Pressa får folk til å hate kvarandre.
Det er et problem at pressen får folk til å hate hverandre som pesten
Prestane i kyrkja talar varmt om at Jesus velsigna småborna og sa til disiplane sine at dei skulle la dei komme til han, for Guds rike høyrer slike til. Dei voksne må vende om og verte som småborn, ja, verte fødde på nytt av vatn og Ande, for å sjå det og komme inn i det.
Så spør dei foreldra og dei vil at det vesle barnet deira skal verte opplærde i den kristne trua. Dei svarar ja og så døyper han det til namnet åt Faderen, Sonen og den Heilage Ande. I det minste seier han at han gjer det, men barnet vert nok velsigna sidan dei trur og er velsigna.
Slik stiller presten seg i den stillinga at han skal lære dei det mest fundamentale (Joh.1,1…). Gud elska verda så høgt at han sende Son sin, den einborne, så kvar den som trur på han ikkje skal gå fortapt, men ha evig liv. Alle som tok imot han gav hen rett til å verte Guds born (Joh.3). Jesus er vegen, sanninga og livet, ingen kjem til Faderen utan ved han. Gud er ånd, vi er laga av mold. Men Jesus gir oss ånd og liv frå himmelen og vekker oss til liv i samfunn med seg og Faderen, så vi får oppleve å komme til han som hans born, som han elskar og har omsorg for. Vi får oppleve at han elskar oss, så vi elskar fordi han elska oss fyrst.
Det er rett nok ikkje alltid så lett for oss å vite korleis vi skal be, for å be rett, men den Heilage Ande er vår talsmann på jorda, som ber for oss og hjelper oss i vårt bønneliv og vi får oppleve at Jesus er vår øvsteprest og vår talsmann hos Faderen, så han ber for oss hos Faderen. Så det er om å gjere for oss å høyre på kva Anden talar til oss og kva Kristus seier til oss og forhalde oss rett til det. For vi har fått barnekårs-Anden, som gjer at vi ropar Abba Far.
Stikk i strid med evangelisk kristendom fann leiarane i den katolske kyrkja i Middelalderen på at Kristus er så streng at vanlege folk ikkje kan be til han direkte, dei må gå via paven, prestane og helgenane. Men poenget var at dei representerte seg sjølve og visse priviligerte, med sitt «bønneliv» i staden for å representere folket, slik det viste seg i avlatshandelen. Slik braut dei med den logiske tenkinga til folk og det viste seg at det også braut med matematisk logikk, slik det viste seg hos Aristoteles og sidan i den filosofiske retninga Kant – Hegel – Marx …
Så i vår tid er det tydelegvis mange som meiner dei er så lærde at dei skal verte ei liknande priviligert overklasse, så det blir tydeleg i massemedia. Brotet på logikken og brotet med demokratiet viser seg ved at journalistane framstiller det som om dei talar på vegne av folket utan eigentleg å gjere det. Slik kan dei endåtil tale vondt om folket, utan at det er representativt for dei, for så å kjempe imot det. Kva skal ein kalle slikt?
Greta profet?
Verdensledende teolog: – Gud har reist opp en profet i Greta Thunberg
- I gammel-testamentleg tid talte Gud gjennom sine profetar (Heb.1) og englar (Heb.2), men no, i ny-testamentleg tid, talar han gjennom Son sin, Jesus Kristus. Han la ikkje den komande verda under englar, men under Son sin, så englane må tene han, ja, tilbe han. det må vi også, så vi innstiller oss på det som skal komme og tek imot det med glede. Då er det vesentleg å høyre på kva han seier. Dei som ikkje høyrde på han som talte på jorda, slapp ikkje unna Guds dom, endå mindre skal vi sleppe unna om vi avviser han som talar frå himmelen (Heb.11,25) Han talar frå himmelen gjennom den Heilage Ande og slik talar Faderen også til oss.
- Paulus sa at Kristus døyper oss med ein Ande til å vere ein kropp, så som lemer på hans kropp har vi ulike tenester og nådegåver, som tungetale, tyding av tungetale, profetisk tale og lækjedom ved bøn mm. Men vi må sjå på han i tru og ære og takke han for det, for han er hovudet for denne kroppen og det er han som brukar oss slik, ved sin Ande.
Klima-psykolog.
NRKs klimapropaganda når nye høyder
Apostelen Johannes sa at Gud elska verda så høgt at han sende sin einborne Son, så kvar den som trur på han ikkje skal gå fortapt, men ha evig liv (Joh.3,16). Kjærleiken er ikkje det at vi har elska Gud, men at han har sendt Son sin til soning for syndene våre, så vi skal ha frimod på dommedag, for den fullkomne kjærleiken driv angsten ut. Gud er kjærleik og vi elskar fordi han elska oss fyrst (1.Joh.3-4). Apostelen Paulus sa at Gud gav oss ikkje ei trældoms-ånd, så vi atter skulle reddast, men han gav oss barnekårs-Anden som gjer at vi ropar Abba Far.
Klimaposørenes tid.
På 1970-talet markerte Venstre seg med miljø- og ressurspolitikk, det vart sett i samanheng altså. Så oppstod Sosialistisk Venstreparti og markerte seg som miljøparti. Så vart den gjengse politiske agendaen miljøpolitikk, utan å sjå det i samanheng med ressurspolitikk. Seinare vart miljøpolitikk stort sett til klimapolitikk, ved å redusere CO2-utslepp. Så det vart meir og meir trongsyn altså. La meg nemne eit døme. Norske miljøpolitikarar ville gjerne ha “miljøvennleg” biodiesel, gjerne ved å subsidiere. Men så viste det seg at regnskogen i Amazonas vart hogd ned for å dyrke soyabønner til biodiesel. Men regnskogen bind karbon frå CO2 i lufta og frigjer oksygen. Då hadde det vore betre å bruke fossilt brensel og heller satse på at skogen fekk gjere sin del av jobben. Det viser at dersom miljøpolitikken ikkje vert sett i samanheng med ressurspolitikken, så vert miljøpolitikarane gåande som nokre levande sjølovmotseingar, som om dei er halvdaude som politikarar allereie. Så eg trur ikkje på dei! Vi som har litt greie på fysikk forstår vel at der er eit energi-rekneskap, som ligg til grunn for vår økonomi og velstand. Dårleg energi-økonomisering fører til dårleg økonomi på lang sikt. Men tanke på framtidige generasjonar treng vi god energi-økonomisering.
