2025.05.08. Profetisk bodskap: Jeg ønsker å gjenopprette din familie.

Jeg ser hvordan du har blitt såret av din familie… Tilgi dem og la meg ta meg av dem og ditt hjerte. Profetisk bodskap ved Elin Therese Slotten.

Hennar eigen opplesing: https://www.youtube.com/watch?v=-_GwDlPLzLE

Mi nedskriving:

«Jeg har sett hvordan du har blitt behandlet av din familie, jeg har sett din smerte og jeg ser dine sår. Jeg ser din frustrasjon og hvor mye det kostet deg å være god mot den som såret deg. Jeg er ikke blind overfor din situasjon jeg er en Gud som har inderlig medlidenhet med deg i dine prøvelser. Jeg ble også sviktet og misforstått av mine, jeg har blitt prøvd i alt, så jeg har inderlig medlidenhet og forståelse for din smerte, mitt barn. Djevelen har virkelig prøvd å splitte og ødelegge din familie, han kommer bare for å myrde, stjele og ødelegge. Han er en løgner og løgnens far, han har hvisket i ditt øre igjen og igjen, at det ikke er håp for din familie, det vil aldri bli bra, de vil aldri forstå eller de vil aldri bli frelst. Men det er en løgn, ingenting er umulig for meg, sier Gud. Frykt ikke, bare tro, jeg kan gjøre hva som helst gjennom hvem som helst. Jeg kan snu hver situasjon opp ned på en dag. Jeg er mektig og ingen er for vanskelig for meg å forandre. Bare be til meg og ha tro, mitt barn, til hva jeg kan gjøre. I dag er dagen for å tilgi din familie, for at de ikke elsket deg som du trengte, for at de ikke forsto deg og tok imot deg som du trengte så sårt. Tilgi dem og la meg ta meg av dem og ditt hjerte. De kan ikke elske deg som jeg kan, de kan ikke forstå deg sånn som jeg kan. Jeg vil aldri svikte deg min elskede, jeg vil aldri slippe deg eller forlate deg, fortsett å be for din familie og gi dem til meg. La meg bære dem i min sterke hånd, jeg vil høre din bønn for din familie og jeg vil etterjage dem, hvis du velger å tilgi og velsigne og ikke forbanne dem med dine ord. Jeg elsker alle i din familie og dere som familie er viktig for meg, jeg har en plan også for dere. Amen.»

Kommentar.

Akkurat når eg hadde skrive ferdig  kommentaren til Elin sin førre profetiske bodskap, oppdaga at ho hadde kome med denne bodskapen for 8 timar sidan. Det er ikkje fritt for at eg kjenner igjen meg og min familie i dette, om eg skal kommentere det noko meir, får det vente, enn om det er noko som modnast fram. Først og fremst vil eg berre sjå det på bakgrunn av tidlegare bodskapar som handlar om mitt kall og så om mine familieforhold. Det blir nok byrjing på eit større dokument som eg legg inn på «Trua og Entropien».

I 1.Mos.1 ser vi at Gud skapte landdyra og menneska og velsigna dei og sa til menneska at dei skulle vekse og aukast og legge verda under seg. Gud kvilte den sjuande dagen etter alt sitt verk. I 1.Mos.2 får vi eit anna perspektiv på det, det personlege forholdet til Gud. Å vere velsigna betyr å leve i eit slikt personleg forhold til Gud, eg forstår det slik at dei skulle halde fram med å leve i dette personlege forholdet til han, så dei fekk oppleve at han gjorde sitt verk med dei frå generasjon til generasjon. Å leve i eit slikt personleg forhold til Gud, betydde kvile for dei også, å vere i Guds kvile.

Gud ville gi mannen ei hjelp som høvde for han, så han let ein djup svevn fall på hannen og så skapte han kvinna av sidebeinet hans og førde henne til han. Då sa han at ho skulle kallast kvinne, for ho var teken av ein kar. Korleis kunne han vite det, når han var i djup svevn? Han måtte ha drøymt det.

Ved syndefallet fall dei ut, så dei vart viste ut av hagen og jorda skulle vere forbanna, så med sveitte i andletet skulle Adam ete sitt brød. Men Abraham trudd Gud og det vart rekna han til rettferd, derfor velsigna Gud han og lova han at i han skulle alle folkeslag velsignast, dei som velsigna han, vert velsigna. Dei som forbanna han vert forbanna. Denne lovnaden får vi oppfylt ved trua på Jesus, slik Paulus forkynner for oss i Romarbrevet, spesielt i Rom.10. 

Velsigninga betyr at vi får påkalle Herrens namn til frelse og får oppleve at han er nær og komme inn i Guds rike og oppleve at han gjer noko nytt, vi får komme inn i det. Vi velsigner Kristus og vert velsigna og vert til velsigning, slik gjer Jesus meg til ein kanal for si velsigning. Derfor seier eg velsignina og det med god grunn, for eg får oppleve at Jesus gir meg ånd og liv frå himmelen og vekker meg opp til liv i samfunn med seg og Faderen. Slik er den kristne vekkinga. Vi les Guds Ord og får oppleve at det er ånd og liv for oss (Joh.6), vi får visdom frå himmelen.

Sjølvsagt ser og sansar vi denne verda og vi hugsar mykje frå fortida, vi har både gode og vonde minne. Men dersom det vert brukt som argument mot å ta imot det nye, så blir det argument for å forbanne i staden for å velsigne. Det verkar som motstand mot det nye og verkar til å hindre menneske i å komme inn i det og at menneska går glipp av den mest verdifull visdomen, som er frå himmelen. 

Paulus sa at denne verda sin visdom er dårskap for Gud. Men Gud har allereie gjort noko nytt sidan då, så med evangeliet og den moderne vitskapen har den fått verdifull visdom og kunnskap. Like vel må vi halde fram mot det fullkomne og legge vinn på å komme inn i det nye som Gud gjer i vår tid.

Tilgjevinga betyr at vi legg bak oss det gamle, så det ikkje hindrar oss i å komme inn i det nye og verte fornya, ved Guds Ord og Gud Ande. Sidan eg har bedt Gud gi meg ei frelst kvinne til kone er det som om Gud skaper henne av mitt sidebeine og fører henne til meg, liksom i den andre skapingssoga. Då opplever eg det først og fremst som ein draum som Gud gir meg og som han vil realisere, så det vert til velsigning for meg, ho vert ei hjelp som Gud gir meg. Då vert det også til velsigning for min familie og slekt og for hennar familie og slekt. Jesus kom for å gi oss liv og overflod.

 Djevelen hadde ei anna mål og hensikt med det, han kom berre for å stele, slakte og øydelegge. Men Jesus døde i staden for oss. Han stod oppatt frå dei døde og har sigra over verda, døden og Djevelen. Ved trua på Jesus stod oppatt frå dei døde, vert vi rettferdige for Gud og ved å erkjenne at han er Herre, vert vi frelste. Så vi skal sigre saman med han.

Gå ut på lovnadane, gå i ferdiglagde gjerningar og vere Guds medarbeidar.

Hausten 2008 talte Jesus til meg om det ord som han har talt og som eg har omgitt meg med, då tenkte eg på Joh.6 og på Paulus sine ord om at Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Det er ånd og live og det er ein frigjerande bodskap som eg har å gå med. Så han kalla Jesus meg til å gå inn på lovnadane og gå i ferdiglagde gjerningar, eg skulle få oppleve at eg var på det indre plan i kompaniskap med han og få oppleve at krafta var den same som når eg var ung. Dette er ikkje fysisk synleg, men likevel ein åndeleg røyndom, for Gud er ånd og hans rike er ein åndeleg røyndom. Eg skulle gå i ferdiglagde gjerningar og det var klart for meg at eg måtte flytte på meg, så på nyåret for eg til Oslo og byrja på praktisk pedagogisk undervisning.

