Eg vart opplærd til å påkalle Kristus som min frelsar og Herre og be han frelse mine næraste og be for folket og landet og be Fadervår. Når eg var ni år forstod eg at frelsa var det motsette av å verte dåra og forførd slik som ved syndefallet, så eg byrja å be han frelse oss frå det som første prioritet, be han frelse kvinna frå det og be han gi meg ei frelst kvinne til kjæraste og kone som andre prioritet.

Når eg sidan vart forelska i ei jente, var den laglege tida for meg å vedkjenne Jesu namn, det høvde med trua og kjærleiken som Gud hadde gitt meg i hjertet, kjærleiksforholdet mellom Kristus og hans brud var født i meg ved den Heilage Ande, så for meg gjaldt det kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne. Når eg gjekk på gymnaset oppdaga eg at det høvde med Paulus si lære og lovnaden om at vi ved trua skulle få komme inn til Guds kvile (Heb.3-4), vi får kvile på grunnlag av Jesu fullførde frelseverk, vi skal feste blikket på han som er Guds Ord og trua sin opphavsmann og fullendar og snakke med han (Heb.12,1…).

Jesus sa eg skulle komme til han med mi sak og sjå at han har sett fram for meg ei open dør som ingen kan lukke og invitert meg (Op.3,7-8). Hans frelseverk er fullført og fullkome, så ingen kan lukke den døra for meg. Det er billetten til himmelen, også når han kjem for å hente si blodkjøpte brud.

Gud vil ikkje at vi skal krangle som uvituge ungar, men at vi skal vekse opp til han som er hovudet for kroppen som er Jesu kyrkje og så skal vi vekse opp til han som er hovudet for kroppen som er Jesu brud. Jesus er døra inn til sauene og han er den Gode Hyrdingen. Det første han gjorde var å sleppe dei ut. Vi må kle oss i Guds fulle rustning når vi går ut i kvardagen og går ut med evangeliet.

Dersom dei levittiske prestane utførde prestetenesta si på rett vis, skulle dei få sjå at den var fornya i den nye pakta (Sak.3). Men det varde ikkje lenge før profeten Malakias påstod at dei veik av (Mal.1-2).

Men Jesus var det Guds Lam som bar verda si synd. Han gjekk inn i den himmelske heilagdomen med sitt eige blod. Då bana han vegen for oss, så vi kan komme etter og stige fram for nåden trone. Slik har vi all fått prestetenesta i den nye pakta og det er om å gjere for oss å nytte den til vårt eige gagn og til gagn for våre næraste. Den glade bodskapen er for alle og så spørst det berre kven som vil ta imot.

Brurmøyane og Jesu brud. Jesu minste små og likninga om sauene og geitene.

Brurmøyane skulle vake og vente med lys på lampane til brudgomen kom, men alle sovna og vart vekte av ropet om at brudgomen kjem. Då var det berre halvparen som hadde vore vituge nok til å ta med seg nok olje til lampane, slik at dei gjekk han i møte med lys på lampane. Dei vart med han inn til bryllaupet. Men kvar var bruda? Brudgomen og bruda er det sentrale poenget, gjestane er eit meir perifert poeng, men så verkar det som heile «brudeskaren» vert bruda. Slik også med dei fem vituge brurmøyane, dei ser fram til å møte brudgomen, men når dei vert med han inn, tenker vi som om dei vert med han inn.

Slik er der også eit sentralt og eit perifert poeng i likninga om sauene og geitene, det sentrale poenget er omsorga for ein av Jesu minste små. Og så vert det ei todeling, enten verte velsigna eller verte forbanna, til samanlikning med todeling i likninga om brurmøyane.

Møte i dFEF M40, Oslo, søndag 13.1.1991.  Bodskap gjennom tyding av tungetale.

Formiddag:

«Du skal ikkje gå på måfå, men vere leda av meg. I dag om du høyrer mi røyst, så forherd ikkje ditt hjerte. Legg bak deg di fortid ein gong for alle. Ikkje la deg binde av di fortid. La deg fylle av min Ande, så det vert endå herlegare i denne siste nådetida. Når middnattsropet lyder:” Brudgomen kjem, gå han i møte, då vil dei som har kristen-namnet skiljast i to flokkar, ein flokk som går han i møte og ein flokk som ikkje gjer det. Derfor ville eg så gjerne at du skulle ha olje både på lamper og kanner.»

Kveld:

«I denne siste tid har Djevelen fare ned på jorda i stor vreide, for å plage mi menighet, for han veit at han har berre ei kort tid igjen. Enno idag fer mine auge utover heile jorda, for å sjå etter kven som let seg frelse, (lede, bruke), og det vert til sorg for mitt hjerte, når mennesker unndrar seg frå min kjærleik. Du skal ikkje vere nederlagsstemmt, men du skal la deg fylle og vere sterk i det du ser hen til Golgata kors.»

Dei fem uvituge brurmøyane.

Dei fem uvituge brurmøyane hadde ikkje med seg olje på kanner i tillegg til oljen på lampane, så lampane deira slokna. Dei spurde om å få av dei vituge, men det fekk dei ikkje, dei hadde nok berre til seg sjølve. Dersom dei uvituge ikkje trudde og tenkte at Guds nåde var nok for dei, så hadde ikkje noko vorte nok for dei. Dei vituge sa at dei fekk heller gå og kjøpe seg olje, dei så gjorde, men kom for seint til bryllaupet. Dei hadde betalt for oljen dei hadde på lampane, det bryt med den tanken Guds nåde er nok for oss, vi får alt av nåde. Dei fem uvituge brurmøyane hadde ikkje med seg olje på kanner i tillegg til oljen på lampane, så lampane deira slokna. Dei spurde om å få av dei vituge, men det fekk dei ikkje, dei hadde nok berre til seg sjølve. Dersom dei uvituge ikkje trudde og tenkte at Guds nåde var nok for dei, så hadde ikkje noko vorte nok for dei. Dei vituge sa at dei fekk heller gå og kjøpe seg olje, dei så gjorde, men kom for seint til bryllaupet. Dei hadde betalt for oljen dei hadde på lampane, det bryt med den tanken Guds nåde er nok for oss, vi får alt av nåde. Dei kom til ei stengd dør og banka på, men han svarde at han ikkje kjende dei ikkje og sleppte dei ikkje inn. Dei som kjendest ved han for menneska ville han kjennast ved for Faderen og englane hans, men han ville ikkje kjennast ved dei som ikkje kjendest ved han (Matt.25,11-12).