Alga kan produserast både til mat og biodiesel. Det ville vel vere bra miljø- og ressurs-politikk, med slike framtidsutsikter verkar det rart at “miljø-aktivistar” vil forby diesel-bilen. Alge veks fort og det trengst forholdsvis små område til å dyrke slik biodiesel. Dessutan kan den dyrkast i sjøvatn, ypperleg i varme område med lite reint ferskvatn.
Overleving for den mest veltilpassa, sa Darwin, og det gjaldt formeiringa også. I ein ulveflokk er det berre alfa-paret som formeirer seg, dei andre overlever ved å tilpasse seg dei, så her gjeld jungelens lov, den sterkaste sin rett og det fungerer bra for ulveflokkane. Og sosialistane likar sosial-darwinisme og marknadsøkonomar kan sjå økonomiske poeng i det. Men sosialøkonomar reknar vel på ressurstilgang, også energi og blir vel ned det meir realistiske? Men lever sjefen i byen og alle skal tilpasse seg han, blir det å tilpasse seg bysamfunnet, sjølv om den “sjefen” førebels er berre som ei hypotese. Innanfor ring 3 i Oslo med tilgang til alle T-banene på ein T-banestasjon, treng ein ikkje bil. Til pendling inn og ut av byen er el-bil god økonomi. Men for yrkes-sjåfærar er dieselbilen ypperleg, spesielt i ut i distrikta med store avstandar og der det er kaldt om vinteren. Ja, med miljø- og ressurs-politikk skulle det vel eigentleg vere vesentleg å tilpasse seg naturmiljøet?
Entropien er eit mål for uorden og i følgje entropilova vert det ikkje meir orden, men meir uorden, det er sjølve drivkrafta i energi-prosessane. Men lokalt kan det verte meir orden, som når vegetasjon og dyreliv veks, når vi bygger noko eller produserer ei vare. Så ordenen er verdifull for oss. Når vi lærer noko som er verdifullt for oss, får vi meir orden i tankelivet også. Men vi veit fint lite om korleis minnet er koda i hjerna.
Adam og Eva levde i samfunn med Gud og fekk oppleve at Gud gjorde sitt verk med dei, men på grunn av syndefallet forstod dei seg ikkje lengre på det og vart utestengde frå det nære samfunnet med Gud. Seinare i Bibelen kan vi lese om at Gud påstod han likevel gjorde sitt verk med folka, men når kongane ovmoda seg og påstod at det var dei som gjorde sitt verk, som om dei var gudar, så straffa han dei ved at dei mista makta og riket deira kollapsa. Likevel hevda kong Salomo at Gud skaper noko som står til evig tid, menneska kan ikkje legge til noko eller ta noko ifrå. Han gjorde alt fagert i sid tid, sjølv æva la han ned i menneskehjarta. Han tek fram att det som kvarv (Fork.3-4) Og den glade bodskapen er at Gud sende Son sin til verda, så kvar den som trur på han ikkje skal gå fortapt, men ha evig liv. Alle som tok imot han gav han rett til å verte Guds born. Når vi søker samfunn med Gud på evangeliets grunnvoll, får vi oppleve at Jesus gir oss ånd og liv frå himmelen, at Gud gjer sitt verk i oss ved sitt Ord og sin Ande. Slik skaper han orden i oss og i Jesu kyrkje. Og vi opplever det som verdifullt for oss her og no. Jesus er den siste Adam, som er ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgivande ånd. Han dyrkar vårt hjertes jord og det er fruktbart for verda.
Det høyrest kanskje ut som eg også motseier meg sjølv no, men kva er skilnaden? Vi kan tenke på motsetnaden mellom erfaring og rasjonalitet, men realistar er vande med å takle den motsetnaden med den hypotetisk deduktive metode. Då må vi også skilje mellom grunnforsking og anvendt forsking. Det første er motivert av å lære og forstå betre, det siste kan vere motivert av å konstruere noko nytt og verdifullt, utvikle ny teknologi. Då vil det vere malplassert å bruke kravet om erfaring, empirisme altså, som argument mot det nye, det vil virke som eit krav om at der ikkje skal verte utvikla ny teknologi. Men særleg vitskapleg er det eigentleg ikkje. Men der er også ein annan fundamental motsetnad, motsetnaden mellom hjerte og hjerne. Den kan virke litt rart, for vi alle har no både hjerte og hjerne. Bibelen prioriterer at vi skal få visdom i hjartet, korleis kan det passe med den analytiske tradisjonen frå Aten? Eg har vore realist samtidig som eg har trutt på Jesus sidan eg var ein liten gutunge, til tider har eg følt det som ei dobbeltrolle eg ikkje har vore heilt konfortabel med, men når eg let meg forsone med Gud på evangeliets grunnvoll, får eg det til å stemme. Eg klarer ikkje å tenke med hjertet slik som med hjerna, men i følgje evangeliet skal eg berre tru på Kristus og elske han med hjertet. Han er Guds Ord og ved trua smeltar det saman med oss i hjertet, slik får vi komme inn til Guds kvile. Kristus er Guds Ord, i han er liv og livet er lyset til menneska. Det gir visdom i hjertet som eg med hjertet kan tenke logisk utifrå, det gir liv til hjerte og sjel. Det har seg slik at Gud eksisterer, han er ånd og han er kjærleik og han gjer noko nytt i oss ved sitt Ord og sin Ande. Og eg hevdar at det høver med den logiske tenkinga i realfag.