Bodskap 2, 28.9.2008. Tyding av tungetale ved Arnstein Andersen:

«Det ord eg har talt og det ord som du har omgitt deg med, og brukt og teke i din munn i mange år, det er ånd og det er liv. Det ord som eg har talt, seier Herren, det taler det det nemner. Det løyser menneske, det set plaga i fridom, det skaper fridom og sunnhet og helse og frelse, der det kjem fram og vert teke imot. Og du skal få oppleve det mitt barn, at når du på nytt går inn på mitt ord, når du går inn på ordets grunn, seier Herren, og byrjar å bevege deg i den Heilage Ande, så skal du få oppleve at krafta er den same som den var i din ungdom. Du har lenge vore forsagd, seier Herren, du har lenge vore forsagd og levd eit tilbaketrukka tilvære, i forhold til å gå i ferdiglagde gjerningar, men du skal vite at den som ventar på Herren  og set si lit til han, får ny kraft. Og du skal få oppleve å bevege deg som i fordums tid, du skal få lov å kjenne at ditt hjerte løper som ein hjort. Du skal få lov til å oppleve at du er på det indre plan i kompaniskap med meg, seier Herren. Og du skal få sjå underfulle ting, seier Herren, når du er villig å gå på den veg som eg stakar ut for deg. Menneske tenker ut sin vei, men Herren styrer dets gang. Og du skal få oppleve det at når Ordet får lov å tale gjennom deg og bevege deg, seier Herren, så skal du få sjå at det skjer under og teikn også i din midte. Eg er den eg har sagt meg å vere og eg har gjort meg avhengig av menneske, menneske som er lydig, menneske som ikkje aktar på sitt eige, men som er villig til å gå i den Heilage Ande. Du skal få lov til å kjenne at mitt ord, det er ånd og det er liv og det er lækjedom der det går fram. Ver frimodig og ikle deg den styrke som eg har gitt deg. Du er nøydd til å byrje å bevege deg sjølv, seier Herren, det ligg klart for deg. Men eg  ventar på at du skal sette deg i bevegelse og eg skal vere med deg, seier Herren. Det skal vere eg som ber deg, seier Herren, du skal sleppe å gå duknakka og bere meg, eg skal bere deg. Du skal få lov å kjenne det at eg er den eg har talt i mitt eige ord. Eg er ein skugge ved di høgre hand og mitt ord skal vere det ord som du talar. Og du skal få lov å kjenne og oppleve at det er liv og det er overflod av liv. Amen.»

Jesus er ein skugge ved mi høgre hand. Eg har min eigen identitet, skapt i Guds likning og er elska av den tre gangar heilage Gud. Han vil eg skal legge inn det giret at eg søker han kvar morgon. Bodskapane 3.2.2019:

I slutten av tala kom Arnstein med denne bodskapen:

”…., eg veit om kampane du har, eg veit om nattevåket ditt, men eg går saman med deg, eg ber det saman med deg. Så stol på mitt Ord, stol på mine lovnadar. Eg er ein skugge ved di høgre hand. Eg har ikkje gløymt deg. Eg har ikkje forlete deg. Men det du opplever i livet føler du, det er ikkje rettferdig. Men livet kan vere vanskeleg, du kan møte motgang. Men hugs at eg går saman med deg. Eg er ein skugge ved di høgre hand. Så skal du få kvile i mine naglemerka hender. Søk meg i løynkammeret med meg. La meg få lov til å bere saman med deg. Og bli bevisst på det at eg er ein Gud som høyrer, ein Gud som kjenner ditt namn, ein Gud som kjenner adressa di, som veit kvar du bor. Det er eg som har helde deg oppe. Amen.”

Tungetale ved ei kvinne, tyding ved Arnstein:

”Den dagen du sa ja til meg, mitt barn, så sa du ja til fridom, du sa ja til lækjedom og du sa ja til å følgje meg, at eg skulle få lov til å leie ditt liv. Det gjeld også i dag. Eg ser du er trøytt, eg ser du har det vanskeleg. Men overlat tinga til meg. Forstanden din vil kanskje ofte hindre deg i å gjere det. Men overlat alle ting til meg, også det som synest umogleg ut i dag. Eg gjer det umoglege mogleg. Og det som ingen ting var, valde eg ut til å gjere til skamme det som er noko. Om du føler deg som ingen ting, du er ingen ting samanlikna med andre, men hugs at eg elskar deg slik som du er. Du har ein eigen identitet, du er skapt i Guds bilete. Og du er elska av den tre gangar heilage Gud. Så søk meg, søk inn i mitt Ord, når du kjem heim att. Søk i løynkammeret og be til meg. Eg skal svare, eg skal svare i mi tid, seier Herren. Så ver frimodig og søk meg.

Livet, det er ikkje berre roser, det har du oppdaga, livet er også ting som er vanskeleg, det er kantar som møter deg. Men du skal vite at eg som har lovt, eg som har født deg på nytt, eg har lovt å vere med deg inntil den siste dag, inntil du forlet denne verda. Så stol på meg. Legg inn det giret i livet ditt, at du søker meg kvar morgon. At eg kan få vere den som leier deg gjennom dagen. At eg kan få lov til å vere med å bygge livet ditt vidare. Også inni samanhengar med andre menneske, der skal du få vere til hjelp. Der er mange rundt deg som treng hjelp, der er mange som lengtar etter nokon å snakke med. Og akkurat du kan vere ein samarbeidspartnar og ein samtalepartnar som einkvan kan snakke med. Så ver frimodig. I begge mine hender har eg teikna også deg. Og du skal vite det at eg skal gå med deg, resten av livet, når du søker meg. Amen.”

30.1.2022. Sion Åheim. Ny identitet, gå framover mot det fullkomne. 

Tungetale ved Ingelin, tyding ved Oddleif.

Mine barn, som jeg elsker, som jeg har gitt mitt liv for, jeg ønsker at dere skal være hellige og rene liksom jeg er hellig og ren, sier Herren. Jeg ønsker at det liv som jeg har kallt dere til, skal være et liv som dere kan være – som jeg kan være stolt av. Jeg ønsker at det liv dere lever her i verden, skal være et liv hvor jeg bestemmer, et liv hvor jeg taler til dere og gjennom dere. Jeg ønsker at dere skal leve her i denne verden og også vite at dere er ikke av denne verden. For jeg har tatt dere ut og gitt dere et nytt liv, et nytt hjerte, og dere er nye skapninger i meg, sier Herren. At dere har fått en ny identitet. Derfor skal du ikke se på deg sjølv og dine egne mangler, din egen ufullkommenhet. Men du skal se på meg, for se, jeg gjør alle ting nye. Se jeg gjør alle ting nye, sier Herren. Også i ditt liv. Derfor skal du vende deg bort fra det som ikke gir frukt, du skal vende deg bort frå det tomme snakk, du skal vende deg bort fra ugudelighet. Så skal du vende deg til meg og se opp på meg og jeg skal virke i deg og gjennom deg, som bare jeg kan gjøre, sier Herren.

Se, jeg vet om dine gjerninger, jeg vet at du har liten styrke, jeg vet at du har trådt feil. Men jeg vil at du nå skal se på meg, se, jeg har sett foran deg en open dør, sier Herren. Og den døren skal du gå inn igjennom, jeg inviterer deg på nytt til å gå inn gjennom opne dører. Jeg inviterer deg på nytt til å gå videre med meg, sier Herren. Og løpet er ikke fullført enda, du har ikke kommet til veis ende. Men du skal jage mot målet, mot den seierspris som jeg har kallt deg til, sier Herren. For det er en seierspris jeg har kallt deg til, ikke en nederlagspris, men en seierspris. Og derfor skal du ha målet i sikte, du skal ha min ånd i ditt hjerte og være bevisst på at jeg vil bruke deg, jeg vil tale til deg. Og du skal få se noe som du ikke har sett på lenge, du skal få se at jeg kaller på de ufrelste, jeg kaller på bønnebarna, jeg vil igjen skape nytt liv i ditt hjerte, men også i de som enno ikke kjenner meg. Og du skal få se at det er bare en måte å komme til tro på, det er at mitt namn holdes høyt, mitt namn proklameres. Og når jeg blir opphøyet, så skal jeg dra alle til meg, sier Herren. Halleluja.

24.7.2022 Vitnemøte. Ei ny tid ligg foran og Jesus vil hjelpe meg inn i det nye.

Mitt vitnemål.

Eg minna om David sine ord: I dag om du høyrer hans røyst, så forherd ikkje ditt hjerte. Der gjenstår ein kviledag for Guds folk, som vi ser i Hebrearbrevet 3-4. Dei vandra mot det lova landet, men etter at dei var komne inn, så var der framleis ei vandring, ved at øvstepresten gjekk inn i det høgheilage med syndeoffer, først for seg sjølv, så for folket. Slik representerte han folket for Gud. Og profetane søkte Gud heime hos seg.

I den gresk-syriske tida vart det strid om prestetenesta, desse utlendingane ville ta over den og så ville dei selje jødane som slavar, slik som det var profetert og slik som vi kan lese om i første Maccabearbok. Jødane forsvarde seg og gudsdyrkinga si og prestetenesta si som best dei kunne, men likevel vart dei påverka av presset. Det viste seg når Jesus kom og forkynte den frigjerande bodskapen i evangeliet, då fekk han motstand, endåtil frå øvsteprestane.

