Den kristne vekkinga eller den store fadesa?
På dette biletet ser det ut til at astroidenedslaget som utrydda dinosaurane har byrja. Det gav pattedyra moglegheita til å ta over herredømet på jorda. Likevel er dette biletet talande for den store fadesa i menneska si historie, filosofihistoria og kyrkjehistoria. Og det er talande for det som skjer i Norge no til dags.
Den store fadesa i filosofihistoria.
Naturfilosofar har undra seg over kvifor naturvitskapen ikkje vart oppdaga før, i tidlegare høgt utvikla kulturar, som i dei gamle elvekulturane. I Hellas for omlag 3000 år sidan oppstod den tanken at naturen er forståeleg og slik byrja naturfilosofien, dette som motsetnad til trua på gudane som regjerte i kvar sine område i tilværet. Men dette høvde betre med trua på Israels Gud som har skapt alle ting ved sitt Ord.
Heb.11. Trua er pantet på det vi vonar, vissa om ting vi ikkje ser. 2 For si tru fekk menneske i gamal tid godt vitnemål. 3 I tru skjønar vi at verda er skapt ved Guds ord, og at det vi ser, ikkje har vorte til av det synlege.
Dei gamle greske naturfilosofane kom eit stykke på veg, men så tok moralfilosofien over, religiøse og moralfilosofiske aktivistar gjorde slutt på demokratiet. I vår tid ser vi korleis dei prøver på det igjen, med press mot naturvitskap, ytringsfridom og demokrati.
Antikk moralfilosofi kopla til den antikke avgudsdyrkinga kom inn i kyrkja og fortrengde evangelisk kristendom og det er den store fadesa i kyrkjehistoria. Ved oppdaginga av det heliosentriske verdsbildet vart det avslørt som løgn og religiøs overtru. Den store fadesa i filosofihistoria er at det vert framstilt som om dette kom frå kristendomen, men profetane i det gamle testamentet hadde for lengst sagt at planetane ikkje er gudar.
Det sosiale samhaldet i Jesu kyrkje var svært viktig for at den voks og etter kvart var det tydeleg at det var svært verdifullt for samfunnet. Så keisaren legaliserte den og så gjorde han den til statsreligion og grunnla makta si på den. Den store fadesa i filosofihistoria er vidare at dei ikkje erkjenner at dette var grunnlagt på evangelisk kristendom. Dei tenker seg i staden at det har sitt opphav i antikk kultur, demokratisk samfunn med mennesket i sentrum. Men det spelte då fallitt og opplegget deira ser ut til å vere at det skal spele fallitt på liknande måte.
I filosofihistoria vert det stilt spørsmål til liberalismen, korleis kan det frigjorde, sjølvstendige, autonome mennesket vere sosialt.
https://bluehost944.com/2016/07/30/korleis-vere-liberal-og-sosial/
Og så tenker dei seg at sosialiseringa skal føre til at det ikkje lenger er frigjort i den forstand at det er autonomt, slik gjer det slutt på den atomistiske samfunnsforståinga i liberalismen. Retning blir i staden Kant, Hegel og sosialistisk filosofar. Og slik tenker dei seg at opplysningstida kjem med noko nytt i forhold til kristendomen, no er det over og ut med det religiøse samfunnet, føydalsamfunnet og dermed over og ut med kristendomen, no har det sekulare samfunnet teke over med vitskap i staden for religion. Men det resulterte då i at dei dyrka styresmaktene som gudar i totalitære regime, ei fornying av keisardyrkinga.
Men i den opphavlege kristne kyrkja var mennesket både frigjort, autonomt og sosialt, ved trua på Jesus. Dei vart forfølgde fordi dei ikkje ville tilbe keisaren som ein gud. Med tida vart den kristne kyrkja så stor og mektig i samfunnet at det vart slutt på keisardyrkinga. Resultatet vart med tid og stunder eit sekulært samfunn. Så eit sekulært, demokratisk samfunn er ikkje eit nederlag for den kristne kyrkja, slik som den var frå opphavet. Dette er ikkje ei nedgangtid for den kristne kyrkja, men dette er stordomstida for den kristne kyrkja.
2011.06.13.M. No er stordomstida til Jesu kyrkje.
Liberalismen var tett kopla til den nye naturvitskapen, spesielt med empirisk vitskap. Men med sin toleranse tillet den religion, trua på Gud, kristendomen. Dermed tillet den rasjonalitet. Der er visst dei som innbiller seg at den nye naturvitskapen berre er empiristisk, men det er også ei stor fadese i filosofihistoria. Den har då rasjonalitet i matematikken, den er hypotetisk deduktiv. Matematikken inngår då i all naturvitskap og teknologi, med logikken inngår den i språket også, så ein kan neppe tenke seg nokon vitskap utan matematikk.
Dei gamle greske naturfilosofane vart ikkje samde og så tok moralfilosofane over. Men i den nye naturvitskapen vart empiriske metode utvikla til å avgjere kva som var rett. Matematikken var i bruk heile tida og vidareutvikla, saman med utvikling av nye eksperimentelle metode førde det til utvikling av fysikk og astronomi og “Big-Bang-teorien” bygger på begge deler og i følgje den har det synlege vorte til av det usynlege. Slik sett har utviklinga av den nye naturvitskapen gjort det lettare å tru at Gud har skapt alle ting ved sitt Ord.
Men Bibelen seier også at Gud gjer under og det har det til gjengjeld vorte vanskelegare å tru. Kvifor skulle han gjere under? For å straffe menneske som avviser Kristus eller for å lønne dei som tek imot han. Dei som tek imot han kjem inn i eit personleg forhold til han der dei får oppleve hans kjærleik og omsorg og slik får dei oppleve at han gjer under i deira liv.
Den store fadesa i kyrkjehistoria.
Den store fadesa i kyrkjehistoria er at antikk moralfilosofi kom inn i kyrkja og fortrengde evangelisk kristendom. Den er at presten innbiller seg sjølv og kyrkjelyden at det er han som har byrja den gode gjerninga og som skal fullføra den. Som representant for keisaren og den lærde overklassa med tradisjon tilbake til gresk filosofi og mytologi. Og det var då som Zevs. Dei tolkar bibelen ut ifrå den antikke moralfilosofien, men då forstår dei den ikkje. Dei tolkar den som om universet er berre 6000 år og deira kunnskapsforståing er at all vår kunnskap er frukt av kunnskapstreet, derfor er menneske utestengde frå Edens hage. Stikk i strid med evangeliets bodskap. Så dei ikkje vil godta at kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne har noko med Gud å gjere.
I følgje Platon er menneskets fysiske natur vond, men med lang utdanning får menneska betre vit, derfor skal ei lærd elite av gamle vise styre. Med sin kristenplatonisme reknar dei då kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne for vondt, på grunn av syndefallet. Og når kjærleiken vert vekt mellom ein ung gut og ei ung jente, reknar dei det for vondt og påstår dei er vonde og dumme. Og krev at dei skal tenke og tale i staden for dei. Slik gjer dei menneska til salsvare (Joel.3,7-8). Men så lenge dei ikkje har fått mandat frå dei til det og kanskje endåtil ikkje vil høyre på dei, er det i prinsippet lygnarisk. Typisk Satan.
Dette blir tydeleg i protesten mot Paulus si lære om at Kristus skulle vere hovudet for mannen og mannen vere hovudet for kvinna og slik skulle Kristus vere hovudet for kyrkja som er hans brud. Poenget med det er å stille seg sjølv i staden for Kristus og mannen og tale i staden for Kristus og mannen, erstatte Guds ord med noko annan, erstatte mannens tale og bønn og bønnesvaret med noko anna. Kort sagt lyge.
Det filosofiske veiskillet i opplysingstida. Striden mellom ormen si ætt og kvinna si ætt.
Med den nye naturvitskapen kom der eit veiskilje i filosofihistria, det nye var den empiriske metode med det systematiske eksperimentet og liberalismen vart tett knytt til dette. Men den naturvitskaplege metode hadde rasjonalitet også, den var hypotetisk deduktiv. så spørst det kor mykje denne filosfiske retninga får med seg av rasjonaliteten i matematikken og i den kristne trua.
Liberalismen og empirismen vart ei kastastrofe for pietisten Immanuel Kant, så han konkluderte med at kyrkja sin rasjonalitet ikkje fanst. Med sine uforanderlege transendentale former gjorde han rasjonalitet til psykologi, men forstod han då at den nye naturvitskapen var hypotetisk deduktiv? Han gjorde nok tydelegvis ikkje det, for dette er framleis matematikk og fysikk. Kontradiskjonsprinsippet er matematikk og logikk og det har ikkje endra seg, sjølv om matematikken har utvikla seg vidare. Men fysikken har også utvikla seg og med kvatefysikken er desse formene endra.
Kant tenkte seg uforanderlege former som moralfilosofi også. Men dette er altså psykologi og når vi tenker matematisk har matematikken vorte til psykologi og pedagogikk for oss. Og på liknande vis kan rasjonaliteten i Bibelen verte psykologi for oss. For Jesus sa at dersom vi vert verande i hans ord, skal vi få lære å kjenne sanninga og den skal setje oss fri. Så eg hevdar at desse rasjonalitetane er viktig for vår psyke, vår psykologi. Og eg hevdar at psykologien som fag treng begge desse rasjonalitetane. Eg inkluderer logikken i matematikken og den er viktig i språkfaga, i vår teksttolking, også når vi tolker Bibelen.
Så er der filosofiske retningar frå Kant, til Hegel, Marx og dei andre sosialistiske filosofane, psykologi, samfunnsfag og tekstolking. Så spørst det om dei får med seg rasjonaliteten. Med reformasjonen fekk Martin Luther med seg rasjonaliteten i Bibelen og det gav starten til den hermeneutiske tradisjonen, dert handlar om teksttolking. Og mitt skriveri viser kor viktig logikken er i mi tolking av Bibelen.
Så Kants moralfilosofiske «uforanderlege transendentale» former handlar om levemåtar og dermed kan vi samanlikne det med biologiske livsformer og det kan få oss til å tenke på striden mellom ormen si ætt og kvinna si ætt. Pattedyra har langt meir omsorg for sine ungar enn krypdyra og det som særmerker mennesket framfor alle andre dyr er språksansen. Og den treng Guds Ord og matematikken. Gud leia dyra fram for Adam og han gav dei namn og det som han kalla dei, skulle dei heite. Då ser vi at der er empiri i utviklinga av språket også. Og i naturvitskapen har det vorte systematisk.
Sette på denne bakgrunn synest det tullete at postmodernistar prøver å endre på språket som har vorte til gjennom erfaring. Vi bør heller erkjenne empiriske metoder til læring, ved at vi bruker språksansen. Barnet lærer då ved å bruke språksansen lenger får det har lært å snakke, det er nettopp ved å bruke språksansen at det lærer språk. Når filologsr då byrjar å rette på språket som har vorte utvikla slik, synest det kunstig.
Jesus velsigna småborna og sa at vi skulle la dei komme til han, for Guds rike høyrer slike til. Vi må vende om og verte som born for å komme inn i det. Og så må vi vakte oss at vi ikkje vanvyrder ein av desse små som trur.
Matt.18,1-18. I same stunda kom læresveinane til Jesus og spurde: «Kven er den største i himmelriket?» 2 Då kalla han til seg eit lite barn, sette det midt imellom dei 3 og sa: «Sanneleg, eg seier dykk: Utan at de vender om og blir som born, kjem de ikkje inn i himmelriket. 4 Den som gjer seg sjølv liten som dette barnet, han er den største i himmelriket.
5 Og den som tek imot eit slikt lite barn i mitt namn, tek imot meg.
6 Men den som lokkar til fall ein av desse små som trur på meg, han var betre tent med å få ein kvernstein hengd om halsen og bli søkkt i havsens djup.
7 Ve denne verda som lokkar til fall! Forføringane må koma, men ve det mennesket som dei kjem frå!
8 Om handa eller foten lokkar deg til fall, så hogg dei av og kast dei frå deg! Det er betre for deg å gå lemlesta eller halt inn til livet enn å ha to hender og to føter og bli kasta i den evige elden. 9 Og om auget lokkar deg til fall, så riv det ut og kast det frå deg! Det er betre for deg å gå einøygd inn til livet enn å ha to auge og bli kasta i helvetes eld.
10 Ta dykk i vare så de ikkje ser med forakt på ein einaste av desse små! For eg seier dykk: Dei har sine englar i himmelen som alltid ser andletet til min himmelske Far. 11 For Menneskesonen er komen for å frelsa det som var tapt.
Eg tenker meg at med si tru har dei rasjonalistisk innsikt og englane dei har i himmelen har å gjere med den ånda Gud har gitt dei, med den har dei åndeleg innsikt.
I trua på Jesus får vi oppleve at Guds gjer sitt verk med oss ved sitt Ord og sin Ande, han elskar oss i Kristus og har omsorg for oss som sine born. Kristus er hovudet for kyrkja som er hans brud og det er på den måten at han er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna. Så dette er så opplagt kvinna si ætt.