Møter i dFEF M40, 12.2.2011, https://blessings-from-heaven.com/2016/08/08/2011-02-12-m40-jesus-kalla-sions-dotter-til-a-frigjere-seg/ , tredje bodskapen gjennom tyding av tungetale:

«Du har høyrt min bodskap år etter år, ja, gjennom eit langt liv har du fått høyre at det er nok nåde. Ja, min nåde er deg nok og mi kraft fullendast i vanmakt. Det beste livet kan gje deg, får du gratis, rennande vatn, lufta du trekker inn, surstoffet du da får, og du får av meg nåde gratis. Eg døde for alle synder, for alle dine synder, for nasjonane sine synder. Og den dagen eg skal dømme nasjonane, så ver nøye med at du finst på rett stad og at du tidleg kom inn i nåden som einskildperson. Ver merksam på at når eg gjev liv, så gjev eg eit liv som held, legg merke til at når eg seier at mi kraft skal fullendast i vanmakt, så spelar det inga rolle korleis du føler deg, korleis du er og kva du har opplevd i livet i fortida, for eg vil vende ditt ansikt til framtida. Og eg vil la deg vandre med min nåde på ein slik sterk måte at kvart einaste menneska som kjem i berøring med deg, vil sjå meg gjennom deg. Du skal ikkje leite etter å verte betre som menneske, du skal ikkje lengte etter å verte perfekt som mann og kvinne. Du skal berre lengte etter meg, eg som gjev liv og let deg få moglegheita til å gløyme det som er bak og strekke deg ut etter det som er framanfor, og jage mot målet, for målet vinkar deg så nær no og tida heretter er kort. Og som eg er, vil eg at du skal vere i denne verda. Eg vil at min bodskap til deg om total frigjering skal resultere i at du gjer deg laus banda om din hals, du fanga Sions dotter. Og at du synger da kongebodet kom at vi kunne vende om, då vart hjerta sett i brann. Eg vil bruke alt kva du har høyrt og alt kva du har lært og alt kva du har sett på ein rett måte for framtida og la deg få oppleve at ditt hus vert forandra og forvandla, dine barn skal verte frelst, din ektefelle skal verte frelst, du sjølv skal få eit møte med meg som forandrar deg for tid og æve. Og hugs at tida heretter er kort og det hastar for deg å få eit nytt møte med meg, seier Herren.

Du leser mitt ord og du vil finne ved tre høve så gret eg, på same måte gret eg over mitt namn i dag. Eg gret over den synd og den umoral som er til, eg gret over at mine barn gøymer seg, dei har fått nåde så det rekker for mange. Eg gret når eg ser ut over det nærmiljøet du beveger deg i. Alle dei som ropar og lengtar etter livsforvandling og forandring. Kvar er du i dette? Eg lengtar å sjå deg på kne med menn og kvinner som eg døde for. Min nåde er deg nok og eg har gjort deg levande med meg. Eg herleggjorde min Far her nede og eg vil at du også skal vere med i det koret, å herleggjere min Far. Dette er din dag, eg har bestemt at dine steg skulle gå hit i kveld, seier Herren, og det er din dag, det er di moglegheit, det er deg som skal få det du lengtar etter, ikkje sidemannen, ikkje ektefellen, ikkje barna dine, ikkje foreldra dine, det er deg eg kallar ut ifrå mørket i kveld, seier Herren.»

Relevant bibelvers.

Matt.25,31 Men når Menneskesonen kjem i sin herlegdom og alle englane med han, då skal han sitja på kongsstolen sin i herlegdom. 32 Alle folkeslag skal samlast framfor han, og han skal skilja dei frå kvarandre, som ein gjætar skil sauene frå geitene, 33 og setja sauene på si høgre side, og geitene på si venstre.

34 Så skal kongen seia til dei på høgre sida: «Kom hit, de velsigna borna åt Far min, og ta i eige det riket som er etla åt dykk frå verda vart grunnlagd. 35 For eg var svolten, og de gav meg mat; eg var tyrst, og de gav meg drikke; eg var framand, og de tok imot meg; 36 eg var utan klede, og de kledde meg; eg var sjuk, og de såg om meg; eg var i fengsel, og de vitja meg.» 37 Då skal dei rettferdige svara: «Herre, når såg vi deg svolten og gav deg mat, eller tyrst og gav deg drikke? 38 Når såg vi deg framand og tok imot deg, eller utan klede og kledde deg? 39 Og når såg vi deg sjuk eller i fengsel og kom til deg?» 40 Men kongen skal svara dei: «Sanneleg, det seier eg dykk: Det de gjorde mot ein av desse minste brørne mine, det gjorde de mot meg.»

41 Så skal han seia til dei på venstre sida: «Gå bort frå meg, de bannstøytte, til den evige elden som er laga til åt djevelen og englane hans. 42 For eg var svolten, men de gav meg ikkje mat; eg var tyrst, men de gav meg ikkje drikke; 43 eg var framand, men de tok ikkje imot meg; eg var utan klede, men de kledde meg ikkje; eg var sjuk og i fengsel, men de såg ikkje om meg.» 44 Då skal dei svara: «Herre, når såg vi deg svolten eller tyrst eller framand eller utan klede eller sjuk eller i fengsel utan å hjelpa deg?» 45 Men han skal svara dei: «Sanneleg, det seier eg dykk: Det de ikkje gjorde mot ein av desse minste, det har de heller ikkje gjort mot meg.» 46 Så skal dei gå bort til evig straff, men dei rettferdige til evig liv.

Dei fem vituge brurmøyane.

Dei fem vituge brurmøyane hadde med seg olje på kanner i tillegg til oljen på lampane, så når dei vart vekt av ropet om at brudgomen kjem, fylte dei på lampane og gjekk han i møte og vart med han inn til bryllaupet. Eg tenker meg at oljen er symbol på den Heilage Ande, lyset på lampen er Andens loge, kjærleikens loge. Det gir openberring lys, slik at dei kunne gå han i møte i mørkret, sjå at han kom og gå han i møte og verte med han inn til bryllaupet.

Dei hadde nok olje, det minner meg om Paulus sine ord om at Guds nåde er nok.

2.Kor.12,9 Men Herren sa til meg: «Min nåde er nok for deg, for mi kraft vert fullenda i vanmakt.» Difor vil eg helst rosa meg av mi vanmakt, så Kristi kraft kan bu i meg.