Gud er allmektig, alt er mogleg for han. Men de har vel kanskje høyrt innvendiga “kven skapte han?”, “skapte han seg sjølv?”, “kan han skape ein stein som er så tung at han ikkje kan løfte den?”. Men dette er sjølvmotseiingar og kan ikkje vere noko anna enn usanne. Kva med mennesket? Det kan skape ei sementblokk som er så tung at det ikkje klarer å løfte den, men det kan ikkje skape seg sjølv. Mennesket prøvde å gjere seg sjølv liksom Gud, likevel kan det ikkje skape seg sjølv. Det er som om det gav seg sjølv ei umogleg oppgåve. Det er sagt om kongen på Sion at han skal knuse folka som leirkar (Salme.2,7) og Gud sa om jødane at dei var som leiren i pottemakarens hand, dei kunne ikkje seie til han: ” kvifor skaper du meg slik?”. Ei av metodene han brukte til å forme dei, var å straffe dei, så hardt at dei tapte i krigen og vart bortførde frå landet sitt. Å ta imot den nåden Gud gir oss i Kristus er som ei sønderknusing, så vi ikkje lenger skal vere som forherda kar, men som mjuke leirklumpar som han får forme slik han vil. Vi får oppleve at Gud bur i det høge og heilage og hos den som er broten og nedbøygd i ånda, han gir ånd og liv til hjerte og sjel. Sidan han døde i staden for oss, vert vi opplærde til å tenke slik at vi er krossfesta med han og i dåpen gravlagde med han, der er vi også oppreist med han, så vi skal vende hugen opp til han, han gir oss ånd og liv frå himmelen og det er det vi skal ha hug på. Ved trua på han har vi krossfesta den gamle, vonde naturen. Med dersom du skal kjempe mot deg sjølv for å få det til, kven er det då som vinn? Det er ei sjølvmotseiing på lik linje med å prøve å skape seg sjølv. Men Kristus har fått makta over alt som menneske heiter, han har sigra over døden og fått all makt i himmelen og på jorda, det er poenget. Frelseverket er fullført, det er berre å ta imot i tru, så det nye kjem i staden for det gamle. For Gud har allereie forsona verda med seg sjølv, ved at Kristus døde i staden for oss på korset. synda skilde menneska frå Gud, men med eitt offer tok han bort synda ein gong for alle. Med det offeret har han gjort dei fullkomne som vert helga. Vi er Guds verk, skapte i Kristus Jesus …. Det er Guds verk, så det var berre å ta imot i tru, av berre nåde og det er berre å halde fram med det.
Kritisk raseteori?
UK academic sues university after losing role in critical race theory row
Naturfilosofar undrar seg over at den nye naturvitskapen ikkje vart oppdaga før. Der har då vore høgtståande kulturar før oss. Kva med elvekulturen i Mesopotamia til dømes. Dei han ha mange gode forklaringar, men eg hevdar Bibelen forklarar det med syndefallet. Åtvaringa mot syndefallet kan forståast slik at det er ein kunnskap vi ikkje skal ha eller det kan forståast slik at sidan kunnskapstreet var planta der, gå betydde det at det representerte ein kunnskap som menneska på sett og vis hadde, men frukta av det treet skulle ikkje vere mat for dei.
Eg hevdar det også er forklaringa på at den ikkje vart utvikla i det gamle Israel og det gamle Hellas. Naturfilosofien kom først, men så tok moralfilosofane over og innførde diktatur. Apostelen Johannes sa at lova kom ved Moses, men nåden og Sanninga kom ved Kristus. Folk trengde Guds nåde for å komme til å erkjenne Sanninga og eg hevdar det vart viktig for utvikling av den nye naturvitskapen.
Likevel er det mange som brukar naturvitskapen som argument mot kristendomen, så utvidar dei argumentasjonen til meir omfattande «vitskap», men då viser det seg at dei også argumenterer mot naturvitskapen og realfag i det heile, men det er visst biologien det går verst utover. Det viser seg i den såkalla «antirasismen» og spesielt når dei byrjar å tale om «kvardags-rasisme». Det er då så tydeleg at dei går til åtak på den naturfaglege tenkinga og spesielt biologien, så det utartar seg som ei fadese som kan samanliknast med Lysenko-fadesa.
I middelalderen diskuterte dei om universalia, som hest, eksisterte, Eller berre partikularia, som Blakken. Det har genetikken gitt svar på. Men var der universalia før tingen, I tingen og/eller etter tingen? Og kva slags ting? Livlause ting eller menneske av kjøt og blod? Gud sa til folket sitt at dei kunne vite han var den sanne Gud, fordi han talte og det skjedde og han frelste. Men avgudane av stokk og stein såg og høyrde ikkje, dei talte ikkje og gjorde ikkje noko. Der var ikkje ånd i dei. Jødane hadde fått lova på steintavler, men så fekk dei også steinhjarter, så dei ikkje høyrde på han. Men han ville gi dei kjøthjarter og gi dei sin Ande I hjartet, så dei høyrde på han. I sin nåde ville han gjere hjarto deira levande. Ja, han ville utgyte sin Ande over alt kjøt. Det er sin profeti om evangeliet om Kristus. Han er Guds Ord. Når Ordet ved trua smeltar saman med oss i våre hjarte, får vi komme inn til Guds kvile, for vi får oppleve at Gud gjer sitt verk med oss ved sitt Ord og sin Ande. Da har vi fått universalia i partikularia, I kroppen, så eg kan seie at Gud har utgytt sin Ande over mitt kjoet. Slik er eg velsigna ved trua på Kristus og slik vil eg gjerne vere til velsigning for andre, slekt og venner, dei som eg møter i kvardagen, mitt folk og mitt land. Ja, evangeliet skulle no forkynnast for alle folkeslag, så dei alle vert velsigna ved trua på Kristus, som oppfylling av lovnaden som vart gitt til Abraham.