Dersom nokon då foraktar oss for vår tru og vår Ande, vår rasjonalistisk og åndelege innsikt og påstår at den ikkje finst. Så betyr ikkje det at dei ikkje har rasjonalitet, men kva slags rasjonalitet har dei. Har dei ein annan rasjonalitet, er dei ei anna livsform, er det ormen si ætt som strir mot kvinna si ætt? Dersom dei foraktar oss slik og ikkje vil høyre på oss og ikkje let oss svare for oss sjølve og likevel prøver å påverke oss, kan hensikta med det vel vere å prøve å freiste oss og forføre oss for soleis å prøve å få makt over oss. Og forsking med empiriske metoder kan vel vere eit bestillingverk som tek sikte på nettopp det. Vi må vere førebudde på at slik vil ormen si ætt prøve å stride mot kvinna si ætt.
Derfor er det så viktig for oss å lese Guds Ord og vende hugen og blikke opp til Jesus og sjå på han og ta imot det livet og den Anden han gir oss frå himmelen og la den Heilage Ande openberre Ordet for oss.
I slutten av dokumentet har eg skrive eit kapittel som eg har kalla “Djevelen har vorte kasta ned på jorda og han strir mot Jesu kyrkje”, der eg fortel om eit syn der Djevelen vart kasta ned på jorda og ein bodskap der Jesus sa at i denne tida har Djevelen fare ned på jorda for å plage hans kyrkje.
Den store fadesa i Noreg i vår tid.
Men Kristus er vår frelsar og Herre, han er sanninga som set oss fri og det er då nettopp slik vårt forhold til Gud vert gjenoppretta. Og hausten 2008 sende Jesus meg til Oslo med denne frigjerande bodskapen og bodskapen om gjenoppretting. Eg skulle søke han i løynkammerbøna, kle meg i Guds full rustning og gå ut og vitne om han, han ville vere med meg og bruke det eg sa, ei lita helsing frå han kunne vere nok for han til å gjere storverk, for det var ikkje eg som skulle overtyde verda om synd, dom og rettferd, men han sende den Heilage Ande til verda for at den skulle gjere det.
I 2011 kom der bodskap gjennom tyding av tungetale, der Jesus kall Sions dotter ut i fridomen, først i februar og så i desember. Den sommaren kom terroraksjonen i Oslo og det året byrja krigen i Libya. I 2016 kom terroråtaket i Orlando og så kom Oslo-pride den sommaren og jammen gjentok dei det året etter.
Kva er det som skjer, er det nokon som ser dei store linjene? Avgudar har falt og vorte borte, dei som trælka under dei, fann meining i det, no er fridomen deira temmeleg meiningslaus, derfor fungerer den som argument for avgudsdyrking og keisardyrking, så eigentleg er dei likevel ikkje frigjorde, i alle fall ikkje etter kristen fridom.
I Ludvik Holbergs drama ”Erasmus Montanus” ville ikkje kyrkjefolket la Erasmus få gifte seg med ei jente i sokna, så lenge han påstod at jorda var rund. Sjølv om han visste han hadde rett, måtte han pent nekte for det, for å få henne. Slik utøvde prestane makt, poenget var ikkje den kristen læra, men å få makt over folket. No veit alle at Erasmus hadde rett. Då burde prestane erkjenne at dei hadde feil. Det gjer dei også, men no ser det ut til at sidan slike lærde “Erasmusar” hadde rett, så blir konklusjonen at mange av dei ikkje får seg koner. For poenget var og er framleis at prestane ville ha makta over menneska. Det verkar kunstig, som ein avgud, saman med baktale-strategien deira verkar det framandgjerande. Du blir utstøytt og framande for andre og du kan endåtil verte framande for deg sjølv, på grunn av splittinga mellom kropp og sjel.
Her følgjer eit referat frå debatten på Frp´s vennegruppe på facebook som viser kor framandgjorde norske menn og kvinner har vorte for seg sjølve og kvarandre.
Hilde Allum har delt en lenke.
https://www.dagbladet.no/…/listhaug-reagere-pa-ny-…/68898303
Listhaug reagere på ny asylkampanje
– Jeg vil vel heller stille spørsmål ved om det ikke er flaut at norske kjendiser er så navlebeskuende at de kun ser de få asylsøkerne som kommer til Norge, sier Listhaug.
dagbladet.no
Torbjørn Sivertstøl Det hadde ikkje vore så verst om dei hadde så pass naturfagleg kunnskap at dei klarde å sjå så langt som til sin eigen navle, men problemet er at med moralfilosofien sin klarer dei ikkje lenger å sjå klart, så dei blir som om dei ikkje er rett navla. Med slike vrangforestillingar prøver dei å forandre verda, med det resultat at den ikkje lenger er rett navla.
I ein dabatt på Frp-vennegruppa på facebook, viser eg at interessa som ligg bak er indoktrinering for å få makt over folket. Vidare siterer eg nokre artiklar som viser at einsretting har hatt stor betydning i politikken allereie. Så det har nok vore hendsikta.
Indoktrinering i staden for opplæring i Guds Ord. Kva er vitsen?
Revyen «Hva er vitsen».
Eg oppdaga henne Reella hausten 1988 og våren etterpå var ho med i ein revy som dei kalla «Hva er vitsen?». Ordet «vitsen» har to tydingar, det eine er hendsikt og det andre er ei humoristisk utsegn, ein spøk. Eg tenkte meg at det var sikta til den åndelege openberringa, der eg fekk oppelve at Jesus openberra seg for meg og for henne, tidleg på hausten 1988. Håpet om Guds herlegdom gjorde oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik som vart utrent i våre hjerte ved den Heilage Ande som var oss gitt, det var gledeleg og humoristisk ved at det handla om kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne og det hadde så opplagt hendsikt. Ho var biolog og forstod sjølvsagt den biologiske hendsikta med det. Men dette hadde også ei overordna hendsikt og det er vår frelse.
Den våren vart det store demonstrasjonar for demokrati i Kina, men 4. juni var det slått ned med våpenmakt.
Landbruksministeren tar oppgjør med homokritisk pastor.
VÆR DEN DU ER: Landbruks- og matminister Jon Georg Dale (Frp) tar et oppgjør med det han kaller et foreldet syn på homofili. Foto: Vegard Wivestad Grøtt / NTB scanpix
– Er det ikke på tide å la Herren ta seg av dømmingen av levende og døde, spør Jon Georg Dale (Frp) i et Facebookinnlegg.
http://www.tv2.no/nyheter/9504797/ 22.11.2017.
Det er et leserinnlegg i Dales lokalavis Møre som har fått landbruksministeren til å reagere. I leserinnlegget ytrer pastoren Hans Reite seg om planene om å arrangere en pride-parade i Volda i mai neste år.
«Dei homofile og lesbiske må få drive med det dei vil i det skjulte, men kvifor skal dei stå fram med parade for å profilere levesettet sitt? Er det for å verte fleire? I Volda er det mykje ungdom som dei prøver å kapre?» spør pastoren.
Hans Reite mener at det har skjedd en liberalisering i Norge i takt med avkristningen av landet. «Dette nye» kan kalle ned en forbannelse over bygdene slik det gjorde over Sodoma og Gomorra i oldtiden, skriver han.
«No har vi ein homofil helseminister og Den norske kyrkja har sagt ja til vigsling av homofile og lesbiske par», konstaterer pastoren, og hevder at ingen er skapt som homofil eller lesbisk.
«Dette vert skapt av synda, miljø og påverknad. Også i Volda har vi fleire døme på at folk har vorte gift på vanleg måte, men seinare vorte skilt og så verte homofil eller lesbisk. Det har vorte ein trend som bør stoppast! Difor er vi imot denne paraden og at kommunen bevilgar pengar», skriver Reite.
– Min Gud taler om å elske sin neste
I sitt svar skriver landbruksminister Jon Georg Dale at han er sterkt bekymret over måten pastoren setter seg til doms over sine medmennesker på. Dale skriver at også han kommer fra et kristent hjem og har et kristent grunnsyn, og han finner seg ikke i at Hans Reite gjør seg til talsmann for hans Gud.
«Vi dømmer ikkje folk som elskar kvarandre og får born utanom ekteskapet, vi dømmer ikkje folk som vel å elske nokon av same kjønn, og vi dømmer ikkje folk som vil vise at deira måte å leva på er likeverdig med vår. Ei slik familie er eg stolt av å ha vokse opp i», skriver Dale, og fortsetter:
Jon Georg Dale
I lokalavisa mi Møre står det i dag nok eit homokritisk innlegg frå pastoren Hans Reite. Eg tenkte det var på høg tid å ta eit oppgjer med disse fordommane. Her er mitt svar:
Hans Reite, er det ikkje på tide å lat Herren ta seg av dømminga av levande og døde?
I heile mitt vaksne liv har eg lest lesarinnlegg i Avisa Møre. Nokon gongar har eg også skrive noko. Når eg les det eg har skrive i ettertid hender det seg at eg tenker at eg har hatt lysare augeblikk enn når eg forfatt…
«Min Gud er den same som din, Hans Reite. Det er mulig du føler du har betre direktekontakt enn meg, men eg bed deg likevel: Slutt å ta min Gud til inntekt for din homofobi.»
Dale avslutter innlegget med å oppfordre ungdom som er på vei ut av skapet om å gi blaffen i slike innlegg og at de må leve som de selv vil.
– Dirrer i ryggmargen
Dale sier til TV 2 tirsdag kveld at oppgjøret kom spontant etter at han i mange år har lest flere varianter av lignende utspill i lokalavisen.
– Jeg har tenkt at jeg burde tatt et oppgjør med dette for lenge siden, og så gjorde jeg det spontant i dag, sier Dale.
– Er homosaken spesielt viktig for deg, eller har dette med menneskesynet å gjøre?
– Dette har to dimensjoner: Det ene er behovet for å sette seg til doms over andre. For meg som er liberalist og individualist, strider det mot alt jeg tror på og alt jeg står for politisk. Hele ryggmargen dirrer når jeg ser noe sånt. I tillegg til det, er det frustrasjonen over å ta religion til inntekt for et syn som jeg mener er foreldet. Det er umoderne, utdatert og til dels folkefiendtlig. Derfor så valgte jeg i dag å svare både på Facebook og formelt til de to lokalavisene som har trykket innlegget, sier Dale.
Hans Reite er pastor i menigheten Nytt Livs Senter i Ørsta. TV 2 har forsøkt å komme i kontakt med Reite tirsdag kveld, men han har ikke vært tilgjengelig.
Roy Larsen har delt en lenke.
Synes det er flott at landbruksministeren vår sier sin mening i debatt, vi lever i 2017 som kjent og ikke middelalderen! En norsk pastor/prest har sin ytringsfrihet dog å hevde følgende bør det reageres på:
“Det kan kalle ned forbanning over bygdene slik det gjorde over Sodoma og Gomorra i oldtida», skriv Reite i lesarinnlegget som stod på trykk i Møre 21. november.”
Hans Reite vs. Jon Georg Dale i Dagsnytt 18
Onsdag kveld møter Hans Reite Jon Georg Dale i debatt om Pride i Volda og homofili. Reite sitt innlegg har sett sinnet i kok mellom Møre sine lesarar og i avisa for torsdag 23. november er det ikkje mindre enn tre sider med motinnlegg.
Kommentarer
Lill Jonassen Så det, for en gjøk av en pastor, det er bare trist.
Torbjørn Sivertstøl Hans Reite er ein pastor som Gud brukar, eg har sjølv høyrt han tyde tungetale og det er det autoritet i. Vi har ulike nådegåver og skal tene kvarandre med dei og så veit vi at vi har vår begrensing. Eg har hatt gleda av å få høyre slike bodskap jamt og trutt i lang tid og det har vore om Guds nåde , kraft, kjærleik og omsorg. Men på slutten av eit møte i fjord sommar var der ein predikant som kommenterte Oslo Pride og då kom der ein bodskap om nettopp dette og eg meiner den langt overgår alle andre slike bodskapar eg har høyrt med sin åtvaring om Guds straffedom, bodskapen 19.6.2016: Når eg såg ned på Sodoma og Gomorra, då såg eg at synda var så stor, forfallet var så stort, at eg bestemte meg for å utslette desse byane, seier Herren. Og sjå, eg skodar ut over denne verda og eg ser det også i dag, seier Herren, kor synda er stor og når menneska syndar og dei vil ikkje ha noko med meg å gjere, dei forkastar min Son, sjå, det kjem, det kjem straffedommar over land, over by, seier Herren. For sjå, seier Herren, eg manar dykk, mitt folk, til å gå i forbønn for dykkar land. Rop til meg og be om at eg må halde min vreide tilbake, seier Herren. For sjå, eg ser at synda er stor og eg har sagt i mitt Ord, synda si løn, det er døden, seier Herren. Sjå, seier Herren, det får konsekvensar, når menneska ikkje vil gå på mine vegar. For sjå, dei som vendar om, seier Herren og ropar til meg om frelse og om barmhjertighet, dei får oppleve, at eg er ein nådig, ein barmhjertig Gud, som tilgjev og som vil reinse og som vil gjere noko nytt for den einskilde. Derfor, mitt barn, rop til meg, gå inn i ditt løynkammer og rop til meg, seier Herren. Og eg skal svare på din bønner. Halleluja. https://tsivert.com/2016/07/20/frelse-i-jesu-namn/
2016.06.19. Maranatha. Alt kjøts Gud.
Det finst ikkje frelse i noko anna enn Jesu namn. Møte i Maranatha 19.6.2016. Tale ved John Miland: APG 4,7 –…
Torbjørn Sivertstøl “Sende forbanning frå himmelen”? Nei, han sender velsigning frå himmelen, men han kan stenge den så dei ikkje får velsigninga, då vil forbanninga med tida nå dei. Alle som velsignar Jesus, blir velsigna, men dei som forbannar han vert forbanna. I bodskapen ovanfor er det sagt at dei har vraka Guds Son, då har dei forbanna han.