Møte i Maranata 18.12.2011, https://blessings-from-heaven.com/2016/08/08/2011-12-18-maranata-jesus-kalla-sions-dotter-ut-i-fridomen/ , sitat frå tyding av tungetale:

I slutten av møtet kom ei kvinne med tungetale og Tore Kristiansen tyda det:

«Endå ein gang skal eg fylle din munn med latter og di tunge med jubel. Og eg som har ført deg ut i fritt rom, meg kan du av heile ditt hjerte prise meg utan nokon frykt og fordømming. For dersom du finst under mitt blod, du finst i mine sår, då er det ingen fordømming, men du kan fritt få finne mitt Ord, du kan fritt prise mitt namn. For eg har skjult deg i mine sår, eg har skjult deg i mine sår både for dine synders skuld og for dine sjukdommars skuld. Du kan ha frimod både innover og utover og oppover, for eg har reinsa deg.

Gjer deg laus av alle band som bind deg, du fanga Sions Dotter. Kom ut i fridomen. Vinteren er over. Regn ikkje (lenger)? med at du var langt borte, men sjå opp hit. For nådens sol skin, rettferdssola har gått opp med lækjedom og du kan gå ut i fridomen og du skal fryde og du kan gå ut i dansen med dei glade. Du skal ikkje bry deg om kva menneske seier om det, men du skal løfte blikket mot det høge og prise mitt heilage namn, for eg er Herren din ektemann, eg er Herren din brudgom og det er meg du skal skode (”beskue”), for eg som tok deg og drog deg opp av grava, eg skal gjere dine trinn faste og eg skal legge ein ny song i din munn og du skal gå ut i dansen med dei glade og prise mitt namn. Halleluja.»

Vi skal verte som born og vekse opp til han som er hovudet for lekamen.

Vi måtte vende om og verte som born, ja, fødast på nytt av vatne og Ande, for å sjå Guds rike og komme inn i det. Livet vart planta i oss ved Guds ord og det skulle vekse. Ved at vi framleis las og høyrde Guds Ord og tok imot i tru og ved at vi høyrde kva Anden tala til kyrkjelydane. Slik skulle vi vekse opp til han som er hovudet for lekamen, Kristus.

Når eg har skrive denne serien om profetiane, har eg prioriterte eg at ved trua skal vi få komme inn til Guds kvile, så denne sentrale profetien vert oppfylt, slik får eg profetisk lys og innsikt i profetiane. Det er ved at Gud gir meg visdoms og openberrings Ande til kunnskap om seg, så eg endåtil kan tale profetisk altså. Det er uansett noko vi har å trakte etter, det trengst ein profet som Elia (Johannes Døyparen) i den siste tid, til erstatning for den Falske Profet, dette er eg slett ikkje åleine om, det er noko som venteleg skal prege den kristne og karismatiske vekkinga i den siste tida. Gud har gitt oss visdom og openberrings Ande til kunnskap om seg, så vi ser kongen i sin herlegdom og er opptekne av å vekse opp til hans om er hovudet for lekamen. Då får vi sjå at han kjem til oss som sin kyrkjelyd og som si brud og vi går han i møte og det held vi fram med heilt til han kjem og hentar oss heim til seg, som si brud.

Der er nok mange som meiner seg å vere så vise og betrevitande at dei foraktar oss fordi vi framleis er i «den barnslege barnetrua vår». Så deira boklege lærdomar, blir bokstaven som slår i hel som motsetnad til Anden som gjer levande, men i følgje Paulus heng dette saman med at den kjøtlege lysta opponerer mot Anden. Sjølv om Lova var åndeleg og god, brukte synda i kjøtet den til å dåre han og drepe han med den, åndeleg død altså. Sjølv om dei har vorte gamle og «lærde» er dei likevel i trassalderen. Det viser seg at dei enno ikkje har lært seg å høyre etter kva ein voksen, vituge og forstandige mann prøver å seie til dei. Om nokon prøver å seie noko til dei, så forstår dei det ikkje, fordi dei er som dei dumme brurmøyane. Dei vil ha olje av dei vituge, men då blir det ikkje nok til dei sjølve. Soleis er det ikkje hjelp i å prøve å svare på alle spørsmåla dei kjem med. Vi har ei viktigare oppgåve å ta oss av og har nok å gjere med den, å stå og vente med lys på lampen og så gå brudgomen i møte.

Jesus sa vi skulle sjå at han var med oss alle dagar inntil verdens ende, han let oss ikkje vere att som foreldrelause born, han kjem til oss og møter oss, der to eller tre er samla i hans namn, er han midt i mellom. Han gjekk bort for å stelle til ein verestad for oss og så skal vi sjå fram til at han kjem og hentar oss heim til seg. Foreslår dei andre møteplassar og møteformer?

Matt.24,23 Om nokon då seier til dykk: «Sjå her er Messias», eller: «Der er han», så tru det ikkje! 24 For det skal stå fram falske messiasar og falske profetar og gjera store teikn og under, så jamvel dei utvalde kan førast vilt, om det er råd. 25 Kom i hug at eg har sagt dykk det føreåt! 26 Seier dei då til dykk: «Han er ute i øydemarka», så gå ikkje dit, eller: «Han er inne i huset», så tru det ikkje. 27 For liksom lynet går ut frå aust og lyser radt til vest, slik skal det vera når Menneskesonen kjem. 28 Der åtselet er, vil gribbane samlast.

Kyrkjelyd, ekteskap og familieliv.

Når vi lever i fridomen i barnekåret, får vi oppleve at ikkje noko kan stoppe Guds Ande.

Dei kristne skulle vere eitt i Anden, sjølv om dei var ulike, for dei hadde same Herre og skulle leve for han, dei hadde ulike nådegåver og tenester og skulle tene Herren med dei, slik skulle dei også tene kvarandre.

Apostlane Paulus, Jakob og Judas (ikkje Iskariot) åtvara mot klasseskilje og indre strid og splitting i kyrkjelyden (1.Kor.1,10… 1.Kor.3 Jak.4,1…). Paulus sa likevel at det kunne vere nødvendig at kyrkjelyden vart oppsplitta i grupper, så det kunne verte klart kven det var som heldt mål (1.Kor.11,19). Slik skiljelinjer og splitting kan fungere slik at det avgrenser Guds Ande, fordi Gud har valt å gjere seg avhengig av menneske som han får bruke, han verkar gjennom kanalar som er opne.

Ekteskap og familieliv.

Men ekteskap og familieliv er ei særgruppe i samfunnet og det er det også i kyrkjelyden, sjølv om den også er som ein stor familie. Dette har også betydning for korleis vi forheld oss til kjelda med det levande vatnet.

S.Ordt.4,22 Lyd på det eg seier, son min,

vend øyra til og høyr mine ord!