Paulus talar om 2-3 ulike menneskenaturar, sjølv om genane er dei same, så dette kan virke litt forvirrande. Først den gamle, vonde naturen som menneska fekk som resultant av syndefallet, så dei gjorde feil og vondt. Så om menneske slik Gud opphavleg skapte dei, slik dei er fra naturen av, som argument for kva som er rett, så det høver vel med den naturfaglege tenkinga. Så om at vi får den Heilage Ande ved trua på Kristus av berre nåde og vert fødde på nytt, av Anden, så vi får evig liv og blir fullkomne. Det var eit tankekors for Paulus at han som var ein ihuga farisear hadde teke så feil at han hadde forfølgt Jesus og hans kyrkje. Han forklarde det med at synda i kjøtet brukte lova til å dåre han, så den drap han. Men slik fekk han vel då eit steinhjarte I staden for eit levande kjøthjarte. Han sa han var seld til synda og forstod ikkje heilt kva han gjorde. Men vi forstår vel at Kristus valde han som apostel i staden for Judas og då valde han ein som var seld utan å vite det, i staden for ein selde. Men problemet med at der er dei som vil selje strekker seg over lang tid (Sakarja.11), det viste seg til dømes ved avlatshandelen i Middelalderen.
Hamas har våpen i bustadområde.
Palestinians accuse Hamas of storing weapons in residential areas
Kristus er det Guds Lam som bar verda sin synd og sona den med sin død på korset. Slik slo han i hel fiendskapen mellom jødar og heidningar og reiv ned skiljeveggen mellom dei. I ein kropp forsona han dei begge med Gud, for så så skape dei til eitt nytt menneske i seg og skape fred (Ef.2,14-16). På dette grunnlaget får vi fred med Gud, så på dette grunnlaget får vi som heidningar også fred med jødane.
Isak var den sonen Abraham fekk etter lovnaden og han var villig til å ofre han til Gud. Han viste dermed at han trudde Gud kunne vekke han opp att frå dei døde. Derfor lova Gud han at han ville velsigne han og gjere ætta hans tallrik og i hans ætt skulle alle folkeslag velsignast. fordi han var villig til å høyre på han. Men han fekk ofre ein ver i staden. så dette er eit førebilete på Kristus, han er Guds Lam som bar verda si synd og vart ofra som syndeoffer for verda si synd. Ved trua på at han stod opp att frå dei døde vert vi rettferdige for Gud, liksom Abraham trudd Gud og vart rettferdig for Gud ved tru, så vi vert velsigna ved lovnaden om at i Abrahams ætt skulle alle folkesalg velsignast. Og ved å erkjenne at Kristus er Herre, vert vi frelst frå dommen.
Kveldens vinnerlag på sommerquiz på London Pub.
https://www.facebook.com/gaure – 28.7.2021.
Gud elska verda så høgt at han sende sin einborne Son, så kvar den som trur på han ikkje skal gå fortapt, men ha evig liv (Joh.3,16). For Gud er kjærleik. Kjærleiken er ikkje at vi har elska Gud, men at han har elska oss og sendt son sin til soning for syndene våre. Når vi vender oss til han og tek imot hans kjærleik, så elskar vi han fordi han elska oss fyrst (1.Joh.4,8…). Slik også når vi skal vise nestekjærleik, vi elskar fordi han elska oss fyrst.
Her er noko tøyseprat i tråden, men eg vel likevel å gi det eit godt og seriøst svar. Jesus sa til disiplane sine at dei skulle tru på han og elske han og elske kvarandre, så ville han komme til dei og openberre seg for dei. Dette sa han tett før han skulle døy på korset og etter at han hadde stått opp at spurde han Peter om han elska han. Han svarde litt unnvikande, at han hadde han kjær. Eg kan tenke meg at det var fordi orde “elske” er sterkare og gjerne noko som vi brukar i kjærleiksforholdet mellom mann oh kvinne og innan familien, foreldre som elskar sine born. Jesus var ein mann som gjekk her på jorda og han kalla menn til å vere disiplar som skulle følgje han og elske han. Korleis kan vi forstå dette? Ved å tru med hjertet, at Gud er kjærleik og at han har vist oss sin kjærleik slik, så vi opplever det. For håpet om Guds herlegdom gjer oss ikkje til skamme, for Guds kjærleik er utrendt i våre hjarto ved den Heilage Ande som er oss gitt.
Tøyseprat om “homse-pub” mm. Og homofili er som kjent synd. Men Kristus vart openberra for å ta bort synda med sitt offer. Han er avglansen av Guds herlegdom, når vi vender oss til han og elskar han, så skaper Gud oss i si likning, i samsvar med 1.Mos.1-2, men no er Kristus den siste Adam, som er ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgivand ånd.
Eg sjølv og dei som kjenner meg kan nok finne mange grunnar til å tykke synd i meg, men det er litt snodig at du som ikkje kjenner meg tykker synd i meg for dette, eg må innrømme at eg flirer litt av av det. Men når du har vore møtegjengar og delteke med sang og tale så lenge, forstår du vel at det eg skriv er den glade bodskapen Jesus sa vi skulle forkynne? Ser du ler av kommentaren min, så eg vart litt nysgjerrig på kva du legg i det. Håper det ikkje er å spotte nådens Ande (Heb.10,29), men å glede seg i Herren og hans fullførde frelseverk. Eg må innrømme at eg har sans for vitaliteten og humoren i denne tråden, men ærleg tala; fram for alt vel eg å glede meg i Herren og hans fullførde frelseverk. Den kjærleiken og gleda han gir meg er ekte.