«Straffedom frå himmelen» hadde vel vore eit betre uttrykk med tanke på at Gud let det regne svovel over Sodoma og Gomorra. Men i bodskapen ovanfor vart det sagt: «sjå, det kjem, det kjem straffedommar over land, over by,» Då tenkte eg på terroraksjonen i Orlando. Foreldra til gjerningsmannen var frå Afganistan og det var retta mot ein homse-nattklubb. Sannsynlegvis var det motivert av islam, jihad. http://edition.cnn.com/…/orlando-terror…/index.html .
Så slikt skal vi altså sjå som ein trussel. Og Gud truga med det. Så dei har altså sunke så lavt at dei fortener å verte hendretta slik utan lov og dom! For dei har forkasta Guds Son! Han vart forkasta i eit justismord og dei har sagt seg samde i det.
Så skulle eg be for folket og landet og eg samanlikna det med Abraham som bad for Sodoma og Gomorra. Han spurde om ikkje der var nokre få vituge. Skulle eg spørje sameleis, tenkte eg ikkje berre på kristne leiarar, men på naturvitarar.
Was mass shooting terror or homophobia? Yes.
The tragedy cuts across all of America’s usual battle…
Frode Anker Iversen Her var det mye for psykiatrien gitt.
Torbjørn Sivertstøl Ja, Brundtland har no tydelegvis for lengst diagnostisert det norske folk og sett i verk tiltak. Eg er realist og innser den reelle trusselen her. Men du har visst enno ikkje oppdaga den? Vi som forkynner Guds nåde er vonleg ikkje så dumme, vi forkynner frelse frå dommen og er vonleg klar over at trusselen om domen er svært så reell. http://menneskerettigheter.info/fradrgoebblestildrgro.html
Om Gro Harlem Brundtland og stortingsmelding nummer 74, 1979
Stortingsmelding 74 fra 1979, og hvordan Gro Harlem Brundtland brukte den til å forberede utryddelsen av det norske folk
Torild Balstad Ikke la den mann få ett minutts sendetid. FYSH
Torbjørn Sivertstøl Vi forkynner Guds nåde og opplæringa tek sikte på frelse frå dommen. Domen kjem sjølvsagt frå andre, men vi blir varsla om den og den er reell, de vil no vel ikkje påstå at de ikkje innser det? Sjå berre her: http://menneskerettigheter.info/fradrgoebblestildrgro.html
Om Gro Harlem Brundtland og stortingsmelding nummer 74, 1979
Stortingsmelding 74 fra 1979, og hvordan Gro Harlem Brundtland brukte den til å forberede utryddelsen av det norske folk
Ann-Christin Markussen hmm, opplys mæ litt, dokker som læs i bibeln innimella, æ meine å huske at gud angra sæ og lova at han aldri meir sku sende sin straffedom over menneskeheta. mennesket har fådd si frie vilje tell å bruke den. og at veien tell frelse går gjennom å angre sine synda. tar æ feil? en ting æ e heilt sekker på står, e at størst av alt e kjærligheta….
Torbjørn Sivertstøl Jau, etter syndefloda ofra Noa til Gud og då sa Gud med seg sjølv at han ville aldri meir forbanne jorda, aldri meir drepe alt levande. Så jorde han pakt med Noa og ætta hans og kvar levande skapning at han aldri meir ville utrydde alt levande i ein vassflaum. Og han let regnbogen vere teikn på den pakta (1.Mos.8-9). Korleis Gud frelste dei frå vassflaumen i arka, er førebilete på dåpen, den forklarar vår frelse på liknande vis, det også er frelse frå domen, men nå er ikkje domen bokstaveleg tala ein vassflaum. Dåpen er eit godt samvits pakt med Gud på grunnlag av Jesu oppstode frå dei døde (2.Pet.2). Guds pakt med Noa, symbolisert med regnboden, hindra ikkje Gud i å utslette Sodoma og Gomorra, så det er heilt malplassert å bruke regnbogen som symbol til forsvar for homoseksualitet. Og denne verda er spard til elden (2.Pet.3,7), det tek eg for det første som symbol på krig, dernest at “stjernene” skal falle ned på jorda. Det siste høyrest utruleg ut, men det er nok eit astroidenedslag, det er tvert om sannsynleg at det skjer, det er ikkje så mykje eit spørsmål om det vil skje, men meir eit spørsmål om når det vil skje. Men krigen er allereie i gang som ein storm som kjem. Dersom politikarane er ved sine full fem, bør dei i alle fall rekne dette som realistisk. Og det blir eit spørsmål om å stå på rett side. Hint: Matt.25,31…
Ann-Christin Markussen men så kom jesus, og han ville nok ikke godtatt at folk va så hatefull mot de homofile. størst av alt e kjærligheten…
Torbjørn Sivertstøl Jesus lærde disiplane sine å tru på han og elske kvarandre slik som han elska dei. Han førebudde dei på at verda kom til å hate dei, fordi ho hata han først, men han elska dei så høgt at han gav livet sitt for dei (Joh.15.9-20). Og Gud viste oss in kjærleik ved at han let Son sin døy i staden for oss, for å sone vår synd. Då må vi bøye oss for korsets fot og vedkjenne vår synd for han, ta imot tilgjevinga, så hans blod reinsar oss frå all synd og vi vert fylte av hans Ande. Det er å ta imot hans kjærleik og då elskar vi Gud fordi han elska oss fyrst (1.Joh.1,7 &4,9-17). Men det er nettopp det dei ikkje gjer, dei har forkasta Guds Son og så gjer dei Gud til ein lygnar (1.Joh.1,10).
Ann-Christin Markussen men e det tidsfrist på å angre?
Roy Larsen
Gruppeadministrator
Noe som er skrevet i GT i 1. mosebok for mange 1000 år siden kan ikke brukes idag som argumentasjoner. Å holde i hevd gammeltestamentlige skrifter som begrunnelse for en prideparade er uklokt. Etter NTs teologi så opphevet Jesus synden og banet vei en kontakt med vår Gud. Størst er kjærligheten og det demonstrerte han når han møtte den samaritanske kvinne ved brønnen. https://snl.no/Sodoma_og_Gomorra
Sodoma og Gomorra – Store norske leksikon
Ann-Christin Markussen det va det æ hadde førr mæ, roy. e alt førr mye gammeltestamentisk rundt omkring. gt og koran e skremmanes lik. æ trur jo ikke sjøl, men har ikke nåkka i mot at folk har ei tro. men den bør jo være moderne og opplyst, vi leve i 2017….
Torbjørn Sivertstøl Ann-Christin Markussen Vi tala om ei nådetid, sidan der kjem ein dom. Men for meg er den glade bodskapen om noko godt som det er om å gjere for meg å ta imot og få med meg og nytte meg av i denne tida, det gir meg meining med livet og tilveret her og no. Samtidig e eg realist som lever i eit sekulært samfunn. Det kan verke som å tenke på to måtar og ei utfordring å få det til å stemme. Men det er vel nettopp derfor vi treng Guds nåde.
Elisa Garpestad Alt som er skreve i skriftene er til lærdom sa jesus ( og det va i gt ) jesus oppheva ikkje lova men han oppfylte den!
Torbjørn Sivertstøl Elisa Garpestad Ja, men jødane hadde vorte blinde for herlegdomen, 2.Kor3,13-18 og vorte trælar. Men Jesus ville frigjere dei frå dei tunge børene og gi dei kvile (Matt.11,25-30), den Heilage Ande leier oss fram til heile sanninga, så den set oss fri. Håpet om Guds herlegdom gjer oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik er utrent i våre hjare ved den Heilage Ande som er oss gitt Rom.5,1-5. Den er i seg sjølv Guds herlegdom og den openberrar Kristi herlegdom for oss. Det er ikkje noko vi sansar med dei ytre sansane (jfr. Descarts rasjonalitet), men det er heller ikkje berre teori. Det er ein åndeleg røyndom som vi erfarer i vårt indre menneske og kjennest herleg og salig og det gjer oss i stand til å gå ut i verda og bere frukt som varer.
Torbjørn Sivertstøl John Locks liberalisme høvde for eit sekulært samfunn, samtidig var han tolerant overfor religion som var tolerant og faktisk ikkje tolerant overfor ateisme, i alle fall om den var intolerant. Og skal vi vere tolerant overfor kristendomen, så må vi la kristne kyrkjer forkynne kristendomen, lese i bibelen og la dei prøve å forklare kva som står skrive der så godt dei kan. Lock såg på menneskets bevissthet som ei rein tavle (tabula rasa) frå fødselen av, alt som vert skrive på den skjer ved erfaring, dvs i det materielle miljø. Dette var motivert av den nye naturvitskapen, men den var eigentleg ikkje berre empiristisk, den hadde rasjonalitet også, den var hypotetiske deduktiv.. Kant vart inspirert av han og frå han gjekk det ei linje vidare til Hegel, Marx … Frå Hegel gjekk den også til Hitler. Og Goebbels sa at dersom ei løgn vert gjenteken mange nok gangar, vert den til slutt til ei sanning. Menneske vert indoktinert. Og legg merke til at det er noko som vert gjenteke gang på gang, spesielt i slike demonstrasjonar og det strir imot evangeliet, det fornektar Guds Ord. Kvifor det? Det er indoktrinering og propaganda som programmerer menneska og de må vere førebudde på at det tek siket på å blåse liv i keisardyrkinga igjen. Som liberalt parti vil de vel ikkje verte forstått slik. Men Kristus sa at dersom vi vert verande i hans ord, så skal vi få lære å kjenne sanninga og den skal sette oss fri (Joh.8,31-32).
Roy Larsen
Gruppeadministrator
Du skriver godt og velreflektert takk for det. Jeg kan ikke godta at prester bruker GTs teologi og skrifter mot en parade i 2017 fordi samfunn og vår bevissthet har kommet lengre i 2017. Ikke sant? Etikk og etisk kunnskap har lenge opptatt meg, og ad bevissthet som du skriver litt om så er det slikt at kun 20 % vår bevissthet er basert på gjennomtenkte valg som styres av fornuften. Det er videre mye forskning på hva som definerer ett menneske jfr arv og miljø. Det er klart at miljøbetingelser fra det ytre miljø former oss. Vi kan ikke i 2017 ha tiltro til en prest som lyser ut forbannelse over ei bygd basert på flere tusen år gamle skrifter.
Torbjørn Sivertstøl Ja, det skulle berre mangel om vi ikkje skulle bruke sansane, Lock sa det vi no reknar for sjølvsagt. Men i tidlegare tider laga folk seg avgudar av stokk og stein og tilbad dei og så påstod Marx at det menneska produserer vert som avgudar for dei, gjennom framandgjeringa. Det er det maktinteresser i og det vert kunstig. Og bibelen seier at avgudsdyring er årsak til homoseksualitet (Rom.1,18-32). I det gamle testamentet er avgudane kalla Lyga, så som motsetnad til den er Kristus sanninga som set oss fri frå trældomen under synda og avgudane. No er eg mest interessert i realfag og der er rasjonaliteten i matematikken viktig, Descart trudde også på det fullkomne, så hans rasjonalitet er viktig for meg. Jesu frelsesverk er fullkome og fullført, han er den siste Adam, som er ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgivande ånd (1.Kor.15,45). Han gir oss det gratis, av berr nåde, det er eigentleg enkelt å ta imot det, ja, vi må ta imot Guds rike som små born. Men det er viktig for meg i min kvardag. både når eg har vore i praktisk arbeid, på tråling og når eg har studert realfag.
Torbjørn Sivertstøl Hans Nilsen Hauge var han ein vekkingspredikant som vart viktig for folket og landet. Professor Ola Gryttens forteljing om han overraska meg ved at han fortalde fyrst og fremst om hans forfattarskap som han tente pengar på og så byrja han med grynderverksemd og gjekk frå eine suksessen til den neste, ved å bruke fortenesta til å investere i ny verksemd https://www.youtube.com/watch?v=Lo9Kf4QNIPo . Slik gjorde han ei velgjerning for folket ved å gi dei arbeid. Han sjølv tente seg rik på det og det gjorde sikkert mange andre også, vanlege folk fekk arbeid og tente pengar. Framgangsmåten er vel kjerne-ideen i kapitalismen. Slik var han ein pioner på to måtar som starta ei utvikling av folket og landet fram mot nasjonal frigjering og demokrati. Styresmakta i Danmark såg faren i at verksemda hans kunne føre til at Noreg frigjorde seg, så den stod bak initiativet for å prøve å få han domfelt. Dei prøvde først å finne noko feil i hans økonomiske verksemd, så dei kunne klage han for, men fann ikkje noko. Men så fann dei ut at han hadde forkynt Guds Ord i ei sokn utan løyve frå soknepresten, så dei kunne dømme han etter konventikkel-plakaten. Og hans mange år i fengsel tok knekken på helsa hans.