21 Slepp dei aldri ut or syne,

gøym dei djupt i hjarta!

22 For dei er liv for den som finn dei,

og helsebot for heile kroppen.

23 Ta vare på hjarta framfor alt du tek vare på,

for livet går ut frå det.

Ordt.5,7 Så høyr på meg, mine born,

vik ikkje av frå dei ord eg talar!

8 Hald deg unna annan manns kone,

kom ikkje nær hennar dør!

9 Elles må du gje din ungdoms kraft til andre,

dine beste år til ein nådelaus herre.

10 Framande får metta seg av det du eig,

det du vann med ditt strev, går til annan manns hus.

…..

15 Drikk or din eigen brunn,

rennande vatn or di eiga kjelde!

16 Lat ikkje kjeldene dine renna ut på gata,

bekkene dine strøyma på torg og plassar!

17 Du skal ha dei heilt for deg sjølv

og ikkje dela dei med andre.

18 Då skal kjelda di vera velsigna.

Gled deg over din ungdoms kone,

19 den elskelege hind, den yndefulle gasell!

Fryd deg støtt ved hennar barm,

lat alltid hennar kjærleik gjera deg ør!

20 Son min!

Kvifor skal annan manns kone få gjera deg ør,

kvifor ta framand kvinne i famn?

Her også er det tale om kjelda med det levande vatnet og han skal avgrense det ved at kona hans er ei slik kjelde for han og han er ei slik kjelde for henne. Poenget er at han skal vere trufast mot henne og ho skal vere trufast mot han.

Hald deg unna annan manns kone.

2.Mos.20,14 Du skal ikkje bryta ekteskapet.

15 Du skal ikkje stela.

16 Du skal ikkje vitna rangt mot nesten din.

17 Du skal ikkje trå etter huset åt nesten din. Du skal ikkje trå etter kona åt nesten din, tenaren eller tenestkvinna hans, oksen eller eselet hans eller noko anna som høyrer nesten din til. (Jfr. Mika 2).

Det blir ikkje noko betre om ho har svike sin ungdoms ven og gifta seg med ein annan, då bør hennar ungdoms ven halde seg unna. Men ingen kan hindre han i å vere trufast mot Kristus, for han er trufast.

S.Ordt.2,16 Visdom skal fria deg frå annan manns kone,

frå framand kvinne som lokkar så fint,

17 ho som har svike sin ungdoms ven

og gløymt den lovnad ho gav sin Gud.

18 Huset hennar sig ned til dødsriket,

vegen hennar fører ned til dei døde.

19 Dei som går inn til henne, kjem aldri att,

dei når ikkje fram til livsens stigar.

20 Men visdom skal hjelpa deg

til å fylgja den vegen der dei gode går,

og halda deg på stigar

der dei rettferdige ferdast.

21 For dei rettvise skal bu i landet,

dei ærlege skal få vera der.

22 Men dei gudlause skal rydjast ut

og svikarane rivast bort frå landet.

Eg skulle komme til Jesus med mi sak og han har gjort det til mi presteteneste i den nye pakta.

Mi sak.

Eg har bedt Jesus gi meg ei frelst kvinne til kjæraste og kone sidan eg var ung. Det er ikkje å trå etter kona til ein annan mann eller eigedomen hans eller noko som høyrer han til.

Eg vart med i den kristne og karismatiske vekkinga når eg var ung, den fekk motstand og eg fekk motstand. Det hadde seg slik at der i kyrkjehistoria er ein motsetnad mellom evangelisk kristendom, antikk filosofi og  verdslege interesser. Det var ikkje heilt lett å verte klok på, men ved at eg gir meg heilt til Kristus, skulle motsetnaden verte klarare. To sider altså, ei svart-kvitt-tenking der eg er på den kvite og rette sida og så påstår eg at andre, spesielt prestane er på den andre sida. Det er ei forenkling, men eg kan ikkje gjere dette altfor komplisert eller så vert eg aldrig ferdig. Uansett er det og blir det ei todeling både i kyrkje og kristne organisasjonar og dette blir eit forsøk på klårleik i det, i von om at mange skal gjere det rette valet. Det kan kanskje verke som ei uberettiga sjølvherleggjering, men eigentleg går det ut på at den Heilage Ande openberrar og herleggjer Kristus for oss, så eg ærar han og her har eg ikkje anna ære enn den han gir meg.

Jesus sa han er den som tek seg av mi sak, så eg skulle komme til han med den, slik har han gjort den til ei presteteneste i den nye pakta, der eg må innvie meg for han.

2024.06.26. Profetisk bodskap ved Elin Therese Slotten.

Denne dagen skreiv eg på dette dokumentet og medan eg hadde meg ei tenkepause oppdaga eg at Elin kom med ein ny profetisk bodskap,

https://www.youtube.com/@elinthereseslotten2987 , sitat:

«Du har vært gjennom mye mitt barn. Den onde har vært ute etter ditt liv igjen og igjen. Du har følt deg alene, som om at jeg ikke har sett deg og at jeg har forlatt deg. Men du var aldri alene mitt barn. Jeg har vært der, tett ved din side igjennom hver storm som traff deg. Jeg vil aldri gå fra deg, mitt elskede barn. Du er dyrebar! Jeg vet at din smerte har lagt et lokk på ditt syn, og at du har ikke sett meg der. Men jeg gikk aldri fra deg, ikke et sekund! Den onde skal få betale for alt det onde han har gjort imot deg. Jeg har lovet deg i mitt ord at jeg vil vende alt til det gode for dem som elsker meg. Det vil komme gode frukter ut av din smerte! Det vil ikke være forgjeves! Ditt liv vil bære frukt for meg og du vil seire! Det djevelen mente til det onde og din undergang, har jeg brukt imot han og du har torturet han med din stadige hengivenhet og kjærlighet til meg, gjennom din motgang. Som regnet lar alt som lever vokse og gro, kan tårer og smerte produsere blomstring og modenhet. Du står stødigere i dag enn noen gang og du vil fortsette å vokse med meg! Du vil bære min herlighet og legedom til denne verden. Du vil være mine hender og føtter. Jeg vil smykke deg med mine gaver og herlighet og dine sår vil jeg lege med gull. Det vil for alltid være et merke som hele himmelen vil se. Et synlig bevis på din seier over alt av angrep fra den onde. Din lønn vil bli stor og din glede vil aldri ta slutt. Alle dine valg og din hengivenhet er lagt merke til og sett. Du er min og jeg har behag i deg.»

Kommentar.