Jesus sa at vi skal ikkje bekymre oss for mat og klede, men søke først Guds rike og hans rettferd heime hos oss sjølve, så skal vi få alt det andre i tillegg. Så sjølv om vi held oss i ro er det likevel ein veg å gå. Ja, for no har Jesus bana vegen for oss alle inn i den himmelske heilagdomen.

Jesus sa til engelen for kyrkjelyden i Filadelfia at han skulle sjå at han har sett framfor han ei opna dør. Det er vel først og fremst døra til himmelen, for så å gå inn i den himmelske heilgadomen, ja, så er det framleis ein veg å gå. Då kan det vel vere han oppdagar opne dører for han i verda også. Ein engel frå Herren er ein bodberar frå han, så det spørst etter dører som er opne bode for han og bodskapen hans. Han er engel for kyrkjelyden i Filadelfia, så då handlar det først og fremst om å sjå den opne døra for han der og i kyrkjelyden sitt distikt.

Når eg studerte realfag, så var det også ein veg å gå, sjølv om eg sat i ro og for meg var det då om å gjere å sjå det slik at det var ved å gå inn i den himmelske heilagdomen.  Når eg studerte realfag i Oslo, oppdaga eg ei jente som eg syntest var så vakker, så medan eg sat på den store lesesalen øvst (3.etg) i Vilhelm Bjerknes hus, sa eg til Jesus i mitt stille sinn at eg syntest ho var så vakker at dersom eg kunne få henne til kone, så ville eg ha henne. Sjølv om eg ikkje kjende henne og ikkje hadde snakka med henne. Seinare ein gong når eg sat der opplevde eg at den Heilage Ande minna meg om det og dreiv meg til å gå ut og ned. På høgre sida av siste trappa ned til første etasje er der ein murvegg og når eg kom ned siste trinna, kom ho frå høgre og gjekk rett forbi meg. Då sa eg i mitt stille sinne: «Der er ho». Då fekk eg ei åndeleg openberring, det var som om himmelen opna seg og Jesus openberra seg for meg og for henne og han sa det same til henne, samtidig som eg sa det: «Der er ho».

Så det var ikkje berre eg som elska henne, men Kristus var med meg og han også elska henne. Sidan har eg ikkje kunna gløyme henne. Når Kristus stifta nattverden, sa han at vi skulle gjere dette til minne om han. Men vi har ikkje sett han fysisk her på jorda. Likevel kjenner vi han, fordi vi har fått hans ord og hans Ande og Anden openberrar han for oss. Det er det som gjer at vi kjenner han og hugsar han. Så vi er heilt avhengige av at den Heilage Ande openberrar han for oss.

Tungetale ved Arnstein Andersen, tyding ved  ei kvinne, Jesus kallar meg inn i noko nytt og vil hjelpe meg inni det. 

Arnstein spelte gitar og song i møtet og så sa han nokre få ord om at å gå inn i kyrkjelyden, det er rette vegen. Litt seinare kom han med tungetale og ei kvinne tyda det:

«Jeg ser din situasjon, jeg vet om alt i ditt liv og jeg fordømmer deg ikke. Jeg oppmuntrer deg, jeg støtter deg, jeg hjelper deg, jeg styrker deg, jeg fyller deg med min glede, jeg gir deg det du trenger. Du kan være trygg, når du hører meg, så er du trygg, uansett omstendighetene, uansett hvor sterkt vinden blåser, uansett hvor høye bølgene er, så er jeg hos deg, jeg er nær deg, jeg leder deg, jeg tar meg av deg. Du er i min favn, du er hos meg. Du er min, du er kjøpt, du er betalt, du er dyerebar i mine øyne. Du er min skatt, du er min hjertes-skatt, du er hos meg. Om du føler det eller ikke, bry deg ikke så mye om det, men husk at du er hos meg, i min varetekt, min trygghet. Uansett hva du nå står framfor, så er jeg med deg og jeg er for deg og jeg leder deg på min veg. Jeg opner de stengte dører, jeg leder deg gjennom vanskelighetene og ut av tunellen og ut i lyset igjen hos meg. Du kan være trygg, du er mitt barn.

Om du så skal ut på fremmed land, et sted du ikke har vært før, om du skal på nye stier og veier, så trenger du ikke å frykte, for dag for dag så leder jeg deg og det er nytt område å innta. Det er nytt område, det er nye ting du skal ut i, du skal ta i bruk nye gaver, du skal være, du skal blomstre for meg på en ny måte, fra nå av. For det er en ny tid som står foran, det er forandring, det er ny tid. Og du skal få merke mitt nærvær og mi hjelp enda sterkere enn før, når du våger å stole på meg. For jeg er med deg, i det nye, i det vanskelige, i det som du tenker at du aldri kunne klare, nei, du kan ikke klare det, men jeg er med deg og da går det bra. Stol på meg, mitt barn.»

2022.10.23. Salen Fiskå. Jesus gir meg augesalve, så eg kan bedømme det åndelege med hans auge. 

Tungetale ved Ingelin, tyding ved Oddleif.

Eg kjøpte meg ny mobiltelefon for omlag eit år sidan, men får framleis overraskingar når eg brukar den. Eg byrja å filme, men når eg skulle til å sjå, så hadde eg stoppa filminga, så eg fekk ikkje med meg første bodskapen. Eg trykte og trykte for å starte ny filming, men nei, eg trykte ikkje på rette måten, det måtte vere berre eit lett kjapt trykk, så starten den tett før tydinga av andre bodskapen, så den fekk eg med meg. Eg hugsa den første handla om det som Oddleif hadde tala om og så var det noko om at du skal ikkje sjå deg engsteleg ikring. Her er andre bodskapen:

«Det vil komme tider og det vil komme fristelser, hvor du prøver å bedømme åndelige ting med kjøtelige øyne. Men jeg har gitt deg øyensalve, så du kan se og bedømme det åndelige med mine øyne, så du kan se og avgjøre ting i den åndelige verden, slik den Hellige Ånd vil at du skal bedømme og se ting. Se deg ikke engstelig om, la deg ikke gripe av angst og frykt, la deg ikke gripe av andre mennesker, som skal fortelle deg hvordan du skal analysere. Gå til mitt ord, be om å få øyensalve og jeg skal gi deg det og du skal se og jeg skal openbare min herlighet og mine løsninger og min standard for deg, sier Herren.»

2022.11.27. Filadelfia Ulsteinvik. Jesus er med oss. Vere heilhjarta med han og gå saman med han med godt samvit.

Inge tala i tunger frå talarstolen, sidan kom Jarle Nygjære med ein bodskap, det var sikkert nok tydinga av tungetalen, (Det går tregt å starte opp videoen, så eg fekk ikkje med byrjinga):

 «….. men likevel som ligger der som ein verkebyll i ditt liv. Vit mitt barn, du er ikkje fortapt på nokon som helst måte, seier Herren, du er mitt barn og jeg vil hjelpe deg vidare på veien, sier Herren. Ver du berre trygg, når du holder deg til meg, så skal du få se, jeg vil hjelpe deg vidare på ferden, sier Herren. Jeg har sagt det mange ganger før, jeg går ikkje bak deg, mitt barn, jeg går foran deg. Og vit … foran deg og jeg vet hva du kommer til å møte i kvardagen, sier Herren, jeg vil være med deg. Jeg har sagt det så mange ganger, vit mitt barn, der du går, går jeg. Jeg går ved din side, jeg vandrer ved din gang. Og jeg er ikkje langt borte fra noen av dere, sier Herren, men mitt barn, du som slit med ting i ditt liv, vend deg på nytt til meg. Ikkje gi opp. Om du har bedt meg tusen ganger om å ta vekk dette som du kjenner er så vanskelig, så vit, ein dag så var der ein på ein måte som ikkje du har tenkt i ditt eige liv. Og du har tenkt ut tankar hvor du skal løse dette. Men vit, stol på meg sier Herren, jeg er mild og tolmodig. Jeg tar deg på alteret gang på gang og jeg står ikkje der med noko svøpe, sier Herren, jeg vil ikkje slå deg mitt barn, for jeg er glad i deg. Jeg vil at du skal vende deg, du skal gi deg 100 % av ditt liv til meg og du skal få se, når du gjør det, så vandrer du trygt gjennom dagen. Du skal ikkje gå med nokon anklagelse, for jeg er glad i deg, mitt barn, jeg vil hjelpe deg vidare på vegen. Amen.»