I dette foredraget sa Grytten at det er akkurat det same som skjer i vår tid. Og eg hevdar det er slike interesser som ligg under her, det er som om ein propagandaminister har vore aktiv i mange år med Goebbels-retorikk: Dersom du gjentek ei løgn mange nok gangar, blir det til slutt ei ”sanning”. Dersom landbruksministeren skulle vere like livsfiendtleg og destruktiv i landbrukspolitikken, kunne han prøve å skilje frå verane frå søyene, så dei ikkje formeirar seg. Dei er naturlege og byrjar ikkje med homoseksualitet av den grunn og det er ikkje hjelp i å seie bæææ for å prøve å indoktrinere dei til det. Dei kunne kanskje prøve å spele inn lyd frå ein ver når han gjer tilnærmingar til ei søye. Dersom dei hadde smurt inn nokre verar med kjønnslukta frå ei søye, så hadde dei nok fått andre verar til å prøve seg på dei. Men det hadde vore vanskelegare å få til noko tilsvarande med søyene. Ein slik landbrukspolitikk ville vere anti-kapitalistisk og antisauerasistisk og destruktiv som motsetnad til konstruktiv tenking og samfunnsoppbygging.
Det som særmerker menneska framfor alle andre dyr er språksansen og det er naturleg for menneska å bruke den i all slags kommunikasjon seg i mellom, også mellom menn og kvinner med tanke på formeiringa. Nettopp i den kommunikasjonen er Guds Ord viktig for oss. Men der tek altså presten over. Og så byrjar dei med indoktrinering i staden. Slik er det eigentleg ei antikristeleg og antiliberal maktinteresse som ligg under. I Oslo Pride 2017 vart det endåtil kalla fryktlaus kunnskap. Men det er då tydeleg at det er i strid med naturen og naturvitskapen.
Fryktløse Nordmenn (5) Hans Nilsen Hauge – Ola Grytten
Professor Ola Grytten forteller om en av…
Fryktløse Nordmenn (5) Hans Nilsen Hauge – Ola Grytten
Artiklar som viser at einsretting og feilinformering i massemedia har ført til krig på urettmessig grunnlag.
Irak-krigen og Libya-krigen.
https://www.aftenposten.no/viten/i/0wmB0/Desinformasjonens-tidsalder–Oyvind-Osterud
Libya-krigen.
Den desidert minst kunnskapsbaserte og infantile kommentaren «som for alltid vil fortjene en sentral plass i historien om norske tenkemåter», for å sitere professor Terje Tvedt, – kom fra KrFs Dagrun Eriksen, som entusiastisk støttet Libya bombingen: «Den arabiske verden trenger nå en reformasjon der man ikke bare skifter ut tyranni med folkestyre, men der man også skifter ut vilkårlig maktmisbruk med respekt for menneskerettigheter, skifter ut kvinneundertrykkelse med likeverd og likestilling, skifter ut fordommer med utdanning, skifter ut korrupsjon med en rettsstat.»
Det kanskje mest skremmende er Stortingets kontroll- og konstitusjonskomités manglede vilje til å gå dette etter i sømmene, slik at vi i ettertid som nasjon kan lære av dette og unngå slike feil i fremtiden.
Kommentar (først i dette dokumnetet): Dei kristne skulle forkynne evangeliet for alle folkeslag, så då skulle dei ha eit betre alternativ å fare med og bruke betre metode enn dette. For Guds born er det ein åndeleg røyndom og ein levemåte. Men kva er dette for noko? I Krf? Infernalske, infantile, enfant terrible?
Kristne verdiar eller det som «den Store Skjøkje har lyst på?»
I valkampen var der litt verdidebatt, kristne og verdikonservative ville prøve å forsvare kristne og norske verdiar, var slike verdiar under press på grunn av innvandringa? Og kva er kristne og norske verdiar. Dei prøvde å definere det som noko som likna oppremsinga til Dagrun Eriksen, sitert ovanfor.
Men går det an å snakke om kristne verdiar utan å snakke om vår frelse og om Kristus som vår frelsar og Herre? Kristne verdiar er vel det som han verdset og han døde for oss på korset, for å frelse oss for æva og gi oss evig liv. Så kristen verdiar er først og fremst at vi tek imot den frelsa, så vi gleder oss i den og verdset den over alt. Så lærde han oss å søke fyrst Guds rike og hans rettferd, så skulle vi få alt det andre i tillegg til det. Slik får vi kristne verdiar. Vi har fått barnekår hos Gud og får oppleve at han elskar oss og har omsorg for oss som sine born og gir oss gode gåver. Kristus er hovudet for kyrkja som er hans brud, han elskar henne og har omsorg for henne og det er på den måten at Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna. Og det er ein nasjonal verdi også. Men no har det vorte protestert mot dette, så då kan ein saktens spørje seg, kvar har det vorte av dei kristne og dei nasjonale verdiane?
Har den såkalla kvinnefrigjeringa vorte religion for dykk, så har de frigjort dykk frå sanninga i evangeliet. Kva er det då som står igjen, kva er rasjonaliteten i likestillinga. Det er framleis kvinna sitt behov og ynskje om å få seg ein mann, men ho vender seg til styresmakta med det, som om den er hennar herre i staden for Kristus og mannen. Som om ho venter seg at ho skal få seg mann ved å bruke politisk makt. Så vender de dykk til Libya med det og på den måten, som om ho ventar seg at ho skal få seg mann ved å bruke militærmakt. Så kjem menn frå Libya og dei andre muslimske landa til Noreg og gjerne til resten av Vesten og spør etter kvinnfolk. Og dei brukar makt.
Det minner om «Mor Israel» som dreiv hor med gudane til nabofolka. Så kom menn frå nabofolka og tok henne med makt, Israels folket vart bortførde til Babylonia. Etter nokre år kom kongebodet om at dei kunne fare heim att til landet sitt. Det fekk dei andre folka også. Dette er førebilete på den evangeliske forkynninga.
Dette har eg skrive mykje om tidlegare og har ikkje tenkt å gjenta det her. Og eg har heller ikkje tenkt å kase vekk tid og krefter på krangle med slike dumme politikarar. Men eg vil berre påstå at prestar og kristne leiarar og politiske leiarar som liksom skulle lære opp ei lita elite til å verte kompetente nok til å styre og som på den måten prøver å utvikle politisk leiarskap, har tvert om utvikla inkompetente politiske leiarar. Så vil de bruke det som argument mot demokratiet og den nasjonale frigjeringa. Men det er då heller dykkar antidemokratiske indoktrinering og propaganda som gjer folket inkompetente. Og ho er dumme som ei fele, kritisk sans er totalt frå verande.
Med religionen til den Store Skjøkje gjer de folket til trælar under synda og avgudane. Synda er avsporing frå vegen til Gud og slik er det med religiøsiteten til den Store Skjøkje. Det fører til avspora seksualitet og slik er det med det som ho har lyst på, materiell rikdom (Johannes Openberring.18).
Som mora, så dottera.
I Esekiel.16 les vi om ”Mor Jerusalem”:
ESK 16,1 – ESK 16,63 {JERUSALEMS TRULØYSE OG STRAFF} Herrens ord kom til meg, og det lydde så: 2 Menneske, tal til Jerusalem om alt det stygge byen har gjort, 3 og sei: Så seier Herren Gud til Jerusalem: Du har ditt opphav og di ætt frå Kanaanearlandet. Far din var ein amoritt og mor di ei hetittkvinne. [ditt opphav: Nokre av dei folka som budde i landet før, hadde gått opp i Israel, og med dei fylgde heidensk tru og skikk.] 4 Då du kom til verda, gjekk det så til: Den dagen du vart fødd, skar dei ikkje over navlestrengen; dei vaska deg ikkje rein med vatn, gneid deg ikkje inn med salt og la deg ikkje i reivar. 5 Ingen hadde medynk med deg, så dei gjorde noko slikt med deg, fordi dei tykte synd i deg. Nei, dei kasta deg ut på marka, fordi dei fekk motvilje mot deg den dagen du vart fødd. 6 Då gjekk eg framom og såg deg der du låg og sprala i ditt blod. Og eg sa til deg: “Du som ligg der i blodet ditt, skal leva; du skal leva 7 og veksa. Som blomen på marka gjer eg deg.” Og du voks og vart stor, ja, du vart ei fager kvinne. Brysta vart faste, og håret voks. Men du var naken og berr. 8 Då eg gjekk framom, fekk eg sjå at tida var komen for deg, tida til å elska. Då breidde eg snippen av kappa mi over deg og løynde din nakne kropp. Eg svor deg truskap og gjorde pakt med deg, og du vart mi, lyder ordet frå Herren Gud. [du vart mi: Pakta mellom Herren og Israel vert i biletspråket åt profeten ofte skildra som eit ekteskap. Sjå Jes 54, 5 f; Hos 2, 14-20.] 9 Eg vaska deg med vatn, skylde blodet av deg og salva deg med olje. 10 Så kledde eg deg i fargerike klede, tok på deg sandalar av delfinskinn, batt lin om hovudet ditt og sveipte deg i silke. 11 Eg pynta deg med smykke, gav deg armband på hendene og kjede om halsen. 12 Eg gav deg ring i nasen, øyreringar i øyro og ei fager krone på hovudet. 13 Så pynta du deg med gull og sølv og kledde deg i lin, silke og fargerike klede. Du fekk fint mjøl, honning og olje til mat. Du vart strålande fager og skikka til å vera dronning. 14 Mellom folka gjekk det ord om din venleik; for han var fullkomen av di eg hadde pynta deg så fint, lyder ordet frå Herren Gud. 15 Men du kjende deg trygg på din venleik og dreiv hor, fordi du hadde slikt ry. Som horkvinne baud du deg fram til kvar og ein som gjekk framom, og han fekk deg. [dreiv hor: Hor står ofte som bilete på avgudsdyrking og utruskap mot Herren. Sml. Hos 2, 2 ff.] 16 Du tok nokre av kleda dine og la dei på haugane som fargerike teppe. Og der dreiv du hor, som det aldri har hendt og aldri vil henda. 17 Du tok smykka dine av sølv og gull som eg hadde gjeve deg, og laga deg mannfolkbilete, som du dreiv hor med. 18 Du tok dine fargerike klede og hadde på dei, og min olje og min røykjelse sette du fram for dei. 19 Brødet som eg hadde gjeve deg, kveitemjølet, honningen og oljen som du hadde fått til mat, sette du fram for dei til godange, lyder ordet frå Herren Gud. 20 Sønene og døtrene dine, som du hadde født meg, tok du og ofra til mat åt dei. Var det ikkje nok at du dreiv hor, 21 sidan du òg slakta sønene mine og gav dei frå deg, når du lét dei gå gjennom elden for bileta dine? 22 Og med all din styggedom og all di utukt kom du ikkje i hug di ungdomstid, då du var naken og berr og låg og sprala i ditt blod. 23 Så hende det etter at du hadde gjort så mykje vondt – ve, ve deg! seier Herren Gud – 24 at du laga deg ei lege eller ein tram på alle torg. 25 På kvart gatehjørne bygde du ein tram. Der gjorde du din venleik til styggedom, når du opna fanget for kvar mann som gjekk framom; og støtt dreiv du hor. 26 Du låg med egyptarane, dine kraftige grannar, og med all di utukt harma du meg. 27 Då rette eg ut handa mot deg og tok att det du skulle ha. Dine fiendar, filistardøtrene, som blygdest av di skjemdarferd, lét eg gjera med deg som dei ville. 28 Så dreiv du hor med assyrarane, for du hadde endå ikkje fått nok. Ja, ikkje eingong då fekk du nok. 29 Og du heldt fram med di utukt, heilt til kræmarlandet Kaldea. Men heller ikkje då fekk du nok. 30 Å, kor du brann av lyst! lyder ordet frå Herren Gud. At du kunne gjera alt dette og bera deg åt som ei skamlaus skjøkje! 31 Du laga ei lege på kvart gatehjørne og bygde deg ein tram på alle torg. Men du var ikkje som andre skjøkjer, for du brydde deg ikkje om skjøkjeløn. 32 Du horkvinne, i staden for å halda deg til mannen din tek du framande menn. 33 Alle andre skjøkjer får gåver, men du gav løn til alle elskarane dine. Du betalte dei for å koma til deg frå alle kantar og driva hor med deg. 34 Såleis gjorde du det motsette av det kvinner plar gjera. Det var ingen som sprang etter deg, og ingen gav deg skjøkjeløn; men sjølv gav du løn. Så bakvendt bar du deg åt. 35 Difor, horkvinne, høyr Herrens ord! 36 Så seier Herren Gud: Du tok av deg kleda og viste fram din nakne kropp til elskarane dine som du dreiv hor med, alle dei avskyelege avgudane dine, og du drap borna dine som du gav dei. 37 Difor vil eg samla alle elskarane dine, som hadde glede av deg, både dei du elska og dei du hata. Eg samlar dei rundt deg frå alle kantar og kler av deg, så dei får sjå deg naken. 38 Så dømer eg deg så som kvinner vert dømde for ekteskapsbrot og drap; i harme og brennande iver lèt eg deg verta drepen. 39 Eg gjev deg over til elskarane dine, og dei skal bryta ned lega di og øydeleggja tramane dine. Dei riv av deg kleda, tek dei fine smykka dine og lèt deg liggja der naken og berr. 40 Så samlar dei ei folkemengd mot deg, steinar deg og høgg deg ned med sverd. 41 Dei brenner husa dine og held dom over deg, medan mange kvinner står og ser på. Såleis gjer eg ende på di utukt, så du ikkje meir kan gje horeløn. 42 Eg stiller min harme på deg. Så vik min brennande iver frå deg; eg held meg i ro og er ikkje lenger harm. 43 Fordi du gløymde di ungdomstid og gjorde meg harm med alt dette, vil eg òg la deg få att for di åtferd, seier Herren Gud. Har du ikkje gjort andre skamlause ting attåt all din styggedom? 44 Sjå, alle som brukar ordtak, skal ha dette ordtaket om deg: “Som mora, så dottera.” [Som mora, så dottera: Folket i Juda fylgjer skikkane hjå dei heidningfolka som budde der før: hetittar, amorittar osb. -> v. 3.] 