Eg sat og tenkte på kva veg eg skulle ta vidare med skriveriet mitt, skulle eg gjenta det enkle ein gang til? Det ville vere å gjenta at eg gir meg heilt til Kristus og let han ta seg av mi sak. Sidan eg har torturert Djevelen med det, vel eg det. Det andre får vente ein gang til.

Eg tenker meg at denne bodskapen var til både meg og henne Virtuella og det handla om denne kjærleiken som var mellom oss og som han vil skal vere mellom oss, som han sa i andre bodskapen 12.2.2011. Sett frå min synsstad har Djevelen forført henne slik som ved syndefallet, for så å prøve å lokke meg, for å øydelegge meg. Men dersom Jesus no har frelst henne igjen, så vil han bruke henne til å øydelegge Djevelen med. Etter syndefallet sette Gud strid mellom ormen si ætt og kvinna si ætt, han skulle hogge henne i hælen, men ho skulle krase hovudet hans.

Relevante bibelvers.

Matt.18,21 Då gjekk Peter fram til Jesus og spurde: «Herre, kor mange gonger skal eg tilgje bror min når han syndar mot meg? Så mykje som sju gonger?» 22 Jesus svara: «Ikkje sju gonger, seier eg deg, men sytti gonger sju!

23 Difor kan himmelriket liknast med ein konge som ville gjera opp rekneskapen med tenarane sine. 24 Då han tok til med oppgjerda, førte dei fram for han ein som var skuldig ti tusen talentar. 25 Men han hadde ikkje noko å betala med. Då baud herren hans at han skulle seljast, både han og kona hans og borna og alt han åtte, så gjelda kunne betalast. 26 Men tenaren fall på kne for han og bad: Ver tolmodig med meg, så skal du få det alt saman. 27 Herren tykte synd i han, ettergav han skulda og lét han gå.

28 Då tenaren kom ut, møtte han ein av dei andre tenarane som skulda han hundre denarar. Han greip han, tok strupetak på han og sa: Kom med det du er skuldig! 29 Den andre fall ned for han og bad: Ver tolmodig med meg, så skal du få det. 30 Men han ville ikkje. Han gjekk av stad og sette medtenaren sin i fengsel; der skulle han sitja til skulda var betalt.

31 Då dei andre tenarane såg det som hende, vart dei sorgfulle; dei gjekk til herren sin og fortalde han alt i hop. 32 Då kalla herren han for seg att og sa til han: Du vonde tenar! Heile skulda ettergav eg deg fordi du bad meg om det. 33 Skulle ikkje du òg ha vore mild imot medtenaren din, som eg var mild imot deg? 34 Og herren vart harm og overgav tenaren til harde fangevaktarar, til dess han hadde betalt heile skulda.

35 Såleis skal Far min i himmelen gjera med kvar ein av dykk som ikkje av hjarta tilgjev bror sin.»

(Op.20,1-3).

Alle for vi vilt som sauer, men Jesus er Guds Lam som vart ofra til soning for all verdens synd.

Djevelen sine metode er å dåre og forføre menneska slik som ved syndefallet og så føre klagemål mot dei, slik prøver han å få makt over dei. Dei prøver å forgude seg sjølv og skaper seg avgudar av stokk og stein, det er Lygna og han er lygaren og far til lygna. Slik held han dei i trældom under synda og avgudane.

Paulus sa at synda trengde seg gjennom til alle menneske, fordi alle synda slik som den første Adam og Eva. Det betyr at vi forfører eller blir forførde slik som vi ser i

Matt.18,6 Men den som forfører ein av desse små som trur på meg, han var betre faren om dei hadde hengt ein kvernstein om halsen hans og søkkt han i havsens djup. 7 Å, usæle verd for hennar forføringar! Forføringane må koma, men ve det mennesket som dei kjem frå!

8 Om handa eller foten lokkar deg til synd, så hogg dei av og kast dei frå deg! Det er betre for deg å gå halt eller vanfør inn til livet enn å ha to hender og to føter og verta kasta i den evige elden. 9 Og om auga lokkar deg til synd, så riv det ut og kast det frå deg! Det er betre for deg å gå einøygd inn til livet enn å ha to augo og verta kasta i helvetes eld.

10 Ta dykk i vare så de ikkje vanvørder ein einaste av desse små! For eg seier dykk: Englane deira i himmelen ser alltid min himmelske Fars åsyn. 11 For Menneskesonen er komen for å frelsa det som var fortapt.

Alle for vi vilt som sauer.

Jes.53, Sanneleg, våre sjukdomar tok han på seg,

og våre pinsler bar han.

Vi trudde han var heimsøkt,

slegen av Gud og ille plaga.

5 Men han vart såra for våre brot

og sundbroten for våre synder.

Straffa låg på han, så vi skulle ha fred,

og ved hans sår har vi fått lækjedom.

6 Vi fór alle vilt som sauer,

vi vende oss kvar til sin veg.

Men Herren lét råka han

det vi alle var skuld i.

7 Ille medfaren vart han,

men bar det audmjukt;

han lét ikkje opp sin munn,

som lammet dei fører til slakting,

og sauen som teier når han vert klypt;

han lét ikkje opp sin munn.

8 Gjennom trengsle og dom vart han teken bort.

Då må vi ære Gud og Lammet for frelsa, synge den nye songen (Jes.42 Op.4-5).

Eg og Jesu kyrkjelyd fekk motstanden frå Djevelen, Antikrist og Dyret.

Eg har tenkt meg at Johannes sine brev kom før Openberringa, men det er eg i grunnen ikkje så sikker på. I sitt først brev skreiv han om Antikrist, det er ei åndsmakt som ikkje er av Gud, då er det også ein tenkemåte og ei læra som vi må vere på vakt imot, det er tydeleg vis også ein strategi og religion som fører fram til ei verdsleg religiøs statsmakt, det høver med den Lovlause (2.Tess.2), Dyret i Op.13 og den Duglause Hyrdingen (Sak.11). Men det er berre i 1.Joh. det er tale om Antikrist og då er det først og fremst tale om ei åndsmakt og vi må lære å prøve åndene. Derfor føretrekk eg å bruke ordet Antikrist på denne måten. Det er mange som brukar ordet Antikrist nær sagt synonymt med Dyret i Joh.Op. Men det kan fort verte for snevert. Dessutan er der tre dyr i tillegg til Draken. Hugs at Johannes sa at Antikrist allereie var komen og då er mange antikristar komne.

Lova kom ved Moses, nåden og sanninga kom ved Kristus.

