som straks etter grunnla Kongsberg våpenfabrikk. Jacob Aall drømte 16. mai om å forlate landet. «Jeg vil forlate dette helvete så fort jeg kan», skrev han til sin kone. Wergeland noterte for sin del at vinen var like sur som tidene. Like fullt klarte delegatene å tylle i seg 3000 liter vin, i tillegg til 1000 liter brennevin. Derfor vet ingen om det er sant eller en hallusinasjon at Carsten Anker i et av sine skap oppbevarte en afrikansk slavegutt ved navn Sambo, som tente delegatenes langpiper når det led mot kveld.
Noen husket midt i all viraken at det burde forfattes et brev med anmodning om å utnevne Christian Frederik til konge av Norge. Flere mente at Georg Sverdrup var den rette til å skrive brevet, men han skal ha vært i en sørgelig forfatning da oppfordringen ble fremsatt. Han klamret seg langflat til en bøtte og sa: «Dere får smøre sammen noe».
Peder Anker tok til orde for å utsette kongevalget til noen hadde anerkjent Norge som selvstendig nasjon. Han talte for døve ører. Grunnloven ble undertegnet 17. mai, samtidig som Christian Frederik med overveldende flertall ble valgt til Norges første konge på mer enn fire hundre år. Etterpå sverget delegatene troskap til Dovre faller. Hvilket i praksis skjedde allerede dagen derpå, da både Russland og Preussen signaliserte at de ville støtte en svensk erobring av Norge.
Wedel Jarlsberg søkte tilflukt ved godset her i Tønsberg, ifølge professor Eyvind Smith livende redd for at man ville gjøre alvor av truslene om å skjære av ham både nesen og ørene. Til hell for greven kom Karl Johan tilbake til Sverige med store, veltrenede styrker i løpet av sommeren, og angrep Norge i slutten av juli. Christian Frederik lot seg omringe i Moss, abdiserte straks og reiste hjem til Danmark. Da slaget var tapt, viste det seg merkelig nok at Sverige i store trekk lot oss få beholde vår grunnlov. Karl Johan kunne brukt dokumentet, resultatet av seks ukers rotbløyte, til å fyre i peisen med. Men Jean-Baptiste Jules Bernadotte, som han egentlig het, ønsket ikke å være mindre liberal enn Napoleon hadde vært. Han hadde vært en av Napoleons fremste generaler. Følgelig fikk Norge ved det rene slumpehell en av de frieste og mest demokratiske forfatninger i verden. Hvilket forklarer hvorfor barnetoget 17. mai hvert år jubler med tusentallige flagg nedover nettopp Karl Johans gate.
Kommentarar på Simen Gaure si FB-side.
Fire år gammel klassisk artikkel om Grunnlovens tilblivelse.
Torbjørn Sivertstøl Snakk om flaks! Vi får håpe på at flaksen varer ved.
Eric Nævdal En utmerket sammenfatning av vår historie og våre fremtidsutsikter.
Torbjørn Sivertstøl Ei sak har fleire sider, ein medalje har ei bakside, her er tydelegvis fyll og «bråk» medaljens bakside. Men i den historiske samanhengen kan vi kalle pietismen med sin evangeliske kristendom og arbeidsmoral for medaljens bakside, saman med anna praktisk arbeid og økonomisk verksemd. Den er meir fundamental og verdifull liksom ein gullmedalje er meir enn ei gyllen overflate. I følgje evangelisk kristendom måtte vi audmjuke oss for Gud og be om nåde og i første omgang gav det oss ikkje mykje ære, så slik sett vart det som ei bakside av ein medalje, men trua gav oss håp og når vi audmjuka oss for Gud bed vi han om å hjelpe oss til å tenke konstruktivt og og arbeide konstruktivt for å oppnå noko vedifullt.
https://www.morenytt.no/kultur/article10199128.ece
Men ved trua på han skulle vi først og fremst overlate det til han å gjere sitt verk og det er at han frelser oss. Der kan ikkje menneske verken legg til noko eller ta noko ifrå.
Tilleggskommentar:
Det var finever på nasjonaldagen 17.mai.2018 og eg var heime og grilla. Eg tenkte eg skulle ære foreldra mine med det og denne gongen tenkte eg spesielt på far min. Dei fleste av dei ti boda seier kva du ikkje skal gjere, berre to av dei seier kva du skal gjere, 3.bodet seier at du skal halda kviledagen heilag og det 4.bodet seier at du skal heidra far din og mor di, så det går deg vel og du får leva lenge i landet som Herren din Gud gav deg.