45 Du er dotter til mor di, som ikkje brydde seg om mann og born. Og du er syster til systrene dine, som ikkje brydde seg om mennene og borna sine. Mor dykkar var ei hetittkvinne og far dykkar ein amoritt. 46 Den store syster di er Samaria, som bur med døtrene sine nord for deg. Og den vesle syster di er Sodoma, som bur med døtrene sine sør for deg. 47 Du bar deg ikkje åt berre som dei og fór med den same styggedomen, men etter ei kort tid bar du deg verre åt enn dei i alt du tok deg føre. 48 Så sant eg lever, seier Herren Gud: Sodoma, syster di, og døtrene hennar gjorde ikkje slikt som du og døtrene dine har gjort. 49 Sjå, hovmod er synda som Sodoma, syster di, gjorde seg skuldig i. Ho og døtrene hennar hadde rikeleg med brød og levde i fred og ro. Men ho sytte ikkje for dei ulukkelege og fattige. 50 Hovmodige var dei og gjorde slikt som eg har avsky for. Men då eg såg det, dreiv eg dei bort. 51 Samaria har ikkje synda halvparten så mykje som du. Du har gjort styggare ting enn systrene dine, og med all din styggedom har du vist at dei er rettferdigare enn du. 52 Så må du òg ta vanæra på deg, du som med di eiga synd har gått god for systrene dine. Fordi du har gjort verre ting enn dei, er dei rettferdigare enn du. Så må du skjemmast og bera di vanære, sidan du har vist at systrene dine er rettferdigare. 53 Men eg vil venda lagnaden for Sodoma og døtrene hennar og for Samaria og døtrene hennar. Og samstundes vil eg venda lagnaden for deg. 54 Så skal du bera di vanære og skjemmast av alt du har gjort, og såleis vera til trøyst for dei. 55 Syster di, Sodoma, og døtrene hennar skal koma i same stilling som før, like eins Samaria og døtrene hennar; og med deg og døtrene dine skal det òg verta som før. 56 Tala du ikkje mykje om Sodoma, syster di, den tid du var hovmodig? 57 Det var før vondskapen din vart synleg. Men no har du vorte til spott og spe for Edoms døtrer og alle der ikring og for filistardøtrene, som hånar deg på alle kantar. 58 Di vanære og all din styggedom må du bera sjølv, lyder ordet frå Herren. 59 Ja, så seier Herren Gud: Eg gjer med deg som du sjølv gjorde då du vanvørde eiden og braut pakta. 60 Men eg vil minnast pakta eg gjorde med deg då du var ung, og eg vil skipa ei evig pakt med deg. 61 Du skal minnast di åtferd og skjemmast når eg tek systrene dine, både dei som er større enn du, og dei som er mindre, og gjer dei til døtrene dine, endå dei ikkje er i pakt med deg. 62 Når eg gjer mi pakt med deg, då skal du sanna at eg er Herren. 63 Så skal du minnast di åtferd og blygjast og aldri meir opna din munn for skam, når eg tilgjev deg alt du har gjort, lyder ordet frå Herren Gud.
Som mora, så dottera, ho hadde ikkje omsorg for mann og born. Då skal vi hugse på at den vesentlege skilnaden på kvinna si ætte og ormen si ætt er at pattedyra har meir omsorg for ungane sine og at språksansen er der som særmerker menneska framfor andre dyr. Som nyfødd baby var ho forleten. Men Herren sa til henne at ho skulle leve: “Du som ligg der i blodet ditt, skal leva; du skal leva 7 og veksa. Som blomen på marka gjer eg deg.” Og det var nok.
Så les vi vidare: ”Og du voks og vart stor, ja, du vart ei fager kvinne. Brysta vart faste, og håret voks. Men du var naken og berr. 8 Då eg gjekk framom, fekk eg sjå at tida var komen for deg, tida til å elska. Då breidde eg snippen av kappa mi over deg og løynde din nakne kropp. Eg svor deg truskap og gjorde pakt med deg, og du vart mi, lyder ordet frå Herren Gud. [du vart mi: Pakta mellom Herren og Israel vert i biletspråket åt profeten ofte skildra som eit ekteskap. Sjå Jes 54, 5 f; Hos 2, 14-20.] 9 Eg vaska deg med vatn, skylde blodet av deg og salva deg med olje. 10 Så kledde eg deg i fargerike klede, tok på deg sandalar av delfinskinn, batt lin om hovudet ditt og sveipte deg i silke. 11 Eg pynta deg med smykke, gav deg armband på hendene og kjede om halsen. 12 Eg gav deg ring i nasen, øyreringar i øyro og ei fager krone på hovudet. 13 Så pynta du deg med gull og sølv og kledde deg i lin, silke og fargerike klede. Du fekk fint mjøl, honning og olje til mat. Du vart strålande fager og skikka til å vera dronning. 14 Mellom folka gjekk det ord om din venleik; for han var fullkomen av di eg hadde pynta deg så fint, lyder ordet frå Herren Gud.”
Men så vende ho seg bort frå han og vart ei hore som ikkje hadde omsorg for mann og born, ho drap borna ho hadde fått med han. Det viste seg sidan også, ved kristendomsforfølgingane. Men han straffa henne:
37 Difor vil eg samla alle elskarane dine, som hadde glede av deg, både dei du elska og dei du hata. Eg samlar dei rundt deg frå alle kantar og kler av deg, så dei får sjå deg naken. 38 Så dømer eg deg så som kvinner vert dømde for ekteskapsbrot og drap; i harme og brennande iver lèt eg deg verta drepen. 39 Eg gjev deg over til elskarane dine, og dei skal bryta ned lega di og øydeleggja tramane dine. Dei riv av deg kleda, tek dei fine smykka dine og lèt deg liggja der naken og berr. 40 Så samlar dei ei folkemengd mot deg, steinar deg og høgg deg ned med sverd. 41 Dei brenner husa dine og held dom over deg, medan mange kvinner står og ser på. Såleis gjer eg ende på di utukt, så du ikkje meir kan gje horeløn. 42 Eg stiller min harme på deg. Så vik min brennande iver frå deg; eg held meg i ro og er ikkje lenger harm. 43 Fordi du gløymde di ungdomstid og gjorde meg harm med alt dette, vil eg òg la deg få att for di åtferd, seier Herren Gud.
Når han dømmer henne, så får ho mange slags skjebner, der viser at det er mange kvinner som vert omtala som ei kvinne, så dei har den kvinnetypa og er den mennesketypa. Det minner om eit atomistisk samfunnssyn, menneske i fellesskapet og gjennom sosialiseringa vert dei nokså like i levemåten. Men kvar vart det då av dei jødiske mennene i dette? Det skal vel ikkje forståast så bokstavleg at kvinnene forlet dei og for til nabofolka og dreiv hor. Det var i tankeverda, i gudsdyrkinga at dei for til nabofolka og dyrka gudane deira, i staden for å elske Israels Gud og slik fekk nabofolka makt over dei.
Når var det han sa til henne at ho skulle leve? Det var vel allereie når han kalla Abraham, han trudde Gud og det vart rekna han til rettferd. Og den rettferdige, ved tru skal han leva. I Esekiel 23 ser vi at ho byrja med hordomen sin allereie når ho var i Egypt, altså før dei fekk moselova.
ESK 23,1 – ESK 23,49 {DEI TO UTUKTIGE SYSTRENE} Herrens ord kom til meg, og det lydde så: 2 Menneske, det var to kvinner, døtrer til ei og same mor. 3 Dei levde utuktig i sin ungdom; dei dreiv hor i Egypt. Der tok dei på brysta deira og klemde deira jomfrubarm. 4 Den eldste heitte Ohola, og systera heitte Oholiba. Dei vart mine og fødde søner og døtrer. – Namnet Ohola står for Samaria og Oholiba for Jerusalem. 5 Ohola dreiv hor og var utru mot meg. Ho lengta etter elskarane sine, assyrarane, som kom til henne, 6 statthaldarar og styresmenn, kledde i fiolett purpur, staute unge menn alle saman, ryttarar høgt til hest. 7 Ho gav seg til dei og dreiv hor; dei var alle mellom Assurs gjævaste menn. Såleis gjorde ho seg urein med alle dei som ho lengta så etter, og med alle avgudane deira. 8 Ho gav ikkje opp det utuktige livet ho hadde ført heilt frå ho var i Egypt. Der låg dei med henne då ho var ung, klemde hennar jomfrubarm og auste sin elskhug ut over henne. 9 Difor gav eg henne over til elskarane hennar, assyrarane, som ho lengta så etter. 10 Dei kledde henne naken, tok sønene og døtrene hennar og drap henne med sverd. Ho fekk uord på seg mellom kvinner. Såleis fullførte dei domen over henne. 11 Det såg Oholiba, syster hennar. Likevel vart ho endå verre enn systera i sine lyster og sitt utuktige liv. 12 Ho lengta etter assyrarane, statthaldarar og styresmenn som kom til henne i staselege klede, ryttarar høgt til hest, staute unge menn alle saman. 13 Eg såg at ho òg vart urein; begge gjekk dei same vegen. 14 Men endå lenger dreiv ho si utukt. Ho fekk sjå nokre menn som var teikna på veggen, bilete av kaldearar, rita inn med raudt. 15 Dei hadde belte om hoftene og hue som hang ned over hovudet. Alle såg ut som stridsmenn på vogner. Såleis var biletet av babylonarane, dei som har Kaldea til heimland. 16 Då ho såg mennene, fekk ho lyst på dei og sende bod til Kaldea etter dei. 17 Babylonarane kom til henne på elskhugslega og gjorde henne urein med si utukt. Men då ho såleis hadde vorte urein, vart ho inderleg lei av dei. 18 Sidan ho dreiv si utukt så openbert og kledde seg naken, vart eg lei av henne, liksom eg før hadde vorte lei av syster hennar. 19 Men endå lenger dreiv ho si utukt; for ho kom i hug sin ungdoms dagar, då ho dreiv hor i Egypt. 20 No lengta ho etter horkarane der; dei hadde lem som esel og sæd som hestar. 21 Du tenkte med lengsle på din ungdoms skamlause ferd, då egyptarane klemde barmen din og tok på dei unge brysta dine. 22 Difor, Oholiba, seier Herren Gud: No eggjar eg elskarane dine mot deg, dei som du vart så inderleg lei av; eg lèt dei koma mot deg frå alle kantar: 23 babylonarane, alle kaldearane, mennene frå Pekod, Sjoa og Koa, og alle assyrarane saman med dei, staute unge menn, statthaldarar og styresmenn alle saman, stridsmenn på vogner og høgvørde menn, alle til hest. [Pekod, Sjoa og Koa: strok i Babylonia, ikkje langt frå Tigris.] 24 Dei kjem imot deg frå nord med rullande vogner og ei mengd med folk. Store skjold, små skjold og hjelmar retter dei mot deg frå alle kantar. Eg set dei til domarar, og dei skal døma deg etter sine lover. 25 Eg lèt deg få kjenna min brennande vreide, og dei går laus på deg i harme. Nasen og øyro skjer dei av deg, og det som då er att av deg, skal falla for sverd. Sønene og døtrene dine tek dei, og det som enno er att av deg, skal elden øyda. 26 Dei riv av deg kleda og tek dine smykke. 27 Såleis gjer eg ende på di skamlause ferd og på det utuktige livet som du tok til med i Egypt. Du skal ikkje sjå etter elskarane dine, og egyptarane skal du ikkje tenkja på meir. 28 For så seier Herren Gud: Sjå, eg gjev deg i hendene på dei du hatar, dei som du vart så inderleg lei av. 29 Dei skal visa sitt hat mot deg og ta frå deg alt du vann med ditt strev. Dei lèt deg liggja naken og berr, så din utuktige kropp vert synleg. Det er ditt skamlause horeliv 30 som har fått slike fylgjer for deg; for du var trulaus og sprang etter andre folk og gjorde deg urein med avgudane deira. 31 Du gjekk på same vegen som syster di; difor lèt eg deg drikka den same skåla som ho. 32 Så seier Herren Gud: Skåla åt syster di skal du tøma, ho er både djup og vid. Då vert du til lått og spott; skåla rømer mykje. 33 Du vert drukken og full av sorg; skåla åt Samaria, syster di, er ei uhyggjeleg skål som øydelegg. 34 Du må drikka henne ut til siste dropen, tyggja på skålbrota og riva brysta dine sund. Eg har tala, lyder ordet frå Herren Gud. 35 Difor seier Herren Gud: Fordi du gløymde meg og vende meg ryggen, skal du få lida for di skamlause utukt. 36 Herren sa til meg: Menneske, vil du døma Ohola og Oholiba? Då skal du la dei få vita om all sin styggedom. 37 Dei braut ekteskapet og har blod på hendene. Dei dreiv hor med avgudane sine, og dei borna som dei hadde født åt meg, gav dei til føde for dei. 38 Ja, endå meir har dei gjort mot meg: Dei gjorde heilagdomen min urein og vanhelga kviledagane mine. 39 Når dei hadde slakta borna sine for avgudane, kom dei same dagen inn i min heilagdom og vanhelga han. Sjå, så bar dei seg åt i mitt hus! 40 Ja, dei sende til og med bod etter menn som skulle koma langt bortanfrå. Og då det vart sendt bod etter dei, kom dei som du hadde lauga og sminka og pynta deg for. 41 Du sat på ei briken lege. Eit bord stod duka framføre, og der hadde du sett fram den røykjelse og olje som eg skulle ha. 42 Der inne høyrdest lyden av ei sorglaus mengd. Og til den store mengda av menn kom drikkebrør som vart henta frå øydemarka. Dei gav systrene armband på hendene og eit staseleg diadem på hovudet. 43 Då sa eg om den utlevde skjøkja: “No driv dei sanneleg hor med henne att, ja med henne!” 44 Dei gjekk inn til henne; som ein går til ei utuktig kvinne, så gjekk dei til Ohola og Oholiba, dei skamlause kvinnene. 45 Men rettferdige menn skal døma dei, som ein dømer kvinner som bryt ekteskapet og tek liv. For horkvinner er dei, og det er blod på hendene deira. 46 Så seier Herren Gud: Eg fører fram ein folkeskare mot dei og gjev dei over til mishandling og ran. 47 Folkeskaren skal steina dei og hogga dei ned med sverd. Sønene og døtrene deira skal dei drepa, og husa skal dei brenna. 48 Eg gjer ende på den skamlause utukta i landet. Alle kvinner skal ta lærdom av det og ikkje lenger driva hor som de. 49 De må sjølve ta ansvaret for den skamlause åtferda dykkar og bera straffa for den syndige avgudsdyrkinga. Då skal de sanna at eg er Herren Gud.