Joh.1,16 Av hans fullnad har vi alle fått, og det nåde over nåde. 17 For lova vart gjeven ved Moses; nåden og sanninga kom ved Jesus Kristus. 18 Ingen har nokon gong sett Gud; men den einborne, som er Gud, og som er i Faderens fang, han har synt oss kven han er.

2.Kor.3, For de syner dykk som Kristi brev, eit brev som har vorte til ved vår teneste. Det er ikkje skrive med blekk, men med den levande Guds Ande, ikkje på steintavler, men i menneskehjarto.

4 Denne overtydinga har vi i Kristus, for Guds åsyn. 5 Ikkje så at vi av oss sjølve duger til dette; vi kan ikkje tenkja ut noko, som om det kom frå oss. Nei, vår dugleik er av Gud, 6 han som gjorde oss til tenarar for ei ny pakt, som ikkje byggjer på bokstav, men på Ande. For bokstaven slår i hel, men Anden gjer levande.

…….

17 Herren er Anden, og der Herrens Ande er, der er fridom. 18 Men vi som med usveipt åsyn ser Herrens herlegdom som i ein spegel, vi vert alle omlaga til det same biletet, frå herlegdom til herlegdom. Dette skjer ved Herrens Ande.

Djevelen er ein lygnar og far til lygna, avgudane laga av stokk og stein er Lygna. Som motsetnad til det er Kristus Sanninga som set oss fri frå trældomen under synda og avgudane. Kven er då lygnaren utan han som fornektar Faderen og Sonen? Han er Antikrist. Soleis er fråfallet (2.Tess.2) som syndefallet på nytt eller ei vidareføring av syndefallet.

1.Joh.2,18 Mine born, den siste tida er komen. De har høyrt at Antikrist skal koma, og mange antikristar har alt stått fram. Av dette skjønar vi at den siste tida er komen. 19 Dei har gått ut frå oss, men dei var ikkje av oss. Hadde dei vore av oss, hadde dei vorte verande hjå oss. Såleis skulle det syna seg at ikkje alle er av oss. 20 Men de er salva av Den Heilage, og alle har de kunnskap. 21 Så skriv eg ikkje til dykk fordi de ikkje kjenner sanninga, men fordi de kjenner henne og veit at inga lygn kjem frå sanninga. 22 Og kven er lygnaren, om ikkje den som nektar at Jesus er Kristus? Han er Antikrist, han som fornektar Faderen og Sonen. 23 Den som fornektar Sonen, har heller ikkje samfunn med Faderen. Den som vedkjennest Sonen, har samfunn med Faderen òg. 24 Lat det då verta verande i dykk, det som de har høyrt frå fyrst av. For dersom det vert verande i dykk, det som de har høyrt frå fyrst av, vert de òg verande i Sonen og Faderen. 25 Og dette er det han har lova oss: det evige livet.

26 Når eg skriv dette, tenkjer eg på dei som fører dykk vilt. 27 Men de har fått salving av han; ho vert verande i dykk, og de treng ikkje til at nokon lærer dykk. For hans salving lærer dykk alt og er sannferdig og utan lygn. Vert difor verande i han, så som de har lært.

Djevelen er Draken og han gav Dyret makt.

Op.13,1 Då såg eg eit dyr stiga opp or havet. Det hadde ti horn og sju hovud og ei krone på kvart horn. På hovuda stod namn som var spott mot Gud. 2 Dyret eg såg, var likt ein leopard, men det hadde føter som ein bjørn og gap som ei løve. Draken gav dyret si kraft og sin kongsstol og stor makt. 3 Eit av hovuda på dyret såg ut som om det hadde fått banesår, men ulivssåret vart lækt, og heile verda undra seg over dyret og fylgde det. 4 Folk tilbad draken fordi han hadde gjeve dyret makt, og dei tilbad dyret og sa: «Kven er som dyret, og kven kan strida mot det?»

5 Det vart gjeve dyret ein munn som kunne tala store og spottande ord, og det fekk makt til å halda på i 42 månader. 6 Då opna det munnen for å spotta Gud, og det tok til å håna namnet og bustaden hans, ja, alle som bur i himmelen. 7 Det fekk lov til å føra krig mot dei heilage og vinna over dei, og det fekk makt over kvar ætt og kvart folk, kvart tungemål og kvart folkeslag. 8 Og alle som bur på jorda, skal tilbe dyret, alle som frå verda vart grunnlagd, ikkje har fått namnet sitt skrive i livsens bok hjå Lammet som vart slakta. 9 Den som har øyro, han høyre dette! 10 Den som skal i fangenskap, han må gå i fangenskap. Den som skal drepast med sverd, han må døy for sverd. Her gjeld det at dei heilage held ut og har tru.

Det fekk halde på i 42 månader, tre og eit halvt år, då skal vel det takast bokstaveleg, det høver med kor lenge Jerusalem var beleira av romerske styrkar, medan Nero var keisar. Det var like lenge som Elia bad om tørke i Israel, før han kalla saman folket på Karmel for at hans skulle be om regn. Og i slutten av Op.13 ser vi at det andre dyret får makt til å gjere liknande teikn som Elia. Oppgåva vert å skilje mellom ein ekte profet som Elia og den Falske Profet.

Slik er det profetert ei linje i historia sidan, heilt fram til slutten av Op.19.

Paven vart ein fornya versjon av den Duglause Hyrdingen og den Romerske keisaren eller kanskje dette vart det andre Dyret i Op.13, den falske profet altså, dette har eg diskutert i andre dokument. Uansett må vi rekne med å få motstand frå Antikrist og den Lovlause i kyrkja og langt inn i frie kristne organisasjonar. Vi får merke det når vi kjennest ved Kristus som levande og oppstått, som vår personlege frelsar og Herre. Og spesielt i kjærleiksforholdet mellom mann og kvinne, når ein ung mann vil prøve å vinne seg si eiga kone i helging. Strategien er å prøve å lure han (2.Tess.4,6).

Det kjønnlege samlivet mellom mann og kvinne er opplagt naturleg, kva så? Er det kjøtleg? Det spørst kva du meiner med kjøtleg. Ingen kan vel nekte for at det er naturleg, biologisk og soleis kjøtleg. Det presise spørsmålet er kva som regjerer, er det Anden som rår over kjøtet eller er det kjøtet som opponerer mot Anden. Problemet var at ved syndefallet vart menneska skilde frå Gud som er ånd. Men vi vert forsona med Gud i Kristus, ved trua på han får vi den Heilage Ande av berre nåde, så den blir utgytt over vårt kjøt, slik får Gud makt over oss ved sitt Ord og sin Ande. Jesus er Guds Ord og vi skal høyre på han og sjå på han, bøye oss for han og påkalle han som vår frelsar og Herre. Slik vert vi helga ved Guds Ord og Guds Ande. Og mannen skal vite å vinne seg si eiga kone i helging. Då er det viktig for han å kjennast ved Kristus for henne og det sjølv om han ikkje er fysisk synleg for dei. Sjølvsagt er det viktig for henne også å kjennast ved han, slik som han openberrar seg for henne.