Be med den Heilage Ande, lækjedom frå brokkport.

Eg skreiv heile fem kommentarar til denne bodskapen. Her følgjer eit utklipp frå den andre kommentaren:

Tysdag kveld 23.8.22 var eg på bønnemøte i Filadelfia Ulsteinvik. Då sa eg noko om den bodskapen som kom i Salen 11.8, om at vi måtte verte som born, for å komme inn i Guds rike. Når eg kom tilbake til seglbåten, snubla eg inn i cockpiten og tok meg for på rattet, der låg eit handkle over det og det var skymt. Rattet gjekk sjølvsagt rundt, så det var ikkje hjelp i og landa på magen oppå ein jernbøyle framfor rattet. Eg vart sitjande bortimot ein halvtime og berre kjende etter korleis eg hadde det. 

Det var sikkert noko som spesielt som gjorde at eg snubla slik, septerane på rekka var løyste, når dei skulle monterast igjen skulle vi bruke ei fugemasse som limer, for å sikre at det vart tett. Mellom septera er der to plastbelagde vaierar og dei låg ned på dekk, så eg snubla sikkert i ein av dei. Eg hadde nokre «seglarsko», som var som nokre joggesko med spesielt skli-sikker sole, men solane hadde løsna og eg hadde limt dei på att, men lengst framme var dei ikkje faste til skoen, så solen vart som ein ekstra krok som festa seg godt til vaieren og slapp ikkje så lett, nei.

Fire dagar etterpå var der ein stor blå ring, rundt det heile, diameter på 15-35 cm. Eg kjende etter der som bøylen traff og fann ein kant, så eg rekk mistanke om brokk. Eg søkte på ordet «brokk» på internett og fann «brokkport» også. Eg fekk time hos dokteren og fortlade at eg kjende smerte når eg bøygde meg fram og litt når eg snudde meg i senga. Han kjende med fingeren på magen min og kjende kanten, jau, det var brokk. Det gror ikkje av seg sjølv, så han gav meg time hos kirurgen på Volda Sjukehus. 

Smerten eg kjende når eg bøygde meg fram og når eg snudde meg i senga varsla meg om å vere forsiktig så det ikkje skulle revne meir. Det minna meg om at etter at Judas hadde svike Jesus, kjøpte han seg ein åker for pengane, men så hengde han seg og ramla ned og sprakk, fortellinga om dette er litt ulik i Matt.27,3-10 og i Apgj.1,16-20. Eg byrja å tenke på kva eg hadde sagt på dette bønnemøtet og korleis eg tenkte når eg sa det. Vår bruk av forstanden er ofte ei utfordring for trua vi har fått i hjertet og det kan vel vere at eg tenkte slik, det var ei utfordring for hjertet og slik vart det ei utfordring for andre. Med den Anden og kjærleiken Gud har gitt oss i hjertet er vi som Guds born sosiale og det er vesentleg for oppbygging av Kristi kyrkje. Og der har vel eg også eit ansvar, det er ei utfordring for andre, ja, men for meg også. 

Eg kom i hug at omlag eit halvt år etter at eg møtte igjen henne Virtuella i Bergen, var eg ikkje så trufast i min kjærleik til Kristus og til henne Virtuella, som eg skulle vere. På den eine side hadde det noko å gjere med motsetnaden mellom forstanden og hjertet og på den andre side hadde det noko å gjere med motsetnaden mellom himmelen og verda, mellom hjertets jord og verda. Så ein kveld etter at eg hadde lagt meg, sa eg til Jesus at det var ikkje meininga. Han elska meg og eg elska han fordi han elska meg først, det var då det eg eigentleg ville og det ville eg halde fram med. Det var akkurat som om eg sa det med kjærleikssorg i mitt hjerte, ikkje fordi han ikkje lenger elska meg, men fordi eg ikkje alltid hadde svart på hans kjærleik med kjærleik, slik som eg skulle ha gjort. Mi bønn var berre som eit hjertesukk, men det inneheldt mykje. 

Eg hugsa at nokre månadar etter at eg møtte igjen henne Virtuella i Bergen, merke eg i mitt hjerte at den Heilage Ande bad for henne, med sukk som det ikkje finst ord for (Rom.8,26), for Faderen elska henne og hadde omsorg for henne som sitt barn, men ho mangla vit og visdom til å forstå seg på det. Eg meinte eg hadde vit og visdom til å fortelje henne det, men fekk ikkje moglegheita. Når eg no bad med eit hjertesukk, så meiner eg at det også var den Heilage Ande som bad med eit sukk som samsvara med korleis den bad for henne då. Der ligg mykje i det og det vesentlege er då at både ho og andre Guds born skal få oppleve at Faderen elskar dei og har omsorg for dei som sine born. 

Sidan merka eg at desse smertene var borte og der hadde lagt seg noko hardt over, så eg kjende ikkje igjen den kanten av bukhinna. Når eg vart undersøkte ved Volda Sjukehus fann ikkje han heller den kanten og var ikkje sikker på om det var brokk, men han ville sende meg på ultralyd. Det vart tysdag 22.11, då var det ei dame som undersøkte meg. Det harde som hadde lagt seg over og som eg misstenkte var brysk, sa ho var blod som hadde størkna. Ho viste meg på bildet kva som var innvolane og kva som var bukhinna, men fann ingen brokkport. 

Eg trur Jesus har lækt denne skaden og takkar han for det.

20.3.2022. Sion Åheim. Krigen i Ukraina og bodskapen til Johannes døyparen. Tungetale ved Palma Åhjem, tyding ved Magnor Myklebust.

«Ja, seier Herren, endå ein gong har eg sendt ein av mine tjenarar til din stad, bringe lys, fred, frelse, glede og å samle mitt folk med meg, til vederkvegelse, til fornyelse, i ditt ekteskap, i din heim, … Og eg vil endå ein gong vende fedranes hjerte til barna og barnas sine hjerte til fedrane, så ikkje eg skal slå landet med bann, men til velsigning. Opne ditt hjerte vidt opp og ta imot det budskap, som endå ein gong blir sendt imot deg. Amen.»

Malaki.4,5 Sjå, eg sender profeten Elia til dykk

før Herrens dag kjem, den store og skræmande.  

6 Han skal venda fedrehjarto til borna

og barnehjarto til fedrane,

så eg ikkje skal koma og bannstøyta landet.

Dette var bodskapen til Johannes Døyparen og den er framleis aktuell. Det minna meg både om å ta imot denne bodskapen og verte fornya ved den og at det er den bodskapen eg sjølv har å bringe vidare. 

Eg skreiv ein lang kommentar til dette møtet og her er eit utklipp:

Bodskapen hausten 1995:

            «…… med en gang du ser på de stengte dører. Men du skal vite, når dører lukkes igjen for deg, så står jeg med nye muligheter, jeg vil åpne nye dører for deg, sier Herren.

Difor ønsker jeg av deg at du vender deg mot et nytt mål, de muligheter som stiller åpen, sier Herren. Studer mitt ord og se hvilke velsignelser jeg har gitt deg der. Åpne deg for meg i bønn og lovprisning slik at jeg kan få legge ned i deg den velsignelsen som jeg ønsker å gi deg, sier Herren. Jeg har noe å gi deg, det er for deg.

Ja, bli stille for meg sier Herren. La meg få fylle dine tanker og ditt sinn. La mitt ord få gjennomsyre deg, slik at du får tenke mine tanker, sier Herren. Jeg har nye veier for deg. Og du skal få se at jeg har planer for deg, for din familie, for menigheten, for din omgangskrets. Du skal få være med på det. Midt i velsignelsen skal du stå og nyte det, sier Herren.»

Eg trur Jesus vil gi meg ei kone, så ho vert til hjelp for meg, både i kyrkjelyden, i familien, i forholdet til mine søsken og min omgangskrets elles.

13.1.2024. Du har gått gjennom mykje smerte, men no skal det snu. Di løn vil bli stor. Det djevelen mente ødelegge deg med, vil jeg bruke mot han, for å ødelegge han! Profetisk bodskap ved Elin Therese Slotten.