Den rettferdige, ved tru skal han leva, ved trua på Abrahams Gud. Men problemet var at dei hadde mista trua på han og vende seg bort frå han.
Jesus har skapt meg og han reiser opp si kyrkje for å bruke oss i denne siste tida.
Jesus sa til meg at han har skapt meg og han vil reise opp si kyrkje i denne siste tida, bodskapen 17.9.2017:
Du skal ikkje undre deg når du ser deg omkring, om alt det som skjer i denne verda, for her er det eg, Herren, som har talt at det må skje. Men midt opp i denne tid, så vil eg reise opp mi kyrkje, som står på mitt Ord, søker meg gjennom mitt Ord. Ja, eg ynskjer du (inntil?) skal få sjå meir av min herlegdom, så skal du oppleve beskjed ifrå meg, Herren, og eg skal seie her tett ved meg, på klippen, her er ein stad, still deg der, stå der. Så vil eg, Herren, eg vil velsigne deg, og du skal få kjenne, at eg Herren som har skapt deg, eg er Herren som har forma deg, for at eg skal bruke deg no, i denne avslutningstid.
For eg kallar deg ved namn og de er mine. Du skal ikkje lenger sjå deg engsteleg om, for det er eg, Herren, som har teke hand om deg. Og inntil i dag, så har eg bevara deg med mi allmakts hand. Og du skal stole på og vite, at eg, Herren, slepp deg ikkje, eg forlet deg ikkje, ja, eg søv ikkje, eg slumrar ikkje, eg har mine auge festa på deg. Så høgt elska eg deg, at eg var villig til å lide døden, korsets død for deg. Og eg har heller ikkje etterlete deg åleine, men eg har sendt min Ande, for han skal verke i deg og gjennom deg, det eg byrja, det eg byrja, det eg byrja å lære mine disiplar og apostlar, slik er eg også i dag, eg er den som skal fullføre dette verket. For eg er alfa og omega og eg er Herren og eg er den som kjem ganske snart.
Det vart gjenteke ”det eg byrja” tre gongar, så då er det vel for å understreke det, så vi skal merke oss det spesielt. Eg ser dette på bakgrunn av:
SLM 139,14 – SLM 139,15 Eg takkar deg fordi eg er skapt på skræmeleg underfull vis. Underfulle er dine verk, det veit eg så vel. 15 Mine bein var ikkje dulde for deg då eg vart skapt i løyndom og forma djupt i jorda. [djupt i jorda: her bilete på morslivet.]
JES 44,21 {EG LØYSER DEG UT} Kom dette i hug, Jakob, kom det i hug, Israel! For du er min tenar. Eg har skapt deg, du er min tenar, du er ikkje gløymd av meg, Israel.
ESK 16,6 Då gjekk eg framom og såg deg der du låg og sprala i ditt blod. Og eg sa til deg: “Du som ligg der i blodet ditt, skal leva; du skal leva 7 og veksa. Som blomen på marka gjer eg deg.” Og du voks og vart stor, ja, du vart ei fager kvinne. Brysta vart faste, og håret voks. Men du var naken og berr. 8 Då eg gjekk framom, fekk eg sjå at tida var komen for deg, tida til å elska. Då breidde eg snippen av kappa mi over deg og løynde din nakne kropp. Eg svor deg truskap og gjorde pakt med deg, og du vart mi, lyder ordet frå Herren Gud. [du vart mi: Pakta mellom Herren og Israel vert i biletspråket åt profeten ofte skildra som eit ekteskap. Sjå Jes 54, 5 f; Hos 2, 14-20.] 9 Eg vaska deg med vatn, skylde blodet av deg og salva deg med olje. 10 Så kledde eg deg i fargerike klede, tok på deg sandalar av delfinskinn, batt lin om hovudet ditt og sveipte deg i silke. 11 Eg pynta deg med smykke, gav deg armband på hendene og kjede om halsen. 12 Eg gav deg ring i nasen, øyreringar i øyro og ei fager krone på hovudet. 13 Så pynta du deg med gull og sølv og kledde deg i lin, silke og fargerike klede. Du fekk fint mjøl, honning og olje til mat. Du vart strålande fager og skikka til å vera dronning. 14 Mellom folka gjekk det ord om din venleik; for han var fullkomen av di eg hadde pynta deg så fint, lyder ordet frå Herren Gud.
Og så tenker eg meg at Jesus reiser opp si kyrkje på liknande vis. Her vert det atomistiske samfunnet med fridomen i Kristus klarare, vi er einskildmenneske i samfunn med Gud, vi er eitt i Kristus. Her vert mannens rolle klarare, så i ekteskapet vert mann og kvinne som eit toatomig molekyl.
Når ho var ein liten baby skulle eigentleg foreldra ha teke omsorg for henne. Når han kom tilbake igjen til henne og ho hadde vorte voksen og tida var moden for henne til å elske, verka det som ho framleis berre låg der like naken. Det verkar rart, men eg tenker meg at dette svarar til den naturvitskaplege tenkinga, om ein mann ville og fekk elske med henne, var det berre å legge seg i lag med henne. Men Gud er ånd og kjem i tillegg til dette. Og han kledde henne og pynta henne og reiste henne opp som ei staseleg dronning. Så eg tenker meg at slik er den kristne vekkinga, slik reiser Jesus opp si kyrkje. Jesus gir ånd og liv til vår sjel og vekker oss opp til liv i samfunn med Gud, han skaper oss i Kristus liksom skapinga i 1.Mos.2.
EFE 2,8 – EFE 2,10 For av nåde er de frelste, ved tru. Det er ikkje dykkar eige verk, det er Guds gåve. 9 Og det kviler ikkje på gjerningar, så ingen skal rosa seg. 10 For vi er hans verk, skapte i Kristus Jesus til gode gjerningar som Gud føreåt har lagt ferdige, så vi skulle ferdast i dei.
Når ho var ein liten baby var det naturleg nok foreldra hennar som skulle elske henne og ha omsorg for henne og når ho vart voksen og tida var komen for henne til å elske så var det naturleg nok ein ung mann som skulle elske henne og ta omsorg for henne. Slik tenker eg som realiskt og naturvitar, når ho er voksen og tida hennar er komen for å elske er kroppen hennar det som mitt hjerte atttrår. For han skapte kvinna av mannens sidebein, det låg nær til mannens hjerte, så hjertet hans naturleg nok attrår kroppen hennar. Gud er ånd og kjem i tillegg til denne fysiske realiteten. Eg skal berre takke Jesus for frelsa, så vil han gje meg det som mitt hjerte attrår. Bodskapen 12.10.2014:
Ja, seier Herren, eg har sagt i mitt Ord, at du skal fryde deg og glede deg i mi frelse. Gled deg i meg, seier Herren, så skal eg gje deg kva ditt hjerte attrår. Ver ikkje opptatt med det som er rundt deg, sjå deg ikkje om, verken til høgre eller venstre, men ha ditt blikk festa på meg, seier Herren. Ver oppteken med det som er der oppe. Eg har jo sagt i mitt ord, er de oppreist med meg, då skal de søke det som er der oppe. Men eitt er nødvendig, seier Herren, det er å verte fylt av min Ande, fylt av mi salving og kraft i denne tida. For sjå, den vonde, han står dykk imot. Men med mi kraft og mi salving, så skal de vinne meir enn siger, seier Herren. For sjå, den ånd som bor i deg, den er sterkare enn den som er i verda.
Mange er dei i desse dagar, som ser seg tilbake og som ligg etter på vegen. Derfor, mine barn, skal de rope til meg og be for dei, at dei skal få ny kraft og nytt mot og eg skal møte dei på nytt igjen, seier Herren. For sjå, det er mange som er såra, det er mange som har det vondt og lid. Men de, mine born, de skal gå ut og trøyste dei. Og de skal hjelpe dei på vegen, for eg har sagt i mitt Ord, at de som er sterke, de eg skuldige til å bere dei svake. For sjå, det er mange svake mellom mitt folk. Men eg, Herren, ynskjer å kalle dei i desse dagar og eg, Herren, skal fylle dei med mi salving og kraft. Og då skal den svake seie, eg er ein helt. For sjå, det er kun med mi kraft du kan vinne siger.
Kristus sa at dersom vi vert verande i hans ord, skal vi få lære å kjenne sanninga og den skal setje oss fri. Den sanninga er rasjonaliteten i Guds Ord og den er rasjonaliteten til Jesu kyrkje. Likevel er det tydelegvis mange som opponerer mot den sanninga og vil frigjere seg frå den. Så vil dei opponere mot rasjonaliteten i realfaga også. Men då viser det seg at dei får problem med empirien også, det dei ser, høyrer og sansar. Spesielt når dei møter andre menneske. Og kvifor det? Fordi dei har problem med seg sjølve, sin eigen sjølvforståing, korleis vere menneske?
Men når vi audmjukar oss for Gud og tek imot den nåden han gir oss i Kristus, bøyer oss for korsets fot og vedkjenner vår synd for han, så tilgjev han oss syndene og Jesu blod reinsar oss frå all synd. Ved trua på han får vi den Heilage Ande av berre nåde. Vår lekam er eit tempel for den Heilage Ande, så vår sjel er i Anden, vi er i Kristus og då er vi nye skapningar. Vi er Guds verk, skapte i Kristus Jesus til gode gjerningar som han har lagt ferdige for oss, så vi skal vandre i dei. Så det er nok til at vi skal kunne påstå at Gud har skapt oss, det var dette som skulle til. For Gud har skapt alle ting ved sitt Ord og han gjer sitt verk i oss og med oss ved sitt Ord og sin Ande og det er samanfallande med at han gir oss den rette åndelege og rasjonalistiske innsikta. Rasjonalitet er forstand, men dette overgår vår forstand. Jesus lever, han gir oss ånd og liv frå himmelen og er trua sin opphavmann og fullendar, Anden openberrar Ordet for oss og leier oss fram til heile Sanninga, som er Kristus. Dette overgår vår forstand, men det er fruktbart for vår forstand.