For ved trua på Kristus får vi komme inn til Guds kvile, vi finn kvile på grunnlag av at Jesu frelsesverk er fullført og fullkome, vi finn kvile på grunnlag av at Gud har skapt alle ting, han frelser oss og gjer sitt verk med oss ved sitt Ord og sin Ande. Han som byrja den gode gjerning i oss, han skal også fullføra den.
– Dei bygde Sunnmøre
Av all næringsverksemd som vart starta på Sunnmøre i åra 1818 til 1940, stod haugianarar bak 68,7 prosent av etableringane.
Professor Ola Honningdal Grytten fortalde engasjert om haugianarane og framveksten av næringslivet på Sunnmøre.
Det var fullt i Svendsengarden torsdag kveld då Ola Honningdal Grytten fortalde om haugianarane.
Gunnar Ellingsen fortalde om då Webjørn Svendsen kom til bygda.
https://www.morenytt.no/kultur/article10199128.ece 18.5.2018.
Det fortalde økonomiprofessor Ola Honningdal Grytten på kveldssetet i Svendsengarden torsdag.
Då inviterte jubileumsnemnda for Ørsta kyrkje 150 år til ein kveld der teamet var Hans Nielsen Hauge og haugianarane sin påverknad i sunnmørsk næringsliv.
Grytten har forska på emnet, og er ikkje i tvil om at Nielsen Hauge og haugianarane var heilt avgjerande for framveksten av næringslivet langs kysten.
– Jens Ekornes sa at «Næringslivet på Sunnmøre vart skapt på bedehusa». Det har han rett i, sa Grytten.
Han peika på fleire sentrale industrinamn på Sunnmøre, der desse var haugianarar eller hadde var sterkt påverka av Hauge.
– Det er namn som Nils Devold og O.A. Devold, Webjørn Svendsen, Aarflot-familien, Peter I. Langlo, Peter Møller og Jens Ekornes. Vi veit at Kleven- og Ulstein-familiane har vorte påverka av haugianarane, og den mest kjende haugianaren i sunnmørsk næringsliv i dag er Per Sævik i Havila-selskapet, sa Grytten.
Hans Nielsen Hauge verka på slutten av 1700-talet og byrjinga av 1800-talet. Mest kjend er Hauge for å byggje opp bedehusrørsla. Han var inspirert av den puritanske rørsla ute i Europa.
Entreprenørskap
Men Hauge sitt virka handla berre ikkje om å folkeleggjere kristendommen, det handla også om entreprenørskap.
– Denne rørsla har vorte kalla velferdsstaten si mor. Den tyske sosiologen Max Weber har påvist korleis protestantiske område i Europa vart rikare enn dei katolske. Hans Nielsen Hauge var ein del av denne internasjonale protestantiske bølgja. Han har truleg lest Adam Smith, grunnleggjaren av det moderne økonomifaget. Han var ein lekpredikant, men også ein folkeopplysar, handelsmann, bankmann, skipsreiar og investor. Og så må vil vel også nemne at han selde brennevin, fortale Grytten.
Faktisk var Hans Nielsen Hauge den viktigaste private bankmannen i Noreg i åra 1801 til 1804 – då han vart arrestert og fengsla.
Han fekk tak i folk i rørsla hans, og overtala desse til å flytta til kystområda for å starte ymse typar verksemd.
– Det var altså ikkje sunnmøringane sjølve som starta verksemdene, men folk som Hauge leit på, og som han fekk til å flytte på seg frå andre område, fortalde Grytten.
Grytten var oppteken av å få fram motivasjonen til forretningsmannen Hauge og alle dei i hauginarrørsla som stod fram som entreprenørar.
– Motivasjonen var bibelsk grunngjeve. Det handla om at dei hadde eit forvaltaransvar gjeve av Gud. Denne formuleringa brukte Hauge, og seinare også folk som Jens Ekornes, fortalde Grytten.
Han påpeika også at haugianarane var sosialt engasjerte, og mellom anna hadde ein heilt annan lønspolitikk enn andre industribyggjarar.
– Likelønn var eit sentralt omgrep for dei, og dette ser vi att i statistikkane for bustadprisane. I 1900 var industriarbeidarbustadene i Noreg generelt på fem prosent av verdien til industrieigarane. I område der haugianarane stod bak industrien og næringsverksemdene, var bustadverdien til dei tilsette på femti prosent av verdien til eigarane, fortalde Grytten.
På kveldssetet i Svendsengarden fortalde Gunnar Ellingsen om Webjørn Svendsen og hans virke i Ørsta, og korleis han etablerte seg i Svendsengarden, der kveldssetet ikkje tilfeldig vart halde.
Faith & Entropy 
6 Comments »