Så dersom du er på eit møte der evangeliet har vorte forkynnt og du skal ta avslutninga, så vil du altså, om du skal vere ærleg, seie at dersom de er så dumme at de trur på dette og prøver å fortelje det vidare til andre, så tykker du synd i dei. Då må det vere nokon der som ikkje veit og forstår kva dei snakkar om og du er ein av dei. Og det er ei temmeleg meiningslaus møteverksemd, der menneska finn dei må gå tilbake på på det dei har sagt og lært og høyrt før dei kjem seg ut gjennom dørene.
Då vil eg gjenta det som eg skreiv, at Gud elska verda så høgt at han gav Son sin den einborne, så kvar den som trur på han ikkje skal gå fortapt, men ha evig liv. Gud er kjærleik. Kjærleiken er ikkje at vi har elska Gud, men at han har elska oss og sendt Son sin til soning for våre synder. Vi elskar fordi han elska oss fyrst. Dette har eg frå Johannes evangelium og frå Johannes førsxte brev. Forstår du verkeleg ikkje at dette er å ta imot Guds nåde og forkynne det for andre?
Nei, for vi som forkynner den glade bodskapen om Kristus forkynner ikkje oss sjølve, men han. Det burde du vite og forstå dersom du har vore møtegjengar og forkynnt evangeliet med sang og tale i over eit halvt århundre.
Nei, for vi som forkynner den glade bodskapen om Kristus forkynner ikkje oss sjølve, men han. Det burde du vite og forstå dersom du har vore møtegjengar og forkynnt evangeliet med sang og tale i over eit halvt århundre.
Sex, løgn og ytringsfrihets-kommisjonen.
Sex, løgn og Ytringsfrihetskommisjonen | Subjekt
Nye beskyldninger fra Begard Reza.
Prestane i kyrkja talar varmt om at Jesus velsigna småborna og sa at Guds rike høyrer like til. Dei vaksne må vende om og verte som småborn, ja, fødde på nytt av vatn og Ande, for å sjå det og komme inni det. Så spør dei foreldra om dei vil at barnet skal verte opplærde i den kristen trua, når dei samtykker, så døyper dei barnet til namnet åt Faderen, Sonen og den Heilage Ande. Barnet veit ikkje og forstår ikkje kva som skjer og blir ikkje spurt. Men sidan dei trur at Kristus stod oppatt frå dei døde og velsignar han, så vert dei velsigna og når dei kjem til han med barnet sitt, så vert det velsigna. Presten stiller seg dermed i den stillinga at han skal lære dei det som er mest fundamentalt, for Gud skapte alle ting ved sitt Ord, Kristus er Ordet, i han er liv og livet er lyset til menneska, så ved den opplæringa vert vi opplyste. Men det betyr ikkje at han har monopol på den opplæringa. Når barnet byrjar å prate, kva slags foreldre vil då seie til det at du skrik og bråkar og talar berre tull, det du seier er feil, så klapp igjen og tei stilt med deg? Nei, om det skrik, så trøystar dei det og prøver å syte for at det har det godt og prøver heller å få det til å smile, dei pratar med det og prøver å få det til å svare, så det lærer å snakke. Jesus sa til jødane at når de som er vonde veit å gi borna dykkar gode gåver, kor mykje meir skal ikkje Faderen gi den Heilage ande til dei som ber han? Vart dei verande i hans ord, så skulle dei få lære å kjenne sanninga og den skulle sette dei fri. Han visste han kom til å verte henretta og fortalde det til disiplane sine, men han ville ikkje late dei vere att som foreldrelause born, for han ville sende dei den Heilage Ande frå himmelen. Den skulle minne dei om det han hadde sagt og føre dei fram til heile sanninga. Gud har skapt alle ting ved sitt Ord, så det er mest fundamentalt, slik er det også med den frelsa han har gjort i stand for oss i Kristus, så vi får den Heilage Ande ved trua på han, av berre nåde, vi får livets vatn hos han gratis, utan krav om gjerningar. Når vi tek imot i tru, vert vi fødde på nytt av vatn og Ande. I den Anden har vi samfunn med Faderen og Sonen. Vi påkallar Kristus som vår frelsar og Herre og får oppleve at han svarar oss, han er vegen til Faderen, når vi får den vegen får vi oppleve at Faderen elskar oss og har omsorg for oss som sine born og svarar oss. For den Heilage Ande minner oss om Guds Ord, så vi oppdagar og innser at det har relevans i den situasjonen vi er i. Som Guds born lever vi i eit kjærleiksforhold til Faderen og Sonen, så som Kristi kyrkje er vi hans brud.
Når apostlane byrja å gå til heidningane med evangeliet, var det mange som meinte dei måtte la seg omskjere, så dei dei vart jødar altså. Men Paulus gjorde det klart at det skulle dei ikkje. Den nåden dei fekk ved trua på Kristus var nok, dei fekk komme til han slik som dei var og det skulle dei halde fram med.
I middelalderen hevda dei katolske leiarane at Jesus var så streng at vanlege folk ikkje kunne komme og be til han direkte, dei måtte gå via paven, prestane og helgenane. I skriftestolane fekk dei sanne syndene sine, men kva meir fekk dei seie? Kvar vart det av barnekåret hos Gud, fridomen i Kristus betyr barnekår i staden for trælekår. Og kven vil seie til barnet sitt at det ikkje skal få komme og be om noko? Avlatshandelen betydde at menneska i staden vart selde som trælar, sauene vart selde som slaktesauer. Dette vart det profetert om i Joel3, Daniel11, og Sakarja11. Oppfyllinga av profetien vart tydeleg allereie i det gresk-syriske riket og vi ser det tydelegvis framleis, ved at der er nokon som hevdar dei er så mykje meir “lærde” enn “andre” at dei “andre” berre får lære seg å halde kjeft. Vi merkar interessa av å gjere kupp for å sikre seg heile kaka og gjere andre til salsvare, som trælar. Kva kan vi gjere med det? I Sakarja11 er det profetert om at Jesus vart seld for 30 sølvpengar. Men med sitt blod betalte han prisen for oss alle, for å kjøpe oss fri frå trældomen, så vi skulle tilhøyre han. Har vi ved trua på han teke imot hans Ande, så tilhøyrer vi han, då er vi frelst og tilhøyrer den sanne Gud. Det er barnekårs-Anden, i den Anden kjem vi til Gud som barnet til sin far.