Då er det viktig for meg og for oss å vende hugen opp til han og sjå på han og ære og takke han for frelsa. Både for vår eigen del, å ha den rette sjølvforståinga, og for å dele dette med andre. Han vil gjere meg til ein kanal for si velsigning, då må eg feste blikket mitt på han, for det er då han velsigninga kjem ifrå.
Han har skapt meg, for å bruke meg i denne siste tida. Og eg er naturvitar og realist som trur på han. Og han vil reise opp si kyrkje i denne siste tida. Frå våre liv skal det som skrifta seier strøyme elvar av levande vatn.
Vi er forsona med Gud på evangeliets grunnvoll og er komne inn i eit slikt forhold til Gud som menneska var i før syndefallet, men no er Kristus den siste Adam, som er ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgivande ånd. Og han som byrja den gode gjerning i oss, han skal også fullføra den. Det gjeldt både i kyrkjehistoria og i den einskilde sitt liv.
Dette har eg skrive om i dokumentet https://bluehost944.com/2017/11/30/gud-har-skapt-oss-i-kristus-og-han-reiser-opp-si-kyrkje-for-a-bruke-oss-i-denne-siste-tida/
Så eg hevdar at denne såkalla kvinnefrigjeringa, likestillinga og politiseringa av kvinna eigentleg er sundskjeringa og den gamle vonde naturen som trælkar under lovens bokstav og menneskebod. Slik prøver dei å lure på fridomen vår, for å fange oss og få oss inn under trældomens åk igjen. Som om det var dei som byrja si gjerning og skal fullføra den. Men det er det ikkje og det skal vi heller ikkje narre oss til å gå med på. Denne politiseringa av kvinna viser seg som avgudsdyrking som er synd og fører til synd og ureinskap. Det er nettopp slikt Jesus set oss fri ifrå og Jesus blod reinar oss ifrå. Så eg skal berre oversjå det og sjå bort ifrå det. Lese Guds Ord, tru det og sjå opp til Jesus.
I staden for å sjå på ei slik kvinne og/eller tenke på henne eller i det heile tatt å bry meg om kva ho driv på med, ser eg heller med mine fysiske auge på ei vilkårleg kvit kvinne, ho Reella, ei jente som studerer realfag eller eit nakenbilete av ei kvit kvinne og så tenker eg på henne. Aller helst skulle eg likt å få møte henne og snakke med henne, sjølv om eg ikkje får det, så kan eg tenke på henne slik som eg såg henne og tenke på henne. Så kan eg snakke med Jesus om henne og erkjenne at eg vert tiltrekt av kroppen hennar, det er det mitt hjarte attrår. Så løfter eg hugen opp til han og ser på han med hjartets opplatne auge, festar blikket på han, takkar han for frelsa og gleder meg i han. Så vil han gi meg det som mitt hjarte attrår. Slik helgar eg Kristus som Herre i mitt hjerte , slik at han ved sin Ande rår over kjønnslysta. Det er poenget med hjerteomskjeringa i den Heilage Ande. Og slik vil han regjere utifrå mitt hjertes trone. Så slik har dette med kjøtet og kjønnslysta å gjere og slik har det med naturvitskapen å gjere. For Gud har forsona verda med seg i Kristus og når vi let oss forsone med han i Kristus, får vi oppleve forsoninga i våre liv, vi har fred med Gud og får oppleve at Jesus gir oss fred og kvile i hjerte, sinn og tanke.
Bodskapen 28.11.2001:
Ja, eg vil regjera utifrå ditt hjertes trone, sier Herren, og eg ønska at du selv skal få stiga ned, gi meg den retten som tilkommer meg, for eg er ikkje ute for å ødeleggja livet ditt. Eg er ute for at du skal få oppleva at eg tar styringa, eg tar kontrollen, ikkje som ein ond despot, men som en kjærlighetens konge, som drar omsorg for mitt folk, som vet kva du trenger til, og eg vil losa deg igjennom, eg vil føra deg igjennom, ja, eg går selv frem foran deg og min herlighet skal også slutta toget ditt. Og du skal vita det er berre i den grad at eg får lov til å få råderetten i ditt liv, du skal også få kjenna at du trivest, du skal få kjenna her er eit område der min salvelse er over deg, det er det eg har skapt deg til, for du skal få kjenna min kraft, min nærhet, og eg vil – eg vil også bruka deg som mitt redskap, som min kanal for mine velsignelser. Og dessto meir eg får råderetten på ditt hjertes trone, dessto rikare får min velsignelse flyta gjennom livet ditt, og du får lov til å ikkje berre koma inn i den tredje beste, den nest beste, men den beste planen med ditt liv, ikkje nøy deg med noko mindre, eg ønsker å vera din Herre, eg ønsker å leda deg og ta hånden om livet ditt, sier Herren, og du skal få oppleva når du gir meg råderett, skal du også oppleva at min makt openbares, min makt openbares. Eg tvingar meg ikkje inn på denne rett, i livet ditt, men eg viser deg min nåde og eg viser deg kor høyt eg elsker deg. Og så ønsker eg også du skal få levera nøklane til meg til alle dine rom, også dine aller hemmelegaste rom skal du få levera nøklane og seia Jesus, velkommen inn, velkommen inn med ditt lys, velkommen inn med ditt ords tilrettevisning, eg bøyer meg for deg. Så skal du få oppleva at der blir trivsel i huset og du skal få merka eg er ikkje komen for å ødelegga, eg er komen for at du skal få del i liv og liv i overflod, sier Herren.
Halleluja, vi lovar deg.
Jesus vekker mitt reine samvit, slik at eg skal sjå på han, bodskapen 17.2.2013:
Ja, endå ein gong har eg talt til deg, gjennom mitt Ord og ved den Heilage Ande, og for å vekke ditt reine samvit, at du skal sjå på meg, eg som er trua sin opphavsmann og fullendar, du skal sjå på meg gjennom alle ting, i alle livets forhold og tilskikkelsar. For du har fått oppleve prøvingar og du tenker i ditt hjerte, det nyttar ikkje. Men kom til meg, alle som strever og har tungt å bere og eg vil gi deg kvile.
Eg vil gi deg ei herleg og vidunderleg kvile. Ei kvile som du ikkje kan forstå med din menneskelege forstand. Men eg vil gi deg kvile i ditt hjerte og ditt sinn, så du kan stole på meg i ei kvar tid, at eg er den eg har sagt meg å vere og eg vil føre deg ut av vansken. Og du skal love meg og du skal prise meg, for eg Herren er den som elskar deg, eg er den som har teke deg opp og eg er den som leiar deg. Og når du ser på meg, så skal du ikkje gå feil, men du skal få oppleve ei røyst bak deg som seier:” Dette er vegen, vandre på den.”
Når eg ser på han, innser eg at han har skapt meg og og elskar meg og han har skapt kvinna slik det er sagt i 1.Mos.2, fordi han elskar meg. Så eg takkar han for det. Når eg ser på han, skal eg ikkje gå feil, men eg skal få oppleve ei røyst bak meg som seier: ” Dette er vegen, vandre på den.” Og han har nyleg minna meg om at hans Ord er lykte for min fot og lys på min sti. Så det skal leie meg vidare.
Djevelen har vorte kasta ned på jorda og han strir mot Jesu kyrkje.
INNLEIING:
Då eg vart døypt i den Frie Evangeliske forsamling, Betel Volda, var der ei dame nede i salen som såg eit syn, at draken stod på kanten av dåpsgrava og slo med halen ned i vatnet. Eg merka også dette, sjølv om eg stod med ryggen til og såg i motsatt retning. Dette synet fortel meg noko vesentleg om konflikta mellom Guds born og dei vonde åndsmaktene. I denne striden er det viktig for oss å vedkjenne at Kristus lever og lovprise Gud og Lammet for frelsa. det er framleis slik at gleda i Herren er vår styrke og han tronar framleis over Israels lovsongar.
I ettertid, når eg har sett bilete at dinosaurar, har eg oppdaga at denne draken var ein Tyrannosaurus. Dermed har vi ei kobling mellom det åndelege og naturvitskapen, geologien og biologien med utviklingslæra. Ved trua på Guds Son, skal kvinna si ætte sigre over ormen si ætt.
BØN OM FRELSE OG LOVPRISING FOR FRELSE.
Når eg var barn, brukte mor mi å be kveldsbøna i lag med meg og bror min som er eitt og eitt halvt år eldre enn meg. Ho bad om frelse for vår næraste slekt, ho bad for misjonen, ”dei fattige” og folk med problem. Ein gang sa ho at vi måtte tenke over kva vi bad om. Då byrja eg å be sjølv. Gjennom kristne organisasjonar fekk eg forståing av at det var viktig å erkjenne si tru på Kristus overfor dei vi omgås. Dette syntest eg var vanskeleg. Men i mi bøn til Jesus erkjente eg dette for han og eg bad han sette meg fri frå denne menneskefrykta, eg bad han om å frelse både meg sjølv og andre.
Eg hadde høyrt om syndefallet og forstod at det var det som var sjølve problemet. Eg bad for kvinna om at ho ikkje måtte la seg forføre slik som ved syndefallet, eg bad Kristus om åfrelse henne. Slik bad eg spesielt for jenter som eg syntest var vakre og jenter som eg vart forelska i, slik vart ogsåmin kjærleik til dei. Kristus hadde døytt både for meg og dei og eg forstod at han ville frelse både meg og dei. Eg elska han for det og eg trur det kom til åprege mitt kjærleiksforhold til han, eg trur han elska meg for denne innstillinga. Eigentleg var det Gud som elska meg i Kristus Jesus og som dermed gjorde at for meg var kjærleiksforholdet mellom meg og kvinna Guds sak som han hadde med ågjere. Gud elska meg i Kristus Jesus og det gjorde at eg elska, dette gjaldt min kjærleik til kvinna også.
Seinare har eg forstått at der er eit kjærleiksforhold mellom Kristus og hans brud (menigheta/kyrkja), og når eg tok imot Kristus og hans kjærleik i mitt hjerte, såkom dette kjærleikdsforholdet mellom Kristus og hans brud inni meg, slik at dette kjærleiksforholdet mellom Kristus og hans brud ogsågjeld kjærleiksforholdet mellom meg og kvinna. Kristus lever i meg og skal leve sitt liv i meg og gjennom meg. Gud elskar meg i Kristus Jesus og med denne kjærleiken til meg vil han ogsågi meg ei kone.
RMR 5,1 – RMR 5,8 Sidan vi no har vorte rettferdige ved tru, har vi fred med Gud ved vår Herre Jesus Kristus. 2 Gjennom han har vi òg ved trua fått tilgjenge til den nåden vi står i, og vi prisar oss lukkelege fordi vi eig von om Guds herlegdom. 3 Ja, ikkje berre det, vi prisar oss òg lukkelege over trengslene våre. For vi veit at trengsla gjer oss uthaldande, 4 og den som held ut, får eit prøvt sinn, og den som er prøvd, får von. 5 Og vona gjer ikkje til skammar, for Guds kjærleik er utrend i hjarto våre ved Den Heilage Ande som han har gjeve oss. 6 Medan vi endå var hjelpelause, døydde Kristus til fastsett tid for ugudelege. 7 Snautt nok vil nokon gå i døden for ein rettvis mann – endå det kan vel henda at einkvan vågar livet for ein som er god. 8 Men Gud syner sin kjærleik til oss med di Kristus døydde for oss medan vi endå var syndarar.
Guds kjærleik er utrend i mitt hjerte ved den Heilage Ande som er meg gitt. Det er ein lovsong som Gud har lagt ned i meg, lovsongen for at han frelser meg og ved at han frelser meg, så vil han også frelse ei kone til meg. At han frelser meg og at han frelser henne for æva er ein lovsong som han har lagt ned i meg. Guds kjærleik er utrend i mitt hjerte ved den Heilage Ande som er meg gitt, eg elskar henne med denne kjærleiken, eller kanskje rettare, så er det Gud sjølv som elskar henne med denne kjærleiken gjennom meg, erg er kanal for Guds kjærleik og Guds velsigning. Dette gjer at min kjærleik til henne og mi forelsking i henne er ein lovsong til Gud for at han frelser oss for æva, det er ein lovsong til lammet som har kjøpt oss til Gud med sitt eige blod og til Gud som har skapt oss. (Op.4,11&5,12). Det var Gud sjølv som laga det slik og det er dette eg framleis må innstille meg på ved at eg framleis på blodets grunn stig fram for nådens trone og søker miskunn og nåde til hjelp i rette tid, framleis stige fram for nådens trone og be Gud om å gi meg hjelp i form av ei kone. Gud vil istandsette meg slik som fordum, så eg trur han gjev meg ei kone ved gjenfødinga, for vi skal ta lærdom av at han skapte kvinna av mannens sidebein. (Bodskapen 7.6.09).
GODT SAMVITS PAKT MED GUD.