Paulus sa at der er ein motsetnad mellom kjøtet og Anden og det heng saman med ein motsetnad mellom lova på den eine side og trua og nåden på den andre side. Vi opplever det som at kjøtet opponerer mot Anden. Sjølv om vi byrja i trua, nåden og Anden, kan vi framleis oppleve den konflikta og motsetnaden, då er det berre å hengi seg endå meir til Jesus og den nåden Gud gir oss i han og verte meir og meir fylt av Anden.

Men med den maktposisjonen presten har fått i kyrkja utartar det seg som om han er ein konkurrent til mannen, når han vil prøve å vinne seg si eiga kone i helging, som om han tener med lovens bokstav som slår i hel som motsetnad til Anden som gjer levande, altså. Så når den unge mannen vil prøve å vinne seg ei kone i helging, vil dei ikkje godta at det skal ha noko med Gud å gjere. Han vil prøve å finne seg og vinne seg ei kone i helging, derfor er det viktig for han å få snakke med henne og vedkjenne Jesu namn for henne.  Det får han ikkje, tvert om fornektar dei han, Antikrist igjen altså.

Sidan han ville ha seg ei kone i helging og dei ikkje gjekk med på det, vert det ein annan mann som får henne til kone i staden, Det var då som Paulus før han vart omvend og frelst. Det var så viktig for dei å få mannen til å opponere mot Anden, når han ville ha seg ein kjæraste og ei kone, at dersom han ikkje var villige til det, så fekk ein annan mann få henne i staden. Var det så at han i tråd med den kristne og karismatiske vekkinga såg henne som ein dyrebar skatt og ei nådegåve som han skulle ta vare på og bruke ved den Heilage Ande, så skulle den andre mannen og dei bruke henne i staden. Kroppen var det daglege offer som skulle berast fram og det er fysisk synleg. Men det er teke bort. Eg tenker meg at slik får det  andre Dyret i Op.13 eld til å falle ned frå himmelen, men det fell ikkje på noko offer, for det daglege offeret er teke bort.

Kvinnerørsla har protestert mot Paulus si lære om at Kristus er hovudet for mannen og mannen er hovudet for kvinna og slik er Kristus hovudet for kyrkja som er hans brud. Det er det mange andre som har gjort også. Men det er kjøtets lyst og den gamle vonde naturen som opponerer mot Anden og dermed mot den nye naturen. Dette er som ved Israels fråfall, «Mor Israel» var Guds kone, men vart ei hore. Borna ho fekk med han skulle vere Guds born, men ho drap dei og med sitt horeri fekk ho born som ikkje var Guds born. Det vert også forklart slik at borna hennar opponerte mot han.

Mange har spekulert i kva Dyrets merke og tall kan vere i framtida, men her trengst det visdom, det har eg og den har eg brukt, dessutan skal vi sjå profetiane på bakgrunn av det gamle testamentet. Det har eg gjort her:

Merke på handa og panna finn vi her 2.Mos.13,9…. 5.Mos.11,18. 666 finn vi her: 1.kong.10,14. Når Salomo var ung, Sa Gud at han skulle vere son hans og gav han ein visdom som gjorde han visare enn alle. Den ser vi i Høgsangen, den handlar om kjærleiksforholdet mellom Kristus og hans brud. Men det ser ut til at han mista den når han vart gammal. Det gjekk i alle fall slik at når son hans skulle ta over, vart riket delt, så han fekk berre ta over Sør-riket, Juda. Profetien om den Duglause Hyrdingen refererer til dette.

Sak.11,7 Så gjætte eg slaktesauene for sauehandlarane. Eg tok meg to stavar; den eine kalla eg Godvilje, den andre kalla eg Samband, og eg gjætte sauene. – 8 Eg rudde or vegen dei tre hyrdingane på ein månad.

Men eg miste tolmodet med dei, og dei fekk uvilje mot meg òg. 9 Eg sa: «Eg vil ikkje gjæta dykk. Dei som held på å døy, får døy; dei som går til grunne, får gå til grunne; og dei som er att, får eta kvarandre opp.» 10 Så tok eg staven min Godvilje og braut han av; eg ville løysa opp den pakta som eg hadde gjort med alle folkeslaga. 11 Og ho vart oppløyst den dagen. Sauehandlarane som vakta på meg, skjøna då at dette var Herrens ord.

12 Eg sa til dei: «Om de så synest, så gjev meg løna mi; om ikkje, så lat det vera!» Då vog dei opp løna mi, tretti sølvstykke. 13 Men Herren sa til meg: «Ta pengane og kast dei til smeltaren, den herlege summen som dei har verdsett meg til.» Og eg tok dei tretti sølvstykka og kasta dei inn i Herrens hus, til smeltaren. 14 Så braut eg av den andre staven, Samband; eg ville bryta brorskapen mellom Juda og Israel.

Kristus hadde større visdom enn Salomo og han hadde bruda. Han kom med frelse og lækjedom til Israels-folket, mange tok imot, men i det store og heile vart ikkje Israels fråfall lækt. Men Dyret i Op.13 fekk ulivssåret lækt.

I den ekte Jesu kyrkje får vi oppleve frelse og lækjedom i Jesu sår og vi veks opp til han som er hovudet for lekamen. Då må vi også feste blikket på han og lengte etter han som bruda lengtar etter sin brudgom og gå vidare framover mot det fullkomne (Hebr.12,1… 2.Kor.11,2-3 Fil.3,12…). Vi går han i møte og han kjem oss i møte, slik veks vi opp til hans om er hovudet for lekamen. Og slik vaker vi i vente på at han kjem att og hentar oss som si brud og som dei fem vituge brurmøyane.

Men det er mange som vik av frå dette, som dei fem uvituge brurmøyane. I staden for å tru og satse på at Guds nåde er nok, så dei har olje på kanner i tillegg til oljen på lampane, går dei for å kjøpe seg olje i tillegg. Så det er noko dei meiner dei fortener altså, som motsetnad til at Guds nåde skulle vere nok for dei.

Motstanden mot prestetenesta.