På mange engelske nettstadar føregår der ein debatt om kva bevissthet er for noko og kva som gjer oss bevisste (“closer to truth”, “the Royal institution”, “intitute of art and ideas”, “world science festival”, “inspiring philosophy”). Trenden ser ut til å vere at det dualistiske synet har vike mykje for det fysikalistiske, men dei står igjen som nokre spørsmålsteikn. Når vitskapsfolk får spørsmål om kva medvitet er, så svarar dei gjerne med kva dei oppfattar gjennom sansane, men det er no soleis kjelda til medvitet. Nevrologar har funne ut meir og meir om kva eigenskapar ulike delar av hjerna har, soleis tenkte dei seg at dei ville finne det mest fundametnale “sjølv-medvitet” i storehjerna, men fann det i den sentrale hjernestamma, for dersom ein liten sentral del her var skada, så var ikkje individet lengre sjølv-bevisst. Så dette var soleis kjelda til bevissthet (Mark Solms). Men er det heile forklaringa? Matematikarar og informatikarar studerer nevrale nettverk og kjem inn på kvantemekanikk, og nokre spør seg om bevisstheta kan vere bølgefunksjonen. Men den er over alt, ikkje berre i hjerna, så kvifor er vår bevissthet så avhengig av hjerna? Problemet er også at kvantemekanikken verkar ubegripeleg. Dessutan er der dualisme mellom partikkelnatur og bølgenatur, så eg hevdar det passar best med det dualistiske synet.
Jesus likna Guds rike med ein mann som skulle til utlandet, så han overgav pengane til tenarane sine etter kva dei dugde til (Matt25,14…). Ein fekk 5 talentar og ein fekk 2, dei handla med dei og dobla formua. Når han kom tilbake, rosa han dei og sa dei hadde vore trugne i det små, så han ville setje dei over mykje. No skulle dei glede seg saman med husbonden sin. Men ein hadde fått berre ein talent og greve den ned, fordi han heldt husbonden for å vere så streng at han vart redd. Men husbonden hadde ei anna forklaring, han hevda han var lat og duglaus og sa dei skulle kaste han ut der dei gret og skjer tenner. Men han som hadde ti talentar fekk denne eine talenten i tillegg. Der er sikkert mange som synest dette er urettferdig. Men hugs på på at i følgje evangeliet om Kristus er der nåde nok for oss alle, det er berre å ta imot i tru.
Jesus sa at dersom nokon har tru som eit sennepskorn, så kunne dei seie til eit fjell at det skulle flytte seg og det skulle skje, om dei trur av heile sitt hjerte, kan dei seie til det at det skal kaste seg i havet og det skulle skje. Eit sennepsfrø er ikkje stort, men det kan vekse til eit stort tre, slik kan vi la trua vekse. Då skulle vel Norge verte flatt som Danmark, men kva skulle hensikta mere med det? Vi er vande med symbolbruk og symbolikken her finn vi hos profeten Sakarja. Jødane var komne tilbake til landet sitt og hadde byrja med å bygge tempelet. Men dei fekk motstand. Då sa profeten Sakarja om byggherren Serubabel og øvstepresten Josva, at det skulle ikkje skje ved makt eller kraft, men ved Guds Ande. Kven er du mektige fjell, framfor Serubabel skal du verte ei slette (Sak.4). Dette er ein profeti om at på evangeliets grunnvoll vert menneske fødde på nytt Guds Ande og det som er født av Anden er ånd. Dei vert åndelege, levande steinar som Guds tempel vert oppbygd av.
Medisinstudie der biologisk sex vert fornekta.
Med Schools Are Now Denying Biological Sex
Her er det tale om menneske som ventar seg å verte godkjende og respekterte av andre menneske. Men problemet deira er at dei ikkje godkjenner og respekterer seg sjølve slik som dei er, men prøver å gjere seg til noko anna enn dei er, for så å krevje at andre skal godkjenne og respektere dei slik i staden. Men det er og blir falskt og hyklarisk. Og slik strir det mot sanninga både i Bibelen og i naturvitskapen. Når apostlane byrja å gå til heidningane med evangeliet, var det mange som meinte at dei måtte la seg omskjere, verte jødar altså. Men Paulus gjorde det klart at det skulle dei ikkje. Den nåden dei fekk ved trua på Kristus, var nok for dei, dei fekk komme til han slik som dei var og det skulle dei halde fram med. Omskjeringa i den gamle pakt var symbol for hjerteomskjeringa i Anden og den fekk dei ved trua på Kristus, av berre nåde (Rom.2,28). Slik sett var dei omskorne og om nokon kravde noko meir, så vart det som eit krav om å skjere vekk noko meir, så dei som kravde det kunne no berre skamskjere seg då eller skjere av seg heile greia (Gal.5,11-12). Paulus vart forfølgd fordi han forkynnte dette og det vart dei andre som forkynnte det også. Men slik skamfaring av kroppen gagnar ikkje til noko.