Kvifor opplevdes det som vanskeleg åkjennast ved Jesu namn? Jau, det kunne bety at ein vart utskilt frådei og haldninga fråein del kristne organisasjonar var at ein skulle skilje seg ut også, og til dels påein kunstig måte, med ein del menneskeskapt moral som dei ikkje hadde fråBibelen. Men kva med Jesu ord om åsnu det andre kinnet til, skulle eg ikkje ha rett til åforsvare meg? Men der er ei djupareliggande årsak til det og det trur eg nettopp er dette kjærleiksforholdet mellom Kristus og bruda, ved åta imot Kristus som vår frelsar og Herre, såfår vi dette kjærleiksforholdet inni oss. Kjærleiksforholdet mellom Gud og menneske vert gjenoppretta og det har ogsåmed kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne ågjere, sådet ligg mykje følelsar i det. Vi vert heilaggjorde ved trua påKristus og dåvert ogsåkjærleiksforholdet mellom mann og kvinne heilaggjort. Men mellom tenåringsungdommar er gjerne kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne eit motiv for erting, kanskje endåtil mobbing.
På grunnlag av arvesyndslæra har kyrkja ein tradisjon av å gå i rette med kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne og denne moralen har langt på veg gjennomsyra kristne organisasjonar også og kan nok langt på veg vere forklaringa på at tenåringar ertar og kanskje endåtil mobbar på grunn av kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne. Men for meg verka det som om dei med denne moralen meinte og hevda at mennesket framleis skulle ha dårleg samvit på grunn av syndefallet og gøyme seg for Gud slik som Adam og Eva gjorde. Det verka som om dei trekte motsett konklusjon av den konklusjonen som eg trekte, som om dei enno ikkje hadde forstått at vi er forlikte med Gud ved evangeliet om Kristus.
1PE 3,21 det som no frelser dykk i sitt motbilete, dåpen. Dåpen er ikkje ei reinsing frå ytre ureinskap, men eit godt samvits vedkjenning til Gud, med grunnlag i Jesu Kristi oppstode –
Når eg las dette vart eg dess sikrare på at mitt syn var rett og at dei tok fundamentalt feil. Eg forstod at det gode samvits pakt med Gud (vedkjenning til Gud) var det motsette av å ha dårleg samvit på grunn av syndefallet og gøyme seg for Gud slik som Adam og Eva gjorde. Den kristne dåpen var det motsette av å la seg dåre og forføre slik som ved syndefallet.
SYNET: DJEVELEN VART KASTA NED FRÅ HIMMELEN.
Eg døypte meg i Betel Volda siste året eg gjekk på gymnaset, eg inngjekk eit godt samvitspakt med Gud og då tenkte eg spesielt på nettopp dette at eg skal ikkje ha dårleg samvit på grunn av kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne, slik som Adam og Eva, som gøymde seg for Gud. Så reiste eg på tråling heile sommaren, ein lang tur på 4 månadar. Når eg kom heim att, besøkte eg ein lærarskuleelev som eg brukte å besøke siste året på gymnaset, vi hadde bønnemøte heime hos han og då hende det han kom medbodskap gjennom tungetale og tyding. No fortalde han meg at der var ei jente som hadde eit syn då eg vart døypt. Ho såg ein drake som stod ved sida av dåpsgrava og slo med halen ned i vatnet, rett ved sida av meg. Ho tenkte:” få han under”. Etterpå var alt kvitt.
Eg kunne fortelje han at eg også hadde merka det same, sjølv om eg stod med ryggen til. Når eg gjekk til dette møtet syntest eg ikkje eg følte den same overstrøymande velsigninga som tidlegare, slik sett verka det heller grått og kvardagsleg. Men eg hadde berre ei svak fornemming av at der var ein strid i himmelen og at ein engel stakk sverdet bort i noko, det måtte vere Djevelen, ikkje at eg såg det, men det var nok heller vedkjenninga mi som var slik, på grunnlag av Op.12,9-12. Når eg var på møtet og hadde stege ned i dåpsgrava og var klar til å verte lagt bakover ned i vatnet, var det som om det opna seg eit hol i himmelen og der kom noko ramlande ned i vreide. Så stod draken på den andre sida av dåpsgrava med ryggen mot den, snudde hovudet mot høgre og såg på meg, vreid seg rundt og slo med halen ned i vatnet. No fyrst vart eg klar over at det var ein drake. Den vesle handa han hadde på sida forundra meg. Fyrst seinare har eg sett bilete av noko liknande og konkludert med at det var ein Tyrannosaurus. Seinare har eg også sett naturfilm av nokre slags krokodiller som slår med halen på liknande måte og det er eit voldsomt og drepande slag. Eg stod med ryggen til og tenkte på å snu meg for å sjå kva som gjekk føre seg, det var altså så tydeleg at eg lurte på om eg på ein eller annan måte kom til å sjå det om eg snudde meg, men det gjorde eg ikkje og det var nok det tryggaste, det som var viktig for meg, var å vere oppteken av å verte døypt, av å inngå eit godt samvits pakt med Gud. Medan eg var nede i vatnet hadde eg ei svak fornemming av to auge som såg på meg frå mi venstre sida. Eg har ei aning av at han såg til mitt hjerte. Og kva var det i så fall han såg etter? Eg trur han såg etter kor sterk trua mi var, var der ei svakhet i mi tru og ein liten vilje igjen til å kjempe i eiga kraft. Og kvifor såg han etter det? I så fall var det noko som han kunne utnytte.
Dette liknar på det som er fortalt i Johannes Openberring om at draken vart kasta ned. Denne draken hadde sju hovud og ti horn og svarer altså ikkje til ein verkeleg dinosaurus som hadde berre eitt hovud. Seinare i Johannes openberring er Draken likevel kalla den gamle ormen, til tross for at ormen i Edens hage hadde berre eitt hovud.
ÅPE 12,9 – ÅPE 12,12 Den store draken vart styrta, det er den gamle ormen, han som vert kalla djevelen og Satan, og som forfører heile verda. Han vart kasta ned på jorda og englane hans saman med han. 10 Og eg høyrde ei høg røyst i himmelen som sa: “Frå no av høyrer sigeren og makta og riket vår Gud til, og den han har salva, har herredømet. For klagaren er kasta, han som dag og natt førte klagemål mot brørne våre for vår Gud. 11 Dei har vunne over han i kraft av Lammets blod og det ordet dei vitna om; dei hadde ikkje livet for kjært til å gå i døden. 12 Difor skal de jubla, de himlar og de som bur i dei! Men arme jord og hav! For djevelen har kome ned til dykk, og vreiden hans er stor, av di han veit at han har berre ei stutt tid att.”
LOVSONGEN OG DET GODE SAMVITS PAKT MED GUD.
Sommaren 1984 kom eg tilbake frå Israel etter eit år på kibbutz og byrja å studere realfag ved universitetet i Oslo. Hausten 1985 kom der ein bodskap gjennom tyding av tungetale i M40, og det lydde om lag slik:
Den lovsongen som eg har lagt ned i deg, den er din og den skal vere din i all æva, i djupet av deg, der er den. Den pakt du inngjekk med meg, den står ved lag og den skal stå fast i all æve.
Dette tek eg som ei stadfesting på at mitt syn var rett, problemet med syndefallet og den løysinga som evangeliet gjev, hadde eg forstått rett. I bodskapen som kom i Maranata 10.5.09, sa Herren at det var han som hadde lagt gleda ned i meg, den var ikkje av meg sjølv, men den var av han, han er min Herre. Fleire gongar sa han at eg skulle ta den fram. Det var derfor eg bad slik som eg gjorde på desse bønnemøta i M40, der eg bad for henne som eg trur han vil gi meg til kone. Denne gleda lovsongen og gleda er ikkje av meg sjølv, men det er Herren som har lagt den ned i meg og han er min Herre. Eg har teke imot Kristus og då er dette kjærleiksforholdet mellom Kristus og hans brud, lovsongen han har lagt ned i meg er bruda sin lovprising av brudgomen og hans herlegdom, gleda han har lagt ned i meg er bruda si glede i brudgomens kjærleik og hans herlegdom. Gleda til Jesu brud er i mitt hjerte og eg trur at Gud gjev meg ein kone ved at han føder henne på nytt av vatn og Ande, eg trur at då brukar han den gleda til Jesu brud som er i mitt hjerte, slik at dette vert hennar glede også, den lovsongen som Gud har lagt ned i mitt hjerte, vert hannar lovsong også. Slik tek eg lærdom av at Guds skapte kvinna av mannens sidebein og førde henne til han, så dei skulle vere eitt kjøt og ho skulle vere ei hjelp for han. Herren sa at denne gleda er ikkje av meg sjølv men den er av han, eg trur han allereie har gjenfødt ei kvinne nettopp til dette, slik sett er det dess klarare at denne gleda ikkje er av meg sjølv, men den er av han. Eg trur det er ei kvinne som eg har møtt, men som eg ikkje har snakka med, så eg veit ikkje kva ho heiter, eg kallar henne berre Reella Gud som har byrja den gode gjerning med oss, han skal også fullføra den. Han har byrja ei god gjerning med meg og eg veit det inneber at han gir meg ei kone, eg veit han har byrja ei god gjerning med henne Reella og eg trur framleis det inneber at han gir meg henne til kone. I bodskapen 10.5.09 sa han fleire gongar at eg skulle ta fram gleda som han hadde lagt ned i meg, derfor takka eg Gud slik som eg gjorde på dess bønnemøta i M40, takka han for at han vill gi meg ei kone og bad for henne, om at han ville frelse henne og sette henne fri til å glede seg i hans kjærleik. Då var det henne Reella eg tenkte på.
MTT 10,32 – MTT 10,33 Den som kjennest ved meg for menneska, han skal eg òg kjennast ved for Far min i himmelen. 33 Men den som fornektar meg for menneska, han skal eg òg fornekta for Far min i himmelen.
LUK 12,8 – LUK 12,10 Det seier eg dykk: Kvar den som kjennest ved meg for menneska, han skal òg Menneskesonen kjennast ved for Guds englar. 9 Men den som fornektar meg for menneska, han skal òg fornektast for Guds englar. 10 Og kvar den som talar eit ord mot Menneskesonen skal få tilgjeving. Men den som spottar Den Heilage Ande, får ikkje tilgjeving.
Dette visste eg om frå eg var ung, mitt gode samvits pakt med Gud gav meg større frimod til å erkjenne at kjærleiksforholdet mellom meg og Herren har å gjere med kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne, det vart viktig for meg å erkjenne Jesu namn for ei jente som eg var interessert i å få til kone. Derfor var det viktig for meg å komme i kontakt med henne Reella og prate med henne om det, ho forstod det nok, men eg trur ho unngjekk det, moglegheitene var der nok likevel, men eg ville ikkje vere så altfor påtrengande, eg ville ikkje vere brautande.
Men dåpen er eit godt samvits vedkjenning til Gud med grunnlag i Jesu oppstode frå dei døde. (1.Pet.3,21). Sjølv om eg ikkje får moglegheit til å prate med eitt menneske og kjennast ved Jesu namn med munnen, slik at det høyrer det, så kan eg og må eg likevel halde fram med å vedkjenne mitt gode samvit til Gud, med grunnlag i Jesu oppstode frå dei døde. Eg må halde fram med å kjennast ved at Faderen vekte han opp frå dei døde og sette han ved si høgre hand i himmelen, høgt over all makt og mynde og at han gav han til menigheta, kjennast ved at han er med oss alle dagar. Ved at eg kjendest ved han slik, vart han openberra for henne Reella ved den Heilage Ande, han herleggjorde Kristus for oss. Då har eg i grunnen allereie vedkjent Jesus for henne.
Det er ikkje berre vi som vitnar, men det er Faderen som vitnar om Son sin.
To bodskapar gjennom tyding av tungetale i dFEF i Møllergata 40 i Osla, søndag 13.1.91.
Formiddag: Likninga om brurmøyane. Djevelen har fare ned på jorda for å plage Jesu kyrkje.
Du skal ikkje gå på måfå, men vere leda av meg. I dag om du høyrer mi røyst, så forherd ikkje ditt hjerte. Legg bak deg di fortid ein gong for alle. Ikkje la deg binde av di fortid. La deg fylle av min Ande, så det vert endå herlegare i denne siste nådetida. Når middnattsropet lyder:” Brudgomen kjem, gå han i møte, då vil dei som har kristen-namnet skiljast i to flokkar, ein flokk som går han i møte og ein flokk som ikkje gjer det. Derfor ville eg så gjerne at du skulle ha olje både på lamper og kanner.
Kveld: Djevelen har fare ned på jorda for å plage Jesu kyrkje.
I denne siste tid har Djevelen fare ned på jorda i stor vreide, for å plage mi menighet, for han veit at han har berre ei kort tid igjen. Enno idag fer mine auge utover heile jorda, for å sjå etter kven som let seg frelse, (lede, bruke), og det vert til sorg for mitt hjerte, når mennesker unndrar seg frå min kjærleik. Du skal ikkje vere nederlagsstemmt, men du skal la deg fylle og vere sterk i det du ser hen til Golgata kors.
Dette har eg skrive meir om i dokumentet https://bluehost944.com/2017/01/25/paradisets-drakar-striden-mellom-kvinna-si-aett-og-ormen-si-aett/ . Dette dokumentet viser at biblen er langt meir naturvitskapleg enn kva teologane har forstått og undervist.
Faith & Entropy 
2 Comments »