«Du har gått gjennom mye smerte, men nå skal det snu. Din lønn vil bli stor. Du har gått gjennom mye mitt barn og fortsatt vært trofast. Du har hatt storm etter storm, men fortsatt trodd meg og søkt meg. Du har holdt fast, selv om det kostet deg alt av styrke. Du har bedt, du har fastet, du har grått og du har håpet! Selv om du ikke såg noe lys, selv om du ikke hørte min stemme, for lyden av stormen var så høy i ditt liv, så har du ikke veket av veien. Mitt elskede barn, du har holdt fast når andre ga opp! Du fortsatte å vise andre veien, selv når spørsmålene var så mange i ditt hjerte. Du sviktet aldri og fornektet meg aldri. Mitt barn, jeg har aldri forlatt deg ett sekund. Du har aldri vært alene eller glemt av meg! Hele himmelen vet ditt navn og din tro er sett og beundret i himmelen! Din lønn er umåtelig stor og den vil aldri bli tatt fra deg. Din kjærlighet til meg er nå prøvd og lutret i ild og mitt hjerte er uendelig berørt av din overgivelse og tro, selv gjennom dine mange tester og prøvelser. Du var aldri glemt, mitt barn. Du er viktig! Hvert eneste ord du har talt er skrevet ned. Jeg vil velsigne deg rikt, mitt barn. Mine løfter er sanne. Alt vil virke til det gode for deg. Det djevelen mente ødelegge deg med, vil jeg bruke mot han, for å ødelegge han! Han skal få betale for alt han har gjort mot deg. Vit mitt elskede barn at alle dine prøvelser kom ikke fra meg. Djevelen kommer for å ødelegge, myrde og stjele, men jeg kommer for å gi deg liv og det i overflod! Du vil få et liv i overflod så lenge du ikke fornekter mitt navn! Din lønn er stor mitt barn, og du vil få se min frelse over ditt liv og familie!»

Det Djevelen meinte å øydelegge meg med, vil Jesus bruke til å øydelegge han med.

Ved syndefallet lokka ormen kvinna til å ete av kunnskapstreet og ho gav mannen sin med seg og han åt. Derfor vart mannen dømd til døden. Djevelens strategi var å dåre og forføre kvinna, for så å bruke henne til å lokke mannen med. Slik klarde han å gjere seg til denne verda sin gud. Det er framleis strategien hans. 

Det er då tydeleg at Djevelen har prøvt å bruke henne Virtuella slik mot meg og ho har ikkje vore åleine om det, for det er ein moralfilosofisk tradisjon i kyrkja. Men vender ho om til Kristus, så er han i stand til å bruke henne mot Djevelen og slik kan det verte for mange andre også. I tråd med 1.Mos.3,14-15.

Vi har vel alle sett kopi av det berømte maleriet av skapinga, ved Michelanchelo, der Gud retter ut fingeren til mannen. I evangelia er «Guds finger» brukt synonymt med Guds Ande (Luk.11,20 Matt.12,28). Men kva var protestantane sin protest mot den Katolske Kyrkja? Den var at Bibelen skulle vere einaste læremessige autoritet i kyrkja og i følgje evangeliet vert vi rettferdige for Gud ved å trua at Gud vekte Kristus opp frå dei døde. Dette har Paulus forkynt for oss klarare enn nokon og han sa også at når vi trur på Kristus, så er vi Guds verk, skapte i Kristus. Men korleis går det då om protestantane likevel ikkje trur på Kristus, så dei endåtil protesterer mot Paulus si lære. Immanuel Kant og Hegel rekna seg for protestantar, men vi finne ikkje mykje kristendom i ideologiane deira. I Hegels dialektikk skjer der ei gjensidig omforming mellom Herre og knekt, den gjensidige påverknaden kan vere overflatisk, men dersom dei ikkje trur på Faderen og Sonen, kan denne dialektikken verte fundamental som erstatning for skapingssoga og evangeliet, erstatning for rettferda ved tru og frelsa ved å sanne at Kristus er Herre. Deira protest mot Paulus si lære blir som ei forfalsking av Michelanchelos bilete av skapinga, der Gud er erstatta av ei kvinne. Så ho skulle liksom skape og forme mannen i si likning, som om ho var gud for han!? Med sin moral- og politiske-«filosofi»!? 

Men skapinga som desse falske gudane står for, det er eigentleg Djevelen som prøver å øydelegge deg som menneske, først og fremst øydelegge mannen, for han brukar kvinna til å prøve å øydelegge mannen med. Det har då vorte svært så tydeleg i den såkalla «Woke-rørsla». 

1.Mos.3,14 Då sa Herren Gud til ormen:

«Fordi du gjorde dette,

skal du vera forbanna

framfor alt fe og alle villdyr.

På buken skal du krypa,

og mold skal du eta alle dine dagar.

15 Fiendskap vil eg setja

mellom deg og kvinna,

mellom ditt avkom og hennar ætt.

Dei skal krasa ditt hovud,

og du skal hogga dei i hælen.»

Mi løn er stor og den vert aldri teken ifrå meg.

Sitat frå bodskapen: «Hele himmelen vet ditt navn og din tro er sett og beundret i himmelen! Din lønn er umåtelig stor og den vil aldri bli tatt fra deg.»

Når eg høyrde og las dette tenkte eg meg at Jesus har høyrt mi bøn for henne Reella og frelser henne og mange med henne, han ville gjere meg til kanal for si velsigning, så eg trur eg vert til velsigning for henne og mange med henne. Ho studerte realfag og i det eg bad for henne, bad eg for andre som også studerer realfag. Med andre bøna i Fadervår formulerte eg det som ei bøn om at Faderen vil la tusenårsriket komme og det er då ein profeti i Johannes Openberring som skal gå i oppfylling.

«Stormar og trengsle vil komme i denne verda, men dei som ser opp til meg vil skine sterkare og sterkare i denne verda sitt mørke. Dei som held seg tett til meg og let seg fylle av meg og ikkje av denne verda sitt mørke og løgner, vil bli brukt sterkare og sterkare av meg, seier Herren. Dei vil finne og føle mitt nærvær og kjærleik og det vil halde dei i glede og fred midt i stormen.»

Bodskapen 22.1.2024, sitat frå 

https://blessings-from-heaven.com/2024/05/27/2024-01-22-no-er-tida-inne-for-deg-til-a-stole-pa-gud-i-alle-ting-du-skal-ga-fra-kraft-til-kraft-du-er-hovud-og-ikkje-hale-profetisk-bodskap-ved-elin-therese-slotten/ :

«No er tida inne for deg, til å stole på Gud i alle ting. Legge ned alt du har og alt du er. Dette er året for deg, da du skal sjå at Gud verkar i ditt liv. No er tida inne for å gå det neste steget med Gud, du skal gå fra kraft til kraft og ikkje frå dal til dal. Du er hovud og ikkje hale. Og Gud ynskjer å bruke deg dette året. Gud lengtar etter å sjå deg fullstendig overgitt til han og hans vegar. For deg som har sått i lang tid, med tårer og lengsel til Gud, så seier Gud at du skal ikkje gi opp og ikkje miste motet, du skal få sjå at Gud svarar deg på alle dine lengslar. Så seier Gud: eg er ein Gud som høyrer bøn og eg er ein Gud som samlar dine tårer i mi flaske, fortsett å be for din familie, de vil bli frelst. Dei vert haldne oppe av dine bønner, du er dyrebar for meg og viktig for meg og mitt rike. Eg har store planar for deg og ditt liv. Mine tankar for deg er framtid og håp. Du er ikkje forlatt og ikkje aleine. Eg ser deg og ditt liv. Du er viktig for meg og din familie er viktig for meg, seier Herren. No er tida inne for at du skal stole på at eg er ein god Gud, også i ditt liv. Kom med dine byrder og legg dei ved korsets fot. Og eg vil ta det vekk frå deg. Dette året er ei ny tid med nye dører for deg. Dette året er ei tid for overgiving og tillit. Ikkje sjå deg til høgre eller venstre, ikkje sjå på bølgene som Djevelen distraherer deg med. Løft ditt blikk opp mot meg og søk og rett ditt blikk mot det som er her oppe og ikkje på det som er på jorda. Mitt namn, seier Herren, er eit sterkt tårn. Du skal springe til det og vere trygg. Har eg ikkje befalt deg, ver frimodig og sterk. Frykt ikkje, ver ikkje redd, for Herren din Gud er med deg i alt du tek deg føre. Sett di lit til meg, seier Herren, og mitt ord, ikkje denne verda sine makter og alt som skjer rundt deg. Stormar og trengsle vil komme i denne verda, men dei som ser opp til meg vil skine sterkare og sterkare i denne verda sitt mørke. Dei som held seg tett til meg og let seg fylle av meg og ikkje av denne verda sitt mørke og løgner, vil bli brukt sterkare og sterkare av meg, seier Herren. Dei vil finne og føle mitt nærvær og kjærleik og det vil halde dei i glede og fred midt i stormen. Dei som kjem til meg for råd og vegleiing, vil finne det og halde seg reine frå verda sine løgner og forføring. Bedrag og løgn vil auke på denne jorda, derfor må du halde deg tett til meg og mitt ord, for å kunne sjå sanninga, seier Herren. Din heim er ikkje på denne jorda, din heim er her hos meg. Elsk ikkje denne verda og dei ting som er i denne verda, rett ditt blikk mot meg. Eg held oppe alle som snublar og reiser opp alle dei nedbøygde og vil gi dei mat i den rette tid. Eg er nådig og full av barmhjertigheit, sein til vreide og rik på trufast kjærleik. Eg vil aldrig svikte deg, eg er god mot alle. Eg er rettferdig på alle mine vegar, barmhjertig i alle mine gjerningar. Eg er nær deg når du kallar på meg, når du kallar på meg i sanning. Set din lit til meg av heile ditt hjarte. Stol ikkje på din eigen forstand. Tenk på meg på alle dine vegar, så skal eg leie dine stigar rett. Amen.»