Duskedamer er naturleg vis attraktive for menn og det er bra at dei prøver å gjere seg attraktive med å di(u)skutere også. Men somme duskuterer seg så langt ut på viddene at ein skulle tru dei hadde betaling berre for å duskutere. Då gjer vi som realistar rett i å hugse på den underliggande hensikta og rett og slett seie kva som naturleg vis er hensikta med det som er under dusken, så vi slepp å kaste vekk ei heil masse med tid og krefter på duskefjas og tåkeprat. Rasjonaliteten i realfaga er fortreffande, men den er reduksjonistisk, den fortel det som er sentralt og viktig, det er slik som med deri andre dyreartane, hensikta med det er formeiringa. Men det er vel noko som alle veit, ungane får vite det av foreldra og gjennom naturfag-undervisninga i skulen, så sant den framleis er naturfagleg. Mennesket er det mest høgtståande pattedyret, med mest omsorg for sine born. så vi kjenner og opplever mest kjærleik og omsorg i kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne og i deira omsorg for borna sine. Det blir sterkare og meir fundamentalt med Guds kjærleik for sine born og Jesu kjærleik til oss, som si kyrkje, si brud. Vår evne til å tenke symbolsk, med matematikken og språket, særmerker oss framfor andre dyr. Derfor treng vi også også Guds Ord (Bibelen) og at den Heilage Ande openberrar det for oss, så vi oppdagar og forstår symbolbruken.
I middelalderen hevda dei katolske leiarane at Jesus var så streng at vanlege folk ikkje kunne komme og be til han direkte, dei måtte gå via paven, prestane og helgenane. I skriftestolane fekk dei sanne syndene sine, men kva meir fekk dei seie? Kvar vart det av barnekåret hos Gud, fridomen i Kristus betyr barnekår i staden for trælekår. Og kven vil seie til barnet sitt at det ikkje skal få komme og be om noko? Avlatshandelen betydde at menneska i staden vart selde som trælar, sauene vart selde som slaktesauer. Dette vart det profetert om i Joel3, Daniel11, og Sakarja11. Oppfyllinga av profetien vart tydeleg allereie i det gresk-syriske riket og vi ser det tydelegvis framleis, ved at der er nokon som hevdar dei er så mykje meir “lærde” enn “andre” at dei “andre” berre får lære seg å halde kjeft. Vi merkar interessa av å gjere kupp for å sikre seg heile kaka og gjere andre til salsvare, som trælar. Kva kan vi gjere med det? I Sakarja11 er det profetert om at Jesus vart seld for 30 sølvpengar. Men med sitt blod betalte han prisen for oss alle, for å kjøpe oss fri frå trældomen, så vi skulle tilhøyre han. Har vi ved trua på han teke imot hans Ande, så tilhøyrer vi han, då er vi frelst og tilhøyrer den sanne Gud. Det er barnekårs-Anden, i den Anden kjem vi til Gud som barnet til sin far.
Jesus likna Guds rike med ein mann som skulle til utlandet, så han overgav pengane til tenarane sine etter kva dei dugde til (Matt25,14…). Ein fekk 5 talentar og ein fekk 2, dei handla med dei dobla formua. Når han kom tilbake, rosa han dei og sa dei hadde vore trugne i det små, så han ville setje dei over mykje. No skulle dei glede seg saman med husbonden sin. Men ein hadde fått berre ein talent og greve den ned, fordi han heldt husbonden for å vere så streng at han vart redd. Men husbonden hadde ei anna forklaring, han hevda han var lat og duglaus og sa dei skulle kaste han ut der dei gret og skjer tenner. Men han som hadde ti talentar fekk denne eine talenten i tillegg. Der er sikkert mange som synest dette er urettferdig. Men hugs på på at i følgje evangeliet om Kristus er der nåde nok for oss alle, det er berre å ta imot i tru.
Jesus sa at dersom nokon har tru som eit sennepskorn, så kunne dei seie til eit fjell at det skulle flytte seg og det skulle skje, om dei trur av heile sitt hjerte, kan dei seie til det at det skal kaste seg i havet og det skulle skje. Eit sennepsfrø er ikkje stort, men det kan vekse til eit stort tre, slik kan vi la trua vekse. Då skulle vel Norge verte flatt som Danmark, men kva skulle hensikta mere med det? Vi er vande med symbolbruk og symbolikken her finn vi hos profeten Sakarja. Jødane var komne tilbake til landet sitt og hadde byrja med å bygge tempelet. Men dei fekk motstand. Då sa profeten Sakarja om byggherren Serubabel og øvstepresten Josva, at det skulle ikkje skje ved makt eller kraft, men ved Guds Ande. Kven er du mektige fjell, framfor Serubabel skal du verte ei slette (Sak.4). Dette er ein profeti om at på evangeliets grunnvoll vert menneske fødde på nytt Guds Ande og det som er født av Anden er ånd. Dei vert åndelege, levande steinar som Guds tempel vert oppbyg av.
Sosialistiske tøffelheltar, den einaste revolusjonen dei tør å ta seg i førde med er å gå til angrep på sitt eige underliv, slik krenker dei seg sjølve. Dei er så trangsynte og nærsynte at dei klarer ikkje å sjå så langt som til sin eigen navle.
Jesus er den siste Adam, men han var til før Abraham.
Keith er tydelegvis eldre enn denne “Adam”, så han var der før han og før Gud kom og møtte han. Det hadde vore verre om Keith hevda han var der før den siste Adam, Kristus, for han hevda han var til før Abraham og alle som var komne før han var tjuvar og røvarar (Joh.10, for å dokumentere). Her er det ikkje berre spørsmål om tid, men rekkefølge der det som er mest fundamentalt kjem først.