Når Israels-folket kom attende til landet sitt, var det viktig for dei å byrje å bygge på tempelet, for då ville Gud velsigne dei igjen. Det sentrale poenget var å komme i gang med prestetenesta. Men så fekk dei motstand frå nabofolk, dei klaga til storkongen i Persia og påstod at denne byen hadde gjort opprør frå gammalt av. Slik klarde dei å stoppe bygginga for ei tid.

Der var ei åndeleg side av saka og det var at byen og folket hadde gjort opprør mot Herren. Profeten Sakarja fekk sjå at Djevelen førde klagemål mot øvstepresten Josva. Men Herrens engel talte til forsvar for Josva og gav han rettleiing og sa han skulle sjå framover til at Guds tenar Renning skulle komme. Det var Kristus som skulle komme og ta bort synda som kvilte på landet, med sitt syndeoffer. Dermed vart den levittiske prestetenesta førebilete på prestetenesta i den nye pakta, der dei alle må nytte seg av at med eitt offer tok Jesu bort synda ein gong for alle.

Jesus forsona verda med Gud, med sitt syndeoffer for oss alle, slik bana han vegen for oss inn i den himmelske heilagdomen, så på grunnlag av forsoninga får vi komme etter og stige fram for nådens trone, slik får vi alle ei presteteneste i den nye pakt. Slik kan dei levittiske prestane framleis representere seg sjølve og folket overfor Gud og verte kjende med han, dert er han sjølv som gjer seg til kjenne for dei, så dei også vert i stand til å representere han overfor folket. Men då er dett ikkje lenger avgrensa til Israels-folket og den levittiske prestetenesta.

Eller kva er problemet med den levittiske prestetenesta? Profeten Malakias påstod at dei gjorde ikkje prestetenesta skikkeleg (Malaki 1-2). Dei gjorde framleis opprør mot han, ved at dei ikkje kom med lytelause offer. Det raraste av det heile er at han endåtil påstod at heidningane bar fram offer for han på rett vis.

Malaki.1,6 Ein son ærar far sin,

og ein træl har age for herren sin.

Men er eg far, kvar er då mi ære,

og er eg herre, kvar er då agen for meg?

seier Herren, Allhærs Gud, til dykk,

de prestar som vanvørder mitt namn.

De spør: «Korleis vanvørder vi ditt namn?»

7 Jau, de ber fram urein mat på mitt altar.

De spør: «Korleis har vi krenkt din reinleik?»

Jau, de seier: «Herrens bord er lite å vørda.»

8 Når de vil ofra eit blindt dyr,

er ikkje det gale?

Når de kjem med eit dyr som er halt eller sjukt,

er ikkje det gale?

Kom med slikt til statthaldaren din!

Trur du han vil synast om deg

eller ta vel imot deg?

seier Herren, Allhærs Gud.

9 Men no, prøv å vinna Guds velvilje,

så han kan vera nådig mot oss.

Når de har gjort slikt,

kan han då syna godhug for dykk?

seier Herren, Allhærs Gud.

10 Om det berre fanst nokon mellom dykk

som ville stengja tempeldørene,

så de ikkje til fåfengs kveikjer eld på mitt altar.

Eg har ingen hugnad i dykk,

seier Herren, Allhærs Gud,

og vil ikkje ha dei offergåvene

som de ber fram.

11 Frå lengst i aust til lengst i vest

er mitt namn stort mellom folkeslaga.

Alle stader brenner dei reine offer

som dei ber fram for meg;

for mitt namn er stort mellom folkeslaga,

seier Herren, Allhærs Gud.

12 Men de vanhelgar mitt namn

når de seier at Herrens bord er ureint,

og at maten på det er ring frukt.

13 De tenkjer: «Å, for eit strev!»

og blæs åt det, seier Herren, Allhærs Gud.

De kjem med dyr som er røva,

og med dyr som er halte eller sjuke,

når de ber fram offergåver.

Skulle eg ha hugnad

i slike gåver frå dykk? seier Herren.

Dermed fekk øvstepresten og dei andre prestane eit rettmessig klagemål mot seg. Korleis kunne då folket unngå å få klagemål mot seg? Det profeterte Malakias om. Ein profet som Elia, alias Johannes Døyparen, skulle bane vegen for Herren. Den åndelege sida av saka er engelen for den nye pakta, eg kan godt tenke meg at det var den engelen som tilte til prestane i Sak.3 også.

Sak.3,6 Då gav Herrens engel denne lovnaden til Josva:

7 Så seier Herren, Allhærs Gud:

Går du på mine vegar

og rettar deg etter det eg har fastsett,

skal du få styra mitt hus

og vakta mine føregardar,

og eg vil gje deg tilgjenge

saman med dei som gjer teneste her.

8 Høyr no, Josva, øvsteprest!

Du og embetsbrørne dine,

som sit framføre deg,

de er varselsmenn.

For sjå, eg lèt min tenar Renning koma.

9 Ja, på den steinen eg har lagt framfor Josva,

på denne eine steinen med sju augo

ritar eg den innskrift som skal stå,

lyder ordet frå Herren, Allhærs Gud.

På ein einaste dag vil eg ta bort

den skuld som kviler på dette landet.

10 Den dagen, lyder ordet frå Herren, Allhærs Gud,

skal de be kvarandre til gjestebod

under vintre og fikentre.

Øvstepresten skulle gå Guds vegar og rette seg etter det han hadde fastsett, så skulle han få styre Guds hus og vakte hans føregardar, han og dei andre prestane skulle få tilgjenge. Men så gjekk det ikkje lenge før Malakias påstod at dei ikkje gjorde det. Dei gjorde opprør igjen. Så heidningane trakke ned føregarden (Op.11,2).

Klagemålet mot øvstepresten var rettmessig, korleis kunne han då tale folkets sak overfor Gud? Det fungerte ikkje. Tvert imot fekk Djevelen rett i sitt klagemål mot han og derfor førde han klagemål mot folket. Djevelen er lygnaren og far til lygna, avgudane er Lygna. Så slik vart den øydane styggedomen sett opp.

Den einaste moglegheita folket fekk, var å ta imot bodskapen til Johannes Døyparen og ta imot Jesus og bodskapen hans. Slik er det framleis.

Politikken er ei anna side av saka, for øvstepresten og kongen skulle ha to klart fråskilde oppgåver. Den store feilen var at no hadde øvstepresten vorte høvding også, som ein småkonge. Men no har Kristus fått begge oppgåvene, men er for alle folk, han er øvsteprest til evig tid etter Melkesedeks vis og kongars konge.