25.1.2024. Profetisk bodskap ved Elin Therese Slotten: «Jeg ser din lengsel og jeg har lagt det ned i deg, for at du skulle søke meg. … Derfor ber jeg deg om å være var på hva som blir lagt på hjertet ditt å be om. For det er det jeg ønsker å gjøre i ditt liv. Følg den ledelsen jeg legger ned i deg om hva du skal be om.» 

I dag, 25.1.2024, kom Elin med ein ny bodskap, det er ein bodskap til ei kvinne og så er det ein bodskap til meg også, korleis heng det i hop? Jau, fordi Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Sitat frå https://blessings-from-heaven.com/2024/03/01/25-1-2024-hannas-bon-profetisk-bodskap-ved-elin-therese-slotten/ :

«Jeg har hørt ditt nødrop til meg og jeg skal redde deg. Som Hanna utøste sitt hjerte til meg har jeg hørt alt hva du har sagt til meg. Og jeg vil svare deg. Jeg ser din lengsel og jeg har lagt det ned i deg, for at du skulle søke meg. Jeg kan ikke gjøre noe av det jeg ønsker å gjøre i ditt liv, utan at du ber meg om det. Derfor ber jeg deg om å være var på hva som blir lagt på hjertet ditt å be om. For det er det jeg ønsker å gjøre i ditt liv. Følg den ledelsen jeg legger ned i deg om hva du skal be om. Jeg som kaller deg er trofast, jeg skal gjøre det. Jeg er i stand til å gjøre langt mer enn hva du ber meg om, etter den kraft som er virksom i deg. Den samme kraften som oppreiste Kristus fra de døde, den bor i deg. Du er kallt til å være en av mine manifisterte barn, sier Herren, som hele verden stønner og lengter etter. Sier du ja til ditt kall? Er du villig til å legge ned ditt liv for meg? Alt hva du er og har og dine meninger og dine veier og tanker og la deg forme av meg? For de som er villig vil velsignelsen aldri ta slutt! De skal gjøre de større gjerninger, de skal se min herlighet og storhet, de skal få hvile i mine vingers skygge og finne mat i overflod! De skal drikke og aldri tørste. De skal se meg og leve med meg, sier Herren.» 

28.1.2024. Jesus kjem berre for å hente si blod-kjøpte brud. Det er det Nye Jerusalem, som kjem ned på den nye jorda. – Når eg var 9 år merka eg at Jesus var meg nær, som ein skugge ved mi høgre hand, eg vart kjend med han som mi beste venn.

Mitt Vitnemål.

Når ein kjem med eit vitnemål, bør det vere om ein skriftstad som ein opplever har vorte viktig for seg sjølv, ved at det har vorte til liv for seg sjølv. Då er det vel på sin plass at ein seier litt om seg sjølv, men det primære og viktigaste er då bibelverset. Og Jesus har mange gangar minna meg om at han har sett framfor meg ei open dør og invitert meg inn. Så eg har tenkt ein del på det. Det refererer til brevet til engelen for kyrkjelyden i Filadelfia. Pinsevennar likar godt å kalle kyrkjelyden sin for Filadelfia, for det verka som engelen for denne kyrkjelyden kom best ut av det. Men når eg opplever at det er ein bodskap til meg, så må eg få lov til å seie litt om meg sjølv og om korleis eg opplever at det er ein bodskap til meg og komme med min bodskap. Då er det ikkje ein kvan annan som skal svare i staden for meg.

Joh.Op.3,7 Skriv til engelen for kyrkjelyden i Filadelfia:

Dette seier Den Heilage og Sannferdige, han som har Davids nykel, han som opnar så ingen kan stengja, og stengjer så ingen kan opna: 8 Eg veit om gjerningane dine. Sjå, eg har sett framfor deg ei opna dør, som ingen kan stengja. For du har lita kraft, og likevel har du halde fast på mitt ord og ikkje fornekta mitt namn. 

Eg såg dette på bakgrunn av likninga om den Gode Hyrdingen i Joh.10. Eg har ei dobbeltolking av det, liksom skapingssoga i 1.Mos.2, det handlar både om den fysiske realiteten, ein fysisk og biologisk hage og det åndelege samfunnet med Gud som er ånd, å dyrke hjertets jord. Det er slik som det står skrive i Ef.1 at Gud har velsigna oss med all Andens velsigning i himmelen i Kristus Jesus og i Ef.2 står det skrive at der har han sett oss. Sidan ei og same likning handlar om begge deler er det ikkje alltid så lett å forstå. Jesus er døra inn til sauene, likevel handlar det om å gå inn gjennom døra for å samlast fysisk i ein kristen kyrkjelyd og så gå ut att gjennom same døra. Og faktisk byrja denne likning med at Jesus leia dei ut gjennom døra. Dei samlast i tempelet i synagogene og i heimane og sidan i nye heimar. Jesus leia dei ut og leia dei gjennom landet til samanlikning med David når han og flokken hans var utstøytt og David sa at Herren var hans hyrding, det vanta han ingen ting, han leia han til dei grøne grasgangane og til vatn der han fann kvile.

Jesus sa at dei som var komne før han, var tjuvar og røvarar som hadde klive over ein annan stad, i staden for å gå inn gjennom døra og sidan kom ulven og spreidde dei, men då var han den Gode Hyrdingen som sett livet til for sauene og så samla han dei igjen. Han gav dei misjonsbefalinga og sa dei skulle få sjå at han var med dei alle dagar. Når dei då gjekk ut og forkynte evangeliet på nye plassar, fekk dei sjå at han var døra dei hadde å gå inn gjennom for å samlast i nye kyrkjelydar.

  Jesus har sett framfor meg ei open dør, som ingen kan lukke, for hans frelseverk er fullført og fullkome. Ingen kan stenge den døra for meg. Han har bana vegen for meg inn i den himmelske heilagdomen, så eg får stige fram for nådens trone. Eg tenker på det som å bøye meg for Jesu kors og så tenker eg på nådestolen over pakt-kista. At der får eg openberring. Men heime med meg sjølv løfta eg blikket opp til Jesus, der han sit ved Faderens høgre hand, der sit han også på nådens trone og så sa eg til han at eg elskar han, ja, for det er no ved at vi elskar han at vi får openberring. Då oppdaga eg at eg byrja å få svar på internett.

Mor mi brukte å be kveldsbøna saman med meg og bror min Arvid, som er vel eitt år eldre. Det var å påkalle Kristus som vår frelsar og Herre, be han frelse våre næraste og be for folket og landet og be Fadervår. På den tida gjekk vi på skule annakvar dag, småskulen (1-3 klasse) ein dag og storeskulen (4-7 klasse) neste dag (På storeskulen vart det også nokre dagar lengre borte, på ein annan skule). Når Arvid byrja på storeskulen, fortalde han om stygg mobbing på skulen og det hadde med kjønn og seksualitet å gjere. Dette problemet vart eit bønne-emne i kveldsbøna vår. Etter kvart skjøna eg at frelsa var det motsette av å verte dåra og forførd slik som ved syndefallet, så eg byrja å be han frelse oss frå det, spesielt frelse kvinna frå det, dette kom som første prioritet og så byrja eg å be han gje meg ei frelst kvinne til kjæraste og til kone, som andre prioritet. (Når eg bad slik merka eg at Jesus var meg nær, som min beste venn, så eg kan seie som det står skrive, at han var ein skugge ved mi høgre hand. Dette siste gløymde eg å ta med i vitnemålet mitt, men det hadde også med at det kunne ikkje vere for langt).