På mange engelske nettstadar føregår der ein debatt om kva bevissthet er for noko og kva som gjer oss bevisste (“closer to truth”, “the Royal institution”, “intitute of art and ideas”, “world science festival”, “inspiring philosophy”). Trenden ser ut til å vere at det dualistiske synet har vike mykje for det fysikalistiske, men dei står igjen som nokre spørsmålsteikn. Når vitskapsfolk får spørsmål om kva medvitet er, så svarar dei gjerne med kva dei oppfattar gjennom sansane, men det er no soleis kjelda til medvitet. Nevrologar har funne ut meir og meir om kva eigenskapar ulike delar av hjerna har, soleis tenkte dei seg at dei ville finne det mest fundametnale “sjølv-medvitet” i storehjerna, men fann det i den sentrale hjernestamma, for dersom ein liten sentral del her var skada, så var ikkje individet lengre sjølv-bevisst. Så dette var soleis kjelda til bevissthet (Mark Solms). Men er det heile forklaringa? Matematikarar og informatikarar studerer nevrale nettverk og kjem inn på kvantemekanikk, og nokre spør seg om bevisstheta kan vere bølgefunksjonen. Men den er over alt, ikkje berre i hjerna, så kvifor er vår bevissthet så avhengig av hjerna? Problemet er også at kvantemekanikken verkar ubegripeleg. Dessutan er der dualisme mellom partikkelnatur og bølgenatur, så eg hevdar det passar best med det dualistiske synet. Med kvantefysikken er det fysikalistiske synet dualistisk.
Gud skaper ei ny verd, då byrjar han med mennesket og det er no bra, for menneske klarar ikkje å skape seg sjølve.
Men han er no ein god del eldre enn denne Adam, så då spørs det heller kva verd han får etter Keith. Men Gud skaper noko nytt og betre, så det er berre å ta imot det i tru.
Synda skilde menneska frå Gud, men med eitt offer tok Jesus bort synda ein gong for alle. På det grunnlaget vert vårt forhold til Gud gjenoppretta, men no er Kristus den siste Adam, som er ifrå himmelen og som for oss har vorte ei livgivande ånd. Han er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er mannen hovudet for kyrkja som er hans brud.
Why did the universe begin.
“Closer to truth” gratulerte Roger Penrose med Nobel-prisen i fysikk i fjord haust og feira det med å legge ut dette intervjuet med han. Eg kommenterte det og tok del i debatten, eg meiner det er ein viktig debatt og mykje av kommentarane mine kom med under fana “festet av Closer to Truth”. Først handla det om den vitskaplege teorien, om dette verkeleg var naturvitskap, så om den vitskaplege metoda, der eg forsvarde at dette var vitskap. Så vart det debatt om trua på Gud, moralfilosofi og kristendom. Seinare kom eg i diskusjon med ein ateist, men argumentasjonen hans var “ad hominem”, så det vart temmeleg meiningslaust. No nyleg var det ein annan som spurde meg om eg var sikker på det eg påstod i mi trus-erkjenning. I samtala som følgde fortalde han at høgsterett hadde kalla ateismen for ein religion. Eg tek med mine tre siste kommentarar nedanfor.
Roger Penrose – Why Did Our Universe Begin?
I think real scientists manage to distinguish between real science, nature philosophy and philosophy in general and religion and Christianity. Einstein’s relativity theory was developed before there was evidence for it, later they found more and more evidence for it, so that it was accepted as a scientific theory. But such a scientific theory always says more than we have evidence for. Penrose and Hawking developed the singularity theory from the relativity theory, like that it is science, with the hypothesis of black holes and big bang. More research was needed to find evidence for it and a lot of nature philosophy came in addition, including beliefs in a creator.
Here I took part in the discussion about both the science and the method. The title is “Why did the universe begin?”, so it is not strange that we become philosophical about it. When it came to religion I told about my faith in Christ, it gave me meaning I life, also in contributing in this discussion. Then an atheist believed I was to stupid for this and claimed I should just shut up. His arguing was just “ad hominum”, without any meaning, so I asked him if he could write down one meaningful sentence, but he gave the task back to me, to tell the meaning. But as long as he was not able to give a meaningful answer, the discussion lacked a meaningful content. But maybe you can write down one such meaningful sentence, so that we can get a
On the 12th century AC Christian-Aristotelianism (Thomas Aquinas) was accepted as the catholic philosophy. Aristotle is called the father of logics, but he did the mistake that he used it on visible things instead of invisible ideas. That’s why the priests came in conflict with the pioneers of real science. This mistake we also find in the philosophical direction Kant – Hegel Marx …. It violates mathematical logics, which is used in real sciences and technology and results in a “gobbledeegook scientific English” by misusing words as experience, substantiate, and science as in the trend “follow the science”.
But with my faith in God I use mathematical logics, especially ponens mode. How can I? The first creation history, Genesis1, fits with nature science, life started in the ocean. The second creation history, Genesis2, starts with dry soil without life. Then there came water and God created the Adam out of the soil and breathed the breath of life into his nose, so that he became a living being. He lived in society with God and experienced that he did his work. If we reconcile with God on the foundation of the gospel, we will experience that he does his work with us with his Word and his Spirit. Christ’s work of salvation is fulfilled and perfect, so it is fundamental like the creation. It is just to receive in faith and let the Holy Spirit reveal it for us. The faith in Christ is a basic good idea we get to think out of, first of all by heart, but we don’t manage to think by heart like by brain. First of all we just believe in Christ and love him by heart. Then we experience that God does his work in our hearts with his Word and his Spirit. This becomes fundamental in our lives, as salvation and creation.
Jesus said to his disciples that they should see he was with them every day as long as the world remains. So I could see he was with me also when I studied real sciences, including biology, so I could see how God’s Word fitted to real sciences, God created everything with his Word and Jesus is God’s Word. When I studied I had to use may brain to try to understand and learn, it was like a job I did, to try to understand how everything is created and functions. But at the same time God makes something new with his Word and his Spirit, in my heart. It is not me who does it, not anyone else either, I just have to honor Christ and our heavenly Father for it. I am sure because Christ gives me Spirit and life from heaven.
Faith and Entropy 