I storeskule vart det mykje erting på grunn av kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne og det gjekk også over i stygg mobbing. Det var i grunnen rart heile greia, men dette også kan vel forståast ut ifrå filosofihistoria og kyrkjehistoria. På den tida eg gjekk i 6. eller 7.klasse (ungdomsskulen) kom eg over noko kristen litteratur der det stod skrive at alle dei som tok imot han, gav han rett til å verte Guds born. Så eg tenkte over det og gjorde meg sjølv bevisst på at det var mitt standpunkt i mitt hjerte, sjølv om ingen andre visste det. Og så kom eg i hug korleis eg bad når eg var 9 år og byrja å be slik igjen. 

Då sa John Willy sa eg måtte avrunde, for der var andre som også ville seie noko. Men eg tok meg tid til å minne eg om at der kom ein profetisk bodskap når Oddleif var her, der Herren sa at endå ein gong sender eg min tenar til deg og ditt distrikt for å vende fedrane sine hjarte til borna og borna sin hjarte til fedrane. Det handla også om å verne ekteskap og familieliv. Det er bodskapen til Johannes Døyparen, han forkynte at Jesus er den som har bruda og det er han som døyper oss med den Heilage Ande. Den bodskapen har eg teke imot og gjort til min bodskap og den vil eg gå inn gjennom døra med.

Tungetale ved Ingelin, tyding ved John Willy.

John Willy sa her var ei dame som hadde ein bodskap og så kom Ingelin med tungetale. Eg prøvde å ta det opp på video, men så oppdaga eg at den hadde ikkje starta likevel, så eg fekk ikkje med meg byrjinga, det vart litt klipping også, før eg var sikker på at den var på. Men eg hugsa han sa noko om at eg skulle glede meg i Herren heime med meg sjølv. Opptak:

«… glede deg over og fryde deg over at jeg på grunn av (Golgata kors?) på grunn av jeg … for deg, til en evig himmelsk herlighet.»

Takk og lov. Du skal glede deg i meg, du skal fryde deg i meg. For at jeg døde på Golgata kors for deg. Og når jeg døde på Golgata kors for deg, så tok jeg alle dine synder og alle dine plager på meg, for at du skal få lov å slippe å plage deg over din synd. Du skal fryde deg i min frelse, du skal juble over det jeg har gjort for deg på Golgata. At der har jeg dødd for deg, jeg har tatt all din synd. Og du som har lyttet i kveld, jeg har gitt deg dette budskapet for at det skal løfte deg gjennom hverdagen. Og for at du skal løfte dine øyne og du skal se på meg, at snart kommer jeg for å hente min blodkjøpte brud og det er bare min blodkjøpte brud som jeg henter. Og du kan få lov, midt i hverdagen, å juble og glede deg over det i ditt hjerte, at du har fått lov, på grunn av korset, tatt imot frelsen og du er på vei til himmelens herlighet.»

Kommentar. Mitt personlege vitnemål med utviding.

Her vil eg skrive litt om mitt personlege vitnemål og då tilføyer eg ein god del. John Willy har ein spesiell stil, ved at han kallar seg amcar-prest og stadig slår over til engelsk, tydeleg vis for å gi uttrykk for glede over at Gud gjer noko nytt, det gir oss eit intrykk av at mykje av dette nye kjem frå Amerika og det er ikkje til å komme forbi at den amerikanske kulturen (USA og Canada) har vore pionerar her også. Men eigentleg får vi alle det nye frå himmelen og det er det som er så viktig å lære å forstå, når det kjem frå den amerikanske kulturen, så er det vel og bra.

Så eg byrja mitt personlege vitnemål med å fortelje foreldra mine budde i Chicago i USA før eg var  fødde, eg vart laga der og var der før eg var fødde. Når dei flytta tilbake hit og var kledde som amerikanarar og hadde med seg noko amerikanske ting som vart oppfatta som det nye. Dei hadde mykje nytt å fortelje og det var litt spesielt at sonen (8) og dottera (6) kom med amerikanske gloser. Klart det var stas. Sonen, Arvid, var fødd der borte og var eitt år når dei kom hit.

Barnetru og mobbing på skulen.

Denne ertinga og mobbinga i barneskule var rar og det er rart at voksne menneske held fram i same stilen, så ein kan lure på kva som er rarast. Det er fordi dei enno ikkje har forstått og teke imot evangeliet om Kristus og veit ikkje og forstår ikkje kva den kristne dåpen betyr for oss. Det strir både mot den evangeliske forkynninga og den naturfaglege tenkinga. Kva er det for slags tankegang? Det er å argumentere for at nokon skal få dårleg samvit, verte utstøytte og straffa på grunn av kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne. Som resultat av syndefallet altså. Og det born på 10-13 år. Ved barnedåpen sa foreldra og fadderane seg samde om at barnet skulle opplærast i den kristne trua, men her verka det som om det var blåst vekk og kvifor det? Sikkert fordi den boklege lærdomen vart oppfatta som om dei skulle prøve å forgude seg sjølve med å ete av kunnskapstreet. 

Ikkje fornekte Jesus namn, men vedkjenne han som Sanninga som set oss fri.

Eg kjende til Jesu ord om at den som fornektar han for menneska, vil han fornekte for Faderen og englane, men den som kjennest ved han, vil han kjennast ved for Faderen og englane. Eg torde ikkje kjennast ved han, seie til dei andre at eg trudde på han og kvifor det? Fordi då ville det verte forventa eg eg skulle vere på ein bestemt måte, som om eg måtte prøve å gi meg ut for å vere noko anna enn eg var. Og så kunne eg ikkje kunne forsvar meg om eg vart angripen. Kanskje eg kom til å verte utfordra på det med krav om at eg ikkje var slik likevel, med krav om at eg skulle fornekte han i staden altså. Men det ville eg då slett ikkje. Så det var best berre å ligge lavt og ha trua og vedkjenninga i hjertet. Mor mi hadde lært meg å gå til han med alle ting, alle problem som eg møtte, så eg gjekk til han med dette også og bad han sette meg fri frå den menneskefrykta, for eg visste at han var Sanninga som skulle sette oss fri. Når eg gjekk på ungdomsskulen vart eg forelska i ei kristen jente og det vart det laglege høvet for meg til å vedkjenne mi tru på Kristus. Då var eg ikkje redd for det i det heile tatt. Og kvifor det? Fordi det stemte med trua og kjærleiken i mitt hjerte. Kjærleiksforholdet mellom Kristus og hans brud var født i meg ved den Heilage Ande, så for meg gjaldt det kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne. 

Når eg byrja på gymnaset oppdaga eg at dette høvde med Paulus si lære. Eg byrja å gå i den Frie Evangeliske Forsamling og fekk oppleve at Jesus tala til meg både gjennom tala og gjennom tyding av tungetale. Det var ufatteleg stort for meg å få oppleve at han som vart min beste venn når eg var ein liten gutunge, talte til meg frå himmelen, der han sat ved Faderens høgre hand. Han har fortsett å tale til meg slik sidan og det sentrale poenget er at hans frelseverk var fullført og fullkome, så det var berre for meg å ta imot i tru og takke for det. Han gjer sitt verk i mitt indre menneske, ved sitt Ord og sin Ande. Derfor skulle eg ikkje sjå på meg sjølv eller det som var rundt meg eller bekymre meg for det, men eg skulle sjå på han og det verk han hadde gjort for meg, i meg og gjennom meg og takke han for det.

Jesus frelser og har omsorg for meg og heile mitt hus.

Eg kan seie til Jesus at alt som er hans er mitt og takke han for det, som den heimeverande sonen sa til Faderen. Han frelser og har omsorg for meg og heile mitt hus. Bodskap i Maranata Oslo 18.3.2018:

«For det er eg, Herren, som har kalla dykk ved namn og de er mine. Og det er eg, Herren sjølv, som er profetrøysta. Så lytt ikkje til den kvar profetrøyst i denne tid, men gå inn i skriftene som eg, Herren, har innblest og inspirert mine tenarar, og du skal få lov til å finne alt kva du treng å vite. Derfor så skal du ikkje gå til verken høgre eller til venstre, men du skal sjå på meg og du skal stole på at eg har sagt og talt, ja, det skal eg og utføre. Fordi eg kan ikkje seie ein ting og ikkje gjere det. Men eg, Herren, eg vil seie og eg vil gjere det. Og når eg har sagt det i mitt Ord, så vil eg, Herren, trå til og fullføre min plan med mi menigheit, som eg, Herren, har planta på denne stad. Og menneske skal sjå det og dei skal forstå det, at dette er ikkje menneskeverk, men det er eit verk av meg, seier Herren. For eg er Herren som byrja og eg skal fullføre.

Ja, for eg ser over den ganske jord, for å kraftig støtte den som har eit heilt hjarte med meg. I dag så er det mange menneske som har vanskar med å kunne tru at eg er miraklenes Gud. For dei høyrer så mangt og mykje som ikkje stemmer overeins med mitt Andens inspirerte Ord, men når eg, den Heilage Ande, bringer deg ord ifrå heilagdomen,  og du opnar opp ditt hjerte og du seier: «takk skal du ha, Jesus, for at alt ditt, det er mitt», ja, så vil eg, Herren, drive plagene bort. Eg, Herren, vil forsørgje deg, eg, Herren, er din rådgjevar, eg, Herren, er din Fredsfyrste, eg, Herren, tek hand om deg og heile ditt hus, for eg, Herren, eg er den allmektige og eg står bak mitt Ord. Så stol på mitt Ord og hald fast ved mitt Ord, så vil eg, Herren, eg skal fullføre alle mine planar, all min herlegdom, det skal skje, for det er Herren, som har talt.» 

Bodskap 1, 24.6.2024:

«Tap ikkje motet. Sjå, eg går føre dykk. Og dine bøner har blitt besvart så mange gangar. Også det du lagt inn for meg, seier Herren, det siste døgnet. Du skal få sjå. Du skal bli frelst med heile ditt hus. Skulle noko vere for vanskeleg for meg, seier Herren. Hald berre fast på det du har. For dei heldt truleg fast på apostlane si lære, brødsbrytinga, brodersamfunnet og bønene. Og dei kom dagstøtt saman og delte. Det kjem ei tid no, det kjem til å bli nødvendig å dele med kvarandre. Vi går inn i ei tid som dette landet aldrig har opplevt. Med matmangel. Med forfølgjing. Men ver ikkje redde. Eg har sett føre deg ei open dør og du skal gå inn og du skal gå ut og finne vederkvegelse.»

Vi hadde bedt for Russland, for det såg ut til å vere fare for borgarkrig. Sjølvsagt bad vi for Ukraina også, på grunn av krigen.

Bodskap 2, 24.6.2023:

”Himmelen er åpen, han har sett til deres hjerter. Og han fryder seg over sitt folk, han fryder seg over dere. Han vil la dere vandre inn i hans vilje og han vil gå med deg og lære deg og fullbyrde sitt Ord over og i deg, i deres liv, ved den Hellige Ånd. Den Hellige Ånd skal komme over på en ny og mektig og herlig måte over ditt hus. Den skal frigjøre dine tanker, den skal legge sin kjærlighet inn i dine tanker. Den skal gjennomsyre hele ditt vesen. For jeg har behag i deg. Jeg har behag i deg.

Jeg skal forevige denne pakt, denne stund, den er lukket i mitt hjerte. Ingen kan ta det ifra deg. Ingen kan komme inn og rive det ut av ditt hus. Ingen kan hente deg bort fra mitt åsyn. Jeg, Herren, er nær, jeg er beskyttende, jeg er din fred, jeg omslutter deg. Jeg sender engler for deg, for framfor din fot. Du skal ikke snuble, du skal ikke snuble. Mennesker skal ikke rådføre deg, jeg er Herren din Gud. Jeg skal vise deg  vei.”

Apgj.11,13 Han fortalde oss korleis han hadde sett ein engel som stod i huset hans og sa: ‘Send bod til Jaffa etter Simon med tilnamnet Peter! 14 Han skal tala ord som skal bli til frelse for deg og heile ditt hus.’

Apgj.16, 31 Dei svara: «Tru på Herren Jesus, så skal du verta frelst, både du og huslyden din.» 32 Så tala dei Herrens ord til han og alle som var i huset hans.

Kommentar 6.1.2025. Skapinga og frelsa ved Guds Ord.

Når eg gjekk på ungdomsskulen, vart eg forelska i ein kristen jente og det vart det laglege høvet for meg til å vitne om mi tru på Jesus, no var eg ikkje redd for det i det heile teke, for det stemte med trua og kjærleiken Gud hadde gitt meg i hjertet ved sitt Ord og sin Ande. Det var Sanninga i Guds Ord som sette meg fri til det, så når eg gjekk på gymnaset, vart eg frimodig med å vitne om mi tru på Jesus. Eg oppdaga at det stemte med Paulus sine ord om at Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Han grunngav det både med skapingssoga og evangeliet. Det stemte med det som står skrive i Heb.3-4 om at når Ordet ved trua smeltar saman med oss i våre hjarte, får vi komme inn til Guds kvile. Og det stemte med det Peter skreiv om det gode samvits pakt med Gud med grunnlag i Jesu oppstode frå dei døde (1.Pet.3,20-22).

Eg tenkte meg at sidan det stemte med skapingssoga, så stemte det med vitskapen også og då var det naturvitskap eg tenkte på, det var i alle fall først og fremst det, sidan eg gjekk på reallinja og tenke som ein realist. Det er ikkje godt å forstå korleis naturvitskapen og skapingssoga skulle stemme overeins, det er klart at då måtte det symboltolking til og det har eg skrive mykje om seinare.

Sjølv om eg trudde og meinte at slik var det, var eg litt usikker på om mi tolking og forståing av det var rett, korleis kunne eg verte sikker? Vi søker sanninga på evangeliets grunnvoll, slik at den set oss fri, vi søker det som er sant og rett, slik at det retter på både vår tenking, tale og handling. Ved syndefallet spora menneska av, slik at dei tenkte feil, sa det som ikkje var sant og gjorde feil. Slike erfaringar er ikkje eigna til å underbygge sann vitskap med. Så det var bra at evangeliet vart forkynt først, så det rydda vegen for den moderne naturvitskapen.

Eg har berre vorte meir og meir overtyda om at Sanninga i Guds Ord, både i skapingssoga og i evangeliet, er mest fundamental og vi treng den også til å verne sann og ekte vitskap frå det som ikkje er sant og rett, ja, den kan rettleie vitskapen vidare. Kva elles skulle kunne gjere det? Den forstandige innsikta som vi er fødde med, må vi uansett bruke, med den skulle vi vel også kunne vurdere kva som gir god rettleiing.

Når det gjeld vårt liv på jorda og spesielt når det gjeld kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne, blir det eit spørsmål om kva som er eit rett liv og kva som ikkje er det, men som er synd og kva som ikkje er det. Bibelen seier at vi alle er syndarar på grunn av syndefallet. Lova kom ved Moses, men nåden og Sanninga kom ved Kristus, så sanninga skal setje oss fri. Det er ved at vi vert tiltrekt av hans herlegdom, den herlegdomen han har frå Faderen, sidan han er Guds Son.

Joh,1,1 I opphavet var Ordet, og Ordet var hjå Gud, og Ordet var Gud.  2 Han var i opphavet hjå Gud.  3 Alt vart til ved han, og utan han vart ikkje noko til av det som har vorte til.  4 I han var liv, og livet var ljoset for menneska. 5 Og ljoset skin i mørkret, men mørkret tok ikkje imot det.

6 Det stod fram ein mann, send av Gud; Johannes var namnet hans.  7 Han kom for å vitna; han skulle vitna om ljoset, så alle kunne koma til tru ved han. 8 Det var ikkje han som var ljoset, men han skulle vitna om ljoset.

9 Det sanne ljoset som lyser for kvart menneske, kom no til verda.  10 Han var i verda, og verda har vorte til ved han, men verda kjende han ikkje. 11 Han kom til sitt eige, og hans eigne tok ikkje imot han. 12 Men alle som tok imot han, dei gav han rett til å verta Guds born, dei som trur på namnet hans.  13 Dei er ikkje fødde av kjøt og blod, ikkje av menneskevilje og ikkje av manns vilje, men av Gud.

14 Og Ordet vart menneske og tok bustad mellom oss, og vi såg hans herlegdom, ein herlegdom som den einborne Sonen har frå Far sin, full av nåde og sanning.  15 Johannes vitnar om han og ropar ut: «Det var om han eg sa: Han som kjem etter meg, er komen framom meg, for han var til før meg.»

16 Av hans fullnad har vi alle fått, og det nåde over nåde.  17 For lova vart gjeven ved Moses; nåden og sanninga kom ved Jesus Kristus. 18 Ingen har nokon gong sett Gud; men den einborne, som er Gud, og som er i Faderens fang, han har synt oss kven han er.